14.07.24    Avyakt Bapdada     Thai Murli     25.11.20     Om Shanti     Madhuban


เพื่อที่จะกลับมาทัดเทียมกับพ่อ จงมีความมุ่งมั่นในสองสิ่ง
นั่นคือ ในการรักษาความเคารพตนเองและในการให้ความเคารพต่อทุกคน


วันนี้บัพดาดาได้เห็นครอบครัวบราห์มินเล็กๆ ที่น่ารักที่สุดและแสนหวานที่สุดของท่าน และโลกบราห์มินเล็กๆ ที่น่ารักที่สุดของท่าน โลกเล็กๆนี้มีความพิเศษสุดและน่ารักมากด้วย! ทำไมถึงน่ารัก? เพราะทุกดวงวิญญาณในโลกบราห์มินนี้เป็นดวงวิญญาณพิเศษ ภายนอก,ลูกดวงวิญญาณอาจดูธรรมดา แต่คุณสมบัติพิเศษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของลูกดวงวิญญาณบราห์มินคือ ลูกได้ตระหนักรู้จักดวงวิญญาณสูงสุดด้วยสติปัญญาอันสูงส่งของลูก แม้ว่าจะอายุ 90 ปี เป็นผู้สูงอายุที่กำลังป่วยอยู่ก็ตาม แม้แต่ VVIP ก็ไม่มีใครนอกจากลูกบราห์มินที่มีสติปัญญาที่สูงส่งและดวงตาที่สูงส่งที่จะตระหนักรู้จักดวงวิญญาณสูงสุด ทำไมผู้เป็นแม่ทุกคนถึงมาที่นี่? ไม่ว่าขาของลูกจะทำงานได้หรือไม่ก็ตาม ลูกก็ยังมาถึงที่นี่ เพียงเพราะลูกตระหนักรู้จักท่านลูกจึงมาถึงที่นี่! ไม่มีใครนอกจากลูกสามารถบรรลุสายตาหรือสติปัญญาในการตระหนักรู้ได้ ลูกผู้เป็นแม่ทุกคนร้องเพลงนี้กันใช่ไหม? "เราเห็นแล้ว! เราบรรลุแล้ว!" ลูกผู้เป็นแม่มีความซาบซึ้งในสิ่งนี้หรือไม่? ลูกกำลังโบกมือของลูก ดีมาก! ลูกพันดาวาสมีความซาบซึ้งนี้หรือไม่? ลูกทุกคนอยู่ข้างหน้ากัน ไม่มีอะไรขาดหายไปในชักตี และไม่มีอะไรขาดหายไปในพันดาวาส อย่างไรก็ตาม บัพดาดามีความสุขที่ได้เห็นว่าโลกเล็กๆนี้น่ารักเพียงใด! เมื่อลูกพบกัน ลูกดวงวิญญาณดูน่ารักมาก!

วันนี้บัพดาดากำลังฟังเพลงจากหัวใจของทุกดวงวิญญาณของดินแดนนี้และในต่างแดน: "บาบา บาบาที่แสนหวาน เรารู้และเราเห็นแล้ว!" ลูกๆจากทุกทิศทุกทางร้องเพลงนี้และหลอมรวมอยู่ในความสุขและหลอมรวมอยู่ในมหาสมุทรแห่งความรัก ลูกทุกคนในทุกหนแห่งที่ไม่ได้อยู่ที่นี่ในรูปที่มีตัวตนอยู่เบื้องหน้าบัพดาดาด้วยหัวใจและดริชตีของพวกเขา บัพดาดามองเห็นลูกๆที่อยู่ห่างไกลในรูปที่มีตัวตนมาอยู่เบื้องหน้าท่านเป็นการส่วนตัวด้วยเช่นกัน บัพดาดาใช้เวลานานแค่ไหนในการมาถึงที่นี่และท่องทัวร์ไปรอบๆ ไม่ว่าจะเป็นดินแดนแห่งนี้หรือในต่างประเทศ? เพื่อเป็นการตอบแทน บัพดาดาได้มอบความรักและความทรงจำระลึกถึงหลายล้านเท่าให้กับลูกๆ ทุกคนในทุกหนแห่ง ขณะที่มองดูลูกๆในทุกหนแห่ง บาบามองเห็นเพียงความคิดเดียวในหัวใจของแต่ละคน ทุกคนพูดด้วยดวงตาของเขาว่า: "เราจำการบ้านหกเดือนที่พระเจ้าให้กับเราได้" ลูกทุกคนก็จำสิ่งนี้ได้เช่นกันใช่ไหม? ลูกยังไม่ลืมสิ่งนี้ใช่ไหม? พันดาวาสจำได้ไหม? ลูกจำสิ่งนี้ได้ดีมากใช่ไหม? เหตุใดบัพดาดาจึงเตือนลูกถึงสิ่งนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า? เหตุผลนี้คืออะไร? ลูกเห็นเวลา และลูกบราห์มินก็เห็นตนเองด้วยเช่นกัน จิตใจของลูกเริ่มเยาว์วัยและร่างกายของลูกก็เริ่มแก่ขึ้น! ลูกสามารถได้ยินเสียงเรียกของเวลาและเสียงเรียกของดวงวิญญาณได้อย่างชัดเจนมาก ดังนั้น บัพดาดาจึงเห็นว่าเสียงเรียกจากหัวใจของดวงวิญญาณกำลังเพิ่มมากขึ้น: “โอ้ ผู้ประทานความสุข โอ้ ผู้ประทานความสงบ โอ้ ผู้ประทานความสุขที่แท้จริง! โปรดให้พวกเราสักหยดหนึ่งด้วยเถิด!”

ลองพิจารณาว่าผู้ที่ร้องเรียกหานั้นจะต่อแถวได้นานแค่ไหน? ลูกทั้งหมดคิดว่าการเปิดเผยของพ่อจะเกิดขึ้นเร็วๆนี้ ในเมื่อลูกมีความคิดเช่นนี้ แล้วเหตุใดการเปิดเผยนี้จึงยังล่าช้าอยู่? ลูกมีความปรารถนานี้ในหัวใจและลูกก็พูดถึงสิ่งนี้ด้วย: "ฉันต้องการที่จะกลับมาทัดเทียมกับพ่อ" ลูกต้องการที่จะกลายเป็นสิ่งนี้ใช่ไหม? ลูกต้องการที่จะกลายเป็นสิ่งนี้หรือไม่? อัจชะ แล้วเหตุใดลูกจึงไม่กลายเป็นเช่นนี้เล่า? บัพดาดาได้บอกลูกว่าลูกต้องกลับมาทัดเทียมกับพ่อ คำถามสองข้อที่ว่าจะเป็นอะไรและจะเป็นได้อย่างไรนั้นไม่เกิดขึ้น เพราะทั้งสองคำถามนี้รวมอยู่ในสำนวนที่ว่า "กลับมาทัดเทียม" (สมาน) ลูกมีคำตอบว่าลูกต้องกลายเป็นอะไร ลูกต้องกลับมาทัดเทียมกับพ่อ ลูกจะกลายเป็นสิ่งนั้นได้อย่างไร?

ทำตามพ่อ: เดินตามรอยเท้าพ่อและแม่! พ่อที่ไม่มีตัวตนและแม่ที่มีตัวตนคือบราห์มา ลูกไม่รู้แม้กระทั่งว่าจะทำตามท่านทั้งสองอย่างไรหรือ? ในโลกทุกวันนี้ แม้แต่คนตาบอดก็สามารถเดินตามคนตาบอดได้ จะเห็นได้ว่าเมื่อเดินตามเสียงไม้เท้าด้วยไม้เท้าของตนเองพวกเขาก็จะไปถึงที่ไหนสักแห่งที่ห่างไกลได้ ลูกเป็นนายผู้ทรงอำนาจ ลูกคือผู้ที่มีดวงตาที่สามและเป็นผู้ที่รู้รูปกาลเวลาทั้งสาม การทำตามไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับลูก มันเป็นเรื่องยากสำหรับลูกหรือไม่? พูดสิ! มันเป็นสิ่งที่ยากหรือไม่? มันไม่ แต่มันก็กลายเป็นอย่างนั้น บัพดาดาเดินทางท่องไปในทุกหนแห่งและเห็นว่าดวงวิญญาณบราห์มินทั้งหมด ไม่ว่าจะอยู่ที่ศูนย์หรือที่บ้าน ได้เก็บรูปภาพของพ่อบราห์มาไว้มากมาย ไม่ว่าลูกจะมองไปทางไหนก็มีแต่ภาพของพ่อที่อะแวคหรือพ่อบราห์มาเท่านั้น นี่เป็นสิ่งที่ดี อย่างไรก็ตาม บัพดาดาสงสัยว่าลูกสามารถจดจำคาแรคเตอร์ (บุคลิกภาพ ลักษณะนิสัย - ชาริตรา) โดยการดูรูปภาพ (จิตรา) ได้หรือไม่ หรือว่าลูกไม่สามารถจำสิ่งนั้นได้ ลูกเพียงแค่ดูรูปภาพหรือ? เมื่อเห็นรูปภาพลูกควรได้รับแรงบันดาลใจ บัพดาดาไม่ได้บอกอะไรลูกนอกจากเพียงคำเดียว เพียงแค่ทำตาม เท่านั้นแหละ! อย่าคิดมากหรือวางแผนอะไรมากมาย “ไม่ใช่อย่างนี้! ฉันควรทำอย่างนั้น ฉันไม่ควรทำอย่างนี้! ฉันควรทำอย่างนั้น!” ไม่ ลูกเพียงแค่ต้องเลียนแบบสิ่งที่พ่อทำ ลูกไม่รู้วิธีลอกเลียนแบบหรือ? ปัจจุบันวิทยาศาสตร์ได้ประดิษฐ์เครื่องถ่ายเอกสารขึ้นมา พวกเขาประดิษฐ์สิ่งเหล่านี้ขึ้นมาใช่ไหม? ลูกมีเครื่องถ่ายเอกสารใช่ไหม? ดังนั้นลูกจึงมีภาพของบราห์มาอยู่ที่นี่ เก็บภาพเหล่านี้ไว้อย่างดี! เก็บภาพใหญ่มาก ลูกสามารถเก็บไว้ได้ แต่อย่างน้อยก็ทำสำเนาไว้!

ดังนั้นบัพดาดาจึงเห็นสิ่งนี้ขณะเดินทางท่องไปในทุกหนแห่ง ลูกชอบรูปภาพหรือคาแรคเตอร์? ลูกมีความคิด ลูกมีความกระตือรือร้น และลูกก็มีเป้าหมายเช่นกัน ลูกต้องการอะไรอีก? บัพดาดาได้เห็นแล้วว่า เพื่อที่จะติดบางสิ่งบางอย่างให้แน่น จะต้องยึดให้แน่นทั้งสี่มุม ดังนั้นบัพดาดาจึงเห็นว่ามุมทั้งสามนั้นมั่นคงมาก และตอนนี้มีเพียงมุมเดียวเท่านั้นที่ต้องทำให้มั่นคง ลูกมีความคิด ลูกมีความกระตือรือร้น และลูกก็มีเป้าหมายเช่นกัน หากลูกถามคนใดคนหนึ่งว่าพวกเขาต้องการเป็นอะไร พวกเขาจะบอกว่าพวกเขาต้องการจะกลับมาทัดเทียมกับพ่อ ไม่มีใครบอกว่าพวกเขาต้องการเป็นอะไรที่ด้อยกว่าพ่อ ไม่เลย! พวกเขาต้องการที่จะทัดเทียม นี่เป็นสิ่งที่ดีมาก ลูกพยายามที่จะทำให้มุมนี้มั่นคง แต่เมื่อลูกเคลื่อนไป มุมนั้นก็หลวม มุมนั้นคือความมุ่งมั่น ลูกมีความคิดและมีเป้าหมาย แต่เมื่อเกิดสถานการณ์ที่เลวร้ายซึ่งพูดง่ายๆก็คือลูกเรียกมันว่าปัญหา มันทำให้ความมุ่งมั่นของลูกอ่อนแอลง ความมุ่งมั่นคือสิ่งที่ลูกต้องไม่ปล่อยไปในความคิดของลูกแม้ว่าลูกจะต้องตายก็ตาม ลูกอาจต้องก้มหัว ลูกอาจต้องตาย ลูกอาจต้องหล่อหลอมตัวเองในชีวิต ลูกอาจต้องอดทน ลูกอาจต้องฟัง แต่ลูกต้องไม่ปล่อยความคิดของลูกไป สิ่งนี้เรียกว่าความมุ่งมั่น เมื่อเด็กเล็กๆมาพักที่โอมนิวาส บราห์มาบาบาเคยแกล้งหยอกพวกเขาเล่น เพื่อทำให้พวกเขาแข็งแกร่งขึ้น ท่านจึงถามพวกเขาว่า ลูกจะดื่มน้ำมากขนาดนี้ไหม? ลูกจะกินพริกมากขนาดนี้ไหม? ลูกจะไม่กลัวใช่ไหม? จากนั้นท่านก็ปรบมือต่อหน้าต่อตาพวกเขา (ถ้าพวกเขากระพริบตาพวกเขาก็จะล้มเหลวพ่ายแพ้!) ดังนั้นด้วยวิธีนี้ บราห์มาจึงทำให้ลูกเล็กๆแข็งแกร่ง ไม่ว่าจะมีปัญหาเกิดขึ้นมามากมายแค่ไหน สายตาแห่งความคิดของลูกก็ไม่ควรสั่นคลอนเลย! นั่นคือพริกแดงและเหยือกน้ำเมื่อลูกยังเป็นเด็กเล็กๆ ตอนนี้ลูกทุกคนก็โตขึ้นแล้วใช่ไหม? ดังนั้น แม้แต่ทุกวันนี้ บัพดาดาก็ยังถามลูกว่า: ลูกมีความคิดที่มุ่งมั่นหรือไม่? ลูกมีความมุ่งมั่นในความคิดที่ว่าจะต้องกลับมาทัดเทียมกับพ่อหรือไม่? ไม่ใช่ว่าลูกจะกลายเป็นสิ่งนั้น แต่ลูกจะกลายเป็นสิ่งนั้นอย่างแน่นอน อัจชะ! ตอนนี้ลูกสามารถโบกมือได้! ผู้ที่มีทีวีก็ถ่ายภาพพวกเขา! ทีวีน่าจะมีประโยชน์ใช่ไหม? ยกมือขึ้นสูงๆ! อัจชะ แม้แต่ผู้เป็นแม่ยังยกมือขึ้นเลย ผู้ที่นั่งด้านหลัง ยกมือให้สูงขึ้น! อัจชะ ดีมาก! ผู้ที่นั่งอยู่ในเคบิน(ห้องควบคุมแสงและเสียงและห้องแปล) ไม่ได้ยกมือ ผู้ที่อยู่ในเคบินเป็นเครื่องมือ อัจชะ ลูกยกมือขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆและทำให้บัพดาดาพอใจ

เวลานี้บัพดาดาปรารถนาที่จะทำให้ลูกๆทำสิ่งหนึ่ง ท่านไม่เพียงแค่ต้องการบอกลูกเกี่ยวกับสิ่งนี้เท่านั้น แต่ท่านต้องการให้ลูกทำสิ่งนี้ด้วย เพียงแค่ใส่ความมุ่งมั่นไว้ในจิตใจของลูก อย่าทำให้ความคิดของลูกอ่อนแอลงในเรื่องเล็กๆน้อยๆ แม้ว่าใครจะดูถูกลูก เกลียดลูก ไม่ให้ความเคารพลูก หรือพูดให้ร้ายลูก หรือทำให้ลูกเป็นทุกข์เสียใจ ความปรารถนาดีของลูกจะต้องไม่หยุดลง ลูกออกคำท้าทายและบอกว่าลูกเป็นผู้เปลี่ยนแปลงโลกที่เปลี่ยนแปลงมายาและวัตถุธาตุ ลูกจดจำอาชีพหรือหน้าที่การงานของลูกได้หรือไม่? ลูกเป็นผู้เปลี่ยนแปลงโลกใช่ไหม? แม้ว่าภายใต้อิทธิพลของซันสการ์ของเขา บางคนทำให้ลูกเป็นทุกข์เสียใจ ทำร้ายลูก หรือทำให้ลูกขึ้นๆลงๆ ลูกไม่สามารถเปลี่ยนสิ่งที่เป็นทุกข์ให้กลายเป็นความสุขได้หรือ? ลูกไม่สามารถอดทนต่อการดูถูกได้หรือ? ลูกไม่สามารถเปลี่ยนการดูถูกเป็นดอกกุหลาบได้หรือ? ลูกไม่สามารถเปลี่ยนปัญหาให้เป็นความคิดที่จะกลับมาทัดเทียมกับพ่อได้หรือ? ลูกทุกคนจำได้ไหมเมื่อลูกมาเกิดเป็นบราห์มินและลูกมีศรัทธา? ไม่ว่าลูกจะใช้เวลาหนึ่งวินาทีหรือหนึ่งเดือน เมื่อลูกมีศรัทธา หัวใจของลูกก็พูดว่า "ฉันเป็นของบาบา และบาบาเป็นของฉัน!" ลูกมีความคิดนี้ใช่ไหม? ลูกเคยมีประสบการณ์นี้ใช่ไหม? ในเวลานั้นลูกได้ท้าทายมายาและบอกว่าลูกจะกลายเป็นผู้เอาชนะมายา ลูกส่งคำท้าทายนี้ไปยังมายาหรือไม่? ลูกต้องการที่จะเป็นผู้เอาชนะมายาหรือไม่? ลูกคือผู้เอาชนะมายาใช่ไหม? หรือมีคนอื่นที่จะมาที่จะกลายเป็นสิ่งนั้นไหม? เมื่อลูกได้ท้าทายมายาแล้ว ปัญหาเหล่านี้ สถานการณ์เหล่านี้ และความปั่นป่วนนี้ล้วนแต่เป็นรูปที่สูงส่งดูดีของมายา มายาจะไม่มาในรูปอื่นใด ลูกจะต้องเป็นผู้เอาชนะมายาในรูปเหล่านี้ “สถานการณ์จะไม่เปลี่ยนแปลง ศูนย์จะไม่เปลี่ยนแปลง สถานที่จะไม่เปลี่ยนแปลง ดวงวิญญาณจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่ฉันต้องเปลี่ยนแปลง” ทุกคนชอบคติพจน์ของลูกมาก “เราไม่ต้องการที่จะแก้แค้นใคร แต่เราจะเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอน” นี่เป็นคติพจน์เก่า มายาจะมาในรูปแบบใหม่และดูดีมากยิ่งขึ้น อย่าได้หวาดกลัว! บัพดาดากำลังเน้นย้ำให้ลูกเห็นว่ามายาจะมาในรูปเช่นนั้น และเธอก็กำลังมา เธอจะมาในลักษณะเช่นนั้นที่ลูกจะไม่ตระหนักรู้ด้วยซ้ำว่าเป็นมายา ลูกจะพูดว่า: "ดาดี้ไม่เข้าใจ! นี่ไม่ใช่มายา! นี่คือของจริง!" เธอจะมาในรูปที่ดูดีมากยิ่งขึ้น ไม่ต้องกลัว! เพราะเหตุใด? ศัตรูไม่ว่าจะชนะหรือพ่ายแพ้ จะไม่ใช้อาวุธเล็กหรือใหญ่ที่เขามีเลยหรือ? หรือเขาจะไม่ใช้มัน? เขาจะใช้พวกมัน ดังนั้นมายาก็จะถึงจุดจบเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เท่าที่จุดจบของเธอใกล้เข้ามามากเท่าไหร่ เธอก็จะใช้และจะยิ่งใช้อาวุธของเธอในรูปแบบใหม่ๆ มากมายตามนั้น แล้วเธอจะก้มลงแทบเท้าของลูก! ขั้นแรกเธอจะพยายามทำให้ลูกโค้งคำนับ จากนั้นเธอเองก็จะโค้งคำนับ บัพดาดาเพียงแต่ให้ลูกขีดเส้นใต้คำเดียวในสิ่งนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เป้าหมายของลูกคือการกลับมาทัดเทียมกับพ่อ สำหรับสิ่งนี้ จงรักษาความเคารพในตนเอง การให้ความเคารพหมายถึงการได้รับความเคารพ ลูกจะไม่ได้รับความเคารพโดยการรับความเคารพ แต่การให้หมายถึงการได้รับ มันไม่ถูกต้องที่จะพูดว่าบางคนควรให้ความเคารพลูก การให้ความเคารพหมายถึงการได้รับความเคารพ ดังนั้นความเคารพตนเองจึงไม่ใช่ความเคารพตนเองบนพื้นฐานของจิตสำนึกที่เป็นร่าง แต่เป็นความเคารพตนเองของชีวิตบราห์มิน ความเคารพตนเองของการเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่ง ความเคารพตนเองของการกลับมาสมบูรณ์ ดังนั้นจงรักษาความเคารพตนเองไว้ อย่าได้รับความเคารพ การให้ความเคารพหมายถึงการได้รับความเคารพนั้น มีความมุ่งมั่นในสองสิ่งนี้ ไม่ว่าใครจะพยายามจะเขย่าความมุ่งมั่นของลูกมากแค่ไหน อย่าปล่อยให้ความมุ่งมั่นของลูกอ่อนแอลง ทำให้มันแข็งแกร่งขึ้น กลับมาไม่สั่นคลอน! และแล้วเมื่อนั้นลูกจึงจะสามารถปฏิบัติตามคำสัญญาหกเดือนที่ลูกทำไว้กับบัพดาดาได้ ลูกจำสัญญาของลูกได้ใช่ไหม? อย่านับอยู่เรื่อยๆแล้วบอกว่า 15 วันผ่านไปแล้ว และตอนนี้ก็เหลืออีกห้าเดือนครึ่งแล้ว! เมื่อลูกมีการสนทนาจากใจถึงใจ และลูกก็มีการสนทนาจากใจถึงใจในเวลาอมฤต ลูกจะเล่าถึงสิ่งที่ดีๆมากมายให้กับบัพดาดา ลูกรู้สิ่งที่ลูกบอกท่านใช่ไหม? นำความมุ่งมั่นมาใช้! อย่าไปมุ่งมั่นเกี่ยวกับสิ่งที่ผิด: "ฉันมีศรัทธาอย่างแน่วแน่ว่า ฉันต้องโกรธ" อย่าทำอย่างนั้น! เพราะเหตุใด? ทุกวันนี้ ในบันทึกของส่วนใหญ่ บัพดาดาได้รับรายงานเกี่ยวกับความโกรธประเภทต่างๆ ความโกรธในรูปที่หยาบมีน้อยมาก แต่มีร่องรอยของความโกรธประเภทต่างๆ ในระดับที่มากกว่า จัดให้มีคลาสเกี่ยวกับความโกรธว่ามีกี่ประเภท แล้วลูกจะพูดอะไร? “นั่นไม่ใช่ทั้งความตั้งใจและความรู้สึกของฉัน ฉันแค่พูดไปแบบนั้นเอง!” ให้มีคลาสเกี่ยวกับเรื่องนี้!

มีครูมาหลายคน! (มีครูมา 1,200 คน!) หาก 1,200 คนมีความคิดที่มุ่งมั่น มันก็จะเป็นไปได้ที่การเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ แล้วอุบัติเหตุคงไม่เกิดขึ้นมากมายนัก ทุกคนก็จะคงอยู่อย่างปลอดภัย ผู้เป็นครูทั้งหลาย ยกมือขึ้น! มีครูหลายคน! การเป็นครูหมายถึงการเป็นเครื่องมือที่เป็นรากฐาน หากรากฐานยังคงแข็งแกร่ง นั่นคือหากยังคงมุ่งมั่น ส่วนที่เหลือของต้นไม้ก็จะเรียบร้อยดีด้วยตัวมันเอง ทุกวันนี้ ทุกคนทั้งในโลกภายนอกและในโลกบราห์มิน ต้องการความกล้าหาญและความรักที่แท้จริง ไม่ใช่ความรักที่มีเงื่อนไข ไม่ใช่ความรักที่เห็นแก่ตัว สิ่งหนึ่งคือความรักที่แท้จริงและอีกสิ่งหนึ่งคือความกล้าหาญ ตัวอย่างเช่น บางคนอาจทำอะไรบางอย่างภายใต้อิทธิพลของซันสการ์ของเขาซึ่งทำให้เกิดความผันผวนขึ้นๆลงๆถึง 95 เปอร์เซ็นต์ แต่เขาทำได้ดีเพียงห้าเปอร์เซ็นต์ ถ้าลูกดูที่ความดีห้าเปอร์เซ็นต์นั้นและให้กำลังใจเขาโดยบอกว่าเขาทำได้ดีมาก แล้วบอกเขาว่า เขาต้องทำให้ส่วนที่เหลือนั้นถูกต้อง เขาจะไม่รู้สึกอ่อนไหวเกินไป ถ้าลูกพูดว่า "ทำไมคุณถึงทำเช่นนี้ล่ะ? จะต้องไม่ทำเช่นนี้! คุณจะทำแบบนั้นไม่ได้!" ดังนั้น เนื่องจากเขาอยู่ภายใต้อิทธิพลของซันสการ์ของเขาอยู่แล้ว และเขาก็อ่อนแอ เขาจะกลับมาวิตกกังวลด้วยเช่นกัน เขาจึงไม่สามารถก้าวหน้าไปได้ ก่อนอื่น ให้กำลังใจเขาสำหรับห้าเปอร์เซ็นต์ของเขา “นั่นเป็นสิ่งที่ดีมากในตัวคุณ!” คุณสามารถทำมันได้ดีมาก! จากนั้นโดยการอธิบายให้เขาฟังหลังจากพิจารณาถึงเวลาและสภาพของเขาแล้ว เขาก็จะเปลี่ยนแปลง กระตุ้นและให้กำลังใจเขา เพราะดวงวิญญาณที่อยู่ภายใต้อิทธิพลไม่มีความกล้าหาญ พ่อเปลี่ยนแปลงลูกอย่างไร? ท่านได้บอกลูกเกี่ยวกับความอ่อนแอของลูกโดยบอกว่าลูกเลวร้ายบอกว่าลูกสกปรกหรือไม่? ท่านพูดอย่างนี้หรือไม่? ท่านเตือนลูกแต่ละคนว่าลูกคือดวงวิญญาณ และการตระหนักรู้ที่สูงส่งนี้จะนำพลังมาให้แก่ลูกและเปลี่ยนแปลงลูก เตือนพวกเขาและให้กำลังใจพวกเขา สำนึกรู้นี้จะนำมาซึ่งพลังโดยอัตโนมัติ ลูกเข้าใจไหม? ดังนั้นเวลานี้ลูกก็จะกลับมาทัดเทียมใช่ไหม? เพียงแค่จดจำสำนวนหนึ่งว่า "ทำตามพ่อและแม่" ลูกเพียงแค่ต้องทำสิ่งที่พ่อทำ เพียงวางรอยเท้าของลูกตามรอยเท้าของพ่อ แล้วลูกจะได้สัมผัสว่ามันง่ายดายแค่ไหนที่จะกลับมาทัดเทียม ละครยังคงแสดงเกมเล็กๆให้ลูกดูต่อไป ลูกไม่ได้ใส่เครื่องหมายอัศเจรีย์ใช่ไหม? อัจชะ

การ์ด จดหมาย และเพลงในหัวใจของลูกๆ มากมายมาถึงบัพดาดา ลูกทุกคนพูดว่า: "ให้ความทรงจำระลึกถึงของฉัน ให้ความรักของฉันด้วย" ดังนั้นพ่อจึงพูดเช่นกันว่า: มอบความรักและความทรงจำระลึกถึงของฉันด้วย พ่อระลึกถึงลูกและลูกๆก็จดจำระลึกถึงพ่อเช่นกัน เพราะในโลกเล็กๆนี้มีเพียงบัพดาดาและลูกๆเท่านั้นและไม่มีการขยายตัวอื่นใด แล้วลูกจะจดจำระลึกถึงใคร? ลูกจะจดจำระลึกถึงพ่อ และพ่อจะจดจำระลึกถึงลูก ดังนั้นบัพดาดาจึงมอบความรักและความทรงจำระลึกถึงให้แก่ลูกๆ มากมายในดินแดนนี้และในต่างแดน อัจชะ

ถึงดวงวิญญาณพิเศษทั้งหมดในทุกแห่งในโลกบราห์มิน ถึงดวงดาวแห่งความสำเร็จผู้บรรลุความสำเร็จอยู่เสมอด้วยความมุ่งมั่น ถึงดวงวิญญาณที่สมบูรณ์ผู้ที่เติมเต็มเสียงเรียกของเวลา และเสียงเรียกของดวงวิญญาณด้วยการทำให้ตนเองสมบูรณ์ ถึงผู้ที่ให้กำลังใจดวงวิญญาณที่อ่อนแอที่ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลโดยการให้พรแห่งความกล้าหาญแก่พวกเขา ถึงดวงวิญญาณที่มีค่าควรแก่การได้รับความช่วยเหลือจากพ่อ ถึงดวงวิญญาณผู้เปลี่ยนแปลงซึ่งในฐานะผู้เปลี่ยนแปลงโลก จงเปลี่ยนมายา ดวงวิญญาณ วัตถุธาตุและดวงวิญญาณที่อ่อนแอจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ถึงดวงวิญญาณทั้งหมดของโลกบราห์มินเล็กๆในทุกแห่ง และถึงดวงวิญญาณที่สูงส่งที่มาที่นี่เป็นการส่วนตัว ด้วยความรัก ระลึกถึง และนมัสเตนับหลายล้านเท่าจากบัพดาดา

พร:
ขอให้ลูกใช้สิ่งอำนวยความสะดวกแห่งความเงียบสงบเพื่อรับรู้ถึงมายาจากระยะไกลได้ และขับไล่เธอออกไปและกลายเป็นผู้เอาชนะมายา

มายาจะมาจนถึงวินาทีสุดท้ายแต่มันเป็นหน้าที่ของมายาที่จะต้องมาและเป็นหน้าที่ของลูกที่จะต้องขับไล่เธอออกไปจากระยะไกล หากมายามาและเขย่าลูก แล้วลูกก็ไล่เธอออกไป นั่นก็เป็นการเสียเวลาเช่นกัน ดังนั้นด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกแห่งความเงียบสงบจึงรับรู้ได้ว่านั่นคือมายาจากระยะไกล อย่าปล่อยให้เธอเข้ามาใกล้ลูก หากลูกคิดว่า “ฉันจะทำอะไรได้ ฉันจะทำอย่างไร? ฉันยังเป็นผู้เพียรพยายามอยู่” ก็เหมือนกับการให้การต้อนรับมายา แล้วลูกก็กลับมาเป็นทุกข์ ดังนั้นรับรู้ถึงเธอได้จากระยะไกลแล้วไล่เธอออกไปแล้วลูกจะกลายเป็นผู้เอาชนะมายา

คติพจน์:
ให้เส้นของโชคอันสูงส่งปรากฏออกมา และเส้นของซันสการ์เก่าก็จะหลอมรวมกัน