15.02.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน พ่อสอนศาสนาเทพที่สูงส่ง (ธรรม) และการกระทำที่สูงส่ง (กรรม) ให้แก่ลูก
ดังนั้นลูกไม่ควรมีการกระทำที่เป็นเช่นปีศาจร้าย
ลูกจำเป็นต้องมีสติปัญญาที่สะอาดมาก
คำถาม:
เมื่อใดเป็นบาปแรกที่ลูกกระทำเมื่อลูกมีสำนึกที่เป็นร่าง ?
คำตอบ:
หากลูกมีสำนึกที่เป็นร่าง และแล้วแทนที่จะมีการจดจำระลึกถึงพ่อ
ลูกจดจำระลึกถึงมนุษย์ที่มีร่างกาย ลูกเฝ้าแต่มีสายตาที่ไม่บริสุทธิ์อยู่ต่อไป
ความคิดที่เป็นลบจะเกิดขึ้นในลูก นี่เป็นบาปที่ใหญ่มาก
ลูกควรเข้าใจว่ามายากำลังจู่โจมลูก และควรเตือนตัวเองในทันที
โอมชานติ
พ่อทางจิตอธิบายให้ลูกๆ ทางจิต พ่อทางจิตมาจากไหน?
จากโลกแห่งดวงวิญญาณซึ่งเรียกว่าดินแดนนิพพานและดินแดนแห่งความสงบด้วยเช่นกัน
นี่เป็นประเด็นของกีตะ ลูกถูกถามว่า: ความรู้นี้มากจากไหน?
ลูกตอบว่าความรู้นี้เป็นความรู้เดียวกันของกีตะอย่างแน่นอน
บทบาทในละครของกีตะกำลังแสดงออกมาในขณะนี้และพ่อก็กำลังสอนสิ่งนี้แก่ลูก
เหล่านี้คือคำพูดของพระเจ้า พระเจ้าเป็นผู้เดียวอย่างแน่นอน
ท่านเป็นมหาสมุทรแห่งความสงบ
ท่านอาศัยอยู่ในดินแดนแห่งความสงบที่เราอาศัยอยู่เช่นกัน
พ่ออธิบายว่านี่คือโลกที่ไม่บริสุทธิ์ โลกที่ตาโมประธานของดวงวิญญาณบาป
ลูกก็รู้แน่ชัดว่าเราดวงวิญญาณนั้นตาโมประธานเวลานี้ เราได้ผ่าน 84 ชาติเกิด
และจากสะโตประธานมาสู่ตาโมประธาน นี่คือโลกเก่าและยุคเหล็ก
ชื่อเหล่านั้นทั้งหมดเป็นของเวลานี้ หลังจากโลกเก่านี้ก็จะมีโลกใหม่นั้น
ผู้คนของบารัตรู้ว่าสงครามมหาภารตะเกิดขึ้นเมื่อโลกนี้มีการเปลี่ยนแปลง
เวลานั้นเองที่พระเจ้ามาและสอนราชาโยคะ ความผิดพลาดเดียวที่พวกเขาทำคืออะไร?
สิ่งแรกพวกเขาลืมวงจรของละคร และพวกเขาก็ลืมพระเจ้าแห่งกีตะ
ศรีกฤษณะไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นพระเจ้า ผู้เป็นพ่อ ดวงวิญญาณพูดว่า:
พระเจ้าผู้เป็นพ่อ ดังนั้นนั่นทำให้ท่านไม่มีตัวตน พ่อผู้ไม่มีตัวตนพูดกับดวงวิญญาณ:
จดจำฉัน! ฉันเท่านั้นคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ลูกเรียกหาพ่อว่า: โอ
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ กฤษณะเป็นผู้ที่มีร่างกาย พ่อไม่มีร่างกาย พ่อไม่มีตัวตน
พ่อไม่ใช่พ่อของมนุษย์ พ่อเป็นพ่อของดวงวิญญาณ ลูกต้องทำให้สิ่งนี้มั่นคง
เราดวงวิญญาณประกาศสิทธิ์ในมรดกจากพ่อนั้นครั้งแล้วครั้งเล่า เวลานี้ 84
ชาติเกิดได้มาถึงจุดจบและพ่อมาแล้ว ลูกต้องพูดต่อไปว่า: บาบา บาบา
จดจำบาบาเป็นอย่างมาก ตลอดทั้งวงจรลูกจดจำพ่อทางร่างกาย
เวลานี้พ่อมาแล้วและพ่อจะนำดวงวิญญาณทั้งหมดออกไปจากโลกของมนุษย์นี้
เพราะมนุษย์ตกต่ำในอาณาจักรของราวัน เหตุนี้เองลูกจึงจำเป็นต้องจดจำพ่อในตอนนี้
มนุษย์ไม่เข้าใจว่าในขณะนี้เป็นอาณาจักรของราวัน พวกเขาไม่เข้าใจความหมายของ “ราวัน”
พวกเขามีเพียงแค่ประเพณีเดียวที่เฉลิมฉลองดาเซรา (เผาหุ่นจำลองของราวันที่มี 10 หัว)
ไม่มีใครในลูกที่เข้าใจความหมายเช่นกัน
เวลานี้ลูกได้รับความเข้าใจเพื่อที่จะให้กับผู้อื่น
หากลูกไม่สามารถอธิบายให้ผู้อื่นได้นั่นหมายความว่าลูกเองก็ไม่เข้าใจ
พ่อมีความรู้ของวงจรโลก เราเป็นลูกของท่าน ดังนั้นลูกๆควรมีความรู้นี้ด้วยเช่นกัน
นี่เป็นกีตะพาทชาลาของลูก เป้าหมายคืออะไร? ที่จะเป็นสิ่งนี้: ลักษมีและนารายณ์
นี่คือราชาโยคะ
ความรู้นี้คือการกลายเป็นนารายณ์จากผู้ชายธรรมดาและลักษมีจากผู้หญิงธรรมดา
ผู้คนเหล่านั้นนั่งและเล่าเรื่องราว ที่นี่เราศึกษาเล่าเรียน
พ่อกำลังสอนราชาโยคะแก่เรา ท่านมาสอนสิ่งนี้ในยุคบรรจบพบกันของวงจรเท่านั้น
พ่อพูดว่า: พ่อมาเพื่อเปลี่ยนโลกเก่านี้ให้เป็นโลกใหม่
เป็นอาณาจักรของพวกเขาในโลกใหม่ และไม่เป็นเช่นนั้นในโลกเก่า
สิ่งนี้จะต้องเกิดขึ้นอีกครั้ง ลูกเข้าใจวงจรแล้ว มีสี่ศาสนาหลัก ไม่มีเทวนิยม (deityism)เวลานี้
ศาสนาเทพและการกระทำที่สูงส่งกลับมาตกต่ำ
ตอนนี้ลูกได้รับการสอนเกี่ยวกับศาสนาเทพที่สูงส่งและการกระทำที่สูงส่งอีกครั้งหนึ่ง
ดังนั้นลูกจะต้องใส่ใจกับตนเอง: ฉันจะไม่ทำการกระทำใดที่เป็นเช่นปีศาจหรือไม่?
ไม่มีความคิดที่ไม่ดีเข้ามาในสติปัญญาของฉันเพราะมายาใช่ไหม?
ฉันไม่มีสายตาที่ไม่บริสุทธิ์ใช่ไหม?
หากลูกเห็นว่าบางคนมีสายตาที่ไม่บริสุทธิ์หรือความคิดที่เป็นลบ ลูกควรเตือนเขาทันที
ลูกไม่ควรเข้าไปร่วมสนับสนุนกับเขา ลูกควรเตือนเขา
ลูกมีความคิดที่ไม่บริสุทธิ์เหล่านี้เนื่องจากการแทรกแซงของมายา
แทนที่จะนั่งในโยคะและจดจำระลึกถึงพ่อแต่ความคิดเหล่านั้นกลับไปหาร่างกายของใครบางคน
ลูกควรเข้าใจว่านี่เป็นการจู่โจมของมายาและลูกกำลังทำบาป
สำหรับสิ่งนี้จำเป็นต้องมีสติปัญญาที่สะอาดมาก
นอกจากนี้ยังมีความเสียหายอย่างมากจากการพูดล้อเล่นและหัวเราะ
ดังนั้นคำพูดที่บริสุทธิ์เท่านั้นควรออกจากปากของลูกอย่างสม่ำเสมอ
ไม่มีคำพูดที่ไม่บริสุทธิ์ ไม่ควรมีแม้กระทั่งมีการการพูดเล่นตลกหรือการหัวเราะ
ไม่ควรที่ลูกจะพูดว่า “ฉันแค่พูดล้อเล่นหรือพูดตลก”
แม้กระทั่งการกระทำเช่นนั้นก็ทำให้เกิดความเสียหาย
อย่าได้สร้างเรื่องตลกที่มีกลิ่นอายของกิเลส จงอยู่อย่างระมัดระวัง
ลูกรู้เกี่ยวกับนักบวชเปลือยกายที่ความคิดว่าจะไม่ไปสู่กิเลส
พวกเขามีชีวิตอยู่ที่แยกไปอยู่โดดเดี่ยว
แต่ความซุกซนร้ายกาจของอวัยวะประสาทสัมผัสไม่สามารถถูกขจัดออกไปได้นอกจากด้วยโยคะเท่านั้น
ตัณหาราคะเป็นศัตรูเช่นนั้น ถ้าสายตาของลูกมองไปที่ใครบางคน
หากลูกไม่ได้อยู่ในโยคะอย่างสมบูรณ์ก็จะมีความซุกซนร้ายกาจอย่างแน่นอน
เราต้องตรวจสอบตนเอง ลูกควรอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อผู้เดียว
และแล้วจะไม่มีความเจ็บปวดในรูปแบบใดจะยังคงอยู่
สิ่งนั้นจะไม่เกิดขึ้นเมื่อลูกนั่งอยู่ในโยคะ ในยุคทองไม่มีขยะชนิดใดเลย
ที่นั่นไม่มีความซุกซนร้ายกาจของราวันที่จะทำให้เกิดการประพฤติผิดใดๆ
ที่นั่นลูกมีชีวิตโยคี ที่นี่เช่นกันที่สภาพนี้ต้องเข้มแข็งมาก เมื่อลูกมีพลังโยคะ
โรคภัยเหล่านี้ทั้งหมดจะจบสิ้น มีความเพียรพยายามอย่างมากในสิ่งนี้
การประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรไม่เหมือนการไปบ้านป้าของลูก ต้องมีความเพียรพยายาม
ไม่ควรเป็นเช่นนั้นที่ลูกคิดว่า: ฉันจะรับอะไรก็ได้ที่อยู่ในโชคของฉัน ก็แค่นั้นเอง!
ถ้าลูกไม่ซึมซับสิ่งนี้
นั่นหมายความลูกมีค่าควรแก่การประกาศสิทธิ์ในสถานภาพของเศษสตางค์เท่านั้น
มีหลายวิชา บางคนได้คะแนนดีในการวาดเขียน บางคนในเรื่องเกม นั่นเป็นเรื่องทั่วไป
ในทำนองเดียวกันที่นี่ก็มีวิชาต่างๆเช่นกัน ลูกจะได้รับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
อย่างไรก็ตามไม่สามารถได้รับอำนาจในการปกครองตนเอง
เมื่อลูกทำงานรับใช้เท่านั้นที่ลูกจะได้รับอำนาจในการปกครองตนเอง
สำหรับสิ่งนั้นลูกจะต้องเพียรพยายามอย่างมาก
สิ่งนี้ไม่อยู่ในสติปัญญาของผู้คนมากมาย ราวกับว่าอาหารนั้นไม่ย่อย
ไม่มีความกล้าหาญที่จะได้รับสถานภาพที่สูง สิ่งนี้เรียกว่าการเจ็บป่วยด้วยเช่นกัน
ลูกมองแต่อย่าได้เห็นเช่นกัน อยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อทางจิตและชี้หนทางให้ผู้อื่น
ลูกต้องเป็นไม้เท้าให้คนตาบอด ลูกรู้จักหนทาง ของความรู้ของผู้สร้างและสิ่งสร้าง,การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตนี้ยังคงหมุนอยู่ในสติปัญญาของลูกผู้เป็นมหาระตี
มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืนในสภาพของลูกๆด้วยเช่นกัน
บางคนกลายเป็นผู้มั่งคั่งอย่างมากและบางคนก็กลายเป็นผู้ยากจนอย่างแท้จริง
มีสถานภาพของที่สูงศักดิ์ในหลายระดับที่แตกต่างกันไป มิฉะนั้น,ใช่เพราะราวันไม่ได้อยู่ที่นั่น
ที่นั่นจึงไม่มีความทุกข์ แต่มีความแตกต่างในความมั่งคั่ง
มีความสุขด้วยความมั่งคั่ง เท่าที่ลูกอยู่ในโยคะสุขภาพของลูกก็จะดีมากตามนั้น
ลูกต้องเพียรพยายาม พฤติกรรมของคนมากมายยังคงเป็นเหมือนมนุษย์ที่มีความไม่รู้
พวกเขาไม่สามารถทำประโยชน์ให้แก่ใคร เมื่อการสอบเกิดขึ้น
ลูกจะรู้ว่าใครจะสอบผ่านและได้คะแนนเท่าไร และแล้วในเวลาเดียวกัน
ลูกจะร้องไห้ด้วยความสิ้นหวัง ทั้งบัพและดาดายังคงอธิบายอย่างมากต่อไป
พ่อมาเพื่อให้คุณประโยชน์เท่านั้น ลูกต้องให้ประโยชน์กับตัวเองและผู้อื่นด้วย
พ่อถูกเรียกให้มา: โอ
ได้โปรดมาและชี้หนทางให้กับพวกเราที่ไม่บริสุทธิ์ให้กลับมาบริสุทธิ์
ดังนั้นพ่อจึงให้ศรีมัท: พิจารณาว่าตัวเองเป็นดวงวิญญาณ
ละทิ้งจิตสำนึกที่เป็นร่างและจดจำฉัน นี่เป็นยาที่ง่ายดาย บอกพวกเขา:
เราเชื่อในพระเจ้าผู้เป็นพ่อเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น พ่อพูดว่า:
ลูกร้องเรียกหาพ่อให้มาและทำให้ผู้ไม่บริสุทธิ์กลับมาบริสุทธิ์ ดังนั้นพ่อจึงต้องมา
ลูกจะไม่ได้รับอะไรเลยจากบราห์มา ท่านคือดาดา (พี่ชาย) ท่านไม่ใช่บาบา
ลูกได้รับมรดกของลูกจากบาบา ไม่ใช่ว่าลูกจะได้รับมรดกจากบราห์มา
พ่อผู้ไม่มีตัวตนรับพวกเราดวงวิญญาณมาเลี้ยงดูโดยผ่านผู้นี้และสอนเรา
พ่อสอนผ่านผู้นี้เช่นกัน ลูกจะไม่ได้รับอะไรจากบราห์มา
มรดกจะได้รับจากพ่อเท่านั้นโดยผ่านผู้นี้ ผู้ที่ให้คือผู้ที่เป็นหนึ่งเดียวเท่านั้น
การสรรเสริญนั้นเป็นของพ่อผู้เดียว
พ่อผู้เดียวเท่านั้นเป็นผู้ให้การหลุดพ้นกับทุกคน
ผู้นี้กลายเป็นผู้กราบไหว้บูชาอีกครั้งจากที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา
ท่านมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาในยุคทอง และใช้ 84 ชาติเกิดและกลับมาไม่บริสุทธิ์
ตอนนี้ท่านกำลังกลับมามีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาและบริสุทธิ์ เราฟังพ่อ;
เราไม่ฟังมนุษย์คนใดเลย หนทางของความเลื่อมใสศรัทธาเป็นของมนุษย์อย่างแน่นอน
นี่คือหนทางทางจิตวิญญาณของความรู้
มหาสมุทรของความรู้ผู้เดียวเท่านั้นที่มีความรู้นี้
คัมภีร์เหล่านี้ฯลฯล้วนเป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา การศึกษาคัมภีร์ฯลฯ
ทั้งหมดเหล่านี้เป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
มหาสมุทรแห่งความรู้คือพ่อผู้เดียวนี้เท่านั้น
เราผู้เป็นแม่น้ำแห่งความรู้ได้เกิดจากมหาสมุทรแห่งความรู้
ในขณะที่แม่น้ำและมหาสมุทรเหล่านั้นเป็นน้ำ ลูกๆจะต้องใส่ใจกับสิ่งทั้งหมดเหล่านี้
จงอยู่อย่างสำรวจตนและให้สติปัญญาไตร่ตรองความรู้ เพื่อที่จะเปลี่ยนแปลงตนเอง
จงกลับมาสำรวจตรวจสอบตนเองภายใน
หากลูกปล่อยให้มีคำพูดที่ไม่ดีออกจากปากลูกหรือสายตาของลูกถูกดึงไปสู่ความไม่บริสุทธิ์
ลูกควรตบตัวเอง: ทำไมคำพูดที่ไม่ดีออกมาจากปากของฉัน?
ทำไมสายตาถึงถูกดึงไปสู่ความไม่บริสุทธิ์? ลูกยังควรที่จะตบตัวเองอยู่
ลูกจำเป็นต้องเตือนตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า
และแล้วเพราะเพียงเมื่อนั้นลูกจะสามารถได้รับสถานภาพที่สูงได้
อย่าให้ภาษาที่ไม่ดีออกจากปากของลูก พ่อต้องให้การสอนในหลากหลายรูปแบบ
การเรียกบางคนว่าบ้าก็เป็นภาษาที่ไม่ดีเช่นกัน
มนุษย์พูดอะไรก็ตามที่เข้ามาในจิตใจของพวกเขา
พวกเขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับคนที่เขาร้องเพลงสรรเสริญ
การสรรเสริญควรจะร้องให้กับพ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์ผู้เดียวเท่านั้น
อย่างไรก็ตามไม่มีใครอีกแล้ว แม้กระทั่งบราห์มา
วิษณุและชางการ์ก็ไม่สามารถถูกเรียกได้ว่าผู้ชำระให้บริสุทธิ์
พวกเขาไม่ได้ชำระใครให้บริสุทธิ์
ผู้เดียวที่ทำให้ผู้ไม่บริสุทธิ์กลับมาบริสุทธิ์คือพ่อผู้เดียวเท่านั้น
โลกที่บริสุทธิ์คือโลกใหม่อย่างแน่นอน แต่สิ่งนั้นไม่ได้มีอยู่เวลานี้
ความบริสุทธิ์มีอยู่ในสวรรค์เท่านั้น ท่านเป็นมหาสมุทรแห่งความบริสุทธิ์ด้วยเช่นกัน
นี่คืออาณาจักรของราวันอย่างแน่นอน
ลูกๆจะต้องเพียรพยายามอย่างมากเพื่อที่จะกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ไม่ควรมีหินหรือคำพูดที่ไม่ดีออกจากปากของลูก มีปฏิสัมพันธ์กันด้วยความรักอย่างมาก
สายตาที่ไม่บริสุทธิ์ก่อให้เกิดผลเสียหายอย่างมาก จำเป็นต้องใช้ความพยายามอย่างมาก
จิตสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณคือการตระหนักรู้ถึงความไม่สูญสลาย ร่างกายสูญสลาย
ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับดวงวิญญาณ จะมีพ่อของดวงวิญญาณอย่างแน่นอน พวกเขาพูดเช่นกันว่า:
ทุกคนเป็นพี่น้องกัน ในกรณีนั้นดวงวิญญาณสูงสุดจะนั่งอยู่ในทุกคนได้อย่างไร?
ทุกคนจะเป็นพ่อได้อย่างไร? พวกเขาไม่มีแม้กระทั่งความรู้เช่นนี้!
พ่อของทั้งหมดนั้นเป็นเพียงพ่อผู้เดียวนี้อย่างแน่นอน
มรดกจะได้รับจากท่านผู้เดียวเท่านั้น ชื่อของท่านคือชีวา พวกเขาเฉลิมฉลองชีพแจนตี (ชีพราตรี)
ด้วยเช่นกัน ไม่ได้กล่าวว่า “กลางคืนของรูดร้า” หรือ “กลางคืนของกฤษณะ”
มนุษย์ไม่เข้าใจอะไรเลย พวกเขาพูดว่า: ทั้งหมดเหล่านี้เป็นรูปแบบของท่าน
นี่เป็นเกมที่มหัศจรรย์ของท่าน
ตอนนี้ลูกเข้าใจแล้วว่าลูกได้รับมรดกที่ไม่มีขีดจำกัดจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ดังนั้นลูกต้องทำตามศรีมัทของพ่อนั้น พ่อพูดว่า: จดจำฉัน!
คนงานหรือกรรมกรควรได้รับการสอนเหล่านี้ด้วยเช่นกันเพื่อที่จะให้มีประโยชน์สำหรับพวกเขาด้วย
อย่างไรก็ตามเมื่อลูกเองไม่สามารถมีการจดจำระลึกถึงได้
ลูกจะทำให้ผู้อื่นมีการจดจำระลึกถึงได้อย่างไร?
ราวันทำให้ลูกไม่บริสุทธิ์อย่างแท้จริงและแล้วพ่อก็มาและทำให้ลูกกลายเป็นผู้อาศัยในดินแดนแห่งเทวดานางฟ้า
นั้นเป็นความมหัศจรรย์! สิ่งเหล่านี้มิได้อยู่ในสติปัญญาของใคร
ลักษมีและนารายณ์กลับมาไม่บริสุทธิ์จากที่สูงส่งอย่างมากและเป็นเทพ เหตุนี้เอง“กลางวันของบราห์มาและกลางคืนของบราห์มา”ได้รับการจดจำ
ลูกสามารถทำงานรับใช้ได้อย่างมากมายในวัดของชีวา พ่อพูดว่า: จดจำฉัน!
เลิกเร่ร่อนไปทั่วจากประตูหนึ่งไปยังอีกประตูหนึ่ง
เพียงความรู้นี้เท่านั้นที่เป็นไปเพื่อความสงบ ด้วยการจดจำพ่อลูกจะกลับมาสะโตประทาน
แค่นั้น! ให้มนตรานี้ต่อไป
ลูกไม่ควรรับเงินจากใครจนกว่าเขาจะกลับมาแข็งแกร่งในความรู้นี้ บอกพวกเขาว่า:
สัญญาว่าคุณจะอยู่อย่างบริสุทธิ์
แล้วเราจึงจะสามารถรับประทานสิ่งที่คุณเตรียมด้วยมือของคุณได้;
เราสามารถรับอะไรก็ได้ มีวัดมากมายในบารัต
ลูกสามารถให้ข้อความนี้กับชาวต่างชาติและคนอื่นๆที่มาว่า: จดจำพ่อ! อัจชะ
ถึง ลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
ด้วยความรัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา
พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
อย่าได้หัวเราะหรือพูดตลกเกี่ยวกับสิ่งที่มีกลิ่นอายของกิเลสในพวกเขา
จงมีความระมัดระวังอย่างมาก ไม่ควรมีคำพูดที่ไม่ดีออกจากปากลูก
2.
เพื่อที่จะมีจิตสำนึกเป็นดวงวิญญาณ จงฝึกฝนให้มาก มีปฏิสัมพันธ์ด้วยความรักกับทุกคน
อย่าได้มีสายตาที่ไม่บริสุทธิ์ หากสายตาของลูกถูกดึงไปสู่สิ่งที่ไม่บริสุทธิ์
จงลงโทษตัวเอง
พร:
ขอให้ลูกจบสิ้นเกมในวัยเด็กที่ซุกซนร้ายกาจด้วยการอยู่ในสภาพปลดเกษียณ
และด้วยการรักษาความสมดุลของการจดจำระลึกถึงและงานรับใช้อย่างสม่ำเสมอ
การสูญเสียเวลาอันมีค่าของยุคบรรจบพบกันในเรื่องเล็กๆน้อยๆ
ก็เหมือนกับการเล่นเกมในวัยเด็กที่ซุกซน
เกมที่ซุกซนเหล่านั้นไม่เหมาะกับลูกอีกต่อไป ในสภาพของการปลดเกษียณ
สิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือการจดจำระลึกถึงพ่อและงานรับใช้
นอกจากสิ่งเหล่านี้อย่าให้มีสิ่งใดที่จะต้องจดจำ
เมื่อลูกตื่นขึ้นมีเพียงการจดจำระลึกถึงและงานรับใช้
และเมื่อลูกไปนอนก็มีเพียงการจดจำระลึกถึงและงานรับใช้ รักษาสมดุลนี้ไว้เสมอ
กลายเป็นตรีกาลดาชิและเฉลิมฉลองพิธีจบสิ้นเรื่องเด็กๆ และซันสการ์ในวัยเด็ก
แล้วลูกจะถูกเรียกว่าผู้ที่อยู่ในสภาพปลดเกษียณ
คติพจน์:
สิ่งชี้บอกของดวงวิญญาณที่เต็มไปด้วยการบรรลุผลทั้งหมดคือความพอใจ
จงอยู่อย่างพอใจและทำให้ผู้อื่นพอใจ
มีความรักในความสันโดษและซึมซับความเป็นหนึ่งเดียวกันและสมาธิ
ความสันโดษเป็นกายภาพและละเอียดอ่อนด้วยเช่นกัน
กลับมามีประสบการณ์ในปิติสุขของสันโดษและลูกจะไม่เพลิดเพลินกับการมองออกไปภายนอกอีกต่อไป
เพื่อที่จะเพิ่มสภาพที่ละเอียดอ่อนของลูก จงมีความสนใจในการคงอยู่ในสันโดษ
พร้อมกันกับการมีความเป็นหนึ่งเดียวกันจงเป็นผู้ที่มีความรักสำหรับสันโดษด้วย