14.04.24 Avyakt Bapdada Thai Murli
15.03.99 Om Shanti Madhuban
เพื่อที่จะถึงสภาพคาร์มาทีท (เหนือบ่วงกรรม) ของลูก
จงเพิ่มพลังในการควบคุมและกลายเป็นผู้ปกครองตนเอง
วันนี้
บัพดาดาได้เห็นลูกๆอันเป็นที่รักยิ่ง (ราช ดูลาเร่) ของท่านทุกคนในทุกหนแห่ง
ลูกที่เป็นที่รักของพระเจ้า
มีลูกจำนวนน้อยมากที่ได้รับความรักและความเอ็นดูของพระเจ้า
มีลูกจำนวนน้อยมากที่กลับมามีค่าควรแก่การได้รับโชคเช่นนี้
เมื่อเห็นลูกๆที่มีโชคเช่นนี้ บัพดาดามีความพอใจเป็นอย่างยิ่ง การเป็นพระราชโอรส (มงกุฎราชกุมาร)
หมายถึงการเป็นลูกราชา ลูกพิจารณาตนเองว่าเป็นราชาหรือไม่? ชื่อของลูกคือราชาโยคี
การเป็นราชาโยคีหมายถึงการเป็นลูกที่เป็นเหมือนราชา
ลูกเป็นราชาในปัจจุบันและในอนาคตด้วยเช่นกัน
ลูกมีประสบการณ์กับสถานภาพที่สูงส่งทั้งสองของลูกหรือไม่?
ลูกแต่ละคนตรวจสอบตนเองเพื่อดูว่าลูกเป็นราชาหรือไม่
ลูกสามารถที่จะปกครองตนเองได้หรือไม่?
คนรับใช้ของลูกทั้งหมดทำงานในอาณาจักรของลูกตามคำสั่งของลูกหรือไม่?
ลูกรู้ถึงคุณสมบัติพิเศษของราชาใช่ไหม?
ถามตนเองว่าลูกมีทั้งพลังในการปกครองและพลังในการควบคุมหรือไม่?
คนรับใช้ทั้งหมดในอาณาจักรของลูกทำงานภายใต้การควบคุมของลูกหรือไม่?
วันนี้บัพดาดากำลังทดสอบพลังในการควบคุมและพลังในการปกครองของลูก ท่านเห็นอะไร?
ลูกทั้งหมดรู้สิ่งนี้อยู่แล้ว
บัพดาดาเห็นว่าไม่ใช่ทุกคนจะมีอาณาจักรที่มั่นคงและไม่มีการรบกวน
อาณาจักรควรจะมั่นคงแต่ก็ยังถูกรบกวนเป็นครั้งคราว เพราะเหตุใด?
เพราะแทนที่จะปกครองตนเองอยู่เสมอ ลูกกลับพยายามที่จะปกครองผู้อื่น
สิ่งนี้ยังรบกวนอาณาจักรของลูกด้วยเช่นกัน
เมื่อประสาทสัมผัสทางกายของลูกต้องขึ้นอยู่กับสิ่งภายนอก
แสดงว่าลูกพยายามที่จะปกครองผู้อื่น
นั่นหมายความว่าลูกได้รับอิทธิพลจากอาณาจักรของมายา และลูกต้องพึ่งพิงผู้อื่น
ปัจจุบันส่วนน้อยก็โอเค แต่ส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลจากอิทธิพลพิเศษของมายาในปัจจุบัน
ซึ่งส่งผลให้ซันสการ์ตั้งแต่ยุคทองแดงจนถึงตอนปลายของยุคเหล็กปรากฏออกมาและแทรกแซงซันสการ์ดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปของลูก
ซันสการ์ของลูกเองรบกวนอาณาจักรของลูกเอง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งซันสการ์ของการมีความคิดที่ไร้ประโยชน์
เวลาที่เสียไปอย่างไร้ประโยชน์ และการมีปฏิสัมพันธ์ที่ไร้ประโยชน์
ไม่ว่าจะในการรับฟังผู้อื่นหรือการถ่ายทอดสิ่งต่างๆให้แก่ผู้อื่น
ประการแรกเป็นซันสการ์ที่เสียของลูกและประการที่สองเป็นซันสการ์ที่ไม่ระมัดระวังของลูกที่รบกวนอาณาจักรของลูกด้วยวิธีต่างๆมากมาย
แม้ว่าเวลาสุดท้ายจะใกล้เข้ามาแล้ว
แต่ลูกๆหลายคนยังคงพูดว่ามีซันสการ์บางอย่างปรากฏขึ้นในเวลานี้ที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนเลยในตอนแรก
ซันสการ์กำลังปรากฏขึ้นสู่บรรยากาศแม้กระทั่งในขณะนี้ เหตุผลสำหรับสิ่งนี้คืออะไร?
นี่เป็นวิธีที่มายาจู่โจมลูก
ทำให้ลูกรู้สึกท้อแท้หมดกำลังใจในหนทางของพระเจ้านี้และทำให้ลูกเป็นของเธอ
เนื่องจากเวลานี้ลูกยังคงเคลื่อนไปในลักษณะนั้น
ลูกจึงสงสัยว่าลูกจะประสบความสำเร็จของการกลับมาทัดเทียมหรือไม่
ในด้านใดด้านหนึ่งโดยเฉพาะด้านที่ลูกอ่อนแอ มายาจะพยายามทำให้ลูกท้อแท้
นี่คือวิธีที่มายาจะจู่โจมซันสการ์ของลูก แม้ว่าลูกอาจจะเคลื่อนไปได้เป็นอย่างดี
แต่มายาก็จะนำรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งมาใช้ที่จะทำให้ซันสการ์เก่าอย่างใดอย่างหนึ่งปรากฏออกมาเพื่อพยายามทำให้ลูกท้อแท้หมดกำลังใจ
ซันสการ์เก่าทั้งหมดของลูกจะต้องถูกทำลายในตอนสุดท้าย
ดังนั้นซันสการ์ใดๆที่ยังคงหลงเหลืออยู่ก็อาจปรากฏออกมาให้เห็นเป็นบางครั้ง
อย่างไรก็ตามบัพดาดากำลังส่งสัญญาณกับลูกๆที่มีโชคทุกคนว่าอย่าได้หวาดกลัว
แต่ให้เข้าใจวิธีการของมายา ให้ความใส่ใจเป็นพิเศษทั้งความเกียจคร้านและการสูญเสีย
ความเป็นลบก็รวมอยู่ในนี้ด้วยเช่นกัน ให้ความใส่ใจกับทั้งสองสิ่งนี้
เข้าใจว่านี่คือวิธีที่มายาจู่โจมลูกในเวลาปัจจุบัน
ให้รูปที่มีประสบการณ์กับความเป็นมิตรของพ่อและรูปรวมปรากฏขึ้นในตัวลูก
อย่าคิดแต่เพียงว่าถึงอย่างไรพ่อก็เป็นของลูกและพ่อก็อยู่กับลูกอยู่แล้วด้วย
เมื่อลูกทำให้ประสบการณ์ของความเป็นมิตรกับท่านปรากฏออกมาในทางปฏิบัติ
การจู่โจมของมายานี้จะไม่ใช่การจู่โจม แต่จะเป็นความพ่ายแพ้ของมายาแทน
มันจะเป็นความพ่ายแพ้ของมายา ไม่ใช่การโจมตีจากเธอ
อย่าได้หวาดกลัวและสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นหรือทำไมบางสิ่งจึงเกิดขึ้น
เพียงแค่รักษาความกล้าหาญของลูกและตระหนักถึงการเป็นมิตรร่วมทางกับพ่อ
ตรวจสอบดูว่าลูกยังมีความเป็นมิตรของพ่ออยู่หรือไม่
หรือว่าประสบการณ์ของลูกกับมิตรนั้นได้กลับมาหลอมรวมกัน
ลูกมีความรู้ว่าพ่ออยู่กับลูก อย่างไรก็ตามพร้อมกับความรู้นี้แล้ว
ลูกก็รู้ถึงพลังของพ่อด้วยเช่นกัน พ่อคือผู้ทรงพลังอำนาจ ผู้ที่มีทุกพลัง
ดังนั้นจงสัมผัสถึงพลังของพลังทั้งหมดที่จะปรากฏออกมาในตัวลูก
นี่คือความหมายของการมีประสบการณ์กับความเป็นมิตรของพ่อ
อย่าได้ไม่ระมัดระวังและเริ่มคิดว่า “ฉันจะมีใครที่ไหนอีกหรือนอกจากพ่อ?
พ่ออยู่ที่นั่นเสมอ” ถ้าพ่ออยู่ที่นั่นแล้ว พลังก็จะอยู่ที่นั่นด้วยใช่หรือไม่?
ลูกบอกผู้คนในโลกว่าถ้าพระเจ้าอยู่ทั่วไปในทุกหนแห่งแล้วคุณธรรมของพระเจ้าจะมองเห็นได้และสัมผัสได้
ดังนั้นบัพดาดาจึงถามลูกด้วยเช่นกันว่า: หากพ่ออยู่กับลูกและหลอมรวมอยู่กับลูก
ลูกจะสัมผัสกับพลังนั้นในทุกสิ่งที่ลูกทำหรือไม่?
ผู้อื่นสัมผัสกับพลังนั้นในตัวลูกด้วยหรือไม่? ลูกคิดอย่างไร?
ลูกดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์คิดอย่างไร? ลูกมีพลังนี้หรือไม่? ลูกมีอย่างสม่ำเสมอหรือไม่?
ทุกคนตอบว่า “มี” สำหรับคำถามแรก ใช่
อย่างไรก็ตามเมื่อลูกถูกถามในคำถามที่สองว่ามีอย่างสม่ำเสมอหรือไม่
ลูกก็จะเริ่มคิดเกี่ยวกับสิ่งนี้ ดังนั้นสิ่งนี้จึงไม่สม่ำเสมอและไม่ขาดตอนใช่ไหม?
ลูกได้ยื่นความท้าทายอะไร? ลูกกำลังสร้างอาณาจักรที่มั่นคงหรืออาณาจักรที่ยุ่งเหยิง?
ลูกกำลังทำอะไร? มันเป็นอาณาจักรที่มั่นคงสม่ำเสมอใช่ไหม? ผู้เป็นครูพูดซิ!
มั่นคงไหม? ดังนั้นตรวจสอบดูว่าอาณาจักรของลูกเองมั่นคงหรือไม่
ลูกต้องการที่จะประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรที่ดี ในรางวัลตลอดกาล
หรือมันไม่เป็นไรหรอกหากอาณาจักรของลูกจะยุ่งเหยิงบ้างเป็นครั้งคราว?
ลูกต้องการให้มันเป็นในลักษณะนี้หรือไม่?
ลูกต้องการที่จะได้มาซึ่งการบรรลุผลตลอดเวลา
แต่ในแง่ของความพยายามมันก็ไม่เป็นไรหรอกถ้าจะเป็นเพียงแค่บางครั้งเท่านั้น?
ลูกต่างชาติ (foreigners) ถูกขอให้ลบคำพูดใดออกไปจากพจนานุกรมในชีวิตของพวกเขา?
ลูกจำได้ไหม? “บางครั้ง” และ “บางสิ่งบางอย่าง” ลูกยังคงใช้คำว่า “บางครั้ง”
หรือว่ามันจบสิ้นลงแล้ว? พูดซิ จายานตี! พูดออกมา! ลูกสามารถให้ผลลัพธ์ได้ใช่ไหม? “คำว่า
บางครั้ง ได้จบสิ้นลงแล้วใช่ไหม? ผู้ที่คิดว่า คำว่า “บางครั้ง” ได้จบสิ้นลงตลอดกาล
ยกมือขึ้น! มันได้จบสิ้นไปแล้วหรือมันจะจบในตอนนี้? ยกมือขึ้นสูงๆ!
แม้ว่ามือของลูกทั้งหมดจะไม่ปรากฏให้เห็นในทีวีที่นี่
แต่มือทั้งหมดก็ปรากฏให้เห็นในทีวีในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน
เนื่องจากทีวีนี้เป็นทีวียุคเหล็ก
ในขณะที่ทีวีนั้นเป็นทีวีที่มหัศจรรย์ของอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนที่มองเห็นมือของทุกคนได้
ดีมาก! มีลูกหลายคนยกมือ ขอแสดงความยินดีกับลูกทุกคนที่ยกมือโดยตลอด อัจชะ
เวลานี้ชาวบารัต ยกมือขึ้น!
เพียงผู้ที่ทำสิ่งนี้ในทางปฏิบัติเท่านั้นที่ควรทำเช่นนี้
อย่าได้ยกมือของลูกแบบนั้น
ผู้ที่สามารถปกครองตนเองได้ตลอดเวลาและที่ทำให้ประสาทสัมผัสของพวกเขาอยู่ภายใต้ระเบียบกฎเกณฑ์และคำสั่ง
ยกมือขึ้น! ยกมือของลูกอย่างมั่นคง ไม่ใช่อย่างอ่อนแรง
จดจำไว้เสมอว่าลูกได้ยกมือขึ้นในชุมนุม
ลูกยังบอกบาบาถึงเรื่องที่หวานชื่นอย่างมากด้วยเช่นกัน ลูกพูดว่า: บาบา
ท่านรู้ทุกสิ่ง ท่านรู้ว่าบางครั้งมายาก็มา
ดังนั้นจงรักษาเกียรติของมือที่ลูกได้ยกขึ้นด้วย! อย่างน้อยลูกก็อยู่อย่างกล้าหาญ
ดังนั้นอย่าได้สูญเสียความกล้าหาญของลูก เมื่อลูกอยู่อย่างมีความกล้าหาญ
ลูกจะได้รับความช่วยเหลือจากบัพดาดาอย่างแน่นอน
วันนี้
บัพดาดาได้เห็นว่า ตามเวลาในปัจจุบัน
ในแง่ของการควบคุมตนเองและประสาทสัมผัสทางกายของตนเอง
นั่นคือในแง่ของการมีพลังในการควบคุมตนเอง ลูกต้องการพลังนี้อย่างมาก
เมื่อได้ยินการสนทนาจากใจถึงใจของลูกๆ
ถึงการที่ลูกไม่สามารถมีการจดจำระลึกถึงอันทรงพลังเป็นเวลาสี่ชั่วโมงได้
บัพดาดาก็ยิ้ม บัพดาดาเปลี่ยนแปดชั่วโมงเป็นสี่ชั่วโมง
และตอนนี้ลูกก็บอกว่าสองชั่วโมงก็จะดี! ดังนั้นนี่คือพลังในการควบคุมของลูกหรือไม่?
หากลูกไม่ฝึกฝนตั้งแต่ตอนนี้ไปแล้วลูกจะสอบผ่านด้วยเกียรตินิยมได้อย่างไร?
ลูกแต่ละคนต้องเป็นผู้ปกครองตนเอง
ลูกๆกำลังหัวเราะเพราะบาบาได้ยินการสนทนาทั้งหมดของลูกในวันนี้
ลูกทำให้บาบาหัวเราะเพราะลูกบอกว่าลูกไม่สามารถมีแทรฟฟิคคอนโทรลสามนาทีได้
แต่มันกลับกลายเป็นการควบคุมร่างกายของลูกแทน ลูกสามารถที่จะอยู่นิ่งได้
อย่างไรก็ตาม บางครั้งลูกสามารถควบคุมจิตใจของลูกได้ แต่ไม่ใช่ในเวลาอื่น
เพราะเหตุใด? ลูกต้องเพิ่มพลังในการควบคุมของลูก
เช่นเดียวกับที่เมื่อลูกสั่งให้มือของลูกยกขึ้น มันก็ยกขึ้น
ดังนั้นให้สั่งจิตใจของลูก ถ้าแขนของลูกไม่หักลูกก็สามารถยกมันได้
ในทำนองเดียวกันพลังที่ละเอียดอ่อนของจิตใจของลูกควรอยู่ภายใต้การควบคุมของลูก
ลูกต้องทำให้มันอยู่ภายใต้การควบคุมของลูก ทันทีที่ลูกสั่งให้มันหยุด มันก็ต้องหยุด
ทันทีที่ลูกบอกมันให้คิดถึงงานรับใช้
มันก็ควรกลับมาไม่ว่างเว้นในการคิดเกี่ยวกับงานรับใช้ เมื่อลูกบอกให้ไปที่พรามดำ
ก็ควรไปพรามดำ บอกให้ไปยังอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนและควรจะไปที่นั่นภายในหนึ่งวินาที
ไม่ว่าลูกจะบอกจิตใจให้คิดถึงสิ่งใด มันก็ควรจะสามารถทำเช่นนั้นได้
เวลานี้เพิ่มพลังนี้ อย่าได้สูญเสียเวลาของลูกไปกับซันสการ์เล็กๆน้อยๆและต่อสู้รบรา
และบอกว่าวันนี้ลูกได้ไล่ซันสการ์นั้นออกไปแล้ว
และลูกได้ไล่ซันสการ์อื่นๆออกไปเมื่อวานนี้ เมื่อลูกมีพลังในการควบคุมแล้ว
ลูกจะไม่ต้องใช้เวลาต่างๆไปกับซันสการ์ที่แตกต่างกัน เมื่อลูกบอกกับจิตใจว่า “อย่าคิด
อย่าทำสิ่งใด อย่าพูด” ทันทีที่ลูกบอกให้หยุด มันก็ควรหยุด
นี่คือวิธีที่ลูกสามารถไปถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูกได้
ลูกต้องการที่จะกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรมใช่ไหม?
บัพดาดาพูดด้วยเช่นกันว่าลูกต้องกลายเป็นสิ่งนี้
จะไม่มีใครอื่นมาที่นี่เพื่อกลายเป็นสิ่งนี้ ลูกเองที่ต้องเป็นสิ่งนี้
บาบาจะพาลูกกลับไปกับท่าน แต่เพียงลูกที่อยู่เหนือบ่วงกรรมเท่านั้น
ลูกจะกลับบ้านไปกับพ่อใช่ไหม? หรือลูกจะตามไปในภายหลัง? (เราจะไปกับท่าน)
ลูกพูดได้ดีมากเมื่อลูกบอกว่าลูกจะกลับไปพร้อมกับพ่อ อย่างไรก็ตามลูกไม่ได้พูดว่า “ฮาจี”
เมื่อลูกถูกถามว่าลูกจะชำระสะสางบัญชีของลูกหรือไม่
ลูกจะได้กลับบ้านหลังจากที่กลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรมแล้วใช่ไหม?
การกลับไปกับพ่อหมายถึงการกลับไปอย่างเป็นมิตรร่วมทางของท่าน
ผู้ที่เป็นคู่กันจะต้องมีความเหมาะสมกันเป็นอย่างดี
หรือว่าคนหนึ่งควรสูงและอีกคนควรเตี้ยไหม? พวกเขาจะต้องเท่าเทียมกัน
ในทำนองเดียวกันลูกต้องกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรม เวลานี้ลูกจะทำอะไร?
เวลานี้ดูแลอาณาจักรของลูกเป็นอย่างดี จัดให้มีศาลทุกวัน
ลูกเป็นผู้ปกครองอาณาจักรของลูกใช่ไหม?
ดังนั้นจงตั้งศาลพิจารณาคดีของลูกเองและถามผู้รับใช้ของลูกว่าพวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง
ตรวจสอบว่าทุกสิ่งเป็นไปตามคำสั่งหรือไม่ พ่อบราห์มาก็จัดให้มีศาลทุกวันเช่นกัน
ลูกมีสำเนาของสิ่งนี้อยู่ในสมุดบันทึกประจำวัน แสดงให้พวกเขาเห็น!
พ่อบราห์มาก็พยายามเช่นกัน
เพียงเพราะท่านจัดให้มีศาลของตนเองทุกวันท่านจึงกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรม
ดังนั้นในตอนนี้ลูกต้องการเวลามากเท่าไหร่? หรือลูกพร้อมเสมอ? ด้วยการมีสภาพนี้
งานรับใช้จะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เพราะเหตุใด? เพราะความคิด คำพูด
และการปฏิสัมพันธ์ของลูกโดยผ่านใบหน้าและกิจกรรมของลูกทั้งหมดจะมีพลังในเวลาเดียวกัน
การทำงานรับใช้ทั้งสามประเภทไปพร้อมๆกันจะนำมาซึ่งผลลัพธ์ที่ดีอย่างรวดเร็ว
อย่าคิดว่าเพราะลูกต้องทำสาธนา (ความพยายามทางจิต) จึงมีการทำงานรับใช้ได้น้อยมาก
ไม่เลย ลูกจะประสบความสำเร็จในงานรับใช้ได้อย่างง่ายดาย
หากลูกผู้เป็นเครื่องมือในงานรับใช้ทั้งหลายมีสภาพเช่นนั้นร่วมกันแล้วมันก็จะใช้ความพยายามน้อยลงและลูกจะประสบความสำเร็จมากขึ้น
ดังนั้นควรให้ความใส่ใจเป็นพิเศษกับพลังในการควบคุมของลูก
ลูกควรจะสามารถควบคุมความคิดของลูก เวลาของลูก และซันสการ์ของลูกได้
บัพดาดาบอกลูกหลายครั้งว่าลูกเป็นราชา
ลูกควรทำให้จิตใจและสติปัญญาของลูกให้อยู่ภายในระเบียบกฎเกณฑ์และคำสั่งเมื่อลูกต้องการ
ตามที่ลูกต้องการ ที่ไหนก็ตามที่ลูกต้องการ และนานเท่าที่ลูกต้องการ
หากลูกบอกจิตใจของลูกว่าอย่าได้ทำสิ่งใด แต่จิตใจของลูกยังคงทำสิ่งนั้น
ถ้าสิ่งนี้ยังคงเกิดขึ้นแล้วนั่นก็ไม่ใช่ระเบียบกฎเกณฑ์และคำสั่ง
ดังนั้นลูกผู้ปกครองตนเองทั้งหลาย จงทำให้อาณาจักรของลูกเป็นจริงในทางปฏิบัติ
ลูกต้องการที่จะทำให้มันเป็นจริงในทางปฏิบัติใช่ไหม? ลูกกำลังทำในทางปฏิบัติ
แต่บัพดาดาได้บอกกับลูกแล้วให้เติมคำว่า “สม่ำเสมอ” บัพดาดาจะมาอีกครั้งหนึ่ง
เป็นครั้งสุดท้ายในฤดูกาลนี้ ยังคงเหลืออยู่อีกหนึ่งรอบเท่านั้น
บาบาจะถามถึงผลลัพธ์ของลูกในรอบสุดท้ายนี้ ลูกมีเวลาสิบห้าวัน
ดังนั้นลูกจะแสดงให้เห็นผลลัพธ์บางอย่างในสิบห้าวันหรือไม่? ครูพูดซิ!
ลูกจะส่งผลลัพธ์นี้ในสิบห้าวันหรือไม่?
อัจชะ
ผู้ที่มาจากมธุบันจะแสดงให้เห็นผลลัพธ์นี้ภายในสิบห้าวันหรือไม่?
พูดว่าใช่หรือไม่ใช่ในตอนนี้! ยกมือขึ้นตอนนี้! รักษาเกียรติของมือที่ลูกยก! อัจชะ
ผู้ที่รู้สึกว่าจะพยายาม ผู้ที่จะพยายามยกมือขึ้น ผู้ที่มาจากญาณสะโรวาร์
ผู้ที่มาจากชานติวัน ยืนขึ้น! (บัพดาดาเรียกผู้ที่เป็นเครื่องมือหลักของมธุบัน
ญาณสโรว่าร์ และชานติวัน ให้มาอยู่เบื้องหน้าท่าน)
บัพดาดาได้เรียกลูกทั้งหมดมาเพื่อให้ทุกๆคนสามารถเห็นนิมิตของลูกทุกคน
ทุกคนมีความสุขที่ได้เห็นลูกทั้งหมด อัจชะ (ถึงผู้ฟัง)
เวลานี้บัพดาดาจะบอกลูกถึงสิ่งที่ท่านต้องการ
มีสถานที่จาริกแสวงบุญด้วยกันสี่แห่งคือ พันดาฟบาวัน ชานติวัน ญาณสโรว่าร์
และฮอสพิทอล (โรงพยาบาล) แห่งที่ห้ามีขนาดเล็ก บัพดาดามีความหวังในทั้งสี่แห่ง
ในเวลาสามเดือน บัพดาดาต้องการเห็นผลลัพธ์ของลูกผู้เป็นราชาทั้งหลายมีความสม่ำเสมอ
ไม่ถูกรบกวน ปราศจากอุปสรรค และเป็นผู้ปกครองตนเองที่ไม่สั่นคลอน ในเวลาสามเดือน
ไม่ควรจะมีการได้ยินว่ามีสถานการณ์อื่นใดจากที่ใดเกิดขึ้น
ลูกทุกคนกลายเป็นผู้ปกครองอันดับหนึ่งของตนเอง
ลูกสามารถให้ผลลัพธ์นี้ในสามเดือนได้หรือไม่? (ถามบราเธอร์นีร์แวร์)
ลูกเป็นตัวแทนของพันดาวาส สิ่งนี้เป็นไปได้ไหม?
ถึงอย่างไรดาดี้ก็อยู่ที่นั่นอยู่แล้ว
แต่ลูกทุกคนที่นั่งข้างหน้าก็ถูกรวมอยู่ด้วยเช่นกัน สิ่งนี้เป็นไปได้ไหม? (ดาดี้บอกว่า
“ได้ สิ่งนี้เป็นไปได้”) ผู้ที่มาจากพันดาฟบาวันที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ ยกมือขึ้น!
ถ้าลูกคิดว่าสิ่งนี้เป็นไปได้ อัจชะ
ถ้าใครบางคนอ่อนแอหรือถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับใครบางคน ลูกจะทำอย่างไร?
ใครมีความกล้าหาญที่จะเชื่อว่าลูกสามารถให้ผลลัพธ์นี้ในขณะที่ยังคงให้ความเป็นมิตรกับผู้ที่เป็นเพื่อนของลูก?
ลูกมีความกล้าหาญขนาดนี้ไหม? เป็นไปได้ไหม?
หรือลูกแค่มีความกล้าหาญกับตนเองเท่านั้น?
ลูกสามารถที่จะยอมรับปรับตัวกับสิ่งต่างๆของผู้อื่นได้หรือไม่?
ลูกสามารถยอมรับปรับตัวกับความผิดพลาดของผู้อื่นได้หรือไม่?
อย่าได้กระจายสิ่งใดออกไปสู่บรรยากาศ แต่ยอมรับปรับตัวเข้ากับสิ่งนั้น
ลูกสามารถทำได้ถึงขนาดนี้หรือไม่? พูด “ฮาจี” ออกมาดังๆ ขอแสดงความยินดี!
บาบาจะเห็นรายงานของลูกในเวลาสามเดือน
อย่าให้มีการรายงานหรือมีข้อร้องเรียนมีการพร่ำบ่นที่ไม่ดี
ให้กระแสจิตเหล่านี้แก่กันและกัน ให้กระแสจิตที่เต็มไปด้วยความรัก
อย่าให้มีการทะเลาะเบาะแว้งกันอีกต่อไป
ในทำนองเดียวกันลูกดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์จะให้ผลลัพธ์ในลักษณะเดียวกันหรือไม่?
ลูกทุกคนต้องกลายเป็นสิ่งนี้ใช่ไหม?
ลูกดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์ทุกคนที่เชื่อว่าลูกสามารถส่งผลลัพธ์นี้ได้ในเวลาสามเดือนด้วยตนเองและทำให้เพื่อนของลูกทำด้วยเช่นกัน
ยกมือขึ้น! หากมีลูกคนไหนที่นี่คิดว่าลูกจะพยายามแต่ยังไม่สามารถทำได้ในตอนนี้
ยกมือขึ้น! ลูกมีหัวใจที่สะอาดและผู้ที่มีหัวใจที่สะอาดจะได้รับความช่วยเหลือ (จากนั้นบัพดาดาก็ทำให้ทุกคนจากทุกโซนยกมือขึ้นและยืนขึ้นในที่ของตนเอง
บราเธอร์และซิสเตอร์จากมหาราษฏระยืนขึ้นก่อน จากนั้นเดลี,
กรณาฏกะถูกขอให้ยืนขึ้นและให้คำมั่นสัญญา
หลังจากนั้นก็แสดงความยินดีกับผู้ที่ทำงานรับใช้จาก UP) อัจชะ
ถึงดวงวิญญาณทั้งหมดในทุกหนแห่งที่เป็นผู้ปกครองตนเอง
ถึงดวงวิญญาณที่อยู่อย่างมีค่าอยู่เสมอในอาณาจักรที่มั่นคงอยู่เสมอ
ถึงผู้ที่ถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมเหมือนพ่อ
ถึงดวงวิญญาณที่เพียรพยายามอย่างแรงกล้าที่ทำตามพ่อ
ถึงลูกที่มีความปรารถนาดีต่อผู้อื่นและผู้ที่ให้ความร่วมมือด้วยความปรารถนาดีและความรู้สึกที่บริสุทธิ์อยู่เสมอ
ด้วยความรัก ระลึกถึง และนมัสเต จากบัพดาดา
พร:
ขอให้ลูกพิจารณาดวงวิญญาณที่สร้างอุปสรรคว่าเป็นครูของลูกและเรียนรู้บทเรียนจากสิ่งเหล่านั้นและด้วยเหตุนี้จึงกลายเป็นตัวของประสบการณ์
อย่ามองว่าดวงวิญญาณที่กลายเป็นเครื่องมือในการสร้างอุปสรรคว่าเป็นดวงวิญญาณที่สร้างอุปสรรค
แต่ให้พิจารณาว่าดวงวิญญาณเช่นนั้นเป็นดวงวิญญาณเครื่องมือผู้สอนบทเรียนแก่ลูกที่ทำให้ลูกก้าวไปข้างหน้าได้
ถือว่าพวกเขาเป็นครูของลูกที่ทำให้ลูกมีประสบการณ์
ในเมื่อลูกบอกว่าคนที่ประณามลูกเป็นเพื่อนของลูก
ดังนั้นคนที่ทำให้ลูกสามารถข้ามผ่านอุปสรรคและทำให้ลูกมีประสบการณ์ก็เป็นครูของลูก
ดังนั้นแทนที่จะมองดวงวิญญาณที่สร้างอุปสรรคด้วยสายตานั้น
ให้พิจารณาอยู่เสมอว่าพวกเขาเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้ลูกสามารถก้าวข้ามอุปสรรคและเป็นเครื่องมือที่ทำให้ลูกไม่สั่นคลอน
อำนาจของประสบการณ์ของลูกจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆอย่างต่อเนื่องในลักษณะนี้
คติพจน์:
จบสิ้นไฟล์ของการพร่ำบ่นและกลับมาดีงามและได้รับการขัดเกลา