04.12.24       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับการจดจำระลึกถึง เป็นเพียงด้วยการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่ลูกจะสามารถกลับมาอ่อนหวาน เป็นเพียงในการจดจำระลึกถึงนี้เท่านั้นที่ลูกมีการรบรากับมายา

คำถาม:
เพียงลูกๆ เท่านั้นที่คิดเกี่ยวกับความลับใดของละครนี้ ซึ่งเป็นประเด็นที่มีค่าควรแก่การไตร่ตรองอย่างลึกล้ำ?

คำตอบ:
ลูกรู้ว่าบทบาทของใครก็ตามที่อยู่ภายในละครไม่สามารถมีการแสดงได้สองครั้งในหนึ่งวงจร บทบาททั้งหมดที่ทุกคนในทั้งโลกแสดงนั้นใหม่อย่างแท้จริง ลูกคิดเกี่ยวกับวันต่างๆได้เปลี่ยนแปลงมาอย่างไรจากยุคทองจนกระทั่งถึงเวลานี้ กิจกรรมทั้งหมดเปลี่ยนแปลงอย่างไร บทบาทของกิจกรรมประจำวันของ 5000 ปีที่มีการบันทึกไว้ภายในแต่ละดวงวิญญาณไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้เลย ประเด็นที่เล็กๆนี้ไม่สามารถเข้าไปในสติปัญญาของผู้ใดนอกจากลูกๆ

โอมชานติ
พ่อทางจิตถามลูกๆ ทางจิต: ลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ลูกสามารถที่จะเห็นใบหน้าที่สูงส่งที่สุดและเครื่องแต่งกายที่สูงส่งที่สุดของอนาคตของลูกหรือไม่? นี่คือยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด ลูกรู้สึกว่าลูกกำลังจะไปสู่ราชวงศ์ของผู้นี้ในโลกใหม่ยุคทองซึ่งเรียกว่าเป็นดินแดนแห่งความสุข เวลานี้ลูกกำลังจะกลายเป็นมนุษย์ที่สูงส่งที่สุดสำหรับสถานที่นั้น ขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ลูกควรจะมีความคิดเหล่านี้ เมื่อนักเรียนกำลังศึกษาเล่าเรียน อย่างแน่นอนที่สติปัญญาของพวกเขานั้นจะรู้ว่า พรุ่งนี้พวกเขาจะกลายเป็นอะไร ในทำนองเดียวกัน ขณะที่ลูกนั่งที่นี่ ลูกควรจะรู้ว่าลูกจะไปสู่ราชวงศ์วิษณุ ในเวลานี้สติปัญญาของลูกได้กลายเป็นทางจิต มนุษย์อื่นๆไม่ได้ควงหมุนสิ่งต่างๆ เหล่านี้ในสติปัญญาของพวกเขา นี่ไม่ใช่สัทสังธรรมดา ขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ลูกรู้ว่าลูกกำลังนั่งในความเป็นมิตรของพ่อที่แท้จริงของลูก ผู้เดียวที่เรียกว่าชีวา ชีพบาบาคือผู้สร้าง ดังนั้นมีเพียงท่านเท่านั้นที่รู้ถึงตอนเริ่ม ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างนี้ เพียงท่านเท่านั้นที่ให้ความรู้นี้แก่เรา ท่านให้ความรู้ราวกับว่าท่านกำลังบอกเรื่องราวของเมื่อวานนี้แก่เรา ขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ลูกก็จดจำว่าลูกได้มาที่นี่เพื่อที่จะได้รับการชุบชีวิตใหม่ นั่นคือเพื่อที่จะแลกเปลี่ยนร่างปัจจุบันของลูกเพื่อได้รับร่างที่สูงส่ง ดวงวิญญาณนี้พูดว่า นี่คือร่างเก่าที่ไม่บริสุทธิ์(ตโมประธาน)อย่างสมบูรณ์ของฉัน ฉันจะแลกเปลี่ยนร่างนี้เพื่อได้รับร่างเหมือนกับผู้นั้น เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของเรานั้นง่ายดายอย่างยิ่ง! ผู้เป็นครูผู้ที่กำลังสอนลูกจะฉลาดยิ่งกว่าลูกๆผู้เป็นนักเรียนที่กำลังศึกษาเล่าเรียน ท่านกำลังสอนลูกถึงวิธีการที่กระทำกรรมดี ลูกเข้าใจว่าพระเจ้าผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดกำลังสอนลูกอยู่ในเวลานี้ และดังนั้นอย่างแน่นอนที่ท่านทำให้ลูกกลายเป็นเทพ การศึกษานี้เป็นไปสำหรับโลกใหม่ ไม่มีใครอื่นรู้เกี่ยวกับโลกใหม่เลย ลักษมีและนารายณ์คือนายของโลกใหม่ เหล่าเทพนั้นก็ตามลำดับกันไปด้วยเช่นกัน ไม่ใช่ทุกคนสามารถเป็นเช่นเดียวกันเพราะนี้คืออาณาจักร ลูกควรเฝ้าแต่มีความคิดเช่นนี้ ในเวลานี้เราดวงวิญญาณกำลังจดจำพ่อที่บริสุทธิ์ เพื่อที่จะเปลี่ยนจากไม่บริสุทธิ์เป็นบริสุทธิ์ ลูกๆดวงวิญญาณจดจำพ่อที่แสนหวานของลูก พ่อตัวท่านเองก็พูดว่า ด้วยการจดจำพ่อลูกจะกลับมาบริสุทธิ์และสโตประธาน ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง อย่างแน่นอนที่พ่อถามลูกๆว่าลูกได้จดจำท่านเป็นเวลานานเพียงไร ในการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงนี้ที่ลูกรบรากับมายา ลูกเข้าใจว่าการรบรานี้คืออะไร นี่ไม่ใช่การจาริกแสวงบุญ สิ่งนี้เป็นเหมือนกับการรบรามากกว่า ลูกต้องคงอยู่อย่างระมัดระวังอย่างยิ่งในสิ่งนี้ ไม่มีเรื่องของพายุของมายาในความรู้นี้ ลูกๆ พูดว่า ฉันพยายามที่จะจดจำท่าน แต่เพียงพายุเดียวของมายาก็ชกฉันล้มลง พายุอันดับหนึ่งคือสำนึกที่เป็นร่าง และแล้วก็มีพายุของตัณหาราคะ ความโกรธ ความละโมบ และความผูกพันยึดมั่น ลูกๆ พูดว่า บาบา ฉันพยายามอย่างมากที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึง เพื่อที่จะไม่มีอุปสรรคใดๆ เกิดขึ้น แต่ทั้งที่เป็นเช่นนั้นพายุนั้นก็ยังมา ในวันนี้ก็จะเป็นความโกรธและวันพรุ่งนี้ก็จะเป็นพายุของความละโมบ “บาบา, วันนี้สภาพของฉันนั้นดีมาก ฉันไม่ได้มีประสบการณ์ของพายุใดๆ ตลอดทั้งวัน ฉันมีประสบการณ์ของความสุขอย่างยิ่ง ฉันได้จดจำพ่อด้วยความรักอย่างมาก และฉันได้แม้มีน้ำตาของความรัก” ด้วยการมีการจดจำระลึกถึงพ่อ ลูกก็จะกลับมาอ่อนหวานอย่างยิ่ง ลูกก็เข้าใจด้วยเช่นกันว่าลูกได้ไปถึงที่ใดด้วยการอยู่อย่างพ่ายแพ้มายา ไม่มีใครเข้าใจสิ่งนี้ ผู้คนพูดถึงหลายแสนปี หรือพวกเขาพูดว่าสิ่งนั้นได้ดำเนินมาตั้งแต่ตอนเริ่มต้นของเวลา ลูกจะพูดว่า เรากำลังเปลี่ยนจากมนุษย์เป็นเทพอีกครั้ง เพียงพ่อเท่านั้นที่มาและให้ความรู้นี้ เพียงพ่อที่พิเศษสุดผู้เดียวที่ปราศจากภาพลักษณ์เท่านั้นที่สามารถให้ความรู้ที่พิเศษสุดนี้ได้ ผู้เดียวที่ไม่มีตัวตนนั้นก็เรียกว่าเป็นผู้เดียวที่ปราศจากภาพลักษณ์ ผู้เดียวที่ไม่มีตัวตนนั้นจะให้ความรู้นี้ได้อย่างไร? พ่อตัวท่านเองนั้นก็ได้อธิบายว่าท่านเข้ามาในร่างนี้อย่างไร ทั้งที่เป็นเช่นนั้นผู้คนก็อยู่อย่างสับสนและถาม: “ท่านนั้นจะเข้ามาในร่างเดียวกันนี้เสมอหรือ?” ในละคร ได้มีการทำให้ร่างนี้กลายเป็นเครื่องมือ ไม่สามารถมีการเปลี่ยนแปลงแม้เพียงน้อยนิดที่สุดได้ เพียงลูกๆ เท่านั้นที่เข้าใจประเด็นเหล่านี้ และแล้วลูกก็อธิบายประเด็นเหล่านั้นแก่ผู้อื่น เป็นดวงวิญญาณที่ศึกษาเล่าเรียน เป็นดวงวิญญาณที่ศึกษาเล่าเรียนและสอน ดวงวิญญาณนั้นมีคุณค่ามากที่สุด ดวงวิญญาณนั้นคงอยู่ตลอดไปในขณะที่ร่างกายนั้นตาย เราดวงวิญญาณกำลังได้รับความรู้ของผู้สร้างและตอนเริ่ม ตอนกลางและตอนจบของ 84 ชาติเกิดของสิ่งสร้างจากพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด ใครกำลังได้รับความรู้นี้? เราดวงวิญญาณ ในเวลานี้ลูกๆ ดวงวิญญาณได้เข้าใจโลกที่ไม่มีตัวตนและอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนจากพ่อที่เต็มไปด้วยความรู้แล้ว มนุษย์ไม่ได้รู้ว่าพวกเขาต้องคิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ พวกเขาคิดว่าตนเองนั้นเป็นร่างกายและดังนั้นพวกเขาจึงห้อยกลับหัว ได้มีการจดจำกันว่าดวงวิญญาณคือสัจจะ ผู้มีชีวิตและเป็นตัวของปิติสุข คำยกย่องที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือคำยกย่องของดวงวิญญาณสูงสุด มีคำยกย่องพ่อผู้เดียวอย่างมากมาย ท่านเท่านั้นคือผู้ขจัดความทุกข์และเป็นผู้ประทานความสุข ลูกจะไม่ยกย่องยุง ฯลฯ อย่างมากเท่ากันด้วยการพูดว่ายุงนั้นขจัดความทุกข์และประทานความสุขและเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้ ไม่เลย คำยกย่องนี้เป็นของพ่อ ลูกๆเองก็เป็นผู้ขจัดความทุกข์และเป็นผู้ประทานความสุขที่ยิ่งใหญ่ด้วย ลูกๆไม่ได้มีความรู้นี้มาก่อนหน้านี้ ราวกับว่าลูกนั้นเคยมีสติปัญญาทารก เด็กเล็กๆนั้นก็ไม่ได้มีความรู้และพวกเขาก็ไม่ได้มีข้อบกพร่องใด ดังนั้นเนื่องจากพวกเขาบริสุทธิ์ พวกเขาจึงเรียกว่าเป็นดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ ยิ่งเด็กนั้นเล็กเพียงไร เด็กนั้นก็เป็นเหมือนกับดอกไม้อันดับหนึ่งมากเท่านั้น ราวกับว่าเขานั้นอยู่ในสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของเขาอย่างแท้จริง เด็กก็ไม่ได้รู้เกี่ยวกับกรรม กรรมที่เป็นบาปหรือกรรมที่เป็นกลาง และดังนั้นจึงเป็นเหมือนกับดอกไม้ เขานั้นดึงดูดทุกคน เช่นที่พ่อผู้เดียวนั้นก็ดึงดูดทุกคน พ่อได้มาเพื่อดึงดูดทุกคนและทำให้พวกเขากลายเป็นดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม บ้างก็ยังคงอยู่อย่างเป็นหนาม ผู้ที่ตกภายใต้อิทธิพลของกิเลสทั้งห้าก็เรียกว่าหนาม หนามอันดับหนึ่งคือสำนึกที่เป็นร่าง เป็นไปด้วยหนามนี้ที่หนามอื่นๆทั้งหมดนั้นเกิดขึ้นมา ป่าของหนามนั้นก็ให้ความเจ็บปวดอย่างมาก มีหนามอยู่หลากหลายประเภทในป่า เหตุนั้นเองโลกนี้จึงเรียกว่าเป็นดินแดนของความทุกข์ ไม่มีหนามใดในโลกใหม่ ซึ่งเหตุนี้เองโลกนั้นจึงเรียกว่าเป็นดินแดนแห่งความสุข ชีพบาบาสร้างสวนดอกไม้และราวันก็เปลี่ยนสิ่งนั้นให้กลายเป็นป่าของหนาม เหตุนี้เองจึงมีการเผาราวันด้วยกิ่งหนาม ในขณะที่ได้มีการถวายดอกไม้แก่พ่อ เพียงพ่อและลูกๆเท่านั้นที่รู้ถึงสิ่งเหล่านี้ ไม่มีใครอื่นสามารถรู้ถึงสิ่งเหล่านี้ ลูกรู้ว่าไม่สามารถมีการเล่นบทบาทเดียวกันได้สองครั้งในละคร ได้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าบทบาททั้งหมดที่ทุกคนในโลกแสดงนั้นใหม่ เพียงแต่คิดถึงสิ่งนั้นว่ากลางวันนั้นได้เปลี่ยนจากยุคทองจนกระทั่งถึงเวลานี้ได้อย่างไร, กิจกรรมทั้งหมดของลูกนั้นเปลี่ยนไปอย่างไร การบันทึกกิจกรรมของ 5000 ปีของลูกก็ได้มีการบันทึกไว้ในลูกๆแต่ละดวงวิญญาณ สิ่งนั้นไม่สามารถมีการเปลี่ยนแปลงได้ ลูกๆแต่ละดวงวิญญาณมีบทบาทของตัวลูกเองบันทึกไว้ภายในลูก แม้แต่ประเด็นเล็กๆนี้ไม่สามารถเข้าไปในสติปัญญาของบางคนได้ เวลานี้ลูกรู้ถึงอดีต ปัจจุบันและอนาคตของละครนี้ นี่คือโรงเรียนที่ซึ่งพ่อสอนลูกให้กลับมาบริสุทธิ์โดยการจดจำท่าน ลูกเคยคิดไหมว่าพ่อนั้นจะมาและสอนการศึกษาที่จะกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์แก่ลูก? ด้วยการศึกษานี้ที่ลูกกลายเป็นนายของโลก ตำราของหนทางความเลื่อมใสศรัทธานั้นแยกต่างหากไป สิ่งเหล่านั้นไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นการศึกษาเล่าเรียน โดยปราศจากความรู้ ลูกจะสามารถหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ได้อย่างไร? หากปราศจากพ่อ ลูกจะได้รับความรู้ซึ่งทำให้ลูกสามารถหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ได้อย่างไร? ลูกนั้นจะทำความเลื่อมใสศรัทธาเมื่อลูกนั้นอยู่ในการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์หรือ? ไม่เลย มีความสุขอย่างล้นเหลือที่นั่น ดังนั้นเหตุใดลูกจึงทำความเลื่อมใสศรัทธาเล่า? เป็นเพียงในเวลานี้เท่านั้นที่ลูกได้รับความรู้นี้ ความรู้ทั้งหมดนี้ได้ถูกปลูกฝังไว้ในลูกๆ ดวงวิญญาณแล้ว ดวงวิญญาณไม่ได้เป็นของศาสนาใด เมื่อดวงวิญญาณนำร่างกายมาใช้ เขาก็พูดว่า เขาเป็นของศาสนาใด อะไรคือศาสนาของดวงวิญญาณ? อันดับแรก แต่ละดวงวิญญาณเป็นเหมือนจุด ดวงวิญญาณคือตัวแห่งความสงบและอาศัยอยู่ในดินแดนแห่งความสงบ เวลานี้พ่ออธิบายว่าลูกๆทั้งหมดมีสิทธิ์เหนือพ่อ ลูกๆ มากมายที่ได้แปรเปลี่ยนไปสู่ศาสนาอื่นๆจะปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งและกลับสู่ศาสนาดั้งเดิมของตน ใบไม้ทั้งหมดที่ได้เคลื่อนออกไปจากศาสนาเทพและได้แปรเปลี่ยนไปสู่ศาสนาอื่นก็จะกลับมาสู่ตำแหน่งของตนเอง อันดับแรก ลูกต้องให้คำแนะนำพ่อ ทุกคนนั้นสับสนเกี่ยวกับสิ่งต่างๆเหล่านี้ ลูกๆเข้าใจหรือไม่ว่าใครกำลังสอนลูกอยู่ในเวลานี้? พ่อที่ไม่มีขีดจำกัด! กฤษณะคือผู้ที่มีร่างกาย บราห์มาบาบานั้นก็เรียกว่าเป็นดาด้า(พี่ชายคนโต) ลูกทั้งหมดคือพี่น้อง และแล้วทุกสิ่งขึ้นอยู่กับสถานภาพของลูก ไม่ว่าร่างกายของพี่น้องชายจะเป็นเช่นไรก็ตาม ไม่ว่าร่างกายของพี่น้องหญิงจะเป็นเช่นไรก็ตาม แต่ละดวงวิญญาณเป็นเพียงดวงดาวเล็กๆ ความรู้ทั้งหมดนี้ถูกบันทึกไว้ภายในดวงดาวเล็กๆ ดวงดาวที่ปราศจากร่างกายไม่สามารถพูดได้ ลูกๆแต่ละดวงดาวได้รับอวัยวะมากมายที่ลูกใช้เพื่อแสดงบทบาทของลูก โลกของลูกๆดวงดาวนั้นแยกห่างจากโลกนี้ไปอย่างสมบูรณ์ ดวงวิญญาณมาที่นี่และนำร่างกายมาใช้ ร่างกายนั้นอาจจะใหญ่หรือเล็กก็ได้ ลูกๆ ดวงวิญญาณจดจำพ่อของลูก และนั่นเช่นกันก็เป็นการจดจำระลึกถึงในขณะที่ลูกนั้นอยู่ในร่างกาย ลูกๆดวงวิญญาณจดจำพ่อเมื่อลูกอยู่ที่บ้านไหม? ไม่เลย ที่นั่นลูกไม่ได้มีสำนึกรู้ว่าลูกอยู่ที่ใด เป็นเพียงเมื่อทั้งดวงวิญญาณและดวงวิญญาณสูงสุดอยู่ในร่างกายที่การพบปะของทั้งสองสามารถเกิดขึ้นได้ ได้มีการจดจำกันว่าดวงวิญญาณและดวงวิญญาณสูงสุดได้คงอยู่แยกห่างจากกันเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน พวกเขาได้แยกห่างจากกันเป็นเวลานานเพียงไร? ลูกจำได้หรือไม่ว่าลูกได้แยกห่างมาเป็นเวลายาวนานเพียงไร? ด้วยทุกวินาทีที่กำลังผ่านไป, ในเวลานี้ก็ได้เป็นเวลา 5000 ปี ลูกกำลังจะเริ่มต้นอีกครั้งด้วยปีที่หนึ่ง นี่คือบัญชีที่ถูกต้องแม่นยำ หากใครบางคนถามลูกว่าผู้นี้ถือกำเนิดเมื่อใด ลูกสามารถบอกพวกเขาได้อย่างถูกต้องแม่นยำ ศรีกฤษณะนั้นก็ได้ใช้ชาติเกิดแรก ลูกไม่สามารถคิดคำนวณนาทีหรือวินาทีเมื่อชีวาถือกำเนิด สำหรับกฤษณะลูกสามารถคิดคำนวณวันที่ นาทีและวินาที นาฬิกาของมนุษย์อาจทำให้มีความแตกต่างในการคิดคำนวณ ลูกไม่สามารถบอกว่าชีพบาบามาเมื่อใด แต่ไม่สามารถมีความแตกต่างแม้เพียงน้อยนิดที่สุดในช่วงขณะที่ชีพบาบาอวตารลงมา ลูกไม่สามารถบอกว่าท่านมาเมื่อลูกได้นิมิตของท่าน ไม่ ลูกสามารถเพียงแต่คาดเดาสิ่งนี้ แต่ลูกไม่สามารถคิดคำนวณนาทีหรือวินาทีได้ การอวตารของท่านนั้นเป็นไปในทางจิต(ไม่ใช่ร่างกาย) ท่านมาในเวลาของกลางคืนที่ไม่มีขีดจำกัด ลูกสามารถที่จะบอกนาทีเมื่อการจุติอื่นๆนั้นได้เกิดขึ้น ยกตัวอย่าง เมื่อดวงวิญญาณเข้ามาในร่างของเขา เครื่องแต่งกายที่ดวงวิญญาณใช้เริ่มแรกนั้นเล็ก และแล้วเครื่องแต่งกายนั้นก็ค่อยๆเติบโตขึ้น ดวงวิญญาณพร้อมกับร่างของเขานั้นก็ออกมาจากครรภ์ ลูกต้องไตร่ตรองสิ่งเหล่านี้และแล้วก็อธิบายแก่ผู้อื่น มีมนุษย์อยู่มากมายแต่ไม่มีแม้เพียงหนึ่งคนที่จะสามารถเป็นเหมือนกันกับอีกผู้หนึ่งทุกประการ เช่นที่ลูกมีหอประชุมขนาดใหญ่ ดังนั้นเวทีที่ลูกได้มีการแสดงการละเล่นที่ไม่มีขีดจำกัดนี้ก็ใหญ่โตอย่างยิ่ง ลูกๆมาที่นี่เพื่อเปลี่ยนจากมนุษย์ให้กลายเป็นนารายณ์ และเพื่อประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงในโลกใหม่ที่พ่อสร้างขึ้น อย่างไรก็ตามโลกเก่านี้กำลังจะถูกทำลาย โลกใหม่กำลังมีการก่อตั้งขึ้นด้วยบาบา และแล้วท่านก็ต้องบำรุงรักษาโลกนั้น อย่างแน่นอนที่จะต้องเป็นเมื่อท่านได้ละร่างนี้ที่ท่านจะสามารถมาอีกครั้ง และบำรุงรักษาโลกใหม่ โลกเก่าต้องถูกทำลายไปก่อนหน้านั้น กองฟางนี้จะต้องถูกจุดให้ลุกเป็นไฟ ในเวลาสุดท้ายเพียงบารัตเท่านั้นที่จะหลงเหลืออยู่ ทุกสิ่งอื่นจะถูกทำลาย มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นจะหลงเหลืออยู่ในบารัต เวลานี้ลูกกำลังทำความเพียรพยายามเพื่อที่ลูกนั้นจะไม่มีประสบการณ์ของการลงโทษใดๆหลังจากการทำลายล้าง หากบาปของลูกไม่ได้รับการปลดเปลื้องก็จะมีประสบการณ์ของการลงโทษและลูกจะไม่ได้รับสถานภาพใดๆ เมื่อผู้คนถามลูกว่าลูกกำลังจะไปที่ใด บอกพวกเขาว่าลูกกำลังจะไปพบกับชีพบาบาผู้ที่ได้มาในร่างของบราห์มา บราห์มานี้ไม่ใช่ชีวา ยิ่งลูกรู้จักพ่อมากเพียงไร ลูกก็จะมีความรักต่อท่านมากเท่านั้น บาบาพูดว่า ลูกๆ อย่าได้มีความรักต่อใครอื่น ตัดขาดความรักของลูกจากทุกคนอื่นและเชื่อมโยงสิ่งนั้นกับเพียงผู้เดียวเท่านั้น นี้เป็นเหมือนกับคู่รักและผู้เป็นที่รัก 108 กลายเป็นคู่รักที่แท้จริง แต่แม้แต่ในบรรดาพวกเขา, ก็มีเพียง 8 เท่านั้นที่กลายเป็นคู่รักแท้จริงอย่างแน่นอน มีลูกประคำของ 8 ได้มีการจดจำเพชรพลอยทั้งเก้ากันมา ลูกปัดเหล่านี้คือลูกปัดทั้งแปดและที่ 9 นั้นคือบาบา มีเทพหลักอยู่ 8 องค์ และแล้วครอบครัวจนกระทั่งถึงตอนสิ้นสุดของยุคเงินเป็นของเจ้าชายและเจ้าหญิง 16,108 บาบานั้นก็ได้แสดงให้ลูกเห็นสวรรค์บนอุ้งมือของท่าน ลูกๆ ก็มีความซาบซึ้งว่าลูกกำลังจะกลายเป็นนายของโลก ลูกต้องทำการต่อรองนี้กับบาบา มีคำกล่าวว่า แทบจะไม่มีนักธุรกิจใดที่จะทำการต่อรองนี้ ไม่ได้มีนักธุรกิจใดๆ เช่นนั้น ดังนั้นลูกๆต้องรักษาความกระตือรือร้นที่จะไปหาบาบา ผู้เดียวที่อาศัยอยู่เบื้องบน เพราะผู้คนไม่รู้จักท่าน พวกเขาเพียงแต่พูดว่าท่านจะมาในเวลาสุดท้าย ในขณะนี้เป็นตอนสิ้นสุดเดียวกันของยุคเหล็ก เป็นเวลาเดียวกันของกีตะและมหาภารตะ ยาดาวาสเดียวกันเหล่านั้นกำลังทำขีปนาวุธเหล่านั้นในเวลานี้ เป็นอาณาจักรเดียวกันของฆราวาสเหล่านั้น และลูกคือพันดาวาสเดียวกันที่กำลังยืนอยู่ที่นี่ ลูกๆกำลังหารายได้ขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่บ้าน พระเจ้าได้มาหาลูกขณะที่ลูกกำลังนั่งอยู่ที่บ้าน เหตุนี้เองบาบาจึงพูดว่า ลูกๆ หารายได้ของลูก! ชีวิตนี้ได้รับการจดจำกันว่ามีคุณค่าเช่นเพชร ในเวลานี้ลูกต้องไม่สูญเสียสิ่งนั้นไปด้วยการวิ่งไล่ตามเปลือกหอย เวลานี้ลูกกำลังทำให้ทั้งโลกกลายเป็นอาณาจักรของราม(พระเจ้า) ลูกกำลังได้รับพลังจากชีวา อย่างไรก็ตามผู้คนมากมายของทุกวันนี้ก็ประสบกับความตายก่อนเวลาอันควร บาบาเปิดล็อคของสติปัญญาของลูก ในขณะที่มายานั้นล็อคสติปัญญาของลูก ลูกๆ ผู้เป็นแม่นั้นก็ได้รับไหของความรู้ ท่านคือผู้เดียวที่ให้พลังแก่ลูกๆ ผู้ที่ไร้เดียงสาและอ่อนแอ นี่คือน้ำทิพย์ของความรู้ ความรู้ที่เขียนไว้ในคัมภีร์นั้นไม่ได้เรียกว่าเป็นน้ำทิพย์ อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. คงอยู่ในแรงดึงดูดของพ่อผู้เดียวและกลายเป็นดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม เผาหนามทั้งหมดของสำนึกที่เป็นร่างของลูกในการจดจำระลึกถึงพ่อที่แสนหวานของลูก

2. ในชาติเกิดนี้ซึ่งมีคุณค่าเช่นเพชร ลูกต้องสะสมรายได้ที่ไม่สูญสลาย ลูกต้องไม่สูญเสียชาติเกิดนี้ไปด้วยการไล่ตามเปลือกหอยที่ไร้ค่า มีความรักที่แท้จริงต่อพ่อผู้เดียวและคงอยู่ในความเป็นมิตรของผู้เดียว

พร:
ขอให้ลูกมีโชคแห่งความสุขของชีวิตบราห์มินและรับประทานอาหารบำรุงแห่งความสุขและแบ่งปันความสุขกับผู้อื่นเสมอ

ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะมีโชคดีเท่ากับลูกบราห์มินเพราะลูกทุกคนได้รับบัลลังก์หัวใจของบัพดาดาในชีวิตนี้เท่านั้น ลูกรับประทานอาหารบำรุงแห่งความสุขและแบ่งปันความสุขกับผู้อื่นอย่างสม่ำเสมอ ในเวลานี้ลูกเป็นจักรพรรดิที่ไร้กังวล ตลอดทั้งวงจรไม่มีเวลาใดที่ลูกจะมีชีวิตที่ไร้กังวลเช่นนั้น ในยุคทองลูกจะไร้กังวล แต่ลูกไม่มีความรู้เรื่องนี้เลยที่นั่น ในเวลานี้ลูกมีความรู้นี้และเหตุนี้เองจึงปรากฏในหัวใจของลูกว่าไม่มีใครมีโชคเท่ากับลูก

คติพจน์:
ผู้ที่มีสิทธิในอำนาจการปกครองตนเองในยุคบรรจบพบกันจะประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรของโลกในอนาคต