10.05.25       Morning 
Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน 
เก็บประเด็นของความรู้นี้ไว้ในสำนึกรู้ของลูกแล้วลูกจะอยู่อย่างมีความสุข 
เวลานี้ลูกกำลังยืนอยู่ที่ประตูสู่สวรรค์ 
บาบากำลังแสดงให้ลูกเห็นถึงหนทางไปสู่การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต
คำถาม:
ลูกๆ 
ต้องให้ความใส่ใจต่อสิ่งใดเพื่อรักษาทะเบียนประวัติของลูกให้ดี?
คำตอบ:
ลูกต้องให้ความใส่ใจที่จะไม่เป็นสาเหตุของความทุกข์แก่ผู้ใดด้วยความคิด คำพูด 
หรือการกระทำของลูก ธรรมชาติของลูกควรชั้นหนึ่งและอ่อนหวานอย่างมาก 
อย่าให้มายาจับจมูกหรือหูของลูกในลักษณะที่เธอทำให้ลูกทำสิ่งที่ผิดหรือลูกทำให้ใครบางคนประสบกับความทุกข์ 
หากลูกเป็นสาเหตุที่ทำให้ใครมีความทุกข์ลูกจะต้องเสียใจอย่างมากและทะเบียนประวัติของลูกก็จะเสีย
เพลง: 
แสดงหนทางให้แก่คนตาบอดเถิดพระเจ้าที่รัก...
โอมชานติ 
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆ 
หนทางที่มีการสดงให้แก่ลูกนั้นง่ายมากแต่ลูกก็ยังล้มลุกคลุกคลานต่อไป 
ขณะที่นั่งอยู่ที่นี่ลูกเข้าใจว่าพ่อกำลังสอนลูกและแสดงหนทางสู่ดินแดนแห่งความเงียบสงบแก่ลูก 
สิ่งนี้ง่ายดายมาก พ่อพูดว่า: 
จงอยู่ในการจดจำระลึกถึงให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ทั้งวันและคืน 
พวกเขาล้มลุกคลุกคลานเป็นอย่างมากด้วยการเดินเท้าในการจาริกแสวงบุญในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา 
ในขณะที่นั่งที่นี่ลูกอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำรำลึกถึง 
พ่อได้อธิบายแก่ลูกด้วยเช่นกันว่าลูกต้องสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่งและเฝ้าแต่จบสิ้นข้อบกพร่องที่เป็นเช่นปีศาจ 
อย่าได้มีการกระทำที่ชั่วร้ายเป็นเช่นปีศาจใดๆที่จะกลายเป็นบาป 
พ่อมาเพื่อทำให้ลูกมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ 
ลูกของจักรพรรดิจะมีความสุขเมื่อได้เห็นพ่อและอาณาจักรของเขา 
แม้ว่าพวกเขาจะมีอาณาจักรพวกเขาก็ยังคงมีความเจ็บป่วยทางร่างกาย 
ที่นี่ลูกๆมีศรัทธาว่าชีพบาบาได้มาและท่านสอนเรา 
จากนั้นเราจะไปสวรรค์และปกครองที่นั่น จะไม่มีความทุกข์ประเภทใดที่นั่น 
ความรู้ของผู้สร้าง ตอนเริ่ม ตอนกลาง และตอนจบของสิ่งสร้างอยู่ในสติปัญญาของลูก 
ความรู้นี้ไม่อยู่ในสติปัญญาของมนุษย์คนอื่นใดๆ 
เวลานี้ลูกๆเข้าใจว่าลูกก็ไม่เคยมีความรู้ใดๆมาก่อน ลูกไม่รู้จักพ่อ 
ความเลื่อมใสศรัทธานั้นถือได้ว่าสูงส่งมากและมีการแสดงความเลื่อมใสศรัทธาต่างๆมากมายหลายประเภท 
ที่นั่นทุกสิ่งเป็นทางกายภาพ ไม่มีสิ่งใดละเอียดอ่อนที่นั่น 
การไปจาริกแสวงบุญที่อมานาถของพวกเขาเป็นการจาริกแสวงบุญทางร่าง 
มีลิงกัมที่นั่นด้วย ผู้คนไม่เข้าใจเลยว่าพวกเขาจะไปหาใคร 
ลูกๆไม่ได้ล้มลุกคลุกคลานไปที่ใดอีกต่อไป 
ลูกรู้ว่าลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนเพื่อโลกใหม่ที่ไม่มีพระเวทย์หรือคัมภีร์ฯลฯ 
ไม่มีความเลื่อมใสศรัทธาใดๆในยุคทอง ที่นั่นมีเพียงความสุขเท่านั้น 
ที่ใดมีความเลื่อมใสศรัทธาก็จะมีความทุกข์ รูปภาพของวงจรนี้ดีมาก 
ประตูสวรรค์นั้นชัดเจนมากในรูปภาพนั้น 
เก็บสิ่งนี้ไว้ในสติปัญญาของลูกว่าเวลานี้ลูกกำลังนั่งอยูที่ประตูของสวรรค์ 
ควรมีความสุขอย่างมาก 
ลูกๆสามารถอยู่อย่างมีความสุขอย่างมากด้วยการจดจำประเด็นต่างๆของความรู้นี้ 
ลูกรู้ว่าลูกกำลังจะผ่านประตูไปสู่สวรรค์ มีผู้คนน้อยมากที่นั่น 
ที่นี่มีมนุษย์มากมาย พวกเขายังคงล้มลุกคลุกคลานอย่างมากต่อไป 
พวกเขาให้ทานมากมายและทำบุญมากมาย 
พวกเขาล้มลุกคลุกคลานไปทั่วอย่างมากด้วยการตามผู้รู้ฯลฯ 
แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังคงร้องเรียกหา: โอ้ พระเจ้า! แสดงหนทางให้แก่คนตาบอดด้วย! 
พวกเขาต้องการให้มีการแสดงหนทางสู่การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตเสมอ 
ลูกรู้ว่าโลกนี้เป็นโลกเก่าแห่งความทุกข์ 
อย่างไรก็ตามมีเพียงลูกเท่านั้นที่รู้สิ่งนื้ ผู้คนเหล่านั้นไม่รู้สิ่งนี้ 
พวกเขาบอกว่าระยะเวลาของยุคเหล็กนั้นหลายแสนปี 
ดังนั้นผู้คนที่หมดหนทางเหล่านั้นอยู่ในความมืดมิดใช่ไหม? ในบรรดาลูกเช่นกัน 
ลูกเข้าใจตามลำดับกันไปว่าบาบาของเรากำลังสอนราชาโยคะแก่เรา 
เช่นเดียวกับที่พวกเขามีโยคะ(การเชื่อมโยง)และจดจำครูผู้ที่สอนพวกเขาให้กลายเป็นนักกฎหมายหรือวิศวกร 
บางคนกลายเป็นนักกฎหมายด้วยการศึกษาความรู้เพื่อกลายเป็นนักกฎหมาย นี่คือราชาโยคะ 
โยคะของสติปัญญาของเราเชื่อมโยงกับพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด 
ปรอทของความสุขของลูกควรจะขึ้นสูงมากด้วยสิ่งนี้ กลับมาอ่อนหวานอย่างมาก! 
ธรรมชาติของลูกควรจะชั้นหนื่งมาก ไม่ควรมีใครประสบกับความทุกข์จากลูก 
แม้ว่าลูกจะไม่ต้องการทำร้ายใครมายาก็จับจมูกหรือหูของลูกและทำให้ลูกทำผิดพลาดแล้วลูกก็เสียใจอยู่ภายใน: 
ฉันเป็นสาเหตุที่ทำให้คนนั้นมีความทุกข์โดยไม่มีเหตุผล 
อย่างไรก็ตามทะเบียนประวัติของลูกจะเสียไปแล้วในเวลานั้น 
ลูกควรพยายามที่จะไม่เป็นเหตุของความทุกข์แก่ใครด้วยความคิด คำพูด 
หรือการกระทำของลูก พ่อมาเพื่อทำให้เรากลายเป็นเทพเช่นนั้น 
พวกเขาทำให้ใครมีความทุกข์หรือไม่? ครูทางโลกสอนลูกว่า; 
เขาไม่ได้ทำให้ลูกไม่มีความสุขใช่ไหม? ใช่ 
ถ้านักเรียนไม่ได้ศึกษาเล่าเรียนพวกเขาจะต้องถูกลงโทษ 
ทุกวันนี้มีการห้ามไม่ให้ตีใครในโรงเรึยน 
ลูกๆเป็นครูทางจิตและหน้าที่ของลูกคือให้การศึกษาแก่พวกเขาและสอนพวกเขาให้มีกิริยามารยาทที่ดี 
หากพวกเขาศึกษาได้ดีพวกเขาก็จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง 
หากพวกเขาไม่ศึกษาเล่าเรียนพวกเขาจะสอบตก 
พ่อมาทุกวันเพื่อให้ความรู้แก่ลูกและสอนกิริยามารยาทให้กับลูกเช่นกัน 
มีการจัดนิทรรศการฯลฯเพื่อสอนผู้อื่น ทุกคนขอให้มีนิทรรศการและเครื่องฉายภาพขึ้นจอ 
(projectors) ผู้คนนับพันจะซื้อเครื่องฉายภาพเหล่านี้ 
พ่อบอกทุกสิ่งแก่ลูกในวิธีที่ง่ายมาก 
การทำงานรับใช้ที่อมานาถก็ทำได้ง่ายดายด้วยเช่นกัน 
ลูกสามารถอธิบายว่าความเลื่อมใสศรัทธาคืออะไรและความรู้คืออะไรโดยการใช้รูปภาพ 
ในด้านนี้คือความรู้และอีกด้านหนึ่งคือความเลื่อมใสศรัทธา 
ด้วยสิ่งหนึ่งมีสวรรค์เเละด้วยอีกสิ่งหนึ่งมีนรก สิ่งนี้ชัดเจนมาก 
สิ่งที่ลูกศึกษาเล่าเรียนเวลานี้ง่ายดายมาก ลูกแม้กระทั่งสอนผู้อื่นได้เป็นอย่างดี 
อย่างไรก็ตามการจาริกสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงของลูกอยู่ที่ไหน? 
ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องของสติปัญญา 
เราต้องจดจำพ่อและในการจดจำรำลึกถึงนี้ที่มายาหวดแส้ใส่ลูก 
เธอตัดโยคะของสติปัญญาของลูกอย่างสมบูรณ์ พ่อพูดว่า: 
ลูกทั้งหมดอ่อนแออย่างมากในโยคะ แม้แต่มหารตีที่ดีมากก็อ่อนแออย่างมาก 
บางคนคิดว่าผู้นั้นผู้นี้มีความรู้ที่ดีมากเเละดังนั้นต้องเป็นมหารตี บาบาพูดว่า: 
พวกเขาเป็นกองทัพม้าและกองทัพเท้า มหารตีคือผู้ที่อยู่ในการจดจำระลึกถึง 
ด้วยการอยู่ในการจดจำระลึกถึงในขณะที่ทำทุกสิ่ง 
บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้องและลูกจะกลับมาบริสุทธิ์ 
มิฉะนั้นจะต้องมีสัมผัสกับการลงโทษและสถานภาพของลูกจะถูกทำลาย 
ดังนั้นเก็บบันทึกสำหรับตนเองเพื่อที่ลูกจะรู้ว่าลูกทำความเพียรพยายามใด 
บาบาเองพูดว่า: พ่อทำความเพียรพยายามเช่นกัน 
สติปัญญาของพ่อไปสู่ทิศทางอื่นซ้ำแล้วซ้ำเล่า บาบามีความใส่ใจมากมาย 
ลูกสามารถไปได้เร็ว พร้อมกับสิ่งนื้ลูกต้องเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของลูกด้วยเช่นกัน 
หากหลังจากกลับมาบริสุทธิ์แล้วลูกข้องแวะในกิเลส 
สิ่งใดก็ตามที่ลูกหามาได้ทั้งหมดจะถูกทำลาย เมื่อลูกโกรธใครหรือกลายเหมือนน้ำเกลือ 
นั่นหมายความว่าลูกกลายเป็นปีศาจ มายามาในรูปแบบที่ต่างกันมากมาย 
แต่ยังไม่มีใครกลับมาสมบูรณ์พร้อม บาบาดลใจลูกให้เพียรพยายาม 
เป็นสิ่งที่ง่ายดายมากสำหรับลูกกุมารี ลูกเองควรจะเข้มแข็ง 
ต้องมีความซื่อสัตย์ภายในตัวลูก 
หากหัวใจของลูกผูกพันอยู่กับใครอยู่ภายในลูกจะไม่สามารถอยู่ที่นี่ต่อไปได้ 
กุมารีและผู้เป็นแม่ควรจะข้องแวะตนเองในงานรับใช้ของการทำให้บารัตกลายเป็นสวรรค์ 
สิ่งนี้ใช้ความเพียรพยายาม 
ไม่มีสิ่งใดที่สามารถบรรลุได้โดยไม่ต้องใช้ความเพียรพยายาม 
ลูกกำลังได้รับอาณาจักรเป็นเวลา 21 ชาติเกิด ดังนั้นลูกต้องเพียรพยายามอย่างมาก 
บาบาอนุญาตให้ลูกศึกษาการศึกษาทางโลกต่อไปจนกว่าลูกจะกลับมาเข้มแข็งในสิ่งนี้ 
ไม่ควรจะเป็นเช่นนั้นที่ลูกสูญเสียทั้งสองโลก 
หากลูกติดกับในรูปและนามของใครลูกจะจบสิ้นลงอย่างสมบูรณ์ 
เพียงลูกที่มีโชคเท่านั้นที่สามารถเพียรพยายามที่จะลืมสำนึกของร่างกาย 
ที่จะกลับมาปราศจากร่างและจดจำพ่อ พ่ออธิบายทุกวันว่า: ลูกๆ 
ลืมสำนึกของร่างกายของลูก ฉันดวงวิญญาญนี้ที่ปราศจากร่างกำลังจะกลับบ้านเวลานี้ 
ฉันต้องสลัดทิ้งร่างกายนี้ที่นี่ 
เมื่อฉันอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่ออย่างสม่ำเสมอและกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรมเท่านั้นที่ฉันจะสามารถสลัดทิ้งร่างได้? 
นี่คือบางสิ่งสำหรับสติปัญญา 
อย่างไรก็ตามหากไม่อยู่ในโชคของบางคนเขาจะทำความเพียรพยายามอะไร? 
ควรอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกมาที่นี่ครั้งแรกอย่างปราศจากร่างแล้วลูกก็ถูกผูกไว้ในความสัมพันธ์ที่เป็นกรรมแห่งความสุขและแล้วก็ติดกับอยู่ในบ่วงพันธะที่มีกิเลสของอาณาจักรของราวัน 
พ่อพูดว่า: เวลานี้ลูกต้องกลับมาปราศจากร่าง 
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ เป็นดวงวิญญาณที่กลับมาไม่บริสุทธิ์ 
ดวงวิญญาณพูดว่า: โอ้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ได้โปรดมา! 
เวลานี้ได้มีการแสดงวิธีที่จะเปลี่ยนจากไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์แก่ลูกแล้ว 
ดวงวิญญาณนั้นไม่สูญสลาย 
ลูกดวงวิญญาณมาที่นี่และเข้ามาในร่างกายเพื่อที่จะเล่นบทบาทของลูก 
เวลานี้พ่อได้อธิบายสิ่งนี้แก่ลูก 
ผู้ที่เคยได้รับคำอธิบายนี้เมื่อวงจรที่แล้วก็จะมาอยู่เรื่อยๆ พ่อพูดว่า: 
เวลานี้ลืมความสัมพันธ์ยุคเหล็กของลูก เวลานี้ลูกต้องกลับบ้าน โลกนี้จะถูกทำลาย 
ไม่มีพละกำลังใดหลงเหลืออยู่ในโลกนี้ 
เหตุนี้เองผู้คนจึงล้มลุกคลุกคลานไปทั่วอย่างมาก 
พวกเขาแสดงความเลื่อมใสศรัทธาเพื่อพบพระเจ้า 
พวกเขาคิดว่าความเลื่อมใสศรัทธานั้นดีมาก 
พวกเขาเชื่อว่าด้วยการทำความเลื่อมใสศรัทธาอย่างมากมายพวกเขาจะได้พบพระเจ้าและถูกนำไปสู่การหลุดพ้น 
เวลานี้ความเลื่อมใสศรัทธาของลูกได้สิ้นสุดลงแล้ว คำพูดของความเลื่อมใสศรัทธาที่ว่า 
“โอ้ราม! โอ้พระเจ้า!" ไม่ควรออกมาจากปากของลูกอีกต่อไป ควรจะหยุดลง พ่อพูดว่า: 
เพียงแค่จดจำพ่อ! โลกนื้ตาโมประธาน ผู้ที่สะโตประธานอาศัยอยู่ในยุคทอง 
ยุคทองเป็นสภาพของการขึ้นและแล้วสภาพก็จะเริ่มลงมา 
ที่จริงแล้วแม้แต่ยุคเงินก็ไม่ควรเรียกว่าสวรรค์ 
เพียงยุคทองเท่านั้นที่ควรเรียกว่าสวรรค์ ความรู้ของตอนเริ่ม 
ตอนกลางและตอนจบอยู่ในสติปัญญาของลูกๆ ตอนเริ่มต้นหมายถึงจุดเริ่มต้น 
ตอนกลางหมายถึงครึ่งทาง แล้วก็มีตอนจบ อาณาจักรของราวันเริ่มต้นตอนครึ่งทาง 
พ่อมาในบารัตเท่านั้น เป็นบารัตที่กลับมาบริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์ 
เป็นชาวบารัตที่ใช้ 84 ชาติเกิด ผู้คนของศาสนาอื่นทั้งหมดมาตามลำดับกันไป 
ต้นไม้ทั้งหมดเติบโตขึ้นเรื่อยๆและพวกเขาทั้งหมดมาในเวลาของตนเอง 
สิ่งเหล่านี้ไม่ได้อยู่ในสติปัญญาของคนอื่น ในบรรดาลูกๆเช่นกัน 
ไม่ใช่ว่าทุกคนสามารถซึมซับสิ่งนี้ได้ทั้งหมด หากแม้ว่าลูกจะเก็บวงจรของ 84 
ชาติเกิดนี้ในสติปัญญาของลูก ลูกจะสามารถอยู่อย่างมีความสุข 
เวลานื้บาบามาเพื่อพาเรากลับบ้าน ผู้เป็นที่รักที่แท้จริงได้มาแล้ว 
ผู้ที่เราจดจำเป็นอย่างมากในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาได้มาแล้วเวลานี้เพื่อพาเราดวงวิญญาณกลับบ้าน 
ผู้คนไม่รู้ว่าความสงบคืออะไร ดวงวิญญาณเป็นตัวของความสงบ ลูกได้รับอวัยวะเหล่านั้น 
ดังนั้นลูกต้องลงมือกระทำ พ่อผู้เป็นมหาสมุทรแห่งความสงบพาทุกคนกลับบ้าน 
และแล้วเมื่อนั้นที่ทุกคนจะได้รับความสงบ ในยุคทองลูกมีความสงบพร้อมกับมีความสุข 
ดวงวิญญาณที่เหลือทั้งหมดจะกลับไปและพักอยู่ในดินแดนแห่งความเงียบสงบ 
มีเพียงพ่อเท่านั้นที่เรียกว่ามหาสมุทรเเห่งความสงบ 
ลูกๆมากมายลืมสิ่งนี้เพราะว่าพวกเขายังคงมีสำนึกที่เป็นร่างและไม่ได้กลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ 
พ่อให้ความสงบแก่ทุกคน ลูกต้องแสดงให้พวกเขาเห็นยุคบรรจบพบกันนี้ในรูปภาพ 
เวลานี้ทุกคนไม่มีความสงบ ในยุคทองจะไม่มีศาสนามากมายเหล่านี้ 
พวกเขาทั้งหมดจะกลับไปสู่อาณาเขตแห่งความสงบ 
ที่นั่นลูกได้รับความสงบจากความพอใจในหัวใจของลูก ในอาณาจักรของลูก,ลูกมีความสุขและความสงบ 
ในยุคทองลูกมีความบริสุทธิ์ ความสงบและความสุข 
ดินแดนแห่งการหลุดพ้นนั้นเรียกว่าบ้านที่แสนหวาน 
จะไม่มีใครที่ไม่บริสุทธิ์หรือไม่มีความสุขที่นั่น 
ไม่มีเรื่องของความสุขหรือความทุกข์ที่นั่น ผู้คนไม่เข้าใจความหมายของความสงบ 
ตัวอย่างของสร้อยคอของราชินีได้มีการให้ไว้ พ่อพูดว่า: เวลานี้รับความสงบและความสุข 
รับทุกสิ่ง ขอให้ลูกมีชีวิตที่ยืนยาว! เด็กที่นั่นนั้นเกิดมาตามระบบ 
เทพไม่จำเป็นต้องเพียรพยายามที่จะมีลูก 
ดวงวิญญาณได้นิมิตว่าถึงเวลาที่จะต้องออกจากร่างกายของเขาและเขาจากร่างของเขาด้วยความสุข 
บาบานี้มีความสุขของการจากร่างของท่านแล้วก็ไปและกลายเป็นเช่นนั้นด้วย 
ในปัจจุบันฉันยังคงศึกษาเล่าเรียน ลูกรู้ว่าลูกจะไปยุคทองเช่นกัน 
เป็นในยุคบรรจบพบกันเท่านั้นที่ทั้งหมดนี้อยู่ในสติปัญญาของลูก 
ดังนั้นลูกควรอยู่อย่างมีความสุขมาก 
ยิ่งการศึกษาสูงมากเท่าไหร่ก็ยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น พระเจ้ากำลังสอนเรา! 
เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกอยู่เบื้องหน้าลูก ดังนั้นควรมีความสุขมาก 
อย่างไรก็ตามบางคนก็ล้มลงขณะที่ก้าวไป 
งานรับใช้จะขยายตัวเมื่อลูกกุมารีเข้ามาอยู่ในสนามของงานรับใช้ พ่อพูดว่า: 
ประการแรกอย่ากลายเป็นเหมือนน้ำเกลือซึ่งกันและกัน 
เพราะลูกรู้ว่าลูกจะไปสู่โลกที่สิงโตและลูกแกะดื่มน้ำจากบ่อเดียวกัน 
ที่นั่นหัวใจของลูกจะมีความสุขกับสิ่งใดก็ตามที่ลูกเห็น ชื่อที่แท้จริงคือสวรรค์ 
ดังนั้นลูกกุมารีควรบอกพ่อแม่ทางร่างของลูกว่า: 
เวลานี้ฉันกำลังเตรียมตัวที่จะไปที่นั่น 
ดังนั้นฉันต้องอยู่อย่างบริสุทธิ์อย่างแน่นอน พ่อพูดว่า: 
ตัณหาราคะคือศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุด 
เวลานี้ฉันกลายเป็นโยคีแล้วดังนั้นฉันจึงไม่สามารถกลับมาไม่บริสุทธิ์ 
ลูกต้องเข้มแข็งอย่างมากที่จะพูดเช่นนี้ 
ลูกจะได้เห็นว่างานรับใช้เติบโตอย่างรวดเร็วเพียงใดเมื่อกุมารีเช่นนั้นปรากฏตัวขึ้น 
อย่างไรก็ตามพวกเขาต้องเอาชนะความผูกพันยืดมั่น 
เมื่อลูกตายไปแล้วทำไมลูกต้องจดจำอะไร? ลูกๆ มากมายจดจำบ้านของลูกและลูกๆของลูกฯลฯ 
แล้วลูกจะมีโยคะกับพ่อได้อย่างไร? 
ควรจะอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าเวลานี้ลูกเป็นของบาบา โลกเก่านี้จบสิ้นไปแล้ว 
พ่อพูดว่า: จดจำพ่อ! อัจชะ
ถึงลูกๆ 
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก 
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. 
เพื่อที่จะทำให้โชคของลูกสูงส่ง 
ฝึกฝนที่จะกลับมาปราศจากร่างให้มากเท่าที่จะเป็นไปได้ 
ทำความเพียรพยายามอย่างเต็มที่เพื่อลืมจิตสำนึกที่เป็นร่างกาย 
เพื่อที่ลูกจะไม่จดจำรูปหรือนามของใคร
2. 
เก็บชาร์ทของพฤติกรรมของลูก อย่าได้มีการกระทำที่เป็นเช่นปีศาจใด 
ทำให้หัวใจของลูกซื่อสัตย์ กลายเป็นผู้ทำลายความผูกพันยึดมั่น 
และอยู่อย่างไม่างเว้นในงานรับใช้ของการทำให้บารัตกลายเป็นสวรรค์
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้เอาชนะโลกโดยการเป็นอิสระจากบ่วงพันธะของมายาในรูปที่สูงศักดิ์ 
(royal)
“ความพยายามของฉัน 
สิ่งประดิษฐ์ของฉัน งานรับใช้ของฉัน การสัมผัสของฉัน คุณธรรมของฉันดี 
พลังการตัดสินของฉันดีมาก จิตสำนึกของ"ของฉัน"นี้เป็นรูปที่สูงศักดิ์ของมายา 
มายาแสดงเวทมนตร์เช่นนี้ที่เธอทำให้ “ของท่าน (Yours)” กลายเป็น “ของฉัน (mine)” 
และแล้วเวลานี้จงเป็นอิสระจากบ่วงพันธะใดๆ 
และสร้างความสัมพันธ์กับพ่อผู้เดียวและลูกจะกลายเป็นผู้เอาชนะมายา 
เพียงผู้ที่เอาชนะมายาเท่านั้นที่จะเป็นผู้เอาชนะโลก 
พวกเขาสามารถใช้คำสั่งที่จะปราศจากร่างในหนึ่งวินาทีได้อย่างง่ายดายและโดยอัตโนมัติ
คติพจน์:
ผู้ที่เปลี่ยนแปลงโลกคือผู้ที่เปลี่ยนสิ่งที่เป็นลบของใครก็ตามให้กลายเป็นบวก
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน: 
สร้างสมบุคลิกภาพของความสูงส่งและความบริสุทธิ์ทางจิตวิญญาณ
รูปดั้งเดิมของลูกนั้นบริสุทธิ์ ศาสนาดั้งเดิมของลูก นั่นคือ 
คุณธรรมแรกของดวงวิญญาณคือความบริสุทธิ์ ดินแดนดั้งเดิมของลูกคือดินแดนที่บริสุทธิ์ 
อาณาจักรของลูกคืออาณาจักรที่บริสุทธิ์ 
อนุสรณ์ของลูกนั้นบริสุทธิ์อย่างสูงสุดและมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา 
ธรรมชาติที่เป็นนิรันดร์ของอวัยวะทางร่างกายของลูกนั้นคือธรรมชาติของการกระทำกรรมที่บริสุทธิ์ 
เพียงแค่รักษาสิ่งนี้ไว้ในสำนึกรู้ของลูก 
และลูกจะได้รับการปลดปล่อยจากการทำความพยายามและการใช้แรง 
และลูกจะสามารถสร้างสมความบริสุทธิ์ให้เป็นเช่นพร