02.10.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ทำทุกการกระทำขณะที่อยู่ในการจดจำระลึกถึง
แล้วผู้คนมากมายจะได้รับนิมิตผ่านลูก
คำถาม:
ด้วยวิธีใดที่ลูกสามารถทำให้หัวใจของลูกบริสุทธิ์ในยุคบรรจบพบกัน
คำตอบ:
เตรียมอาหารขณะที่อยู่ในการจดจำระลึกถึง
และรับประทานอาหารในการจดจำระลึกถึงและหัวใจของลูกจะกลับมาบริสุทธิ์
บราห์มาโบจันบริสุทธิ์ที่เตรียมโดยลูกบราห์มินในยุคบรรจบพบกันเป็นที่ชื่นชอบอย่างมากจากเหล่าเทพ
ผู้ที่ให้คุณค่าต่อบราห์มาโบจันก็จะล้างจานของเขาแล้วดื่มน้ำนั้น
มีคำยกย่องบราห์มาโบจันอยู่มากมายด้วยเช่นกัน
ด้วยการรับประทานอาหารที่เตรียมในการจดจำระลึกถึง
ลูกก็ได้รับพลังอย่างมากและหัวใจของลูกจะกลับมาบริสุทธิ์
โอมชานติ
พ่อมาในยุคบรรจบพบกันเท่านั้น ท่านต้องบอกลูกๆ ทุกวันว่าพ่อทางจิตอธิบายแก่ลูกๆ
ทางจิต เหตุใดท่านถึงพูดว่า ลูกๆพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ?
เพื่อที่ลูกๆจะจดจำว่าท่านคือพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดอย่างแท้จริงและกำลังสอนลูกดวงวิญญาณ
ท่านอธิบายประเด็นที่หลากหลายเพื่องานรับใช้ ลูกพูดว่าไม่มีงานรับใช้ให้ทำ,
เราจะสามารถทำงานรับใช้ข้างนอกได้อย่างไร?
พ่อได้ชี้ให้ลูกเห็นถึงวิธีที่ง่ายดายมากของการทำงานรับใช้ มีภาพไว้ในมือของลูก
มีภาพของรากูนาถ(ชื่อของราม)ที่น่าเกลียดและภาพที่สวยงามเช่นกัน
มีภาพของศรีกฤษณะและนารายณ์ที่น่าเกลียดและสวยงามด้วยเช่นกัน, แม้ว่าจะเป็นภาพเล็กๆ
ก็ตาม ผู้คนทำภาพของศรีกฤษณะที่เล็กมากเช่นกัน ลูกสามารถถามนักบวชที่ดูแลวัดว่า:
ทำไมผู้นี้ถึงถูกแสดงให้เห็นในภาพลักษณ์ที่น่าเกลียดในเมื่อความเป็นจริงแล้วเขาสวยงามอย่างแท้จริง?
ในความเป็นจริงร่างกายไม่สามารถน่าเกลียด ท่านมีสิ่งที่สวยงามมากมายเช่นกัน
แต่ทำไมผู้นี้ถึงถูกทำให้น่าเกลียด? มีการอธิบายให้แก่ลูกๆว่า
ดวงวิญญาณนั้นได้นำรูปและนามที่แตกต่างกันมาใช้อย่างไรในขณะที่ลงมาเรื่อยๆ
ดวงวิญญาณได้กลับมาน่าเกลียดตั้งแต่เวลาที่เขาปีนขึ้นไปบนกองไฟของตัณหาราคะ
มีผู้จาริกแสวงบุญมากมายที่จากัดนาถและศรีนาถและลูกก็ได้รับคำเชิญด้วยเช่นกัน
บอกพวกเขา: เราจะบอกท่านถึงชีวประวัติของศรีนาถ 84 ชาติเกิด
พี่น้องหญิงชายทั้งหลายมาและรับฟังสิ่งนี้ ไม่มีใครอื่นสามารถให้คำบรรยายเช่นนี้
ลูกสามารถอธิบายแก่พวกเขาว่าเหตุใดเขา (ศรีกฤษณะ) จึงได้กลับมาน่าเกลียด
จากความบริสุทธิ์แต่ละคนต้องกลับมาไม่บริสุทธิ์อย่างแน่นอน
เมื่อเหล่าเทพเดินไปสู่หนทางแห่งบาป ภาพลักษณ์น่าเกลียดของพวกเขาจึงถูกสร้างขึ้นมา
ด้วยการนั่งบนกองไฟของตัณหาราคะ พวกเขาก็กลายเป็นยุคเหล็ก เหล็กเป็นสีดำ
และทองคำเป็นสีทองพวกเขาก็จะเรียกว่าสวยงาม แล้วพวกเขาก็กลับมาน่าเกลียดขณะที่ใช้
84 ชาติเกิด แน่นอนว่าลูกควรมีภาพบันไดอยู่ในมือของลูกเช่นกัน
หากภาพของบันไดนั้นมีขนาดใหญ่ ใครๆสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนมากจากระยะไกล
และลูกก็สามารถที่จะอธิบายว่าสิ่งนั้นได้กลายเป็นสภาพของบารัต
มีการเขียนไว้ด้วยเช่นกันว่า “ความรุ่งเรืองและความตกต่ำ” ลูกๆ
ควรมีความใส่ใจเป็นอย่างมากในการทำงานรับใช้
ลูกต้องอธิบายว่าวงจรโลกหมุนไปโดยผ่านยุคทอง ยุคเงิน ยุคทองแดงและยุคเหล็กอย่างไร
และจากนั้นลูกต้องแสดง ยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลนี้ด้วยเช่นกัน
ลูกไม่ต้องใช้รูปภาพหลายภาพ ภาพบันไดคือภาพหลักสำหรับบารัต ลูกสามารถอธิบายว่า
จากไม่บริสุทธิ์ เวลานี้ลูกสามารถกลับมาบริสุทธิ์อีกครั้งได้อย่างไร
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ด้วยการจดจำระลึกถึงท่านลูกก็สามารถได้รับการหลุดพ้นในชีวิตในหนึ่งวินาที ลูกๆ
มีความรู้ทั้งหมดนี้ ที่เหลือทั้งหมดกำลังนอนหลับใหลในความไม่รู้
เมื่อบารัตอยู่ในความรู้ก็มีความมั่งคั่งมาก เวลานี้บารัตอยู่ในความไม่รู้
และจึงได้กลับมายากจนข้นแค้นมาก
มีมนุษย์ที่เต็มไปด้วยความรู้และมนุษย์ที่โง่เขลาด้วยเช่นกัน
เหล่าเทพและมนุษย์เป็นที่รู้จักกันดีมาก เหล่าเทพมีชีวิตอยู่ในยุคทองและยุคเงิน
และมนุษย์มีชีวิตอยู่ในยุคทองแดงและยุคเหล็ก
ควรจะอยู่ในสติปัญญาของลูกเสมอว่าควรจะทำงานรับใช้อย่างไร
พ่อเฝ้าแต่อธิบายสิ่งนั้นเช่นกัน
รูปภาพของบันไดนั้นดีมากที่จะใช้ในการอธิบายให้กับใครบางคน พ่อพูดว่า
ลูกอาจอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูก ลูกต้องหาเลี้ยงชีพสำหรับร่างกายของลูกด้วย
ลูกต้องศึกษาการศึกษาทางโลกด้วยเช่นกัน
อย่างไรก็ตามไม่ว่าเวลาใดก็ตามที่ลูกมีหลังจากนั้น
ลูกต้องคิดถึงงานรับใช้และวิธีที่จะให้ประโยชน์แก่ผู้อื่น
ที่นี่ลูกไม่สามารถให้ประโยชน์แก่ผู้คนมากมาย
ลูกมาที่นี่เพียงเพื่อรับฟังมุรลีของพ่อ เป็นเพียงในสิ่งนี้ที่มีเวทมนตร์
พ่อถูกเรียกว่านักมายากลใช่ไหม? ลูกร้องเพลงว่า มีเวทมนตร์ในมุรลีของท่าน
มุรลีที่ท่านพูดผ่านปากของท่านนั้นมีเวทมนตร์ เรากลายเป็นเทพเจ้าจากมนุษย์
ไม่มีนักมายากลเช่นนี้นอกจากพ่อ มีการจดจำกันมาเช่นกันว่า
ไม่ได้ใช้เวลานานเลยที่พระเจ้าจะเปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นเทพ
โลกเก่าต้องกลับมาใหม่อีกครั้งอย่างแน่นอน โลกเก่าต้องถูกทำลายอย่างแน่นอน
ในเวลานี้ลูกกำลังศึกษาราชาโยคะ และดังนั้นลูกจะกลายเป็นราชาอย่างแน่นอน
เวลานี้ลูกๆ เข้าใจว่าหลังจาก 84 ชาติเกิดของลูก ลูกจะต้องใช้ชาติเกิดแรก
เพราะประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของโลกซ้ำรอย
ยุคทองและยุคเงินที่คงอยู่มาต้องซ้ำรอยอย่างแน่นอน ในขณะที่ลูกกำลังนั่งที่นี่
ลูกต้องเก็บสิ่งนี้ไว้ในสติปัญญาของลูกว่าลูกกำลังจะกลับบ้านแล้วลูกจะกลายเป็นเทพที่สโตประธาน
พวกเขาถูกเรียกว่าเทพ ในปัจจุบันมนุษย์ไม่มีคุณธรรมที่สูงส่งเหล่านั้น
ดังนั้นลูกสามารถทำงานรับใช้ที่ใดก็ตาม ไม่ว่าจะมีธุรกิจมากมายเพียงใด ฯลฯ
ลูกก็ต้องทำ ลูกยังคงหารายได้นี้ต่อไปในขณะที่อยู่ที่บ้าน
สิ่งหลักสำหรับสิ่งนี้คือความบริสุทธิ์
เมื่อมีความบริสุทธิ์ก็จะมีความสงบและความรุ่งเรืองด้วยเช่นกัน
หากลูกกลับมาบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์
ลูกก็ไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้เพราะลูกต้องไปยังดินแดนแห่งความสงบอย่างแน่นอน
เมื่อดวงวิญญาณกลับมาบริสุทธิ์ เขาก็ไม่สามารถอยู่ในร่างเก่านี้ได้อีกต่อไป
เพราะร่างกายนี้ไม่บริสุทธิ์ วัตถุธาตุทั้งห้ายังคงไม่บริสุทธิ์
และร่างกายก็ทำขึ้นมาจากวัตถุธาตุเหล่านั้น สิ่งนั้นเรียกว่าหุ่นกระบอกดินเหนียว
ร่างหนึ่งของวัตถุธาตุทั้งห้าจบลงและอีกร่างหนึ่งก็ถูกสร้างขึ้นมา
แต่ดวงวิญญาณนั้นคงอยู่ตลอดไป ดวงวิญญาณไม่ใช่สิ่งที่ถูกทำขึ้นมา
ในตอนแรกร่างกายก็เล็กมากและหลังจากนั้นก็กลับมาใหญ่โต
ดวงวิญญาณได้รับอวัยวะมากมายและแสดงบทบาททั้งหมดของเขาด้วยร่างนั้น โลกนี้มหัศจรรย์
พ่อผู้ที่ให้คำแนะนำของดวงวิญญาณนั้นก็มหัศจรรย์ที่สุด เราดวงวิญญาณนั้นเล็กมาก
ดวงวิญญาณเข้าไปในร่างกาย ทุกสิ่งเป็นความมหัศจรรย์
เป็นความมหัศจรรย์ที่ว่าร่างของสัตว์นั้นถูกสร้างขึ้นมาอย่างไร
ดวงวิญญาณนั้นมีขนาดเล็กเหมือนกันในทุกสิ่ง
ช้างนั้นตัวใหญ่มากและดวงวิญญาณก็แสนเล็กก็เข้าไปและนั่งอยู่ในนั้น
อย่างไรก็ตามพ่ออธิบายเกี่ยวกับการเกิดของมนุษย์ มนุษย์ใช้กี่ชาติเกิด ไม่ได้มี 8.4
ล้านชาติเกิดเลย ได้มีการอธิบายแล้วว่ามีความหลากหลายมากเช่นเดียวกับจำนวนศาสนา
เป็นความมหัศจรรย์ที่ว่าแต่ละดวงวิญญาณใช้ร่างกายที่มีรูปลักษณ์ต่างๆมากมาย
และแล้วเมื่อวงจรซ้ำรอย รูปลักษณะ ชื่อและรูปร่างก็เปลี่ยนไปในทุกชาติเกิด
จะไม่มีการพูดว่า ศรีกฤษณะที่น่าเกลียดและศรีกฤษณะที่สวยงาม ไม่เลย
ดวงวิญญาณนั้นสวยงามในตอนเริ่มแรก และเมื่อเขาใช้ 84 ชาติเกิด เขาก็กลับมาน่าเกลียด
ลูกดวงวิญญาณก็เล่นบทบาทของลูกด้วยรูปลักษณะที่แตกต่างกันและร่างกายที่แตกต่างกันเช่นกัน
สิ่งนี้ก็อยู่ในละครเช่นกัน ลูกๆ ไม่ควรมีความกังวลใดๆ ทุกคนคือนักแสดง
ลูกต้องละร่างหนึ่งแล้วรับอีกร่างหนึ่งและเล่นบทบาทของลูก ในทุกชาติเกิด
ความสัมพันธ์ฯลฯ ก็เปลี่ยนไป พ่ออธิบายว่า ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว
เป็นดวงวิญญาณที่กลับมาตโมประธาน ด้วยการใช้ 84 ชาติเกิด
ดังนั้นเวลานี้ดวงวิญญาณต้องกลับมาสโตประธาน ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์อย่างแน่นอน
โลกนั้นเคยบริสุทธิ์ เวลานี้กลับมาไม่บริสุทธิ์และต้องกลับมาบริสุทธิ์อีกครั้ง
มีคำพูดว่า “สโตประธาน, ตโมประธาน” มีโลกที่สโตประธาน แล้วก็มีโลกที่สโต ราโจ
และตโม ผู้ที่เวลานี้ตโมประธานจะกลับมาสโตประธานได้อย่างไร?
ลูกสามารถกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์ได้อย่างไร?
ไม่มีใครสามารถกลับมาบริสุทธิ์ได้ด้วยน้ำฝน ท่ามกลางสายฝนผู้คนสามารถตายได้:
เมื่อมีน้ำท่วมผู้คนมากมายก็จมน้ำตาย เวลานี้พ่อยังคงอธิบายต่อไปว่า:
จะไม่มีแผ่นดินใดๆเหล่านั้นหลงเหลืออยู่ ภัยพิบัติทางธรรมชาติก็จะช่วยด้วยเช่นกัน
มนุษย์และสัตว์มากมายก็จะถูกพัดพาไปในกระแสน้ำที่ไหลบ่า
ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะกลับมาบริสุทธิ์ด้วยน้ำนั้น แต่ร่างกายนั้นก็เพียงแต่ไหลไป
ไม่ใช่ร่างกายที่จะต้องกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์
เป็นดวงวิญญาณที่จะต้องกลับมาบริสุทธิ์
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์
แม้ว่าผู้คนเหล่านั้นจะเรียกตนเองว่า จากัดกูรู (กูรูของโลก)
หน้าที่ของกูรูคือการให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
และมีเพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
พ่อผู้เป็นสัตกูรูผู้เดียวเท่านั้นที่ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
พ่อเฝ้าแต่อธิบายอย่างมาก ผู้นี้ก็รับฟังด้วยเช่นกัน
กูรูก็ให้สาวกของเขานั่งถัดจากเขาเพื่อจะสอนสาวกเหล่านั้น
ผู้นี้ก็นั่งถัดจากผู้เดียวนั้นด้วย
พ่อกำลังอธิบายและดังนั้นผู้นี้ต้องอธิบายเช่นกัน
เหตุนี้เองกูรูบราห์มาจึงกลายเป็นอันดับหนึ่ง สำหรับชางก้า พวกเขาพูดว่า
เมื่อชางก้าเปิดตาที่สามของเขา เขาเผาทุกคน
ในกรณีนี้เขาไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นกูรู อย่างไรก็ตาม พ่อพูดว่า ลูกๆ
จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอ ลูกๆ บางคนก็พูดว่า
เรามีความวิตกกังวลอย่างมากเกี่ยวกับธุรกิจของเรา
ดังนั้นเราจะสามารถพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อได้อย่างไร? พ่ออธิบายว่า:
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาเช่นกัน, ลูกก็เคยจดจำพระเจ้าและพูดว่า “โอ อิศวร!”
โอ้ภควัน!" ลูกจดจำท่านเมื่อมีความทุกข์บางอย่าง เมื่อใครบางคนกำลังจะตาย
ผู้คนก็พูดว่า “จงพร่ำชื่อราม” มีหลายองค์กรที่ให้ทานในนามของราม
เช่นเดียวกับที่ลูกได้ให้ทานของความรู้ พวกเขาก็พูดว่า จงพูดว่า “ราม ราม”
ลูกก็พูดด้วยเช่นกันว่า จดจำชีพบาบา ผู้คนเหล่านั้นไม่รู้จักแม้กระทั่งชีวา
พวกเขาเพียงแต่พูดว่า “ราม ราม” เหตุใดพวกเขาจึงพูดว่า “พร่ำชื่อของราม”
เมื่อพวกเขาพูดว่าพระเจ้าอยู่ในทุกคน? พ่อนั่งที่นี่และอธิบาย:
ไม่ใช่ทั้งรามและกฤษณะจะสามารถเรียกว่าเป็นพระเจ้า แม้แต่กฤษณะก็เรียกว่าเป็นเทพ
ได้มีการอธิบายด้วยเช่นกันเกี่ยวกับรามว่า เขาเป็นกึ่งเทพ มีสององศาที่น้อยลงไป
องศาของทุกสิ่งลดลง เสื้อผ้าก็เหมือนกันในตอนแรกก็ใหม่และหลังจากนั้นก็เก่า
ดังนั้นพ่ออธิบายสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดแล้วก็พูดว่า
ลูกๆทางจิตที่อ่อนหวานที่สุดของพ่อ พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
สัมผัสกับความสุขในขณะที่จดจำท่าน ที่นี่,นี่คือดินแดนแห่งความทุกข์ จดจำพ่อและมรดก
ด้วยการมีการจดจำระลึกถึง ลูกจะได้รับความสุขมากมาย
ความเศร้าโศกและความทุกข์ทรมานและความเจ็บป่วยทั้งหมดของลูกฯลฯ จะจบสิ้นลง
ลูกจะเป็นอิสระจากโรคภัยถึง 21 ชาติเกิด
ความทุกข์และความทุกข์ทรมานทั้งหมดของร่างกายนั้นจะจบสิ้นลง
และลูกจะได้รับสถานภาพของการหลุดพ้นในชีวิต
พวกเขาร้องเพลงนี้แต่พวกเขาไม่ได้เข้าไปในฉากละครนั้น พ่ออธิบายแก่ลูกในทางปฏิบัติ
จดจำพ่อแล้วความปรารถนาของลูกจะจบลงและลูกจะกลับมามีความสุข
ไม่เป็นสิ่งดีที่จะได้รับการลงโทษ และจากนั้นก็ได้รับจาปาตีชิ้นเล็กๆ
ทุกคนชอบจาปาตีร้อนๆ ทุกวันนี้น้ำมันถูกนำมาใช้สำหรับทุกสิ่ง
แต่ที่นั่นแม่น้ำของเนยจะไหลริน ดังนั้นลูกๆ ต้องจดจำพ่ออยู่ภายใน บาบาไม่ได้บอกว่า
นั่งที่นี่และจดจำพ่อ ไม่เลย, ในขณะที่เดินเหิน
ท่องทัวร์และเคลื่อนไหวไปทั่วจงจดจำชีพบาบา ลูกต้องทำงานของลูกด้วยเช่นกันฯลฯ
ให้มีการจดจำระลึกถึงพ่อในสติปัญญาของลูก ลูกๆ
ของพ่อทางร่างก็จดจำเขาในขณะที่กำลังทำงานของพวกเขาฯลฯ หากใครถามพวกเขา
พวกเขาก็จะพูดทันทีว่าพวกเขาเป็นลูกของใคร
พวกเขาเก็บทรัพย์สมบัติของพ่อของเขาไว้ในสติปัญญาของเขาด้วยเช่นกัน
ลูกกลายเป็นลูกของพ่อและดังนั้นลูกจึงจดจำทรัพย์สมบัติของท่านด้วยเช่นกัน
ลูกต้องจดจำระลึกถึงพ่อด้วยและไม่มีความสัมพันธ์ใดๆกับใครอื่น
บทบาททั้งหมดนั้นถูกกำหนดไว้แล้วในดวงวิญญาณและยังคงปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ไม่ว่าบทบาทใดก็ตามที่ลูกเล่นในทุกวงจรในสกุลบราห์มินนี้จะยังคงปรากฏขึ้นต่อไป
พ่ออธิบายว่า: ลูกอาจจะเตรียมอาหาร, ขนมหวาน แต่จงเฝ้าแต่จดจำพ่อ
หากลูกเตรียมอาหารในขณะที่กำลังจดจำชีพบาบาแล้วผู้ที่รับประทานของหวานนั้นก็จะได้รับประโยชน์ด้วยเช่นกัน
บางครั้งพวกเขาอาจจะมีนิมิต พวกเขาสามารถมีแม้กระทั่งนิมิตของบราห์มา
หากพวกเขารับประทานอาหารที่บริสุทธิ์ พวกเขาก็สามารถมีนิมิตของบราห์มา
กฤษณะหรือชีวา บราห์มาอยู่ที่นี่ มีชื่อของบราห์มากุมารและกุมารี
ผู้คนมากมายจะยังคงมีนิมิตอยู่เรื่อยๆ เพราะพวกเขาจดจำพ่อ
พ่อได้แสดงวิธีการมากมายแก่ลูก ผู้คนเหล่านั้นพูดว่า “ราม ราม” ด้วยปากของพวกเขา
ลูกไม่ต้องพูดสิ่งใดด้วยปากของลูก
เช่นที่ผู้คนเหล่านั้นเข้าใจว่าพวกเขากำลังถวายอาหารแก่กูรูนานาค
ดังนั้นลูกก็เข้าใจว่าลูกกำลังเตรียมโบ๊คเพื่อถวายแก่ชีพบาบา
หากลูกเตรียมโบ๊คในขณะที่จดจำชีพบาบา, ผู้คนมากมายก็สามารถได้รับประโยชน์
มีพลังในอาหารนั้น เหตุนี้เองบาบาจึงถามผู้ที่เตรียมอาหาร:
ลูกเตรียมอาหารในขณะที่ลูกกำลังจดจำชีพบาบาหรือไม่? ได้มีการเขียนไว้ว่า
ลูกกำลังจดจำชีพบาบาหรือไม่
หากลูกเตรียมอาหารในการจดจำระลึกถึงแล้วแม้แต่ผู้ที่รับประทานอาหารก็จะได้รับพลังและหัวใจของเขาก็จะกลับมาบริสุทธิ์
บราห์มาโบจันก็ได้รับการจดจำด้วยเช่นกัน
แม้แต่เหล่าเทพก็รักอาหารที่เตรียมโดยบราห์มิน สิ่งนี้ถูกกล่าวถึงในคัมภีร์ด้วย
โดยการรับประทานอาหารที่เตรียมโดยบราห์มิน
สติปัญญาของลูกก็จะกลับมาบริสุทธิ์แล้วลูกก็ได้รับพลัง
มีคำยกย่องบราห์มาโบจันอย่างมาก
ผู้ที่ให้คุณค่าต่อบราห์มาโบจันอย่างมากก็จะดื่มแม้กระทั่งน้ำล้างจานนั้น
พวกเขาคิดว่าสิ่งนั้นสูงส่งมาก ไม่มีใครสามารถอยู่ได้โดยที่ไม่กินอาหาร
ในภาวะขาดแคลนอาหารผู้คนตายโดยที่ไม่มีอาหาร
เป็นดวงวิญญาณที่รับประทานอาหารด้วยอวัยวะของเขา ดวงวิญญาณลิ้มรสทุกสิ่ง
เป็นดวงวิญญาณที่พูดว่าบางสิ่งดีหรือไม่ดี: สิ่งนี้อร่อยมาก, สิ่งนี้มีคุณค่ามาก
เมื่อลูกก้าวไปข้างหน้าและสร้างความก้าวหน้า
ลูกก็จะได้รับโบจันเช่นนั้นอยู่เรื่อยๆเช่นกัน ดังนั้นลูกๆ
ได้รับการบอกให้เตรียมอาหารในการจดจำระลึกถึงชีพบาบา
ลูกควรจะนำสิ่งที่พ่ออธิบายแก่ลูกไปปฏิบัติ ลูกอยู่ในบ้านของพ่อในเวลานี้,
และหลังจากนั้นก็จะไปยังบ้านของฝ่ายสามีของลูก พวกเขาได้พบกันและกัน (บราห์มินและเทพ)
ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน เมื่อนำโบ๊คไปที่นั่น มีการถวายโบ๊คให้แก่เหล่าเทพ
เหล่าเทพไปที่นั่น และลูกบราห์มินก็ไปที่นั่นและการพบปะก็เกิดขึ้นที่นั่น อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
อย่าได้กังวลเกี่ยวกับสิ่งใด
เพราะละครนี้ถูกสร้างขึ้นอย่างถูกต้องแม่นยำอย่างแท้จริง
นักแสดงทั้งหมดกำลังเล่นบทบาทของตนเอง
2.
เพื่อที่จะได้มาซึ่งสถานภาพของการหลุดพ้นในชีวิต และมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ
จงจดจำพ่อผู้เดียวอยู่ภายใน อย่าได้พูดสิ่งใด ขณะที่เตรียมและรับประทานอาหาร,
จงอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่ออย่างแน่นอน
พร:
ขอให้ลูกเป็นอิสระจากความโกรธโดยการอยู่อย่างเป็นอิสระจากความเห็นแก่ตัว
ความอิจฉาริษยา และความขุ่นเคือง
ลูกอาจให้ความคิดเห็นบางอย่างและเสนอตัวเองเพื่อการทำงานรับใช้
แต่อย่าปล่อยให้ความคิดเห็นเหล่านั้นเปลี่ยนเป็นความอยากปรารถนา
เมื่อความคิดของลูกเปลี่ยนเป็นความอยากปรารถนาแล้วลูกก็จะมีความขุ่นเคือง
เพียงแค่เสนอความความคิดเห็นของลูกอย่างไม่เห็นแก่ตัว
ไม่ใช่ด้วยแรงจูงใจที่เห็นแก่ตัว อย่าคิดว่า เพราะว่าลูกได้พูดสิ่งนี้
สิ่งนี้จะต้องเกิดขึ้น เสนอตนเอง แต่อย่าเข้าไปสู่ “ทำไม?” หรือ “อะไร?”
เพราะมิตรอื่นๆในรูปของความอิจฉาและความไม่ชอบจะมา
ความโกรธเกิดขึ้นจากความเห็นแก่ตัวหรือความอิจฉา
ดังนั้นเวลานี้จงกลับมาเป็นอิสระจากสิ่งนี้
คติพจน์:
หน้าที่การงานของลูกคือเป็นผู้นำสาส์นแห่งความสงบและให้ความสงบแก่ทุกคน