04.07.25       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน กลับมาเป็นอิสระจากบ่วงพันธะและอยู่อย่างไม่ว่างเว้นในงานรับใช้ เพราะลูกสามารถหารายได้มหาศาลผ่านงานรับใช้นี้ ลูกกลายเป็นนายแห่งสวรรค์เป็นเวลา 21 ชาติเกิด

คำถาม:
นิสัยใดที่ลูกแต่ละคนควรจะปลูกฝังไว้ในตัวลูก?

คำตอบ:
การอธิบายประเด็นของมูร์ลี หากครูบราห์มินของลูกไปบางแห่ง ก็เป็นไปได้ที่จะมีการดูแลชั้นเรียนในบรรดาลูกๆเอง หากลูกไม่ได้เรียนรู้วิธีการจัดชั้นเรียนแล้วจะเป็นไปได้อย่างไรที่จะทำให้ผู้อื่นเป็นเหมือนกับตัวลูก? ลูกไม่ควรกลับมาสับสนโดยไม่มีครูของลูก การศึกษานี้ง่ายดาย ทำให้ชั้นเรียนของลูกดำเนินต่อไป เพราะการฝึกฝนนี้ก็เป็นสิ่งจำเป็นด้วยเช่นกัน

เพลง:
มองดูใบหน้าของลูกในกระจกของหัวใจของลูก โอ มนุษย์

โอมชานติ
เมื่อลูกๆ รับฟังความรู้นี้ ลูกแต่คนควรจะนั่งด้วยศรัทธาว่าลูกคือดวงวิญญาณและมีศรัทธาว่าพ่อดวงวิญญาณสูงสุดพูดกับลูกด้วยเช่นกัน เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่ให้คำแนะนำเหล่านี้ คำแนะนำเหล่านี้ถูกเรียกว่าศรีมัท ศรีหมายถึงสูงส่งที่สุด ท่านคือพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดที่ถูกเรียกว่าพระเจ้า ผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด มีมนุษย์มากมายที่ไม่มีความรักที่จะพิจารณาว่าดวงวิญญาณสูงสุดนั้นเป็นพ่อ แม้ว่าพวกเขาจะกราบไหว้บูชาชีวาและจดจำท่านด้วยความรักอย่างมาก มนุษย์ก็ได้กล่าวด้วยเช่นกันว่าดวงวิญญาณสูงสุดอยู่ในทุกคน ดังนั้นพวกเขามีความรักนั้นต่อใคร? เช่นนี้ที่สติปัญญาของพวกเขาจึงไม่มีความรักต่อพ่อ? ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา เมื่อพวกเขามีความทุกข์หรือบางความเจ็บป่วยฯลฯ พวกเขาก็แสดงความรักของพวกเขา พวกเขาพูดว่า: โอพระเจ้า ปกป้องฉันด้วย ลูกๆ รู้ว่ากีตะนั้นคือศรีมัทที่ให้ไว้โดยพระเจ้าผ่านปากนี้ ไม่มีคัมภีร์อื่นใดที่พระเจ้าได้สอนราชาโยคะหรือได้ให้ศรีมัท มีเพียงกีตะเดียวเท่านั้นของบารัตที่มีผลกระทบอย่างมาก เพียงกีตะเท่านั้นที่พูดโดยพระเจ้า เมื่อมีคำว่า“พระเจ้า” กล่าวไว้ สายตานั้นก็ตรงขึ้นไปหาผู้เดียวที่ไม่มีตัวตน ผู้คนชี้นิ้วของตนขึ้นไปเบื้องบน พวกเขาจะไม่มีวันพูดถึงศรีกฤษณะเช่นนี้ เพราะเขาคือผู้ที่มีร่างกาย เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วถึงความสัมพันธ์ของลูกกับท่าน ดังนั้น ลูกได้รับการบอกให้จดจำพ่อและมีความรักต่อท่าน ดวงวิญญาณจดจำพ่อของพวกเขา เวลานี้พระเจ้ากำลังสอนลูกๆ ดังนั้น ลูกควรจะมีความซาบซึ้งอย่างมากมาย ควรเป็นความซาบซึ้งที่ถาวรด้วยเช่นกัน ไม่ควรจะเป็นเช่นนั้นที่เมื่อครูของลูกอยู่เบื้องหน้าลูก ลูกก็มีความซาบซึ้ง และเมื่อเธอไม่อยู่ตรงนั้นความซาบซึ้งของลูกก็หายไปและลูกพูดว่าลูกไม่สามารถจัดชั้นเรียนโดยไม่มีครูของลูกได้ บาบาอธิบายแล้วว่า ในบางศูนย์ครูอาจจะหายไปเป็นเวลา 5 ถึง 6 เดือนและนักเรียนก็สามารถที่จะดูแลศูนย์ของพวกเขา เพราะการศึกษานี้เรียบง่ายมาก บางคนก็กลายเป็นคนตาบอดและเป็นง่อยโดยที่ไม่มีครูของเขา เนื่องจากครูของพวกเขาได้ไปบางแห่ง, พวกเขาจึงหยุดที่จะไปศูนย์ของพวกเขา โอ! แต่ที่นั่นก็มีนักเรียนอื่นๆ มากมายด้วย ลูกไม่สามารถจัดชั้นเรียนได้หรือ? เมื่อกูรูไปบางแห่งสาวกของเขาก็ดูแลทุกสิ่งในขณะที่เขาไม่อยู่ ลูกๆ ต้องทำงานรับใช้ นักเรียนนั้นก็ตามลำดับกันไป บัพดาดารู้ว่าท่านนั้นจะต้องส่งลูกๆ ชั้นหนึ่งนั้นไปที่ไหน ลูกๆได้ศึกษาเล่าเรียนมาเป็นเวลาหลายปี ดังนั้นลูกต้องเรียนรู้บางสิ่งเพื่อที่จะสามารถอยู่ร่วมกันได้และดำเนินงานศูนย์ของลูกด้วยตัวลูกเอง ลูกได้รับมูร์ลีอย่างต่อเนื่องและได้รับคำอธิบายบนพื้นฐานของประเด็นต่างๆ ลูกได้พัฒนานิสัยของการรับฟัง แต่ไม่ได้พัฒนานิสัยของการให้ความรู้ หากลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึง ลูกจะสามารถซึมซับความรู้นี้ได้ ต้องมีบางคนที่ศูนย์ของลูกผู้ที่สามารถพูดว่า โอเค: ครูไม่อยู่ที่นี่และแล้วฉันก็สามารถจัดการศูนย์ได้ บาบาได้ส่งครูไปยังศูนย์ที่ดีอื่นๆ เพื่องานรับใช้ ดังนั้นลูกไม่ควรกลับมาสับสนโดยที่ไม่มีครูของลูก หากลูกไม่ได้กลายเป็นเหมือนกับครูของลูก ลูกจะทำให้ผู้อื่นกลายเป็นเหมือนลูกได้อย่างไร? ลูกจะสร้างปวงประชาได้อย่างไร? ทุกคนนั้นได้รับมูร์ลี ลูกๆ ควรจะมีความสุขที่จะนั่งบนที่นั่งของครู (Gaddi) และอธิบายความรู้นี้แก่ผู้อื่น ด้วยการฝึกฝนสิ่งนี้ ลูกจะสามารถกลายเป็นผู้ที่มีประโยชน์ต่องานรับใช้ เมื่อบาบาถามว่าลูกได้กลายเป็นผู้ที่มีประโยชน์ต่องานรับใช้หรือไม่, ก็ไม่มีใครก้าวมาข้างหน้า ลูกควรที่จะหยุดงานเพื่อทำงานรับใช้ ที่ใดก็ตามที่ได้มีการเชิญให้ลูกไปงานรับใช้ ลูกควรจะลางานและไปที่นั่น ลูกๆ ผู้ที่เป็นอิสระจากบ่วงพันธะก็สามารถทำงานรับใช้เช่นนั้นได้ รายได้ที่ลูกหาได้จากรัฐบาลนี้ยิ่งใหญ่มากกว่ารายได้จากรัฐบาลนั้น พระเจ้ากำลังสอนลูก ซึ่งจะทำให้ลูกกลายเป็นนายแห่งสวรรค์เป็นเวลา 21 ชาติเกิด รายได้ที่ลูกหามานั้นมหาศาลมาก ลูกจะได้รับอะไรจากรายได้นั้น ความสุขชั่วคราว ที่นี่ลูกกลายเป็นนายของโลก ผู้ที่มีศรัทธามั่นคงก็จะพูดว่า พวกเขาจะอยู่อย่างข้องแวะในงานรับใช้นี้ อย่างไรก็ตามต้องเป็นความซาบซึ้งอย่างเต็มที่ ลูกแต่ละคนต้องตรวจสอบตนเองและดูว่าลูกสามารถที่จะอธิบายความรู้นี้ให้แก่ผู้อื่นหรือไม่ เป็นสิ่งที่ง่ายดายมาก ในตอนท้ายของยุคเหล็กมีมนุษย์หลายพันล้านคน ในขณะที่ในยุคทองแน่นอนว่ามีมนุษย์เพียงไม่กี่คนเท่านั้น พ่อจะมาในยุคบรรจบกันเพื่อก่อตั้งยุคทองอย่างแน่นอน โลกเก่าจะต้องถูกทำลาย สงครามมหาภารตะนั้นมีชื่อเสียงโด่งดังมาก สงครามนี้เกิดขึ้นหลังจากที่พระเจ้ามาและสอนราชาโยคะสำหรับยุคทองและทำให้ลูกไปเป็นราชาเหนือราชาเท่านั้น ท่านทำให้ลูกสามารถที่จะไปถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูก ท่านพูดว่า: ละทิ้งร่างของลูกและศาสนาทางร่างทั้งหมดของลูกและจดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นและบาปของลูกจะเฝ้าแต่ถูกตัดออกไป ความพยายามนี้เป็นสิ่งจำเป็นที่จะพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ ไม่มีแม้แต่มนุษย์เพียงคนเดียวที่รู้ความหมายของโยคะ พ่ออธิบายว่าหนทางความเลื่อมใสศรัทธานั้นถูกกำหนดไว้แล้วในละคร หนทางความเลื่อมใสศรัทธาต้องดำเนินไป เป็นสิ่งที่ถูกกำหนดไว้แล้วในละครนี้ มีความรู้ ความเลื่อมใสศรัทธา และการวางเฉย มีการวางเฉยสองประเภท: หนึ่งคือการวางเฉยที่มีขีดจำกัดและอีกหนึ่งนั้นไม่มีขีดจำกัด เวลานี้ลูกๆกำลังทำความพยายามที่จะลืมทั้งโลกเก่านี้เพราะลูกรู้ว่าเวลานี้ลูกจะไปสู่วัดของชีวา ที่เป็นโลกที่บริสุทธิ์ ลูกๆ บราห์มากุมารและกุมารีทั้งหมดคือพี่น้องหญิงชาย ลูกไม่สามารถมีสายตาที่มีกิเลส ทุกวันนี้สายตาของทุกคนกลายเป็นอาชญากรเพราะพวกเขาตาโมประธาน โลกนี้ถูกเรียกว่านรกแต่ไม่มีใครคิดว่าตนเองเป็นชาวนรก เนื่องจากพวกเขาไม่รู้จักตนเองพวกเขาจึงพูดว่าสวรรค์และนรกทั้งสองคงอยู่ที่นี่ด้วยกัน แต่ละคนก็พูดสิ่งใดก็ตามที่เข้าไปในจิตใจของเขา นี่ไม่ใช่สวรรค์ มีอาณาจักรในสวรรค์ พวกเขาเป็นผู้ที่เคร่งในศาสนาและมีความถูกต้องตามหลักศีลธรรม พวกเขามีพลังมาก เวลานี้ลูกกำลังทำความพยายามอีกครั้ง และแล้วลูกก็จะกลายเป็นนายของโลก ลูกมาที่นี่เพื่อที่จะกลายเป็นนายของโลก พระเจ้าแห่งสวรรค์ ผู้เป็นพ่อ ผู้ถูกเรียกว่าชีวา ดวงวิญญาณสูงสุดกำลังสอนลูก ลูกๆ ควรจะมีความซาบซึ้งอย่างมาก ความรู้นี้ง่ายดายอย่างแท้จริง ลูกๆ ต้องละทิ้งนิสัยเก่าๆ ทั้งหมดของลูก นิสัยของความอิจฉาริษยาสร้างความเสียหายอย่างมาก ทุกสิ่งของลูกขึ้นอยู่กับมูร์ลี ที่ลูกสามารถอธิบายความรู้นี้แก่ใครก็ตาม แต่มีความอิจฉาริษยาภายในลูกบางคน พวกเขารู้สึกว่า: ผู้นั้นไม่ใช่ครู เธอจะรู้อะไร? และแล้วพวกเขาก็ไม่มาชั้นเรียนในวันถัดไป นิสัยเก่าเหล่านี้เป็นสาเหตุที่ทำให้งานรับใช้เสียหาย ความรู้นี้ง่ายดายมาก กุมารีไม่ได้มีงานทำฯลฯ เมื่อบางคนถามว่าการศึกษานั้นดีหรือการศึกษานี้ดี พวกเขาก็พูดว่า: “การศึกษานี้ดีมาก บาบาฉันจะไม่ศึกษาการศึกษานั้นอีกต่อไป หัวใจของฉันไม่อยู่ในนั้นอีกต่อไป” หากพ่อทางร่างของเธอไม่อยู่ในความรู้นี้, เธอก็ถูกทุบตี ลูกสาวบางคนก็ยังคงอ่อนแอ ลูกควรจะอธิบายว่าลูกจะกลายเป็นจักรพรรดินีด้วยการศึกษานี้ ด้วยการศึกษานั้น ลูกจะสามารถทำงานที่มีค่าไม่กี่สตางค์เท่านั้น การศึกษานี้ทำให้ลูกกลายเป็นนายแห่งสวรรค์เป็นเวลา 21 ชาติเกิดในอนาคตของลูก แม้แต่ปวงประชาเองก็กลายเป็นชาวสวรรค์ด้วยเช่นกัน ในปัจจุบันทุกคนคือชาวนรก เวลานี้พ่อพูดว่าลูกเต็มเปี่ยมด้วยทุกคุณธรรม เวลานี้ลูกได้กลายเป็นผู้ที่ตาโมประธานอย่างมาก ลูกลงบันไดมาเรื่อยๆ บารัตซึ่งเคยถูกเรียกว่า “นกกระจอกทองคำ” ไม่ได้เป็นแม้กระทั่งก้อนหินอีกต่อไป บารัตเคยมั่งคั่ง 100% เวลานี้กลับมาล้มละลาย 100% ลูกรู้ว่าลูกเคยเป็นนายของโลก เป็นจ้าวแห่งความสูงส่ง และแล้วหลังจากใช้ 84 ชาติเกิด ลูกได้กลายเป็นจ้าวของหินในเวลานี้ ในความเป็นจริงพวกเขาคือมนุษย์ แต่พวกเขาถูกเรียกว่าเป็นจ้าวแห่งความสูงส่งและเป็นจ้าวของหิน ลูกได้ยินในเพลงแล้วว่า: ‘มองเข้าไปภายในตนเองและดูว่าลูกได้กลับมามีค่ามากแค่ไหน’ มีตัวอย่างของนาราด แต่ละวันทุกคนจะลงมาเรื่อยๆ จากการที่ได้ตกลงมาทีละน้อย เวลานี้พวกเขาติดกับในทรายดูดจนถึงคอของเขา เวลานี้ลูกๆบราห์มินได้คว้าจุกของทุกคนและดึงพวกเขาออกมาจากทรายดูด ไม่มีส่วนอื่นใดของร่างกายที่ลูกจะสามารถจับไว้ได้ ดังนั้นเป็นสิ่งที่ง่ายที่จะดึงพวกเขาออกมาด้วยการดึงจุกของพวกเขา เพื่อที่จะนำพวกเขาออกจากทรายดูด ลูกต้องจับจุกของพวกเขาไว้ พวกเขานั้นติดกับอยู่ในทรายดูด อย่าได้ถามเลย! นั่นเป็นอาณาจักรของความเลื่อมใสศรัทธา เวลานี้ลูกพูดว่า: บาบาเรามาหาท่านในวงจรที่แล้วเพื่อประกาศสิทธิ์ในโชคของอาณาจักรของเราด้วยเช่นกัน แม้ว่าผู้คนจะสร้างวัดให้แก่ลักษมีและนารายณ์ พวกเขาก็ไม่รู้ว่าลักษมีและนารายณ์ได้กลายเป็นนายของโลกได้อย่างไร เวลานี้ลูกได้กลับมารู้คิดอย่างมาก ลูกรู้ว่าพวกเขาได้มาซึ่งโชคของอาณาจักรของพวกเขาได้อย่างไร และพวกเขาได้ใช้ 84 ชาติเกิดอย่างไร เบอร์ล่าได้สร้างวัดมากมาย แต่พวกเขา(ลักษมีและนารายณ์) เป็นเพียงถูกทำให้เหมือนกับตุ๊กตา เหล่านั้นเป็นตุ๊กตาเล็กๆ และผู้นั้น(เบอร์ล่า)ก็ทำตุ๊กตา(รูปบูชา)ขนาดใหญ่ พวกเขาทำรูปบูชาและแล้วก็กราบไหว้บูชาสิ่งเหล่านั้น การไม่รู้ถึงอาชีพการงานของพวกเขาเป็นเหมือนกับการกราบไหว้บูชาตุ๊กตา เวลานี้ลูกเข้าใจว่าพ่อได้ทำให้ลูกมั่งคั่งเพียงไร และเวลานี้ลูกได้กลายเป็นผู้ที่ยากจนข้นแค้นอย่างไร ผู้ที่เคยมีค่าควรแก่การกราบไหว้เวลานี้ได้กลายเป็นผู้ที่กราบไหว้บูชา ผู้เลื่อมใสศรัทธาพูดถึงพระเจ้าว่าท่านเป็นทั้งผู้ที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้และเป็นผู้เลื่อมใสศรัทธา ท่านให้ความทุกข์และให้ความสุขด้วยเช่นกัน และท่านนั้นทำทุกสิ่ง พวกเขากลับมาซาบซึ้งอย่างมากกับสิ่งนั้น พวกเขาบอกว่าดวงวิญญาณมีภูมิคุ้มกันต่อผลของการกระทำ ไม่ว่าลูกจะกินหรือดื่มอะไรหรือสนุกกับตัวเองอย่างไรก็จะเป็นร่างกายของลูกที่จะมีประสบการณ์ของผลกระทบของการกระทำนั้นและก็จะถูกทำให้บริสุทธิ์ด้วยการอาบน้ำในแม่น้ำคงคา และดังนั้นลูกสามารถกินอะไรก็ตามที่ลูกต้องการ ดูซิว่ามีแฟชั่นมากมายแค่ไหน ไม่ว่าขนบธรรมเนียมและประเพณีใดก็ตามที่บางคนสร้างขึ้น ขนบธรรมเนียมและประเพณีนั้นก็ดำเนินต่อเนื่องมา พ่ออธิบาย: เวลานี้ออกมาจากมหาสมุทรแห่งยาพิษและเข้ามาสู่วัดของชีวา ยุคทองถูกเรียกว่ามหาสมุทรแห่งน้ำนม นี่คือมหาสมุทรแห่งยาพิษ ลูกรู้ว่าลูกกลับมาไม่บริสุทธิ์ในขณะที่ใช้ 84 ชาติเกิด และนั่นคือเหตุที่ลูกเรียกหาพ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์ เมื่อลูกใช้ภาพอธิบาย มันก็เป็นเรื่องง่ายสำหรับผู้คนที่จะเข้าใจ 84 ชาติเกิดเต็มได้มีการอธิบายในรายละเอียดในภาพของบันได หากลูกไม่แม้กระทั่งสามารถอธิบายประเด็นที่ง่ายเช่นนั้นให้กับใครก็ตาม และแล้วบาบาก็จะเข้าใจว่าลูกไม่ได้ศึกษาเล่าเรียนอย่างเต็มที่และลูกไม่ได้ทำความก้าวหน้าใดๆ หน้าที่ของลูกบราห์มินคือการส่งเสียงความรู้นี้ให้แก่แมลงและทำให้พวกเขากลายเป็นเหมือนกับตัวลูกเอง ความพยายามของลูกคือการทิ้งหนังเก่าของลูกและรับหนังใหม่เหมือนกับที่งูทำ ลูกรู้ว่าร่างของลูกนั้นเก่าและผุพัง จะต้องทิ้งร่างนั้น โลกนี้เก่าและร่างนี้ก็เก่าด้วยเช่นกัน เวลานี้ ลูกต้องละร่างนั้นและไปสู่โลกใหม่ การศึกษานี้ของลูกเป็นไปสำหรับโลกใหม่แห่งสวรรค์ โลกเก่านี้ต้องถูกทำลาย จากเพียงคลื่นของมหาสมุทรลูกเดียวก็จะมีความปั่นป่วนทุกหนแห่ง การทำลายล้างต้องเกิดขึ้น ภัยพิบัติทางธรรมชาติจะไม่ปล่อยใครไว้ อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. ละทิ้งนิสัยเก่าของความอิจฉาริษยาที่ลูกมีอยู่ภายในตนเอง และอยู่ด้วยกันด้วยความรักอย่างมาก อย่าได้หยุดศึกษาเล่าเรียนเนื่องจากความอิจฉาริษยา

2. ละทิ้งสำนึกรู้ทั้งหมดของร่างเก่าและผุพังของลูก กลายเป็นเหมือนกับผีเสื้อกลางคืนที่ส่งเสียง และส่งเสียงของความรู้นี้ให้แก่ผู้อื่นและทำงานรับใช้ของการทำให้พวกเขากลายเป็นเหมือนกับตัวลูกเอง กลับมาไม่ว่างเว้นในธุรกิจทางจิตนี้

พร:
ขอให้ลูกขอให้ลูกสัมผัสกับความสุขเหนือประสาทสัมผัสโดยการอยู่อย่างเป็นอิสระจากบ่วงใดๆของจิตใจของลูกและกลายเป็นผู้ประทานการหลุดพ้น

การแกว่งไกวในความสุขเหนือประสาทสัมผัสเป็นคุณสมบัติพิเศษของบราห์มินในยุคบรรจบพบกัน อย่างไรก็ตามความคิดที่เป็นบ่วงใดๆ ในจิตใจของลูกจะไม่ปล่อยให้ลูกสัมผัสกับความสุขภายในหรือความสุขเหนือประสาทสัมผัส การผูกติดโดยบางบ่วงของความคิดที่ไร้ประโยชน์ ความอิจฉา ความไม่ระมัดระวัง หรือความคิดของความเกียจคร้านเป็นบ่วงของจิตใจของลูก อันเนื่องมาจากความหลงทะนงตน ดวงวิญญาณเช่นนั้นจะเฝ้าแต่คิดถึงการตำหนิผู้อื่นอยู่เสมอ พลังแห่งการตระหนักรู้ของพวกเขาจบสิ้นลงหลังจากนั้นพวกเขาต้องได้รับการปลดปล่อยจากบ่วงพันธะที่ละเอียดอ่อนเหล่านี้ และแล้วเมื่อนั้นพวกเขาก็จะสามารถกลายเป็นผู้ประทานการหลุดพ้นได้

คติพจน์:
รักษาเหมืองแห่งความสุขของลูกให้เปี่ยมล้นที่จะไม่มีคลื่นแห่งความทุกข์มาหาลูก

สัญญาณที่ละเอียดอ่อน: สะสมพลังแห่งความคิดและกลายเป็นเครื่องมือสำหรับงานรับใช้ที่สูงส่ง

มีเพียงวิธีง่ายเดียวที่จะทำให้เมล็ดแห่งความคิดที่สูงส่งเกิดผล เป็นการเฝ้าแต่เติมเต็มเมล็ดนั้นด้วยพลังในทุกขณะด้วยการเชื่อมต่อกับพ่อผู้เป็นเมล็ดอย่างสม่ำเสมอ ในรูปเมล็ดของลูก เมล็ดแห่งความคิดของลูกจะเติบโตและกลับมาออกผลได้อย่างง่ายดายและเป็นธรรมชาติ พลังแห่งความคิดของลูกจะได้รับการสะสม