08.07.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน เรียนรู้ที่จะมีความเมตตาต่อผู้ที่ประณามลูกเช่นเดียวกับพ่อ
ผูกมิตรกับผู้ที่ประณามลูกด้วยเช่นกัน
คำถาม:
สายตาใดของพ่อที่มั่นคง? สายตาอะไรที่ลูกๆ ต้องทำให้มั่นคง?
คำตอบ:
สายตาของพ่อต่อดวงวิญญาณทั้งหมดที่เป็นลูกของท่านนั้นมั่นคง
เหตุนี้เองท่านจึงเฝ้าแต่พูดว่า “ลูก ลูก” ลูกไม่สามารถพูดว่า “ลูก ลูก” กับใครได้
ลูกต้องทำให้สายตาของลูกมั่นคงว่าดวงวิญญาณนั้นเป็นพี่น้องเพศชายของลูก
มองดูพี่น้องเพศชาย, พูดกับพี่น้องเพศชาย และจะมีความรักทางจิตผ่านสิ่งนั้น
ความคิดเช่นอาชญากรทั้งหมดจะจบสิ้นลง แม้แต่ผู้ที่ประณามลูกก็จะกลายเป็นมิตรของลูก
โอมชานติ
พ่อทางจิตนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูก ชื่อของพ่อทางจิตคืออะไร? แน่นอนลูกจะบอกว่า “ชีวา”
ท่านคือพ่อทางจิตของทุกคน ท่านผู้เดียวเท่านั้นที่ถูกเรียกว่าพระเจ้า
ลูกๆเช่นกันก็เข้าใจสิ่งนี้ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของลูก
เมื่อพวกเขากล่าวถึงอากาศวานี (เสียงจากอากาศธาตุ)
เป็นเสียงของใครที่มาจากอากาศธาตุ? คือ เสียงของชีพบาบา ปากนี้ถูกเรียกว่าอากาศธาตุ
มนุษย์ทั้งหมดทำให้เกิดเสียงจากอากาศธาตุ (ปาก) ดวงวิญญาณทั้งหมดลืมพ่อของพวกเขา
พวกเขาเฝ้าแต่ร้องเพลงยกย่องทุกประเภท แต่พวกเขาก็ไม่รู้สิ่งใดเลย
ที่นี่ที่พวกเขายกย่องท่าน
ไม่มีใครจดจำพ่อแม้ในเวลาแห่งความสุขเพราะความปรารถนาทั้งหมดของพวกเขาได้รับการเติมเต็มแล้ว
ที่นี่พวกเขามีความปรารถนามากมาย เมื่อไม่มีฝนตกพวกเขาก็สร้างไฟบูชายัญ
ไม่ใช่ว่าการสร้างไฟบูชายัญจะทำให้ฝนตกเสมอไป ไม่เลย
บางครั้งอาจมีความอดอยากในบางแห่ง
และถึงแม้ว่าพวกเขาจะสร้างไฟบูชายัญก็ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นผ่านสิ่งนั้น นี่คือละคร
ภัยพิบัติทั้งหมดที่กำลังจะมานั้นก็จะมาอย่างต่อเนื่อง
มนุษย์มากมายและสัตว์อื่นๆอีกมากมายฯลฯจะล้มตายอย่างต่อเนื่อง
ผู้คนไม่มีความสุขอย่างมาก มีไฟบูชายัญใดเพื่อหยุดฝนหรือไม่?
เมื่อฝนตกลงมาอย่างหนักพวกเขาก็จะก่อไฟบูชายัญ
ในเวลานี้ลูกเท่านั้นที่เข้าใจทั้งหมดเหล่านี้ ไม่มีใครอื่นรู้
พ่อเองนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกว่า ผู้คนยกย่องพ่อและพวกเขาก็ประณามพ่อด้วยเช่นกัน
มันน่าแปลกใจ! พวกเขาเริ่มประณามบาบาเมื่อไหร่? เมื่ออาณาจักรของราวันเริ่มขึ้น
การประณามหลักคือพวกเขาเรียกพระเจ้าว่าอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน
เป็นเพราะสิ่งนี้ที่พวกเขาได้ตกต่ำลงมา จดจำกันว่า ผู้ที่ประณามลูกคือเพื่อนของลูก
ใครที่ประณามพระเจ้ามากที่สุด? ลูกๆ และก็เป็นลูกๆที่เวลานี้ได้กลายเป็นมิตร
ในความเป็นจริงทั้งโลกประณามท่าน
แต่ลูกคืออันดับหนึ่งในสิ่งนี้และแล้วลูกก็กลายเป็นมิตร
มิตรที่ใกล้ชิดที่สุดคือลูกๆ พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดพูดว่า ลูกๆได้ประณามพ่อ
และเป็นลูกที่ดูหมิ่นพ่อด้วยเช่นกัน ดูซิว่าละครนี้ถูกสร้างขึ้นมาอย่างไร!
สิ่งเหล่านี้คือความรู้ที่ลูกต้องไตร่ตรอง “การไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้”
มีความหมายมากมาย ไม่มีใครสามารถเข้าใจสิ่งเหล่านั้นได้ พ่อพูดว่า ลูกๆ
ศึกษาความรู้นี้และแล้วยกระดับผู้อื่น มีการจดจำกันด้วยเช่นกันว่า
เมื่อมีความไร้ศีลธรรมอย่างที่สุดพ่อก็จะมา สิ่งนี้อ้างถึงบารัต
ดูซิว่าการละเล่นเป็นเช่นไร ผู้คนเฉลิมฉลองวันเกิดของชีวาและกลางคืนของชีวา
ในความเป็นจริงมีเพียงการอวตารเดียว
ผู้คนพูดว่ามีการอวตารมาเกิดในก้อนกรวดและก้อนหินด้วยเช่นกัน
พ่อพร่ำบ่นเกี่ยวกับสิ่งนี้
ผู้ที่ศึกษากีตะและอ่านคำพูดของกีตะก็พูดว่าพวกเขาไม่รู้อะไรเลยด้วยเช่นกัน
มีเพียงลูกเท่านั้นที่เป็นลูกที่น่ารักที่สุด
เมื่อบาบาพูดกับใครก็ตามท่านจะพูดอยู่เรื่อยๆว่า “ลูก ลูก”
สายตาของพ่อที่ว่าทุกคนคือลูกๆของท่านนั้นมั่นคง ดวงวิญญาณทั้งหมดคือลูกของพ่อ
ไม่มีแม้แต่คนเดียวในบรรดาลูกที่จะพูดว่า “ลูก ลูก” ได้
ลูกรู้ว่าแต่ละคนมีสถานภาพใด และแต่ละคนเป็นอะไร ทุกคนคือดวงวิญญาณ
ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว และเหตุนี้เองจึงไม่มีความสุขหรือความทุกข์
ทุกคนคือลูกของพ่อ
บางคนอาจจะได้รับร่างของชนชั้นวรรณะที่ต่ำกว่าและบางคนก็ของวรรณะนั้นนี้
บาบาได้พัฒนานิสัยของการพูดคำว่า “ลูก ลูก!” ในสายตาของบาบาทุกคนคือดวงวิญญาณ
ในสิ่งนั้นเช่นกันท่านรักคนจนอย่างมาก
เพราะตามละครพวกเขาคือผู้ที่เป็นเหตุของการประณามมากที่สุด
และเวลานี้พวกเขาก็มาหาพ่อ เป็นเพียงลักษมีและนารายณ์ผู้ที่ไม่เคยถูกประณาม
ผู้คนก็ประณามกฤษณะอย่างมากเช่นกัน ช่างน่ามหัศจรรย์ เมื่อกฤษณะแก่ขึ้น
พวกเขาก็ไม่ได้ประณามกฤษณะ ความรู้นี้น่าสนใจมาก!
ไม่มีใครสามารถเข้าใจสิ่งที่ลึกล้ำเหล่านี้ จำเป็นต้องอาศัยภาชนะทองคำสำหรับสิ่งนี้
สิ่งนั้นสามารถสร้างขึ้นได้ด้วยการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึงเท่านั้น
แม้แต่ในขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ บางคนก็ไม่มีการจดจำระลึกถึงที่ถูกต้องแม่นยำ
พวกเขาไม่เข้าใจว่าพวกเขาคือดวงวิญญาณเล็กๆ ด้วยสติปัญญาของลูกที่ลูกต้องจดจำบาบา
สิ่งนี้ไม่ได้เข้าไปในสติปัญญาของลูกว่าดวงวิญญาณที่สุดแสนเล็กนั้นคือพ่อของเราและเป็นครูของเราด้วยเช่นกัน
เป็นไปไม่ได้สำหรับสิ่งนี้จะเข้าไปในสติปัญญาของลูก ลูกเฝ้าแต่พูดว่า “บาบา บาบา!”
ลูกจดจำท่านในเวลาของความทุกข์ด้วยเช่นกัน พระเจ้าพูดว่า
ทุกคนจดจำพ่อในเวลาของความทุกข์ ไม่มีใครจดจำพ่อในเวลาของความสุข
ไม่มีความจำเป็นที่จะจดจำพ่อในเวลานั้น ที่นี่มีความทุกข์และภัยพิบัติมากมาย ฯลฯ
ที่พวกเขาจะจดจำพ่อและพูดว่า โอ้ พระเจ้าได้โปรดเมตตา! โปรดให้พรแก่ฉัน!
แม้กระทั่งเวลานี้เมื่อลูกกลายเป็นลูกๆ ลูกก็ยังเขียนว่า โปรดให้พรแก่ฉัน!
โปรดให้พลังแก่ฉัน! โปรดเมตตา! บาบาก็เขียนตอบกลับไปว่า
จงประกาศสิทธิ์ในพลังสำหรับตนเองด้วยพลังของโยคะ! มีเมตตาและให้พรสำหรับตนเอง!
ให้ติลัคของอำนาจในการปกครองแก่ตนเอง! พ่อแสดงให้ลูกเห็นวิธีที่จะทำสิ่งนั้น
ครูแสดงให้ลูกเห็นวิธีในการศึกษาเล่าเรียน
เป็นหน้าที่ของนักเรียนที่จะศึกษาเล่าเรียนและทำตามคำชี้แนะ
ครูไม่ใช่กูรูที่จะมาให้ความเมตตาและพรกับลูก ผู้ที่เป็นลูกที่ดีก็จะวิ่งมาที่นี่
แต่ละคนมีความเป็นอิสระและสามารถที่จะวิ่งได้มากเท่าที่เขาหรือเธอต้องการ
การจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึงคือการแข่งขัน แต่ละดวงวิญญาณมีอิสระ
บาบาได้ปลดปล่อยลูกจากความสัมพันธ์ของพี่น้องหญิงชายด้วยเช่นกัน
คิดว่าตนเองเป็นพี่น้องเพศชาย ทั้งๆที่ดวงตาก็ยังไม่หยุดที่จะเป็นอาชญากร
ดวงตาก็ยังคงทำงานของมันต่อไป ในเวลานี้ทุกส่วนของร่างกายมนุษย์เป็นอาชญากร
หากมีใครเตะหรือผลักใครบางคน ส่วนนั้นของร่างกายก็เป็นอาชญากร
ทุกส่วนของร่างกายเป็นอาชญากร ที่นั่นไม่มีส่วนใดที่จะเป็นอาชญากร
ที่นี่ทุกส่วนกระทำกรรมอย่างเป็นอาชญากร ส่วนใดในร่างกายที่เป็นอาชญากรมากที่สุด?
ดวงตา เมื่อความปรารถนาในตัณหาราคะยังไม่สมหวัง, พวกเขาก็เริ่มใช้มือของพวกเขา
ก่อนอื่นใดเป็นดวงตา เหตุนี้เองจึงมีเรื่องราวของชูดาส (เขาได้ควักตาของเขาเองออกมา)
ชีพบาบาไม่ได้ศึกษาคัมภีร์ใดๆ พาหนะนี้ศึกษาคัมภีร์เหล่านั้น
ชีพบาบาถูกเรียกว่ามหาสมุทรแห่งความรู้ ลูกเข้าใจว่าชีพบาบาไม่ได้รับคัมภีร์ใดๆ
พ่อคือเมล็ดที่เต็มไปด้วยความรู้
นี่คือต้นไม้โลกและผู้สร้างต้นไม้นั้นคือพ่อผู้เป็นเมล็ด บาบาอธิบายว่า
สถานที่อยู่อาศัยของพ่อคือโลกที่ไม่มีตัวตน เวลานี้พ่อมาอยู่ในร่างกายนี้
ไม่มีใครอื่นสามารถพูดว่า ฉันคือเมล็ดของต้นไม้โลกมนุษย์นี้ ฉันคือพ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุด ไม่มีใครอื่นสามารถพูดเช่นนี้
หากใครบางคนบอกกับผู้ที่รู้คิดว่าพระเจ้าอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน
เขาก็จะถามทันทีว่า ท่านคือพระเจ้าหรือ? ท่านเป็นอัลลาห์หรือ?
ไม่สามารถเป็นเช่นนี่ได้ อย่างไรก็ตามไม่มีใครรู้คิดในเวลานี้
พวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับอัลลาห์ และดังนั้นพวกเขาจึงพูดว่าฉันคืออัลลาห์
ในภาษาอังกฤษเขาพูดว่า Ommipresent(อยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน)
หากพวกเขาเข้าใจความหมายของคำนี้พวกเขาก็จะไม่มีวันพูดเช่นนั้น
ลูกๆรู้ว่าการเกิดของชีพบาบา หมายถึงการเกิดของโลกใหม่ ความบริสุทธิ์,ความสงบและความสุขทั้งหมดรวมอยู่ในนั้น
ชีพแจนตีคือศรีกฤษณะแจนตี ซึ่งเป็นดาเซร่าแจนตีด้วยเช่นกัน
ชีพแจนตีเป็นดีพมาลาแจนตีด้วยเช่นกัน ชีพแจนตีคือการเกิดของสวรรค์ด้วยเช่นกัน
แจนตีทั้งหมดนั้นมาด้วยกัน พ่อนั่งที่นี่และอธิบายสิ่งใหม่ทั้งหมดเหล่านี้
ชีพแจนตีหมายถึงการเกิดของวัดชีวาและความตายของโรงค้าประเวณี
พ่ออธิบายสิ่งใหม่ทั้งหมดแก่ลูก การเกิดของชีวาหมายถึงการเกิดของโลกใหม่
ผู้คนต้องการที่จะให้มีความสงบในโลก
ไม่ว่าลูกจะอธิบายแก่พวกเขาดีมากแค่ไหนพวกเขาก็ไม่ตื่นขึ้นมา
พวกเขากำลังนอนหลับใหลในความมืดมิดของความไม่รู้
พวกเขาเฝ้าแต่ทำความเลื่อมใสศรัทธาและลงบันไดมาเรื่อยๆ พ่อพูดว่า
พ่อมาและให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุคน
พ่ออธิบายความลับของสวรรค์และนรกแก่ลูกๆ
ลูกควรเขียนถึงนักข่าวหนังสือพิมพ์ผู้ที่ได้ประณามลูกว่า
ผู้ที่ประณามเราเป็นเพื่อนของเรา
เราจะให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่พวกท่านอย่างแน่นอนด้วยเช่นกัน
ดูหมื่นเรามากเท่าที่พวกคุณต้องการ
ผู้คนก็ประณามพระเจ้าและดังนั้นจะเป็นอะไรหรือหากพวกเขาจะประณามเรา?
เราจะให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่พวกคุณอย่างแน่นอน
หากคุณไม่ต้องการสิ่งนี้เราก็จะจับจมูกของคุณและพาคุณไปกับเรา
ไม่มีสิ่งใดต้องหวาดกลัว ไม่ว่าลูกจะทำอะไรในเวลานี้
ลูกก็เคยทำสิ่งนั้นในวงจรก่อนหน้านี้ด้วยเช่นกัน
เราบีเคได้ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
ลูกควรจะอธิบายแก่พวกเขาอย่างดีมาก ลูกๆ
ลืมว่าผู้หญิงที่ไร้เดียงสาเหล่านั้นถูกทำร้ายแม้กระทั่งในวงจรก่อนหน้านี้
พ่อพูดว่า ลูกๆ ที่ไม่มีขีดจำกัดทั้งหมดได้ประณามพ่อ เป็นลูกๆ ที่เป็นเพื่อนของพ่อ
ที่เป็นที่รักมากที่สุด เด็กๆเป็นดอกไม้ พ่อแม่ก็หอมลูกๆของพวกเขา
พ่อวางลูกไว้บนศีรษะของพ่อเขาและรับใช้พวกเขา บาบาก็รับใช้ลูกๆด้วยเช่นกัน
เวลานี้ลูกได้รับความรู้นี้ที่ลูกจะนำไปกับลูก ผู้คนเหล่านั้นที่ไม่รับความรู้
นั่นก็เป็นบทบาทของพวกเขาในละคร พวกเขาจะเล่นบทบาทเหล่านั้น
พวกเขาชำระบัญชีกรรมของเขาและกลับบ้าน พวกเขาไม่สามารถเห็นสวรรค์
ไม่ใช่ทุกคนที่จะเห็นสวรรค์ ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว
ผู้คนทำบาปมากมายและจะมาในภายหลัง ผู้ที่ตโมประธานจะมาในภายหลังกว่ามาก
นัยสำคัญของสิ่งนี้ต้องเข้าใจเป็นอย่างดี
มีลางร้ายอยู่เหนือลูกที่เป็นมหารตีที่ดีมากและดังนั้นพวกเขาจึงโกรธอย่างเร็วมาก
และแล้วพวกเขาก็ไม่ได้เขียนจดหมายใดๆ อีก บาบาพูดด้วยเช่นกันว่า
หยุดส่งมุรลีให้แก่พวกเขา!
จะมีประโยชน์ใดเล่าที่จะให้ทรัพย์สมบัติอันมีค่าของพ่อแก่ลูกๆ เหล่านั้น?
และแล้วหากดวงตาของใครเปิดขึ้น พวกเขาก็จะพูดว่า ฉันได้ทำความผิด
บ้างก็ไม่เป็นทุกข์เป็นร้อนเกี่ยวกับสิ่งนี้เลย
เราไม่ควรที่จะอยู่อย่างไม่ระมัดระวัง มีมากมายที่ไม่แม้แต่จะจดจำพ่อ
พวกเขาไม่ได้ทำให้ใครเป็นเช่นเดียวกับตนเอง ไม่เช่นนั้นพวกก็ควรจะเขียนหาบาบาว่า
บาบา ฉันจดจำท่านในทุกขณะ บ้างก็เป็นเช่นที่ว่าพวกเขาเขียนชื่อของทุกคน:
ได้โปรดให้การจดจำระลึกถึงของฉันแก่ผู้นั้นผู้นี้
นั่นไม่ใช่การจดจำระลึกถึงที่แท้จริง ความหลอกลวงไม่สามารถคงอยู่ต่อไปได้
สำนึกของพวกเขาจะเฝ้าแต่กัดกร่อน บาบาอธิบายประเด็นที่ดีมากแก่ลูกๆ
แต่ละวันที่ผ่านไป บาบาก็เฝ้าแต่อธิบายสิ่งต่างๆ ที่ลึกล้ำอย่างยิ่งแก่ลูก
ภูเขาของความทุกข์กำลังจะถล่มลงมา จะไม่มีการพูดถึงความทุกข์ในยุคทอง
ในเวลานี้เป็นอาณาจักรของราวัน
กษัตริย์ของไมซอร์นั้นก็ได้สร้างหุ่นจำลองของราวันและฉลองดาเซร่าอย่างมากมาย
พวกเขาเรียกรามว่าพระเจ้าแต่สีดาของรามนั้นก็ได้ถูกลักพาตัวไป
หากรามเป็นผู้ทรงอำนาจ จะมีใครสามารถขโมยเธอไปจากเขาได้?
ทั้งหมดนั้นคือศรัทธาที่มืดบอด! มีขยะของกิเลสทั้งห้าในทุกคนในเวลานี้
การพูดว่าพระเจ้านั้นอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกันคือการพูดเท็จอย่างใหญ่หลวงมาก
เหตุนี้เองพ่อจึงพูดว่า เมื่อใดก็ตามที่มีความไร้ศีลธรรมจรรยาอย่างที่สุดพ่อจะมา
พ่อมาและก่อตั้งดินแดนแห่งสัจจะและศาสนาที่แท้จริง
ยุคทองนั้นถูกเรียกว่าเป็นดินแดนแห่งสัจจะ
และยุคเหล็กถูกเรียกว่าเป็นดินแดนของความหลอกลวง
เวลานี้พ่อกำลังทำให้ดินแดนของความหลอกลวงกลายเป็นดินแดนแห่งสัจจะ อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รักระลึกถึงและสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
เพื่อที่จะเข้าใจความรู้ที่ลึกล้ำและน่าสนใจนี้
จงทำให้สติปัญญาของลูกกลายเป็นภาชนะทองคำด้วยการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึง
แข่งกันในการจดจำระลึกถึง
2.
ทำตามคำแนะนำของพ่อ ศึกษาเล่าเรียนด้วยความใส่ใจ มีความเมตตาและให้พรสำหรับตนเอง
ให้ทิลัคของอำนาจในการปกครองตนเองแก่ตัวลูกเอง
พิจารณาว่าใครก็ตามที่ประณามลูกเป็นเพื่อนของลูกและให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่เขาด้วยเช่นกัน
พร:
ขอให้ลูกเป็นภาพลักษณ์ที่ให้พรและทำงานรับใช้โดยการจุติลงมาอย่างเป็นอวตารจากข้างบน
เช่นที่พ่อลงมาที่นี่จากอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนเพื่อทำงานรับใช้ ในทำนองเดียวกัน
ลูกก็ต้องลงมาจากอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนเพื่อทำงานรับใช้ด้วย
เมื่อลูกทำงานรับใช้ในสำนึกรู้นี้
ลูกจะอยู่อย่างละวางและเป็นที่รักของโลกอย่างสม่ำเสมอเช่นเดียวกับพ่อ
การลงมาที่นี่จากข้างบนหมายถึงการลงมาอย่างเป็นอวตารเพื่อทำงานรับใช้
ทุกคนต้องการให้อวตารจุติลงมาและพาพวกเขากลับไปกับเขา
ดังนั้นลูกคืออวตารที่แท้จริงที่จะพาทุกคนไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้น
เมื่อลูกรับใช้ในขณะที่พิจารณาว่าตนเองเป็นอวตารลูกจะกลายเป็นภาพลักษณ์ที่ให้พรและความปรารถนาของผู้คนมากมายจะได้รับการเติมเต็ม
คติพจน์:
ไม่ว่าใครจะให้สิ่งที่ดีหรือไม่ดีแก่ลูก
ลูกเพียงแต่ต้องมีเมตตาสำหรับพวกเขาและให้ความรักและความร่วมมือต่อไป