26.04.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวานขณะที่มีการกระทำเพื่อหาเลี้ยงชีพของลูกจงสร้างความก้าวหน้าในทางที่ไม่มีขีดจำกัดด้วยเช่นกัน
ยิ่งลูกศึกษาการศึกษาที่ไม่มีขีดจำกัดนี้เป็นอย่างดีมากแค่ไหนก็จะมีความก้าวหน้ามากขึ้นเท่านั้น
คำถาม:
อะไรคือวิชาที่ยากที่สุดในการศึกษาที่ไม่มีขีดจำกัดที่ลูกๆ กำลังศึกษาเล่าเรียน?
คำตอบ:
วิชาที่สูงสุดในการศึกษานี้คือการทำให้สายตาของความเป็นพี่น้องมั่นคงด้วยดวงตาที่สามของความรู้ที่พ่อให้ลูกแต่ละคน
ลูกต้องมองดูกันและกันอย่างเป็นดวงวิญญาณพี่น้องเพศชาย
ดวงตาของลูกไม่ควรจะหลอกลวงลูกแม้แต่น้อย
สติปัญญาของลูกไม่ควรถูกดูดดึงไปยังรูปหรือนามของใครแม้แต่เล็กน้อย
อย่าได้มีความคิดที่มีกิเลสใดแม้แต่น้อย สิ่งนี้ต้องใช้ความเพียรพยายาม
ผู้ที่สอบผ่านในวิชานี้จะกลายเป็นนายของโลก
โอมชานติ
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกที่ไม่มีขีดจำกัด
ทุกสิ่งมีขีดจำกัดในทางหนึ่งและไม่มีขีดจำกัดในอีกทางหนึ่ง
ลูกเคยอยู่ในความมีขีดจำกัดมาเป็นเวลานานและขณะนี้ลูกอยู่ในความไม่มีขีดจำกัด
การศึกษาของลูกก็ไม่มีขีดจำกัดด้วยเช่นกัน
การศึกษานี้เป็นไปเพื่ออำนาจในการปกครองที่ไม่มีขีดจำกัด
ไม่มีการศึกษาใดที่ยิ่งใหญ่ไปกว่านี้ ใครกำลังสอนลูก? พระเจ้า
ผู้เป็นพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ลูกต้องทำทุกสิ่งเพื่อการหาเลี้ยงชีพทางร่างกายของลูกและลูกต้องทำบางสิ่งเพื่อความก้าวหน้าส่วนตัวของลูกด้วยเช่นกัน
ในขณะที่มีงานทำหลายคนก็ยังคงศึกษาต่อเพื่อความก้าวหน้าส่วนบุคคลของตนเอง
ที่นั่นมีความก้าวหน้าที่มีขีดจำกัด
ในขณะที่นี่ลูกมีความก้าวหน้าที่ไม่มีขีดจำกัดด้วยพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด พ่อพูดว่า
จงสร้างความก้าวหน้าทั้งในทางที่มีขีดจำกัดและไม่มีขีดจำกัด
เวลานี้ลูกเข้าใจด้วยสติปัญญาของลูกว่าลูกต้องหารายได้ที่ไม่มีขีดจำกัดที่แท้จริง
ทุกสิ่งที่นี่จะกลายเป็นฝุ่น
ยิ่งลูกกลับมาเข้มแข็งในการหารายได้ที่ไม่มีขีดจำกัดนี้มากเท่าใดลูกก็จะเฝ้าแต่ลืมสิ่งต่างๆของรายได้ที่มีขีดจำกัดมากเท่านั้น
เวลานี้ทุกคนจะมาเพื่อที่จะเข้าใจว่าการทำลายล้างจะเกิดขึ้น
เมื่อการทำลายล้างเข้ามาใกล้ผู้คนนั้นก็จะแสวงหาพระเจ้าด้วยเช่นกัน
เมื่อการทำลายล้างเกิดขึ้นผู้เดียวที่ดำเนินการก่อตั้งจะอยู่ที่นั่นอย่างแน่นอนด้วยเช่นกัน
โลกไม่รู้สิ่งใดเลย
ลูกประชาบิดาบราห์มากุมารและกุมารีกำลังศึกษาเล่าเรียนการศึกษานี้ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของลูก
นักเรียนที่กำลังศึกษาเล่าเรียนอาศัยอยู่ในหอพัก อย่างไรก็ตามหอพักนี้พิเศษสุด
พวกเขามายังหอพักนี้เช่นนั้น บางคนที่มาที่นี่ในตอนต้นก็ยังคงอยู่ที่นี่
พวกเขาก็มาเช่นนั้น มีความหลากหลายของพวกเขาที่มา ไม่ใช่ว่าทุกคนที่มาจะดี
ลูกเองก็นำเด็กเล็กๆมากับลูกด้วยเช่นกัน ลูกเคยดูแลเด็กๆเช่นกัน
พวกเขามากมายได้จากไป ดูดอกไม้และนกในสวน! นกก็เฝ้าแต่ส่งเสียงร้องจิ๊บๆ
โลกมนุษย์นี้เป็นเช่นนั้นเช่นกันในเวลานี้ เราไม่มีกิริยามารยาทใดๆ เลย
เราเคยร้องสรรเสริญผู้ที่มีกิริยามารยาท เราเคยร้องเพลงว่า ฉันปราศจากคุณธรรม
ฉันไม่มีคุณธรรมใดๆ...ไม่ว่าผู้ที่มาที่นี่จะเป็นบุคคลสำคัญเช่นไรเขาก็รู้สึกว่าเขาไม่รู้จักพ่อ,ผู้สร้างหรือตอนเริ่ม,ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้าง
ดังนั้นเขาจะมีประโยชน์อะไร? ลูกก็เคยไม่มีประโยชน์เช่นกัน
เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าเป็นความมหัศจรรย์ของพ่อ
พ่อทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลกและไม่มีใครสามารถช่วงชิงอาณาจักรนั้นไปจากเราได้
ไม่มีใครสามารถสร้างอุปสรรคใดๆ เรากำลังจะกลายเป็นอะไรและเราเคยเป็นอะไร?
ดังนั้นลูกควรทำตามคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของพ่อผู้เดียวอย่างแน่นอน
ไม่ว่าจะมีการประณามและความปั่นป่วนมากมายเพียงใดในโลก ทั้งหมดนั้นไม่มีอะไรใหม่
ทั้งหมดนั้นเคยเกิดขึ้นเมื่อ 5000 ปีที่แล้ว ได้มีการกล่าวไว้ในคัมภีร์ด้วยเช่นกัน
ได้เคยมีการอธิบายแก่ลูกๆแล้วว่าคัมภีร์ทั้งหมดของหนทางแห่งความเลื่อมใสศรัทธาจะถูกอ่านอีกครั้งในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ในเวลานี้ลูกกำลังจะไปสู่ดินแดนแห่งความสุขด้วยความรู้
สำหรับสิ่งนั้นลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างเต็มที่
ยิ่งลูกทำความเพียรพยายามมากเท่าไรในเวลานี้
ลูกก็จะยิ่งทำความเพียรพยายามมากยิ่งขึ้นเท่านั้นในทุกๆวงจร ลูกต้องตรวจสอบตนเองว่า
ฉันจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงมากเท่าใด? ลูกๆ
นักเรียนแต่ละคนสามารถเข้าใจได้ว่ายิ่งลูกศึกษาเล่าเรียนได้ดีเท่าไหร่ลูกก็จะได้รับสถานภาพที่สูงตามนั้น
“ผู้นี้ฉลาดมากกว่าฉันดังนั้นฉันควรที่จะกลับมาฉลาดด้วยเช่นกัน”
เป็นเช่นเดียวกันกับธุรกิจ “ฉันควรจะไปล้ำหน้าบุคคลนั้น
นั่นคือฉันควรจะเป็นผู้ที่ฉลาดกว่าคนนั้น”
พวกเขาทำความเพียรพยายามเพื่อความสุขชั่วคราว พ่อพูดว่า ลูกๆ ที่สุดแสนหวาน
พ่อเป็นพ่อที่ยิ่งใหญ่ของลูกเช่นนั้น
ลูกมีพ่อที่มีตัวตนและพ่อที่ไม่มีตัวตนด้วยเช่นกัน ทั้งสองอยู่ร่วมกันที่นี่
ทั้งสองพูดพร้อมกันว่า ลูกๆ ที่แสนหวาน
เวลานี้ลูกได้เข้าใจแล้วว่านี่คือการศึกษาที่ไม่มีขีดจำกัด
ไม่มีใครอื่นรู้ถึงสิ่งนี้ สิ่งแรกก็คือ ใครกำลังสอนลูก? พระเจ้าสอนอะไรแก่ลูก?
ราชาโยคะ ลูกคือราชาฤาษี ผู้คนเหล่านั้นคือหัตถะโยคี
พวกเขาเป็นฤาษีเช่นกันแต่พวกเขามีขีดจำกัด พวกเขาพูดว่า “เราได้ละทิ้งบ้านและครอบครัวของเรา”
สิ่งที่พวกเขาทำเป็นสิ่งดีหรือไม่?
ลูกได้ละทิ้งบ้านและครอบครัวของลูกเมื่อลูกนั้นถูกรบกวนด้วยกิเลส
แต่พวกเขาจะถูกรบกวนได้อย่างไร? ลูกวิ่งหนีออกมาเมื่อลูกถูกทุบตี
ถามเราแต่ละคนว่ากุมารีและผู้เป็นแม่นั้นถูกทุบตีมากมายเพียงใด
เหตุนี้เองพวกเธอจึงได้วิ่งมาที่นี่ มีหลายคนที่มาที่นี่ในตอนเริ่มต้น
น้ำทิพย์ของความรู้ได้มีการให้ที่นี่และดังนั้นพวกเขาจึงได้กลับมาพร้อมกับจดหมาย
เรากำลังจะไปหาโอมราเด้เพื่อดื่มน้ำทิพย์แห่งความรู้
การต่อสู้รบราและการทะเลาะเบาะแว้งเนื่องจากกิเลสนี้ได้คงอยู่มาตั้งแต่ตอนเริ่มต้น
สิ่งนี้จะจบสิ้นลงเมื่อโลกที่เป็นเช่นปีศาจสิ้นสุดลง
และแล้วสิ่งนั้นจะจบสิ้นลงเป็นเวลาครึ่งวงจร เวลานี้ลูกๆ
กำลังประกาศสิทธิ์ในรางวัลของลูกจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดได้ให้รางวัลที่ไม่มีขีดจำกัดแก่ทุกคน
พ่อที่มีขีดจำกัดให้รางวัลที่มีขีดจำกัด
และในสิ่งนั้นเช่นกันเป็นเพียงลูกชายเท่านั้นที่ได้รับมรดก ที่นี่พ่อพูดว่า
ไม่ว่าลูกจะเป็นลูกสาวหรือลูกชายลูกทั้งสองก็มีสิทธิ์
พ่อทางร่างนั้นมีการแบ่งแยกและเพียงลูกชายเท่านั้นที่ได้รับมรดก
ภรรยาก็กล่าวได้ว่าเป็นหุ้นส่วนชีวิต แต่เธอนั้นก็ไม่ได้รับแม้กระทั่งส่วนแบ่ง
เป็นเพียงลูกชายเท่านั้นที่ดูแลทุกสิ่ง พ่อก็มีความผูกพันยึดมั่นต่อลูกชายของเขา
พ่อนี้ได้ให้มรดกแก่ลูกๆ(ดวงวิญญาณ)ทั้งหมดเป็นไปตามกฎ
ที่นี่ไม่มีการแบ่งแยกระหว่างลูกชายและลูกสาว
ลูกประกาศสิทธิ์ในมรดกของความสุขอย่างมากจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
และทั้งที่เป็นเช่นนั้นลูกก็ยังไม่ศึกษาเล่าเรียนอย่างเต็มที่
ลูกได้ละทิ้งการศึกษาของลูก ลูกสาวก็เขียนว่า บาบา
ผู้นั้นผู้นี้ได้เขียนลงไปด้วยเลือดแต่เวลานี้เขาไม่มาแล้ว
พวกเขาแม้กระทั่งเขียนด้วยเลือดว่า บาบา
ไม่ว่าท่านจะรักฉันหรือปฏิเสธฉันฉันก็ไม่มีวันจากท่านไป
อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ได้รับการหล่อเลี้ยงแล้วก็จากไป พ่ออธิบายแก่ลูกแล้วว่า
ทั้งหมดนี้คือละคร บางคนที่ประหลาดใจด้วยความรู้และแล้วก็วิ่งหนีไป
ขณะที่พวกเขากำลังนั่งอยู่ที่นี่พวกเขาก็มีศรัทธาว่า
ฉันจะจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดเช่นนั้นไปได้อย่างไร?
นี่คือการศึกษาเล่าเรียนด้วยเช่นกันและบาบารับประกันว่าท่านจะพาลูกกลับไปกับท่าน
จะไม่มีผู้คนมากมายนักในตอนเริ่มต้นของยุคทอง
แต่เวลานี้ในยุคบรรจบพบกันทุกคนปรากฏตัวอยู่ที่นี่ ในยุคทองก็จะมีเพียงน้อยนิดมาก
ไม่มีผู้คนของศาสนาใดจะหลงเหลืออยู่ที่นี่
การเตรียมการทั้งหมดสำหรับสิ่งนั้นกำลังเกิดขึ้นในเวลานี้
ลูกจะละร่างของลูกและไปสู่ดินแดนแห่งความสงบ
ลูกจะชำระสะสางบัญชีกรรมของลูกและกลับไปยังที่ที่ลูกได้จากมาก่อนที่จะมาเล่นบทบาทของลูก
ที่นั่นมีการแสดงเป็นเวลาสองชั่วโมง ในขณะที่การแสดงนี้ไม่มีขีดจำกัด
ลูกรู้ว่าเราคือผู้อาศัยในบ้านนั้นและเราทั้งหมดคือลูกๆของพ่อผู้เดียว
สถานที่อยู่อาศัยของเราคือดินแดนนิพพาน ดินแดนที่อยู่เหนือเสียง ไม่มีเสียงที่นั่น
ผู้คนคิดว่ามนุษย์หลอมรวมเข้ากับธาตุบราห์ม แต่บาบาพูดว่า
ดวงวิญญาณไม่สูญสลายและไม่สามารถถูกทำลาย ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งมีชีวิต
ดวงวิญญาณไม่สูญสลายและพวกเขาเล่นบทบาทด้วยร่างกาย
ดวงวิญญาณทั้งหมดเป็นนักแสดงของละคร สถานที่อยู่อาศัยก็คือบ้านของบราห์มันด์
ดวงวิญญาณก็มองเห็นว่าเป็นรูปไข่ บราห์มันด์คือสถานที่อยู่อาศัยของพวกเขา
ทุกสิ่งจะต้องเข้าใจอย่างชัดเจนมาก
หากพวกเขาไม่ได้เข้าใจในเวลานี้พวกเขาก็จะเข้าใจด้วยตนเองเมื่อเวลาผ่านไป
หากพวกเขายังคงรับฟังสิ่งเหล่านี้ต่อไป หากพวกเขาหยุดมา
พวกเขาก็จะไม่สามารถเข้าใจสิ่งใดได้เลย ลูกๆ
รู้ว่าโลกเก่านี้กำลังจะถูกทำลายและโลกใหม่กำลังมีการสร้างขึ้นมา พ่อพูดว่า
เมื่อวานนี้ลูกเคยเป็นนายของโลก เวลานี้ลูกมาที่นี่เพื่อกลายเป็นนายของโลก
มีเพลงเช่นกันว่า
บาบากำลังทำให้เรากลายเป็นนายของโลกที่ไม่มีใครสามารถช่วงชิงอาณาจักรของเราไปจากเราได้
เรามีสิทธิ์ทั้งหมดต่อผืนดินและท้องฟ้า ดูซิว่ามีอะไรอยู่ในโลกนี้!
ทุกคนเป็นมิตรที่เห็นแก่ตัว จะไม่เป็นเช่นนั้นที่นั่น เช่นที่พ่อทางร่างพูดว่า
พ่อกำลังจะจากไปและทิ้งทรัพย์สมบัติและความมั่งคั่งทั้งหมดนี้ให้แก่ลูกและลูกต้องดูแลสิ่งนี้ให้ดี
แล้วพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดก็พูดด้วยเช่นกันว่า
พ่อให้ทรัพย์สมบัติและความมั่งคั่งทั้งหมดแก่ลูก
ลูกเรียกหาพ่อให้พาลูกไปสู่โลกที่บริสุทธิ์และดังนั้นพ่อจะชำระลูกให้บริสุทธิ์และทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลกอย่างแน่นอน
พ่ออธิบายแก่ลูกอย่างมีศิลปะวิธีมาก สิ่งนี้เรียกว่าความรู้และโยคะที่ง่ายดาย
เป็นเรื่องของหนึ่งวินาที ลูกได้รับการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตในหนึ่งวินาที
เวลานี้ลูกมีสติปัญญาที่มองเห็นการณ์ไกล
ลูกควรที่จะเฝ้าแต่คิดว่าลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนกับพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
เรากำลังก่อตั้งอาณาจักรเพื่อตัวเราเอง
แล้วทำไมเราไม่ประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงในสิ่งนี้?
ทำไมเราควรจะรับสิ่งใดที่น้อยกว่า
มีการก่อตั้งอาณาจักรขึ้นมาและจะมีระดับของสถานภาพที่แตกต่างกันในสิ่งนั้นด้วยเช่นกันใช่ไหม?
จะมีสาวใช้และคนรับใช้มากมาย พวกเขาเช่นกันได้รับความสุขอย่างมาก
พวกเขาจะอยู่กับราชาในพระราชวัง พวกเขาจะดูแลเด็กๆ ฯลฯ
พวกเขาจะมีความสุขอย่างมากเป็นเพียงแค่ว่าพวกเขาถูกเรียกว่าเป็นสาวใช้และคนรับใช้
สาวใช้และคนรับใช้ก็รับประทานสิ่งที่ราชาและราชินีรับประทานด้วยเช่นกัน
ปวงประชาไม่ได้รับสิ่งนั้น สาวใช้และคนรับใช้ได้รับความเคารพอย่างมาก
แต่นั่นก็ตามลำดับกันไปเช่นกัน ลูกๆได้กลายเป็นนายของทั้งโลก
ราชาที่นี่มีสาวใช้และคนรับใช้เช่นกัน
เมื่อมีการชุมนุมกันของเจ้าชายพวกเขาก็พบปะซึ่งกันและกันซึ่งมีการประดับประดาอย่างเต็มที่กับมงกุฎของพวกเขา
ฯลฯ พวกเขามีชุมนุมที่สวยงามมากตามลำดับกันไปเช่นกัน
ราชินีจะไม่นั่งอยู่ในชุมนุมนั้นพวกเธอจะอยู่เบื้องหลังม่าน พ่ออธิบายสิ่งต่างๆ
ทั้งหมดนี้ ลูกเองก็เรียกท่านว่าเป็นผู้ประทานชีวิต ผู้เดียวผู้ที่ให้ทานแห่งชีวิต
ท่านคือผู้เดียวที่ช่วยชีวิตลูกจากการละร่างของลูกซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ไม่มีความวิตกกังวลเกี่ยวกับการตายที่นั่น ที่นี่ผู้คนนั้นวิตกกังวลอย่างมาก
แม้ว่าจะมีสิ่งเล็กน้อยเกิดขึ้นพวกเขาก็จะเรียกหมอ เพราะพวกเขาคิดว่าพวกเขาอาจจะตาย
ไม่มีเรื่องของความกลัวที่นั่น
ลูกเอาชนะความตายและดังนั้นลูกควรจะมีความซาบซึ้งอย่างมาก
จดจำผู้เดียวที่กำลังสอนลูก นี่คือการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงด้วยเช่นกัน
ถึงแม้ว่าถ้าลูกจะจดจำพ่อ,ครูและสัตกูรู นั่นก็เป็นสิ่งดีด้วยเช่นกัน
ยิ่งลูกทำตามศรีมัทมากเท่าไร... ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์ในความคิด คำพูด
และการกระทำของลูก ความคิดที่มีกิเลสไม่ควรแม้กระทั่งจะเข้าไปสู่สติปัญญาของลูก
สิ่งนี้จะเกิดขึ้นเมื่อลูกคิดว่าทุกคนเป็นพี่น้องของลูกเท่านั้น
แม้ว่าจะพิจารณาว่าพวกเขาทั้งหมดเป็นพี่น้องหญิงชายก็ยังมีสายตาที่สกปรก
ดวงตานั้นหลอกลวงที่สุดเหตุนี้เองพ่อจึงให้ดวงตาที่สามแก่ลูก
ดังนั้นจงพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและมองดูกันและกันว่าเป็นพี่น้อง
สิ่งนี้เรียกว่าดวงตาที่สามของความรู้
แม้ว่าจะมีสายตาของความเป็นพี่น้องหญิงชายลูกก็ยังพลาดพลั้ง
และดังนั้นจึงต้องมีการคิดค้นวิธีการอื่นขึ้นมา พิจารณาว่าตนเองเป็นพี่น้องเพศชาย
สิ่งนี้ต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างมาก มีวิชาที่แตกต่างกัน บางวิชาก็ยากมาก
นี่คือการศึกษาเล่าเรียน
วิชาที่สูงสุดในสิ่งนี้ก็คือลูกต้องไม่ติดกับในรูปและนามของใคร การสอบนั้นสูงมาก
ลูกจะกลายเป็นนายของโลก สิ่งหลักที่พ่ออธิบายคือ พิจารณาว่าตนเองเป็นพี่น้องเพศชาย
ลูกๆ ต้องทำความเพียรพยายามอย่างมาก อย่างไรก็ตามขณะที่กำลังก้าวไป
หลายคนกลายเป็นคนทรยศ เหมือนกันกับที่นี่เช่นกัน
มายาทำให้แม้กระทั่งลูกที่ดีกลายเป็นของเธอ เหตุนี้เองพ่อจึงพูดว่า
พวกเขาได้อยู่อย่างแยกห่างจากพ่อ พวกเขาแม้กระทั่งหย่าขาดจากพ่อ
เป็นลูกๆและพ่อของพวกเขาที่อยู่อย่างแยกห่างกัน
ในขณะที่สามีและภรรยาก็มีการหย่าร้างกัน พ่อพูดว่า พ่อได้รับทั้งสอง (การแยกห่างและการหย่าร้าง)
แม้แต่ลูกที่ดีนั้นก็หย่าขาดจากพ่อและเป็นของราวัน นี่คือการละเล่นที่มหัศจรรย์
มายาไม่ทำอะไร? พ่อพูดว่า มายาแข็งแกร่งอย่างยิ่ง มีการจดจำกันว่าจระเข้กลืนช้าง
หลายคนก็ทำความผิดอย่างมาก เมื่อลูกไม่เคารพต่อพ่อมายาก็กินลูกทั้งเป็น
มายาเป็นเช่นนั้นที่เธอจับพวกเขาไว้อย่างแน่นหนามาก อัจชะ
พ่อสามารถบอกลูกได้มากแค่ไหน? พ่อจะสามารถพูดกับลูกได้มากมายแค่ไหน?
สิ่งหลักคืออัลฟ่า ชาวอิสลามก็พูดเช่นกันว่า ตื่นแต่เช้าตรู่และจดจำอัลล่าห์
นั่นไม่ใช่เวลาของการนอน เป็นไปด้วยวิธีนี้ที่บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
ไม่มีวิธีอื่นใด พ่อมีศรัทธาอย่างมากต่อลูกๆ พ่อจะไม่มีวันทิ้งลูกไป
พ่อมาเพื่อเปลี่ยนแปลงลูกและพาลูกกลับไปกับท่าน
ด้วยการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงเท่านั้นที่ลูกจะกลับมาสโตประธาน
ลูกจะสะสมต่อไปสำหรับอีกด้านหนึ่ง พ่อพูดว่า
เก็บรักษาบัญชีของลูกว่าลูกจดจำพ่อมากเท่าไหร่และลูกทำงานรับใช้มากแค่ไหน
เมื่อนักธุรกิจเห็นการสูญเสียหรือการขาดทุนพวกเขาก็จะระมัดระวัง
ลูกต้องไม่ก่อให้เกิดการสูญเสียหรือขาดทุนและแล้วก็จะเป็นการสูญเสียหรือขาดทุนวงจรแล้ววงจรเล่า
อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
กลับมาบริสุทธิ์ในความคิด คำพูด และการกระทำของลูก ลูกไม่ควรมีความคิดที่มีกิเลสใดๆ
ในสติปัญญาของลูก สำหรับสิ่งนี้ จงฝึกฝน เราดวงวิญญาณคือพี่น้องเพศชาย
อย่าได้กลับมาติดกับในรูปหรือนามของใคร
2.
เช่นที่พ่อเต็มไปด้วยศรัทธา (faithful) พ่อเปลี่ยนลูกและพาลูกกลับไปกับท่าน
ดังนั้นลูกๆต้องเต็มไปด้วยศรัทธา (faithful) ด้วยเช่นกัน
ลูกต้องไม่มีวันอยู่แยกห่างจากพ่อหรือหย่าขาดจากพ่อเช่นนั้น
พร:
ขอให้ลูกเป็นโยคีที่ง่ายดายและอยู่อย่างเป็นแสงอย่างสม่ำเสมอ และ
หลอมรวมเข้ากับดวงตาของพ่อ
เหมืองแห่งความสุขที่ลูกได้รับในยุคบรรจบพบกันไม่สามารถได้รับในยุคอื่นใด
ในเวลานี้มีการพบปะของพ่อกับลูกๆ มรดกและพรด้วย
ไม่มีงานหนักใดในการได้รับมรดกนี้และพรเหล่านี้และเหตุนี้เองสมญาของลูกคือ "โยคีที่ง่ายดาย"
บัพดาดาไม่สามารถทนเห็นลูก ๆ ทำงานหนัก ท่านพูดว่า:
ลูกๆมอบภาระทั้งหมดของลูกให้กับพ่อและทำให้ตนเองเป็นแสง
จงเป็นแสงมากจนพ่อให้ลูกนั่งอยู่ในดวงตาของท่านและนำลูกกลับไปกับท่าน
สิ่งชี้บอกของความรักของลูกสำหรับพ่อคือลูกเป็นแสงอย่างสม่ำเสมอและหลอมรวมอยู่ในดวงตาของพ่อตลอดไป
คติพจน์:
ปิดกั้นหนทางสู่การคิดในเชิงลบและลูกจะกลายเป็นตัวของความสำเร็จ