10.08.25 Avyakt Bapdada Thai Murli
31.10.2006 Om Shanti Madhuban
พร้อมกับการมีความรักอย่างสม่ำเสมอแล้ว จงเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่ด้วย
และลูกจะกลายเป็นผู้ทำลายอุปสรรค และเป็นตัวของการแก้ไขปัญหา
วันนี้ มหาสมุทรแห่งความรักได้มาเพื่อพบลูกๆของท่าน
ผู้ที่มีค่าควรแก่ความรักของพระเจ้า
ลูกทุกคนได้เดินทางมายังที่นี่ในเครื่องบินแห่งความรักอันละเอียดอ่อนใช่หรือไม่?
ลูกโบยบินมาที่นี่ด้วยเครื่องบินธรรมดาหรือเครื่องบินแห่งความรัก?
คลื่นแห่งความรักกำลังปรากฏขึ้นในหัวใจของทุกคน
และความรักเท่านั้นที่เป็นรากฐานของชีวิตบราห์มินนี้ เมื่อลูกทุกคนมาที่นี่
ความรักคือสิ่งที่ดึงดูดลูกมาใช่หรือไม่? ลูกได้ยินความรู้ในภายหลัง
แต่เป็นความรักต่างหากที่ทำให้ลูกรักพระเจ้า
ลูกคงไม่เคยแม้แต่จะฝันว่าลูกจะมีค่าควรกับความรักของพระเจ้า
แล้วตอนนี้ลูกจะพูดว่าอย่างไร? ว่าลูกได้กลายเป็นเช่นนั้นแล้ว
ความรักนี้ไม่ใช่ความรักธรรมดา แต่มันคือความรักที่มาจากหัวใจ
มันคือความรักที่มีจิตสำนึกเป็นดวงวิญญาณ มันคือความรักที่แท้จริง
มันคือความรักที่เห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่น
ความรักจากพระเจ้านี้ให้ประสบการณ์ของการจดจำระลึกถึงแก่ลูกได้อย่างง่ายดาย
การจะลืมคนที่ลูกรักนั้นเป็นเรื่องยาก การจดจำคนๆนั้นไม่ใช่เรื่องยาก
การจะลืมคนๆนั้นเป็นเรื่องยาก ความรักคือแม่เหล็กอันละเอียดอ่อน
ความรักทำให้ลูกเป็นโยคีที่ง่ายดาย มันปลดปล่อยลูกจากความต้องลำบากตรากตรำ
การระลึกถึงใครบางคนด้วยความรักไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายาม
ลูกจึงได้รับประทานผลแห่งความรัก
ลูกทุกคนที่มาจากทุกหนแห่งเป็นสิ่งชี้บอกของความรัก
และดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์ก็วิ่งมาที่นี่ด้วยความรัก ดูสิว่าลูกๆ วิ่งมาที่นี่จาก 90
ประเทศ ลูกๆในดินแดนนี้มีค่าควรกับความรักของพระเจ้า แต่วันนี้
ลูกดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์มีโอกาสทอง ลูกทุกคนก็มีความรักพิเศษด้วยเช่นกันใช่หรือไม่?
ลูกมีความรักใช่หรือไม่? ลูกมีความรักมากมาย! มากแค่ไหน?
ลูกจะเปรียบเทียบกับสิ่งใดได้หรือไม่? มันไม่มีอะไรเปรียบเทียบได้เลย
ลูกทุกคนมีบทเพลง: บนท้องฟ้ามีดวงดาวไม่มากนักและมีน้ำไม่มากนักเช่นกัน
ลูกมีความรักที่ไม่มีขีดจำกัด ความเสน่หาที่ไม่มีขีดจำกัด
บัพดาดามาที่นี่เพื่อพบกับลูกๆที่น่ารักเช่นกัน
ลูกๆทุกคนต่างก็มีการจดจำระลึกถึงด้วยความรัก
และบัพดาดาก็มาด้วยความรักที่มีต่อลูกๆ
เช่นเดียวกับที่เส้นแห่งความรักกำลังเปล่งประกายบนใบหน้าของแต่ละคนในเวลานี้
ตอนนี้ลูกจำเป็นต้องเพิ่มเติมสิ่งใดอีกบ้างในลักษณะเดียวกันนี้? ลูกมีความรัก
สิ่งนี้แน่นอน บัพดาดากำลังมอบใบประกาศนียบัตรให้แก่ลูกแต่ละคนว่าลูกมีความรัก
ลูกต้องทำอะไรตอนนี้? ลูกเข้าใจแล้ว เวลานี้ลูกเพียงแค่ต้องขีดเส้นใต้เน้นย้ำว่า
จงอยู่อย่างมีความรักอย่างสม่ำเสมอ สม่ำเสมอ-ไม่ใช่แค่บางครั้งบางคราว
ความรักไม่ขาดตอน แต่มีความแตกต่างในเปอร์เซ็นต์ ดังนั้น
มนตราที่จะจบสิ้นความแตกต่าง (antar) คืออะไร?
จงเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่ตลอดเวลาและสม่ำเสมอ จงเป็นลูกของผู้ประทานอย่างสม่ำเสมอ
เช่นผู้รับใช้โลก ไม่ควรมีเวลาใดที่จะเป็นเช่นนั้นที่ลูกไม่ได้เป็นนายผู้ประทาน
เพราะลูกก็มีความคิดที่จะกลายเป็นผู้ช่วยร่วมกับพ่อในงานของการให้คุณประโยชน์ต่อโลกของท่าน
ไม่ว่าลูกจะให้ทานและให้ความร่วมมือของพลังด้วยจิตใจของลูก
ไม่ว่าลูกจะให้ทานและให้ความร่วมมือของความรู้นี้ด้วยคำพูดของลูก
หรือไม่ว่าลูกจะให้ทานของคุณธรรมด้วยการกระทำของลูก
หรือให้ทานความสุขด้วยสายสัมพันธ์ที่มีความรัก
ลูกคือนายของสมบัติที่มีค่ามากมายที่ไม่มีที่สิ้นสุด ที่ร่ำรวยที่สุดในโลก
ลูกมีสมบัติอันล้ำค่าที่สม่ำเสมอและไม่มีที่สิ้นสุด ยิ่งลูกให้มากเท่าไหร่
ก็ยิ่งเพิ่มขึ้นมากเท่านั้น สมบัติเหล่านั้นจะไม่ลดลง แต่จะเพิ่มมากขึ้น
เพราะในปัจจุบัน
พี่น้องชายหญิงทางจิตวิญญาณส่วนใหญ่ของลูกกำลังกระหายสมบัติที่มีค่าเหล่านี้
ดังนั้น ลูกไม่มีความเห็นอกเห็นใจต่อพี่น้องชายหญิงของลูกหรือ?
ลูกจะไม่ดับความกระหายของดวงวิญญาณที่กระหายหรือ?
เสียงนั้นยังไม่เข้ามาถึงหูลูกหรือว่า "โอ้ เหล่าเทพเจ้าและเทพีของเรา
โปรดให้พลังแก่เรา โปรดให้ความรักอันแท้จริงแก่เราด้วย!"
ทั้งผู้เลื่อมใสศรัทธาและดวงวิญญาณที่กำลังสัมผัสกับความทุกข์ต่างร้องเรียกหา "โปรดมีความเมตตา
มีความเห็นอกเห็นใจด้วยเถิด โอ้
เหล่าเทพเจ้าและเทพีแห่งความเมตตาและความเห็นอกเห็นใจ!"
ลูกได้ยินเสียงเรียกของเวลาแล้วใช่หรือไม่? เวลาที่จะให้แก่พวกเขาคือตอนนี้
แล้วลูกจะให้พวกเขาในตอนไหนอีก?
ลูกสะสมสมบัติที่มีค่าที่ไม่มีที่สิ้นสุดและมั่นคงไว้มากมายขนาดนี้
แล้วลูกจะให้ทานสมบัติเหล่านั้นเมื่อไหร่? จะเป็นช่วงเวลาสุดท้ายหรือไม่?
ในตอนนั้นลูกจะสามารถให้ทานได้เพียงหยิบมือเดียว
แล้วลูกจะนำสมบัติที่ลูกสะสมไว้ไปใช้เมื่อใด? ให้ตรวจสอบว่า:
ฉันใช้สมบัติอย่างใดอย่างหนึ่งในทางที่มีค่าในทุกขณะหรือไม่?
มีประโยชน์เป็นสองเท่าในการทำสิ่งนี้ เมื่อลูกใช้สมบัติเหล่านั้นในทางที่มีค่า
ดวงวิญญาณก็จะได้รับประโยชน์ และพร้อมกันนั้น เนื่องจากลูกเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่
ลูกก็จะกลายเป็นผู้ทำลายอุปสรรคได้อย่างง่ายดาย ไม่ใช่เป็นตัวของปัญหา
แต่เป็นตัวของการแก้ไขปัญหา มีประโยชน์เป็นสองเท่า วันนี้อุปสรรคนี้มาถึง
เมื่อวานอุปสรรคนั้นมาถึง วันนี้สิ่งนี้เกิดขึ้น เมื่อวานสิ่งนั้นเกิดขึ้น
ลูกจะเป็นอิสระจากอุปสรรคและปัญหาตลอดไป
ลูกจะไม่ต้องเสียเวลาไปกับปัญหาและไม่ต้องลำบากตรากตรำเพื่อจัดการกับสิ่งนั้น
เพราะบางครั้งลูกก็ไม่มีความสุข บางครั้งก็มีความกระตือรือร้น
บัพดาดาไม่ชอบเห็นลูกๆของท่านลำบากตรากตรำ
เมื่อบัพดาดาเห็นว่าลูกๆของท่านกำลังลำบากตรากตรำ
ท่านก็ไม่อาจทนเห็นลูกๆลำบากตรากตรำได้ ดังนั้น จงเป็นอิสระจากความลำบากตรากตรำ
ลูกต้องเพียรพยายาม แต่เพียรพยายามประเภทไหน?
เวลานี้ลูกจะยังคงเป็นผู้ที่เพียรพยายามกับปัญหาเล็กๆน้อยๆ ของลูกต่อไปหรือไม่?
เวลานี้จงเพียรพยายามที่จะเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่อยู่เสมอและให้ความร่วมมืออยู่เสมอ
ให้ความร่วมมือกับบราห์มินและกับดวงวิญญาณที่กระหายและประสบกับความทุกข์
จงเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่ เวลานี้มีความจำเป็นสำหรับความเพียรพยายามนี้
ลูกชอบสิ่งนี้ใช่ไหม? ลูกชอบหรือไม่? ลูกที่นั่งอยู่ข้างหลังชอบหรือไม่?
ดังนั้นเวลานี้ลูกควรนำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลงบางอย่างใช่หรือไม่?
ลูกได้ให้เวลามากมายกับความพยายามของตนเองแล้ว พันดาวาส ลูกชอบสิ่งนี้หรือไม่?
แล้วตั้งแต่วันพรุ่งนี้ลูกจะทำอย่างไร?
ลูกจะเริ่มตั้งแต่วันพรุ่งนี้หรือตั้งแต่ตอนนี้? จงมีความคิดว่า "นับจากนี้ไป
เวลาและความคิดของเราจะเป็นไปเพื่อโลก จะเป็นไปเพื่อการรับใช้โลก"
ด้วยการทำเช่นนี้จะเกิดผลดีกับตัวลูกเองโดยอัตโนมัติ สิ่งนี้จะไม่ถูกละเลย
แต่จะเพิ่มขึ้น เพราะเหตุใดน่ะหรือ? เมื่อลูกเติมเต็มความปรารถนาของผู้อื่น
เมื่อลูกมอบความสุขให้แก่พวกเขาแทนที่จะทำให้พวกเขาเป็นทุกข์
เมื่อลูกให้พลังและคุณธรรมแก่ดวงวิญญาณที่อ่อนแอ พวกเขาจะให้พรมากมาย
และการได้รับพรจากทุกคนก็เป็นวิธีที่ง่ายดายที่สุดในการก้าวไปข้างหน้า
แม้ว่าลูกจะไม่ได้ให้คำบรรยายหรือไม่สามารถเข้าร่วมโปรแกรมได้มากนัก มันก็ไม่สำคัญ
ไม่เป็นไร หากลูกสามารถทำสิ่งนั้นได้ ก็จงทำมากขึ้นไปอีก อย่างไรก็ตาม
แม้ว่าลูกจะไม่สามารถทำสิ่งนั้นได้ มันก็ไม่สำคัญ ไม่เป็นไร
จงใช้สมบัติที่มีค่าของลูกในทางที่มีค่า
ลูกได้รับการบอกว่าจงเฝ้าแต่ให้สมบัติที่มีค่าของพลังด้วยจิตใจของลูก
ใช้สมบัติที่มีค่าของความรู้นี้ด้วยคำพูด ใช้สมบัติที่มีค่าของคุณธรรมด้วยการกระทำ
ใช้สมบัติที่มีค่าของเวลาด้วยสติปัญญา
และสมบัติที่มีค่าของความสุขในความสัมพันธ์และสายสัมพันธ์ของลูกในทางที่มีค่า
การใช้สิ่งเหล่านี้ในทางที่มีค่า ลูกจะกลายเป็นตัวของความสำเร็จได้อย่างง่ายดาย
ลูกจะอยู่อย่างโบยบินต่อไปเรื่อยๆ เพราะพรนั้นทำงานเหมือนลิฟต์ ไม่ใช่บันได
เมื่อมีปัญหาเกิดขึ้น ลูกก็จะจบสิ้นปัญหานั้นไปได้
บางครั้งลูกต้องใช้เวลาสองวันกับปัญหานั้น บางครั้งก็ใช้เวลาสองชั่วโมง
สิ่งนี้เปรียบเสมือนการขึ้นบันได จงใช้พรของลูกในทางที่มีค่า
กลายเป็นตัวของความสำเร็จ
แล้วลูกจะสามารถไปถึงที่ใดก็ตามที่ลูกต้องการด้วยลิฟต์นี้ได้ภายในหนึ่งวินาที
ไม่ว่าจะเป็นอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน สถานที่พำนักสูงสุด หรืออาณาจักรของลูกเอง
ลูกก็สามารถไปถึงที่นั่นได้ภายในหนึ่งวินาที ในลอนดอนลูกมีโปรแกรม one minute (หนึ่งนาที)
บัพดาดากล่าวว่า one second หนึ่งวินาที" ภายในหนึ่งวินาที
ลูกสามารถไปถึงที่ใดก็ได้ในลิฟต์แห่งพร เพียงแค่กดสวิตช์ของสำนึกรู้ แค่นั้นเอง
จงเป็นอิสระจากความลำบากตรากตรำ
วันนี้เป็นวันของดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์และดังนั้น ก่อนอื่น
บัพดาดาปรารถนาที่จะเห็นดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์ในรูปแบบใด?
เป็นอิสระจากความลำบากตรากตรำ เป็นตัวของความสำเร็จ และมีค่าควรกับพร
ลูกจะกลายเป็นสิ่งนี้ใช่ไหม? ดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์มีความรักที่ดีมากต่อพ่อ
ลูกจำเป็นต้องมีพลัง แต่ลูกมีความรักที่ดีมาก
ลูกได้แสดงความมหัศจรรย์แล้วใช่หรือไม่? ดูสิ จาก 90 ประเทศ จากประเทศต่างๆ
ที่มีขนบธรรมเนียมและระบบที่แตกต่างกัน ทั้งห้าทวีปกลายเป็นต้นจันทน์ต้นเดียว
ลูกทุกคนกลายเป็นส่วนหนึ่งของต้นไม้ต้นเดียว
เวลานี้เหลือเพียงวัฒนธรรมบราห์มินเดียว ยังมี 'วัฒนธรรมอังกฤษ' หรือ "วัฒนธรรมของเราคือวัฒนธรรมอังกฤษ"
อยู่อีกต่อไปหรือไม่? ไม่มีแล้วใช่ไหม? ลูกเป็นบราห์มินใช่หรือไม่?
ผู้ที่เชื่อว่าวัฒนธรรมของลูกคือวัฒนธรรมบราห์มิน ยกมือขึ้น!
เป็นเพียงวัฒนธรรมบราห์มินเท่านั้น ไม่มีการเพิ่มเติมใดๆ
ลูกทุกคนเป็นหนึ่งเดียวกันใช่หรือไม่? บัพดาดากำลังแสดงความยินดีกับลูก
เพราะลูกทุกคนกลายเป็นส่วนหนึ่งของต้นไม้ต้นเดียว รู้สึกดีมาก
ลองถามลูกจากอเมริกาหรือยุโรปว่า "ลูกเป็นใคร" แล้วลูกจะตอบว่าอย่างไร? "บราห์มิน"
หรือลูกจะพูดว่า "ฉันมาจากสหราชอาณาจักร หรือฉันเป็นคนแอฟริกัน
หรือฉันเป็นคนอเมริกัน" ไม่ใช่เลย ทุกคนเป็นหนึ่งเดียวกันเป็นบราห์มิน
ลูกทุกคนเป็นหนึ่งเดียวกันในทิศทางเดียวกัน ลูกทุกคนมีรูปเดียวกันคือรูปบราห์มิน
และมีทิศทางเดียวกันคือศรีมัต ลูกสนุกกับสิ่งนี้ใช่ไหม? ลูกสนุกกับสิ่งนี้หรือไม่?
หรือว่ามันยาก? ไม่ยากเลยใช่ไหม? ลูกพยักหน้ารับ เป็นสิ่งที่ดี
บัพดาดาต้องการความใหม่อะไรในงานรับใช้? ไม่ว่าลูกจะกำลังทำงานรับใช้อะไร
ลูกก็ทำได้ดีมาก ดีมากๆเลย และขอแสดงความยินดีกับสิ่งนั้นด้วย อย่างไรก็ตาม
ในอนาคตลูกมีอะไรจะเพิ่มเติมอีกไหม? ลูกทุกคนคิดว่าน่าจะมีอะไรใหม่ๆบ้าง
บัพดาดาเห็นว่าโปรแกรมใดก็ตามที่ลูกทำ เวลาใดก็ตามที่ลูกให้
ลูกก็ทำสิ่งนั้นด้วยความรัก ลูกเพียรความพยายามด้วยความรัก
และถึงแม้ว่าลูกจะให้เงิน
เงินนั้นก็เพิ่มทวีคูณเป็นหลายล้านเท่าและสะสมไว้ในธนาคารของพระเจ้าของลูก ดังนั้น
ลูกไม่ได้ให้อะไรเลย แต่ลูกสะสมไว้ ผลลัพธ์ก็คือ
จะเห็นได้ว่าลูกทุกคนได้ทำหน้าที่ในการให้สาส์นและให้คำแนะนำได้ดีมาก
ไม่ว่าจะทำที่ไหนก็ตาม ตอนนี้กำลังจัดขึ้นที่เดลี จัดขึ้นที่ลอนดอน
และบัพดาดาก็ชอบโปรแกรม Call of Time และ Peace of Mind (เสียงเรียกของเวลา
และความสงบของจิตใจ) ที่ดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์ทำเป็นอย่างมาก
ไม่ว่างานอื่นใดที่ลูกสามารถทำได้ จงทำต่อไป เพราะเมื่อพวกเขาได้รับสาส์น
พวกเขาจะกลายเป็นคนที่มีความรัก พวกเขาจะกลับมาให้ความร่วมมือ
และบางคนแม้กระทั่งก็มามีความสัมพันธ์ด้วย อย่างไรก็ตาม
ตอนนี้ลูกต้องทำอะไรเพิ่มเติมอีกบ้าง? เมื่อใดก็ตามที่ลูกมีโปรแกรมใหญ่
ผู้คนก็จะได้รับสาส์นอยู่แล้ว แต่พวกเขาก็ควรจากไปพร้อมกับประสบการณ์เช่นกัน
ประสบการณ์สามารถทำให้พวกเขาก้าวไปข้างหน้าได้อย่างรวดเร็วมาก ตัวอย่างเช่น ใน Call
of Time or Peace of Mind, (เสียงเรียกของเวลาหรือความสงบของจิตใจ)
พวกเขามีประสบการณ์มากขึ้น อย่างไรก็ตาม ในโปรแกรมที่ใหญ่กว่า
พวกเขาได้รับสาส์นที่ดี แต่ใครก็ตามที่มา
ลูกต้องคอยติดตามผลและให้พวกเขามีประสบการณ์บางอย่าง
เพราะประสบการณ์นั้นไม่มีวันลืม และประสบการณ์นั้นจะดึงดูดพวกเขามากขึ้น
แม้จะขัดกับความปรารถนาในจิตสำนึกของพวกเขาก็ตาม ดังนั้น ก่อนอื่น บัพดาดาขอถามว่า
แม้แต่ลูกบราห์มินทั้งหลายได้มีประสบการณ์ในทุกประเด็นของความรู้นี้แล้วหรือยัง?
ลูกได้มีประสบการณ์กับทุกพลังแล้วหรือยัง?
ลูกได้มีประสบการณ์กับทุกคุณธรรมแล้วหรือยัง?
ลูกได้มีประสบการณ์กับสภาพที่มีจิตสำนึกเป็นดวงวิญญาณแล้วหรือยัง?
ลูกได้มีประสบการณ์กับความรักของพระเจ้าแล้วหรือยัง?
ลูกได้ผ่านความเข้าใจในความรู้นี้แล้ว และลูกก็กลายเป็นผู้ที่เต็มไปด้วยความรู้
แม้แต่บัพดาดาก็ยังพูดถึงเรื่องนี้และบอกว่านี่ก็โอเค ดวงวิญญาณคืออะไร?
พระเจ้าคืออะไร? ละครคืออะไร? ลูกเข้าใจความรู้นี้แล้ว
แต่เป็นไปได้ไหมที่จะสัมผัสพลังดวงวิญญาณและพลังของพระเจ้าในทุกสถานการณ์เมื่อใดก็ตามที่ลูกต้องการและนานเท่าที่ลูกต้องการ?
ลูกสามารถสัมผัสทุกสิ่งที่ลูกต้องการได้เมื่อใดก็ตามที่ลูกต้องการและนานเท่าที่ลูกต้องการหรือไม่?
หรือบางครั้งมันเป็นสิ่งหนึ่ง และในบางครั้งมันเป็นอีกสิ่งหนึ่ง? ลูกคิดว่า "ฉันคือดวงวิญญาณ"
แล้วลูกก็กลับมามีสำนึกเป็นร่างซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดังนั้น
ประสบการณ์นั้นมีประโยชน์หรือไม่?
การเป็นตัวของประสบการณ์หมายถึงการเป็นตัวของประสบการณ์ในทุกวิชา
เป็นตัวของประสบการณ์ของทุกพลัง ดังนั้น จงเพิ่มประสบการณ์ภายในตัวลูกเอง
ลูกมีประสบการณ์เหล่านั้น ไม่ใช่ว่าลูกไม่มี แต่มันมีอยู่เพียงบางครั้งเท่านั้น
ดังนั้น บัพดาดาจึงไม่ต้องการมันบางครั้ง เมื่อบางสิ่งเกิดขึ้น
มันก็กลายเป็นบางครั้ง ลูกมักจะถูกถามบ่อยๆว่าเป้าหมายของลูกคืออะไร
แล้วลูกก็บอกว่าลูกต้องการที่จะกลับมาทัดเทียมกับพ่อ ลูกทุกคนให้คำตอบเดียวกัน
ดังนั้น เพื่อให้ทัดเทียมกับพ่อ: พ่อไม่เคยเป็นบางครั้งหรืออะไรบางอย่าง
พ่อบราห์มาเป็นราซยุกต์ โยคยุกต์เสมอ และเต็มไปด้วยทุกพลังอยู่เสมอ ไม่ใช่บางครั้ง
ประสบการณ์ที่ลูกมีจะคงอยู่ตลอดไป ไม่ใช่แค่เพียงช่วงเวลาหนึ่ง ดังนั้น
จงกลายเป็นตัวของประสบการณ์ด้วยตัวลูกเองในทุกสถานการณ์ จงมีประสบการณ์ในทุกวิชา
จงมีประสบการณ์ในฐานะเป็นตัวของความรู้นี้ จงมีประสบการณ์ในการเป็นโยคยุกต์
จงมีประสบการณ์ในการเป็นตัวของคุณธรรม จงมีประสบการณ์ในการทำงานรับใช้รอบด้าน
ในความคิด คำพูด การกระทำ ความสัมพันธ์ และสายสัมพันธ์ของลูก
และแล้วเมื่อนั้นจึงจะกล่าวได้ว่าลูกได้สอบผ่านด้วยเกียรตินิยม
แล้วลูกต้องการจะเป็นอะไร? ลูกต้องการจะสอบผ่านหรือสอบผ่านด้วยเกียรตินิยม?
ผู้ที่สอบผ่านก็จะมาทีหลังเช่นกัน แต่ลูกมาถึงก่อนที่คำว่า 'สายเกินไป'
จะถูกตั้งขึ้น แม้ว่าจะมีคนใหม่เข้ามาในตอนนี้ แต่ป้ายบอร์ดประกาศของคำว่า 'สายเกินไป'
ยังไม่ได้ถูกตั้งขึ้น ป้ายบอร์ดประกาศของคำว่า 'สาย' ได้ตั้งขึ้นมาแล้ว
แต่ป้ายบอร์ดประกาศของ 'สายเกินไป' ยังไม่ได้ตั้งขึ้นมา แม้แต่ลูกที่เพิ่งมาใหม่
ถ้าตอนนี้ลูกพยายามอย่างจริงจังอย่างเต็มที่ ไม่ใช่แค่พยายาม
แต่พยายามอย่างจริงจังอย่างเต็มที่ ลูกก็สามารถไปข้างหน้าได้
เพราะยังไม่มีการประกาศอันดับ มีการประกาศอันดับเพียงสองอันดับเท่านั้น
นั่นคือพ่อและแม่ ยังไม่มีการประกาศอันดับของบราเธอร์หรือซิสเตอร์คนที่สาม
ลูกอาจพูดได้ว่ามีความรักมากมายต่อดาดี้ พ่อก็มีความรักมากมายต่อดาดี้เช่นกัน
แต่ก็ยังไม่มีการประกาศอันดับ ด้วยเหตุนี้ลูกจึงเป็นลูกที่รักและโชคดีมากๆ
ที่จากหายไปนานและเวลานี้ได้พบเจอแล้ว จงโบยบินให้มากเท่าที่ลูกต้องการ
เพราะพ่อจับนิ้วมือของลูกเล็กๆในขณะที่พวกเขาเดิน
และท่านให้ความรักเป็นพิเศษแก่พวกเขา แต่ท่านไม่จับนิ้วของพวกผู้ใหญ่
พวกเขาเดินด้วยสองเท้าของตนเอง ด้วยตนเอง ดังนั้นแม้แต่คนใหม่ก็สามารถทำ (เวลา) ได้
ลูกมีโอกาสทอง อย่างไรก็ตาม ป้ายบอร์ดประกาศที่บอกว่า 'สายเกินไป'
จะถูกตั้งขึ้นในเร็วๆนี้ ดังนั้น จงทำสิ่งนี้ก่อนที่ป้ายบอร์ดนั้นจะตั้งขึ้นมา
ผู้ที่มาเป็นครั้งแรก ยกมือขึ้น! อัจชะ ขอแสดงความยินดี! ลูกมาถึงบ้านของลูก มธุบัน
เป็นครั้งแรกแล้ว
และด้วยเหตุนี้บัพดาดาขอแสดงความยินดีหลายล้านเท่าในนามของทั้งครอบครัวจากดินแดนนี้และจากต่างประเทศ
อัจชะ
ลูกสามารถทำให้ตนเองมั่นคงได้ภายในหนึ่งวินาทีในสภาพที่บัพดาดากำหนดทิศทางให้ลูกหรือไม่?
หรือเวลาของลูกจะหมดไปกับการพยายามเพียงเพื่อสิ่งนั้นหรือไม่?
ตอนนี้ลูกต้องฝึกฝนเพียงหนึ่งวินาที เพราะในช่วงเวลาสุดท้ายที่จะมาถึง
ซึ่งลูกจะได้รับใบประกาศนียบัตร 'สอบผ่านด้วยเกียรตินิยม'
การฝึกฝนนี้ต้องทำในเวลานี้
ทำให้ตนเองมั่นคงในหนึ่งวินาทีเมื่อใดก็ตามและที่ใดก็ตามที่ลูกต้องการในสภาพใดก็ตามที่ลูกต้องการ
ดังนั้นจงพร้อมเสมอ! ลูกพร้อมหรือยัง?
บัดนี้ ในหนึ่งวินาที
จงเป็นดวงวิญญาณบราห์มินที่สูงส่งในยุคบรรจบกันที่มีสิริมงคลที่สุด
จงทำให้ตนเองมั่นคงในสภาพนี้ เวลานี้ ฉันคือเทวดานางฟ้า เป็นแสงและเบาสบาย
สัมผัสประสบการณ์:
ฉันเป็นผู้ให้คุณประโยชน์ต่อโลกและกำลังรับใช้ด้วยจิตใจของฉันและให้รังสีแห่งพลัง
ลูกสามารถทำให้ตนเองมั่นคงในรูปนี้ได้ภายในหนึ่งวินาทีตลอดทั้งวันหรือไม่?
จงสัมผัสประสบการณ์นี้ต่อไป เพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้ในทันที ลูกจะไม่มีเวลามากนัก
การที่จะเป็นผู้ไม่หวั่นไหวท่ามกลางความปั่นป่วนในหนึ่งวินาทีนั้น
ลูกต้องหาเวลาฝึกฝนสิ่งนี้ด้วยตนเองเป็นครั้งคราว
ด้วยการทำเช่นนี้จะทำให้ลูกสามารถควบคุมจิตใจของลูกได้อย่างง่ายดาย
พลังในการควบคุมและพลังในการปกครองของลูกจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง อัจชะ
มีจดหมายมากมายส่งมาจากลูกๆในทุกหนแห่ง ลูกหลายคนได้ส่งประสบการณ์ของลูกมา
เพื่อเป็นการตอบแทน บัพดาดาขอมอบพรมากมายจากหัวใจของท่าน
และความรักและความทรงจำระลึกถึงหลายล้านเท่าจากหัวใจของท่านให้แก่ลูกๆของท่าน
บัพดาดากำลังมองเห็นว่าลูกๆในทุกหนแห่งต่างได้ยินและได้เห็น
แม้แต่ผู้ที่ไม่เห็นก็อยู่ในความทรงจำระลึกถึงเช่นกัน
สติปัญญาของทุกคนในเวลานี้อยู่ในมธุบัน ดังนั้น ถึงลูกๆ ทุกคนในทุกหนแห่ง
ขอจงรับความรักและความทรงจำระลึกถึงเป็นการส่วนตัว จงรับไว้ด้วยนามของตนเอง
ถึงลูกดวงวิญญาณที่สูงส่งทั้งหลายซึ่งอยู่อย่างโบยบินในสภาพที่สูงส่งด้วยปีกของความจริงจังและความกระตือรือร้นอย่างสม่ำเสมอ
ถึงลูกๆที่อยู่อย่างหลอมรวมอยู่ในความรักอย่างสม่ำเสมอ
ถึงลูกๆที่ปราศจากจากความลำบากตรากตรำ ปราศจากปัญหา ปราศจากอุปสรรค
โยคยุกต์และราซยุกต์ ถึงลูกๆ ผู้ซึ่งสอบผ่านในทุกสถานการณ์ได้ในหนึ่งวินาที
ถึงลูกที่เป็นนายผู้ทรงอำนาจที่อยู่อย่างเป็นตัวของทุกพลังในทุกขณะ รัก ระลึกถึง
และนมัสเตจากบัพดาดา
พร:
ขอให้ลูกทำงานรับใช้ยุคทอง ด้วยธรรมชาติยุคทองของลูก ในฐานะผู้เพียรพยายามที่สูงส่ง
ลูกที่ไม่มีสิ่งเจือปนของซันสการ์เก่า หรือธรรมชาติของความอิจฉาริษยา
หรือความดื้อรั้น หรือหรือผู้ที่พยายามหาเหตุผลมาแก้ตัวคือผู้ที่มีธรรมชาติยุคทอง
ผู้ที่มีธรรมชาติยุคทองเช่นนี้ และผู้ที่มีซันสการ์ที่พูดว่า "ฮาจี" อยู่ตลอดเวลา!
(ใช่แล้ว) ลูกที่มีความพยายามอันสูงส่งเช่นนี้
หล่อหลอมตนเองตามเวลาและงานรับใช้และกลายเป็นทองคำที่แท้จริง
เมื่อสิ่งเจือปนของความหลงทะนงตนและความรู้สึกถูกดูหมิ่นไม่ได้ปะปนกันในงานรับใช้ของลูก
ลูกจะถูกเรียกว่าผู้ทำงานรับใช้ยุคทอง
คติพจน์:
จบสิ้นคำถาม "ทำไม"
และ "อะไร" และอยู่อย่างมีความสุขในหัวใจของลูกอยู่เสมอ
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
เพื่อที่จะเป็นโยคีที่ง่ายดาย จงมีประสบการณ์ในความรักของพระเจ้า
ดวงวิญญาณที่ทัดเทียมกันและมีสภาพของการหลอมรวมอยู่ในความรักคือโยคีที่สม่ำเสมอ
พวกเขาไม่ใช่ผู้ที่ต้องใช้ความพยายามที่จะมีโยคะ
แต่พวกเขาเป็นผู้ที่หลอมรวมอยู่ในความรัก
พวกเขาไม่ได้แยกจากกันแล้วทำไมพวกเขาต้องจดจำระลึกถึงด้วยล่ะ?
มีการจดจำระลึกถึงโดยธรรมชาติ ที่ไหนมีมิตรภาพ
ที่นั่นย่อมมีการจดจำระลึกถึงอย่างเป็นธรรมชาติ
สภาพของดวงวิญญาณที่เท่าเทียมกันคือการอยู่ร่วมกันและหลอมรวมเป็นหนึ่ง