07.01.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน
เมื่อลูกจดจำว่าลูกคือบราห์มินของยุคบรรจบพบกันลูกก็จะเริ่มมองเห็นต้นไม้ของยุคทอง
และจะมีความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด
คำถาม:
อะไรคือสิ่งชี้บอกลูกๆ ผู้ที่แหลมคมอย่างมากในความรู้นี้?
คำตอบ:
พวกเขาจะพูดคุยเกี่ยวกับความรู้นี้กับกันและกันเท่านั้น
พวกเขาไม่ทำตนเองให้ว่างอยู่กับการซุบซิบนินทาผู้อื่น
พวกเขาจะไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้นี้ในสันโดษ
คำถาม:
ความลับอะไรของละครโลกนี้ที่มีเพียงลูกๆ เท่านั้นที่รู้?
คำตอบ:
ในละครโลกนี้ไม่มีใครนอกจากชีพบาบาที่มั่นคง
ดวงวิญญาณของโลกเก่านี้ต้องการใครบางคนที่จะพาพวกเขาไปสู่โลกใหม่ ลูกๆ
เท่านั้นที่รู้ความลับของละครนี้
โอมชานติ
พ่อมาในยุคแห่งการบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุดและพูดกับลูกๆ ทางจิต
ลูกเข้าใจว่าลูกคือบราห์มิน
ลูกคิดว่าตนเองเป็นบราห์มินหรือว่าลูกลืมแม้กระทั่งสิ่งนี้?
บราห์มินไม่เคยลืมวงศ์สกุลของพวกเขา ดังนั้น ลูกเองก็ควรจดจำด้วยเช่นกันว่าลูกคือ
บราห์มิน ถึงแม้ว่าหากลูกจะจดจำสิ่งเดียวนี้ เรือของลูกก็จะสามารถข้ามฟากได้
ลูกควรจะคิดถึงสิ่งใหม่ๆ ที่ลูกได้ยินในยุคบรรจบพบกัน
สิ่งนี้ถูกเรียกว่าการไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้นี้ ลูกคือ รูปและบาสัน (ตัวของโยคะผู้ที่ประพรมน้ำฝนแห่งความรู้)
ลูกๆ ดวงวิญญาณเต็มไปด้วยความรู้ทั้งหมดนี้ และดังนั้น
เพชรพลอยเหล่านั้นเท่านั้นที่ควรจะปรากฏออกมา ลูกต้องจดจำว่าลูกคือ
บราห์มินของยุคบรรจบพบกัน ลูกๆ บางคนไม่แม้กระทั่งเข้าใจสิ่งนี้
เมื่อลูกจดจำว่าลูกคือ บราห์มินของยุคบรรจบพบกันแล้ว
ลูกก็จะเริ่มเห็นต้นไม้ยุคทองและมีความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด
ย้ำซ้ำภายในตัวลูกเองในสิ่งที่พ่ออธิบายแก่ลูก
ไม่มีใครนอกจากลูกที่รู้ว่าเวลานี้เราอยู่ในยุคบรรจบพบกัน
การศึกษาของยุคบรรจบพบกันนี้ใช้เวลา
นี่คือการศึกษาเดียวเท่านั้นที่จะเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาไปเป็นนารายณ์ นั่นคือ
จากชาวนรกไปสู่ชาวสวรรค์ ด้วยการจดจำว่าลูกกลายเป็นเทพชาวสวรรค์
ลูกก็จะคงอยู่อย่างมีความสุข
มีเพียงผู้ที่คิดว่าตนเองเป็นผู้อาศัยของยุคบรรจบพบกันเท่านั้นที่สามารถกลายเป็นชาวสวรรค์ได้
ก่อนหน้านั้น เมื่อลูกเคยเป็นชาวนรกและทำกรรมที่สกปรก
สภาพของลูกตกต่ำลงไปอย่างสิ้นเชิง เวลานี้ลูกต้องหยุดการกระทำทั้งหมดนั้น
ลูกต้องเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาไปเป็นเทพ ชาวสวรรค์
เมื่อภรรยาของใครบางคนตายและลูกถามสามีว่า “ภรรยาของท่านอยู่ที่ไหน?” เขาก็จะพูดว่า
“เธอได้กลายเป็นชาวสวรรค์ไปแล้ว” แต่เขาผู้นั้นก็ไม่รู้ว่าสวรรค์คืออะไร
หากเธอนั้นได้กลายเป็นชาวสวรรค์ เขาก็ควรมีความสุข เวลานี้ลูกๆ
รู้เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ จงคิดถึงสิ่งนี้ภายใน:
เวลานี้เรากำลังอยู่ในยุคบรรจบพบกันและกำลังจะกลับมาบริสุทธิ์
เรากำลังประกาศสิทธิ์ในมรดกแห่งสวรรค์จากพ่อ เฝ้าแต่ย้ำซ้ำสิ่งนี้กับตัวลูกเอง
แม้ว่าลูกไม่ควรลืมสิ่งนี้
แต่มายาก็ทำให้ลูกลืมและทำให้ลูกกลายเป็นยุคเหล็กอย่างสมบูรณ์
เมื่อกิจกรรมของลูกกลายเป็นยุคเหล็กอย่างสิ้นเชิง
และองศาของความสุขของลูกก็ไม่คงอยู่อย่างมั่นคง
ใบหน้าของลูกกลายเป็นเช่นใบหน้าของซากศพ พ่อพูดว่า: ด้วยการนั่งบนกองไฟของตัณหาราคะ
ทุกคนกลายเป็นเช่นซากศพที่ถูกเผา ลูกรู้ว่าลูกกำลังจะกลายเป็นเทพจากมนุษย์
และดังนั้น ลูกควรมีความสุขนั้น เหตุนี้เองจึงมีคำกล่าวว่า:
หากท่านต้องการรู้เกี่ยวกับความสุขเหนือประสาทสัมผัส ให้ถามโกปและโกปี้
ลูกแต่ละคนควรถามหัวใจของตนเองว่า: ฉันอยู่ในประสบการณ์นั้นไหม?
ลูกอยู่ในพันธะกิจของพระเจ้า งานอะไรที่ลูกทำในพันธะกิจของพระเจ้านี้?
ก่อนอื่นใดลูกเปลี่ยนจากศูทรไปเป็นบราห์มินและแล้วจากบราห์มินไปเป็นเทพ
อย่าลืมว่าลูกคือบราห์มิน พราหมณ์ทางโลกก็พูดอย่างรวดเร็วว่าพวกเขาคือพราหมณ์
พราหมณ์เหล่านั้นถือกำเนิดจากครรภ์ ในขณะที่ลูกคือ ลูกๆ ที่เกิดทางปาก
ลูกบราห์มินควรมีความซาบซึ้งอย่างมาก บราห์มาโบเจนก็ได้รับการจดจำ
เมื่อลูกได้ให้บราห์มาโบเจนแก่ผู้คนรับประทาน
พวกเขาก็กลับมามีความสุขอย่างมากที่พวกเขากำลังรับประทานอาหารที่เตรียมโดยบราห์มินที่บริสุทธิ์
ลูกต้องมีความคิด คำพูดและการกระทำที่บริสุทธิ์ ลูกต้องไม่ทำสิ่งใดที่ไม่บริสุทธิ์
สิ่งนี้ใช้เวลา ไม่มีลูกคนใดได้กลายเป็นเช่นนี้ทันทีที่พวกเขาถือกำเนิดขึ้นมา
มีคำพูดที่ว่า “การหลุดพ้นในชีวิตใน 1 วินาที”
ลูกกลายเป็นทายาทของพ่อทันทีที่ลูกถือกำเนิด เมื่อลูกมีการตระหนักรู้นั้นและพูดว่า
นี่คือประชาบิดาบราห์มาและบราห์มานั้นคือลูกของชีวาและลูกมีศรัทธานี้และแล้วลูกก็กลายเป็นทายาท
อย่างไรก็ตามหากลูกนั้นทำกรรมรูปแบบใดๆที่ผิด ลูกก็จะต้องได้รับการลงโทษอย่างมากมาย
ได้เคยมีการบอกลูกแล้วว่าผู้คนได้สังเวยตนเองที่คาชีอย่างไร
เมื่อพวกเขามีประสบการณ์ของการถูกลงโทษ บัญชีของพวกเขาก็ได้รับการชำระ
พวกเขาได้ดำดิ่งลงไปในบ่อนั้นเพื่อที่จะได้รับการหลุดพ้น
ไม่ได้มีสิ่งใดเป็นเช่นนั้นที่นี่ ชีพบาบาพูดกับลูกๆ:
จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอ สิ่งนี้ง่ายดายอย่างมาก! กระนั้นก็ตามลูกๆ
ลูกๆก็ถูกมายาจับและควงหมุน สงครามของลูกเป็นเวลายาวนานที่สุด
ไม่มีสงครามของการใช้กำลังทางวัตถุใดที่ดำเนินไปเป็นเวลานานเช่นนี้
สงครามของลูกเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่ลูกมาหาบาบา ผู้ที่แก่กว่าก็ได้รบรามาอย่างมากมาย
สิ่งนี้จะดำเนินไปสำหรับคนใหม่ที่มาด้วยเช่นกัน เมื่อทหารตายในสงครามนั้น
ผู้อื่นก็จะเข้ามาแทนพวกเขา ที่นี่เช่นกัน
บางคนก็ตายแต่จำนวนของเราก็ยังคงเฝ้าแต่ขยายตัว ต้นไม้ต้องขยายใหญ่ พ่อพูดกับลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน: จดจำว่า พ่อคือพ่อของลูก เป็นครูสูงสุดและเป็นสัตกูรูของลูก
ลูกจะไม่เรียกศรีกฤษณะว่าเป็น “พ่อ ครูหรือสัตกูรู”
ลูกควรจะมีความใส่ใจที่จะให้ประโยชน์แก่ทุกคน เมื่อลูกๆ
มหารตีอยู่อย่างไม่ว่างเว้นในการทำงานรับใช้
พวกเขาก็จะมีประสบการณ์ของความสุขอย่างมากมาย
พวกเขาวิ่งไปที่ใดก็ตามที่พวกเขาได้รับเชิญ ลูกๆ
ที่ดีก็ถูกเลือกให้รับใช้ที่นิทรรศการและอยู่ในคณะกรรมการทำงานรับใช้ ลูกๆ
ก็ได้รับการกำหนด
ลูกได้รับคำแนะนำให้อยู่อย่างไม่ว่างเว้นในการทำงานรับใช้ที่ผู้คนสามารถเข้าใจว่าลูกเป็นลูกที่ดีในพันธกิจของพระเจ้า
พ่อก็กลับมาพอใจกับผู้ที่รับใช้อย่างดีมากด้วยเช่นกัน ถามหัวใจของลูกเอง:
ฉันกำลังทำงานรับใช้ไหม? พวกเขาพูดถึงการอยู่ในงานรับใช้ของพระเจ้าผู้เป็นพ่อ
งานรับใช้อะไรที่พระเจ้าผู้เป็นพ่อทำ? ท่านให้สาสน์นี้แก่ทุกคน: มานมานะบาฟ!
ก็แค่นั้นเอง ความรู้ของตอนเริ่ม ตอนกลางและตอนจบของวงจรนี้อยู่ในสติปัญญาของลูก
ลูกถูกเรียกว่าผู้ควงกงจักรแห่งการสำนึกในตนเอง ดังนั้น
ลูกควรจะคิดเกียวกับสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด
กงจักรแห่งการสำนึกในตนเองไม่เคยหยุดที่จะควงหมุน ลูกคือ ประภาคารแสงที่มีชีวิต
มีการร้องสรรเสริญลูกอย่างมากมาย ลูกรู้ถึงคำยกย่องของพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด ท่านคือ
มหาสมุทรแห่งความรู้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ท่านคือ ผู้พูดกีตะ
ท่านได้ทำงานของท่านด้วยความรู้และพลังโยคะนี้ พลังโยคะส่งผลกระทบอย่างมาก
โยคะโบราณของบารัตที่ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนในเวลานี้นั้นมีชื่อเสียง
ซันยาสีคือหฐโยคี พวกเขาไม่สามารถชำระผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ได้
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่มีความรู้นี้ ลูกถือกำเนิดผ่านความรู้นี้
กีตะถูกเรียกว่าแม่และพ่อ มีแม่และพ่อ พร้อมกันกับเป็นลูกๆ ของชีพบาบา
ลูกก็ต้องการแม่และพ่อด้วยเช่นกัน แม้ว่าผู้คนจะร้องเพลงเช่นนี้
แต่พวกเขาก็ไม่ได้เข้าใจสิ่งใด พ่ออธิบายความหมายของสิ่งนี้ลึกล้ำอย่างมาก
มีคำกล่าวว่า “พระเจ้าผู้เป็นพ่อ” ดังนั้น และแล้วเหตุใดลูกจึงได้พูดว่า: แม่และพ่อ?
บาบาอธิบายแล้วว่าถึงแม้ว่าสรัสวตีอยู่ที่นี่ ในความเป็นจริงแม่ที่แท้จริงคือ
พรหมบุตร มีมหาสมุทรและพรหมบุตร การบรรจบกันแรกคือการบรรจบกันของทั้งสองนี้
บาบาอวตารมาในผู้นี้ เหล่านี้เป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อนอย่างมาก มีลูกๆ
มีลูกเพียงไม่กี่คนที่จะเก็บสิ่งเหล่านี้ไว้ในสติปัญญาของลูก ลูกๆ
ลูกจำนวนไม่มากนักที่จะสามารถคิดเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ เหล่านี้
ผู้ที่จะได้รับสถานภาพที่ต่ำมีสติปัญญาเพียงน้อยนิด
กระนั้นก็ตามพ่อก็ยังคงบอกพวกเขา: คิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ สิ่งนี้ง่ายดายใช่ไหม?
พ่อของเราดวงวิญญาณคือดวงวิญญาณสูงสุด ท่านบอกลูกดวงวิญญาณ:
จดจำพ่อผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง นี่คือสิ่งหลัก
ผู้ที่มีสติปัญญาทึบก็ไม่สามารถเข้าใจสิ่งต่างๆ ที่ลึกล้ำเหล่านี้ได้
เหตุนี้เองมีคำกล่าวไว้ในกีตะว่า: มานมานะบาฟ! ทุกคนที่เขียนถึงบาบาก็พูดว่า
เป็นสิ่งที่ยากมากที่จะอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
พวกเขาลืมซ้ำแล้วซ้ำเล่า สิ่งใดสิ่งหนึ่งนั้นทำให้พวกเขาพ่ายแพ้
นี่คือเกมชกมวยระหว่างมายากับลูกๆของพระเจ้า ไม่มีใครอื่นรู้สิ่งนี้ บาบาพูดว่า
ลูกต้องเอาชนะมายาเพื่อที่จะได้มาซึ่งสภาพอยู่เหนือบ่วงกรรมของลูก
ก่อนอื่นลูกได้เข้ามาสู่ความสัมพันธ์ของกรรม และแล้วหลังจากครึ่งหนึ่งของวงจร
ลูกก็จะค่อยๆ เริ่มมีบ่วงพันธะของกรรม ก่อนอื่นใด
เมื่อลูกเคยเป็นดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์ก็ไม่ได้มีบ่วงพันธะใดๆ ในการกระทำของลูก
ไม่มีทั้งของความสุขหรือของความทุกข์ ลูกเข้ามาสู่ความสัมพันธ์ของความสุข
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าลูกเคยอยู่ในความสัมพันธ์ที่มีความสุข และแล้วลูกก็มีความทุกข์
เวลานี้ลูกกำลังจะไปสู่โลกแห่งความสุขอย่างแน่นอน
เมื่อโลกเคยใหม่และลูกเคยบริสุทธิ์ ลูกก็เคยเป็นนาย
เวลานี้ลูกกลับมาไม่บริสุทธิ์ในโลกเก่านี้ เวลานี้ลูกกำลังกลายเป็นเทพ ดังนั้น
จดจำสิ่งนั้น พ่อพูดว่า: จดจำพ่อและบาปทั้งหมดของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
และลูกจะมาหาพ่อที่บ้าน
ลูกกำลังจะไปสู่ดินแดนแห่งความสุขของลูกผ่านดินแดนแห่งความเงียบสงบของลูก
ก่อนอื่นใด ลูกต้องกลับบ้าน พ่อพูดว่า: จดจำพ่อแล้วลูกจะกลับมาบริสุทธิ์
พ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์กำลังทำให้ลูกบริสุทธิ์เพื่อที่ลูกจะสามารถกลับบ้านได้
พูดกับตนเองในวิธีนี้: เวลานี้วงจรกำลังมาถึงจุดจบ เราใช้ชาติเกิดมากมายเท่านี้
เวลานี้พ่อได้มาเพื่อทำให้เราบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์
เป็นด้วยพลังโยคะเท่านั้นที่เราจะสามารถกลับมาบริสุทธิ์ได้
พลังโยคะนั้นโด่งดังอย่างมาก พ่อเท่านั้นที่สามารถสอนสิ่งนี้แก่ลูกได้
ลูกไม่ต้องทำสิ่งใดด้วยร่างกายของลูกสำหรับสิ่งนี้ จงไตร่ตรองสิ่งต่างๆ
เหล่านี้ตลอดทั้งวัน ไม่ว่าที่ใดก็ตามที่ลูกไป จงนั่งในสันโดษ เพียงแค่มีสิ่งต่างๆ
เหล่านี้ในสติปัญญาของลูก ลูกสามารถหาที่สันโดษได้มากมายบนหลังคา
ไม่มีเรื่องของความกลัวในสิ่งนี้ ก่อนหน้านั้น หลังจากฟังมุรลีแล้ว
ลูกก็จะไปและนั่งบนภูเขาเพื่อไตร่ตรองสิ่งที่ลูกได้ยิน
ผู้ที่มีความใส่ใจในความรู้ก็เพียงแค่พูดคุยกันถึงความรู้นี้เท่านั้น
หากพวกเขาไม่มีความรู้นี้ พวกเขาก็จะเริ่มซุบซิบนินทาผู้อื่น
ลูกสามารถแสดงหนทางนี้ให้แก่ผู้คนมากมายที่นิทรรศการของลูก
ลูกรู้ว่าศาสนาของลูกให้ความสุขอย่างมากมาย
ลูกเพียงแค่ต้องอธิบายแก่ผู้คนของศาสนาอื่นๆ ว่า พวกเขาควรจดจำพ่อผู้เดียว
ลูกต้องไม่คิดว่าผู้นี้เป็นมุสลิมหรือฉันเป็นสิ่งนี้ ไม่เลย ลูกแต่ละคนคือดวงวิญญาณ
และลูกต้องมองดูผู้อื่นว่าเป็นเช่นดวงวิญญาณ ลูกอธิบายให้แก่ดวงวิญญาณนั้น
ลูกต้องอธิบายสิ่งนี้ที่นิทรรศการของลูก ดังนั้น ฝึกฝนสิ่งนี้:
ฉันดวงวิญญาณนี้กำลังอธิบายแก่ดวงวิญญาณพี่น้องของฉัน
เวลานี้เรากำลังได้รับมรดกจากพ่อ
เราคิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณกำลังให้ความรู้นี้แก่พี่น้องของเรา
เวลานี้ลูกต้องมาหาพ่อ ลูกจากดินแดนแห่งความสงบนั้นเป็นเวลายาวนานและกลับมาพลัดพราก
มีความทุกข์และความไม่สงบฯลฯอย่างมากมายที่นี่ พ่อพูดว่า:
เวลานี้ฝึกฝนที่จะคิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ และแล้วลูกก็จะลืมชื่อ รูปและร่างกาย
เหตุใดลูกจึงคิดว่าผู้นั้นผู้นี้เป็นมุสลิมเล่า? ลูกต้องอธิบายแก่เขา
ขณะที่คิดว่าเขาเป็นดวงวิญญาณ ลูกสามารถเข้าใจว่าไม่ว่าดวงวิญญาณดีหรือไม่ดี
ลูกดวงวิญญาณได้รับการบอกให้อยู่ห่างไกลจากผู้ที่มีอิทธิพลที่ไม่ดี
เวลานี้ลูกคือลูกๆ ของพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
เวลานี้ลูกได้จบสิ้นการเล่นบทบาทของลูกที่นี่แล้ว ลูกต้องกลับบ้าน
ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์ ลูกต้องจดจำพ่ออย่างแน่นอน ด้วยการกลับมาบริสุทธิ์ในเวลานี้
ลูกจะกลายเป็นนายของโลกที่บริสุทธิ์ ผู้คนต้องสาบานด้วยคำพูด พ่อพูดว่า:
ลูกต้องสาบานด้วย พ่อให้วิธีการแก่ลูก ลูกดวงวิญญาณดั้งเดิมแล้วคือพี่น้องกัน
และเมื่อเข้ามาสู่ร่างกาย ลูกก็ได้กลายเป็นพี่น้องหญิงชาย
พี่น้องหญิงชายต้องไม่ข้องแวะในกิเลส ด้วยการจดจำพ่อและการกลับมาบริสุทธิ์
ลูกจะกลายเป็นนายของโลก ได้มีการอธิบายแล้วว่าหากลูกพ่ายแพ้มายา
ลูกก็ต้องลุกขึ้นมาอีกครั้งและอยู่อย่างตื่นตัว ยิ่งลูกอยู่อย่างตื่นตัวมากเพียงไร
ลูกจะได้รับประโยชน์มากตามนั้น มีกำไรและขาดทุน มีผลกำไร(credit)ถึงครึ่งหนึ่งของวงจรและอีกครึ่งหนึ่งของวงจรมีการสูญเสีย(debit)ในอาณาจักรของราวัน
มีบัญชี: ชัยชนะคือกำไรและการพ่ายแพ้คือการสูญเสีย ดังนั้น ตรวจสอบตนเอง
ด้วยการจดจำพ่อ ลูกๆ ก็จะมีประการณ์ของความสุข
ผู้อื่นเพียงแค่ร้องเพลงนี้แต่ก็ไม่ได้เข้าใจสิ่งใดเกี่ยวกับสิ่งนั้น
ทุกสิ่งที่พวกเขาทำปราศจากความเข้าใจ ลูกไม่ได้ทำการกราบไหว้บูชาฯลฯ อีกต่อไป
แต่ลูกนั้นยังร้องสรรเสริญ คำสรรเสริญของพ่อผู้เดียวนั้นไม่มีอะไรเจือปน
พ่อได้มาและสอนลูกๆด้วยตนเอง ไม่มีความจำเป็นสำหรับลูกที่จะถามคำถามใดๆ
ให้วงจรอยู่ในสำนึกของลูกและแล้วเข้าใจว่าลูกเอาชนะมายาอย่างไรและแล้วลูกพ่ายแพ้อย่างไร
พ่ออธิบาย: หากลูกพ่ายแพ้ในเวลานี้ ลูกจะมีประสบการณ์ของการถูกลงโทษ 100 เท่า
พ่อพูดว่า: อย่าได้ทำให้เกิดการประณามสัตกูรู มิฉะนั้นแล้ว
ลูกจะไม่สามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพได้
นี่คือเรื่องราวที่แท้จริงของการกลับมาเป็นนารายณ์ที่แท้จริง
ไม่มีใครอื่นรู้เกี่ยวกับสิ่งนี้
พวกเขาได้แยกเรื่องราวของกีตะออกจากเรื่องราวของนารายณ์ที่แท้จริง
กีตะนี้เป็นไปสำหรับการกลายเป็นนารายณ์จากนายธรรมดา พ่อพูดว่า:
พ่อบอกเรื่องราวของการกลายเป็นนารายณ์จากนายธรรมดาให้แก่ลูก
สิ่งนั้นถูกเรียกว่ากีตะพร้อมกันกับเป็นเรื่องราวของความเป็นอมตะ
เพียงพ่อเท่านั้นที่ให้ดวงตาที่สามแก่ลูก ลูกรู้ว่าเมื่อลูกกำลังจะกลายเป็นเทพ
ลูกต้องมีคุณธรรมเหล่านั้นด้วยเช่นกัน ลูกรู้ว่าไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ที่คงอยู่ตลอดไป
เพียงชีพบาบาเท่านั้นที่มั่นคง; ทุกคนอื่นต้องลงมา
ท่านมาในยุคบรรจบพบกันนี้เท่านั้นเพื่อที่จะพาทุกคนกลับบ้าน
ลูกจะต้องการบางคนที่จะพาดวงวิญญาณของโลกเก่านี้ไปสู่โลกใหม่ด้วยเช่นกัน
ทั้งหมดเหล่านี้คือความลับของละคร พ่อมาและทำให้เราบริสุทธิ์
ไม่มีผู้มีร่างกายใดสามารถถูกเรียกว่าพระเจ้า พ่ออธิบายว่า:
ในปัจจุบันปีกของดวงวิญญาณทั้งหมดได้หักลง และดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถโบยบินได้
พ่อได้มาเพื่อที่จะให้ปีกของความรู้และโยคะนี้แก่ลูก
บาปของลูกจะถูกเผาไปด้วยพลังโยคะและแล้วลูกจะกลายเป็นดวงวิญญาณบุญเหล่านั้น
อย่างไรก็ตาม ก่อนอื่นใดลูกต้องทำความเพียรพยายาม ดังนั้น พ่อจึงพูดว่า:
จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอและเก็บชาร์ทของการจดจำระลึกถึงของลูกไว้
ผู้ที่ชาร์ทของพวกเขาดีก็จะเขียนชาร์ทของพวกเขาและจะมีประสบการณ์ของความสุขที่อย่างมากมายด้วยเช่นกัน
ถึงแม้ว่าถ้าลูกจะทำทุกความเพียรพยายามอื่นๆ แต่ไม่ได้เขียนชาร์ท
ลูกนั้นก็จะไม่สามารถเติมตนเองด้วยพลังโยคะได้
ลูกได้กำไรอย่างมากมายด้วยการเก็บบันทึกชาร์ท พร้อมกันกับชาร์ทนี้
ลูกต้องจดประเด็นความรู้นี้ลงไปด้วยเช่นกัน
ลูกต้องเขียนชาร์ทว่าลูกทำงานรับใช้มากเพียงไรและอยู่ในการจดจำระลึกถึงเป็นเวลานานเพียงไร
ลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างมากที่ในเวลาสุดท้ายจะไม่การจดจำสิ่งใดอื่นเลย
ทำความเพียรพยายามเวลานี้ ด้วยการคิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
เพื่อที่ลูกจะกลายเป็นดวงวิญญาณบุญ อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้ในสันโดษ คงอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
เอาชนะมายาและไปถึงสภาพอยู่เหนือบ่วงกรรมของลูก
2.
ขณะที่กำลังให้ความรู้นี้แก่ใครก็ตาม สติปัญญาของลูกต้องรักษาสำนึกว่า:
ฉันดวงวิญญาณนี้กำลังให้ความรู้นี้แก่ดวงวิญญาณพี่น้องของฉัน ลืม ชื่อ
รูปและร่างกายของทุกคน ให้คำสาบานของความบริสุทธิ์ และกลับมาบริสุทธิ์
กลายเป็นนายของโลกที่บริสุทธิ์
พร:
ขอให้ลูกโง่เขลาต่อการมีความอยากปรารถนาใดๆ
สำหรับตัวลูกเองและกลายเป็นผู้ให้ทานอย่างสม่ำเสมอผู้ที่ยกระดับและให้ประโยชน์แก่ผู้อื่นเช่นเดียวกับพ่อ
พ่อบราห์มาสละเวลาส่วนตัวของท่านเองเพื่องานรับใช้
ท่านอยู่อย่างถ่อมตนและให้ความเคารพต่อลูกๆ
ท่านแม้กระทั่งละทิ้งชื่อเสียงที่ท่านได้รับจากการทำงานรับใช้
ท่านกลายเป็นผู้ที่ยกระดับทุกคนและให้ประโยชน์แก่ผู้อื่นผ่านชื่อ ความเคารพ
และเกียรติยศของท่าน ท่านละทิ้งชื่อเสียงของท่านเองและยกย่องชื่อเสียงของผู้อื่น
ท่านทำให้ตนเองเป็นผู้รับใช้เสมอและทำให้ลูกๆ เป็นนายของท่าน
ท่านถือว่าความสุขของตัวท่านเองอยู่ในความสุขของลูกๆ
การโง่เขลาในความรู้ต่อความอยากปรารถนาเช่นเดียวกับพ่อ
หมายถึงการเป็นขอทานที่ซาบซึ้ง
เป็นผู้ให้ทานอย่างสม่ำเสมอผู้ที่ยกระดับและให้ประโยชน์กับทุกคน
เมื่อลูกทำสิ่งนี้จะมีความเร็วในการทำงานของการให้คุณประโยชน์ต่อโลก
ทุกกรณีและเรื่องราว(สถานการณ์) จะจบสิ้น
คติพจน์:
เป็นมหาสมุทร(สินธุ)
ของความรู้ คุณธรรม และดาร์น่า และจุด(บินดู) จะอยู่ในสำนึกรู้ของลูก
ด้วยจิตใจที่เต็มไปพลังของลูก จงทำงานรับใช้ของการให้สะกาช
เวลานี้ ลูกๆ
ต้องให้ความสะกาชผ่านทางความคิดที่สูงส่งและมีพลังของลูก ให้พลังกับผู้ที่อ่อนแอ
ใช้เวลาสำหรับความเพียรพยายามของลูกเองในการให้ความร่วมมือกับผู้อื่น
การให้ความร่วมมือกับผู้อื่นหมายถึงการสะสมสำหรับตัวลูกเอง เวลานี้
ให้กระจายคลื่นออกไปเช่นนั้นที่ลูกจะไม่รับการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
แต่ลูกให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ การได้รับรวมเข้ากับการให้