08.11.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ลูกกำลังศึกษาราชาโยคะนี้เพื่อประกาศสิทธิ์ในอาณาจักร
นี่คือการศึกษาใหม่สำหรับลูก
คำถาม:
ทำไมลูกบางคนสอบตกในการศึกษาเล่าเรียนนี้?
คำตอบ:
การชกมวยเกิดขึ้นกับมายาในขณะที่พวกเขากำลังศึกษาเล่าเรียน
สติปัญญาได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงมากจากการชกมวยกับมายา ดังนั้นเนื่องจากการบาดเจ็บ
ดวงวิญญาณจึงไม่ได้อยู่อย่างจริงแท้กับพ่อ
ลูกที่แท้จริงจะอยู่อย่างปลอดภัยอย่างสม่ำเสมอ
โอมชานติ
ลูกๆ ทั้งหมดมีศรัทธาว่าพ่อ ดวงวิญญาณสูงสุดกำลังสอนลูกดวงวิญญาณ
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้นทุกๆ 5,000 ปี และสอนลูกๆ
ที่ไม่มีขีดจำกัด หากลูกคนใหม่ได้ยินสิ่งนี้ พวกเขาก็ไม่สามารถเข้าใจได้
พวกเขาไม่สามารถเข้าใจว่าใครคือพ่อทางจิต และใครคือลูกทางจิต
ลูกๆรู้ว่าลูกทั้งหมดคือพี่น้องชาย และผู้เดียวนั้นคือพ่อ ครูและกูรูสูงสุดของลูก
ลูกๆต้องจดจำสิ่งนี้โดยอัตโนมัติอย่างแน่นอน
ในขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ลูกเข้าใจว่ามีพ่อทางจิตเดียวเท่านั้นของดวงวิญญาณทั้งหมด
ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นของศาสนาใดก็ตาม ดวงวิญญาณทั้งหมดก็จดจำท่าน
แน่นอนว่ามนุษย์ทั้งหมดจดจำท่าน พ่อได้อธิบายแล้วว่า มีดวงวิญญาณในแต่ละคน
เวลานี้พ่อพูดว่า ละทิ้งศาสนาทั้งหมดของร่างกายและพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
เวลานี้ลูกดวงวิญญาณกำลังเล่นบทบาทของลูกที่นี่ ได้มีการอธิบายแก่ลูกแล้วเช่นกันว่า
ลูกเล่นบทบาทอะไร ลูกเข้าใจสิ่งนี้ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
ลูกคือราชา โยคี ทุกคนผู้ที่ศึกษาเล่าเรียนคือโยคี
แน่นอนว่าพวกเขาต้องมีโยคะกับครูที่สอนเขา
พวกเขาตระหนักถึงเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของพวกเขาด้วยเช่นกัน
พวกเขารู้ว่าพวกเขาจะกลายเป็นอะไรด้วยการศึกษาของเขา
มีการศึกษาเดียวนี้เท่านั้นที่นี่
และสิ่งนี้เรียกว่าการศึกษาเพื่อกลายเป็นราชาเหนือราชา นี่คือราชาโยคะ
ลูกมีโยคะกับพ่อเพื่อประกาศสิทธิ์ในอาณาจักร ไม่มีมนุษย์คนไหนสามารถสอนราชา
โยคะนี้ได้ มนุษย์ไม่ได้สอนลูก ดวงวิญญาณสูงสุดกำลังสอนลูกดวงวิญญาณ
แล้วลูกก็สอนผู้อื่น ลูกต้องพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณด้วยเช่นกัน “พ่อกำลังสอนเราดวงวิญญาณ”
เนื่องจากการไม่จดจำสิ่งนี้จึงไม่มีการสะสมพลัง เหตุนี้เองสิ่ง
เหล่านี้จึงไม่อยู่ในสติปัญญาของผู้คนมากมาย ดังนั้นพ่อจึงพูดเสมอว่า
จงอยู่อย่างเชื่อมโยงโยคะอย่างสม่ำเสมอและอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงแล้วจึงอธิบาย
“ฉันกำลังสอนพี่น้องของฉัน” ลูกแต่ละคนคือดวงวิญญาณและท่านคือพ่อ ครู
และกูรูของทุกคน ลูกต้องมองเห็นแต่ละคนเป็นดวงวิญญาณ มีการจดจำกันว่า
การหลุดพ้นในชีวิตได้รับมาภายในหนึ่งวินาที
แต่ต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างมากสำหรับสิ่งนี้
เป็นเพราะลูกไม่ได้กลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ จึงไม่มีพลังในคำพูดของลูก
ดังนั้นลูกจึงไม่สามารถอธิบายในวิธีที่พ่ออธิบายได้ บางคนก็อธิบายอย่างดีมาก
เป็นที่เข้าใจได้ว่าใครคือหนามและใครคือดอกไม้ เด็กๆ ศึกษาในโรงเรียนจนถึงชั้น ป.5
หรือ ป.6 จากนั้นพวกเขาก็ได้รับการเลื่อนชั้น เมื่อเด็กๆที่ดีได้รับการเลื่อนชั้น,
ครูทั้งหมดของชั้นอื่นๆก็จะเข้าใจได้อย่างเร็วมากว่าเด็กคนไหนทำความพยายามที่ดีมากและใครที่ศึกษาเล่าเรียนได้ดีและได้รับอันดับที่สูง
ครูเข้าใจสิ่งนี้อย่างแน่นอน
นั่นคือการศึกษาทางโลกในขณะที่มันไม่ได้เป็นเช่นนั้นที่นี่ นี่คือการศึกษาเหนือโลก
ที่นี่ลูกไม่สามารถพูดได้ว่าใครบางคนได้เคยศึกษาเล่าเรียนอย่างดีมากก่อนหน้านี้
และเหตุนี้เองเขาจึงกำลังศึกษาเป็นอย่างดีในเวลานี้ ไม่เลย
ที่นั่นเมื่อมีการเลื่อนชั้นนักเรียนหลังจากการสอบ
ครูก็เข้าใจว่าเขาได้ทำความพยายามอย่างดี ด้วยเหตุนี้จึงได้รับอันดับต้นๆ ที่นี่,นี่คือการศึกษาใหม่
ไม่มีใครเคยศึกษาสิ่งนี้มาก่อน เพราะนี่คือการศึกษาใหม่ ผู้เดียวที่สอนก็ใหม่
ทุกสิ่งใหม่
ท่านสอนคนใหม่และในบรรดาคนเหล่านั้นก็เป็นผู้ที่ศึกษาเล่าเรียนเป็นอย่างดีที่รู้ได้ว่าเป็นผู้เพียรพยายามที่ดี
นี่คือความรู้ใหม่สำหรับโลกใหม่ ไม่มีใครอื่นที่สอนสิ่งนี้
ยิ่งลูกให้ความใส่ใจต่อการศึกษาของลูกมากเท่าไร
ลูกก็จะยิ่งประกาศสิทธิ์ในอันดับที่สูงมากเท่านั้น
ลูกบางคนก็อ่อนหวานและเชื่อฟังมาก
ทันทีที่ลูกเห็นพวกเขาลูกรู้สึกได้ว่าพวกเขาคือผู้ที่จะสอนได้ดี
ลูกสามารถเข้าใจได้จากพฤติกรรมและวิธีการพูดของพวกเขาว่าพวกเขาไม่มีข้อบกพร่องเลย
บาบาถามทุกคนว่า คนนี้สอนเป็นอย่างไร? มีข้อบกพร่องใดๆในผู้นี้หรือไม่?
หลายคนก็บอกว่าไม่ควรมีใครให้ข่าวของเขาแก่บาบาโดยไม่ถามพวกเขาก่อน
บางคนก็สอนได้ดีมาก ในขณะที่ผู้อื่นไม่ได้มีสติปัญญาที่เฉลียวฉลาด
พวกเขาถูกจู่โจมโดยมายาอย่างมาก พ่อรู้ว่าคนไหนถูกมายาหลอกลวงอย่างมาก
แม้ว่าพวกเขาจะสอนมาแล้วเป็นเวลา 10 ปี
มายาก็มีพลังมากที่พวกเขากลับมามีสำนึกที่เป็นร่างและติดกับ
พ่ออธิบายว่าทุกคนที่เข้มแข็งถูกทำร้ายจากมายา
มายามีพลังด้วยเช่นกันและต่อสู้รบรากับผู้ที่มีพลัง
ลูกเข้าใจว่าผู้ที่บาบาเข้ามาในเขานั้นคืออันดับหนึ่ง และมีผู้คนมากมาย
ที่ตามมาหลังจากท่านตามลำดับกันไป บาบาให้ตัวอย่างหนึ่งหรือสองคน
แต่มีหลายคนที่ตามลำดับกันไป ลูกกีตะที่อยู่ในเดลีมีความฉลาดมาก
เธอเป็นลูกที่อ่อนหวานมาก บาบาพูดอยู่เสมอว่า กีตะนี้เป็นกีตะที่แท้จริง
ผู้คนอ่านกีตะนั้นแต่พวกเขาไม่เข้าใจว่าพระเจ้าได้สอนราชา
โยคะและทำให้ลูกเป็นราชาเหนือราชาได้อย่างไร เมื่อเป็นยุคทอง
แท้จริงแล้วมีเพียงศาสนาเดียวเท่านั้น สิ่งนี้เป็นเรื่องของเมื่อวานนี้ พ่อพูดว่า:
เมื่อวานนี้พ่อทำให้ลูกมั่งคั่งมาก ลูกมีโชคหลายล้านเท่า
เวลานี้ดูซิว่าลูกได้กลายเป็นอะไร! ลูกสามารถรู้สึกถึงสิ่งนี้ได้
ลูกไม่ได้รับความรู้สึกใดๆจากผู้ที่ถ่ายทอดกีตะอื่นๆ พวกเขาไม่เข้าใจแม้แต่น้อย
ศรีมัทภควัตคีตาได้รับการจดจำว่าเป็นสิ่งที่สูงส่งที่สุด
พวกเขานั่งและศึกษากีตะและถ่ายทอดสิ่งนั้นแก่ผู้อื่น
พ่อไม่ได้หยิบยกหนังสือใดๆขึ้นมา มีความแตกต่าง
พวกเขาไม่ได้มีการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงเลย พวกเขาตกต่ำลงมาเรื่อยๆ
ดูซิว่าทุกคนกลายเป็นอะไรจากการมีแนวความคิดของการอยู่ในทุกหนแห่ง!
ลูกเข้าใจว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นวงจรแล้ววงจรเล่า พ่อพูดว่า
พ่อสอนลูกและพาลูกข้ามมหาสมุทรแห่งยาพิษ มีความแตกต่างมากมาย
การศึกษาคัมภีร์คือหนทางความเลื่อมใสศรัทธา พ่อพูดว่า
ไม่มีใครพบพ่อด้วยการศึกษาคัมภีร์เหล่านั้น
พวกเขาคิดว่าลูกจะไปถึงสถานที่เดียวกันไม่ว่าลูกจะไปในหนทางใดก็ตาม
บางครั้งพวกเขาพูดว่าพระเจ้าจะมาในรูปใดรูปหนึ่งและสอนเรา
ในกรณีนั้นในเมื่อพ่อต้องมาเพื่อสอน แล้วพวกเขากำลังสอนอะไร? พ่อพูดว่า
มีคำพูดที่ถูกต้องในกีตะเหมือนกับเกลือหนึ่งหยิบมือในถุงแป้ง
ลูกสามารถหยิบยกประเด็นเหล่านั้นกับพวกเขา ไม่มีคัมภีร์ ฯลฯ ในยุคทอง
คัมภีร์เหล่านี้เป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ลูกไม่สามารถพูดได้ว่าคัมภีร์เหล่านั้นคงอยู่มาชั่วนิรันดร์
ที่คัมภีร์เหล่านั้นได้เกิดขึ้นมาตั้งแต่ตอนเริ่มต้น ไม่เลย
พวกเขาไม่เข้าใจความหมายของคำว่า นิรันดร์” พ่ออธิบายว่า
ละครที่คงอยู่ตลอดไปนี้คงอยู่ตลอดไปอย่างแท้จริง พ่อกำลังสอนราชา โยคะแก่ลูก
ท่านพูดว่า พ่อสอนลูกในเวลานี้แล้วพ่อก็หายไป
ลูกพูดว่าอาณาจักรของลูกนั้นคงอยู่ตลอดไป มันเป็นอาณาจักรเดียวกัน
แต่เป็นเพียงแค่ชื่อเท่านั้นที่เปลี่ยน เพราะมันไม่บริสุทธิ์จากบริสุทธิ์
แทนที่จะเรียกว่าเทพ ลูกกลับถูกเรียกว่าฮินดู
แต่ลูกก็ยังคงเป็นของศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไป
เช่นเดียวกับที่ผู้อื่นผ่านสภาพของสโตประธาน สโต ราโจ และตโม
ในทำนองเดียวกันลูกก็ลงมาเช่นกัน เมื่อลูกกลับมาราโจ
เนื่องจากความไม่บริสุทธิ์แทนที่จะเรียกว่าเทพ ลูกก็ถูกเรียกว่าฮินดู
แต่ในความเป็นจริงชื่อ “ฮินดู” เป็นของดินแดนแผ่นดินฮินดูสถาน
ดั้งเดิมแล้วลูกเป็นเทพ เทพมีความบริสุทธิ์เสมอ เวลานี้มนุษย์ไม่บริสุทธิ์
และดังนั้นพวกเขาจึงได้รับชื่อว่า “ฮินดู” ถามพวกเขาว่า:
ศาสนาฮินดูถูกสร้างขึ้นเมื่อใดและใครเป็นผู้สร้างขึ้นมา?
พวกเขาจะไม่สามารถให้คำตอบแก่ลูกได้
ศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปนั้นเคยมีอยู่จริง ซึ่งได้รับชื่อที่ไพเราะมากมาย
เช่น ดินแดนสุขาวดี ฯลฯ สิ่งที่ผ่านไปแล้วจะซ้ำรอย
ในเวลานี้ลูกรู้ทุกสิ่งตั้งแต่ตอนเริ่มต้นจนถึงตอนจบ ในขณะที่ลูกรู้มากขึ้นเรื่อยๆ
ลูกก็จะอยู่อย่างมีชีวิตชีวา บางคนถึงกับตาย
การรบรากับมายาของลูกเริ่มต้นเมื่อลูกเป็นของพ่อ บางคนก็กลายเป็นคนทรยศด้วยเช่นกัน
ลูกเป็นของราวันแล้วลูกก็เป็นของราม จากนั้นราวันก็ทำให้ลูกๆของราม(พระเจ้า)
พ่ายแพ้ และดึงพวกเขาเข้าไปหาตนเอง ลูกบางคนล้มป่วย
แล้วลูกก็ไม่ได้เป็นทั้งของที่นั่นและไม่ได้อยู่ที่นี่
ลูกไม่มีทั้งความสุขหรือประสบกับความทุกข์ ลูกคงอยู่ในช่วงระหว่างกลาง
ในบรรดาลูกๆเช่นกัน มีหลายคนที่อยู่ตรงกลาง พวกเขาไม่เป็นของพ่ออย่างสมบูรณ์
และพวกเขาก็ไม่ได้เป็นของราวันอย่างสมบูรณ์
เวลานี้ลูกอยู่ในยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด
ลูกกำลังทำความเพียรพยายามเพื่อกลายเป็นมนุษย์ที่สูงสุด
เรื่องเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจอย่างดี เมื่อบาบาถามบางสิ่งแก่ลูก ลูกหลายคนยกมือ
แต่ก็เป็นที่เข้าใจได้ว่าลูกไม่มีสติปัญญาเช่นนั้น บาบาพูดว่า
แน่นอนจงพูดสิ่งที่เป็นสิริมงคล ลูกทั้งหมดพูดว่า
ลูกจะเปลี่ยนจากคนธรรมดาเป็นนารายณ์
เรื่องราวนั้นเป็นเรื่องราวของการเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาเป็นนารายณ์
ในหนทางของความไม่รู้ ลูกเคยฟังเรื่องราวของการกลายเป็นนารายณ์ที่แท้จริง
แต่ไม่มีใครถามคำถามนี้ได้ ที่นี่พ่อถามลูก: ลูกคิดอย่างไร?
ลูกมีความกล้าหาญเพียงพอไหม? ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์อย่างแน่นอนด้วยเช่นกัน
เมื่อใครบางคนมา เขาก็ถูกถามว่า: เคยทำบาปในชาติเกิดนี้หรือไม่?
ทุกคนเคยเป็นคนบาปมาชาติแล้วชาติเล่า หากลูกพูดถึงบาปของชาติเกิดนี้
ลูกก็จะอยู่อย่างเบาสบาย ไม่เช่นนั้นแล้วสำนึกของลูกจะกัดกร่อนอยู่ภายใน
ด้วยการบอกความจริง ลูกก็อยู่อย่างเบาสบาย ลูกๆ บางคนก็ไม่ได้บอกความจริง
ดังนั้นมายาจึงชกพวกเขาอย่างแรงมาก การชกมวยของลูกนั้นหนักหน่วงมาก
ในการชกมวยเช่นนั้นร่างกายของลูกได้รับบาดเจ็บ
ในขณะที่นี่สติปัญญาของลูกถูกทำร้ายอย่างรุนแรง บาบาก็รู้เรื่องนี้เช่นกัน
บราห์มานี้ก็กล่าวว่า ฉันได้มาถึงชาติเกิดสุดท้ายของหลายต่อหลายชาติเกิดของฉัน
ฉันเคยเป็นผู้ที่บริสุทธิ์ที่สุดและเวลานี้ได้กลายเป็นผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ที่สุด
ฉันจะกลับมาบริสุทธิ์อีกครั้ง ฉันไม่ได้พูดว่า ฉันเป็นดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่
พ่อผู้เดียวนั้นก็ยืนยันในสิ่งนี้ด้วยเช่นกันและพูดว่า
ผู้นี้เป็นผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ที่สุด พ่อพูดว่า
พ่อมาในต่างแดนและเข้ามาในร่างกายที่ต่างไป พ่อเข้ามาในผู้ที่ได้ใช้ 84
ชาติเกิดเต็มในตอนสุดท้ายของหลายต่อหลายชาติเกิดของเขา
เวลานี้เขากำลังทำความเพียรพยายามเพื่อกลับมาบริสุทธิ์อีกครั้ง
ลูกต้องคงอยู่อย่างระมัดระวังมาก พ่อรู้สิ่งนี้ ลูกคนนี้ของบาบาอยู่ใกล้ชิดมาก
เขาไม่สามารถแยกห่างจากพ่อได้ พ่อไม่สามารถแม้แต่จะมีความคิดว่าพ่อควรจะจากเขาไป
เขากำลังนั่งถัดจากพ่ออย่างแน่นอน บาบาเป็นของฉันท่านกำลังนั่งอยู่ในบ้านของฉัน
บาบาก็รู้สิ่งนี้และท่านก็หัวเราะและพูดเล่นกับบาบา ผู้นี้พูดว่า
วันนี้บาบาท่านอาบน้ำให้ฉันได้ ป้อนอาหารฉันได้ ฉันเป็นลูกเล็กๆ ของท่าน
ฉันจดจำบาบาในวิธีต่างๆ มากมาย แล้วก็อธิบายแก่ลูกๆ: จดจำบาบาด้วยวิธีนี้ บาบา
ท่านอ่อนหวานมาก ท่านทำให้เรากลายเป็นนายของโลก
ประเด็นเหล่านี้ไม่สามารถอยู่ในสติปัญญาของคนอื่นได้
พ่อเฝ้าแต่ทำให้ทุกคนสดชื่นแจ่มใส ทุกคนก็เฝ้าแต่ทำความเพียรพยายามต่อไป
แต่พฤติกรรมของลูกก็ควรสะท้อนสิ่งนั้น
หากลูกทำความผิดลูกก็ควรเขียนและบอกบาบาในทันที: “บาบา ลูกได้ทำความผิดนี้”
บางคนเขียนและพูดว่า “บาบา ลูกทำความผิดไปแล้ว ยกโทษให้ลูกด้วย!”
หากหลังจากที่ได้กลายเป็นลูกของพ่อ ลูกทำความผิด ความผิดนั้นก็จะทวีคูณเป็นร้อยเท่า
หากลูกพ่ายแพ้มายา ลูกก็กลายเป็นอย่างเช่นที่ลูกเคยเป็นมาก่อน มากมายพ่ายแพ้
นี่คือการแข่งขันชกมวยที่ทรงพลังมาก เป็นการต่อสู้ระหว่างรามและราวัน
พวกเขาได้แสดงว่าพระเจ้าได้ยกกองทัพลิงไป นั่นคือละครที่ถูกสร้างขึ้นสำหรับเด็ก
เด็กเล็กๆไม่มีความเข้าใจมากนัก พ่อพูดว่า
สติปัญญาของผู้คนเหล่านั้นเช่นกันก็มีค่าไม่กี่สตางค์เท่านั้น พวกเขาพูดว่า
แต่ละคนคือรูปแบบหนึ่งของพระเจ้า นั่นหมายความว่าแต่ละคนเป็นพระเจ้า และสร้าง
หล่อเลี้ยง และทำลายอย่างนั้นหรือ? พระเจ้าไม่ได้ทำลายสิ่งใดเลย
การพูดเช่นนั้นเป็นความไม่รู้เช่นนั้น เหตุนี้เองจึงมีคำกล่าวว่า
ผู้คนเฝ้าแต่สักการะบูชาตุ๊กตา
เป็นที่น่าประหลาดใจว่าสติปัญญาของมนุษย์ได้กลายเป็นอะไร พวกเขาใช้เงินอย่างมาก!
พ่อพร่ำบ่นกับลูกและพูดว่า พ่อทำให้ลูกยิ่งใหญ่มาก แต่ลูกได้ทำอะไร?
ลูกก็เข้าใจเช่นกันว่าลูกเคยเป็นเทพ
และจากการวนไปรอบวงจรเวลานี้ลูกได้กลายเป็นบราห์มิน จากนั้นก็จะกลายเป็นเทพอีกครั้ง
สิ่งนี้ต้องอยู่ในสติปัญญาของลูก เมื่อลูกกำลังนั่งที่นี่
ให้ความรู้นี้คงอยู่ในสติปัญญาของลูก บาบาเต็มไปด้วยความรู้
แม้ว่าท่านจะอาศัยอยู่ในดินแดนแห่งความสงบท่านก็ถูกเรียกว่าเต็มไปด้วยความรู้
ความรู้ทั้งหมดคงอยู่ในลูกดวงวิญญาณด้วยเช่นกัน
ผู้คนพูดว่าดวงตาของพวกเขาถูกเปิดขึ้นด้วยความรู้นี้
พ่อได้ให้ดวงตาของความรู้แก่ลูก เวลานี้ดวงวิญญาณรู้จักตอนเริ่ม
ตอนกลางและตอนจบของโลก วงจรก็ยังคงหมุนไปอย่างต่อเนื่อง
บราห์มินคือผู้ที่ได้รับกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง ไม่มีใครสอนเหล่าเทพ
พวกเขาไม่ต้องการคำสอนใดๆ ลูกผู้ที่จะกลายเป็นเทพต้องศึกษาเล่าเรียน
เวลานี้พ่อนั่งที่นี่และอธิบายสิ่งใหม่ๆเหล่านี้
ลูกกลับมาสูงส่งด้วยการศึกษาความรู้ใหม่นี้
ผู้ที่เป็นอันดับแรกกลายเป็นอันดับสุดท้าย
และผู้ที่เป็นอันดับสุดท้ายจะกลายเป็นอันดับแรก นี่คือการศึกษาเล่าเรียน
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าบาบามาทุกวงจรและเปลี่ยนลูกจากไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์
จากนั้นความรู้นี้ก็จบสิ้นลง อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
จงเชื่อฟังอย่างมากมากและเคลื่อนไปด้วยความอ่อนหวาน
อย่ามีความหยิ่งยโสใดๆของร่างกาย หลังจากกลายเป็นลูกของพ่อ อย่าได้ทำความผิดใดๆ
ลูกต้องระมัดระวังมากเมื่อชกมวยกับมายา
2.
เพื่อที่จะทำให้คำพูดของลูกเต็มไปด้วยพลัง จงฝึกฝนการมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ให้คงอยู่ในสำนึกของลูกว่าลูกกำลังถ่ายทอดสิ่งที่บาบาได้สอนลูก
และแล้วก็จะมีพลังในคำพูดของลูก
พร:
ขอให้ลูกคงความซาบซึ้งที่ไม่สูญสลายของการเป็นบราห์มิน
ผู้ที่จะกลายเป็นเทวดานางฟ้าและมีประสบการณ์ความสุขสันต์และความเบิกบานทางจิต
ลูก
บราห์มินผู้ที่จะกลายเป็นเทวดานางฟ้าสูงกว่าเหล่าเทพอีก
ความรู้ของพ่อจะไม่ปรากฏออกมาในชีวิตของเหล่าเทพ
จะไม่มีแม้ประสบการณ์ของการพบปะพระเจ้า ดังนั้นเวลานี้
คงความซาบซึ้งเสมอว่าลูกเป็นบราห์มิน ผู้ที่กำลังจะกลายเป็นเทวดานางฟ้า
และแม้สูงมากกว่าเหล่าเทพ
เพียงความซาบซึ้งที่ไม่สูญสลายนี้จะสามารถทำให้ลูกมีประสบการณ์ของความสุขสันต์และความเบิกบานทางจิต
ถ้าลูกไม่มีความซาบซึ้งนี้อย่างสม่ำเสมอ
บางครั้งลูกจะอยู่ในความสุขสันต์และบางครั้งจะสับสน
คติพจน์:
เมื่อลูกอุทิศแม้งานรับใช้ของลูกให้แก่พ่อ และแล้วลูกจะสามารถเรียกได้ว่า
ดวงวิญญาณที่อุทิศตน