15.12.24 Avyakt Bapdada Thai Murli
28.02.2003 Om Shanti Madhuban
พร้อมกับการทำงานรับใช้ จงวางแผนที่จะกลับมาสมบูรณ์ด้วย
มีความใส่ใจอย่างลึกล้ำที่จะกลับมาคาร์มาทีท
วันนี้
พ่อชีว่าได้มาเพื่อเฉลิมฉลองจายันตี(วันเกิด)ของการอวตารของท่านและของลูกๆของท่านด้วยเช่นกัน
จายันตีของการอวตารหรือการจุติลงมานั้นช่างมหัศจรรย์มาก ลูกๆ
จากทุกหนแห่งต่างวิ่งมาเพื่อเฉลิมฉลองวันจายันตีของพ่อและของตนเอง
จายันตีนั่นคือวันของการอวตาร วันของการจุติลงมาของพ่อและลูกๆเป็นวันเดียวกัน
สิ่งที่น่าอัศจรรย์คือวันเกิดของพ่อและลูกๆเป็นวันเดียวกัน ดังนั้น วันนี้ ลูกๆ
ซาลีแกรมทั้งหลายได้มาเพื่อแสดงความยินดีกับพ่อหรือมาเพื่อรับการแสดงความยินดี?
ลูกมาเพื่อแสดงความยินดี ลูกก็มาเพื่อรับการแสดงความยินดีด้วยเช่นกัน
สิ่งชี้บอกที่แสดงให้เห็นว่าทั้งสองสิ่งนี้อยู่ด้วยกันคือการมีความรักมากมายระหว่างลูกกับพ่อ
เหตุนี้เองวันเกิดของลูกจึงเป็นวันเดียวกันและลูกก็ยังอยู่ร่วมกันตลอดชีวิตของลูก
นั่นคือลูกอยู่ด้วยกัน ลูกเคยเห็นความรักเช่นนี้หรือไม่? ในแง่ของอาชีพการงานของลูก
อาชีพการของพ่อและลูกๆคือการเปลี่ยนแปลงโลก สัญญาที่ลูกได้ให้ไว้คืออะไร?
ที่ลูกจะกลับไปพรามดำ (อาณาเขตสูงสุด) บ้านที่แสนหวานของลูกด้วยกัน
หรือลูกจะไปในภายหลัง? ลูกต้องการไปด้วยกันใช่ไหม? ดังนั้น
จึงมีความรักเช่นนั้นระหว่างลูกกับพ่อ ทั้งพ่อและลูกๆไม่สามารถทำอะไรได้ด้วยตนเอง
ลูกสามารถทำสิ่งใดได้หรือไม่? ลูกสามารถทำสิ่งใดได้โดยปราศจากพ่อหรือไม่?
พ่อก็ไม่สามารถทำสิ่งใดได้เช่นกัน
นี่คือสาเหตุที่ท่านได้รับการค้ำจุนจากพ่อบราห์มาเพื่อสร้างลูกๆบราห์มินทั้งหมด
หากไม่มีบราห์มิน แม้แต่พ่อก็ไม่สามารถทำอะไรได้
เหตุนี้เองในวันเกิดของการอวตารการจุติลงมาทางจิตนี้
พ่อจึงแสดงความยินดีกับลูกและลูกๆก็แสดงความยินดีและกล่าวคำทักทายกับพ่อหลายล้านเท่า
ลูกกำลังให้สิ่งเหล่านี้กับพ่อและพ่อกำลังให้สิ่งเหล่านี้กับลูก ตั้งแต่เวลาอมฤต
แม้กระทั่งก่อนหน้านั้น พ่อก็ได้รับการแสดงความยินดี คำอวยพร การ์ด จดหมาย
และบทเพลงที่แสนหวานจากหัวใจ แม้กระทั่งในเวลานี้
บัพดาดาก็ยังเห็นว่าลูกๆในทุกหนแห่งทั้งในแผ่นดินนี้และในต่างแดนต่างก็แสดงความยินดีกับบัพดาดาในทางที่ละเอียดอ่อน
พวกเขามาถึงที่นี่แล้ว เสียงนี้ (การถ่ายทอด) กำลังไปถึงลูกๆ
และเสียงจากหัวใจของลูกๆกำลังไปถึงพ่อ ลูกๆในทุกหนแห่งกำลังร่ายรำอย่างมีความสุข "ว้า
บาบา! ว้า เราคือดวงวิญญาณซาลิแกรม!" ลูกทุกคนกำลังร้องเพลง ว้า ว้า!
ผู้เลื่อมใสศรัทธาได้เฉลิมฉลองอนุสรณ์ของวันเกิดของลูกตั้งแต่ยุคทองแดงจนถึงปัจจุบัน
ผู้เลื่อมใสศรัทธาก็มีความศรัทธาที่มาจากความรักที่ไม่ยิ่งหย่อนเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม พวกเขาเป็นผู้เลื่อมใสศรัทธา พวกเขาไม่ใช่ลูกๆ พวกเขาเฉลิมฉลองทุกปี
และลูกเฉลิมฉลองความสำคัญของการอวตารลงมาเพียงครั้งเดียวตลอดทั้งวงจร
พวกเขาให้คำมั่นทุกปี พวกเขาถือศีลอดและพวกเขาก็ให้คำมั่นด้วย
ลูกให้คำมั่นเพียงครั้งเดียว พวกเขาทั้งหลายก็ลอกเลียนแบบลูก
มีความแตกต่างระหว่างความสำคัญที่ลูกให้และความสำคัญของอนุสรณ์ของพวกเขา
พวกเขาก็ให้คำปฏิญาณในเรื่องของความบริสุทธิ์เช่นกัน
แต่พวกเขาให้คำปฏิญาณนั้นทุกปีเป็นเวลาหนึ่งวัน
ลูกทุกคนก็ให้คำปฏิญาณของความบริสุทธิ์นี้ครั้งหนึ่งในช่วงเวลาที่ลูกถือกำเนิดมาเช่นกันใช่หรือไม่?
ลูกได้ให้คำปฏิญาณแล้วหรือยัง หรือยังคงต้องทำอยู่? ลูกได้ให้คำปฏิญาณแล้ว
ลูกได้ให้คำปฏิญาณครั้งเดียว พวกเขาให้คำปฏิญาณทุกปี
ลูกทั้งหลายได้ให้คำปฏิญาณแล้วใช่หรือไม่?
ลูกไม่ได้ให้คำปฏิญาณแค่ถือพรหมจรรย์เท่านั้น
แต่ให้คำปฏิญาณในเรื่องของความบริสุทธิ์โดยสมบูรณ์ด้วย
พันดาวาสลูกได้ให้คำปฏิญาณของความบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์แล้วหรือยัง?
หรือแค่ถือพรหมจรรย์ก็ดีแล้ว? พรหมจรรย์เป็นรากฐาน
ไม่ใช่แค่การถือพรหมจรรย์เท่านั้น ยังมีกิเลสอื่นๆทั้งสี่อีกด้วย
ลูกได้ให้คำปฏิญาณสำหรับกิเลสทั้งสี่ที่เหลือแล้วหรือยังหรือเพียงแค่อย่างเดียวเท่านั้น?
ตรวจสอบสิ่งนี้ดู ลูกมีอิสระที่จะกลับมามีความโกรธใช่หรือไม่?
ลูกไม่มีอิสระนั้นหรือ? คือว่าลูกต้องโกรธเล็กน้อยหรือ?
ลูกไม่จำเป็นต้องโกรธใช่หรือไม่? พันดาวาสพูดสิ! ลูกไม่ต้องมีความโกรธใช่ไหม?
ลูกต้องมีความโกรธ! โอเค บัพดาดาได้เห็นความโกรธนั้นและสหายของมันแล้ว
ลูกได้ละทิ้งวิญญาณชั่วร้ายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว
ผู้เป็นแม่ในครอบครัวไม่มีความรักหรือความผูกพันยึดมันกับลูกที่โตเป็นผู้ใหญ่มากนัก
แต่พวกเขามีความรักต่อหลานๆของพวกเขาเป็นอย่างมาก เด็กเล็กๆก็เป็นที่รักอย่างมาก
ในทำนองเดียวกัน
บัพดาดาก็ได้เห็นว่าความรักของลูกๆที่มีต่อวิญญาณชั่วร้ายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของกิเลสทั้งห้าได้ลดลง
แต่ลูกยังคงมีความรักต่อลูกหลานของกิเลสเหล่านั้นอยู่บ้าง นั่นคือต่อร่องรอยเล็กๆ
น้อยๆและลูกหลานของกิเลสเหล่านั้น ลูกมีความรักต่อพวกเขาไหม?
บางครั้งก็มีความรักต่อพวกเขา มีความรักต่อพวกเขาไหม? ผู้เป็นแม่?
ดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์ ลูกไม่มีความโกรธหรือ? บางคนพูดกับบาบาด้วยความฉลาดมาก
บาบาควรบอกลูกไหมว่าพวกเขาพูดอะไร? บาบาควรบอกลูกไหม? ถ้าบาบาบอกลูก
ลูกจะต้องละทิ้งสิ่งนั้นในวันนี้ ลูกพร้อมแล้วหรือยัง?
ลูกพร้อมที่จะทิ้งพวกเขาแล้วหรือยัง?
หรือลูกจะรวบรวมเอกสารไว้ในแฟ้มของลูกเหมือนที่ลูกทำทุกปีหรือไม่?
แฟ้มคำสัญญาของลูกที่พ่อมีนั้นใหญ่โตมากๆ
ดังนั้นตอนนี้ก็ไม่ใช่ว่าลูกจะเพิ่มกระดาษคำสัญญาของลูกอีกแผ่นหนึ่งลงในแฟ้มใช่ไหม?
ลูกจะทำให้มันสิ้นสุดหรือลูกจะเพิ่มมันลงในแฟ้ม? ลูกจะทำอย่างไร? พูดสิ ผู้เป็นครู
ลูกจะทำอย่างไร? สิ้นสุดครั้งสุดท้ายไหม? ยกมือขึ้น! อย่าให้คำสัญญาอะไรแบบนั้น
ในกรณีนั้น บัพดาดาจะต้องใช้รูปแบบที่เข้มงวด สิ่งนี้โอเคไหม? ดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์
ลูกจะทำให้มันสิ้นสุดและเป็นสุดท้ายไหม? ผู้ที่ทำให้มันเป็นสุดท้าย ยกมือขึ้น!
บันทึกสิ่งนี้ไว้บนทีวี! ยกมือขึ้นสูงๆ อย่าต่ำ! ไม่ใช่ในลักษณะแบบยุคเงิน อัจชะ
สิ่งนี้โอเคไหม?
โอเค ฟัง!
การสนทนาระหว่างพ่อกับลูกเป็นอย่างไร? บัพดาดายังคงยิ้มอยู่เรื่อยๆ พ่อถามว่า
ทำไมลูกถึงโกรธ? ลูกตอบว่า "ฉันไม่ได้โกรธ แต่ฉันถูกทำให้โกรธ ฉันไม่ได้ทำสิ่งนั้น
แต่ฉันถูกทำให้โกรธ" แล้วตอนนี้พ่อควรพูดว่าอย่างไร? แล้วลูกจะพูดว่าอย่างไร ถ้าเป็นท่าน
ท่านก็คงโกรธเหมือนกัน ลูกพูดสิ่งที่อ่อนหวานมาก แล้วลูกก็พูดว่า จากที่ไม่มีตัวตน
เพียงแค่รับร่างกายที่มีตัวตนมาใช้และดูด้วยตัวท่านเอง! แล้วตอนนี้
บอกพ่อหน่อยว่าพ่อควรพูดอะไรกับลูกๆที่แสนหวานเหล่านั้น? ถึงกระนั้น
พ่อก็ต้องมีเมตตา ท่านพูดว่า โอเค ตอนนี้พ่อให้อภัยลูกแล้ว แต่อย่าทำอีกในอนาคต
อย่างไรก็ตาม ลูกให้คำตอบได้ดีมาก
ดังนั้น
ความบริสุทธิ์จึงเป็นเครื่องประดับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาเครื่องประดับทั้งหมดของลูกบราห์มิน
เหตุนี้เองพวกเขาจึงประดับภาพลักษณ์หรือรูปเคารพของลูกอย่างมากมาย
เครื่องประดับเหล่านี้เป็นอนุสรณ์ของความบริสุทธิ์ของลูก ความบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์
ไม่ใช่ความบริสุทธิ์เพียงเพื่อความบริสุทธิ์เท่านั้น
ความบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์เป็นทรัพย์สมบัติ ความสูงส่ง
และบุคลิกภาพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิตบราห์มินของลูกทั้งหมด
เหตุนี้เองแม้แต่ผู้เลื่อมใสศรัทธายังถือศีลอดของความบริสุทธิ์เป็นเวลาหนึ่งวัน
พวกเขาลอกเลียนแบบลูก พวกเขาถือศีลอดในอาหารและเครื่องดื่มด้วย
การถือศีลอดในอาหารก็เป็นสิ่งจำเป็นเช่นกัน เพราะเหตุใด?
ลูกบราห์มินก็ได้ให้คำปฏิญาณไว้อย่างมั่นคงในเรื่องอาหารและเครื่องดื่มของลูกแล้วใช่หรือไม่?
เมื่อลูกถูกขอให้กรอกแบบฟอร์มของลูกในมธุบัน
ลูกยังถูกถามว่าอาหารและเครื่องดื่มของลูกบริสุทธิ์หรือไม่
ลูกถูกถามเช่นนี้ใช่หรือไม่?
ดังนั้นการถือศีลอดในอาหารและเครื่องดื่มของลูกมั่นคงหรือไม่?
มั่นคงหรือไม่หรือบางครั้งก็อ่อนแอ?
สำหรับดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์มันควรจะแข็งแกร่งเป็นสองเท่า มันมั่นคงเป็นสองเท่าหรือไม่?
มั่นคงสำหรับดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์หรือไม่? มั่นคงเป็นสองเท่าหรือไม่?
หรือเป็นเช่นนั้นที่เมื่อบางครั้งลูกรู้สึกเหนื่อย ลูกพูดว่า: "โอเค ไม่เป็นไรหรอก
วันนี้ฉันจะกินอะไรบางอย่าง (จากภายนอก)" ลูกไม่ได้กลับมาหย่อนยานเล็กน้อยใช่ไหม?
ลูกมั่นคงในเรื่องอาหารและเครื่องดื่มของลูกหรือไม่?
เหตุนี้เองผู้เลื่อมใสศรัทธาจึงถือศีลอดในอาหารและการบริโภคอาหารของพวกเขา
คำปฏิญาณที่สามคือการตื่นตลอดทั้งคืน (jagran) พวกเขาอยู่อย่างตื่นตลอดทั้งคืน
ลูกบราห์มินได้ให้คำปฏิญาณที่จะตื่นจากการหลับใหลของความไม่รู้
ลูกไม่ได้หลับใหลของความไม่รู้ใดๆในระหว่างนั้นใช่หรือไม่?
ผู้เลื่อมใสศรัทธากำลังลอกเลียนแบบลูก
เป็นเพราะลูกแน่วแน่มั่นคงมากจนพวกเขาลอกเลียนแบบลูก
ลูกจะต้องไม่หลับใหลของความไม่รู้ใดๆ นั่นคือหลับใหลด้วยความอ่อนแอ
ความไม่ระมัดระวัง หรือความเกียจคร้าน
หรือไม่เป็นไรหรอกหากลูกจะงีบหลับไปบ้างเล็กน้อยไหม?
ลูกเผลอหลับบ้างเป็นบางครั้งหรือไม่? บางคนแม้กระทั่งงีบหลับในเวลาอมฤต
อย่างไรก็ตามลองนึกดูว่าผู้เลื่อมใสศรัทธากำลังลอกเลียนแบบอะไรจากลูกในอนุสรณ์ของลูก?
พวกเขาอยู่อย่างมั่นคงมากที่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
พวกเขาจะไม่ผิดคำปฏิญาณของพวกเขา
ในวันนี้ผู้เลื่อมใสศรัทธาจะถือศีลอดในอาหารและเครื่องดื่มของพวกเขา
แล้วลูกจะทำอะไรในวันนี้? ลูกจะมีปิกนิกไหม? พวกเขาจะถือศีลอด
และลูกจะมีปิกนิกและตัดเค้ก ลูกจะมีปิกนิกเพราะลูกได้ให้สัตย์ปฏิญาณไว้ตั้งแต่เกิด
ด้วยเหตุนี้เองวันนี้ลูกจะมีปิกนิก
บัพดาดาต้องการอะไรจากลูกๆในตอนนี้? ลูกรู้เรื่องนี้ ลูกมีความคิดที่ดีมาก
ลูกมีความคิดที่ดีเช่นนั้นที่บาบามีความสุขมากเมื่อได้ยินความคิดเหล่านั้น
ลูกมีความคิดนั้น แต่เกิดอะไรขึ้นในภายหลัง? ทำไมความคิดของลูกจึงอ่อนแอ?
ลูกต้องการทำบางสิ่งบางอย่างเพราะลูกมีความรักต่อพ่อเป็นอย่างมาก
และพ่อก็รู้ด้วยว่าลูกทุกคนมีความรักต่อบัพดาดามากมายในหัวใจของลูก
ที่ลูกทุกคนยกมือขึ้นและพูดว่าลูกไม่เพียงมีความรัก 100% เท่านั้น
แต่มีความรักมากกว่าแม้กระทั่ง 100% ด้วยซ้ำ
และพ่อก็เห็นด้วยว่าลูกทุกคนสอบผ่านในเรื่องของความรัก แต่ทำไมถึงมีคำว่าแต่ล่ะ?
ลูกมีความรักหรือไม่? มีคำว่า 'แต่' หรือไม่? พันดาวาสมีคำว่า 'แต่' ไหม? มีคำว่า 'แต่'
เข้ามาคั่นกลางเป็นบางครั้งบ้างหรือไม่? ลูกไม่ได้กำลังพูดว่าไม่
ดังนั้นนี่จึงหมายความว่าใช่ บัพดาดาได้สังเกตเห็นสิ่งหนึ่งว่าสำหรับส่วนใหญ่
มีเหตุผลหนึ่งที่ทำให้คำสัญญาอ่อนแอลง นั่นคือคำเดียว ลองคิดดูว่าคำนั้นคืออะไร
ผู้เป็นครู พูดสิ! คำนั้นคืออะไร? พันดาวาส พูดสิ! คำนั้นคืออะไร?
ลูกจำคำนั้นได้ใช่ไหม? คำนั้นก็คือ "ฉัน" คำว่า "ฉัน"
ใช้ในรูปของความหยิ่งยโสและใช้ในรูปที่ทำให้ลูกอ่อนแอด้วยเช่นกัน "สิ่งที่ฉันพูด
สิ่งที่ฉันทำ สิ่งที่ฉันเข้าใจ นั่นคือสิ่งที่ถูกต้องเท่านั้น
นั่นคือสิ่งที่ควรเกิดขึ้น" นี่คือ "ฉัน" ของความหยิ่งยโส เมื่อ "ฉัน"
นั้นไม่ได้รับการเติมเต็ม ก็ยังมี "ฉัน" ของความท้อแท้อีกด้วย: "ฉันทำสิ่งนี้ไม่ได้
ฉันไม่สามารถทำสิ่งนี้ต่อไปได้ นี่เป็นสิ่งที่ยากมาก ฉันของจิตสำนึกที่เป็นร่างควรเปลี่ยนไป
ฉันเตือนลูกถึงความเคารพตนเอง และฉันยังทำให้ลูกมีจิตสำนึกที่เป็นร่างอีกด้วย ฉันทำให้ลูกท้อแท้
และ ฉันนำความสุขมาสู่หัวใจของลูกด้วย
ลูกรู้หรือไม่ว่าสิ่งชี้บอกของความหยิ่งยโสคืออะไร?
หากใครมีร่องรอยของจิตสำนึกที่เป็นร่างแม้เพียงเล็กน้อย
สิ่งชี้บอกของสิ่งนั้นคืออะไร? บุคคลเช่นนั้นไม่สามารถทนต่อการไม่เคารพได้
ความหยิ่งยโสจะไม่ยอมให้ลูกทนต่อการถูกดูหมิ่นได้
หากมีใครบอกลูกแม้เพียงเล็กน้อยว่าสิ่งนี้ไม่ถูกต้อง และให้ลูกถ่อมตนเล็กน้อย
ลูกจะรู้สึกถูกดูหมิ่น นี่คือสิ่งชี้บอกของความหยิ่งยโส
บัพดาดากำลังยิ้มอยู่ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน ลูกๆ
ให้คำบรรยายในทุกหนแห่งเกี่ยวกับชีพราตรี
ตอนนี้ลูกกำลังให้คำบรรยายเกี่ยวกับชีพราตรีในทุกหนแห่งใช่หรือไม่?
บัพดาดาจำจุดหนึ่งที่ลูกๆใช้ ลูกพูดว่า: "ในวันชีพราตรี แพะจะถูกสังเวย มันพูดว่า "เม
เม" เป็นอย่างมาก แพะพูดว่า "เม เม" ดังนั้นในวันชีพราตรี จงสังเวยสิ่งนี้ (ฉัน,
ฉัน)" พ่อยิ้มเมื่อได้ยินสิ่งนี้ ดังนั้น ลูกก็ควรสังเวย (ฉัน) นี้เช่นกัน
ลูกสามารถอุทิศสิ่งนี้ได้หรือไม่? ลูกสามารถทำสิ่งนี้ได้หรือไม่? พันดาวาส
ลูกสามารถทำสิ่งนี้ได้หรือไม่? ดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์ ลูกสามารถทำสิ่งนี้ได้หรือไม่?
อุทิศอย่างเต็มที่หรือแค่อุทิศเฉยๆ จงอุทิศอย่างเต็มที่
วันนี้บัพดาดาจะไม่ทำให้ลูกเพียงแค่ให้คำมั่นสัญญาเช่นนั้นในขณะที่ชักธง
วันนี้บาบาจะไม่ทำให้ลูกให้คำมั่นสัญญาที่ลูกเพียงแค่เพิ่มกระดาษอีกแผ่นลงในแฟ้มของลูก
ลูกคิดอย่างไร? ดาดี้ เราควรขอให้พวกเขาให้คำมั่นสัญญาเช่นนั้นในวันนี้ด้วยหรือไม่?
ลูกจะทำให้มันเป็นสุดท้ายหรือลูกจะสะสมกระดาษอีกแผ่นในแฟ้มของลูก? พูดสิ! (ให้พวกเขาทำให้มันเป็นสุดท้าย)
ลูกมีความกล้าหาญหรือไม่? ลูกมีความกล้าหาญหรือไม่?
ลูกตั้งใจฟังสิ่งนี้อย่างลึกซึ้งมาก และดังนั้นจึงไม่ได้ยกมือขึ้น
จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ใช่หรือไม่? มันจะไม่เกิดขึ้นใช่ไหม?
พรุ่งนี้มายาจะมา เธอจะมาทัวร์รอบๆ มายาก็มีความรักต่อลูกเช่นกัน
เพราะลูกทุกคนกำลังวางแผนสำหรับการทำงานรับใช้ด้วยความโอฬารตระการตาเป็นอย่างมาก
เนื่องจากลูกกำลังทำงานรับใช้ด้วยความโอฬารตระการตา
นั่นหมายความว่าลูกกำลังทำให้เวลาของความเพียบพร้อมและสมบูรณ์พร้อมใกล้เข้ามา
อย่าคิดว่าลูกเพียงแค่ให้คำบรรยายเท่านั้น
แต่ที่จริงแล้วลูกกำลังทำให้เวลานั้นใกล้เข้ามา ลูกกำลังทำงานรับใช้ที่ดี
บัพดาดารู้สึกพอใจ แต่บัพดาดาเห็นว่าเวลานั้นใกล้เข้ามาแล้ว
ลูกกำลังทำให้เวลาใกล้เข้ามา ลูกไม่ได้แค่รวบรวมเพียง 100,000 หรือ 150,000
เท่านั้น แต่ลูกได้ทำให้เวลาใกล้เข้ามามากขึ้น คุชราตเพิ่งทำสิ่งนี้
บอมเบย์จะทำสิ่งนี้ และในที่อื่นๆก็ทำสิ่งนี้เช่นกัน โอเค ถ้าไม่ใช่ 100,000 ก็
50,000 แต่ลูกกำลังให้สาส์นแก่พวกเขาทั้งหมด และพร้อมกับสิ่งนี้
ลูกได้เตรียมการสำหรับความสมบูรณ์แล้วหรือยัง? ลูกได้เตรียมการเหล่านั้นแล้วหรือยัง?
ลูกกำลังเชื้อเชิญการทำลายล้าง ดังนั้น ลูกได้เตรียมการแล้วหรือยัง?
ดาดี้ถามว่าตอนนี้ลูกควรวางแผนที่จะนำไปสู่การเปิดเผยในเร็วๆนี้หรือไม่
บัพดาดากล่าวว่า การเปิดเผยเป็นเรื่องของหนึ่งวินาที
แต่ก่อนที่การเปิดเผยจะเกิดขึ้น
บัพดาดากำลังถามว่าผู้ที่ดำเนินการก่อตั้งพร้อมเสมอหรือไม่ ม่านควรจะเปิดออกหรือไม่?
หรือมีใครบางคนกำลังประดับหูของเขาและมีบางคนกำลังประดับศีรษะของพวกเขาอยู่หรือไม่?
ลูกพร้อมแล้วหรือยัง ลูกจะพร้อม แต่เมื่อไหร่? ให้กำหนดวันที่
เช่นเดียวกับที่ลูกกำหนดวันที่ไว้เมื่อสักครู่นี้ว่า ลูกต้องให้สาส์นในเดือนนี้
ในทำนองเดียวกัน ลูกทุกคนต้องพร้อมเสมอ อย่างน้อย 16,000 ควรพร้อมเสมอ วาง 900,000
ไว้สักพักก่อน อย่างน้อย 16,000 ควรพร้อม พวกเขาพร้อมแล้วหรือไม่?
บาบาควรปรบมือหรือไม่? อย่าพูดว่า "ใช่ ควร" อย่างนั้น จงพร้อมเสมอ
และบัพดาดาจะสัมผัสพวกเขา ท่านจะปรบมือและวัตถุธาตุต่างๆจะเริ่มทำงาน
และนักวิทยาศาสตร์จะเริ่มทำงานของพวกเขา ความล่าช้าคืออะไร? พวกเขาทั้งหมดพร้อมแล้ว
16,000 พร้อมแล้วหรือยัง? พวกเขาพร้อมแล้วหรือยัง? มันจะเกิดขึ้น (ลูกรู้มากกว่านี้)
คำตอบนี้คือการปลดปล่อยตนเองให้เป็นอิสระ บาบาควรได้รับรายงานจาก 16,000
ว่าพวกเขาพร้อมเสมอ ที่พวกเขาได้กลับมาสมบูรณ์ด้วยความบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์
บัพดาดาจะใช้เวลาไม่นานในการปรบมือ ให้วันที่ (ลูกให้วันที่) ถามทุกคน ดูสิ
มันต้องเกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม ลูกถูกบอกให้นำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดของคำว่า "ฉัน"
และแล้วเมื่อนั้นที่ลูกจึงจะสามารถกลับไปกับพ่อได้ มิฉะนั้น ลูกจะต้องไปหลังจากท่าน
ดังนั้นบัพดาดาจึงไม่เปิดประตูตอนนี้ เพราะลูกต้องกลับไปกับท่าน
พ่อบาห์มา
กำลังขอให้ลูกๆ ทุกคนกำหนดวันที่ที่จะเปิดประตู ลูกต้องการเปิดประตูใช่ไหม?
ลูกต้องการกลับไปใช่ไหม? การเฉลิมฉลองในวันนี้หมายถึงการกลายเป็น
เราจะไม่เพียงแค่ตัดเค้ก แต่จะจบสิ้น "ฉัน" ด้วย
ลูกกำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือลูกเคยคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วหรือไม่?
ความคิดที่หลากหลายของทุกคนมาถึงบัพดาดาในเวลาอมฤต ดังนั้น
หารือกันในเรื่องนี้ในบรรดาลูกๆเองและแจ้งวันที่ให้บาบา
ลูกจะไม่สามารถทำงานให้สำเร็จได้จนกว่าลูกจะกำหนดวันที่ ก่อนอื่น
มหาระตีควรกำหนดวันที่ จากนั้นทุกคนจะทำตาม ผู้ที่จะทำตามลูกพร้อมแล้ว
และด้วยความกล้าหาญของลูก พวกเขาจะได้รับพลังเพิ่มพิเศษ ตัวอย่างเช่น
ลูกเพิ่งให้ความจริงจังและความกระตือรือร้นเมื่อสักครู่นี้ ดังนั้น
พวกเขาก็พร้อมแล้ว ดังนั้น เวลานี้ จงสร้างแผนเพื่อที่จะกลับมาสมบูรณ์
มีความใส่ใจอย่างลึกล้ำว่าลูกจะต้องกลับมาคาร์มาทีท ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ลูกต้องกลายเป็นสิ่งนี้ ลูกต้องทำสิ่งนี้ สิ่งนี้ต้องเกิดขึ้น
เสียงของนักวิทยาศาสตร์และเสียงของผู้ที่จะนำมาซึ่งการทำลายล้างกำลังเข้ามาสู่หูของพ่อ
พวกเขาก็ถามเช่นกันว่า เหตุใดท่านจึงรอ เหตุใดท่านจึงรอ
แอ๊ดวานซ์ปาร์ตี้ก็ขอให้กำหนดวันที่เช่นกัน ดังนั้นจงกำหนดวันที่
พ่อบราห์มาก็ขอให้กำหนดวันที่เช่นกัน ดังนั้น จงประชุมกันเรื่องนี้
บัพดาดาไม่สามารถทนเห็นความทุกข์มากมายเช่นนั้นได้ ก่อนอื่น
ลูกชักตีและพันดาวาสในรูปที่เป็นเทพของลูกควรจะรู้สึกเมตตา
พวกเขากำลังเรียกร้องหาลูกอย่างมากมาย
เวลานี้เสียงเรียกของพวกเขาควรจะก้องอยู่ในหูของลูกแล้ว
ลูกกำลังจัดโปรแกรมที่เรียกว่า The Call of Time (เสียงเรียกของเวลา)
เวลานี้ฟังเสียงเรียกของผู้เลื่อมใสศรัทธา
ฟังเสียงเรียกของผู้ที่กำลังประสบกับความทุกข์ ลูกมีอันดับที่ดีในงานรับใช้
บัพดาดาแม้กระทั่งให้ใบประกาศนียบัตรแก่ลูกด้วย
มีความจริงจังและความกระตือรือร้นที่ดีมาก คุชราตประกาศสิทธิ์อันดับหนึ่ง ดังนั้น
ขอแสดงความยินดีที่ได้อันดับหนึ่ง เวลานี้
อย่างน้อยก็ฟังเสียงเรียกของพวกเขาสักหน่อย
คนยากจนคนที่น่าสงสารที่หมดหนทางกำลังร้องเรียกหาเป็นอย่างมาก
พวกเขากำลังร้องเรียกจากหัวใจของพวกเขา พวกเขาสิ้นหวัง
นักวิทยาศาสตร์ก็ร้องตะโกนกันมากมายเช่นกันว่า: เมื่อไหร่ควรทำ เราควรทำเมื่อไหร่?
เมื่อไหร่ควรทำ พวกเขากำลังร้องเรียก ลูกอาจตัดเค้กวันนี้
แต่ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป จงฟังเสียงเรียกของพวกเขา
การเฉลิมฉลองคือเทศกาลของยุคบรรจบพบกัน ในด้านหนึ่ง เฉลิมฉลอง และในอีกด้านหนึ่ง
สร้างดวงวิญญาณเหล่านั้น อัจชะ แล้วลูกได้ยินอะไร?
ลูกมีเพลงที่ร้องว่า:
มีเมตตาเล็กน้อยแก่ผู้ที่ไม่มีความสุข ไม่มีใครนอกจากลูกที่สามารถมีเมตตาได้
ดังนั้น ตอนนี้ ตามเวลาที่กำหนด จงกลายเป็นนายแห่งมหาสมุทรแห่งความเมตตา
มีเมตตาต่อตัวลูกเองและต่อดวงวิญญาณทั้งหมด ตอนนี้
ให้รูปของลูกเป็นเหมือนประภาคารที่ส่องแสงที่มอบลำแสงที่แตกต่างกันให้กับทุกคน
จงกระจายลำแสงแห่งการบรรลุผลให้กับดวงวิญญาณทั้งหมดของโลกที่ขาดทุกสิ่งทุกอย่าง
อัชชะ
ถึงดวงวิญญาณที่สูงส่งทั้งหลายที่เป็นภาพลักษณ์ของพ่อ
ถึงดวงวิญญาณที่ใกล้ชิดกับพ่อและมีความจริงจังและความกระตือรือร้นอยู่เสมอ ถึงลูกๆ
ทุกคนที่ก้าวเดินทุกย่างก้าวอย่างทัดเทียมกับพ่อ
ถึงลูกๆทุกคนที่มีค่าควรแก่การได้รับการแสดงความยินดีสำหรับการเกิดมาเป็นบราห์มินของพวกเขา
ถึงดวงวิญญาณที่เต็มไปด้วยพลังแห่งสมาธิ (ความมั่นคง) รัก ระลึกถึง
และคำอวยพรวันเกิดหลายล้านเท่า ขอแสดงความยินดี ขอแสดงความยินดี
และนมัสเตจากบัพดาดา
อะแวคบัพดาดาผู้เป็นที่รักได้ชักธงของชีว่าด้วยมือของท่านและอวยพรให้แก่ทุกคน
ในวันนี้
ทุกคนให้และรับการแสดงความยินดีเนื่องในวันเกิดของตน และชักธงขึ้นด้วย อย่างไรก็ตาม
ขณะนี้วันนั้นใกล้จะมาถึงแล้วเมื่อลูกดวงวิญญาณทั้งหลายจะยืนอยู่บนโลก
และทุกคนจะเห็นธงของพ่ออยู่บนใบหน้าของลูก ธงผ้าเป็นเพียงเพื่อประโยชน์เท่านั้น
แต่ให้ใบหน้าของลูกๆแต่ละคนแสดงให้เห็นภาพลักษณ์ของพ่อ ลูกต้องชักธงเช่นนั้น
ลูกต้องนำวันนั้นมาให้ได้เร็วๆนี้ มันต้องมาถึง มันต้องมาถึง
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้รับใช้ที่ไม่เห็นแก่ตัวซึ่งรับใช้ในขณะที่อยู่อย่างเป็นอิสระจากความปรารถนาที่มีขีดจำกัด
พ่อบราห์มาได้แสดงให้เห็นข้อพิสูจน์ของการเป็นอิสระจากบ่วงกรรมและของการละวาง
ท่านไม่มีบ่วงใดๆ นอกจากงานรับใช้และความรัก
ความปรารถนาที่มีขีดจำกัดในการทำงานรับใช้ผูกมัดลูกไว้ในบ่วงกรรมนั้น
ในขณะที่ผู้รับใช้ที่แท้จริงจะอยู่อย่างเป็นอิสระจากบัญชีกรรมนั้น
เช่นเดียวกับที่มีบ่วงของร่างกายและความสัมพันธ์ทางร่างกาย ในทำนองเดียวกัน
การมีแรงจูงใจที่เห็นแก่ตัวในการทำงานรับใช้ก็เป็นบ่วงเช่นกัน
จงอยู่อย่างเป็นอิสระจากบ่วงนั้นและจากบัญชีกรรมที่สูงส่ง
และกลายเป็นผู้รับใช้ที่ไม่เห็นแก่ตัว
คติพจน์:
อย่าเก็บสัญญาของลูกไว้ในแฟ้ม
แต่จงแสดงมันออกมาโดยการทำให้คำสัญญานั้นเป็นที่สิ้นสุด (ปฏิบัติตามคำสัญญานั้น)
หมายเหตุ:
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ 3 ของวันโยคะสากล ซึ่งลูกๆ
บราห์มินทุกคนจะนั่งสมาธิสำหรับโยคะทาปาเซียร่วมกันตั้งแต่เวลา 18.30 19.30 น.
และโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะได้สัมผัสถึงประสบการณ์ของความเงียบสงบของโลกที่ไม่มีตัวตน
ตั้งสมาธิและสติปัญญาของลูก มั่นคงอยู่ในสภาพที่เป็นเช่นภูเขาไฟ
และสัมผัสถึงความเพียบพร้อมและความสมบูรณ์พร้อม