04.07.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน กลับมาเป็นอิสระจากบ่วงพันธะและอยู่อย่างไม่ว่างเว้นในงานรับใช้
เพราะลูกสามารถหารายได้มหาศาลผ่านงานรับใช้นี้ ลูกกลายเป็นนายแห่งสวรรค์เป็นเวลา 21
ชาติเกิด
คำถาม:
นิสัยใดที่ลูกแต่ละคนควรจะปลูกฝังไว้ในตัวลูก?
คำตอบ:
การอธิบายประเด็นของมูร์ลี หากครูบราห์มินของลูกไปบางแห่ง
ก็เป็นไปได้ที่จะมีการดูแลชั้นเรียนในบรรดาลูกๆเอง
หากลูกไม่ได้เรียนรู้วิธีการจัดชั้นเรียนแล้วจะเป็นไปได้อย่างไรที่จะทำให้ผู้อื่นเป็นเหมือนกับตัวลูก?
ลูกไม่ควรกลับมาสับสนโดยไม่มีครูของลูก การศึกษานี้ง่ายดาย
ทำให้ชั้นเรียนของลูกดำเนินต่อไป เพราะการฝึกฝนนี้ก็เป็นสิ่งจำเป็นด้วยเช่นกัน
เพลง:
มองดูใบหน้าของลูกในกระจกของหัวใจของลูก โอ มนุษย์
โอมชานติ
เมื่อลูกๆ รับฟังความรู้นี้
ลูกแต่คนควรจะนั่งด้วยศรัทธาว่าลูกคือดวงวิญญาณและมีศรัทธาว่าพ่อดวงวิญญาณสูงสุดพูดกับลูกด้วยเช่นกัน
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่ให้คำแนะนำเหล่านี้ คำแนะนำเหล่านี้ถูกเรียกว่าศรีมัท
ศรีหมายถึงสูงส่งที่สุด ท่านคือพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดที่ถูกเรียกว่าพระเจ้า
ผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
มีมนุษย์มากมายที่ไม่มีความรักที่จะพิจารณาว่าดวงวิญญาณสูงสุดนั้นเป็นพ่อ
แม้ว่าพวกเขาจะกราบไหว้บูชาชีวาและจดจำท่านด้วยความรักอย่างมาก
มนุษย์ก็ได้กล่าวด้วยเช่นกันว่าดวงวิญญาณสูงสุดอยู่ในทุกคน
ดังนั้นพวกเขามีความรักนั้นต่อใคร?
เช่นนี้ที่สติปัญญาของพวกเขาจึงไม่มีความรักต่อพ่อ? ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
เมื่อพวกเขามีความทุกข์หรือบางความเจ็บป่วยฯลฯ พวกเขาก็แสดงความรักของพวกเขา
พวกเขาพูดว่า: โอพระเจ้า ปกป้องฉันด้วย ลูกๆ
รู้ว่ากีตะนั้นคือศรีมัทที่ให้ไว้โดยพระเจ้าผ่านปากนี้
ไม่มีคัมภีร์อื่นใดที่พระเจ้าได้สอนราชาโยคะหรือได้ให้ศรีมัท
มีเพียงกีตะเดียวเท่านั้นของบารัตที่มีผลกระทบอย่างมาก
เพียงกีตะเท่านั้นที่พูดโดยพระเจ้า เมื่อมีคำว่า“พระเจ้า” กล่าวไว้
สายตานั้นก็ตรงขึ้นไปหาผู้เดียวที่ไม่มีตัวตน ผู้คนชี้นิ้วของตนขึ้นไปเบื้องบน
พวกเขาจะไม่มีวันพูดถึงศรีกฤษณะเช่นนี้ เพราะเขาคือผู้ที่มีร่างกาย
เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วถึงความสัมพันธ์ของลูกกับท่าน ดังนั้น
ลูกได้รับการบอกให้จดจำพ่อและมีความรักต่อท่าน ดวงวิญญาณจดจำพ่อของพวกเขา
เวลานี้พระเจ้ากำลังสอนลูกๆ ดังนั้น ลูกควรจะมีความซาบซึ้งอย่างมากมาย
ควรเป็นความซาบซึ้งที่ถาวรด้วยเช่นกัน
ไม่ควรจะเป็นเช่นนั้นที่เมื่อครูของลูกอยู่เบื้องหน้าลูก ลูกก็มีความซาบซึ้ง
และเมื่อเธอไม่อยู่ตรงนั้นความซาบซึ้งของลูกก็หายไปและลูกพูดว่าลูกไม่สามารถจัดชั้นเรียนโดยไม่มีครูของลูกได้
บาบาอธิบายแล้วว่า ในบางศูนย์ครูอาจจะหายไปเป็นเวลา 5 ถึง 6
เดือนและนักเรียนก็สามารถที่จะดูแลศูนย์ของพวกเขา เพราะการศึกษานี้เรียบง่ายมาก
บางคนก็กลายเป็นคนตาบอดและเป็นง่อยโดยที่ไม่มีครูของเขา
เนื่องจากครูของพวกเขาได้ไปบางแห่ง, พวกเขาจึงหยุดที่จะไปศูนย์ของพวกเขา โอ!
แต่ที่นั่นก็มีนักเรียนอื่นๆ มากมายด้วย ลูกไม่สามารถจัดชั้นเรียนได้หรือ?
เมื่อกูรูไปบางแห่งสาวกของเขาก็ดูแลทุกสิ่งในขณะที่เขาไม่อยู่ ลูกๆ ต้องทำงานรับใช้
นักเรียนนั้นก็ตามลำดับกันไป บัพดาดารู้ว่าท่านนั้นจะต้องส่งลูกๆ
ชั้นหนึ่งนั้นไปที่ไหน ลูกๆได้ศึกษาเล่าเรียนมาเป็นเวลาหลายปี
ดังนั้นลูกต้องเรียนรู้บางสิ่งเพื่อที่จะสามารถอยู่ร่วมกันได้และดำเนินงานศูนย์ของลูกด้วยตัวลูกเอง
ลูกได้รับมูร์ลีอย่างต่อเนื่องและได้รับคำอธิบายบนพื้นฐานของประเด็นต่างๆ
ลูกได้พัฒนานิสัยของการรับฟัง แต่ไม่ได้พัฒนานิสัยของการให้ความรู้
หากลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึง ลูกจะสามารถซึมซับความรู้นี้ได้
ต้องมีบางคนที่ศูนย์ของลูกผู้ที่สามารถพูดว่า โอเค:
ครูไม่อยู่ที่นี่และแล้วฉันก็สามารถจัดการศูนย์ได้
บาบาได้ส่งครูไปยังศูนย์ที่ดีอื่นๆ เพื่องานรับใช้
ดังนั้นลูกไม่ควรกลับมาสับสนโดยที่ไม่มีครูของลูก
หากลูกไม่ได้กลายเป็นเหมือนกับครูของลูก
ลูกจะทำให้ผู้อื่นกลายเป็นเหมือนลูกได้อย่างไร? ลูกจะสร้างปวงประชาได้อย่างไร?
ทุกคนนั้นได้รับมูร์ลี ลูกๆ ควรจะมีความสุขที่จะนั่งบนที่นั่งของครู (Gaddi)
และอธิบายความรู้นี้แก่ผู้อื่น ด้วยการฝึกฝนสิ่งนี้
ลูกจะสามารถกลายเป็นผู้ที่มีประโยชน์ต่องานรับใช้
เมื่อบาบาถามว่าลูกได้กลายเป็นผู้ที่มีประโยชน์ต่องานรับใช้หรือไม่,
ก็ไม่มีใครก้าวมาข้างหน้า ลูกควรที่จะหยุดงานเพื่อทำงานรับใช้
ที่ใดก็ตามที่ได้มีการเชิญให้ลูกไปงานรับใช้ ลูกควรจะลางานและไปที่นั่น ลูกๆ
ผู้ที่เป็นอิสระจากบ่วงพันธะก็สามารถทำงานรับใช้เช่นนั้นได้
รายได้ที่ลูกหาได้จากรัฐบาลนี้ยิ่งใหญ่มากกว่ารายได้จากรัฐบาลนั้น
พระเจ้ากำลังสอนลูก ซึ่งจะทำให้ลูกกลายเป็นนายแห่งสวรรค์เป็นเวลา 21 ชาติเกิด
รายได้ที่ลูกหามานั้นมหาศาลมาก ลูกจะได้รับอะไรจากรายได้นั้น ความสุขชั่วคราว
ที่นี่ลูกกลายเป็นนายของโลก ผู้ที่มีศรัทธามั่นคงก็จะพูดว่า
พวกเขาจะอยู่อย่างข้องแวะในงานรับใช้นี้
อย่างไรก็ตามต้องเป็นความซาบซึ้งอย่างเต็มที่
ลูกแต่ละคนต้องตรวจสอบตนเองและดูว่าลูกสามารถที่จะอธิบายความรู้นี้ให้แก่ผู้อื่นหรือไม่
เป็นสิ่งที่ง่ายดายมาก ในตอนท้ายของยุคเหล็กมีมนุษย์หลายพันล้านคน
ในขณะที่ในยุคทองแน่นอนว่ามีมนุษย์เพียงไม่กี่คนเท่านั้น
พ่อจะมาในยุคบรรจบกันเพื่อก่อตั้งยุคทองอย่างแน่นอน โลกเก่าจะต้องถูกทำลาย
สงครามมหาภารตะนั้นมีชื่อเสียงโด่งดังมาก
สงครามนี้เกิดขึ้นหลังจากที่พระเจ้ามาและสอนราชาโยคะสำหรับยุคทองและทำให้ลูกไปเป็นราชาเหนือราชาเท่านั้น
ท่านทำให้ลูกสามารถที่จะไปถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูก ท่านพูดว่า:
ละทิ้งร่างของลูกและศาสนาทางร่างทั้งหมดของลูกและจดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นและบาปของลูกจะเฝ้าแต่ถูกตัดออกไป
ความพยายามนี้เป็นสิ่งจำเป็นที่จะพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ
ไม่มีแม้แต่มนุษย์เพียงคนเดียวที่รู้ความหมายของโยคะ
พ่ออธิบายว่าหนทางความเลื่อมใสศรัทธานั้นถูกกำหนดไว้แล้วในละคร
หนทางความเลื่อมใสศรัทธาต้องดำเนินไป เป็นสิ่งที่ถูกกำหนดไว้แล้วในละครนี้
มีความรู้ ความเลื่อมใสศรัทธา และการวางเฉย มีการวางเฉยสองประเภท:
หนึ่งคือการวางเฉยที่มีขีดจำกัดและอีกหนึ่งนั้นไม่มีขีดจำกัด
เวลานี้ลูกๆกำลังทำความพยายามที่จะลืมทั้งโลกเก่านี้เพราะลูกรู้ว่าเวลานี้ลูกจะไปสู่วัดของชีวา
ที่เป็นโลกที่บริสุทธิ์ ลูกๆ บราห์มากุมารและกุมารีทั้งหมดคือพี่น้องหญิงชาย
ลูกไม่สามารถมีสายตาที่มีกิเลส
ทุกวันนี้สายตาของทุกคนกลายเป็นอาชญากรเพราะพวกเขาตาโมประธาน
โลกนี้ถูกเรียกว่านรกแต่ไม่มีใครคิดว่าตนเองเป็นชาวนรก
เนื่องจากพวกเขาไม่รู้จักตนเองพวกเขาจึงพูดว่าสวรรค์และนรกทั้งสองคงอยู่ที่นี่ด้วยกัน
แต่ละคนก็พูดสิ่งใดก็ตามที่เข้าไปในจิตใจของเขา นี่ไม่ใช่สวรรค์ มีอาณาจักรในสวรรค์
พวกเขาเป็นผู้ที่เคร่งในศาสนาและมีความถูกต้องตามหลักศีลธรรม พวกเขามีพลังมาก
เวลานี้ลูกกำลังทำความพยายามอีกครั้ง และแล้วลูกก็จะกลายเป็นนายของโลก
ลูกมาที่นี่เพื่อที่จะกลายเป็นนายของโลก พระเจ้าแห่งสวรรค์ ผู้เป็นพ่อ
ผู้ถูกเรียกว่าชีวา ดวงวิญญาณสูงสุดกำลังสอนลูก ลูกๆ ควรจะมีความซาบซึ้งอย่างมาก
ความรู้นี้ง่ายดายอย่างแท้จริง ลูกๆ ต้องละทิ้งนิสัยเก่าๆ ทั้งหมดของลูก
นิสัยของความอิจฉาริษยาสร้างความเสียหายอย่างมาก ทุกสิ่งของลูกขึ้นอยู่กับมูร์ลี
ที่ลูกสามารถอธิบายความรู้นี้แก่ใครก็ตาม แต่มีความอิจฉาริษยาภายในลูกบางคน
พวกเขารู้สึกว่า: ผู้นั้นไม่ใช่ครู เธอจะรู้อะไร?
และแล้วพวกเขาก็ไม่มาชั้นเรียนในวันถัดไป
นิสัยเก่าเหล่านี้เป็นสาเหตุที่ทำให้งานรับใช้เสียหาย ความรู้นี้ง่ายดายมาก
กุมารีไม่ได้มีงานทำฯลฯ เมื่อบางคนถามว่าการศึกษานั้นดีหรือการศึกษานี้ดี
พวกเขาก็พูดว่า: “การศึกษานี้ดีมาก บาบาฉันจะไม่ศึกษาการศึกษานั้นอีกต่อไป
หัวใจของฉันไม่อยู่ในนั้นอีกต่อไป” หากพ่อทางร่างของเธอไม่อยู่ในความรู้นี้,
เธอก็ถูกทุบตี ลูกสาวบางคนก็ยังคงอ่อนแอ
ลูกควรจะอธิบายว่าลูกจะกลายเป็นจักรพรรดินีด้วยการศึกษานี้ ด้วยการศึกษานั้น
ลูกจะสามารถทำงานที่มีค่าไม่กี่สตางค์เท่านั้น
การศึกษานี้ทำให้ลูกกลายเป็นนายแห่งสวรรค์เป็นเวลา 21 ชาติเกิดในอนาคตของลูก
แม้แต่ปวงประชาเองก็กลายเป็นชาวสวรรค์ด้วยเช่นกัน ในปัจจุบันทุกคนคือชาวนรก
เวลานี้พ่อพูดว่าลูกเต็มเปี่ยมด้วยทุกคุณธรรม
เวลานี้ลูกได้กลายเป็นผู้ที่ตาโมประธานอย่างมาก ลูกลงบันไดมาเรื่อยๆ
บารัตซึ่งเคยถูกเรียกว่า “นกกระจอกทองคำ” ไม่ได้เป็นแม้กระทั่งก้อนหินอีกต่อไป
บารัตเคยมั่งคั่ง 100% เวลานี้กลับมาล้มละลาย 100% ลูกรู้ว่าลูกเคยเป็นนายของโลก
เป็นจ้าวแห่งความสูงส่ง และแล้วหลังจากใช้ 84 ชาติเกิด
ลูกได้กลายเป็นจ้าวของหินในเวลานี้ ในความเป็นจริงพวกเขาคือมนุษย์
แต่พวกเขาถูกเรียกว่าเป็นจ้าวแห่งความสูงส่งและเป็นจ้าวของหิน
ลูกได้ยินในเพลงแล้วว่า: ‘มองเข้าไปภายในตนเองและดูว่าลูกได้กลับมามีค่ามากแค่ไหน’
มีตัวอย่างของนาราด แต่ละวันทุกคนจะลงมาเรื่อยๆ จากการที่ได้ตกลงมาทีละน้อย
เวลานี้พวกเขาติดกับในทรายดูดจนถึงคอของเขา
เวลานี้ลูกๆบราห์มินได้คว้าจุกของทุกคนและดึงพวกเขาออกมาจากทรายดูด
ไม่มีส่วนอื่นใดของร่างกายที่ลูกจะสามารถจับไว้ได้
ดังนั้นเป็นสิ่งที่ง่ายที่จะดึงพวกเขาออกมาด้วยการดึงจุกของพวกเขา
เพื่อที่จะนำพวกเขาออกจากทรายดูด ลูกต้องจับจุกของพวกเขาไว้
พวกเขานั้นติดกับอยู่ในทรายดูด อย่าได้ถามเลย!
นั่นเป็นอาณาจักรของความเลื่อมใสศรัทธา เวลานี้ลูกพูดว่า:
บาบาเรามาหาท่านในวงจรที่แล้วเพื่อประกาศสิทธิ์ในโชคของอาณาจักรของเราด้วยเช่นกัน
แม้ว่าผู้คนจะสร้างวัดให้แก่ลักษมีและนารายณ์
พวกเขาก็ไม่รู้ว่าลักษมีและนารายณ์ได้กลายเป็นนายของโลกได้อย่างไร
เวลานี้ลูกได้กลับมารู้คิดอย่างมาก
ลูกรู้ว่าพวกเขาได้มาซึ่งโชคของอาณาจักรของพวกเขาได้อย่างไร และพวกเขาได้ใช้ 84
ชาติเกิดอย่างไร เบอร์ล่าได้สร้างวัดมากมาย แต่พวกเขา(ลักษมีและนารายณ์)
เป็นเพียงถูกทำให้เหมือนกับตุ๊กตา เหล่านั้นเป็นตุ๊กตาเล็กๆ และผู้นั้น(เบอร์ล่า)ก็ทำตุ๊กตา(รูปบูชา)ขนาดใหญ่
พวกเขาทำรูปบูชาและแล้วก็กราบไหว้บูชาสิ่งเหล่านั้น
การไม่รู้ถึงอาชีพการงานของพวกเขาเป็นเหมือนกับการกราบไหว้บูชาตุ๊กตา
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าพ่อได้ทำให้ลูกมั่งคั่งเพียงไร
และเวลานี้ลูกได้กลายเป็นผู้ที่ยากจนข้นแค้นอย่างไร
ผู้ที่เคยมีค่าควรแก่การกราบไหว้เวลานี้ได้กลายเป็นผู้ที่กราบไหว้บูชา
ผู้เลื่อมใสศรัทธาพูดถึงพระเจ้าว่าท่านเป็นทั้งผู้ที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้และเป็นผู้เลื่อมใสศรัทธา
ท่านให้ความทุกข์และให้ความสุขด้วยเช่นกัน และท่านนั้นทำทุกสิ่ง
พวกเขากลับมาซาบซึ้งอย่างมากกับสิ่งนั้น
พวกเขาบอกว่าดวงวิญญาณมีภูมิคุ้มกันต่อผลของการกระทำ
ไม่ว่าลูกจะกินหรือดื่มอะไรหรือสนุกกับตัวเองอย่างไรก็จะเป็นร่างกายของลูกที่จะมีประสบการณ์ของผลกระทบของการกระทำนั้นและก็จะถูกทำให้บริสุทธิ์ด้วยการอาบน้ำในแม่น้ำคงคา
และดังนั้นลูกสามารถกินอะไรก็ตามที่ลูกต้องการ ดูซิว่ามีแฟชั่นมากมายแค่ไหน
ไม่ว่าขนบธรรมเนียมและประเพณีใดก็ตามที่บางคนสร้างขึ้น
ขนบธรรมเนียมและประเพณีนั้นก็ดำเนินต่อเนื่องมา พ่ออธิบาย:
เวลานี้ออกมาจากมหาสมุทรแห่งยาพิษและเข้ามาสู่วัดของชีวา
ยุคทองถูกเรียกว่ามหาสมุทรแห่งน้ำนม นี่คือมหาสมุทรแห่งยาพิษ
ลูกรู้ว่าลูกกลับมาไม่บริสุทธิ์ในขณะที่ใช้ 84 ชาติเกิด
และนั่นคือเหตุที่ลูกเรียกหาพ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์ เมื่อลูกใช้ภาพอธิบาย
มันก็เป็นเรื่องง่ายสำหรับผู้คนที่จะเข้าใจ 84
ชาติเกิดเต็มได้มีการอธิบายในรายละเอียดในภาพของบันได
หากลูกไม่แม้กระทั่งสามารถอธิบายประเด็นที่ง่ายเช่นนั้นให้กับใครก็ตาม
และแล้วบาบาก็จะเข้าใจว่าลูกไม่ได้ศึกษาเล่าเรียนอย่างเต็มที่และลูกไม่ได้ทำความก้าวหน้าใดๆ
หน้าที่ของลูกบราห์มินคือการส่งเสียงความรู้นี้ให้แก่แมลงและทำให้พวกเขากลายเป็นเหมือนกับตัวลูกเอง
ความพยายามของลูกคือการทิ้งหนังเก่าของลูกและรับหนังใหม่เหมือนกับที่งูทำ
ลูกรู้ว่าร่างของลูกนั้นเก่าและผุพัง จะต้องทิ้งร่างนั้น
โลกนี้เก่าและร่างนี้ก็เก่าด้วยเช่นกัน เวลานี้ ลูกต้องละร่างนั้นและไปสู่โลกใหม่
การศึกษานี้ของลูกเป็นไปสำหรับโลกใหม่แห่งสวรรค์ โลกเก่านี้ต้องถูกทำลาย
จากเพียงคลื่นของมหาสมุทรลูกเดียวก็จะมีความปั่นป่วนทุกหนแห่ง
การทำลายล้างต้องเกิดขึ้น ภัยพิบัติทางธรรมชาติจะไม่ปล่อยใครไว้ อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ละทิ้งนิสัยเก่าของความอิจฉาริษยาที่ลูกมีอยู่ภายในตนเอง
และอยู่ด้วยกันด้วยความรักอย่างมาก
อย่าได้หยุดศึกษาเล่าเรียนเนื่องจากความอิจฉาริษยา
2.
ละทิ้งสำนึกรู้ทั้งหมดของร่างเก่าและผุพังของลูก
กลายเป็นเหมือนกับผีเสื้อกลางคืนที่ส่งเสียง
และส่งเสียงของความรู้นี้ให้แก่ผู้อื่นและทำงานรับใช้ของการทำให้พวกเขากลายเป็นเหมือนกับตัวลูกเอง
กลับมาไม่ว่างเว้นในธุรกิจทางจิตนี้
พร:
ขอให้ลูกขอให้ลูกสัมผัสกับความสุขเหนือประสาทสัมผัสโดยการอยู่อย่างเป็นอิสระจากบ่วงใดๆของจิตใจของลูกและกลายเป็นผู้ประทานการหลุดพ้น
การแกว่งไกวในความสุขเหนือประสาทสัมผัสเป็นคุณสมบัติพิเศษของบราห์มินในยุคบรรจบพบกัน
อย่างไรก็ตามความคิดที่เป็นบ่วงใดๆ
ในจิตใจของลูกจะไม่ปล่อยให้ลูกสัมผัสกับความสุขภายในหรือความสุขเหนือประสาทสัมผัส
การผูกติดโดยบางบ่วงของความคิดที่ไร้ประโยชน์ ความอิจฉา ความไม่ระมัดระวัง
หรือความคิดของความเกียจคร้านเป็นบ่วงของจิตใจของลูก อันเนื่องมาจากความหลงทะนงตน
ดวงวิญญาณเช่นนั้นจะเฝ้าแต่คิดถึงการตำหนิผู้อื่นอยู่เสมอ
พลังแห่งการตระหนักรู้ของพวกเขาจบสิ้นลงหลังจากนั้นพวกเขาต้องได้รับการปลดปล่อยจากบ่วงพันธะที่ละเอียดอ่อนเหล่านี้
และแล้วเมื่อนั้นพวกเขาก็จะสามารถกลายเป็นผู้ประทานการหลุดพ้นได้
คติพจน์:
รักษาเหมืองแห่งความสุขของลูกให้เปี่ยมล้นที่จะไม่มีคลื่นแห่งความทุกข์มาหาลูก
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
สะสมพลังแห่งความคิดและกลายเป็นเครื่องมือสำหรับงานรับใช้ที่สูงส่ง
มีเพียงวิธีง่ายเดียวที่จะทำให้เมล็ดแห่งความคิดที่สูงส่งเกิดผล
เป็นการเฝ้าแต่เติมเต็มเมล็ดนั้นด้วยพลังในทุกขณะด้วยการเชื่อมต่อกับพ่อผู้เป็นเมล็ดอย่างสม่ำเสมอ
ในรูปเมล็ดของลูก
เมล็ดแห่งความคิดของลูกจะเติบโตและกลับมาออกผลได้อย่างง่ายดายและเป็นธรรมชาติ
พลังแห่งความคิดของลูกจะได้รับการสะสม