09.02.25 Avyakt Bapdada Thai Murli
18.01.2004 Om Shanti Madhuban
จงรักษาความตระหนักรู้ของการเป็นลูกโดยตรงของผู้ทรงอำนาจโลกและทำให้พลังทั้งหมดของลูกอยู่ภายใต้คำสั่ง
วันนี้
ลูกๆทุกคนในทุกหนแห่งหลอมรวมอยู่ในคลื่นแห่งความรัก
ความทรงจำพิเศษของพ่อบราห์มาได้ปรากฏขึ้นในหัวใจของทุกคน จากเวลาอมฤต
ลูกประคำแห่งความทรงจำระลึกถึงในหัวใจของเพชรพลอยทั้งสองประเภท
ผู้ที่ได้รับการหล่อเลี้ยงในรูปสะคาร์และผู้ที่ได้รับการหล่อเลี้ยงในรูปที่อะแวคกำลังไปถึงบัพดาดา
ภาพแห่งความทรงจำระลึกถึงของลูกเกี่ยวกับบัพดาดาปรากฏให้เห็นในหัวใจของทุกคน
และในหัวใจของพ่อก็หลอมรวมความรักของลูกๆทุกคนไว้
ในหัวใจของทุกคนเพลงรักเพลงหนึ่งที่เล่นคือ "บาบาของฉัน!"
และเพลงที่เล่นในหัวใจของพ่อคือ "ลูกที่แสนหวานของฉัน!" เพลงอัตโนมัตินี้
เพลงที่ไม่มีขีดจำกัดนี้ช่างน่ารักยิ่งนัก
เพื่อตอบแทนความทรงจำระลึกถึงอันเปี่ยมด้วยความรักของลูก
บัพดาดาจึงมอบพรแห่งความรักจากหัวใจเป็นล้านเท่า
บัพดาดาเห็นว่า
แม้กระทั่งเวลานี้ ในดินแดนนี้และในต่างแดน
ลูกๆทั้งหลายก็หลอมรวมอยู่ในมหาสมุทรแห่งความรัก
วันแห่งความทรงจำระลึกถึงนี้เป็นวันพิเศษที่จะทำให้ลูกๆทุกคนมีพลัง
วันนี้เป็นวันที่ลูกๆได้รับการสวมมงกุฎจากจากพ่อบราห์มา
พ่อบราห์มาสวมมงกุฎแห่งความรับผิดชอบสำหรับการรับใช้โลกให้กับลูกๆที่เป็นเครื่องมือ
ท่านเองก็กลายเป็นที่ไม่รู้จักและมอบติลักแห่งสำนึกรู้ให้กับลูกๆ
เพื่อทำให้พวกเขาเป็นเครื่องมือในรูปที่มีตัวตน
ท่านมอบมงกุฎแห่งแสงแก่ลูกๆเหมือนกับท่านเองในรูปที่เป็นเทวดาที่อะแวค
ท่านเองกลายเป็นคาราวันฮาร์ (ผู้ที่ทำให้ผู้อื่นกระทำ)
และทำให้ลูกๆกลายเป็นคารันฮาร์ (ผู้ที่ทำงาน)
เหตุนี้เองวันนี้จึงเรียกว่าวันแห่งความทรงจำระลึกถึง นั่นคือวันแห่งพลัง
ไม่ใช่เพียงแค่วันแห่งการตระหนักรู้เท่านั้น เพราะพร้อมกับความตระหนักรู้นี้
ลูกๆทุกคนก็ได้รับพลังทั้งหมดนี้อย่างเป็นพร
บัพดาดามองเห็นลูกๆทุกคนอย่างเป็นตัวของสำนึกรู้ทั้งหมด
ท่านเห็นลูกในรูปของผู้เป็นนายที่ทรงอำนาจ ไม่ใช่เพียงแค่บางพลัง
แต่ด้วยพลังทั้งหมด ลูกแต่ละคนได้รับพลังทั้งหมดเหล่านี้จากพ่ออย่างเป็นพร
ทันทีที่ลูกถือกำเนิดมาในชาติเกิดที่สูงส่ง บัพดาดาได้ให้พรแก่ลูกว่า
ขอให้ลูกเต็มไปด้วยพลังทั้งหมด นี่คือพรสำหรับทุกวันเกิด
ใช้พลังที่ลูกได้รับอย่างเป็นพร ลูกแต่ละคนได้รับพลังเหล่านั้นแล้ว
แต่ลูกตามลำดับกันไปในการใช้พลังเหล่านั้น ลูกสามารถสั่งพรของทุกพลังตามเวลาได้
ถ้าลูกกลายเป็นตัวของพรที่ลูกได้รับจากผู้ประทานพร และสั่งแต่ละพลังตามเวลา
พลังนั้นก็จะปรากฏขึ้นอย่างแน่นอน เมื่อลูกซึ่งเป็นนายที่ได้รับพรแล้ว
ในฐานะที่เป็นตัวของความตระหนักรู้ จงสั่งพลังเหล่านั้น
เป็นไปไม่ได้ที่พลังเหล่านั้นจะไม่ถูกใช้ในเวลานั้น อย่างไรก็ตาม
ผู้เป็นนายควรนั่งบนที่นั่งแห่งการตระหนักรู้ของการเป็นนายผู้ทรงอำนาจ
จะไม่มีการเชื่อฟังคำสั่งใดๆหากออกคำสั่งโดยไม่ได้นั่งอยู่บนที่นั่ง
เมื่อลูกๆพูดว่า "บาบา ฉันจดจำท่าน ท่านได้ปรากฏตัว" พระเจ้าปรากฏตัว
เมื่อพระเจ้าปรากฏตัวได้ ทำไมพลังจึงไม่ปรากฏขึ้น?
เพียงแค่สั่งพลังเหล่านั้นด้วยวิธีที่ถูกต้องด้วยอำนาจของผู้เป็นนาย
พลังทั้งหมดเหล่านี้เป็นทรัพย์สมบัติพิเศษของพระเจ้าของลูกในยุคบรรจบกัน
ทรัพย์สมบัติสำหรับใคร? ทรัพย์สมบัติมีไว้สำหรับลูกๆเสมอ ดังนั้น
จงสั่งพลังเหล่านั้นอย่างถูกต้องในขณะที่นั่งบนที่นั่งของการเป็นตัวของสำนึกรู้
ทำไมลูกต้องตรากตรำทำงานหนัก สั่งการพวกเขา! ลูกเป็นลูกโดยตรงของผู้ทรงอำนาจโลก
ให้ความซาบซึ้งของสำนึกรู้นี้ปรากฏออกมาอยู่เสมอ
ให้ลูกแต่ละคนตรวจสอบตนเอง:
ฉันมีสำนึกรู้ตามธรรมชาติของการเป็นดวงวิญญาณที่มีสิทธิ์ในผู้ทรงพลังอำนาจโลกหรือไม่?
ลูกมีสำนึกรู้นี้ตลอดเวลาหรือเพียงบางครั้งเท่านั้น? ทุกวันนี้
การต่อสู้ทั้งหมดของพวกเขาเป็นเพราะต้องการสิทธิทั้งหมด
ในขณะที่ลูกทุกคนได้รับสิทธิของพระเจ้าและอำนาจของพระเจ้าตั้งแต่เกิด ดังนั้น
จงรักษาพลังของสิทธิของลูกไว้ จงคงความทรงพลังของตัวลูกเองไว้
และทำให้ทุกดวงวิญญาณได้รับพลังด้วย ในเวลานี้ทุกดวงวิญญาณกำลังร้องขอพลัง (samart)
นั่นคือพลัง (shaktiya)
พวกเขายังคงร้องขอสิ่งต่างๆเบื้องหน้ารูปเคารพที่ไม่มีชีวิตของลูกอยู่ตลอดเวลา
ดังนั้น พ่อจึงพูดว่า: โอ ดวงวิญญาณที่ทรงพลังทั้งหลาย จงให้พลังแก่ทุกดวงวิญญาณ
จงให้พลัง (samarthi) แก่พวกเขา สำหรับสิ่งนี้
มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับลูกทุกคนที่จะต้องใส่ใจเพียงสิ่งเดียว
บัพดาดาได้ให้สัญญาณแก่ลูกสำหรับสิ่งนี้
และท่านยังเห็นในผลลัพธ์ด้วยว่าความคิดและเวลาของลูกส่วนใหญ่กำลังเสียไปโดยเปล่าประโยชน์
ตัวอย่างเช่น หากการเชื่อมต่อไฟฟ้าหลวมแม้เพียงเล็กน้อยหรือมีการรั่วไหล
ลูกจะไม่สามารถรับแสงสว่างที่เหมาะสม(พลังงานไฟฟ้า)ได้ ในทำนองเดียวกัน
การรั่วไหลของสิ่งที่ไร้ประโยชน์นี้จะไม่ปล่อยให้ลูกสร้างสภาพที่ทรงพลังและสำนึกรู้อยู่เสมอได้
ดังนั้นเปลี่ยนสิ่งที่ไร้ประโยชน์ให้เป็นสิ่งที่ดีที่สุด ทำแผนการออม
ตรวจสอบว่ามีการใช้ไปในทางที่ดีที่สุดกี่เปอร์เซ็นต์และเสียไปเท่าไรตลอดทั้งวัน
หากมีสิ่งที่เสียไปโดยเปล่าประโยชน์ 40 เปอร์เซ็นต์หรือ 20 เปอร์เซ็นต์
ให้เก็บส่วนนั้นไว้ อย่าคิดว่าเสียไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้นและที่เหลือของวันก็ดี
เพราะนิสัยที่เสียนี้มีการทำกันมาเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน
มันจะหลอกลวงลูกในช่วงเวลาสุดท้าย มันจะทำให้ลูกตามลำดับกันไป
มันจะไม่ปล่อยให้ลูกกลายเป็นอันดับหนึ่ง ในตอนเริ่มต้น
เพื่อที่จะตรวจสอบตนเองทุกคืน พ่อบราห์มาเคยตั้งศาลทุกคืน ศาลของอะไร?
ไม่ใช่ของลูกๆ แต่ท่านจะตั้งศาลของอวัยวะต่างๆของท่านเอง ท่านจะสั่งพวกเขาว่า โอ้
จิตใจซึ่งเป็นหัวหน้ารัฐมนตรี กิจกรรมของจิตใจไม่ดีเลย
ตอนนี้จิตใจต้องทำงานภายใต้คำสั่ง โอ้ ซันสการ์ต้องทำงานภายใต้คำสั่ง
ทำไมจึงมีความแปรปรวนเช่นนั้น? อะไรคือสาเหตุของสิ่งนั้น? หาทางแก้ไข!
ทุกวันท่านตั้งศาลอย่างเป็นทางการ จงตั้งศาลของลูกในลักษณะเดียวกัน -
ศาลของอำนาจในการปกครองตนเอง ลูกบางคนมีการสนทนาจากใจถึงใจที่แสนหวานกับบัพดาดา
พวกเขามีการพูดคุยเป็นการส่วนตัว บาบาควรบอกลูกหรือไม่?
หลายคนมีการพูดคุยเป็นการส่วนตัว พวกเขาพูดว่า: "แสดงภาพในอนาคตของฉันให้ฉันดูว่าฉันจะกลายเป็นอะไร"
ลูกผู้เป็นเพชรพลอยดั้งเดิมคงจำได้ว่าลูกเคยถามแม่จักกัตตัมบ้าเกี่ยวกับภาพของลูกเอง:
"มาม่า แสดงภาพให้เราดูว่าเราจะเป็นเช่นไร" ดังนั้น ในขณะที่กำลังพูดคุยกับบัพดาดา
ก็มีลูกบางคนยังคงถามถึงภาพของตนเอง ลูกทุกคนต้องมีความปรารถนานี้เช่นกัน:
ว่าคงจะดีถ้าลูกจะได้รับภาพของลูกเอง อย่างไรก็ตาม บัพดาดากล่าวว่า:
บัพดาดาได้ให้กระจกพิเศษกับลูกทุกคน กระจกนั้นคืออะไร? ในปัจจุบัน
ลูกเป็นนายของตนเองใช่ไหม? ใช่ไหม? ลูกเป็นผู้มีอำนาจในการปกครองตนเองหรือไม่?
หากลูกเป็น ให้ยกมือขึ้น! ลูกเป็นผู้มีอำนาจในการปกครองตนเองหรือไม่? อัจชะ
ลูกบางคนไม่ได้ยกมือขึ้น ลูกเป็นนายแค่ระดับเล็กน้อยเท่านั้นหรือ? อัจชะ
ลูกคือผู้มีอำนาจในการปกครองตนเอง ดังนั้นขอแสดงความยินดี!
ดังนั้นชาร์ทของผู้เป็นนายของตนเองจึงเป็นกระจกที่แสดงให้เห็นใบหน้าของสถานภาพในอนาคตของลูก
ลูกมีกระจกนี้หรือไม่? ลูกทุกคนได้รับกระจกแล้วใช่ไหม? กระจกนั้นชัดเจนใช่ไหม?
ไม่มีรอยดำใดๆบนกระจกนั้นใช่ไหม? อาจไม่มีรอยดำใดๆ แต่บางครั้ง เมื่อมีน้ำร้อน
กระจกก็จะเป็นไอน้ำและกลับมาพร่ามัว ตัวอย่างเช่น เมื่อมีหมอกลง
กระจกก็จะฝ้ามัวจนลูกไม่สามารถมองเห็นอะไรได้ชัดเจนในกระจก
ทุกคนต้องเคยมีประสบการณ์นี้ในเวลาอาบน้ำ ดังนั้น
หากแม้กระทั่งตอนนี้อวัยวะใดอวัยวะหนึ่งของลูกไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของลูกโดยสิ้นเชิง
– อวัยวะนั้นอยู่ภายใต้การควบคุมของลูก แต่บางครั้งก็ไม่ – เช่น
อวัยวะทางกายใดๆของลูก ตา ปาก หู หรือแม้กระทั่งเท้าของลูก
บางครั้งก็ไปอยู่ในกลุ่มคนที่ผิด ซึ่งในกรณีนั้น
แม้แต่เท้าของลูกก็ไม่สามารถอยู่ภายใต้การควบคุมของลูกได้ ลูกจะไปนั่งในที่ชุมนุม
ลูกจะนั่งลงและฟังเรื่องราวที่ไม่ถูกต้องของรามายณะหรือภควัทคีตา
ไม่ใช่เรื่องราวที่ถูกต้อง ดังนั้น
หากประสาทสัมผัสทางกายของลูกอย่างใดอย่างหนึ่งไม่อยู่ภายใต้การควบคุมของลูก
และนั่นรวมถึงความคิดและเวลาด้วย ลูกสามารถตรวจสอบจากสิ่งนี้ได้ว่า
เมื่อลูกไม่มีพลังในการควบคุมใดๆเหนืออำนาจในการปกครองตนเองของลูก
ลูกจะควบคุมอาณาจักรของโลกได้อย่างไร? แล้วลูกจะกลายเป็นราชาได้อย่างไร?
ที่นั่นทุกสิ่งถูกต้องแม่นยำ
ลูกจะมีพลังในการควบคุมและพลังในการปกครองโดยอัตโนมัติอันเป็นรางวัลสำหรับความเพียรพยายามที่ลูกทำในยุคบรรจบกัน
ดังนั้น หากลูกขาดพลังในการควบคุมและพลังในการปกครองในเวลานี้ในยุคบรรจบกัน
นั่นหมายความว่าหากขาดความพยายามแล้วรางวัลจะเป็นเช่นไร?
ลูกฉลาดในการคำนวณสิ่งนี้ใช่ไหม? ดังนั้น ให้มองดูใบหน้าของลูกในกระจกนี้
มองดูใบหน้าของลูกเอง ใบหน้าใดที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าลูก? ใบหน้าของราชา
ใบหน้าของผู้ที่เป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์ ใบหน้าของประชากรที่สูงส่ง
หรือประชากรทั่วไป? ดังนั้นลูกเห็นภาพของลูกแล้วหรือไม่? ตรวจสอบด้วยภาพนี้
ตรวจสอบทุกวัน
เพราะการบรรลุผลเป็นเวลาที่ยาวนานนั้นขึ้นอยู่กับความพยายามของลูกเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน
หากลูกคิดว่าลูกจะมีการวางเฉยอย่างไม่มีขีดจำกัดโดยอัตโนมัติในเวลาสุดท้าย
แล้วในช่วงเวลาสุดท้าย การวางเฉยนั้นจะเป็นช่วงเวลาสุดท้ายหรือไม่
หรือจะเป็นช่วงเวลาที่ยาวนาน? ลูกคงจะไม่พูดว่านั่นเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานใช่หรือไม่?
ดังนั้น ลูกได้กลายเป็นนายของตนเองอย่างสมบูรณ์มาเป็นเวลา 21 ชาติเกิดหรือไม่?
ลูกอาจไม่ได้นั่งบนบัลลังก์ แต่ลูกควรมีสิทธิ์ในอาณาจักร
ช่วงระยะเวลาที่ยาวนานนี้มีความเชื่อมโยงกับรางวัลเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน ดังนั้น
อย่าได้ไม่ระมัดระวัง จนถึงตอนนี้ยังไม่มีการกำหนดวันสำหรับการทำลายล้าง
ลูกไม่รู้ว่าจะเป็นอีกแปดปีหรือสิบปี ลูกไม่รู้เรื่องนั้น ดังนั้น
อย่าคิดว่ามันจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ยังมาไม่ถึง ไม่เลย
ก่อนที่จะคิดถึงวันสิ้นสุดของโลก ให้คิดถึงช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตของลูกก่อน
ลูกได้กำหนดวันที่แน่นอนแล้วหรือยัง? มีลูกคนไหนรู้บ้างไหมว่าลูกจะต้องตายในวันนี้?
มีใครรู้สิ่งนี้บ้างไหม? ลูกไม่รู้ใช่ไหม? โลกกำลังจะจบสิ้นลง
และนั่นจะเกิดขึ้นในเวลาของมันเอง แต่ก่อนอื่นใด ให้คิดถึงช่วงเวลาสุดท้ายของลูกเอง
และจดจำคติพจน์ของจักกัตตัมบ้า คติพจน์ของเธอคืออะไร? "ให้คิดว่าทุกช่วงเวลาเป็นช่วงเวลาสุดท้ายของลูก"
มันต้องเกิดขึ้นในทันที ลูกจะไม่ได้รับวันที่แน่นอน
ไม่ว่าจะเป็นสำหรับโลกหรือช่วงเวลาสุดท้ายของลูกเอง
ทั้งหมดนี้เป็นเกมเกี่ยวกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นทันทีทันใด ดังนั้น จงตั้งศาลของลูก
โอ้ ราชา! โอ้ ราชาผู้มีอำนาจในการปกครองตนเอง! จงตั้งศาลของลูกเอง
รักษาให้เป็นระเบียบ เพราะคำสรรเสริญของอนาคตก็คือจะมีกฎและระเบียบ
มันจะเป็นธรรมชาติที่นั่น จะมีความสมดุลของทั้งความรักและกฎเกณฑ์ มันจะเป็นธรรมชาติ
กฎเกณฑ์ที่ว่า หากใครไม่ใช่ราชา เขาจะไม่สามารถออกกฎหมายได้ ทุกวันนี้
ผู้คนยังคงออกกฎหมายอยู่เรื่อยๆ ทุกวันนี้แม้แต่ตำรวจก็ยังใช้กฎหมายในมือของตนเอง
อย่างไรก็ตาม ที่นั่นจะมีความสมดุลของความรักและกฎเกณฑ์โดยธรรมชาติ
ดังนั้น ตอนนี้
จงนั่งอยู่บนที่นั่งของผู้ทรงอำนาจ แล้วอวัยวะทางกาย พลัง
และคุณธรรมทั้งหมดเหล่านั้นจะกล่าวกับลูกว่า “ขอรับนายท่าน ขอรับนายท่าน!”
สิ่งเหล่านี้จะไม่หลอกลวงลูก “ขอรับ ฉันอยู่นี่” แล้วตอนนี้ลูกจะทำอะไร?
ลูกจะเฉลิมฉลองงานเฉลิมฉลองอะไรในวันแห่งความทรงจำระลึกถึงในปีหน้า?
ทุกโซนมีการเฉลิมฉลองใช่ไหม? ลูกเองก็มีพิธีอันทรงเกียรติมากมายเช่นกัน
เวลานี้เฉลิมฉลองพิธีแห่งความสำเร็จของทุกความคิดและทุกขณะ เฉลิมฉลองพิธีนี้
เวลานี้สิ่งที่ไร้ประโยชน์ทั้งหมดควรจบสิ้นลง
เพราะเมื่อลูกกลายเป็นภาพลักษณ์แห่งความสำเร็จ
ดวงวิญญาณจะบรรลุความสำเร็จโดยการมีความพอใจอย่างเต็มที่ จากความสิ้นหวัง
ตะเกียงแห่งความหวังอันบริสุทธิ์จะจุดประกายทุกหนแห่ง
เมื่อมีความสำเร็จประเภทใดก็ตาม พวกเขาจะจุดตะเกียงใช่หรือไม่? ตอนนี้
จุดตะเกียงแห่งความหวังในโลก ทุกดวงวิญญาณมีความสิ้นหวังประเภทใดประเภทหนึ่ง
เนื่องจากความสิ้นหวัง พวกเขาจึงทุกข์ใจและตึงเครียด ดังนั้น โอ้
ตะเกียงที่ไม่สูญสลาย เวลานี้ เฉลิมฉลองดิวาลีของตะเกียงแห่งความหวัง!
ตัวลูกเองก่อน แล้วจึงค่อยเป็นทุกคน ลูกได้ยินสิ่งนี้ไหม?
บัพดาดารู้สึกพอใจที่ได้เห็นความรักของลูกๆ เปอร์เซ็นต์ในวิชาของความรักนั้นดี
ทำไมลูกถึงมาที่นี่ทั้งที่ใช้ความพยายามมากมายขนาดนี้? อะไรนำพาลูกมาถึงที่นี่?
รถไฟหรือเครื่องบิน? ความรักต่างหากที่นำพาลูกมาที่นี่
ลูกมาถึงที่นี่บนเครื่องบินแห่งความรัก ดังนั้น ลูกได้สอบผ่านในวิชาแห่งความรักแล้ว
ตอนนี้ลูกเป็นนายในการเป็นผู้ทรงอำนาจแล้ว และลูกสอบผ่านในวิชานั้นแล้ว ดังนั้น
วัตถุธาตุ มายา และซันสการ์เหล่านี้จะกลายเป็นข้ารับใช้ของลูก
พวกเขาจะรอคำสั่งของเจ้านายของพวกเขาในทุกขณะ พ่อบราห์มาก็เช่นกัน
ในฐานะที่เป็นนายได้ใช้ความพยายามที่ละเอียดอ่อนภายในเช่นนั้นในลักษณะที่ลูกแม้กระทั่งไม่รู้ด้วยซ้ำว่าท่านกลับมาสมบูรณ์ได้อย่างไร
กรงเปิดออกและนกก็โบยบินไป
กรงแห่งบัญชีกรรมของโลกที่มีตัวตนและร่างกายเปิดออกและนกก็โบยบินไป
ตอนนี้พ่อบราห์มากำลังปลุกเรียกลูกทุกคนด้วยความรักอย่างมากจากส่วนลึกของหัวใจของท่าน
โดยกล่าวว่า มาเร็วๆ มาเร็วๆ มาตอนนี้เลย มาเดี๋ยวนี้เลย
ดังนั้นลูกได้รับปีกแล้วใช่ไหม?
ตอนนี้ลูกทุกคนต้องทำการฝึกดริลนี้ในหัวใจของลูกในหนึ่งวินาที ทำตอนนี้
จบสิ้นความคิดทั้งหมด ฝึกดริลดังนี้: โอ้ บาบา! บาบาที่แสนหวาน! บาบาที่น่ารัก!
ตอนนี้เรากำลังจะกลายเป็นผู้ที่มีรูปที่อะแวค เช่นเดียวกับท่านตอนนี้ (บาบาทำการฝึกดริล)
อัจชะ
ถึงลูกๆที่รักและมีพลังทุกคนในทุกหนแห่ง
ถึงลูกๆที่มีอำนาจในการปกครองตนเองทุกคนและถึงลูกๆที่มีสิทธิ์ในโลก
ถึงลูกๆที่เป็นผู้เพียรพยายามอย่างแรงกล้าในทุกหนแห่งซึ่งยังคงนั่งอยู่บนที่นั่งของนายผู้ทรงอำนาจ
ถึงลูกๆที่มีอำนาจในการปกครองโลกผู้เป็นนายที่สม่ำเสมอที่สั่งวัตถุธาตุ ซันสการ์
พลัง และคุณธรรม
ถึงผู้ที่นำความเพียบพร้อมและความสมบูรณ์พร้อมให้ใกล้เข้ามาเหมือนอย่างพ่อ ถึงลูกๆ
ทุกคนในทุกมุมของแผ่นดินนี้และในต่างแดน รัก ระลึกถึง และนมัสเต จากบัพดาดา
สำหรับวันแห่งพลัง
ขณะนี้บัพดาดากำลังระลึกถึงใครเป็นพิเศษ? ลูกจานัค
เธอส่งข้อความพิเศษว่าเธอจะต้องปรากฏตัวในชุมนุมอย่างแน่นอน ดังนั้น
ไม่ว่าลูกจะมาจากลอนดอน อเมริกา ออสเตรเลีย แอฟริกา เอเชีย หรือทั่วทั้งบารัต
ถึงลูกๆ ทุกคน รักและระลึกถึงเป็นการส่วนตัวตามชื่อและตามคุณสมบัติพิเศษ
ลูกทุกคนกำลังได้รับความรักและการระลึกถึงเป็นการส่วนตัวใช่ไหม? อัจชะ
วันนี้
บาบาก็ระลึกถึงผู้ที่มาจากมธุบันเช่นกัน พวกเขานั่งอยู่ด้านหน้า ลูกทุกคนจากมธุบัน
ยกมือขึ้น! ทุกแขนของมธุบัน!
ลูกทุกคนจากมธุบันโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับโชคจากการสละละทิ้งของลูกเป็นพิเศษในทางที่ละเอียดอ่อน
เพราะลูกอาศัยอยู่ในพันดาฟบาวัน มธุบัน ชานติวัน
อย่างไรก็ตามผู้ที่จะได้พบกับบาบาได้รับโอกาส
ในขณะที่ผู้ที่มาจากมธุบันเป็นเพียงผู้เฝ้าดูในฐานะผู้สังเกตการณ์ อย่างไรก็ตาม
บาบาจะจดจำผู้ที่มาจากมธุบันว่าเป็นผู้ที่อยู่ในหัวใจของท่านเสมอ
ชื่อและร่องรอยของสิ่งที่เสียไปโดยเปล่าประโยชน์ในมธุบันควรจบสิ้นลง
จงเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในการทำงานรับใช้และในสภาพของลูกเอง จงเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในทุกสิ่ง
สิงนี้ดีใช่ไหม? บาบาไม่ลืมผู้ที่มาจากมธุบัน
แต่ผู้ที่มาจากมธุบันได้รับโอกาสในการสละละทิ้ง
พร:
ขอให้ลูกทำให้ผู้อื่นได้มองเห็นประกายของความพอใจบนหน้าผากของลูกและกลายเป็นภาพลักษณ์ที่ให้นิมิต
ประกายของความพอใจยังคงเปล่งประกายบนหน้าผากของผู้ที่พอใจอยู่เสมอ
หากดวงวิญญาณที่ไม่มีความสุขเห็นสิ่งเหล่านี้ ดวงวิญญาณนั้นจะกลับมามีความสุขด้วย
และความทุกข์ของพวกเขาก็จะจบสิ้นลง
ทุกคนจะถูกดึงดูดเข้าไปหาผู้ที่มีสมบัติแห่งความสุขของความพอใจโดยอัตโนมัติ
ใบหน้าแห่งความสุขของพวกเขาจะกลายเป็นป้ายกระดานที่มีชีวิตที่ให้การแนะนำผู้เป็นหนึ่งเดียวที่สร้างพวกเขาขึ้นมา
ดังนั้น จงเป็นเพชรพลอยแห่งความพอใจเช่นนั้นที่อยู่อย่างพอใจและทำให้ผู้อื่นพอใจ
เพื่อให้ผู้คนมากมายสามารถมีนิมิตได้
คติพจน์:
มันเป็นหน้าที่ของผู้ที่ทำร้ายผู้อื่นที่จะต้องทำให้เจ็บปวด
และเป็นหน้าที่ของลูกที่จะต้องปกป้องตนเอง
มีความรักในความสันโดษและซึมซับความเป็นหนึ่งเดียวกันและสมาธิ
เช่นที่มีการทุบมะพร้าวให้แตกและมีการตัดริบบิ้นในพิธีเปิดงาน ในทำนองเดียวกัน
จงตัดริบบิ้นของทิศทางเดียว พลังเดียว ศรัทธาเดียว และความเป็นหนึ่งเดียว
และทุบมะพร้าวให้แตกแห่งความพอใจและความสุขกับทุกคน
รดน้ำพื้นโลกหรือพื้นดินด้วยสิ่งนี้ แล้วดูว่าลูกจะประสบความสำเร็จมากแค่ไหน