06.02.25       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ลูกๆ เป็นคนสวนที่ฉลาดมีงานของการเปลี่ยนหนามของโลกเก่าให้กลายเป็นดอกไม้ของโลกใหม่

คำถาม:
ลูกๆ ได้สร้างโชคที่สูงส่งที่สุดอะไรเพื่อตนเองในยุคบรรจบพบกัน?

คำตอบ:
ลูกเปลี่ยนจากหนามเป็นดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม นี่คือโชคที่สูงส่งที่สุด ถ้าลูกมีกิเลสแม้กระทั่งตัวเดียว ลูกก็ยังเป็นหนาม เมิ่อลูกเปลี่ยนจากหนามเป็นดอกไม้อย่างสมบูรณ์แล้วเท่านั้นที่ลูกจะกลายเป็นเทพที่สะโตประธาน ขณะนี้ลูกมาที่นี่เพื่อสร้างโชคของสุริยวงศ์ของลูกสำหรับ 21 ชั่วอายุคน

เพลง:
ฉันได้มาพร้อมกับโชคที่ถูกปลุกขึ้นมาของฉัน

โอมชานติ
ลูกๆ ลูกได้ยินเพลงแล้ว นี่คือเพลงธรรมดา ลูกคือคนสวนและพ่อคือนายของสวนดอกไม้ เวลานี้ลูกๆ คนสวนต้องเปลี่ยนหนามให้เป็นดอกไม้ คำพูดเหล่านี้ชัดเจนมาก ลูกๆ ผู้เลื่อมใสศรัทธาได้มาหาพระเจ้า ลูกทั้งหมดคือผู้เลื่อมใสศรัทธา ลูกมาหาพ่อเพื่อศึกษาความรู้นี้ ด้วยการศึกษาราชาโยคะนี้เท่านั้นที่ลูกสามารถจะกลายเป็นนายของโลกใหม่ ลูกๆ ผู้เลื่อมใสศรัทธาพูดว่า: ฉันมาด้วยการปลุกโชคของฉัน ฉันได้มาทำให้โลกใหม่ในหัวใจของฉัน บาบาบอกลูกทุกวันให้จดจำบ้านที่แสนหวานและอาณาจักรที่แสนหวานของลูก เป็นลูกดวงวิญญาณที่ต้องจดจำสิ่งนี้ ในทุกศูนย์ลูกทั้งหมดกำลังเปลี่ยนจากหนามเป็นดอกไม้ ดอกไม้ก็ตามลำดับกันไปเช่นกัน มีการถวายดอกไม้แก่ชีวา บางคนก็ถวายดอกไม้ประเภทหนึ่งแก่ชีวาและบางคนก็ประเภทอื่น มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืนระหว่างดอกอั๊กและดอกกุหลาบ นี่ก็เป็นสวนดอกไม้เช่นกัน บ้างก็เป็นดอกมะลิ บ้างเป็นจำปา (ดอกไม้สีขาวที่มีกลิ่นหอม) บ้างก็เป็นระตันโจติ (ดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมมากด้วยเช่นกัน) บ้างก็แม้กระทั่งเป็นดอกอั๊ก ลูกๆ รู้ว่าในปัจจุบันทั้งหมดคือหนาม โลกนี้คือป่าของหนาม และลูกต้องกลายเป็นดอกไม้ในสวนของโลกใหม่ มีแต่หนามเท่านั้นในโลกเก่านี้ และแล้วลูกจึงร้องเพลงว่า ลูกได้มาหาพ่อเพื่อเปลี่ยนจากหนามของโลกเก่าให้กลายเป็นดอกไม้ของโลกใหม่ ลูกได้มาหาพ่อเพื่อก่อตั้งโลกใหม่ ลูกต้องเปลี่ยนจากหนามเป็นดอกไม้ซึ่งหมายถึงกลายเป็นเทพ ความหมายของเพลงนั้นง่ายดายมาก พวกเราได้มาด้วยการปลุกโชคของเราเพื่อโลกใหม่ โลกใหม่คือยุคทอง โชคของบางคนนั้นก็สะโตประธาน ในขณะที่มันราโจสำหรับผู้อื่นและตาโมสำหรับคนอื่นๆ บางคนกลายเป็นราชาของสุริยะวงศ์ ในขณะที่คนอื่นกลายเป็นปวงประชาของพวกเขา บางคนแม้กระทั่งกลายเป็นสาวใช้ของปวงประชา อาณาจักรของโลกใหม่กำลังมีการก่อตั้งขึ้นเวลานี้ ลูกไปโรงเรียนเพื่อที่จะปลุกโชคของลูก ที่นี่เป็นเรื่องของโลกใหม่ ลูกได้สร้างโชคอะไรที่นี่ในโลกเก่านี้? ลูกกำลังสร้างโชคของการกลายเป็นเทพในโลกใหม่ของลูก ทุกคนก้มลงให้แก่รูปปั้นบูชาของเทพเหล่านั้น ลูกเคยเป็นเทพที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาและแล้วด้วยการกลับมาใช้ชาติเกิดใหม่ลูกก็ได้กลายผู้ที่กราบไหว้บูชา ขณะนี้ลูกกำลังได้รับมรดกของลูกเป็นเวลา 21 ชาติเกิด ผู้คนก็พูดถึง 21 ชั่วอายุคน ชั่วอายุคน หมายถึง ชีวิตที่คงอยู่จนกระทั่งหลังจากวัยเกษียณ พ่อได้ให้มรดกของลูกแก่ลูกเป็นเวลา 21 ชั่วอายุ เพราะลูกไม่เคยมีประสบการณ์ของความตายก่อนเวลาอันควรในวัยรุ่น วัยเด็ก หรือในวัยกลางคนของลูก โลกนั้นถูกเรียกว่าเป็นดินแดนแห่งความเป็นอมตะ โลกนี้ถูกเรียกว่าดินแดนแห่งความตายอาณาจักรของราวัน ที่นี่มีกิเลสอยู่ในทุกคน ใครก็ตามที่มีกิเลสแม้เพียงกิเลสเดียวก็เป็นหนาม แล้วพ่อก็จะเข้าใจว่าคนสวนนั้นไม่รู้วิธีการที่จะสร้างดอกไม้ที่สูงศักดิ์และมีกลิ่นหอม ถ้าคนสวนนั้นดีเขาก็จะเตรียมดอกไม้ที่ดีมาก ลูกต้องการดอกไม้ที่มีค่าควรแก่การถูกร้อยเข้าไปในลูกประคำแห่งชัยชนะ ผู้คนเก็บดอกไม้ที่ดีมากเพื่อที่จะถวายแก่รูปบูชาของเหล่าเทพ สมมุติว่าถ้าควีนอลิซาเบธมาที่นี่ ลูกก็จะต้องเตรียมพวงมาลัยจากดอกไม้ชั้นหนึ่งมอบให้เธอ มนุษย์ที่นี่ตาโมประธาน ผู้คนไปยังวัดของชีวาด้วยการเชื่อว่าท่านเป็นพระเจ้า พวกเขาเรียกบราห์มา วิษณุ และชังกา ว่าเป็นเทพ พวกเขาเรียก ชีวา ว่าเป็นพระเจ้า พวกเขาพูดว่าท่านสูงสุดเหนือสิ่งใด พวกเขาพูดว่าชีวากินดอกไม้รสขมและดื่มเครื่องดื่มที่ทำให้มึนเมา พวกเขาได้ประณามท่านอย่างมาก พวกเขาถวายดอกอั๊กแก่ท่าน; ดูสิ่งที่พวกเขาถวายให้แก่พ่อสูงสุดดวงวิญญาณสูงสุด! พวกเขาถวายดอกไม้ชั้นหนึ่งแก่หนามที่ตาโมประธาน และดูสิ่งที่พวกเขานำไปที่วัดชีวา ดูซิว่าพวกเขาได้ถวายนมประเภทใดแก่ท่าน! เป็นนม 5% และน้ำ 95%! ลูกควรจะถวายนมประเภทใดแก่พระเจ้า? พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งใดเลย เวลานี้ลูกเข้าใจทั้งหมดนี้อย่างดีมาก ในบรรดาลูกด้วยเช่นกันก็มีบางคนที่เข้าใจได้ดีมาก และแล้วจึงมีการทำให้พวกเขาเป็นหัวหน้าศูนย์ แม้ว่าจะเป็นการศึกษาเดียวกัน ก็ไม่ใช่ว่าลูกทุกคนจะเป็นเหมือนกัน เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกคือ การเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาเป็นเทพ อย่างไรก็ตามลูกๆ ผู้เป็นครูนั้นตามลำดับกันไป พื้นฐานหลักของการเข้าไปสู่ลูกประคำแห่งชัยชนะคือ การศึกษาเล่าเรียนนี้ มันเป็นการศึกษาเดียวกันสำหรับทุกคนแต่ลูกนั้นสอบผ่านตามลำดับกันไป ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับว่าลูกนั้นศึกษามากแค่ไหน บางคนเข้าไปสู่ลูกประคำของ 8 บางคนเข้าไปสู่ลูกประคำ 108 และบางคนก็เข้าไปสู่ลูกประคำ 16108 ผู้คนทำต้นไม้เผ่าพันธุ์ของตน เป็นเหมือนกับกิ่งก้านสาขาที่แตกต่างไปของต้นไม้ ตอนแรกก็มีหนึ่งใบ จากนั้นก็มีสองใบและแล้วต้นไม้ก็เติบโตขึ้นเรื่อยๆ นี่ก็เป็นต้นไม้เช่นกัน มีพันธุ์ต้นไม้ เช่น ต้นไม้พันธุ์เคอร์ปาลานี ฯลฯ ต้นไม้พันธุ์เหล่านั้นทั้งหมดมีขีดจำกัด ต้นไม้เผ่าพันธุ์นี้ไร้ขีดจำกัด ใครคือคนแรกในสิ่งนี้? ประชาบิดาบราห์มา ท่านนั้นเรียกได้ว่าเป็นปู่ของปู่ของปู่ แต่ไม่มีใครรู้สิ่งนี้ มนุษย์ไม่รู้ว่าใครเป็นผู้สร้างโลก พวกเขาทั้งหมดนั้นมีสติปัญญาที่เป็นหินอย่างแท้จริง เมื่อพวกเขากลายเป็นเช่นนั้นที่พ่อมา ลูกมาที่นี่เพื่อเปลี่ยนจากผู้ที่มีสติปัญญาเช่นอหิลญา ( ผู้หญิงที่ถูกสาปให้กลายเป็นหินท), ผู้ที่มีสติปัญญาเป็นหินให้กลายเป็นผู้ที่มีสติปัญญาเป็นเพชร ดังนั้นลูกต้องซึมซับความรู้นี้ หลังจากที่ได้ตระหนักรู้จักพ่อ ลูกควรจะใส่ใจกับการศึกษาของลูก ยกตัวอย่างเช่น ถ้าลูกมาวันนี้และออกจากร่างของลูกในวันพรุ่งนี้ ลูกจะสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพใด? ลูกจะไม่ได้รับความรู้ใดๆ ลูกจะไม่ได้เรียนรู้สิ่งใดเลย และแล้วลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพใด? ในแต่ละวันเวลานั้นก็สั้นลงสำหรับผู้ที่ออกจากร่างของเขาในตอนนี้ ถ้าลูกใช้ชาติเกิดใหม่เวลานี้ ลูกจะสามารถทำอะไรได้? ใช่ ถ้าลูกคนใดออกจากร่างของลูก ลูกก็จะถือกำเนิดในบ้านที่ดี ลูกๆ ดวงวิญญาณก็จะนำสันสการ์ไปกับลูก แล้วลูกก็จะถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาและเริ่มจดจำชีพบาบาได้อย่างง่ายดาย ถ้าลูกไม่ได้ซึมซับซับสการ์เหล่านี้ ลูกจะไม่สามารถทำสิ่งใดได้ ไม่มีสิ่งใดจะเกิดขึ้น ความรู้นี้มีความลึกล้ำและละเอียดอ่อนมากและต้องเป็นที่เข้าใจ ลูกๆ คนสวนก็นำดอกไม้ที่ดีมากมาและแล้วจึงมีร้องเพลงยกย่องสรรเสริญลูก เป็นงานของลูกๆ คนสวนที่จะสร้างดอกไม้ มีลูกมากมายที่ไม่รู้แม้กระทั่งวิธีที่จะจดจำพ่อ ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับโชคของลูก ถ้าไม่อยู่ในโชคของลูก ลูกก็จะไม่เข้าใจสิ่งใด ลูกๆ ที่มีโชคจะตระหนักรู้จักพ่ออย่างถูกต้องแม่นยำ และจดจำท่านได้ดีมาก พร้อมกับการจดจำระลึกถึงพ่อลูกก็จดจำโลกใหม่ด้วยเช่นกัน ลูกร้องเพลงในเพลงที่ว่าลูกได้มาเพื่อสร้างโชคใหม่สำหรับโลกใหม่ ลูกต้องประกาศสิทธิ์ในโชคของอาณาจักรของลูกเป็นเวลา 21 ชาติเกิดจากพ่อ โดยการอยู่ในความซาบซึ้งนี้ โดยการรักษาความสุขนี้ ลูกก็จะสามารถเข้าใจความหมายของเพลงเหล่านี้ได้ด้วยสัญญาณเท่านั้น ในโรงเรียนด้วยถ้าไม่อยู่โชคของใครบางคนเขาก็สอบตก การสอบนี้เป็นการสอบที่ยิ่งใหญ่มาก พระเจ้าเองนั่งที่นี่และสอนลูก ความรู้นี้เป็นไปสำหรับผู้คนของทุกศาสนา พ่อพูดว่า: พิจารณาว่าตัวเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำฉันพ่อของลูก ลูกรู้ว่าไม่มีผู้มีร่างกายใดสามารถเป็นพระเจ้าได้ ไม่ใช่แม้แต่ บราห์มา วิษณุ หรือชางก้าที่จะสามารถเป็นพระเจ้าได้ พวกเขาคือเทพที่อาศัยอยู่ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่นี่ ไม่มีเหล่าเทพอยู่ที่นี่ นี่คือโลกมนุษย์ ลักษมีและนารายณ์ คือ มนุษย์ที่มีคุณธรรมที่สูงส่ง และศาสนาของพวกเขาก็เรียกว่าเป็นเทพนิยม ในยุคทองมีเหล่าเทพและในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนมี บราห์มา วิษณุ และชางก้า ผู้คนร้องเพลง : ขอคารวะต่อเทพวิษณุ ขอคารวะต่อเทพบราห์มา และแล้วพวกเขาก็พูดว่า:ขอคารวะต่อชีวาดวงวิญญาณสูงสุด พวกเขาไม่เรียกชีวาว่าเป็นเทพ มนุษย์ไม่สามารถเป็นพระเจ้าได้ มีสามชั้นและเราอยู่ชั้นที่สาม มนุษย์เหล่านั้นที่มีคุณธรรมที่สูงส่งในยุคทองต่อมากลายเป็นผู้ที่มีลักษณะนิสัยที่เป็นเช่นปีศาจ เนื่องจากพวกเขาถูกบดบังโดยเงามืดของมายา พวกเขาจึงกลับมาน่าเกลียดเหมือนดวงจันทร์ที่ถูกเงามืดบดบัง ประเด็นนั้นมีขีดจำกัดในขณะที่ประเด็นนี้ที่ไร้ขีดจำกัด นี่คือกลางวันและกลางคืนที่ไร้ขีดจำกัด พวกเขาแม้กระทั่งพูดถึงกลางวันของบราห์มาและกลางคืนของบราห์มา เวลานี้ลูกต้องศึกษาเล่าเรียนกับพ่อผู้เดียวเท่านั้นและลืมทุกคนอื่น ลูกกลายเป็นนายของโลกใหม่ด้วยการศึกษากับพ่อ นี่คือกีตะพาทชาลาที่แท้จริง ลูกไม่ได้อยู่ในพาทชาลาตลอดกาล ผู้คนเชื่อว่าหนทางความเลื่อมใสศรัทธา คือ หนทางไปสู่พระเจ้า พวกเขาเชื่อว่ายิ่งพวกเขาทำความเลื่อมใสศรัทธามากแค่ไหน พระเจ้าก็จะยิ่งมีความพอใจกับพวกเขามากเท่านั้น และที่ท่านจะมาและให้ผลของความเลื่อมใสศรัทธาแก่พวกเขา ขณะนี้มีเพียงลูกที่เข้าใจสิ่งเหล่านี้ มีพระเจ้าเดียวเท่านั้นและขณะนี้ท่านกำลังให้ผลแก่ลูก ผู้ที่เป็นดวงวิญญาณที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาแห่งสุริยวงศ์ได้ทำความเลื่อมใสศรัทธามามากที่สุด พวกเขาจะมาที่นี่ ลูกคือคนแรกที่ทำความเลื่อมใสศรัทธาที่ไร้สิ่งใดเจือปนให้แก่ชีพบาบา ดังนั้นลูกจึงเป็นผู้เลื่อมใสศรัทธาแรก หลังจากนั้นในขณะที่ลงมาลูกก็กลับมาตาโมประธาน ลูกได้ทำความเลื่อมใสศรัทธาเป็นเวลาครึ่งวงจร และด้วยเหตุนี้เองลูกจึงได้รับความรู้นี้ก่อน อย่างไรก็ตามลูกก็ตามลำดับกันไปด้วยเช่นกัน ในการศึกษานี้ลูกไม่สามารถมีข้ออ้างของการอยู่ไกลและไม่สามารถศึกษาเล่าเรียนได้ทุกวัน ลูกบางคนพูดว่าลูกอยู่ห่างออกไป 10 ไมล์แต่ถึงแม้ว่าลูกจะเดินในการจดจำระลึกถึงบาบา 10 ไมล์มาที่ศูนย์ของลูก ลูกก็จะไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย ลูกไปที่ศูนย์เพื่อที่จะรับสมบัติที่มีค่ามหาศาล ผู้คนเดินทางด้วยเท้าในการจาริกแสวงบุญเพื่อที่จะได้รับนิมิต พวกเขาสะดุดล้มอย่างมากมาย นี่เป็นเรื่องของเมืองเดียว พ่อพูดว่า: พ่อมาที่นี่จากที่ไกลแสนไกล และลูกพูดว่าบ้านของลูกนั้นอยู่ห่างออกไป 5 ไมล์! เยี่ยม! ลูกควรจะวิ่งมาที่นี่เพื่อประกาศสิทธิ์ในสมบัติที่มีค่าของลูก ผู้คนไปไกลมากถึงอมานาถเพียงแค่จะได้นิมิต ในขณะที่อมานาถบาบา,พระเจ้าแห่งความเป็นอมตะได้มาที่นี่เพื่อสอนลูกด้วยตัวท่านเอง ท่านมาเพื่อทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลก และลูกก็ยังคงมีข้ออ้างต่อไป! ใครๆ ก็สามารถมาในเวลาอมฤตได้ ในเวลานั้นไม่มีความกลัวใดๆ ไม่มีใครจะมาปล้นลูก ถ้าลูกสวมใส่เครื่องประดับและอื่นๆ พวกเขาจะคว้าสิ่งนั้นไปจากลูก ขโมยต้องการเพียงแค่สมบัติทางวัตถุเท่านั้น อย่างไรก็ตามถ้าไม่อยู่ในโชคของลูก ลูกก็จะมีข้ออ้างมากมาย ถ้าลูกไม่ศึกษาเล่าเรียนลูกก็จะสูญเสียสถานภาพของลูกเอง พ่อเข้ามาในบารัตเพื่อทำให้บารัตกลายเป็นสวรรค์ ท่านแสดงหนทางที่จะได้มาซึ่งการหลุดพ้นในชีวิตในหนึ่งวินาทีแก่ลูก แต่ลูกยังคงต้องทำความเพียรพยายามบางอย่าง! ถ้าลูกจะไม่ก้าวแม้กระทั่งหนึ่งก้าว ลูกจะสามารถไปถึงที่นั่นได้อย่างไร? ลูกๆ เข้าใจว่านี่คือการพบปะของดวงวิญญาณกับดวงวิญญาณสูงสุด ลูกมาหาพ่อเพื่อประกาศสิทธิ์ในมรดกแห่งสวรรค์ของลูก โลกใหม่กำลังมีการก่อตั้งขึ้น ทันทีที่การก่อตั้งเสร็จสิ้น การทำลายล้างก็จะเริ่มขึ้น นี่คือสงครามมหาภารตะเดียวกัน อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. ลูกควรวิ่งมาที่นี่เพื่อที่รับสมบัติที่มีค่าของความรู้ที่พ่อให้กับลูก เลิกมีข้ออ้างใดๆ ในสิ่งนี้ ถ้าลูกเดินแม้กระทั่งสิบไมล์ในการจดจำระลึกถึงพ่อ ลูกก็จะไม่เหน็ดเหนื่อย

2. พื้นฐานของการเข้าไปสู่ลูกประคำแห่งชัยชนะคือการศึกษานี้ ให้ความใส่ใจเอาใจใส่อย่างเต็มที่ต่อการศึกษานี้ ทำงานรับใช้ของการเปลี่ยนหนามให้กลายเป็นดอกไม้ จดจำบ้านที่แสนหวานและอาณาจักรที่แสนหวานของลูก

พร:
ขอให้ลูกรู้ถึงความสำคัญของยุคบรรจบกันและได้รับผลตอบแทนที่นับไม่ถ้วนสำหรับหนึ่งเท่าและเต็มไปด้วยการได้มาซึ่งการบรรลุผลทั้งหมด

ในยุคบรรจบกับ บัพดาดาได้สัญญาว่า : ให้หนึ่งเท่าและลูกจะได้รับร้อยพันเท่า เช่นเดียวกับที่เวลานี้เป็นเวลาที่สูงส่งที่สุด, ชาติเกิดที่สูงส่งที่สุด และมีสมญาที่สูงส่งที่สุด ในทำนองเดียวกันมันเป็นเพียงเวลานี้เท่านั้นที่ลูกสามารถสัมผัสกับการได้มาซึ่งการบรรลุผลทั้งหมด เวลานี้ไม่เพียงแต่จะได้รับผลตอบแทนเป็นร้อยพันเท่าจากหนึ่งเท่า แต่เมื่อใดก็ตามที่ลูกต้องการ อย่างไรก็ตามที่ลูกต้องการอะไรก็ตามที่ลูกต้องการ พ่อก็ผูกพันกับลูกในรูปแบบของผู้รับใช้ ลูกได้รับการตอบแทนนับไม่ถ้วนของหนึ่งเท่า เพราะในปัจจุบันผู้ประทานพรเป็นของลูก เมื่อลูกถือเมล็ดอยู่ในมือลูกสามารถรับทุกอย่างที่ลูกต้องการในหนึ่งวินาทีจากเมล็ดและเต็มไปด้วยการได้มาซึ่งการบรรลุผลทั้งหมด

คติพจน์:
ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร ก็ปล่อยให้สถานการณ์เป็นไป แต่ห้ามปล่อยความสุขของลูกไป

มีความรักในความสันโดษและซึมซับความเป็นหนึ่งเดียวกันและสมาธิ

ความเป็นหนึ่งเดียวและสมาธิเป็นแขนที่สูงส่งที่สุดทั้ง 2 เพื่อที่จะบรรลุความสำเร็จในทุกหน้าที่การงาน สมาธิ หมายถึง การเป็นอิสระจากความคิดที่ไร้สาระและความคิดที่เต็มไปด้วยบาปต่างๆ ที่ใดที่มีความเป็นหนึ่งเดียวและสมาธิ ความสำเร็จจะเป็นมาลัยรอบคอของลูก ผู้ประทานพรรักคำว่า เอก หนึ่งเดียว ให้อยู่อย่างเต็มไปด้วยศรัทธาต่อผู้เดียว และมีความเข้มแข็งและศรัทธาเดียวในผู้เดียว พร้อมๆ กับสิ่งนี้ ให้ทำตามหนทางของผู้เดียว เลิกทำตามกำหนดของตนเองหรือผู้อื่น แต่จงกลับมามั่นคงและสม่ำเสมอ เอกราช มันไม่ควรจะมีความสนใจในผู้อื่นหรือนายความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ สิ่งเดียวกันนี้ถูกนำมาใช้กับความเป็นหนึ่งเดียวและ สำหรับการมีความรักต่อสันโดษ