മധുരമായ കുട്ടികളേ- ഈ
ശരീരമാകുന്ന വസ്ത്രത്തെ ഇവിടെത്തന്നെ ഉപേക്ഷിക്കണം, അതിനാല് ഇതിനോടുള്ള മമത്വം
കളയൂ, ഒരു മിത്ര സംബന്ധിയേയും ഓര്മ്മ വരരുത്.
ചോദ്യം :-
ഏത് കുട്ടികളിലാണോ യോഗബലമുള്ളത് അവരുടെ അടയാളം എന്തായിരിക്കും?
ഉത്തരം :-
അവര്ക്ക്
ഏതൊരു പ്രശ്നത്തിലും അല്പം പോലും വിഷമമുണ്ടാകില്ല, ഒന്നിനോടും അടുപ്പം
ഉണ്ടാകില്ല. ഇന്ന് ആരെങ്കിലും ശരീരം ഉപേക്ഷിച്ചു എന്നു കരുതൂ എങ്കിലും ദുഃഖം
ഉണ്ടാകില്ല, എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് ഇവരുടെ ഡ്രാമയില് ഇത്ര പാര്ട്ടേ
ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു എന്നത് അറിയാം. ആത്മാവ് ഒരു ശരീരം ഉപേക്ഷിച്ച് പോയി അടുത്തത്
എടുക്കും.
ഓംശാന്തി.
ഈ ജ്ഞാനം വളരെ ഗുപ്തമാണ്, ഇതില് നമസ്തേ പറയേണ്ട ആവശ്യം പോലുമില്ല. ലോകത്തില്
നമസ്ക്കാരം എന്നോ രാമ-രാമാ എന്നോ പറയാറുണ്ട്. ഇവിടെ ഇത്തരം കാര്യങ്ങള്
നടക്കില്ല എന്തെന്നാല് ഇത് ഒരു കുടുംബമാണ്. കുടുംബത്തില് പരസ്പരം നമസ്ക്കാരം
പറയുക അല്ലെങ്കില് ഗുഡ്മോര്ണിങ്ങ് പറയുക ഇതൊന്നും ശോഭനീയമല്ല. വീട്ടില് കഴിക്കും
കുടിക്കും എന്നിട്ട് ഓഫീസിലേയ്ക്ക് പോകും, വീണ്ടും വരും, ഇത്
നടന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും. നമസ്ക്കാരം പറയേണ്ട ആവശ്യമില്ല. ഗുഡ്മോണിംഗ് എന്ന്
പറയുന്ന ഫാഷനും യൂറോപ്യന്മാരില് നിന്നും വന്നതാണ്. ഇല്ലെങ്കില് മുമ്പൊന്നും
ഇങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഏതെങ്കിലും സത്സംഗത്തില് പരസ്പരം കാണുമ്പോള്
നമസ്ക്കാരം പറയും കാലുപിടിക്കും. ഈ കാലുപിടിക്കുന്ന ശീലം വിനയത്തിനായി
പഠിപ്പിക്കുന്നതാണ്. ഇവിടെയാണെങ്കില് നിങ്ങള് കുട്ടികള്ക്ക് ദേഹീ അഭിമാനിയായി
മാറണം. ആത്മാവ്, ആത്മാവിനായി എന്തുചെയ്യും? എന്നിട്ടും പറയാറുണ്ട്. എങ്ങനെയാണോ
ബാബയോട് പറയുന്നത്- ബാബാ നമസ്ക്കാരം എന്ന്. ഇപ്പോള് ബാബയും പറയുന്നു- ഞാന്
സാധാരണ ബ്രഹ്മാ ശരീരത്തിലൂടെ നിങ്ങളെ പഠിപ്പിക്കുന്നു, ഇവരിലൂടെ സ്ഥാപന
ചെയ്യുന്നു. എങ്ങനെ? അത് ബാബ എപ്പോള് സന്മുഖത്ത് വരുന്നുവോ അപ്പോള്
മനസ്സിലാക്കിത്തരും, ഇല്ലെങ്കില് എങ്ങനെ ആരെങ്കിലും മനസ്സിലാക്കും. ഇവിടെ ബാബ
സന്മുഖത്ത് ഇരുന്ന് മനസ്സിലാക്കിത്തരുമ്പോഴാണ് കുട്ടികള് മനസ്സിലാക്കുന്നത്.
രണ്ടുപേരോടും നമസ്ക്കാരം പറയണം- ബാപ്ദാദ നമസ്ക്കാരം. പുറത്തുള്ളവര് ഇത്
കേള്ക്കുകയാണെങ്കില് ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാകും ഇവര് എന്താണീ പറയുന്നത് څബാപ്ദാദچ
എന്നോ. ഡബിള് പേരും ഒരുപാട് മനുഷ്യര്ക്ക് ഉണ്ടാകാറില്ലേ. ലക്ഷ്മീ നാരായണന്,
രാധാകൃഷ്ണന്.......... എന്നിങ്ങനെ പേരുകളുണ്ട്. സ്ത്രീയും പുരുഷനും
ഒരുമിച്ചുള്ളത് പോലെ. ഇപ്പോള് ഇവിടെയാണെങ്കില് ബാപ്ദാദയാണ്. ഈ കാര്യങ്ങള്
നിങ്ങള് കുട്ടികള്ക്കേ മനസ്സിലാക്കാന് സാധിക്കൂ. തീര്ച്ചയായും അച്ഛന് വലുതല്ലേ.
പേര് രണ്ടെണ്ണമുണ്ട് പക്ഷേ ഒരാളല്ലേയുള്ളു. പിന്നെ രണ്ട് പേര് എന്തിനാണ്
വെച്ചിരിക്കുന്നത്? ഇപ്പോള് നിങ്ങള് കുട്ടികള്ക്ക് അറിയാം അത് തെറ്റായ
പേരാണെന്ന്. ബാബയെ മറ്റാര്ക്കും തിരിച്ചറിയാന് സാധിക്കില്ല. നിങ്ങള് നമസ്ക്കാരം
ബാപ്ദാദ എന്നു പറയും. പിന്നീട് ബാബ പറയും നമസ്ക്കാരം ജീവാത്മാ കുട്ടികളേ, പക്ഷേ
ഇത്രയും നീളമുള്ളതിന് ഭംഗിയില്ല. വാക്കുകള് ക്യത്യമാണ്. നിങ്ങള് കുട്ടികള്
ഇപ്പോള് ശരീരധാരികളായ കുട്ടികളുമാണ് ഒപ്പം ആത്മീയ കുട്ടികളുമാണ്. ശിവബാബ
സര്വ്വാത്മാക്കളുടേയും അച്ഛനാണ് പിന്നെ പ്രജാപിതാവും തീര്ച്ചയായുമുണ്ട്.
പ്രജാപിതാ ബ്രഹ്മാവിന്റെ കുട്ടികള് സഹോദരീ സഹോദരങ്ങളാണ്. പ്രവൃത്തി മാര്ഗ്ഗമാണ്.
നിങ്ങള് എല്ലാവരും ബ്രഹ്മാകുമാരന്മാരും കുമാരിമാരുമാണ്. ബ്രഹ്മാകുമാരന്മാരും
കുമാരിമാരുമാകുമ്പോള് പ്രജാപിതാവും സിദ്ധമാകുന്നു. ഇതില് അന്ധവിശ്വാസത്തിന്റെ
ഒരു കാര്യവുമില്ല. പറയൂ ബ്രഹ്മാകുമാരീ കുമാരന്മാര്ക്ക് ബാബയില് നിന്നും സമ്പത്ത്
ലഭിക്കുന്നു. ബ്രഹ്മാവില് നിന്നല്ല ലഭിക്കുന്നത്, ബ്രഹ്മാവും ശിവബാബയുടെ
കുട്ടിയാണ്. സൂക്ഷ്മവതനവാസികളായ ബ്രഹ്മാ വിഷ്ണു ശങ്കരന്മാരും രചനകളാണ്. ഇവരുടെ
രചയിതാവ് ശിവനാണ്. ശിവനെക്കുറിച്ച് ഇവരുടെ രചയിതാവ് ആരാണ് എന്ന് ആര്ക്കും
ചോദിക്കാന് സാധിക്കില്ല. ശിവന്റെ രചയിതാവ് ആരുമില്ല. ബ്രഹ്മാ വിഷ്ണു
ശങ്കരന്മാരാണ് രചന. ഇവരുടേയും മുകളിലാണ് ശിവന്, സര്വ്വാത്മാക്കളുടേയും അച്ഛന്.
രചയിതാവാണ് എന്ന് പറഞ്ഞാല് അടുത്ത ചോദ്യം വന്നു എപ്പോള് രചിച്ചു? ഇല്ല ഇത്
അനാദിയാണ്. ഇത്രയും ആത്മാക്കളെ എപ്പോള് രചിച്ചു? ഈ ചോദ്യം ചോദിക്കാന് പറ്റില്ല.
ഈ അനാദിയായ ഡ്രാമ നടന്നുവരുന്നു, അന്ത്യമില്ലാത്തതാണ്. ഇതിന് ഒരിയ്ക്കലും
അന്ത്യമുണ്ടാകില്ല. ഈ കാര്യങ്ങള് നിങ്ങള് കുട്ടികളും നമ്പര്വൈസ് ആയാണ്
മനസ്സിലാക്കുന്നത്. ഇത് വളരെ സഹജമാണ്. ഒരു ബാബയോട് അല്ലാതെ മറ്റാരോടും ഇഷ്ടം
ഉണ്ടാകരുത്, ആര് മരിച്ചാലും ജീവിച്ചാലും ശരി. അമ്മ മരിച്ചാലും അലുവ കഴിക്കണം.........
എന്ന പാട്ടുണ്ട് ആരെങ്കിലും മരിച്ചു എന്നു കരുതൂ, വിഷമിക്കേണ്ട ഒരു
ആവശ്യവുമില്ല എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് ഈ ഡ്രാമ അനാദിയായി ഉണ്ടാക്കപ്പെട്ടതാണ്. ഡ്രാമ
അനുസരിച്ച് ഈ സമയത്ത് അവര്ക്ക് പോവുകതന്നെ വേണം, ഇതില് എന്ത് ചെയ്യാന് പറ്റും.
അല്പം പോലും ദുഃഖിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല. ഇതാണ് യോഗബലത്തിന്റെ അവസ്ഥ. നിയമം
പറയുന്നു അല്പം പോലും വിഷമം തോന്നരുത്. എല്ലാവരും അഭിനേതാക്കളല്ലേ. തന്റെ
സ്വന്തം പാര്ട്ട് അഭിനയിച്ചുകൊണ്ടിരി
ക്കുന്നു. കുട്ടികള്ക്ക് ജ്ഞാനം
ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ബാബയോട് പറയുന്നു- അല്ലയോ പരമപിതാ പരമാത്മാവേ വന്ന് ഞങ്ങളെ കൊണ്ടുപോകൂ. ഇത്രയും
ശരീരങ്ങളുടെ വിനാശം ചെയ്ത് സര്വ്വാത്മാക്കളേയും കൂടെക്കൊണ്ടുപോവുക, ഇത് വളരെ
ഭാരിച്ച ജോലിയാണ്. ഇവിടെ ഒരാള് മരിച്ചാല് മതി 12 മാസം കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും.
ബാബയാണെങ്കില് ഇത്രയും അധികം ആത്മാക്കളെ കൊണ്ടുപോകും. എല്ലാവരുടേയും ശരീരത്തെ
ഇവിടെ ഉപേക്ഷിക്കും. കുട്ടികള്ക്ക് അറിയാം മഹാഭാരതയുദ്ധം ആരംഭിച്ചാല് കൊതുകിന്
കൂട്ടത്തെപ്പോലെ പോയിക്കൊണ്ടിരിക്കും. പ്രകൃതിക്ഷോഭങ്ങളും വരാനിരിക്കുന്നു. ഈ
മുഴുവന് ലോകവും മാറും. ഇപ്പോള് നോക്കൂ ഇംഗ്ലണ്ടും റഷ്യയുമെല്ലാം എത്ര വലുതാണ്.
എന്താ സത്യയുഗത്തില് ഇതെല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നോ? ലോകത്തില് ആരുടെയും ബുദ്ധിയില്
ഇതുപോലും വരുന്നില്ല അതായത് നമ്മുടെ രാജ്യത്തില് ഇവര് ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
ഒരു ധര്മ്മം, ഒരു രാജ്യമായിരുന്നു. നിങ്ങള് കുട്ടികളിലും നമ്പര്വൈസായാണ്
ബുദ്ധിയില് ഇത് നല്ലരീതിയില് ഇരിക്കുന്നത്. അഥവാ ധാരണയുണ്ടെങ്കില് ആ ലഹരി സദാ
ഉയര്ന്നുനില്ക്കും. വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടിയാണ് ചിലരില് ലഹരി കയറുന്നത്. മിത്ര
സംബന്ധികള് എല്ലാവരില് നിന്നും ബുദ്ധിയെ പിന്വലിച്ച് ഒരു പരിധിയില്ലാത്ത
സന്തോഷത്തില് ബുദ്ധി നിലനില്ക്കണം, വലിയ അത്ഭുതമാണ്. അതെ, ഇതും അന്തിമത്തിലാണ്
ഉണ്ടാവുക. അവസാനമേ കര്മ്മാതീത അവസ്ഥയെ പ്രാപ്തമാക്കു. ശരീരത്തിന്റെ അഭിമാനവും
മുറിയണം. കഴിഞ്ഞു, ഇപ്പോള് നമ്മള് പോവുകയാണ്, ഇത് സാധാരണമാകണം. എങ്ങനെ
നാടകത്തിലുള്ളവര് പാര്ട്ട് അഭിനയിച്ച് പിന്നീട് വീട്ടിലേയ്ക്ക് പോകുന്നുവോ
അതുപോലെ. ഈ ദേഹമാകുന്ന വസ്ത്രത്തെ നിങ്ങള്ക്ക് ഇവിടെത്തന്നെ ഉപേക്ഷിക്കണം. ഈ
വസ്ത്രം ഇവിടെയാണ് സ്വീകരിക്കുന്നത്, ഇവിടെത്തന്നെ ഉപേക്ഷിക്കുകയും വേണം. ഈ
പുതിയ മുഴുവന് കാര്യങ്ങളും നിങ്ങളുടെ ബുദ്ധിയിലുണ്ട്, മറ്റാരുടേയും ബുദ്ധിയില്
ഇല്ല. അല്ലാഹുവും സമ്പത്തും. അല്ലാഹുവാണ് ഏറ്റവും മുകളില്. ബ്രഹ്മാവിലൂടെ
സ്ഥാപന, ശങ്കരനിലൂടെ വിനാശം, വിഷ്ണുവിലൂടെ പാലന എന്ന് പറയാറുണ്ട്. ശരി, എങ്കില്
ശിവന്റെ ജോലി എന്താണ്? ഉയര്ന്നതിലും ഉയര്ന്ന ശിവബാബയെ ആര്ക്കും അറിയില്ല.
പറയുന്നു ഭഗവാന് സര്വ്വവ്യാപിയാണ്. ഇതെല്ലാം ഭഗവാന്റെ തന്നെ രൂപങ്ങളാണ് എന്ന്.
മുഴുവന് ലോകരുടേയും ബുദ്ധിയില് ഇത് പക്കയായി, അതിനാലാണ് എല്ലാവരും
തമോപ്രധാനമായത്. ബാബ പറയുന്നു- മുഴുവന് ലോകവും ദുര്ഗതി പ്രാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
പിന്നീട് ഞാന് തന്നെയാണ് വന്ന് എല്ലാവര്ക്കും സദ്ഗതി നല്കുന്നത്. അഥവാ
സര്വ്വവ്യാപിയാണെങ്കില് എന്താ എല്ലാവരും ഭഗവാന് തന്നെ ഭഗവാനാണോ? ഒരു ഭാഗത്ത്
എല്ലാവരും സഹോദരങ്ങളാണെന്ന് പറയുന്നു, പിന്നീട് എല്ലാവരും പിതാക്കന്മാരാണ് എന്ന്
പറയുന്നു, മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല. ഇപ്പോള് നിങ്ങള് കുട്ടികളോട് പരിധിയില്ലാത്ത
അച്ഛന് പറയുന്നു, കുട്ടികളേ, എന്നെ ഓര്മ്മിക്കു എങ്കില് നിങ്ങളുടെ വികര്മ്മം
വിനാശമാകും. ഇതില് ഈ ദാദയേയോ മമ്മയേയോ പോലും ഓര്മ്മിക്കേണ്ടതില്ല. ബാബ പറയുന്നു
മമ്മയുമില്ല, ബാബയുമില്ല, ആര്ക്കും ഒരു മഹിമയുമില്ല. ശിവബാബയില്ലെങ്കില് ഈ
ബ്രഹ്മാവുപോലും എന്തുചെയ്യാനാണ്? ഇവരെ ഓര്മ്മിക്കുന്നതുകൊണ്ട് എന്തുണ്ടാവാനാണ്!
ങ്ഹാ, നിങ്ങള്ക്ക് അറിയാം ഇവരിലൂടെ നമ്മള് ബാബയില് നിന്നും സമ്പത്ത്
എടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കു
കയാണ്, ഇവരില് നിന്നല്ല. ഇവരും അവരില് നിന്നാണ് സമ്പത്ത്
എടുക്കുന്നത് അതിനാല് ഓര്മ്മിക്കേണ്ടത് അവരെയാണ്. ഇവര് ഇടയിലെ ദല്ലാളാണ്.
ആണ്കുട്ടിയും പെണ്കുട്ടിയും തമ്മിലുള്ള നിശ്ചയം നടക്കും, അപ്പോള് പരസ്പരം
അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടുമല്ലേ ഓര്മ്മിക്കുക. വിവാഹം കഴിപ്പിക്കുന്നയാള് ഇടയിലെ
ദല്ലാളല്ലേ. ഇവരിലൂടെ നിങ്ങള് ആത്മാക്കളുടെ നിശ്ചയം താനുമായി ചെയ്യുകയാണ്
അതിനാലാണ് സദ്ഗുരുവിനെ ദല്ലാളിന്റെ രൂപത്തില് ലഭിച്ചു എന്ന് പാടുന്നത്. സദ്ഗുരു
ദല്ലാളൊന്നുമല്ല. സദ്ഗുരു നിരാകാരനാണ്. ഗുരു ബ്രഹ്മാ, ഗുരു വിഷ്ണു എന്നെല്ലാം
പറയുന്നുണ്ട് പക്ഷേ അവരൊന്നും ഗുരുവല്ല. സദ്ഗുരു ഒരേയൊരു ബാബയാണ് അവരാണ്
സര്വ്വരുടേയും സദ്ഗതി ചെയ്യുന്നത്. ബാബ നിങ്ങളെ പഠിപ്പിച്ചു അപ്പോഴാണ് നിങ്ങള്
മറ്റുള്ളവര്ക്കും വഴി പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്നത് മറ്റുള്ളവരോട് എല്ലാം പറയുന്നു അതായത്
കണ്ടുകൊണ്ടും കാണാതിരിക്കൂ. ബുദ്ധി ശിവബാബയില് മുഴുകിയിരിക്കണം. ഈ കണ്ണുകള്
കൊണ്ട് എന്തെല്ലാം കാണുന്നുണ്ടോ അതെല്ലാം ശ്മശാനത്തിലേക്ക് പോകാനുള്ളതാണ്.
ഓര്മ്മിക്കേണ്ടത് ഒരേയൊരു ബാബയേയാണ്, അല്ലാതെ ഇവരെയല്ല. ഇവരില് നിന്നും സമ്പത്ത്
ലഭിക്കില്ല എന്നത് ബുദ്ധി പറയുന്നുണ്ട്. സമ്പത്ത് അച്ഛനില് നിന്നാണ് ലഭിക്കുക.
പോകേണ്ടതും ബാബയുടെ അടുത്തേയ്ക്കാണ്. വിദ്യാര്ത്ഥി വിദ്യാര്ത്ഥിയെ ഓര്മ്മിക്കുമോ.
വിദ്യാര്ത്ഥി ടീച്ചറെയല്ലേ ഓര്മ്മിക്കുക. സ്ക്കൂളിലെ സമര്ത്ഥരായ കുട്ടികള്
പിന്നീട് മറ്റുള്ളവരേയും ഉയര്ത്താന് പരിശ്രമിക്കും. ബാബയും പറയുന്നു പരസ്പരം
ഉയര്ത്തുന്നതിനുള്ള പരിശ്രമം ചെയ്യൂ പക്ഷേ ഭാഗ്യത്തില് ഇല്ലെങ്കില് പുരുഷാര്ത്ഥം
ചെയ്യില്ല. അല്പം എന്തെങ്കിലും മതി തൃപ്തരാകും. മനസ്സിലാക്കിക്കൊടു
ക്കണം
പ്രദര്ശിനിയില് ഒരുപാടുപേര് വരുന്നുണ്ട്, അധികം പേര്ക്ക്
മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുക്
കുന്നതിലൂടെ കൂടുതല് ഉന്നതിയുണ്ടാകും. ക്ഷണം നല്കി
വിളിപ്പിക്കുകയാണ്. അതിനാല് വളരെ വിവേകശാലികളായ ആളുകള് വരും.
ക്ഷണമില്ലാതെയാണെങ്കില് പല പ്രകാരത്തിലുള്ള ആളുകള് വരും. തലതിരിഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്
പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും. രാജകീയമായ മനുഷ്യരുടെ പെരുമാറ്റവും രാജകീയമായിരിക്കും.
രാജകീയമായ മനുഷ്യര് രാജകീയമായേ ഉള്ളിലേയ്ക്ക് കടക്കൂ. പെരുമാറ്റത്തിലും വലിയ
വ്യത്യാസം ഉണ്ടാകും. മര്യാദാ പൂര്വ്വമേ സംസാരിക്കൂ. മേളയിലാണെങ്കില്
പലപ്രകാരത്തിലുള്ള ആളുകള് വരും, ആരെയും തടയാന് കഴിയില്ല അതിനാല് എവിടെയെങ്കിലും
പ്രദര്ശിനിക്കായി ക്ഷണം നല്കി വിളിപ്പിക്കുകയാണെങ്കില് വളരെ കുലീനരായ നല്ല നല്ല
ആളുകളായിരിക്കും വരുന്നത്. പിന്നീട് അവര് ചെന്ന് മറ്റുള്ളവരേയും കേള്പ്പിക്കും.
എപ്പോഴെങ്കിലും സ്ത്രീകള്ക്കായി പരിപാടികള് സംഘടിപ്പിക്കുമ്പോള് സ്ത്രീകള്
മാത്രമായിരിക്കണം വരേണ്ടത് എന്തെന്നാല് ചിലയിടങ്ങളില് വളരെ അധികം സ്ത്രീകള്
പര്ദ്ദാധാരികളാണ്. അതിനാല് മഹിളകളുടെ മാത്രം പരിപാടിയായിരിക്കണം. പുരുഷന്മാര്
ആരും വരരുത്. ബാബ മനസ്സിലാക്കിത്തന്നിട്ടുണ്ട് നിങ്ങള് ആദ്യമാദ്യം ഇത്
മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുക്കണം അതായത് ശിവബാബ നിരാകാരനാണ്. ശിവബാബയും പ്രജാപിതാ
ബ്രഹ്മാവും രണ്ടുപേരും അച്ഛന്മാരാണ്. രണ്ടുപേരില് നിന്നും സമ്പത്ത് ലഭിക്കാന്
രണ്ടുപേരും ഒരുപോലെയല്ല. സമ്പത്ത് മുത്തച്ഛനില് നിന്ന് അഥവാ ശിവബാബയില് നിന്നാണ്
ലഭിക്കുന്നത്. മുത്തച്ഛന്റെ സമ്പത്തിനുമേല്അവകാശം ഉണ്ടാകും. എത്ര
കുപുത്രനാണെങ്കിലും ശരി മുത്തച്ഛന്റെ സമ്പത്ത് ലഭിക്കും. ഇത് ഇവിടത്തെ നിയമമാണ്.
ഇവര്ക്ക് പണം നല്കിയാല് ഒരു വര്ഷത്തിനുള്ളില് എല്ലാം നശിപ്പിക്കും എന്ന്
അറിയുന്നുമുണ്ട്. പക്ഷേ ഗവണ്മെന്റിന്റെ നിയമം അങ്ങനെയാണ് അതിനാല് നല്കേണ്ടി
വരുന്നു. ഗവണ്മെന്റിനുപോലും ഒന്നും ചെയ്യാന് സാധിക്കില്ല. ബാബ അനുഭവിയാണ്. ഒരു
രാജാവിന്റെ കുട്ടിയുണ്ടായിരുന്നു, 12 മാസംകൊണ്ട് 1 കോടി രൂപ ദുര്വ്വിനിമയം
ചെയ്തു. ഇങ്ങനെയുള്ളവരുമുണ്ട്. ഞാന് കണ്ടിട്ടുണ്ട് എന്ന് ശിവബാബ പറയുന്നില്ല. ഈ
ദാദയാണ് പറയുന്നത് ഞാന് ഇങ്ങനെയുള്ള ഒരുപാട് ഉദാഹരണങ്ങള് കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഈ ലോകം
വളരെ മോശമാണ്. ഇത് പഴയലോകമാണ്, പഴയ വീടാണ്. പഴയ വീടിനെ എപ്പോഴും പൊളിക്കാറാണ്
പതിവ്. ഈ ലക്ഷ്മീ നാരായണന്മാരുടെ വീടാകുന്ന രാജധാനി നോക്കൂ എത്ര
ഒന്നാന്തരമാണെന്ന്.
ഇപ്പോള് നിങ്ങള് ബാബയിലൂടെ മനസ്സിലാക്കിക്കൊ
ണ്ടിരിക്കുന്നു മാത്രമല്ല നിങ്ങളും
നരനില് നിന്നും നാരായണനായി മാറുകയാണ്. ഇത് സത്യ നാരായണന്റെ കഥയാണ്. ഇതും നിങ്ങള്
കുട്ടികളാണ് മനസ്സിലാക്കുന്നത്. നിങ്ങളും പൂര്ണ്ണമായി ഒന്നാന്തരമായി
മാറിയിട്ടില്ല, ഇതില് വളരെ അധികം രാജകീയത ആവശ്യമാണ്. നിങ്ങള് ദിനംപ്രതിദിനം
ഉന്നതി നേടിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ഒന്നാന്തരമായിക്കൊണ്ടിരി
ക്കുകയാണ്.
നിങ്ങള് വളരെ സ്നേഹത്തോടെ ബാപ്ദാദാ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഇതും നിങ്ങളുടെ പുതിയ
ഭാഷയാണ്, അത് മനുഷ്യര്ക്ക് മനസ്സിലാക്കാന് പറ്റില്ല. ബാബ എവിടെപ്പോയാലും
കുട്ടികള് ബാപ്ദാദാ നമസ്ക്കാരം എന്നാണ് പറയുക. ബാബ തിരിച്ച് പറയും ജീവാത്മാവായ
കുട്ടികള്ക്ക് നമസ്ക്കാരം. ഇങ്ങനെ പറയേണ്ടിവരില്ലേ. ആരെങ്കിലും കേട്ടാല് പറയും
ഇത് പുതിയ കാര്യമാണ്, ബാപ്ദാദാ എന്ന് ഒരുമിച്ച് എങ്ങനെ പറയാന് പറ്റും. അച്ഛനും
ജ്യേഷ്ഠനും എപ്പോഴെങ്കിലും ഒരാളാകുമോ? രണ്ടാളുടേയും പേരും വേറെ വേറെയാണ്.
ശിവബാബ, ബ്രഹ്മാദാദ, നിങ്ങള് ഇവര് രണ്ടുപേരുടേയും കുട്ടികളാണ്. നിങ്ങള്ക്ക്
അറിയാം ഇവരുടെയുള്ളില് ശിവബാബ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. നമ്മള് ബാപ്ദാദയുടെ കുട്ടികളാണ്.
ഇതു ബുദ്ധിയില് ഓര്മ്മയുണ്ടെങ്കില് സന്തോഷത്തിന്റെ അതിര് കടക്കും മാത്രമല്ല
ഡ്രാമയിലും പക്കയായിരിക്കണം. ആരെങ്കിലും ശരീരം വിട്ടു എന്നു കരുതൂ, പോയി
രണ്ടാമതൊരു പാര്ട്ട് അഭിനയിക്കും. ഓരോ ആത്മാവിനും അവിനാശിയായ പാര്ട്ട്
ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഇതില് ചിന്തിക്കേണ്ട ഒരു ആവശ്യവുമില്ല. അവര്ക്ക് ചെന്ന്
അടുത്ത പാര്ട്ട് അഭിനയിക്കണം. സത്യയുഗത്തില് എല്ലാവരും നിര്മോഹികളാണ്. ഇവിടെ
ആരെങ്കിലും മരിക്കുകയാണെങ്കില് എത്ര കരയുന്നു. ബാബയെ നേടിയെങ്കില് പിന്നെ
കരയേണ്ട ആവശ്യമേയില്ല. ബാബ എത്രനല്ല വഴിയാണ് പറഞ്ഞുതരുന്നത്. കന്യകമാര്ക്ക് വളരെ
നല്ലതാണ്. അച്ഛന് അനാവശ്യമായി പണം ചിലവാക്കും നിങ്ങള് ചെന്ന് നരകത്തില് വീഴും.
ഇതിനേക്കാള് നല്ലത് പറയൂ ഞങ്ങള് ഈ പണം കൊണ്ട് ആത്മീയ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയും
ഹോസ്പിറ്റലും തുറക്കും. വളരെ അധികം പേരുടെ മംഗളം ചെയ്യുമ്പോള് നിങ്ങള്ക്കും
എനിക്കും പുണ്യം ലഭിക്കും. കുട്ടികള് സ്വയം ഉത്സാഹത്തില് ഇരിക്കണം നമ്മള്
ഭാരതത്തെ സ്വര്ഗ്ഗമാക്കി മാറ്റുന്നതിനായി ശരീരം മനസ്സ് ധനം എല്ലാം ഉപയോഗിക്കും.
ഇത്രയും ലഹരിയുണ്ടാകണം. തരാമെങ്കില് തരൂ, ഇല്ലെങ്കില് വേണ്ട. നിങ്ങള്
നിങ്ങളുടേയും വളരെ അധികം പേരുടേയും മംഗളം ചെയ്യാന് വരുന്നില്ലേ? ഇത്രയും സന്തോഷം
ഉണ്ടാകണം. പ്രത്യേകിച്ച് കുമാരിമാര് കൂടുതല് എഴുന്നേറ്റ് നില്ക്കണം. ശരി!
വളരെക്കാലത്തെ വേര്പാടിനുശേഷം തിരികെക്കിട്ടിയ മധുര മധുരമായ ആത്മീയ
സന്താനങ്ങള്ക്ക് മാതാവും പിതാവുമായ ബാപ്ദാദയുടെ സ്നേഹ സ്മരണകളും പുലര്കാല
വന്ദനവും. ആത്മീയ പിതാവിന്റെ ആത്മീയ കുട്ടികള്ക്ക് നമസ്ക്കാരം.
ധാരണയ്ക്കുള്ള മുഖ്യ സാരം:-
1) തന്റെ
പെരുമാറ്റരീതി വളരെ രാജകീയമായിരിക്കണം. വളരെ മര്യാദയോടെ സംസാരിക്കണം.
വിനയമാകുന്ന ഗുണം ധാരണ ചെയ്യണം.
2) ഈ കണ്ണുകള് കൊണ്ട്
എന്തെല്ലാം കാണുന്നുവോ- ഇതെല്ലാം ശ്മശാനത്തിലേക്ക് പോകാനുള്ളതാണ് അതിനാല് ഇതിനെ
കണ്ടുകൊണ്ടും കാണരുത്. ഒരു ശിവബാബയെത്തന്നെ ഓര്മ്മിക്കണം, ഒരു ദേഹധാരിയേയുമല്ല.
വരദാനം :-
മാസ്റ്റര്
ജ്ഞാനസാഗരനായി പാവക്കളി സമാപ്തമാക്കുന്ന സ്മൃതിയോടൊപ്പം സമര്ത്ഥസ്വരൂപരായി
ഭവിക്കട്ടെ.
ഭക്തിമാര്ഗ്ഗത്തില്
മൂര്ത്തികള് ഉണ്ടാക്കി പൂജയെല്ലാം ചെയ്തശേഷം പിന്നീടതിനെ മുക്കിക്കളയാറുണ്ട്,
അതിനാല് നിങ്ങള് അതിനെ പാവപൂജ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. അതേപോലെ താങ്കളോടും ആരെങ്കിലും
നിര്ജ്ജീവമായ, നിസ്സാരകാര്യങ്ങളില് ഈര്ഷ്യ, ഊഹം, ആവേശം എന്നിവ ചെയ്യുകയും അവ
വിസ്തരിച്ച് ഇതാണ് സത്യം എന്ന് അനുഭവിക്കുകയും അനുഭവിപ്പിക്കുകയും
ചെയ്യുകയാണെങ്കില് അപ്പോള് ഇതും അതിനെ ജീവന് വെപ്പിക്കലാണ്. പിന്നെ അതിനെ
ജ്ഞാനസാഗരനായ ബാബയുടെ ഓര്മ്മയിലൂടെ, കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞു എന്ന് സങ്കല്പ്പിച്ച് സ്വ
ഉന്നതിയുടെ ഓളങ്ങളില് മുക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവെങ്കിലും ഇതിലും സമയം
നഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ടല്ലോ. അതിനാല് ആദ്യമേ തന്നെ മാസ്റ്റര് ജ്ഞാനസാഗരനായി സ്മൃതി
ഒപ്പം ശക്തിശാലിയുമായി ഭവിക്കട്ടെ എന്ന വരദാനത്തിലൂടെ ഈ പാവക്കളിയെ സമാപ്തമാക്കൂ.
സ്ലോഗന് :-
ആരാണോ
സമയത്ത് സഹയോഗിയാകുന്നത് അവര്ക്ക് ഒന്നിന് കോടി മടങ്ങ് ഫലം ലഭിക്കുന്നു.
അവ്യക്ത സൂചനകള്:
ഏകാന്തപ്രിയരാകൂ ഏകതയും ഏകാഗ്രതയും സ്വായത്തമാക്കൂ.
ഏതൊരു രാജനേതാവായാലും
ധര്മ്മനേതാവായാലും അവര്ക്ക് പവിത്രതയുടെയും ഏകതയുടെയും അനുഭവം ചെയ്യിപ്പിക്കൂ.
ഇവയുടെ കുറവ് കാരണം രണ്ട് സത്തകളും ദുര്ബ്ബലമാണ്. ധര്മ്മസത്തയെ
ധര്മ്മസത്താഹീനമാക്കാനുള്ള വിശേഷ രീതിയാണ്- പവിത്രതയെ തെളിയിക്കുക എന്നതും
രാജസത്തക്കാരുടെ മുമ്പാകെ ഏകതയെ തെളിയിക്കുക എന്നതും.