11.06.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน เวลานี้ลูกต้องกลับมาเพียบพร้อม
เพราะลูกต้องกลับบ้านและแล้วไปสู่โลกที่บริสุทธิ์
คำถาม:
วิธีใดที่จะกลับมาบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์?
คำตอบ:
เพื่อที่จะกลับมาบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์ ลูกต้องกลายเป็นขอทาน
ลืมความสัมพันธ์ทั้งหมดของลูกรวมทั้งร่างกายของลูกและจดจำพ่อ
และแล้วเมื่อนั้นลูกจะกลับมาบริสุทธิ์
ไม่ว่าอะไรก็ตามที่ลูกเห็นด้วยตาคู่นี้ในเวลานี้ทั้งหมดนั้นจะถูกทำลาย
เหตุนี้เองลูกต้องลืมทรัพย์สมบัติและสิ่งของในครอบครองทั้งหลายฯลฯ ของลูก
และกลายเป็นขอทาน เพียงขอทานเช่นนั้นเท่านั้นที่จะกลายเป็นเจ้าชาย
โอมชานติ
พ่ออธิบายแก่ลูกๆทางจิตที่สุดแสนหวาน
ลูกๆเข้าใจอย่างดีมากว่าดวงวิญญาณทั้งหมดบริสุทธิ์ในตอนเริ่มต้น เราเคยบริสุทธิ์
มีคำกล่าวเกี่ยวกับดวงวิญญาณว่า บริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์
เมื่อดวงวิญญาณบริสุทธิ์เขาก็มีความสุข
ได้เข้าไปอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าเมื่อลูกกลับมาบริสุทธิ์ลูกก็จะกลายเป็นนายของโลกที่บริสุทธิ์
ลูกกำลังเพียรพยายามเพื่อสิ่งนั้น โลกที่บริสุทธิ์คงอยู่มาเมื่อ 5000 ปีที่แล้ว
และลูกเคยบริสุทธิ์เป็นเวลาครึ่งวงจรในโลกนั้น
และแล้วก็ยังเหลืออยู่อีกครึ่งหนึ่งของวงจร ไม่มีใครอื่นสามารถเข้าใจสิ่งเหล่านี้
ลูกรู้ว่าความบริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์, ความสุขและความทุกข์, กลางวันและกลางคืน,
แต่ละสิ่งคงอยู่มาเป็นเวลาครึ่งวงจร
ผู้ที่เป็นคนดีและรู้คิดและผู้ที่ได้ทำความเลื่อมใสศรัทธามามากมายก็จะเข้าใจอย่างดีมาก
พ่อพูดว่า ลูกๆที่แสนหวาน ลูกเคยบริสุทธิ์ เพียงลูกๆเท่านั้นที่คงอยู่ในโลกใหม่
ที่เหลือทั้งหมดอยู่ในดินแดนแห่งความสงบ ในตอนแรกเราเคยบริสุทธิ์
และมีเราจำนวนน้อยมาก และแล้วโลกมนุษย์ก็ขยายตัวอย่างต่อเนื่องตามลำดับกันไป
ใครกำลังอธิบายแก่ลูกๆที่แสนหวาน? พ่อ, พ่อดวงวิญญาณสูงสุด,
กำลังอธิบายแก่ลูกดวงวิญญาณ สิ่งนี้ถูกเรียกว่ายุคบรรจบพบกัน
สิ่งนี้ถูกเรียกว่ากุมภ์(การพบกัน) ผู้คนลืมยุคบรรจบพบกันนี้
บาบาได้อธิบายแล้วว่ามีสี่ยุค และยุคที่ห้านี้คือยุคบรรจบพบกันเล็กๆ
ยุคก้าวกระโดดซึ่งมีช่วงระยะเวลาสั้นๆ พ่อพูดว่า
พ่อเข้ามาในผู้นี้ในสภาพที่ปลดเกษียณของเขา
ในตอนสุดท้ายของชาติเกิดสุดท้ายของหลายๆชาติเกิดของเขา ลูกๆ ได้มีการรับประกันนี้
พ่อได้เข้ามาในผู้นี้และบอกเล่าชีวประวัติของเขาด้วยเช่นกัน พ่อพูดว่า
พ่อพูดกับดวงวิญญาณเท่านั้น
บทบาทของแต่ละดวงวิญญาณจะมีการแสดงพร้อมกับร่างกายของเขา นั่นถูกเรียกว่าผู้มีชีวิต
(ผู้ที่อยู่ในร่างกาย) ผู้มีชีวิตที่บริสุทธิ์และผู้มีชีวิตที่ไม่บริสุทธิ์
สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกๆว่ามีเทพจำนวนน้อยมากในยุคทอง
และแล้วลูกก็จะพูดถึงตนเองว่า เราผู้มีชีวิตทั้งหลาย ผู้ที่เคยบริสุทธิ์ในยุคทอง
ได้กลายเป็นผู้ที่ไม่บริสุทธิ์หลังจากที่ได้ใช้ 84 ชาติเกิด
วงจรนี้เฝ้าแต่หมุนไปอย่างต่อเนื่อง จากบริสุทธิ์ไปสู่ไม่บริสุทธิ์
และไม่บริสุทธิ์มาบริสุทธิ์ ลูกจดจำพ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์นั้น ดังนั้นบาบามาในทุกๆ
5000 ปีเพียงครั้งเดียวเท่านั้นและก่อตั้งสวรรค์
พระเจ้าคือหนึ่งเดียวและท่านจะทำให้โลกเก่านั้นใหม่อย่างแน่นอน
และแล้วใครที่ทำให้โลกใหม่นั้นเก่า? ราวัน
เพราะเป็นราวันทำให้ลูกมีสำนึกที่เป็นร่าง ศัตรูถูกเผา เพื่อนจะไม่ถูกเผา
เพื่อนของทุกคนคือพ่อผู้เดียวผู้ที่ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
ทุกคนจดจำท่านเพราะท่านคือผู้เดียวผู้ที่ให้ความสุขแก่ทุกคน
ดังนั้นจะต้องมีใครบางคนที่ให้ความทุกข์อย่างแน่นอน นั่นคือราวันกิเลสทั้งห้า
ครึ่งหนึ่งของวงจรเป็นอาณาจักรของราม และอีกครึ่งหนึ่งของวงจรเป็นอาณาจักรของราวัน
ผู้คนวาดรูปสวัสดิกะ พ่ออธิบายความหมายสิ่งนั้น มีสี่ส่วนเท่ากัน
หนึ่งส่วนไม่สามารถใหญ่กว่าหรือเล็กกว่าแม้แต่เล็กน้อยได้ ละครนี้ถูกต้องแม่นยำมาก
บางคน,เพราะพวกเขาไม่มีความสุขอย่างมาก พวกเขาก็คิดว่าควรจะออกมาจากละครนี้
จึงเป็นการดีกว่าที่จะหลอมรวมเข้ากับธาตุบราห์มหรือหลอมรวมเข้ากับธาตุแห่งแสง
อย่างไรก็ตามไม่มีใครสามารถไปที่นั่น เพียงแค่ดูความคิดที่พวกเขามี!
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา, พวกเขาทำความเพียรพยายามประเภทต่างๆ
เมื่อซันยาสซีออกจากร่างของเขาก็จะไม่มีการถูกกล่าวว่าเขาได้ไปสวรรค์หรือดินแดนสุขาวดี
จะเป็นคำกล่าวถึงของผู้ครองเรือนว่า ผู้นั้นผู้นี้ได้จากไปสวรรค์แล้ว
ดวงวิญญาณจดจำสวรรค์ ลูกจดจำสวรรค์มากที่สุด
ลูกรู้ถึงประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของทั้งสอง ไม่มีใครอื่นรู้สิ่งนี้
ลูกก็ไม่รู้สิ่งนั้นเช่นกัน พ่อมาและอธิบายความลับทั้งหมดให้กับลูกๆ
นี่คือต้นไม้โลกมนุษย์ ต้นไม้จะมีเมล็ดแน่นอนด้วยเช่นกัน
พ่อผู้เดียวเท่านั้นที่อธิบายว่าโลกที่บริสุทธิ์กลับมาไม่บริสุทธิ์อย่างไร
และแล้วพ่อก็มาและทำให้โลกบริสุทธิ์ โลกที่บริสุทธิ์ถูกเรียกว่าสวรรค์
ในเวลานี้สวรรค์อยู่ในอดีตและจะซ้ำรอยอย่างแน่นอน เหตุนี้เองจึงมีคำกล่าวว่า
ประวัติศาสตร์โลกซ้ำรอย นั่นคือโลกได้กลับมาใหม่จากเก่าและเก่าจากใหม่
สำหรับการซ้ำรอยนั้นหมายความว่านี่คือละคร(ภาพยนตร์) คำว่า“ละคร”นั้นก็ดีมาก
ดูเหมือนจะถูกต้อง วงจรก็เฝ้าแต่หมุนไปเหมือนเดิมทุกประการ
การแสดงละครไม่สามารถกล่าวได้ว่าเป็นเหมือนเดิมทุกประการ
เมื่อผู้แสดงบางคนล้มป่วยเขาก็ลาป่วย สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกๆว่า
เราเคยเป็นเทพที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา และแล้วก็กลายเป็นผู้กราบไหว้บูชา
พ่อมาและแสดงให้ลูกเห็นถึงวิธีที่จะกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์
ท่านได้บอกลูกถึงสิ่งนี้เมื่อ 5000 ปีที่แล้วด้วยเช่นกัน ท่านเพียงแต่พูดว่า
ลูกๆจดจำพ่อ ก่อนอื่นใดพ่อทำให้ลูกมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ก่อนอื่นใดพ่อสอนบทเรียนให้กับลูก ลูกๆพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ
พ่อเตือนลูกอย่างมากและลูกก็ยังลืม!
ลูกก็จะลืมต่อไปตราบจนกระทั่งถึงตอนสิ้นสุดของละคร
ในเวลาสุดท้ายเมื่อถึงเวลาสำหรับการทำลายล้าง
การศึกษาเล่าเรียนของลูกก็จะมาถึงจุดจบ และแล้วลูกก็จะละร่างของลูก
เช่นเดียวกับที่งูลอกหนังเก่าของมัน พ่อพูดด้วยเช่นกันว่า
ไม่ว่าลูกจะนั่งหรือเดินเหินและเคลื่อนไหวไปมา จงอยู่อย่างมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ก่อนหน้านี้ลูกเคยมีสำนึกที่เป็นร่าง พ่อพูดว่า
เวลานี้จงกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ เมื่อลูกกลับมามีสำนึกที่เป็นร่าง
กิเลสทั้งห้าก็จับลูกไว้ เมื่อลูกนั้นกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ก็จะไม่มีกิเลสใดสามารถจับลูกได้
ลูกต้องกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อด้วยความรักอย่างมาก
เพียงในยุคบรรจบพบกันนี้เท่านั้นที่ดวงวิญญาณได้รับความรักจากพ่อ, ดวงวิญญาณสูงสุด
สิ่งนี้ถูกเรียกว่ายุคบรรจบพบกันที่ให้คุณประโยชน์เมื่อพ่อได้พบกับลูกๆ
ลูกแต่ละดวงวิญญาณอยู่ในร่างกาย
พ่อก็เข้ามาในร่างกายด้วยเช่นกันและทำให้ลูกมีศรัทธาว่าลูกคือดวงวิญญาณ
พ่อมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้นเมื่อท่านต้องพาทุกคนกลับบ้าน
ท่านอธิบายแก่ลูกด้วยเช่นกันว่าท่านจะพาลูกกลับบ้านไปอย่างไร
ลูกพูดว่าเราทั้งหมดไม่บริสุทธิ์ในขณะที่ท่านบริสุทธิ์
ได้โปรดมาและทำให้เราบริสุทธิ์เถิด! ลูกๆไม่รู้ว่าบาบาจะชำระลูกให้บริสุทธิ์อย่างไร
ตราบจนกระทั่งท่านทำให้ลูกบริสุทธิ์แล้ว ไม่เช่นนั้นลูกจะรู้ได้อย่างไร?
ลูกเข้าใจว่าดวงวิญญาณคือดวงดาวที่แสนเล็ก พ่อก็เป็นดวงดาวที่แสนเล็กด้วยเช่นกัน
อย่างไรก็ตามท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้และมหาสมุทรแห่งความสงบ
ท่านทำให้ลูกเหมือนกับท่านเองด้วยเช่นกัน
ลูกๆมีความรู้นี้และแล้วลูกก็อธิบายความรู้นี้ให้แก่ทุกคน
จะมีการบอกความรู้นี้แก่ลูกเมื่อลูกอยู่ในยุคทองหรือไม่? ไม่เลย พ่อ,
มหาสมุทรแห่งความรู้, คือผู้เดียวเท่านั้น และท่านสอนลูกในเวลานี้เท่านั้น
ทุกคนต้องมีเรื่องราวชีวิต พ่อเฝ้าแต่บอกสิ่งนั้นแก่ลูก แต่ลูกก็ลืมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ลูกรบรากับมายา ลูกรู้สึกว่าลูกกำลังจดจำบาบาและแล้วลูกก็ลืมท่าน
พ่อพูดว่ามายาคือศัตรูของลูกผู้ที่ทำให้ลูกลืม,
นั่นคือเธอทำให้ลูกหันห่างออกไปจากพ่อ
เพียงครั้งเดียวเท่านั้นที่ลูกมาอยู่เบื้องหน้าพ่อเป็นการส่วนตัว
พ่อให้มรดกแก่ลูกเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
และแล้วพ่อก็ไม่จำเป็นต้องมาอยู่เบื้องหน้าลูกอีกครั้ง
พ่อเปลี่ยนลูกจากดวงวิญญาณบาปให้เป็นดวงวิญญาณบุญและเป็นนายแห่งสวรรค์
ก็เท่านั้นเอง ท่านจะทำอะไรหากท่านมาที่นี่หลังจากนั้น?
ลูกเรียกหาพ่อและพ่อก็มาในเวลาที่ถูกต้องของพ่อ พ่อมาทุกๆ 5000
ปีในเวลาที่ถูกต้องแม่นยำของพ่อเอง
ไม่มีใครรู้ว่าเหตุใดผู้คนจึงเฉลิมฉลองวันเกิดของชีวา ไม่มีใครรู้ว่าท่านได้ทำอะไร
เหตุนี้เองพวกเขาจึงไม่มีวันหยุดฯลฯ ในวันเกิดของชีวา
พวกเขามีวันหยุดสำหรับคนอื่นๆแต่ไม่มีใครรู้ว่าชีพบาบามาและเล่นบทบาทเช่นนั้น
พวกเขาไม่รู้ความหมายของสิ่งนี้ มีความไม่รู้อย่างมากมายในบารัต
ลูกๆรู้ว่าชีพบาบาเป็นผู้สูงสุดเหนือสิ่งใด
และดังนั้นท่านจะทำให้มนุษย์สูงสุดเหนือสิ่งใดอย่างแน่นอน พ่อพูดว่า
พ่อให้ความรู้นี้แก่ผู้นี้และสอนโยคะแก่เขา และแล้วเขาก็กลายเป็นนารายณ์จากคนธรรมดา
ท่าน(บราห์มา)ได้รับฟังความรู้นี้ ความรู้นี้เป็นไปสำหรับลูกเท่านั้น
ดูเหมือนว่าจะไม่ถูกต้องสำหรับใครอื่น ลูกต้องกลายเป็นสิ่งนั้นอีกครั้งหนึ่ง
ไม่มีใครอื่นจะกลายเป็นเช่นนั้น นี่คือเรื่องราวของการกลายเป็นนารายณ์จากคนธรรมดา
ผู้คนเหล่านั้นทั้งหมดผู้ที่ก่อตั้งศาสนาอื่นก็ได้กลับมาใช้ชาติเกิดใหม่และกลับมาตาโมประธาน
และดังนั้นพวกเขาทั้งหมดต้องกลับมาสาโตประธานอีกครั้ง
และแล้วพวกเขาก็ต้องเล่นบทบาทของพวกเขาซ้ำตามสถานภาพที่พวกเขาได้รับ
ลูกกำลังทำความเพียรพยายามอย่างมากที่จะกลายเป็นนักแสดงที่สูงส่ง
ใครที่ดลใจลูกให้ทำความเพียรพยายาม? บาบา
ลูกกลับมาสูงส่งและแล้วลูกก็ไม่เคยจดจำท่าน ลูกจะไม่จดจำท่านในสวรรค์
พ่อนั้นสูงสุดเหนือสิ่งใดและท่านทำให้ลูกสูงสุด ก่อนที่นารายณ์เป็นศรีกฤษณะ ดังนั้น
เหตุใดลูกถึงพูดว่าท่านเปลี่ยนลูกจากคนธรรมดาเป็นนารายณ์เล่า?
เหตุใดลูกไม่พูดว่าท่านเปลี่ยนลูกจากคนธรรมดาเป็นกฤษณะ?
เขาไม่ได้กลายเป็นนารายณ์ก่อน ก่อนอื่นเขากลายเป็นเจ้าชาย,ศรีกฤษณะ
เด็กเป็นดอกไม้ในขณะที่ผู้นั้น(นารายณ์)เป็นส่วนหนึ่งของผู้เป็นคู่
เป็นผู้ที่ถือพรหมจรรย์ตั้งแต่เกิดที่ได้รับการยกย่อง
เด็กเล็กๆกล่าวได้ว่าสาโตประธาน ลูกๆควรคิดว่าลูกจะกลายเป็นเจ้าชายก่อน คำพูดที่ว่า
“ขอทานเป็นเจ้าชาย” ก็ได้รับการจดจำมา ใครถูกเรียกว่าเป็นขอทาน?
เป็นดวงวิญญาณในร่างกายที่ถูกจะเรียกว่าเป็นขอทานหรือบุคคลที่มั่งคั่ง
ในเวลานี้ลูกรู้ว่าทุกคนกลายเป็นขอทาน ทั้งหมดจะถูกทำลาย
ในเวลานี้ลูกต้องกลายเป็นขอทานด้วยร่างของลูก ทุกสตางค์ที่ลูกมีจะถูกทำลาย
ลูกดวงวิญญาณต้องกลายเป็นขอทาน ทิ้งทุกสิ่งและแล้วกลายเป็นเจ้าชาย
ลูกรู้ว่าลูกจะละทิ้งทรัพย์สมบัติและความมั่งคั่งทั้งหมดและกลายเป็นขอทานและแล้วกลับบ้าน
และแล้วลูกก็จะไปสู่โลกใหม่อย่างเป็นเจ้าชาย ลูกต้องละทิ้งสิ่งใดก็ตามที่ลูกมี
สิ่งเก่าๆเหล่านี้ไม่มีประโยชน์ใดๆ หลังจากลูกๆดวงวิญญาณกลับมาบริสุทธิ์
ลูกจะลงมาที่นี่เพื่อเล่นบทบาทของลูกเช่นที่ลูกเคยเล่นในวงจรก่อนหน้านี้
ยิ่งลูกซึมซับความรู้นี้มากเท่าไหร่ ลูกจะได้สถานภาพที่สูงมากเท่านั้น
แม้ว่าใครบางคนอาจจะมีห้าล้านในเวลานี้ ทั้งหมดนั้นก็จะถูกทำลาย
เรากำลังจะไปโลกใหม่ของเราอีกครั้งหนึ่ง ลูกมาที่นี่เพื่อไปสู่โลกใหม่
ไม่มีชุมนุมทางจิตอื่นใดที่พวกเขาเชื่อว่าพวกเขากำลังศึกษาเล่าเรียนเพื่อโลกใหม่
มันอยู่ในสติปัญญาของลูกๆว่าก่อนอื่นใดบาบาทำให้ลูกกลายเป็นขอทานและแล้วไปเป็นเจ้าชาย
หากลูกละทิ้งความสัมพันธ์ทางร่างของลูกทั้งหมด และแล้วเป็นขอทาน ลูกก็ไม่มีสิ่งใด
เวลานี้ไม่มีสิ่งใดเลยในบารัต บารัตในปัจจุบันคือขอทานที่ล้มละลาย
และแล้วก็จะกลับมามั่งคั่ง ใครกลายเป็นเช่นนั้น?
ดวงวิญญาณกลายเป็นเช่นนั้นด้วยร่างกายของเขา ในเวลานี้ไม่มีราชาหรือราชินี
พวกเขาก็ล้มละลายเช่นกัน ไม่ได้มีราชาหรือราชินีที่มีมงกุฎ พวกเขาไม่มีทั้งมงกุฎ(แห่งแสง)และมงกุฎแห่งเพชรพลอย
นี่คือเมืองแห่งความมืด พวกเขาพูดว่าพระเจ้านั้นอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน
นั่นหมายความว่าพระเจ้าอยู่ในทุกคน ที่ทุกคนเท่าเทียมกัน ที่ท่านอยู่ในแมวและสุนัข
สิ่งนี้ถูกเรียกว่าเมืองแห่งความมืด เป็นกลางคืนของลูกๆบราห์มิน
ลูกเข้าใจว่าความรู้,กลางวัน,กำลังจะมาถึงในเวลานี้
ในยุคทองทุกคนนั้นคือตะเกียงที่ส่องสว่าง ในเวลานี้ตะเกียงได้กลับมามืดสลัว
ในบารัตเท่านั้นที่พวกเขามีระบบของการจุดตะเกียง ไม่มีใครอื่นจุดตะเกียง
แสงของลูกได้ดับลง ลูกเคยเป็นนายของโลกที่สาโตประธาน
พลังที่ลูกเคยมีค่อยๆลดลงไปทีละน้อย และไม่มีพลังหลงเหลืออยู่ในเวลานี้
พ่อมาเพื่อให้พละกำลังแก่ลูกอีกครั้งหนึ่ง
แบตเตอรี่ของลูกจะได้รับการเติมเต็มอยู่เรื่อยๆ เมื่อดวงวิญญาณมีการจดจำระลึกถึงพ่อ,ดวงวิญญาณสูงสุด,
แบตเตอรี่ของเขาก็กลับมาเต็มเปี่ยม อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
เวลานี้การละเล่นกำลังจะจบสิ้นลงและลูกต้องกลับบ้าน
ดังนั้นลูกดวงวิญญาณต้องถูกทำให้บริสุทธิ์และสาโตประธานโดยการจดจำระลึกถึงพ่ออย่างแน่นอน
เวลานี้ที่ลูกต้องกลายเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้และมหาสมุทรแห่งความสงบเช่นเดียวกับพ่อ
2.
เพื่อที่จะกลายเป็นขอทานอย่างสมบูรณ์แม้กระทั่งในความสัมพันธ์กับร่างกายของลูก
ให้คงอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าสิ่งใดก็ตามที่ลูกเห็นด้วยตาทั้งหมดจะถูกทำลาย
ลูกต้องกลายเป็นเจ้าชายจากขอทาน การศึกษาเล่าเรียนของลูกเป็นไปเพื่อโลกใหม่
พร:
แทนที่จะแสดงความอัศจรรย์ชั่วคราว
ขอให้ลูกสร้างดวงดาวที่เปล่งประกายแห่งโชคที่ไม่สูญสลายและกลับมาเป็นตัวของความสำเร็จ
ทุกวันนี้
เนื่องจากบางคนลงมาจากเบื้องบน สุดท้ายพวกเขาก็มีพลังชั่วคราว
พวกเขามีสภาพสะโตประธาน
อันเป็นผลของความบริสุทธิ์ของพวกเขาและพวกเขาแสดงความอัศจรรย์ที่มีขีดจำกัดชั่วคราว
อย่างไรก็ตาม ความสำเร็จนั้นไม่คงอยู่นานตลอดเวลา เพราะพวกเขาผ่านสามสภาพของ สะโต
ราโจ และ ตาโม ในเวลาอันสั้น ลูกๆ
ดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์เป็นตัวของความสำเร็จเสมอและแทนการแสดงความอัศจรรย์
ลูกทำให้ดวงวิญญาณเป็นรูปจุดแห่งแสงที่เปล่งประกาย
ลูกสร้างดวงดาวแห่งโชคที่เปล่งประกายที่ไม่สูญสลาย
และเหตุนี้เองทุกคนจะมาเพื่อรับเพียงหนึ่งหยดจากลูก
คติพจน์:
เมื่อมีบรรยากาศของการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัด
ดวงวิญญาณที่ร่วมมือจะกลายเป็นโยคีที่ง่ายดาย