08.01.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน ศรีมัทของพ่อให้ความสุขแก่ลูกเป็นเวลา 21 ชั่วอายุ
ไม่มีใครนอกจากพ่อสามารถให้คำแนะนำที่พิเศษสุดเช่นนี้ได้
ลูกต้องทำตามศรีมัทของท่านต่อไป
คำถาม:
อะไรคือวิธีที่ง่ายดายที่จะติลัคแห่งอำนาจในการปกครองตนเองของลูก ?
คำตอบ:
1)เพื่อที่จะให้ติลัคแห่งอำนาจในการปกครองแก่ตนเอง
จงเฝ้าแต่ทำตามคำสอนทั้งหมดที่พ่อให้แก่ลูกอย่างสมบูรณ์ต่อไป
ไม่มีเรื่องของพรหรือความเมตตาในสิ่งนี้
2) ทำตามพ่อและห้ามมองดูผู้อื่น กลับมา “ มานมานะบาฟ ” ด้วยการทำเช่นนี้
ลูกได้รับติลัคของลูกโดยอัตโนมัติ
ด้วยการศึกษาความรู้นี้และคงอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง
ลูกก็เปลี่ยนจากขอทานเป็นเจ้าชาย
เพลง:
ขอคารวะต่อชีวา
โอมชานติ
เมื่อบัพและดาดา พูดว่า “ โอม ชานติ ” พวกท่านสามารถพูดได้สองครั้ง
เพราะมีสองบุคคลในหนึ่งเดียว หนึ่งคือผู้ที่มีตัวตน และอีกหนึ่งคือผู้ปราศจากตัวตน
ท่านทั้งสองสามารถพูดด้วยกันหรือแต่ละคนสามารถพูดแยกกัน นี่คือความอัศจรรย์
ไม่มีใครในโลกรู้ว่าพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดนั่งอยู่ในร่างของผู้นี้และให้ความรู้
สิ่งนี้ไม่ได้เขียนไว้ที่ใด เช่นที่พ่อได้พูดถึงสิ่งนี้เมื่อวงจรที่แล้ว
ดังนั้นท่านพูดในขณะนี้ว่า:
ฉันเข้ามาในร่างที่ธรรมดาของผู้นี้ในเวลาของชาติเกิดสุดท้ายของหลายชาติเกิดของเขา
ฉันรับการค้ำจุนของร่างกายนี้ มีคำพูดบางคำในกีตะที่เป็นจริง คำว่า “
ฉันเข้ามาในผู้นี้ในชาติเกิดสุดท้ายของหลายชาติเกิดของเขาเมื่อเขาอยู่ในวัยปลดเกษียน
” เป็นเรื่องจริง เป็นสิ่งที่ถูกต้องที่จะพูดเช่นนั้นถึงผู้นี้
ในยุคทองคนแรกที่ใช้ชาติเกิดคือผู้นี้
จากนั้นในตอนท้ายเมื่อท่านอยู่ในสภาพของการปลดเกษียณพ่อก็เข้ามา
ดังนั้นมีการกล่าวถึงผู้นี้ว่าท่านไม่รู้ว่าท่านได้ใช้กี่ชาติเกิด พวกเขาเขียน “8.4
ล้านชาติเกิด” ในคัมภีร์ ทั้งหมดนั้นเป็นของหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
นั่นเรียกว่าพิธีที่ปฏิบัติกันของความเลื่อมใสศรัทธา
สิ่งใดที่ทำในหนทางของความรู้แตกต่างจากสิ่งที่ทำในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
ในขณะที่ผู้เลื่อมใสศรัทธาแสดงการสักการะบูชา พวกเขาก็ยังคงลงมาเรื่อยๆ
ลูกได้รับความรู้นี้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น
พ่อมาเพียงในยุคเดียวนี้เพื่อให้การหลุดพ้นจากบาปแก่ทุกคน
นี่เป็นเพียงเวลาที่บาบามาเพื่อทำให้ลูกทั้งหมดสร้างผลรางวัลในอนาคตของลูก
ลูกศึกษาเวลานี้เพื่อไปยังโลกใหม่ในอนาคต พ่อมาเพื่อก่อตั้งอาณาจักรใหม่ของลูก
ดังนั้นราชา โยคะนี้จึงถือว่ามีความสำคัญมาก ผู้คนต้องการเรียนรู้ราชา
โยคะที่เก่าแก่โบราณของบารัตนี้ ทุกวันนี้
ซานยาสซีไปต่างประเทศและอ้างว่าพวกเขามาเพื่อสอนราชา โยคะที่เก่าแก่
และแล้วเนื่องผู้คนที่นั่นเชื่อว่าสวรรค์ถูกสร้างขึ้นด้วยโยคะ
พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาต้องการเรียนรู้โยคะนั้น พ่ออธิบายว่า:
เป็นด้วยพลังโยคะนี้ที่ลูกกลายเป็นนายแห่งสวรรค์ พ่อได้ก่อตั้งสวรรค์
แต่ไม่มีใครรู้ว่าท่านก่อตั้งอย่างไร มีเพียงพ่อทางจิตเท่านั้นที่สอนราชาโยคะนี้
ไม่มีมนุษย์ที่มีร่างกายใดสามารถสอนได้ ทุกวันนี้มีการเจือปนและคอร์รัปชั่นมากมาย
เหตุนี้เองพ่อจึงพูดว่า: ฉันคือผู้เดียวที่ชำระผู้ที่ไม่บริสุทธิ์
ดังนั้นต้องมีใครบางคนที่ทำให้ดวงวิญญาณไม่บริสุทธิ์อย่างแน่นอน
เวลานี้ลูกต้องตัดสินว่าสิ่งนี้ถูกต้องหรือไม่
พ่อคือผู้เดียวที่มาและให้สาระของพระเวทย์และคัมภีร์ทั้งหมด
โดยการศึกษาความรู้นี้ลูกจะได้รับความสุขเป็นเวลา 21 ชาติเกิด
ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธามีความสุขเพียงคราวเท่านั้น
ที่นี่พ่อให้ความสุขแก่ลูกอย่างมากที่คงอยู่เป็นเวลา 21 ชั่วอายุ
ศรีมัตที่พ่อให้ลูกเพื่อให้การหลุดพ้นจากบาปนั้นพิเศษสุดไม่เหมือนใคร
พ่อนี้คือผู้เดียวที่เอาชนะหัวใจของทุกคน
นั่นคือวัดดิลวาลาที่ไม่มีชีวิตและนี่คือวัดดิลวาลาที่มีชีวิต
ภาพเหล่านั้นของกิจกรรมของลูกนั้นถูกต้องแม่นยำ
เป็นช่วงเวลานี้ที่กิจกรรมของลูกที่พวกเขาวาดภาพไว้ได้เกิดขึ้น ลูกได้พบพ่อแล้ว
ผู้เดียวที่เอาชนะหัวใจลูก ผู้เดียวที่ให้การหลุดพ้นจากบาปแก่ทุกคน
ผู้เดียวผู้ขจัดความทุกข์ของลูกและประทานความสุขแก่ลูก
ท่านได้รับการจดจำว่าเป็นผู้เดียวที่สูงส่งที่สุด
พระเจ้าชีวาได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้เดียวที่สูงส่งที่สุดเหนือสิ่งใด ที่อื่น,สัญลักษณ์รูปไข่ของชีวาจะถูกวางอยู่เบื้องหน้าของชางก้าฯลฯ
ที่จริงแล้วควรห้ามไม่ให้มีการวางสัญลักษณ์ของชีวาไว้เบื้องหน้าเทพ
เพราะเทพไม่ได้ทำความเลื่อมใสศรัทธา ทั้งเทพและซานยาสซีไม่ได้ทำความเลื่อมใสศรัทธา
พวกเขามีเพียงความรู้ของธาตุบราห์ม เช่นที่ท้องฟ้าเป็นหนึ่งในวัตถุธาตุ
ในทำนองเดียวกันนั่นคือธาตุบราห์ม ธาตุแห่งแสง
พวกเขาไม่ได้จดจำพ่อหรือไม่ได้รับมนตราที่ยิ่งใหญ่จากท่าน
พ่อเท่านั้นที่มาในยุคบรรจบพบกันและให้มนตราที่ยิ่งใหญ่นี้แก่ลูก พ่อ
ผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปแก่ทุกคนมาในยุคเดียวนี้เท่านั้นและให้มนตราของ “มานมานะบาฟ”
ท่านพูดว่า: ลูกๆ สละละทิ้งศาสนาทางร่างกายทั้งหมด
และนั่นรวมถึงสำนึกของการเป็นร่างของลูกเอง
พิจารณาตนเองว่าเป็นดวงวิญญาณที่ปราศจากร่าง และจดจำฉัน พ่อของลูก
ท่านอธิบายสิ่งนี้ในวิธีที่ง่ายดายมาก เพราะนี่คืออาณาจักรของราวัน
ลูกทั้งหมดมีสำนึกที่เป็นร่าง
เวลานี้พ่อกำลังทำให้ลูกดวงวิญญาณมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ ท่านพูดว่า:
พิจารณาตัวลูกเองว่าเป็นดวงวิญญาณและจดจำฉันพ่อของลูกเพื่อที่อัลลอยด์ซึ่งปะปนอยู่ในลูกสามารถถูกขจัดออกไปได้
เมื่อลูกลงมาจากสภาพสะโตประธานของลูกสู่สภาพสะโต องศาของความสมบูรณ์ของลูกก็ลดลง
ความบริสุทธิ์ของทองคำจะบอกได้จากจำนวนกะรัตที่มี
เวลานี้ในตอนท้ายของยุคเหล็กไม่มีทองคำปรากฏให้เห็นเลย
ในยุคทองมีปราสาทราชวังสร้างขึ้นด้วยทองคำ เปรียบเหมือนกลางวันและกลางคืน
นั่นเรียกว่าโลกยุคทอง ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมีก้อนอิฐหรือก้อนหินที่นั่น
ไม่มีขยะที่ใช้ในการสร้างอาคารที่นั่น มีเพียงแค่ทองคำและเงิน
พวกเขามีความสุขอย่างมากด้วยวิทยาศาสตร์ที่นั่น
สิ่งนี้ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้าแล้วในละครเช่นกัน
ผู้คนเวลานี้มีความหยิ่งยโสของวิทยาศาสตร์ ในยุคทองไม่มีความหยิ่งยโสของวิทยาศาสตร์
เมื่อลูกอยู่ที่นั่นลูกได้รับความสุขของวิทยาศาสตร์เท่านั้น
ที่นี่ความสุขเป็นเพียงชั่วคราว และมีความทุกข์อย่างมากจากวิทยาศาสตร์เวลานี้
กำลังมีการสร้างระเบิด ฯลฯ เพื่อการทำลายล้าง
พวกเขาบอกผู้อื่นว่าอย่าทำระเบิดเหล่านั้นแต่พวกเขาเองยังคงทำระเบิดต่อไป
แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะตายด้วยระเบิดเหล่านั้น
พวกเขาก็ยังคงสร้างมันต่อไป ดังนั้นสติปัญญาของพวกเขาก็ตายไปเรียบร้อยแล้ว
ทั้งหมดถูกกำหนดไว้แล้วในละคร พวกเขาไม่สามารถหยุดการทำสิ่งเหล่านั้นได้
พวกเขาเข้าใจว่าพวกเขาจะตายด้วยระเบิดเหล่านั้น
แต่พวกเขาไม่เข้าใจว่าใครกำลังดลใจพวกเขาให้ยังคงสร้างระเบิดเหล่านั้นอยู่
พวกเขาไม่สามารถหยุดการสร้างระเบิดเหล่านั้นได้
จะต้องมีการสร้างระเบิดเหล่านั้นอย่างแน่นอน
การทำลายล้างได้ถูกกำหนดไว้แล้วล่วงหน้าในละครเช่นกัน
ไม่ว่าใครจะได้รับรางวัลสันติภาพมากมายแค่ไหน
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่สร้างสันติภาพ ท่านคือมหาสมุทรแห่งความสงบ
ท่านคือผู้เดียวผู้ให้มรดกแห่งความสงบ ความบริสุทธิ์แก่ลูก
ในยุคทองมีความมั่งคั่งที่ไร้ขีดจำกัด แม่น้ำแห่งนมไหลรินที่นั่น
เป็นภาพวิษณุที่ลอยอยู่ในมหาสมุทรแห่งน้ำนม
รูปภาพนั้นมีไว้เพื่อเปรียบเทียบให้เห็นความแตกต่างอย่างมากระหว่างมหาสมุทรแห่งน้ำนมนั้นและมหาสมุทรแห่งยาพิษนี้
ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาพวกเขาสร้างบ่อน้ำฯลฯ
และวางรูปปั้นของวิษณุไว้บนแท่นหินในบ่อน้ำเหล่านั้น
พวกเขาใช้เงินไปมากมายในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
นั่นเป็นการสูญเสียเวลาและสูญเสียเงินทองเป็นอย่างมาก!
พวกเขาใช้เงินอย่างมากในการสร้างรูปปั้นของเทพเจ้าทั้งหลาย
และแล้วพวกเขาก็เอารูปปั้นไปจมน้ำในมหาสมุทร ดังนั้นเงินนั้นก็สูญเปล่า
นั่นเป็นเพียงการกราบไหว้บูชาตุ๊กตา
ไม่มีผู้กราบไหว้บูชาใดรู้อาชีพการงานของผู้ที่พวกเขากราบไหว้บูชา
เวลานี้ลูกรู้ของอาชีพการงานของวัดของใครก็ตามที่ลูกไป ไม่มีการต่อต้านใดเลย ลูกๆ
ไม่ได้ถูกห้ามไม่ให้ไปที่ใด ก่อนหน้านี้ลูกเคยไปโดยไม่เข้าใจสิ่งใดเลย
เวลานี้ลูกไปหลังจากกลับมารู้คิด ลูกพูดว่าลูกรู้เกี่ยวกับ 84 ชาติเกิดของพวกเขา
ผู้คนชาวบารัตไม่แม้แต่จะรู้เกี่ยวกับชาติเกิดของกฤษณะ
ความรู้ทั้งหมดนี้อยู่ในสติปัญญาของลูก ความรู้นี้เป็นเหล่งแห่งรายได้ของลูก
ไม่มีเป้าหมายหรือวัตถุประสงค์ใดเลยในการศึกษาพระเวทย์หรือคัมภีร์ ฯลฯ
จะมีเป้าหมายและวัตถุประสงค์บางอย่างเสมอในการศึกษาเล่าเรียนบางสิ่งในโรงเรียน
ลูกกลับมามั่งคั่งอย่างมากด้วยการศึกษาความรู้นี้
ลูกได้รับการหลุดพ้นจากบาปและลูกกลับมามั่งคั่งเช่นกันด้วยการศึกษาความรู้นี้
ไม่ว่าลูกจะไปที่วัดใดก็ตามลูกสามารถเข้าใจได้อย่างรวดเร็วมากว่าวัดนั้นเป็นอนุสรณ์ของใคร
วัดดิลวาลานั้นไม่มีชีวิตแต่วัดนี้มีชีวิต
เช่นที่ลูกได้รับการวาดภาพของลูกที่นี่ในรูปของต้นไม้
ดังนั้นวัดก็ถูกสร้างขึ้นในลักษณะเดียวกันโดยมีการวาดภาพลูกกำลังนั่งอยู่ในตาปาเซียอยู่เบื้องล่าง
และมีทั้งหมดของสวรรค์แสดงไว้บนเพดาน จะต้องเป็นค่าใช้จ่ายที่สูงมาก
ที่นี่ลูกไม่มีค่าใช้จ่ายใดเลย บารัตเคยมีความมั่งคั่งและบริสุทธิ์ 100 %
และเวลานี้บารัตล้มละลายและไม่บริสุทธิ์ 100 %
ทุกคนที่นี่เกิดมาจากกิเลสของตัณหาราคะ ที่นั่นไม่มีเรื่องของความสกปรก
มีการเขียนเรื่องราวที่น่ากลัวไว้ในคารุด ปุรานา (Garud Purana)
เพื่อทำให้คนเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของเขา
แต่สิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในละครสำหรับผู้คนที่จะเปลี่ยนแปลงในเวลานั้น
สิ่งสร้างของพระเจ้าเกิดขึ้นเวลานี้ พระเจ้าคือผู้เดียวที่สร้างสวรรค์
ท่านได้ชื่อว่าพระเจ้าแห่งสวรรค์ผู้เป็นพ่อ
พ่อได้อธิบายว่าทหารคนอื่นนั้นต่อสู้เพื่อผู้ปกครองของพวกเขา
ในขณะที่ลูกผู้เป็นทหารขณะนี้กำลังมีชัยชนะเหนือมายาเพื่อประโยชน์ของลูกเอง
ยิ่งลูกทำมากเท่าไหร่ลูกจะได้รับมากเท่านั้น ลูกแต่ละคนต้องใช้จิตใจ
ร่างกายและทรัพย์สมบัติของลูกเพื่อเปลี่ยนบารัตให้เป็นสวรรค์
ยิ่งลูกทำมากเท่าไหร่ลูกก็จะยิ่งประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงมากเท่านั้น
ไม่มีอะไรที่จะหลงเหลืออยู่ที่นี่ คำพูดที่ว่า “ ความมั่งคั่งของบางคนจะถูกฝังอยู่
” เป็นที่จดจำว่าเป็นเรื่องของเวลานี้ในวงจร
เวลานี้พ่อมาเพื่อทำให้ลูกได้รับโชคแห่งอาณาจักร ท่านพูดว่า:
เวลานี้จงใช้ทุกสิ่งที่ลูกมี จิตใจ ร่างกาย และทรัพย์สมบัติของลูกสำหรับสิ่งนี้
บราห์มาผู้นี้ได้อุทิศทุกสิ่งที่ท่านมี ท่านได้ชื่อว่าเป็นผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่
พร้อมกับการให้ทรัพย์สมบัติที่คงอยู่ตลอดไป
ท่านให้ทรัพย์สมบัติที่สูญสลายของท่านด้วยเช่นกัน
ลูกแต่ละคนสามารถให้ได้มากเท่าที่ลูกได้เลือก
ผู้ให้ทานที่มีชื่อเสียงก็จะเรียกว่าเป็นผู้ใจบุญที่ยิ่งใหญ่
พวกเขาสร้างชื่อเสียงให้ตนเอง พวกเขาให้ทางอ้อมในนามของพระเจ้า
แต่อาณาจักรของพวกเขาไม่ได้ถูกสร้างขึ้น
เป็นอาณาจักรของลูกที่กำลังสร้างอยู่ในขณะนี้
ดังนั้นลูกต้องกลายเป็นคนใจบุญอย่างสมบูรณ์
ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาพวกเขาพูดว่าพวกเขาจะสังเวยตนเอง
ไม่มีค่าใช้จ่ายเกิดขึ้นที่นี่ รัฐบาลนั้นต้องใช้เงินอย่างมาก
สิ่งใดก็ตามที่ลูกทำที่นี่ลูกทำสิ่งนั้นเพื่อตัวลูกเอง
ไม่ว่าลูกจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของลูกประคำของ 8 ลูกประคำของ 108 หรือลูกประคำของ
16,108 หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับลูก ลูกต้องสอบผ่านด้วยเกียรตินิยม
ลูกควรหารายได้เช่นนั้นด้วยการมีโยคะที่ลูกจะไปถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรม
และไม่จำเป็นต้องรับการลงโทษ ลูกทั้งหมดเป็นนักรบ
สงครามของลูกเกิดขึ้นกับราวันไม่ใช่กับมนุษย์ มีสององศาที่ลดลงไปสำหรับผู้ที่สอบตก
ยุคเงินเรียกได้ว่าเป็นสวรรค์ที่ลดลงไปสององศา
ลูกต้องเพียรพยายามที่จะทำตามพ่ออย่างสมบูรณ์
อย่างไรก็ตามสำหรับสิ่งนี้ลูกต้องอุทิศทุกสิ่งด้วยจิตใจและสติปัญญาของลูกด้วยเช่นกัน
ลูกจะพูดว่า: “บาบาทั้งหมดนี้เป็นของท่าน” และแล้วพ่อจะตอบว่า:
จงใช้สิ่งนั้นสำหรับงานรับใช้ ทำงานของลูกตามคำแนะนำที่พ่อให้ลูก เปิดมหาวิทยาลัย
เปิดศูนย์เพื่อให้คนมากมายสามารถได้รับประโยชน์
เพียงแค่ให้สาสน์นี้ว่าจดจำพ่อและประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูก ลูกๆ
ได้ชื่อว่าเป็นผู้นำสาสน์ ดังนั้นจงให้สาสน์นี้แก่ทุกคนว่า: พ่อพูดโดยผ่านบราห์มา:
จดจำฉันและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง ลูกจะได้รับการหลุดพ้นในชีวิต
เวลานี้ลูกมีชีวิตอยู่ในบ่วงพันธะ แต่ต่อมาลูกจะมีชีวิตของการหลุดพ้น พ่อพูดว่า:
ฉันมาเพียงแค่ในบารัตเท่านั้น ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้วล่วงหน้าตลอดไป
ไม่สามารถมีคำถามเกิดขึ้นมาได้ว่าละครถูกสร้างขึ้นเมื่อใดและจะจบลงเมื่อใด
ละครนี้ดำเนินต่อไปเป็นนิรันดร์
ดวงวิญญาณเป็นจุดที่แสนเล็กเช่นนั้นและแต่ละดวงวิญญาณมีบทบาทที่คงอยู่ตลอดไปกำหนดไว้ภายในเขา
เหล่านี้เป็นเรื่องที่ลึกล้ำมาก แต่ละดวงวิญญาณเป็นจุดที่เล็กมาเหมือนดวงดาว
ผู้เป็นแม่แต้มติลัค (จุด) บนหน้าผากของพวกเขา ด้วยการทำความเพียรพยายามเวลานี้
ลูกแต่ละคนให้อำนาจการปกครองแก่ตัวลูกเอง ถ้าลูกทำตามคำสอนของพ่ออย่างถูกต้องแม่นยำ
ลูกก็ให้อำนาจแห่งการปกครองแก่ตัวลูกเอง
ไม่ใช่เรื่องของความเมตตาหรือพรพิเศษในสิ่งนี้
ลูกต้องให้ติลัคแห่งอำนาจการปกครองแก่ตัวลูกเอง ติลัค หมายถึง
ติลัคแห่งอำนาจการปกครองดั้งเดิมนี้
ลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างมากเวลานี้และทำตามพ่อ ลูกต้องไม่มองดูผู้อื่น
นี่คือสิ่งที่หมายถึง “ มานมานะบาฟ ”
เป็นด้วยสิ่งนี้ที่ลูกได้รับติลัคของลูกโดยอัตโนมัติ พ่อไม่ได้ให้สิ่งนี้แก่ลูก
การศึกษานี้คือราชา โยคะที่ลูกต้องเปลี่ยนจากขอทานเป็นเจ้าชาย
ดังนั้นลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างดีมากตามนั้น และทำตามผู้นี้ด้วยเช่นกัน
ลูกต้องเข้าใจประเด็นนี้ ด้วยการศึกษานี้ลูกได้รับรายได้ ยิ่งลูกมีโยคะมากเท่าไหน
ลูกก็ยิ่งมีความรู้มากเท่านั้น เป็นโยคะที่ต้องใช้ความเพียรพยายาม
เหตุนี้เองจึงได้มีการจดจำโยคะของบารัต อย่างไรก็ตาม
ลูกสามารถใช้ทั้งชีวิตของลูกอาบน้ำในแม่น้ำคงคาและลูกจะยังคงไม่สามารถกลับมาบริสุทธิ์ได้
ผู้คนในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาให้แก่คนยากจนในนามของพระเจ้าในขณะที่พระเจ้าเองมาที่นี่และให้อำนาจการปกครองโลกแก่ผู้ที่ยากจน
ท่านคือจ้าวแห่งคนยากจน บารัตที่เคยมั่งคั่ง 100 %เวลานี้ได้กลับมาล้มละลาย 100 %
การให้ทานจะมอบให้กับคนจนเสมอ
พ่อทำให้ลูกสูงส่งมากแต่กระนั้นลูกก็ยังคงประณามพ่อเช่นนี้ พ่อพูดว่า:
เมื่อลูกประณามพ่อเช่นนี้พ่อต้องมา นั่นก็ถูกกำหนดไว้แล้วในละครด้วยเช่นกัน
นี่คือพ่อของลูกและเป็นครูด้วยเช่นกัน ชาวซิกข์พูดถึงสัตกูรูที่เป็นอมตะ
แต่มีกูรูมากมายในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา นี่คือบัลลังก์ที่ผู้เป็นอมตะมาใช้
ท่านใช้บัลลังก์ของลูกๆ ด้วยเช่นกัน ท่านพูดว่า:
ฉันเข้ามาในร่างกายของผู้นี้เพื่อที่จะให้คุณประโยชน์แก่ทุกคน
นี่คือบทบาทของท่านเวลานี้ เรื่องราวเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจ
คนใหม่ไม่สามารถเข้าใจสิ่งเหล่านี้ได้ อัจชะ
ถึง ลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
ด้วยความรัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา
พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ลูกต้องกลายเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่ด้วยการให้ทานความมั่งคั่งของความรู้ที่คงอยู่ตลอดไป
เช่นที่พ่อบราห์มาใช้ทุกสิ่งที่ท่านมีเพื่องานรับใช้
ทำตามพ่อในทำนองเดียวกันและประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงในอาณาจักรนั้น
2.
เพื่อที่จะเป็นอิสระจากการถูกลงโทษ
หารายได้เช่นนั้นโดยการมีโยคะที่ลูกจะไปถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูก
เพียรพยายามอย่างเต็มที่ ที่จะสอบผ่านด้วยเกียรตินิยมและเลิกมองดูผู้อื่น
พร:
ขอให้ลูกไม่รู้เหนื่อยเช่นพ่อบราห์มาและจบสิ้นความไม่ระมัดระวังด้วยระเบียบวินัยที่เข้มงวดและการมีความมุ่งมั่น
เพื่อที่จะไม่รู้เหนื่อยเหมือนพ่อบราห์มา จงจบสิ้นความไม่ระมัดระวัง
สำหรับสิ่งนี้ให้นำระเบียบวินัยที่เข้มงวดมาใช้สำหรับตัวลูกเอง
มีความมุ่งมั่นและรักษาความใส่ใจของลูกให้มีความตื่นตัวอยู่เสมอและความไม่ระมัดระวังจะจบสิ้น
ก่อนอื่นทำงานเกี่ยวกับตนเองแล้วจึงทำงานรับใช้และพื้นดินจะได้รับการเปลี่ยนแปลง
เวลานี้จงปล่อยหมอนดันลอป (Dunlop) ของความคิดเกี่ยวกับความสะดวกสบายเช่น "
ฉันจะทำสิ่งนี้ มันจะเกิดขึ้น " ให้รักษาคติพจน์ “ ฉันต้องทำสิ่งนี้ ”
ไว้ในหัวของลูกแล้วการเปลี่ยนแปลงของลูกจะเกิดขึ้น
คติพจน์:
คำพูดที่ทรงพลัง คือ
คำพูดที่มีความรู้สึกของสำนึกเป็นดวงวิญญาณและความรู้สึกของความปรารถนาดี
ด้วยจิตใจที่เต็มไปพลังของลูก จงทำงานรับใช้ของการให้สะกาช
ด้วยจิตใจที่เต็มไปด้วยพลังของลูก จงทำนามรับใช้ในการให้สะกาช
ขณะที่เวลาเข้ามาใกล้มากขึ้น ความคิดที่ไร้สาระก็กำลังเพิ่มพูนขึ้นเช่นกัน
แต่จะปรากฏออกมาเพื่อที่จะได้รับการสะสาง
มันเป็นหน้าที่ของพวกมันที่จะต้องมาและหน้าที่ของลูกที่จะเปลี่ยนสภาพสิ่งเหล่านั้นด้วยสภาพที่โบยบินของลูกและสะกาช
เลิกที่จะอยู่อย่างหวาดกลัวและเลิกที่จะถูกกระทบโดยสิ่งเหล่านั้น