14.03.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ใบหน้าของลูกควรจะมีความสุขอย่างสม่ำเสมอเพราะพระเจ้ากำลังสอนลูก
ให้ใบหน้าของลูกเปล่งประกายด้วยความสุขนี้
คำถาม:
ลูกๆ
ต้องทำความเพียรพยายามหลักอะไรในเวลานี้?
คำตอบ:
ลูกต้องเพียรพยายามที่จะได้รับการปลดปล่อยจากการลงโทษ
สำหรับสิ่งนี้การจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงคือสิ่งหลัก
เป็นด้วยการจดจำระลึกถึงนี้ที่บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง จดจำบาบาด้วยความรัก
และลูกจะเฝ้าแต่สะสมรายได้อย่างมากมาย
ด้วยการตื่นแต่เช้าตรู่และนั่งในการจดจำระลึกถึงลูกจะลืมโลกเก่านี้
และเพียงสิ่งที่เกี่ยวกับความรู้นี้เท่านั้นที่จะเข้าไปสู่สติปัญญาของลูก ลูกๆ
ต้องไม่ปล่อยให้ขยะใดๆปรากฏออกมาจากปากของลูก
เพลง:
เมื่อได้พบท่าน เราได้พบทุกสิ่ง ผืนดิน และท้องฟ้าเป็นของเรา
โอมชานติ
เมื่อลูกรับฟังเพลงนี้ ลูกบางคนเข้าใจความหมายของเพลง
ลูกมีประสบการณ์ของความสุขด้วยเช่นกันว่า
พระเจ้ากำลังสอนลูกและกำลังให้อาณาจักรของโลกแก่ลูก
อย่างไรก็ตามลูกจำนวนน้อยมากที่สามารถรักษาความสุขนี้ได้เป็นเวลานาน
การจดจำระลึกถึงของลูกไม่ได้คงอยู่อย่างมั่นคง เราเป็นของพ่อและพ่อกำลังสอนเรา
มีลูกมากมายที่ไม่ได้รักษาความซาบซึ้งนี้
ผู้คนรับฟังเรื่องราวทางจิตในชุมนุมทางจิตเหล่านั้น
และพวกเขามีประสบการณ์ของความสุขในขณะที่ฟัง
ที่นี่พ่อบอกสิ่งที่สวยงามเช่นนั้นแก่ลูก
พ่อกำลังสอนลูกและทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลกด้วยเช่นกัน ดังนั้นลูกๆ
นักเรียนต้องมีประสบการณ์ของความสุขอย่างมากมาย
ผู้ที่ศึกษาเล่าเรียนที่นี่ไม่มีประสบการณ์ของความสุขมากเท่ากับผู้ที่ศึกษาการศึกษาทางโลก
มันเพียงไม่ได้อยู่ในสติปัญญาของพวกเขา พ่อได้อธิบายแล้วว่า:
รับฟังเพลงเช่นนั้นสี่ถึงห้าครั้ง เมื่อลูกลืมพ่อ
ลูกก็จดจำโลกเก่าและความสัมพันธ์เก่าของลูก ในเวลาเช่นนั้น
ฟังเพลงเหล่านี้และลูกจะจดจำพ่อ เมื่อลูกพูดว่า “พ่อ” ลูกก็จดจำมรดก
ลูกได้รับมรดกนี้โดยการศึกษาเล่าเรียน
ลูกศึกษากับชีพบาบาเพื่อที่จะกลายเป็นนายของโลก อะไรอื่นอีกเล่าที่ลูกต้องการ?
นักเรียนเช่นนั้นควรมีประสบการณ์ของความสุขภายในอย่างมากมายทั้งวันและคืน
การนอนหลับของลูกก็จะหายไปทั้งกลางวันและกลางคืน ลูกต้องละทิ้งการนอนหลับ
และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเฝ้าแต่จดจำพ่อและครูด้วยความซาบซึ้ง
ราวกับว่าลูกนั้นหลุดหายไปในผู้เดียวนั้นอย่างสมบูรณ์ “โอ้ โฮ!
เรากำลังได้รับอาณาจักรของโลกจากพ่อ!”
อย่างไรก็ตามมายาไม่ปล่อยให้ลูกมีการจดจำระลึกถึง ลูกจดจำเพื่อนฝูงญาติมิตรฯลฯ
ของลูก ลูกเฝ้าแต่คิดเกี่ยวกับพวกเขาทั้งหมด หลายคนก็จดจำขยะเก่าๆที่เน่าเสีย
พวกเขาไม่มีความซาบซึ้งใดๆเกี่ยวกับสิ่งที่พ่อบอกพวกเขา -
ว่าพวกเขากำลังจะกลายเป็นนายของโลก
ใบหน้าของผู้ที่ศึกษาที่โรงเรียนจะคงอยู่อย่างมีความสุขเสมอ
ที่นี่พระเจ้ากำลังสอนลูก! ลูกน้อยนิดมากสามารถรักษาความสุขนี้ไว้ได้
ไม่เช่นนั้นปรอทความสุขของลูกก็จะคงอยู่สูง
ลูกลืมว่าพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดกำลังสอนลูก หากลูกจดจำสิ่งนี้
ลูกจะคงอยู่อย่างมีความสุข
อย่างไรก็ตามความทุกข์ทรมานของกรรมในอดีตของลูกบางคนเป็นเช่นนั้นที่พวกเขาไม่ได้จดจำพ่อ
พวกเขาหันใบหน้าของพวกเขาไปหาขยะ บาบาไม่พูดสิ่งนี้ถึงทุกคน
ทั้งหมดนั้นต่างลำดับกันไป ผู้ที่มีโชคที่สุดคือผู้ที่จดจำพ่อและจดจำว่าพระเจ้า
บาบากำลังสอนพวกเขาด้วย เช่นที่นักเรียนในการศึกษาเหล่านั้นจดจำว่า
ครูคนนั้นคนนี้กำลังทำให้พวกเขากลายเป็นนักกฎหมาย
ดังนั้นที่นี่พระเจ้ากำลังสอนเราเพื่อทำให้เรากลายเป็นเทวาและเทวี
ดังนั้นจึงควรจะมีความซาบซึ้งอย่างมาก! ในขณะที่กำลังฟังสิ่งนี้
ความซาบซึ้งของลูกบางคนก็ขึ้นสูง แต่ลูกที่เหลือก็ไม่เข้าใจสิ่งใดเลย
ผู้คนมีกูรูด้วยเชื่อว่ากูรูจะพาพวกเขากลับไปกับเขา
หรือว่ากูรูนั้นจะทำให้พวกเขาสามารถพบกับพระเจ้า ที่นี่ผู้เดียวนี้
ตัวท่านเองคือพระเจ้า ท่านทำให้ลูกสามารถพบท่านเพื่อที่จะพาลูกกลับไปกับท่าน
ผู้คนมีกูรูเพื่อให้กูรูพาพวกเขากลับไปกับเขาสู่อาณาเขตแห่งความสงบ
ที่นี่พ่ออธิบายมากมายเป็นการส่วนตัวแก่ลูก ลูกคือนักเรียน
อย่างน้อยจดจำครูผู้ที่กำลังสอนลูก!
อย่างไรก็ตามไม่มีการจดจำระลึกถึงอย่างแท้จริงเลย อย่าได้ถามเลย!
แม้แต่ลูกๆที่ดีก็ไม่มีการจดจำระลึกถึง “ชีพบาบากำลังสอนเรา
ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้ ท่านให้มรดกแก่เรา” หากลูกจดจำสิ่งนี้
ปรอทแห่งความสุขของลูกก็จะขึ้นสูง พ่อกำลังบอกลูกถึงสิ่งนี้ทั้งหมดด้วยตัวท่านเอง
แต่ความซาบซึ้งของลูกเกี่ยวกับสิ่งนี้ก็ไม่ขึ้นสูง
สติปัญญาของลูกเร่ร่อนไปในทิศทางอื่น บาบาพูดว่า:
จดจำพ่อและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง พ่อรับประกันสิ่งนี้กับลูก
อย่าได้จดจำใครนอกจากพ่อผู้เดียว
มีประโยชน์อะไรที่จะจดจำสิ่งต่างๆที่กำลังจะถูกทำลาย? เมื่อใครบางคนเสียชีวิตที่นี่
ผู้คนก็จดจำเขาเป็นเวลาสองถึงสี่ปีหลังจากนั้น พวกเขาเฝ้าแต่ยกย่องบุคคลนั้น
เวลานี้พ่อพูดเป็นการส่วนตัวกับลูกๆว่า: จดจำพ่อ! ยิ่งลูกจดจำบาบาด้วยความรัก
บาปของลูกก็จะยิ่งถูกตัดทิ้ง ลูกจะมีรายได้อย่างมากด้วยเช่นกัน
ตื่นแต่เช้าตรู่และจดจำพ่อ
ผู้เลื่อมใสศรัทธาก็ทำความเลื่อมใสศรัทธาของพวกเขาในตอนเช้าตรู่ด้วยเช่นกัน
อย่างไรก็ตามลูกอยู่ในหนทางของความรู้นี้ ลูกต้องไม่ติดกับอยู่ในขยะของโลกเก่า
ลูกๆหลายคนติดกับอยู่ในลักษณะเช่นนั้น อย่าได้ถามเลย! พวกเขาไม่ได้ก้าวออกจากขยะเลย
พวกเขาเฝ้าแต่พูดถึงสิ่งต่างๆของขยะตลอดทั้งวัน
สิ่งต่างๆของความรู้นี้ไม่ได้เข้าไปในสติปัญญาของพวกเขาเลย
อย่างไรก็ตามมีลูกๆบางคนที่วิ่งไปทั่วในการทำงานรับใช้ตลอดทั้งวัน
แน่นอนพ่อจดจำผู้ที่ทำงานรับใช้ ในปัจจุบันเป็นมโนฮ่าร์ผู้ที่ทำงานรับใช้มากที่สุด
วันนี้เธอไปที่คาร์นาล พรุ่งนี้ก็ไปที่อื่น
เธอวิ่งไปทั่วในการทำงานรับใช้อย่างต่อเนื่อง
ผู้ที่ทะเลาะเบาะแว้งกันเองจะทำงานรับใช้อะไร? ใครที่เป็นที่รักของพ่อมากที่สุด?
ผู้ที่ทำงานรับใช้อย่างดีมาก ผู้ที่ใส่ใจเกี่ยวกับการทำงานรับใช้ทั้งวันและคืน
คือผู้ที่เอาชนะหัวใจของบาบา ด้วยการฟังเพลงเหล่านี้ต่อไปครั้งแล้วครั้งเล่า
ลูกก็จะสามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึง และความซาบซึ้งของลูกจะขึ้นสูงเล็กน้อย
บาบาได้พูดว่า: หากลูกคนใดรู้สึกเศร้าเล็กน้อยในเวลาใดก็ตาม
เล่นแผ่นเสียงเหล่านี้แล้วลูกจะมีความสุข “โอ้โฮ! เราจะกลายเป็นนายของโลก!”
พ่อเพียงแต่พูด: จดจำพ่อ! การศึกษานี้นั้นง่ายมาก บาบาได้คัดเลือกแผ่นเสียงที่ดี
10-12 แผ่นที่ทุกคนควรจะมี แต่ลูกๆก็ยังคงลืมท่าน
บางคนแม้กระทั่งหยุดศึกษาเล่าเรียน มายาจู่โจมพวกเขาขณะที่พวกเขากำลังเคลื่อนไป
พ่อแสดงวิธีที่ง่ายดายมากแก่ลูก ที่จะทำให้สติปัญญาของลูกสาโทประธานจากทาโมประธาน
เวลานี้ลูกแต่ละคนได้รับสติปัญญาที่จะแยกแยะระหว่างสิ่งที่ถูกและสิ่งที่ผิดแล้ว
ลูกๆร้องเรียกหาพ่อ “โอ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ได้โปรดมา!” เพราะพ่อได้มาแล้ว
ลูกจึงต้องกลับมาบริสุทธิ์ มีภาระของชาติเกิดนับไม่ถ้วนบนศีรษะของลูก
ดังนั้นยิ่งลูกมีการจดจำระลึกถึงลูกก็จะยิ่งกลับมาบริสุทธิ์
และจะมีความสุขด้วยเช่นกัน แม้ว่าลูกเฝ้าแต่ทำงานรับใช้
ลูกแต่ละคนก็ต้องเก็บบัญชีของลูกเองด้วยเช่นกันว่าลูกจดจำพ่อมากแค่ไหน
ไม่มีใครสามารถเก็บชาร์ทของการจดจำระลึกถึงที่ถูกต้องแม่นยำได้
ลูกจดประเด็นแต่ลูกก็ลืมที่จะมีการจดจำระลึกถึง พ่อพูด:
อยู่ในการจดจำระลึกถึงในขณะที่ลูกให้การบรรยาย และลูกจะได้รับพลังมากมาย มิฉะนั้น
พ่อพูดว่า: พ่อก็ไปและช่วยเหลือลูกๆ มากมายเช่นกัน พ่อเข้าไปในบางคนและทำงานรับใช้
งานรับใช้จะต้องทำ เมื่อพ่อเห็นว่าโชคของใครบางคนกำลังจะเปิดขึ้น
แต่ผู้ที่กำลังอธิบายไม่ได้มีปัญญามากนัก พ่อก็เข้าไปในคนนั้นและทำงานรับใช้
แล้วบางคนก็เขียนและพูดว่า: “บาบาเป็นผู้ที่ทำงานรับใช้นี้ ฉันไม่มีพลังเพียงพอ
ราวกับว่าบาบาพูดมุรลี” อย่างไรก็ตามคนอื่นก็พัฒนาความหยิ่งยโส
โดยเชื่อว่าพวกเขาอธิบายได้ดีมาก พ่อพูดว่า:
พ่อเข้าไปในใครบางคนเพื่อนำคุณประโยชน์ให้แก่ดวงวิญญาณ
และแล้วพวกเขาแม้กระทั่งฉลาดกว่าครู หากพ่อจะส่งครูที่บุดดู (บางคนที่ไม่ฉลาดนัก)
นักเรียนก็จะคิดว่า: “ฉันสามารถอธิบายได้ดีกว่าคนนี้” หรือ: “คนนี้ไม่มีคุณธรรม
สภาพของฉันดีกว่าสภาพของคนนี้”
บางคนมีชีวิตอย่างเป็นหัวหน้าและมีความหยิ่งยโสมากมาย
พวกเขาอยู่ในความโอฬารตระการตาอย่างมาก
บ้างแม้กระทั่งพูดกับบุคคลสำคัญด้วยความสนิทสนมคุ้นเคย
เพราะผู้คนเหล่านั้นเรียกเธอว่าเทวี เธอจึงมีความสุขกับสิ่งนั้น
มีสถานที่มากมายเช่นนั้นที่นักเรียนฉลาดกว่าครู
เพียงบาบาเดียวเท่านั้นที่ผ่านการสอบ ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้
ลูกศึกษาเล่าเรียนกับท่านแล้วจึงสอนผู้อื่น บางคนก็ดูดซับสิ่งต่างๆอย่างดีมาก
คนอื่นๆก็ลืม ประเด็นหลักและสำคัญที่สุดคือการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง
มิฉะนั้นบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้องได้อย่างไร?
พฤติกรรมของลูกบางคนเป็นเช่นที่ว่า เพียงบาบานี้และบาบานั้นเท่านั้นที่รู้
เวลานี้ลูกๆต้องทำความเพียรพยายามหลักของการเป็นอิสระจากการมีประสบการณ์ถูกลงโทษ
เพื่อที่ลูกจะบรรลุสิ่งนี้ การจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงคือสิ่งหลัก
เป็นด้วยการมีการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่บาปของลูกจะถูกปลดเปลื้อง
บางคนให้ความร่วมมือด้วยเงิน พวกเขาคิดว่าพวกเขาจะกลับมามั่งคั่ง
อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะเป็นอิสระจากการมีประสบการณ์ถูกลงโทษ
ลูกต้องทำความเพียรพยายามนี้จริงๆ
ไม่เช่นนั้นแล้วลูกจะมีประสบการณ์ของการลงโทษเบื้องหน้าพ่อ
หากลูกของผู้พิพากษากระทำผิด ผู้พิพากษาก็จะมีความละอายใจ พ่อก็จะพูดว่า: “ฉันจะสามารถลงโทษคนที่ฉันได้เลี้ยงดูมาได้อย่างไร?”
ในเวลานั้นลูกก็จะก้มหน้าลงและร้องไห้ในความทุกข์ระทม “พ่อได้อธิบายและสอนฉันมาอย่างมากมาย
แต่ฉันก็ไม่ได้ให้ความใส่ใจ” ดรามราชก็อยู่กับพ่อด้วยเช่นกัน ท่านรู้ดวงชะตาของลูก
เวลานี้ลูกสามารถมองเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้นในทางปฏิบัติ
บางดวงวิญญาณทำตามหนทางของความบริสุทธิ์เป็นเวลา 10 ปี
แล้วมายาก็ชกเขาในทันทีแบบที่ว่า พวกเขาสูญเสียรายได้ทั้งหมดที่พวกเขาได้รับมา
และพวกเขาก็กลับมาไม่บริสุทธิ์ มีตัวอย่างเช่นนั้นมากมาย หลายคนก็ตกลงมา
หลายคนก็ทุกข์ระทมตลอดทั้งวันด้วยพายุของมายา และพวกเขาแม้กระทั่งลืมพ่อ
พวกเขาไม่มีความสุขของการได้รับอาณาจักรที่ไม่มีขีดจำกัดจากพ่อ
พร้อมกับตัณหาราคะก็มีความผูกพันยึดมั่นด้วยเช่นกัน
ลูกต้องเอาชนะความผูกพันยึดมั่นที่นี่
มีประโยชน์อะไรที่จะปล่อยให้หัวใจของลูกผูกพันอยู่กับใครบางคนที่ไม่บริสุทธิ์? ใช่
ควรมีความคิดที่จะให้คำแนะนำของพ่อแก่ผู้นั้นและยกระดับเขา
ฉันจะทำให้ผู้นี้มีค่าควรแก่การอยู่ในวัดของชีวาได้อย่างไร?
ภายในลูกสามารถสร้างวิธีการในการทำเช่นนั้น
ไม่มีเรื่องของความผูกพันยึดมั่นในสิ่งนั้น
ไม่ว่าลูกจะรักญาติพี่น้องของลูกมากแค่ไหน จงอธิบายให้พวกเขาต่อไป
อย่าได้ถูกใครก็ตามดึงลูกด้วยความรักที่ลึกซึ้ง
มิฉะนั้นพวกเขาก็จะไม่เกิดการเปลี่ยนแปลง ลูกต้องกลับมาเมตตา
ลูกต้องมีความเมตตาต่อตนเอง และแล้วก็มีความเมตตาต่อผู้อื่น พ่อรู้สึกเมตตาเช่นกัน
ลูกต้องดูว่ากี่คนที่ลูกสามารถทำให้เป็นเหมือนตัวลูกเอง
ลูกต้องให้ข้อพิสูจน์แก่บาบาว่ากี่คนที่ลูกได้ให้คำแนะนำของพ่อ
ดวงวิญญาณเหล่านั้นควรเขียนและพูดด้วยเช่นกันว่า: “บาบา
ฉันได้รับคำแนะนำที่ดีมากจากผู้นี้”
เพียงเมื่อบาบาได้รับข้อพิสูจน์เช่นนั้นที่ท่านสามารถเข้าใจได้ว่าลูกกำลังทำงานรับใช้
พวกเขาควรเขียนถึงบาบาและพูดว่าครูคนนั้นฉลาดมาก
เธอทำงานรับใช้อย่างดีมากและสอนดีมาก อย่างไรก็ตามลูกบางคนก็สอบตกในวิชาของโยคะ
พวกเขาไม่มีความรู้สึกที่จะจดจำบาบา พ่ออธิบายว่า: ในเวลาของการรับประทาน
ให้รับประทานขณะที่อยู่ในการจดจำระลึกถึงชีพบาบา เมื่อลูกไปเดินเล่น จงจดจำชีพบาบา
อย่าได้ซุบซิบนินทา! แม้ว่าลูกต้องคิดเกี่ยวกับธุรกิจ
ให้คงอยู่ในการจดจำระลึกถึงบาบา พ่อพูดว่า: แน่นอน ทำสิ่งที่ลูกต้องทำ นอนหลับ
แต่พร้อมกับสิ่งนั้น จงทำสิ่งนี้ด้วยเช่นกัน
ให้มีการจดจำระลึกถึงอย่างน้อยแปดชั่วโมง
อย่างไรก็ตามสิ่งนั้นจะเกิดขึ้นในเวลาสุดท้าย
ค่อยๆเพิ่มชาร์ทของการจดจำระลึกถึงของลูกทีละน้อยๆ บางคนเขียนว่า: “เราอยู่ในการจดจำระลึกถึงเป็นเวลาสองชั่วโมง”
อย่างไรก็ตาม ขณะที่พวกเขาเคลื่อนไป ชาร์ทของพวกเขาก็อ่อนแอ
มายาทำให้พวกเขาหายไปด้วยเช่นกัน มายานั้นทรงพลังมาก
ผู้ที่คงอยู่อย่างไม่ว่างเว้นในการทำงานรับใช้นี้ตลอดทั้งวัน
คือผู้ที่สามารถมีการจดจำระลึกถึง พวกเขาเฝ้าแต่ให้คำแนะนำของพ่อแก่ทุกคน
บาบาเน้นย้ำการจดจำระลึกถึงอย่างมาก
ลูกเองก็รู้สึกว่าลูกไม่สามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงได้
เป็นในการจดจำระลึกถึงนี้ที่มายาสร้างอุปสรรค การศึกษานั้นง่ายดายมาก
ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนกับพ่อ
ยิ่งลูกรับความมั่งคั่งของความรู้นี้จากบาบาไปมากเพียงใด
ลูกก็จะยิ่งกลายเป็นผู้ที่มั่งคั่งมากเพียงนั้น พ่อสอนทุกคน มุรลีไปถึงทุกคน
ไม่ใช่เพียงแค่ลูก(ในมธุบัน) ที่กำลังศึกษาเล่าเรียน แต่ทุกคนกำลังศึกษาเล่าเรียน
เมื่อมุรลีไปไม่ถึงที่ศูนย์ พวกเขาก็ร้องไห้
อย่างไรก็ตามมีคนที่ไม่ฟังมุรลีด้วยเช่นกัน
พวกเขาเพียงแค่เคลื่อนไปในวิธีใดก็ตามที่พวกเขาต้องการ
จะต้องมีความสนใจในการฟังมุรลี เพลง “บาบา เรามาแล้ว เพื่อประกาศสิทธิ์ในมรดกของเรา”
นั้นชั้นหนึ่ง พวกเขาพูดด้วยเช่นกันว่า: “บาบา ไม่ว่าฉันจะเป็นอะไรก็ตาม
ไม่ว่าฉันจะเป็นอย่างไรก็ตาม แม้ว่าฉันจะมีตาข้างเดียว ฉันเป็นของท่าน” นั่นก็ดี
แต่จากที่ได้สกปรก พวกเขาก็ควรจะกลับมาดีขึ้น
ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับโยคะและวิธีที่ลูกศึกษาเล่าเรียน หลังจากเป็นของพ่อแล้ว
ลูกทุกคนควรมีความคิดว่า: “เนื่องจากฉันเป็นของพ่อ อย่างแน่นอนฉันจะไปสวรรค์”
อย่างไรก็ตามลูกต้องคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ลูกต้องการจะเป็นในสวรรค์ด้วยเช่นกัน
ศึกษาเล่าเรียนอย่างดีมาก และสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง หากลูกยังคงอยู่เหมือนลิง
ลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพอะไร? ปวงประชาและสาวใช้ก็เป็นที่ต้องการเช่นกัน
ผู้ที่ไม่ศึกษาเล่าเรียนในตอนนี้ก็จะแบกภาระที่นั่นของผู้ที่ได้ศึกษาเล่าเรียน
ยิ่งลูกทำความเพียรพยายามมากเท่าไหร่ ลูกก็จะยิ่งได้รับความสุขมากขึ้นเท่านั้น
หากลูกกลับมามั่งคั่งมาก ลูกจะได้รับความเคารพอย่างมากมาย
ผู้ที่ศึกษาเล่าเรียนอย่างดีก็ได้รับความเคารพอย่างมาก พ่อเฝ้าแต่ให้คำแนะนำแก่ลูก
คงอยู่อย่างสงบในการจดจำระลึกถึงพ่อ อย่างไรก็ตามบาบารู้ว่า
บางคนที่อยู่ไกลนั้นคงอยู่ในการจดจำระลึกถึงมากกว่าลูกที่กำลังนั่งอยู่เบื้องหน้าบาบา
ดังนั้นพวกเขาจึงประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงกว่า
สิ่งเดียวกันนี้ก็เกิดขึ้นในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
ผู้เลื่อมใสศรัทธาบางคนก็ดีมากและชั้นหนึ่ง
พวกเขาคงอยู่ในการจดจำระลึกถึงมากกว่ากูรูของพวกเขา
ผู้ที่ได้ทำความเลื่อมใสศรัทธาอย่างดีมากคือผู้ที่มาที่นี่
ลูกทั้งหมดคือผู้เลื่อมใสศรัทธา ซันยาสซีฯลฯจะไม่มา
ผู้เลื่อมใสศรัทธาทั้งหมดเมื่อได้จบสิ้นความเลื่อมใสศรัทธาของพวกเขา จะมาที่นี่
พ่ออธิบายอย่างชัดเจนมาก ความจริงที่ว่าลูกกำลังรับความรู้นี้บ่งชี้ว่า
ลูกนั้นได้เคยทำความเลื่อมใสศรัทธามาอย่างมากมาย
ผู้ที่ได้ทำความเลื่อมใสศรัทธามามากกว่า
ก็จะศึกษาเล่าเรียนมากกว่าผู้ที่ทำความเลื่อมใสศรัทธาน้อยกว่า
ความเพียรพยายามหลักอยู่ในการจดจำระลึกถึง
เพียงด้วยการมีการจดจำระลึกถึงนี้เท่านั้นที่บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
ลูกต้องกลับมาอ่อนหวานมากด้วยเช่นกัน อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ที่จากหายไปนานและเวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง ผู้ที่มีค่าต่องานรับใช้
สวามิภักดิ์ และเชื่อฟัง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้าจากแม่พ่อ บัพดาดา
พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ไม่ว่าญาติมิตรของลูกจะเต็มไปด้วยความรักแค่ไหน
ลูกต้องไม่ปล่อยให้เส้นด้ายของความผูกพันยึดมั่นใดๆดึงลูก
จงกลายเป็นผู้เอาชนะความผูกพันยึดมั่น อธิบายแก่พวกเขาอย่างมีศิลปะวิธี
มีความเมตตาต่อตนเองและต่อผู้อื่น
2.
จดจำพ่อและครูด้วยความรักอย่างมาก
มีความซาบซึ้งว่าพระเจ้ากำลังสอนลูกและท่านกำลังให้อำนาจในการปกครองโลกแก่ลูก
เมื่อลูกไปเดินเล่น จงอยู่ในการจดจำระลึกถึง อย่าได้ซุบซิบนินทา
พร:
ขอให้ลูกมีประสบการณ์สภาพของการทัดเทียมพ่อด้วยโฮลีที่แท้จริงแห่งสีสันทางจิตวิญญาณที่ไม่สูญสลายของท่าน
ลูกคือดวงวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ผู้ได้รับการแต่งแต้มสีสันด้วยสีสันของพระเจ้า
ยุคบรรจบพบกันคือยุคของชีวิตที่ศักดิ์สิทธิ์
เมื่อลูกได้รับการแต่งแต้มสีสันด้วยสีสันทางจิตวิญญาณที่ไม่สูญสลายนี้
ลูกก็กลับมาทัดเทียมพ่อตลอดเวลา
ดังนั้นโฮลีของลูกคือการได้รับการแต่งแต้มสีสันด้วยความเป็นมิตรของท่าน
และกลับมาทัดเทียมพ่อ
ขอให้มีสีสันที่แข็งแกร่งที่ลูกทำให้ผู้อื่นทัดเทียมกับลูกด้วยเช่นกัน
แต่งแต้มสีสันให้กับทุกดวงวิญญาณด้วยสีสันที่ไม่สูญสลายของความรู้นี้
สีสันของการจดจำระลึกถึง สีสันของพลังทั้งหมด สีสันของคุณธรรม
และสีสันทางจิตวิญญาณของทัศนคติ และสายตาที่สูงส่ง ความปรารถนาดี
และความรู้สึกที่บริสุทธิ์
คติพจน์:
ขอให้สายตาของลูกเป็นทางจิตวิญญาณ จิตใจของลูกเยือกเย็น สติปัญญาของลูกมีความเมตตา
และปากของลูกหวานชื่น
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
นำวัฒนธรรมแห่งสัจจะและมารยาทอันดีงามมาใช้
กลายเป็นตัวของพลังแห่งสัจจะ และพูด และมองเห็นด้วยความซาบซึ้ง
เราคือผู้ที่ทำตามของรัฐบาลผู้ทรงอำนาจ ด้วยการมีสำนึกรู้นี้
ทำให้สิ่งใดที่ผิดกลับมาถูก เราต้องเปิดเผยสัจจะ ไม่ใช่ซ่อนสัจจะ
แต่เราต้องทำสิ่งนี้ด้วยมารยาท มีความซาบซึ้งว่าลูกคือชัคตีของชีวา
เมื่อชัคตีมีความกล้าหาญ ผู้ทรงอำนาจก็จะช่วยเหลือ