24.04.24       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน ลูกมั่งคั่งในตอนเช้าและเป็นขอทานในตอนเย็น เพื่อที่จะกลับมามั่งคั่งจากขอทาน และบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์ จดจำสองคำ มานมานะบาฟ และมาเดียจิบาฟ

คำถาม:
วิธีที่จะกลับมาเป็นอิสระจากบ่วงกรรมคืออะไร?

คำตอบ:
1. การจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงและการไตร่ตรองความรู้ 2. ให้มีทุกความสัมพันธ์กับผู้เดียว สติปัญญาของลูกไม่ควรจะถูกดึงโดยใคร 3. ขอให้โยคะของลูกคงอยู่เชื่อมโยงกับแบตเตอรี่ที่ทรงพลัง ให้ความใส่ใจอย่างเต็มที่กับตนเอง มีปีกของคุณธรรมที่สูงส่งเสมอและลูกจะเฝ้าแต่เป็นอิสระจากบ่วงกรรม

โอมชานติ
พ่อได้นั่งและอธิบายให้กับลูกว่านี่คือเรื่องราวของบารัต เรื่องราวอะไร? ผู้ที่มั่งคั่งในตอนเช้าและเป็นขอทานในตอนเย็น มีเรื่องราวเกี่ยวกับสิ่งนี้ ราชามั่งคั่งในตอนเช้า ลูกไม่ได้ยินถึงสิ่งเหล่านี้เมื่อลูกมั่งคั่ง ในยุคบรรจบพบกันเท่านั้นที่ลูกๆได้ยินสิ่งต่างๆของการเป็นผู้ที่มั่งคั่งและขอทาน สิ่งนี้ต้องซึมซับด้วยหัวใจของลูก ความเลื่อมใสศรัทธาทำให้ลูกเป็นขอทานและความรู้นี้ทำให้ลูกมั่งคั่งอย่างแท้จริง กลางวันและกลางคืนนี้ไม่มีขีดจำกัด การกลับมามั่งคั่งจากขอทานคือเรื่องราวที่ไม่มีขีดจำกัดด้วยเช่นกัน และเป็นพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดที่ทำให้ลูกเป็นเช่นนั้น สำหรับดวงวิญญาณที่ไม่บริสุทธิ์ทั้งหมดมีเพียงแบตเตอรี่เดียวเท่านั้นที่ทำให้พวกเขาบริสุทธิ์ หากลูกจดจำคติพจน์เช่นนั้นลูกจะคงอยู่อย่างมีความสุข พ่อพูดว่า ลูกๆ กลับมามั่งคั่งในตอนเช้าและแล้วก็กลายเป็นขอทานในตอนเย็น พ่ออธิบายให้แก่ลูกว่าลูกกลายเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร แล้วพ่อก็ได้แสดงให้ลูกเห็นถึงวิธีที่จะกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์ และความมั่งคั่งจากการเป็นขอทานด้วยเช่นกัน สองวิธีนั้นคือ มานมานะบาฟและมาเดียจิบาฟ ลูกๆรู้ด้วยเช่นกันว่านี่คือยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด สิ่งนี้ได้มีการรับประกันสำหรับลูกทั้งหมดที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ ที่ลูกจะมั่งคั่งในสวรรค์ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ นี่ก็เป็นเช่นเดียวกันในโรงเรียน ชั้นเรียนได้รับการโยกย้ายตามลำดับกันไป เมื่อการสอบจบสิ้นลง, นักเรียนก็ไปและนั่งลงตามลำดับกันไป นั่นคือเรื่องราวที่มีขีดจำกัดและนี่คือเรื่องราวที่ไม่มีขีดจำกัด ดวงวิญญาณเข้าไปสู่ลูกประคำของรูดร้าตามลำดับกันไป ลูกประคำหรือต้นไม้ เมล็ดนั้นเป็นของต้นไม้ ดวงวิญญาณสูงสุดคือเมล็ดของต้นไม้โลกมนุษย์ ลูกๆ รู้ว่าต้นไม้เติบโตอย่างไรและแก่ลงอย่างไร ก่อนหน้านี้ลูกไม่ได้รู้สิ่งนี้ พ่อมาและอธิบายแก่ลูก เวลานี้คือยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด เวลานี้ลูกต้องเพียรพยายาม ลูกต้องนำปีกของคุณธรรมที่สูงส่งมาใช้ด้วยเช่นกัน ให้ความใส่ใจกับตนเองอย่างเต็มที่ ด้วยการไปจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงเท่านั้นที่ลูกจะกลับมาบริสุทธิ์ ไม่มีวิธีอื่น มีโยคะอย่างเต็มที่กับพ่อผู้เป็นแบตเตอรี่ที่ทรงพลัง แบตเตอรี่ของพ่อไม่มีวันหมด พ่อไม่ได้ไปสู่สภาพสโต, ราโจและตโมเพราะพ่อมีสภาพอยู่เหนือบ่วงกรรมของท่านเสมอ ลูกๆ เข้ามาสู่บ่วงพันธะของกรรม บ่วงพันธะนั้นแข็งแรงอย่างยิ่ง มีวิธีการเดียวเท่านั้นที่จะกลับมาเป็นอิสระจากบัญชีกรรมเหล่านี้ นั่นคือการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง ไม่มีวิธีอื่นใดนอกจากวิธีนี้ ตัวอย่างเช่น ความรู้นี้ทำให้กระดูกของลูกอ่อนลง ในความเป็นจริงแม้แต่ความเลื่อมใสศรัทธาก็ทำให้ลูกนั้นอ่อนลง ผู้เดียวนั้นจะพูดว่า ผู้ที่สิ้นหวังนี้คือผู้ที่มีความเลื่อมใสศรัทธา เขานั้นไม่ได้คดโกงหรือหลอกลวงใคร อย่างไรก็ตามมีความหลอกลวงในบรรดาผู้เลื่อมใสศรัทธาด้วยเช่นกัน บาบามีประสบการณ์ในสิ่งนี้ เมื่อดวงวิญญาณทำธุรกิจของเขาด้วยร่างกาย ทุกสิ่งของชาติเกิดนี้ก็อยู่ในสำนึกของเขา เราจะจดจำเรื่องราวชีวิตของเราได้ตั้งแต่อายุ 4 หรือ 5 ขวบ บางคนก็ลืมสิ่งต่างๆแม้กระทั่งเมื่อ 10 หรือ 20 ปีที่แล้ว ลูกไม่สามารถจดจำรูปและนามของชาติแล้วชาติเล่าได้ แต่ลูกสามารถที่จะระลึกถึงบางสิ่งของชาติเกิดนี้ได้ ผู้คนยังคงมีรูปภาพของเขาเอง ฯลฯ พวกเขาไม่สามารถระลึกถึงสิ่งใดในชาติเกิดอื่นๆของเขาได้ แต่ละดวงวิญญาณมีรูป, นาม, แผ่นดิน, เวลา และบทบาทที่เขาเล่นที่แตกต่างกัน รูปและนามทั้งหมดนั้นก็เปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าดวงวิญญาณละร่างหนึ่งและรับอีกร่างหนึ่งอย่างไร ดวงวิญญาณต้องใช้ 84 ชาติเกิดอย่างแน่นอน และมี 84 ชื่อและมีพ่อ 84 คน ในเวลาสุดท้ายทุกความสัมพันธ์จะกลับมาตโมประธาน ลูกไม่เคยมีความสัมพันธ์มากมายในเวลาอื่นใดเหมือนกับที่ลูกมีในเวลานี้ ลูกควรจะเข้าใจว่าความสัมพันธ์ของยุคเหล็กคือบ่วงพันธะ ผู้คนมีลูกมากมายที่พวกเขาแต่งงานกันและมีลูกของตนเอง ในเวลานี้ลูกมีความสัมพันธ์มากที่สุด ลุง ป้า น้า อา ยิ่งลูกมีญาติพี่น้องมากเท่าไร ลูกก็จะยิ่งมีบ่วงพันธะมากเท่านั้น มีการเขียนไว้ในหนังสือพิมพ์ว่ามีแฝดห้าคนเกิดมาและทั้งหมดก็มีสุขภาพที่ดี ลองคิดดูซิว่าจะมีญาติมิตรมากมายเพียงใด ในเวลานี้ญาติมิตรของลูกนั้นน้อยที่สุด ลูกมีทุกความสัมพันธ์กับพ่อเพียงผู้เดียว โยคะของสติปัญญาของลูกไม่ได้เชื่อมโยงกับใครนอกจากผู้เดียว ในยุคทองจะมีมากกว่านี้ ชาติเกิดของลูกเป็นเช่นเพชรในเวลานี้ พ่อสูงสุดนำลูกๆมาเลี้ยงดู เป็นเพียงในเวลานี้เท่านั้นที่ลูกได้เข้ามาในตักของพ่อในขณะที่มีชีวิตเพื่อที่จะประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูก ลูกเข้าไปในตักของพ่อจากผู้ที่ลูกได้รับมรดก ไม่มีใครที่สูงกว่าลูกบราห์มิน โยคะของลูกทั้งหมดเชื่อมโยงกับพ่อผู้เดียว ลูกไม่ได้มีความสัมพันธ์ใดกับกันและกันเช่นกัน แม้แต่ความสัมพันธ์ของพี่น้องหญิงชายก็ทำให้ลูกตกลงมา ความสัมพันธ์ทั้งหมดควรจะเป็นไปกับผู้เดียว นี่คือสิ่งใหม่ ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์และแล้วก็กลับบ้าน ด้วยการไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้ในลักษณะนี้ลูกจะเริ่มเปล่งประกาย มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืนระหว่างประกายของยุคทองและประกายของยุคเหล็ก ในเวลาของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา,เป็นอาณาจักรของราวัน ในเวลาสุดท้ายมีความหยิ่งยโสของวิทยาศาสตร์อย่างมาก พวกเขาพยายามที่จะแข่งขันกับยุคทอง ลูกคนหนึ่งเขียนข่าวเกี่ยวกับการถามผู้คนว่า ท่านอยู่ในสวรรค์หรือนรก? 4 ถึง 5 คนก็ตอบว่าพวกเขาอยู่ในสวรรค์ มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืนในสติปัญญาของพวกเขา บางคนเชื่อว่าพวกเขาอยู่ในนรก และแล้วลูกก็ต้องอธิบายแก่พวกเขา ท่านต้องการจะกลายเป็นชาวสวรรค์หรือไม่? ใครก่อตั้งสวรรค์? เหล่านี้เป็นเรื่องราวที่แสนหวาน ลูกจดบันทึกสิ่งเหล่านี้ลงไป แต่สิ่งเหล่านี้ก็จะคงอยู่ในสมุดบันทึกของลูกเท่านั้น ลูกไม่ได้จดจำประเด็นเหล่านั้นในเวลาที่จำเป็น เป็นพ่อสูงสุด, ดวงวิญญาณสูงสุด, ชีวาผู้ทำให้ลูกบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์ ท่านพูดว่า ให้จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอและบาปของลูกจะถูกตัดออกไป จะมีรายได้ด้วยการจดจำระลึกถึงใช่ไหม? ระบบของการจดจำระลึกถึงปรากฏขึ้นมาในเวลานี้ ลูกกลับมาสูงส่ง,บริสุทธิ์และสะอาดอย่างมากด้วยการจดจำระลึกถึง ตามความพยายามที่ลูกทำลูกก็จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพตามนั้น ลูกยังสามารถถามบาบาได้ ในทางโลกไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากการทะเลาะเบาะแว้งเนื่องจากความสัมพันธ์และทรัพย์สมบัติ ที่นี่ไม่มีความสัมพันธ์ใด ลูกเป็นของพ่อผู้เดียวและไม่มีใครอื่น พ่อคือผู้เป็นนายของความไม่มีขีดจำกัด นี่คือบางสิ่งที่ง่ายดายมาก ในด้านนั้นคือสวรรค์และในด้านนี้คือนรก ชาวสวรรค์เป็นคนดีหรือชาวนรกเป็นคนดี? ผู้ที่รู้คิดก็จะพูดว่าชาวสวรรค์เป็นคนดี เนื่องจากพวกเขาไม่รู้จักพ่อ บางคนพูดว่าพวกเขาไม่ได้ใส่ใจกับชาวสวรรค์หรือชาวนรก บางคนก็ออกจากตักของพ่อและไปสู่ตักของมายา นี่เป็นความมหัศจรรย์! พ่อมหัศจรรย์และความรู้นี้ก็มหัศจรรย์เช่นกัน ทุกสิ่งมหัศจรรย์ ผู้ที่เข้าใจความมหัศจรรย์เหล่านี้ควรจะเป็นเช่นนั้นที่สติปัญญาของพวกเขาเชื่อมโยงอยู่กับความมหัศจรรย์เหล่านี้ ราวันไม่ใช่ความมหัศจรรย์และสิ่งสร้างของเขาก็ไม่ใช่สิ่งมหัศจรรย์ มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืน พวกเขาได้เขียนไว้ในคัมภีร์ว่ากฤษณะไปที่กาลิดาห์ (บ่อที่มีงูพิษห้าหัว) แล้วเขาก็ได้กลับมาน่าเกลียดเพราะเขาถูกงูพิษกัด ในเวลานี้ลูกสามารถอธิบายสิ่งทั้งหมดเหล่านี้ได้อย่างชัดเจนมาก หากใครบางคนจะหยิบภาพของกฤษณะขึ้นมาและศึกษาสิ่งนั้น เขาก็จะกลับมาสดชื่นแจ่มใส นี่คือเรื่องราวของ 84 ชาติเกิด เช่นที่เป็นเรื่องราวของกฤษณะ และนี่ก็เป็นเรื่องราวของลูกด้วยเช่นกัน ลูกไปสวรรค์ใช่ไหม? จากนั้นลูกก็ไปสู่ยุคเงินเช่นกัน การเติบโตเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ไม่ใช่ว่าเพียงผู้ที่จะกลายเป็นราชาในยุคเงินเท่านั้นที่จะเข้ามาในยุคเงิน ผู้ที่ไม่มีการศึกษาก็จะต้องก้มลงเบื้องหน้าผู้ที่มีการศึกษา เพียงบาบาเท่านั้นที่ล่วงรู้ถึงความลับของละครนี้ เวลานี้ลูกรู้ว่าเพื่อนฝูงญาติมิตรทั้งหมดของลูก ฯลฯ เป็นผู้ที่อาศัยอยู่ในนรกและลูกคือผู้ที่อยู่ในยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด เวลานี้ลูกกำลังจะกลายเป็นผู้ที่สูงส่งที่สุด มีความแตกต่างอย่างมากมายเมื่อลูกอยู่อาศัยข้างนอกและเมื่อลูกมาและอยู่ที่นี่เป็นเวลา 7 วัน ลูกออกมาจากมิตรของหงส์และเข้ามาสู่มิตรของนกกระสา มีผู้คนมากมายที่ทำให้ผู้อื่นเสียหาย ลูกหลายคนก็ไม่ได้ใส่ใจกับมุรลี พ่ออธิบายว่า อย่าได้ไม่ระมัดระวัง ลูกต้องกลายเป็นดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม เพียงสิ่งเดียวเท่านั้นก็เพียงพอสำหรับลูก นั่นคือการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง ที่นี่ลูกมีมิตรของบราห์มินเท่านั้น มีความแตกต่างระหว่างผู้ที่สูงสุดและผู้ที่ต่ำสุด ลูกเขียนว่า บาบา ฉันผู้เดียวที่เป็นหงส์จะทำอะไรได้ในกลุ่มมิตรที่เป็นนกกระสา? นกกระสาจะทิ่มแทงเหมือนหนาม ลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างมาก ด้วยการทำตามศรีมัทของพ่อลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง คงอยู่อย่างเป็นหงส์เสมอ อย่าได้กลายเป็นนกกระสาในกลุ่มของนกกระสา มีคำพูดว่า ผู้ที่เคยอัศจรรย์ใจกับความรู้นี้ ถ่ายทอดความรู้นี้ให้แก่ผู้อื่นแล้วก็วิ่งหนีไป หากมีความรู้นี้แม้เพียงเล็กน้อยลูกก็สามารถไปสวรรค์ แต่มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืน จะมีการลงโทษที่รุนแรงมาก พ่อพูดว่า หากลูกไม่ทำตามแนวทางปฏิบัติของพ่อและลูกกลับมาไม่บริสุทธิ์ ลูกจะได้รับการลงโทษ 100 เท่า และสถานภาพของลูกก็ลดลงไปด้วยเช่นกัน อาณาจักรกำลังมีการก่อตั้งขึ้น ลูกลืมสิ่งเหล่านี้ หากลูกจดจำได้มากเท่านี้ ลูกก็จะทำความเพียรพยายามที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงอย่างแน่นอน หากลูกไม่ทำความเพียรพยายาม ก็เป็นที่เข้าใจได้ว่าลูกฟังด้วยหูข้างหนึ่งและปล่อยออกไปด้วยหูอีกข้างหนึ่ง และลูกไม่มีโยคะกับพ่อ ขณะที่อยู่ที่นี่, โยคะของสติปัญญาของลูกยังคงเชื่อมโยงกับลูกๆของลูก พ่อพูดว่า ให้ลืมทั้งหมดนั้น สิ่งนี้เรียกว่าการวางเฉย มีเปอร์เซ็นต์ในสิ่งนี้เช่นกัน ความคิดของลูกก็ไปที่ใดที่หนึ่ง หากลูกตกหลุมรักใครบางคน สติปัญญาของลูกก็จะยึดมั่นอยู่กับบุคคลนั้น บาบาอธิบายแก่ลูกทุกวันว่า ไม่ว่าอะไรก็ตามที่ลูกเห็นด้วยดวงตาคู่นี้สิ่งนั้นจะถูกทำลาย ให้โยคะของสติปัญญาของลูกเชื่อมโยงกับโลกใหม่ เชื่อมโยงสติปัญญาของลูกในโยคะกับความสัมพันธ์ที่ไม่มีขีดจำกัดด้วยเช่นกัน ผู้เป็นที่รักนี้น่าอัศจรรย์ ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ผู้คนร้องเพลงว่า เมื่อท่านมาเราจะไม่จดจำใครนอกจากท่าน ในเวลานี้พ่อได้มาแล้ว ลูกต้องนำโยคะของสติปัญญาของลูกออกไปจากที่อื่นๆทุกแห่ง ทั้งหมดนั้นกำลังจะกลายเป็นผงธุลี ราวกับว่าโยคะของสติปัญญาของลูกนั้นเชื่อมโยงกับฝุ่น หากโยคะของสติปัญญาของลูกเชื่อมโยงกับพ่อ ลูกก็จะกลายเป็นนาย พ่อทำให้ลูกรู้คิดอย่างมาก ผู้คนไม่รู้ว่าความเลื่อมใสศรัทธาคืออะไรหรือความรู้คืออะไร เวลานี้ลูกได้รับความรู้แล้ว และดังนั้นลูกก็เข้าใจเช่นกันว่าความเลื่อมใสศรัทธาคืออะไร เวลานี้ลูกมีความรู้สึกว่ามีความทุกข์มากมายเพียงใดในความเลื่อมใสศรัทธา ผู้คนแสดงความเลื่อมใสศรัทธาและพิจาณาว่าตนเองมีความสุขอย่างมาก แล้วพวกเขาก็พูดด้วยเช่นกันว่า พระเจ้าจะมาและให้ผลแก่เรา พวกเขาไม่รู้ว่าพระเจ้าจะให้ผลอย่างไรและท่านจะให้ผลแก่ใคร? เวลานี้ลูกเข้าใจว่าพ่อมาเพื่อให้ผลของความเลื่อมใสศรัทธาแก่ลูก ลูกต้องทำตามแนวทางปฏิบัติของพ่อที่ลูกได้รับผลของอาณาจักรของโลกจากท่าน แนวทางปฏิบัติเหล่านี้เรียกว่าได้ว่าเป็นแนวทางปฏิบัติที่สูงสุดเหนือสิ่งใด ทุกคนได้รับแนวทางเหล่านี้ บางคนก็สามารถทำตามได้ในขณะที่ผู้อื่นไม่สามารถทำตามได้เลย อำนาจในการปกครองที่ไม่มีขีดจำกัดกำลังถูกสร้างขึ้น เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าลูกเคยเป็นอะไรและสภาพในเวลานี้ของลูกเป็นเช่นไร มายาทำลายลูกโดยสิ้นเชิง สิ่งนี้เป็นเหมือนกับโลกของซากศพ ไม่ว่าอะไรก็ตามที่ลูกเคยได้ยินมาในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ลูกก็เฝ้าแต่พูดว่า “จริง จริง” กับสิ่งนั้น อย่างไรก็ตามเวลานี้ลูกรู้ว่าเพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่บอกสัจจะแก่ลูก ลูกควรจะจดจำพ่อผู้เดียว หากใครจากข้างนอกมานั่งที่นี่ เขาจะไม่เข้าใจสิ่งใด เขาจะพูดว่า ฉันไม่รู้ว่าพวกเขากำลังพูดเกี่ยวกับอะไรที่นี่ ทั้งโลกพูดว่าพระเจ้าอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน ในขณะที่ผู้คนเหล่านี้พูดว่าท่านคือพ่อของเรา เขาจะเฝ้าแต่ส่ายหัวอย่างไม่เห็นด้วย ลูกจะเฝ้าแต่พูดว่า “ใช่ ใช่” เหตุนี้เองคนใหม่จึงไม่ได้รับอนุญาตให้มาที่นี่ อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. เพื่อที่จะกลายเป็นดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม ลูกจำเป็นต้องมีความระมัดระวังอย่างมากเกี่ยวกับมิตรที่ลูกคบหา จงคบมิตรที่เป็นหงส์ อยู่อย่างเป็นหงส์ อย่าได้อยู่อย่างไม่ระมัดระวังกับมุรลี

2. เพื่อที่จะได้รับการปลดปล่อยจากบ่วงกรรม จงมีทุกความสัมพันธ์กับพ่อผู้เดียวในยุคบรรจบพบกัน อย่าได้มีความสัมพันธ์ใดกับกันและกัน อย่าปล่อยให้โยคะของสติปัญญาของลูกยึดติดอยู่กับใครบางคนด้วยการตกหลุมรักในความสัมพันธ์ที่มีขีดจำกัด จดจำผู้เดียวเท่านั้น

พร:
ขอให้ลูกมีความรักอย่างแท้จริงและหลอมรวมในความรักสำหรับพระเจ้าและยังคงดูดซับในการพบปะกับท่าน

สิ่งชี้บอกถึงความรักที่ได้รับการจดจำกันมาคือ แม้ว่าพวกเขาจะมีสองชีวิต แต่พวกเขารวมรูปกันเป็นหนึ่ง สิ่งนี้เรียกว่าการหลอมรวม ผู้เลื่อมใสศรัทธาได้กล่าวถึงสภาพของความรักนี้ว่าเป็นการหลอมรวมหรือซึมซับ การหลอมรวมในความรักคือสภาพจิต อย่างไรก็ตามแทนที่จะเป็นสภาพจิต พวกเขาพิจารณาเอกลักษณ์ของดวงวิญญาณว่าจบสิ้นตลอดกาล เมื่อลูก ๆ ซึมซับอยู่ในการพบปะกับพ่อหรือผู้เป็นที่รักทางจิตของลูก แล้วลูกก็จะกลับมาทัดเทียมกับท่าน

คติพจน์:
ผู้ที่สำรวจตนจะเป็นอิสระจากความคิดที่ไร้ประโยชน์และจิตใจของเขาอยู่ในความเงียบสงบ