13.01.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน ให้มีความรักอย่างมากสำหรับพ่อผู้ที่ทำให้ลูกบริสุทธิ์
ตื่นแต่เช้าตรู่และพูดว่า: อรุณสวัสดิ์ ชีพบาบา
คำถาม:
ลูกจำเป็นต้องปลูกฝังคุณธรรมอะไรเพื่อที่จะมีการจดจำระลึกถึงที่ถูกต้องแม่นยำ?
อะไรคือสิ่งชี้บอกว่าการจดจำระลึกถึงของลูกถูกต้องแม่นยำ?
คำตอบ:
สำหรับการจดจำระลึกถึงที่ถูกต้องแม่นยำ ลูกจำเป็นต้องมี 1)ความอดกลั้น 2)
ความเป็นผู้ใหญ่ 3) ความเข้าใจ
การจดจำระลึกถึงทำให้เกิดการจดจำระลึกถึงสำหรับผู้ที่มีการจดจำระลึกถึง
บนพื้นฐานของคุณธรรมเหล่านี้ ลูกสามารถได้รับกระแสจากพ่อได้
ด้วยการรับกระแสนี้ช่วงอายุของลูกก็จะเพิ่มขึ้นและจะกลับมามีสุขภาพพลานามัยดี
หัวใจของลูกจะกลับมาเยือกเย็น และลูกจะกลับมาสะโตประธานอย่างต่อเนื่อง
โอมชานติ
พ่อพูดว่า: ลูกๆ ที่แสนหวาน สิ่งเดียวกันนี้ใช้ได้กับลูก
นั่นคือลูกดวงวิญญาณเป็นตัวของความสงบเช่นเดียวกัน
ศาสนาดั้งเดิมของลูกทุกดวงวิญญาณคือความสงบ ลูกมาที่นี่จากดินแดนแห่งความสงบ
และแล้วเข้ามาสู่ การพูดคุย talkie
ลูกได้รับอวัยวะทางร่างกายเหล่านั้นเพื่อที่จะเล่นบทบาทของลูก
ดวงวิญญาณไม่ได้กลับมาใหญ่ขึ้นหรือเล็กลง เป็นร่างกายที่กลับมาใหญ่ขึ้นหรือเล็กลง
พ่อพูดว่า: พ่อไม่ใช่ผู้มีร่างกาย พ่อต้องมาเพื่อพบลูกๆต่อหน้าเป็นการส่วนตัว
ตัวอย่างเช่น
เด็กๆที่พ่อทางร่างกายสร้างขึ้นมาจะไม่พูดว่าพวกเขาได้จากอาณาเขตสูงสุด
ถือกำเนิดและมาเพื่อพบกับแม่และพ่อของพวกเขา
แม้ว่าดวงวิญญาณใหม่เข้ามาในร่างของคนอื่นหรือดวงวิญญาณที่เก่ากว่าเข้ามาในร่างของบางคน
ก็จะไม่กล่าวว่าดวงวิญญาณนั้นได้มาเพื่อพบแม่และพ่อของเขา
ดวงวิญญาณได้รับแม่และพ่อโดยอัตโนมัติ ที่นี่ นี่คือบางสิ่งใหม่ พ่อพูดว่า:
พ่อได้มาจากอาณาเขตสูงสุดและเวลานี้อยู่เบื้องหน้าลูกเป็นการส่วนตัว
พ่อให้ความรู้นี้แก่ลูกอีกครั้งเพราะพ่อนั้นเต็มไปด้วยความรู้ มหาสมุทรแห่งความรู้
พ่อมาเพื่อสอนราชาโยคะแก่ลูก เป็นพระเจ้าเท่านั้นที่สอนราชาโยคะ
บทบาทของพระเจ้านี้ไม่ใช่บทบาทของดวงวิญญาณกฤษณะ บทบาทของแต่ละคนก็เป็นของเขาเอง
บทบาทของพระเจ้าก็เป็นของท่านเอง พ่ออธิบายว่า: ลูกๆที่แสนหวาน
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
นั่นเป็นความรู้สึกหวานชื่นมากที่คิดว่าตนเองเป็นเช่นนี้
เราเคยเป็นอะไรและเวลานี้เรากลายเป็นอะไร?
เวลานี้ลูกอธิบายให้กับคนอื่นว่าละครนี้ได้ถูกสร้างขึ้นมาอย่างน่าอัศจรรย์เพียงใด
หากลูกเพียงแค่จดจำว่านี่คือยุคแห่งการบรรจบพบกันมันก็กลับมามั่นคงว่าลูกกำลังไปสู่ยุคทอง
เวลานี้ลูกอยู่ในยุคแห่งการบรรจบพบกันและลูกจะไปยังบ้านของลูก
ดังนั้นลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์อย่างแน่นอน ภายในลูกควรมีความสุขอย่างมาก โอโฮ!
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดพูดว่า: ลูกที่สุดแสนหวาน จดจำพ่อและลูกจะกลับมาสะโตประธาน
ลูกจะกลายเป็นนายของโลก พ่อให้ความรักอย่างมากแก่ลูกๆ
ไม่ใช่ว่าท่านเพียงแค่สอนลูกในรูปของครูและแล้วกลับบ้าน
ท่านคือพ่อและครูด้วยเช่นกัน
ท่านกำลังให้การศึกษาแก่ลูกและสอนการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงแก่ลูกด้วยเช่นกัน
ลูกควรมีความรักอย่างมากต่อพ่อผู้ที่ชำระลูกและทำให้ลูกไปเป็นนายของโลก
ทันทีที่ลูกตื่นขึ้นมาในตอนเช้าตรู่ ก่อนอื่นลูกควรพูดว่า อรุณสวัสดิ์ กับชีพบาบา
เมื่อลูกพูด อรุณสวัสดิ์ นั่นคือเมื่อลูกจดจำท่าน ลูกจะอยู่อย่างมีความสุขมาก
ลูกๆต้องถามหัวใจของลูกว่า:
ฉันจดจำพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดหลังจากตื่นแต่เช้าตรู่มากแค่ไหน?
ผู้คนทำความเลื่อมใสศรัทธาในตอนเช้า พวกเขากราบไหว้บูชาด้วยความรักอย่างมาก
อย่างไรก็ตามบาบารู้ว่าลูกบางคนไม่ได้จดจำพ่อจากส่วนลึกภายในหัวใจของเขาด้วยความรักมาก
หากลูกตื่นแต่เช้าตรู่และพูด อรุณสวัสดิ์
กับบาบาและไตร่ตรองความรู้นี้ปรอทแห่งความสุขของลูกจะสามารถเพิ่มขึ้น
หากลูกไม่พูดว่า: อรุณสวัสดิ์ กับพ่อ ภาระของบาปจะถูกขจัดออกไปได้อย่างไร?
สิ่งหลักคือการจดจำระลึกถึง ด้วยสิ่งนี้ลูกจะได้รับรายได้ที่สำคัญมากสำหรับอนาคต
รายได้นี้จะเป็นประโยชน์กับลูกวงจรแล้ววงจรเล่า
ลูกต้องมีการจดจำระลึกถึงด้วยความอดกลั้น ความเป็นผู้ใหญ่ และความเข้าใจอย่างมาก
โดยทั่วไปแล้วถึงแม้ว่าลูกพูดว่า: ลูกจดจำบาบาอย่างมาก
สิ่งนี้ก็ต้องใช้ความเพียรพยายามที่จะมีการจดจำระลึกถึงที่ถูกต้องแม่นยำ
ผู้ที่จดจำพ่อมากกว่าจะได้รับกระแสมากกว่าเพราะการจดจำระลึกทำให้เกิดการจดจำระลึกถึง
มีสองสิ่ง: คือโยคะและความรู้นี้ วิชาของโยคะนั้นแยกออกไป โยคะเป็นวิชาที่สำคัญมาก
เป็นไปด้วยโยคะที่ดวงวิญญาณกลับมาสะโตประธาน
หากไม่มีการจดจำระลึกถึงก็เป็นไปไม่ได้ที่จะกลับมาสะโตประธาน
หากลูกจดจำพ่ออย่างดีมากด้วยความรักอย่างมาก
ลูกจะได้รับกระแสและกลับมามีพลานามัยดีโดยอัตโนมัติ
ช่วงชีวิตของลูกเพิ่มขึ้นผ่านกระแสนั้นด้วยเช่นกัน เมื่อลูกๆจดจำบาบา
ท่านให้ไฟส่องทางแก่ลูก พ่อให้สมบัติที่มีค่าอันยิ่งใหญ่มากเช่นนั้นแก่ลูก
ลูกๆที่สุดแสนหวาน ลูกต้องจดจำสิ่งนี้อย่างมั่นคงว่า ชีพบาบากำลังสอนเรา
ชีพบาบาคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์และผู้ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ด้วยเช่นกัน
การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์หมายถึงท่านให้อำนาจในการปกครองแห่งสวรรค์แก่ลูก
บาบานั้นอ่อนหวานมาก ท่านนั่งและสอนลูกๆด้วยความรักอย่างมาก
ท่านกำลังสอนเราผ่านดาด้า บาบานั้นอ่อนหวานมากและท่านก็ให้ความรักอย่างมากแก่เรา
ท่านไม่ได้ทำให้เราลำบากอะไรเลย ท่านเพียงแค่พูดว่า: จดจำพ่อและจดจำวงจร
หัวใจของลูกควรกลับมาเยือกเย็นในการจดจำระลึกถึงพ่อ
ลูกควรจะถูกทำให้รำบากใจโดยการจดจำระลึกถึงของพ่อผู้เดียวเท่านั้นเพราะลูกได้รับมรดกอันยิ่งใหญ่จากพ่อ
ลูกแต่ละคนควรตรวจสอบตนเองว่า: ฉันมีความรักต่อพ่อมากแค่ไหน?
ฉันมีคุณธรรมที่สูงส่งในตัวฉันมากแค่ไหน?
เวลานี้ลูกกำลังเปลี่ยนจากหนามไปเป็นดอกไม้
ลูกอยู่ในโยคะมากเท่าไรลูกก็จะเปลี่ยนจากหนามไปเป็นดอกไม้และกลับมาสะโตประธานมากเท่านั้น
เมื่อลูกกลายเป็นดอกไม้ลูกจะไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้ สวนดอกไม้นั้นคือสวรรค์
ผู้ที่เปลี่ยนหนามอย่างมากไปเป็นดอกไม้นั้นกล่าวได้ว่าเป็นดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมอย่างแท้จริง
พวกเขาไม่เคยทิ่มแทงผู้ใด
ความโกรธคือหนามที่ใหญ่เป็นเหตุของความทุกข์แก่ผู้คนอย่างมากด้วย
เวลานี้ลูกได้ก้าวออกไปจากโลกแห่งหนาม เวลานี้อยู่ในยุคบรรจบพบกัน
เช่นที่คนสวนวางดอกไม้ไว้ในกระถางที่แยกกัน ในทำนองเดียวกัน ลูกๆ
ดอกไม้ของยุคบรรจบพบกันได้ถูกวางไว้ในกระถางที่แยกกัน และแล้วลูกๆ
ดอกไม้ก็จะไปสู่สวรรค์และหนามของยุคเหล็กก็จะถูกเผาไป
ลูกที่แสนหวานรู้ว่าลูกได้รับมรดกที่ไม่สูญสลายจากพ่อเหนือโลก
ผู้ที่เป็นลูกที่แท้จริง ผู้เป็นลูกที่แท้จริง
ผู้ที่มีความรักต่อบัพดาดาอย่าเต็มเปี่ยมจะมีความสุขอย่างมาก:
เรากำลังกลายเป็นนายของโลก ใช่ เป็นไปด้วยความเพียรพยายามที่ลูกจะเป็นนายของโลก
ไม่ใช่เพียงแค่ด้วยการพูดถึงสิ่งนั้น
ผู้ที่เป็นลูกๆที่รักเป็นพิเศษจะจดจำเสมอว่าพวกเขากำลังก่อตั้งอาณาจักรสุริยวงศ์และจันทราวงศ์เดียวกันเหล่านั้นเพื่อพวกเขาเองอีกครั้ง
พ่อพูดว่า: ลูกที่แสนหวาน ยิ่งลูกให้คุณประโยชน์แก่ผู้อื่นมากมายเท่าไหร่
ลูกก็จะยิ่งได้รับผลตอบแทนมากตามนั้น
หากลูกชี้หนทางแก่ผู้อื่นอย่างมากลูกจะได้รับพรจากผู้คนอย่างมาก ลูกต้องเติมย่าม(apron)ของลูกด้วยเพชรพลอยแห่งความรู้นี้และแล้วให้ทานสิ่งเหล่านั้น
มหาสมุทรแห่งความรู้กำลังให้ถาดที่เต็มไปด้วยเพชรพลอยแก่ลูก
ผู้ที่ให้ทานเพชรพลอยเหล่านั้นเป็นที่รักของทุกคน ลูกๆควรมีความสุขอย่างมากในตนเอง
ลูกที่รู้คิดจะพูดว่า: เราจะประกาศสิทธิ์ในมรดกอย่างเต็มที่จากบาบา
พวกเขาติดแน่นกับพ่ออย่างสมบูรณ์
พวกเขามีความรักอย่างมากต่อพ่อเพราะพวกเขารู้ว่าพวกเขาได้พบพ่อผู้ที่ให้ชีวิตแก่พวกเขา
ท่านให้พรของความรู้เช่นนั้นที่ลูกเปลี่ยนแปลงอย่างสิ้นเชิงจากสิ่งที่ลูกเคยเป็น
ลูกกลับมามีเพียงพอจากล้มละลาย ท่านเติมเต็มคลังสมบัติของลูกมากขนาดนี้
เท่าที่ลูกจดจำพ่อ ก็จะมีความรักและแรงดึงมากตามนั้น
เมื่อเข็มสะอาดเข็มก็ถูกดึงโดยแม่เหล็ก
สนิมจะถูกขจัดออกไปอย่างต่อเนื่องด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อ
อย่าได้จดจำผู้ใดนอกจากพ่อผู้เดียว เช่นที่ภรรยามีความรักอย่างมากต่อสามีของเธอ
ดังนั้นเวลานี้ลูกถูกหมั้นหมายแล้วเช่นกัน
ความสุขของการหมั้นหมายนั้นลดน้อยลงหรือไม่? ชีพบาบาพูดว่า:
ลูกที่แสนหวานลูกหมั้นหมายกันพ่อแล้ว ไม่ใช่หมั้นหมายกับบราห์มา
เมื่อการหมั้นหมายของลูกมั่นคง ลูกควรถูกคุกคามจากการจดจำระลึกถึงท่าน พ่ออธิบายว่า:
ลูกที่แสนหวาน อย่าได้กลับมาไม่ระมัดระวังและทำความผิดพลาด
กลายเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองและเป็นประภาคาร
เมื่อลูกฝึกฝนของการกลายเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองอย่างดีมากก็จะเป็นราวกับว่าลูกได้กลายเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้
เช่นที่นักเรียนศึกษาเล่าเรียนและกลายเป็นครู ดังนั้นนี่คือธุรกิจของลูกด้วยเช่นกัน
ทำให้ทุกคนกลายเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการสำนึกในตนเอง
และแล้วเมื่อนั้นลูกก็จะกลายเป็นราชาและราชินีผู้ปกครองโลก
เหตุนี้เองบาบาถามลูกเสมอว่า: ลูกๆ
กำลังนั่งอยู่ที่นี่อย่างเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองหรือไม่?
พ่อคือผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองด้วยเช่นกัน พ่อมาเพื่อพาลูกกลับบ้าน
โดยปราศจากลูกๆ แม้กระทั่งพ่อก็รู้สึกไม่ได้พักผ่อน
เมื่อเวลานั้นมาถึงพ่อก็กลับมากระสับกระส่ายว่า: เวลานี้พ่อควรไปแล้ว!
ลูกๆกำลังเรียกหาอย่างมากและมีความทุกข์มาก บาบามีเมตตา เวลานี้ลูกๆต้องกลับบ้าน
และแล้วจากที่นั่นลูกจะไปยังดินแดนแห่งความสุขด้วยตนเอง
พ่อจะไม่เป็นมิตรร่วมทางของลูกที่นั่น ลูกดวงวิญญาณจะกลับไปตามสภาพของลูกเอง
ลูกควรมีความซาบซึ้งว่าลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนในมหาวิทยาลัยทางจิตนี้
เราคือนักเรียนของพระเจ้า เรากำลังศึกษาเพื่อที่จะเปลี่ยนจากมนุษย์ไปเป็นเทพ
นั่นคือเพื่อกลายเป็นนายของโลก ด้วยการศึกษานี้ เราสอบผ่านทุกกระทรวง
เราได้รับปริญญาทุกระดับของสุขภาพของการศึกษา
เราศึกษาความรู้นี้เพื่อเปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพของเรา กระทรวงสาธารณสุข
กระทรวงโภชนาการ กระทรวงที่ดิน และกระทรวงก่อสร้างอาคาร
ทั้งหมดนั้นรวมอยู่ในสิ่งนี้ พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกที่สุดแสนหวานว่า:
เมื่อลูกกำลังให้คำบรรยายหรืออธิบายให้กับผู้คนในชุมนุม จงพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า:
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด
ด้วยการจดจำระลึกถึงนี้เท่านั้นที่บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้องและลูกจะกลับมาบริสุทธิ์
ลูกต้องจดจำสิ่งนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า
อย่างไรก็ตามลูกสามารถบอกสิ่งนี้แก่ผู้อื่นเมื่อลูกเองอยู่ในการจดจำระลึกถึงเท่านั้น
ลูกๆบางคนมีความอ่อนแอมากในประเด็นนี้
เมื่อลูกสัมผัสกับความสุขอยู่ภายในและอยู่ในการจดจำระลึกถึงแล้ว
สิ่งที่ลูกอธิบายแก่ผู้อื่นก็จะมีบังเกิดผล ลูกไม่ควรพูดมากเกินไป
หากลูกอธิบายแม้กระทั่งเล็กน้อยในสภาพของสำนึกเป็นดวงวิญญาณ ลูกศรก็จะยิงตรงเป้า
พ่อพูดว่า: ลูกๆ อดีตคืออดีต เวลานี้ จงเปลี่ยนแปลงตนเองก่อนอื่นใด
หากลูกเองไม่มีการจดจำระลึกถึงแต่เฝ้าแต่บอกผู้อื่นอยู่เรื่อยๆ
การคดโกงนี้จะไม่สามารถดำเนินต่อไปได้
จิตสำนึกของลูกจะกัดกร่อนลูกอยู่ภายในอย่างแน่นอน
หากลูกไม่มีความรักอย่างเต็มที่ต่อพ่อ ลูกก็จะไม่ทำตามศรีมัท
ไม่มีใครอื่นสามารถให้คำสอนที่พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดให้ พ่อพูดว่า:
ลูกที่แสนหวานเวลานี้จงลืมโลกเก่านี้ ในเวลาสุดท้ายลูกต้องลืมสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด
และแล้วสติปัญญาของลูกก็จะเชื่อมโยงกันดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุขของลูก
ลูกต้องไปหาพ่อด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อ
ดวงวิญญาณที่ไม่บริสุทธิ์ไม่สามารถกลับไปได้เพราะนั่นคือบ้านของดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์
ร่างกายเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นด้วยวัตถุธาตุทั้งห้า
ดังนั้นวัตถุธาตุทั้งห้าจึงดึงรั้งลูกให้อยู่ที่นี่เพราะเป็นราวกับว่าดวงวิญญาณได้ยึดครองสมบัตินั้นและเหตุนี้เองจึงมีความผูกพันยึดมั่นกับร่างกาย
เวลานี้ลูกต้องขจัดความผูกพันยึดมั่นนั้นและกลับบ้าน
วัตถุธาตุทั้งห้าเหล่านี้ไม่ได้คงอยู่ที่นั่น
ในยุคทองร่างกายถูกสร้างขึ้นด้วยพลังของโยคะและวัตถุธาตุนั้นสะโตประธาน
และเหตุนี้เองจึงไม่มีแรงดึงหรือความทุกข์ใดๆ
สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่ละเอียดอ่อนมากที่จะเข้าใจ
ที่นี่พลังของวัตถุธาตุทั้งห้าดึงรั้งดวงวิญญาณและเหตุนี้เองดวงวิญญาณจึงไม่มีหัวใจที่จะทิ้งร่างกายของพวกเขา
มิฉะนั้นควรจะมีความสุขที่มากยิ่งกว่า ด้วยการกลับมาบริสุทธิ์
ลูกจะออกจากร่างของลูกเหมือนกับที่ผมถูกดึงออกจากเนย
ดังนั้นลูกต้องจบสิ้นความผูกพันยึดมั่นของลูกต่อร่างกายและทุกสิ่งอื่นโดยสิ้นเชิงราวกับว่าลูกไม่ได้มีความเกี่ยวข้องใดๆ
กับสิ่งใดๆเหล่านั้น เพียงแค่: เวลานี้ฉันจะไปหาบาบา
ลูกได้เตรียมกระเป๋าและสัมภาระของลูกไว้ล่วงหน้าเพื่อส่งไป
สิ่งเหล่านั้นไม่สามารถไปกับลูกได้
เพราะดวงวิญญาณต้องกลับบ้านและร่างกายต้องถูกทิ้งไว้ที่นี่
บาบาได้ให้นิมิตของร่างใหม่แก่ลูกแล้ว
ลูกจะได้รับประสาทราชวังที่ประดับด้วยเพชรพลอย
ลูกควรทำความเพียรพยายามอย่างมากเพื่อไปสู่ดินแดนแห่งความสุขเช่นนั้น
ลูกต้องไม่กลับมาเหน็ดเหนื่อย ลูกต้องหารายได้อย่างมากทั้งวันทั้งคืน
เหตุนี้เองบาบาจึงพูดว่า: ลูกๆ
ผู้ที่เอาชนะการหลับนอนจดจำพ่อผู้เดียวและไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้นี้อย่างสม่ำเสมอ
ด้วยการเก็บความลับของละครไว้ในสติปัญญาของลูก
สติปัญญาของลูกจะกลับมาสงบและเยือกเย็นอย่างสมบูรณ์ ลูกๆ มหาระตีจะไม่มีวันขึ้นลง
หากลูกจดจำชีพบาบาท่านจะดูแลลูก พ่อปลดปล่อยลูกๆจากความทุกข์และให้ทานความสงบแก่ลูก
ลูกต้องให้ทานความสงบเช่นกัน ความสงบที่ไม่มีขีดจำกัดของลูกนี้
นั่นคือพลังโยคะจะทำให้ผู้อื่นเงียบสงบอย่างสมบูรณ์
ลูกจะรู้ทันทีว่าใครบางคนเป็นส่วนหนึ่งของบ้านของลูกหรือไม่
ดวงวิญญาณนั้นจะถูกดึงอย่างรวดเร็วว่า: นี่คือบาบาของเรา
ลูกต้องจับชีพจรด้วยเช่นกัน
อยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อแล้วมองดูว่าดวงวิญญาณนั้นเป็นของสกุลของลูกหรือไม่
ถ้าเขาเป็น ดวงวิญญาณนั้นก็จะกลับมาเงียบอย่างสมบูรณ์
เพียงผู้ที่เป็นของสถุลนี้เท่านั้นที่จะมีประสบการณ์ของความหวานชื่นของสิ่งเหล่านี้
เมื่อลูกจดจำพ่อ ท่านก็รักลูก มันคือดวงวิญญาณที่ได้รับความรัก
ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าเพียงผู้ที่ได้ทำความเลื่อมใสศรัทธาอย่างมากเท่านั้นที่จะศึกษาได้มากที่สุด
ลูกจะเฝ้าแต่เห็นจากใบหน้าของพวกเขาว่าพวกเขามีความรักต่อพ่อมากเพียงใด
ลูกดวงวิญญาณมองเห็นพ่อและพ่อกำลังสอนเราดวงวิญญาณ พ่อเข้าใจเช่นกันว่า:
พ่อกำลังสอนดวงวิญญาณที่เป็นจุดแสนเล็ก เมื่อลูกก้าวหน้าต่อไป
สภาพของลูกจะกลายเป็นเช่นนั้น ลูกจะเข้าใจว่าลูกกำลังสอนพี่น้องของลูก
แม้ว่าใบหน้าอาจจะเป็นใบหน้าของซิสเตอร์สายตาของลูกควรไปที่ดวงวิญญาณ
สำหรับสายตาของลูกที่จะไม่ไปที่ร่างกายเลยต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างมาก
สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่ละเอียดอ่อนมากและเป็นการศึกษาก็สูงส่งมาก หากลูกชั่งน้ำหนัก
ด้านของการศึกษานี้จะหนักมาก อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
เมื่อเติมย่าม(apron)ของลูกด้วยเพชรพลอยแห่งความรู้นี้และแล้วให้ทานเพชรพลอยเหล่านั้น
ผู้ที่ให้ทานเหล่านั้นเป็นที่รักของทุกคน
และพวกเขาสัมผัสกับความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด
2.
จดจำพ่อผู้ซึ่งให้ทานชีวิตแก่ลูกด้วยความรักอย่างมากและให้ทานความสงบแก่ทุกคน
ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองและกลายเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้นี้
พร:
ขอให้ลูกอยู่อย่างปราศจากบ่วงกรรมและกลายเป็นแสงที่เบาสบายขณะที่ทำงานรับใช้ด้วยพาหนะของร่างกายที่ละเอียดอ่อนของลูก
เช่นเดียวกับที่ลูกอยู่อย่างไม่ว่างเว้นในการทำงานรับใช้ของพระเจ้าทางกายด้วยร่างกายของลูก
ในทำนองเดียวกันลูกก็ต้องทำงานรับใช้ที่ละเอียดอ่อนกับร่างกายที่ละเอียดอ่อนของลูกในเวลาเดียวกัน
เช่นเดียวกับการก่อตั้งเติบโตขึ้นโดยผ่านบราห์มา
ในทำนองเดียวกันด้วยการใช้ร่างกายที่ละเอียดอ่อนของลูกและสายตาของรูปชีพชัคตีในรูปรวมของลูก
งานของนิมิตและการให้สาสน์จะเกิดขึ้น
อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะทำงานรับใช้นี้ลูกต้องอยู่อย่างเป็นอิสระจากบ่วงกรรมและเป็นแสงและเบาสบายแม้กระทั่งขณะที่ลูกทำงานอย่างสม่ำเสมอ
คติพจน์:
เนยแห่งความสุขที่สกัดจากการไตร่ตรองของลูกทำให้ชีวิตของลูกเข้มแข็ง
ด้วยจิตใจที่เต็มไปพลังของลูก จงทำงานรับใช้ของการให้สะกาช
ไม่มีใครสามารถพูดว่าพวกเขาไม่ได้รับโอกาสทำงานรับใช้ หากบางคนพูดไม่ได้
เขาก็สามารถรับใช้ด้วยจิตใจของเขา
และสร้างทัศนคติของความสุขในบรรยากาศและสภาพที่ให้ความสุข
หากสุขภาพของลูกไม่ดีก็ให้ความร่วมมือในขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่บ้าน
เพียงเก็บสะสมคลังของความคิดบริสุทธิ์ไว้ในจิตใจของลูกและกลับมาเต็มไปด้วยความปรารถนาดี