17.07.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน อย่าได้มองดูที่ร่างกายนี้แต่มองดูที่ดวงวิญญาณ
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและพูดกับดวงวิญญาณ ลูกต้องทำให้สภาพนี้มั่นคง
สิ่งนี้เท่านั้นคือจุดหมายปลายทางที่สูง
คำถาม:
ลูกๆ
จะขึ้นไปเบื้องบน (ไปบ้าน) กับพ่อเมื่อไหร่?
คำตอบ:
เมื่อไม่มีร่องรอยของความไม่บริสุทธิ์เหลืออยู่แม้แต่น้อย
เมื่อลูกๆกลับมาบริสุทธิ์เช่นเดียวกับพ่อแล้วเท่านั้นที่ลูกจะสามารถขึ้นไปเบื้องบนได้
เวลานี้ลูกอยู่เบื้องหน้าพ่อเป็นการส่วนตัว
เมื่อลูกกลับมาเต็มไปด้วยความรู้โดยการรับฟังมหาสมุทรแห่งความรู้อย่างต่อเนื่อง
และทำให้พ่อแห่งความรู้ว่างเปล่า แล้วท่านจะกลับมาเงียบ
แล้วลูกๆจึงจะไปสู่ดินแดนแห่งความสงบ ความรู้จะหยุดไหลรินที่นั่น
เมื่อท่านให้ทุกสิ่งแก่ลูกแล้วบทบาทของท่านก็จะเป็นความเงียบ
โอมชานติ
พระเจ้าชีวาพูด เมื่อลูกพูดว่า “พระเจ้าชีวาพูด”
ลูกก็ควรจะเข้าใจว่าชีวาผู้เดียวเท่านั้นคือพระเจ้าและพ่อสูงสุด ลูกๆ ดวงวิญญาณ
ลูกๆ จดจำท่านเท่านั้น ลูกได้รับคำแนะนำนี้จากพ่อผู้สร้าง
เป็นสิ่งที่แน่นอนว่าลูกจดจำท่านตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของลูก
ไม่ใช่ว่าทุกคนจะจดจำท่านอย่างสม่ำเสมอ เหล่านี้เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนมาก
ต้องใช้เวลาที่จะทำให้สภาพของการพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณนั้นมั่นคงและพิจารณาว่าผู้อื่นเป็นดวงวิญญาณด้วยเช่นกัน
ผู้คนเหล่านั้นไม่รู้สิ่งใดเลย เนื่องจากการไม่รู้จักท่าน
พวกเขาจึงเรียกท่านว่าอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน
ไม่มีใครในพวกเขาจะจดจำพ่อในวิธีที่ลูกทำด้วยการพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณแล้วจดจำพ่อ
ไม่มีโยคะของดวงวิญญาณเหล่านั้นที่เชื่อมโยงกับพ่อ
เหล่านี้เป็นเรื่องราวที่ลึกล้ำและละเอียดอ่อนมาก
พิจารณาว่าตนเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ
พวกเขาพูดว่าพวกเขาคือพี่น้องกันและดังนั้นพวกเขาควรจะมองดูที่ดวงวิญญาณเท่านั้นและไม่มองดูที่ร่างกาย
จุดหมายปลายทางนั้นสูงมาก มีหลายคนที่ไม่เคยจดจำพ่อเลย
ดวงวิญญาณถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่น สิ่งหลักคือดวงวิญญาณ
เป็นดวงวิญญาณที่เคยสโตประธานและเวลานี้กลับมาตาโมประธาน ดวงวิญญาณมีความรู้นี้
มีเพียงดวงวิญญาณสูงสุดเท่านั้นคือมหาสมุทรแห่งความรู้
ลูกไม่สามารถเรียกตนเองว่ามหาสมุทรแห่งความรู้
ลูกรู้ว่าลูกต้องรับความรู้ที่สมบูรณ์จากบาบา
ท่านจะทำอะไรโดยการเก็บความรู้นั้นไว้กับตนเอง?
ท่านต้องให้สมบัติของเพชรพลอยแห่งความรู้ที่ไม่สูญสลายแก่ลูกๆ
ลูกรับความรู้นี้ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
ผู้ที่รับความรู้มากก็สามารถทำงานรับใช้ที่ดีได้ บาบาเรียกว่ามหาสมุทรแห่งความรู้
ท่านคือดวงวิญญาณและลูกๆ คือดวงวิญญาณเช่นกัน ลูกๆ
ดวงวิญญาณรับความรู้ทั้งหมดจากท่าน เช่นที่ท่านบริสุทธิ์เสมอ
ดังนั้นลูกจะกลับมาบริสุทธิ์เสมอเช่นกัน
และแล้วเมื่อไม่มีร่องรอยของความไม่บริสุทธิ์ใดแม้แต่น้อยหลงเหลืออยู่
ลูกก็จะไปสู่เบื้องบน พ่อสอนลูกถึงวิธีการสำหรับการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง
ลูกรู้ว่าลูกไม่สามารถที่จะมีการจดจำระลึกถึงตลอดทั้งวันได้
พ่อนั่งที่นี่เป็นการส่วนตัวและอธิบายแก่ลูกๆ
ลูกอื่นๆไม่ได้รับฟังท่านเป็นการส่วนตัว พวกเขาเพียงแค่อ่านมุรลี,
ในขณะที่ลูกๆอยู่ที่นี่เป็นการส่วนตัวเบื้องหน้าท่าน
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อและดูดซับความรู้เช่นกัน
เราต้องกลายเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้ที่สมบูรณ์เช่นเดียวกับพ่อ
เมื่อลูกเข้าใจความรู้ที่สมบูรณ์แล้วก็ราวกับว่าลูกจะทำให้พ่อว่างเปล่าจากความรู้ทั้งหมดและแล้วท่านก็จะกลับมาเงียบ
ไม่ใช่ว่าความรู้จะไหลรินออกมาจากท่านที่นั่น เมื่อท่านได้ให้ทุกสิ่งแก่ลูกแล้ว
เพียงบทบาทของความเงียบสงบเท่านั้นที่จะหลงเหลืออยู่ ยกตัวอย่างเช่น
เมื่อลูกอยู่ในความเงียบสงบ ความรู้นั้นก็ไม่ได้ไหลรินจากลูก
พ่ออธิบายแก่ลูกแล้วเช่นกันว่าดวงวิญญาณนำซันสการ์ไปกับเขา
ดวงวิญญาณของชันยาสซีจะสามารถเรียนรู้คัมภีร์และท่องจำได้ตั้งแต่วัยเด็กแล้วชื่อของเขาก็จะได้รับการประกาศเกียรติคุณ
เวลานี้ลูกมาที่นี่เพื่อไปสู่โลกใหม่
ลูกไม่สามารถนำซันสการ์ของความรู้นี้ไปสู่โลกใหม่ได้
ซันสการ์เหล่านี้ได้หลอมละลายไปแต่ใช่ ลูกๆ
ดวงวิญญาณต้องประกาศสิทธิ์ในที่นั่งของลูกตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
และแล้วก็เป็นร่างของลูกที่ได้รับชื่อ ชีพบาบาไม่มีตัวตน ท่านพูดว่า
พ่อยืมอวัยวะเหล่านี้มาใช้ ท่านเพียงแต่มาที่นี่เพื่อพูดความรู้
พ่อจะไม่รับฟังความรู้ของผู้ใดเพราะพ่อเองคือมหาสมุทรแห่งความรู้
พ่อทำงานหลักผ่านปากนี้ พ่อมาเพื่อแสดงหนทางแก่ทุกคน
ดังนั้นพ่อจะทำอะไรด้วยการรับฟังผู้อื่น? พ่อเฝ้าแต่บอกลูก
ให้ทำสิ่งนี้สิ่งนั้นอย่างสม่ำเสมอ พ่อบอกลูกถึงความลับของทั้งต้นไม้
สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าโลกใหม่(ประชากร)จะเล็กน้อยมาก โลกเก่านี้ใหญ่โตมาก
มีการใช้แสงสว่าง(ไฟฟ้า)อย่างมากในโลก ดูสิ่งที่พวกเขาทำกับแสง(ไฟฟ้า)
ที่นั่นโลกจะเล็กและจะมีไฟฟ้าน้อยมาก จะเป็นเหมือนกับหมู่บ้านเล็กๆ
เวลานี้มีเมืองใหญ่มากมาย จะไม่มีเมืองใหญ่มากมายที่นั่น
จะมีถนนสายหลักที่ดีไม่กี่สาย ที่นั่นแม้แต่วัตถุธาตุทั้งห้าก็กลับมาสโตประธาน
วัตถุธาตุทั้งห้าไม่เคยก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ นั่นเรียกว่าเป็นดินแดนแห่งความสุข
ชื่อของที่นั่นคือสวรรค์ เมื่อลูกก้าวหน้าต่อไปและยิ่งลูกเข้ามาใกล้มากเท่าใด
ก็จะมีการขยายตัวมากขึ้นเท่านั้น พ่อจะเฝ้าแต่ให้นิมิตแก่ลูกเช่นกัน
และแล้วในเวลานั้นก็จะไม่มีความจำเป็นใดๆสำหรับกองทัพหรือเครื่องบินฯลฯเพื่อทำสงคราม
พวกเขาพูดว่าพวกเขาสามารถทำลายทุกคนขณะที่นั่งอยู่ที่นี่(ในสถานที่หนึ่ง)
เครื่องบินเหล่านั้นฯลฯจะไม่มีประโยชน์
พวกเขาจะไม่แม้แต่จะมองหาที่ดินฯลฯบนดวงจันทร์แล้ว
ทั้งหมดนั้นคือความหยิ่งยโสที่ไร้ประโยชน์ของวิทยาศาสตร์ พวกเขามีการโอ้อวดอย่างมาก
มีความเงียบสงบอย่างมากในความรู้ สิ่งนี้เรียกว่าของขวัญของพระเจ้า
ไม่มีสิ่งใดนอกจากความปันป่วนในวิทยาศาสตร์ พวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับความสงบเลย
ลูกเข้าใจว่าเคยมีความสงบในโลกเมื่อเป็นโลกใหม่และเป็นดินแดนแห่งความสุข
เวลานี้มีความทุกข์และความไม่สงบ ลูกต้องอธิบายด้วยเช่นกันว่า
หากพวกท่านต้องการความสงบในที่ซึ่งไม่เคยมีความไม่สงบใดๆเลย
นั่นจะอยู่ในดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุขเท่านั้น ทุกคนต้องการสวรรค์
เพียงผู้คนของบารัตเท่านั้นที่จดจำดินแดนสุขาวดีและสวรรค์
ไม่มีใครในบรรดาผู้คนของศาสนาอื่นจะจดจำไวกุนท์(ดินแดนสุขาวดี)
พวกเขาเพียงแค่จดจำความสงบ พวกเขาไม่สามารถจดจำความสุขได้
กฎไม่ปล่อยให้เป็นเช่นนั้น
เพียงลูกเท่านั้นที่จดจำความสุขและเหตุนี้เองลูกจึงเรียกหา:
ปลดปล่อยเราจากความทุกข์ด้วยเถิด
ดวงวิญญาณโดยดั้งเดิมแล้วคือผู้อาศัยในดินแดนแห่งความสงบ ไม่มีใครรู้สิ่งนี้
พ่ออธิบายว่า ลูกเคยไม่รู้คิด ลูกกลับมาไม่รู้คิดเมื่อไหร่? จากการเป็นผู้ที่มี 16
องศา ลูกกลายเป็นผู้ที่มี 14 องศาแล้วก็ 12 องศา นั่นคือลูกเฝ้าแต่กลับมาไม่รู้คิด
เวลานี้ไม่มีองศาใดๆหลงเหลืออยู่เลย
พวกเขาเฝ้าแต่จัดการประชุมสัมมนาว่าเพราะเหตุใดผู้หญิงถึงไม่มีความสุข อ้า!
แต่มีความทุกข์ทั่วทั้งโลก มีความทุกข์ที่ไร้ขีดจำกัด
เวลานี้จะสามารถมีความสงบในโลกได้อย่างไร? เวลานี้มีศาสนาอยู่มากมาย
ไม่สามารถมีความสงบในทั้งโลกได้ในเวลานี้ พวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับความสุขเลย
ลูกสาวอธิบายว่ามีความทุกข์และความไม่สงบมากมายหลายประเภทในโลกนี้ สถานที่ที่เรา,ดวงวิญญาณได้จากมาคือดินแดนแห่งความสงบ
และสถานที่ที่ศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปเคยคงอยู่คือดินแดนแห่งความสุข
ลูกจะไม่เรียกสิ่งนั้นว่าเป็นศาสนาฮินดูดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไป “ดั้งเดิม”หมายถึงโบราณ
นั่นเคยอยู่ในยุคทอง ในเวลานั้นทุกคนบริสุทธิ์ นั่นคือโลกที่ปราศจากกิเลส
ไม่มีการกล่าวถึงกิเลสใดๆ มีความแตกต่าง ก่อนอื่นใดลูกต้องกลับมาปราศจากกิเลส
เหตุนี้เองพ่อจึงพูดว่า ลูกๆที่สุดแสนหวาน จงเอาชนะตัณหาราคะ!
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ!
เวลานี้ดวงวิญญาณกลับมาไม่บริสุทธิ์และมีอัลลอยปะปนในพวกเขา
และเหตุนี้เองเครื่องประดับที่สร้างขึ้นมาจึงเป็นเช่นนั้นเช่นกัน
เมื่อดวงวิญญาณบริสุทธิ์,เครื่องประดับก็บริสุทธิ์เช่นกัน
สิ่งนั้นเรียกว่าโลกที่ปราศจากกิเลส ลูกสามารถให้ตัวอย่างของต้นบันยานด้วยเช่นกัน
ทั้งต้นไม้กำลังยืนอยู่ที่นั่น, แต่ไม่มีรากฐานใดๆ
ศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปนี้ไม่ได้คงอยู่, แต่ศาสนาอื่นๆ ทั้งหมดนั้นคงอยู่
ทุกคนไม่บริสุทธิ์ พวกเขาเรียกว่าเป็นมนุษย์ในขณะที่ผู้คนเหล่านั้นคือเทพ
พ่อมาเพื่อเปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นเทพ เป็นมนุษย์ที่ใช้ 84 ชาติเกิด
ลูกต้องแสดงภาพของบันไดให้แก่พวกเขาซึ่งแสดงให้เห็นว่าเมื่อลูกกลับมาตโมประธาน
ลูกก็ถูกเรียกว่าชาวฮินดู ลูกไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นเทพ เพราะลูกไม่บริสุทธิ์
นี่คือความลับของละคร ไม่มีศาสนาฮินดู มิฉะนั้นเราก็เป็นเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไป
บารัตเคยบริสุทธิ์และเวลานี้กลับมาไม่บริสุทธิ์ ดังนั้นพวกเขาจึงเรียกตนเองว่าฮินดู
ไม่มีใครก่อตั้งศาสนาฮินดู ลูกๆ ต้องซึมซับสิ่งนี้อย่างดีมากแล้วอธิบายสิ่งนั้น
ทุกวันนี้พวกเขาไม่ได้ให้เวลาแก่ลูกมากนัก
หากพวกเขาจะให้เวลาอย่างน้อยที่สุดครึ่งชั่วโมง
ก็อาจจะมีการถ่ายทอดบางประเด็นแก่พวกเขา มีประเด็นอยู่มากมายแต่จากประเด็นเหล่านั้น
มีการถ่ายทอดประเด็นหลักแก่พวกเขา เมื่อลูกก้าวหน้าไปในการศึกษาของลูก
และแล้วลูกก็จะไม่จดจำวิชาที่ง่ายกว่า เช่น อัลฟ่าและเบต้า ลูกลืมสิ่งเหล่านั้น
ผู้คนบอกลูกเช่นกันว่า ความรู้ของลูกได้เปลี่ยนไปแล้วในเวลานี้ อ้า!
แต่เมื่อลูกก้าวหน้าไปในการศึกษาของลูก
ไม่ว่าสิ่งใดก็ตามที่ลูกเคยศึกษามาก่อนหน้านี้ก็ถูกลืม พ่อบอกสิ่งใหม่ๆแก่ลูกทุกวัน
ก่อนอื่นใดการศึกษานั้นง่ายมากในขณะที่เวลานี้พ่อบอกสิ่งที่ลึกล้ำแก่ลูก
ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้ จากการที่พูดทุกสิ่งแล้วท่านก็พูดว่า
หากลูกเข้าใจเพียงสองคำ, อัลฟ่าและเบต้า นั่นก็เพียงพอแล้ว ด้วยการรู้จักอัลฟ่า
ลูกก็จะรู้จักเบต้าด้วยเช่นกัน เพียงแค่อธิบายสิ่งนี้ให้มากและนั่นก็ดีด้วยเช่นกัน
ผู้ที่ไม่สามารถดูดซับความรู้ได้มากก็ไม่สามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
พวกเขาไม่สามารถสอบผ่านด้วยเกียรตินิยมหรือได้มาซึ่งสถานภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของพวกเขาได้
ต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างมากในสิ่งนี้
มีความเพียรพยายามในการจดจำระลึกถึงและในการดูดซับความรู้เช่นกัน
เป็นไปไม่ได้ที่ลูกทุกคนจะกลับมาฉลาดในทั้งสองสิ่งนี้
อาณาจักรกำลังจะมีการก่อตั้งขึ้น
ทุกคนจะสามารถเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาเป็นนารายณ์ได้อย่างไร?
นี่คือเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของกีตะพาทซาลานี้ นี่คือความรู้เดียวกันของกีตะ
ไม่มีใครนอกจากลูกจะรู้ว่าใครกำลังให้ความรู้นี้แก่ลูก
เวลานี้เป็นสุสานแล้วต่อมาจะกลายเป็นดินแดนของเทวดานางฟ้า
เวลานี้ลูกต้องนั่งบนกองไฟของความรู้
และกลายเป็นผู้ที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาจากการเป็นผู้กราบไหว้บูชาอย่างแน่นอน
นักวิทยาศาสตร์กลับมาฉลาดขึ้น
พวกเขายังคงเฝ้าแต่ประดิษฐ์คิดค้นสิ่งต่างๆมากมายเช่นกัน
ผู้คนของบารัตก็เรียนรู้ทักษะทั้งหมดที่นั่นและกลับไป เมื่อพวกเขา (นักวิทยาศาสตร์)
มาที่นี่ในเวลาสุดท้าย พวกเขาก็จะไม่รับความรู้มากนัก และแล้วพวกเขาก็จะไปที่นั่น (สู่ยุคทอง)
และใช้ความรู้ด้านวิศวกรรมฯลฯของพวกเขา
พวกเขาไม่สามารถกลายเป็นราชาและราชินีแต่พวกเขาจะรับใช้ราชาและราชินี
พวกเขาจะเฝ้าแต่ประดิษฐ์คิดค้นสิ่งต่างๆเหล่านั้นต่อไป
ราชาและราชินีอยู่ที่นั่นเพื่อให้ความสุข ที่นั่นลูกจะได้รับความสุขทุกประเภท
ดังนั้นลูกๆ ต้องทำความเพียรพยายามอย่างเต็มที่
ลูกต้องสอบผ่านอย่างเต็มที่และไปถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูก
ลูกต้องไม่มีความคิดของการที่จะกลับไปบ้านเร็วๆนี้ เวลานี้ลูกเป็นลูกของพระเจ้า
พ่อกำลังสอนลูก เช่นที่ชาวพุทธและชาวคริสเตียนมีพันธกิจ
ดังนั้นนี่คือพันธกิจของพระเจ้าที่จะเปลี่ยนแปลงมนุษย์
ชื่อของกฤษณะและของคริสเตียนก็ออกเสียงคล้ายกัน
มีการเชื่อมโยงที่ลึกล้ำของการให้และรับระหว่างทั้งสอง
การหยุดที่จะใช้ภาษาของผู้ที่ช่วยลูกนั้นก็เป็นการดูถูกดูหมิ่นเช่นกัน
พวกเขามาในภายหลัง พวกเขาไม่ได้มีความสุขมากหรือความทุกข์มาก
พวกเขาสร้างสิ่งประดิษฐ์ทั้งหมด แม้ว่าที่นี่พวกเขาก็พยายามที่จะทำสิ่งต่างๆที่นี่
ไม่มีใครสามารถทำสิ่งต่างๆ เหล่านั้นได้อย่างถูกต้องแม่นยำ สิ่งต่างๆ
จากต่างแดนนั้นดีเพราะพวกเขาทำสิ่งเหล่านั้นที่นั่นด้วยความชื่อสัตย์
ที่นี่พวกเขาทำทุกสิ่งด้วยความไม่ซื่อสัตย์ มีความทุกข์ที่ไม่มีขีดจำกัด
ไม่สามารถมีมนุษย์ใด, มีเพียงพ่อเท่านั้นที่สามารถขจัดความทุกข์ของทุกคน
ไม่ว่าพวกเขาจะจัดการประชุมมากมายเพียงใดเพื่อความสงบในโลก
พวกเขาก็เพียงแต่เร่ร่อนไปทั่ว
ไม่ใช่เป็นเพียงเรื่องของประสบการณ์ของความทุกข์ของผู้เป็นแม่เท่านั้น
เพราะมีความทุกข์หลายประเภทที่นี่
ในทั่วทั้งโลกก็มีแต่การต่อสู้รบราและทะเลาะเบาะแว้งในทุกหนแห่ง
พวกเขาเริ่มรบรากันในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่ไม่มีค่าอะไร
ไม่มีเรื่องของความทุกข์ที่นั่น ลูกควรจะคิดคำนวณสิ่งนี้
สงครามสามารถเริ่มต้นในเวลาใดๆ ก็ตาม เมื่อราวันเข้ามาในบารัต
การรบราก็เริ่มเกิดขึ้นในบ้าน
พวกเขารบรากันและกันและแยกห่างจากกันแล้วผู้คนในต่างประเทศก็เข้ามาเกี่ยวข้อง
ในตอนแรกชาวอังกฤษไม่ได้อยู่ที่นี่
และแล้วพวกเขาก็เข้ามาในช่วงระหว่างกลางและได้อาณาจักรไปด้วยการให้สินบน
มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืน คนใหม่จะไม่สามารถเข้าใจสิ่งใดได้
นี่คือความรู้ใหม่ที่ซึ่งต่อมาได้หายไป พ่อให้ความรู้แก่ลูกซึ่งต่อมาได้หายไป
นี่คือการศึกษาเดียวที่ลูกได้รับจากพ่อผู้เดียวเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
เมื่อลูกก้าวหน้าต่อไป, ลูกทั้งหมดก็จะมีนิมิตของสิ่งที่ลูกจะกลายเป็น
อย่างไรก็ตามลูกจะสามารถทำอะไรได้ในเวลานั้น? ลูกจะไม่สามารถก้าวหน้าไปได้
เมื่อมีการประกาศผลลัพธ์แล้วก็เป็นเรื่องของการได้รับการโยกย้าย
และแล้วก็จะเป็นการร้องไห้คร่ำครวญและเราก็จะถูกโยกย้ายไปสู่โลกใหม่
ลูกทำความเพียรพยายามเพื่อจะมีการกระจายเสียงไปได้อย่างเร็วในทุกทิศทาง
และแล้วผู้คนก็จะวิ่งมาที่ศูนย์ด้วยตนเอง อย่างไรก็ตาม
ยิ่งพวกเขามาช้าเพียงใดก็จะมีคำว่า “สายเกินไป” มากเท่านั้น
และแล้วพวกเขาก็จะไม่สามารถสะสมสิ่งใดได้ จะไม่มีความจำเป็นสำหรับเงินฯลฯ
เข็มกลัดบราห์มินนี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับลูกที่จะอธิบายแก่ผู้คน
บราห์มานี้ได้กลายเป็นวิษณุและวิษณุได้กลายเป็นบราห์มา
เข็มบรรจุสาระของคัมภีร์ทั้งหมดไว้ บาบายกย่องเข็มอย่างมาก
เวลาจะมาถึงเมื่อทุกคนจะวางเข็มนี้ไว้ที่ดวงตาของพวกเขา
เข็มนั้นมีมานมานะบาฟด้วยเช่นกัน-จดจำพ่อแล้วลูกจะกลายเป็นเช่นนี้
และแล้วผู้นี้ก็จะใช้ 84 ชาติเกิด
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่ไม่ได้กลับมาใช้ชาติเกิด อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ลูกต้องไปถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมโดยการเพียรพยายามเพื่อการจดจำระลึกถึงและการดูดซับความรู้
ปลูกฝังความรู้ที่สมบูรณ์ของมหาสมุทรแห่งความรู้ไว้ในตนเอง
2.
ขจัดอัลลอยที่ปะปนอยู่ในดวงวิญญาณออกไปและกลับมาปราศจากกิเลสอย่างสมบูรณ์
อย่าได้มีร่องรอยของความไม่บริสุทธิ์ แม้แต่น้อย ฝึกฝน “เราดวงวิญญาณคือพี่น้องเพศชาย”
พร:
ขอให้ลูกเพิ่มบัญชีการสะสมของลูก
โดยให้ความใส่ใจกับสมบัติที่มีค่าของเวลาและความคิด และกลายเป็นอภิมหาเศรษฐี
ในความเป็นจริงลูกมีสมบัติที่มีค่ามากมาย
แต่ลูกต้องใส่ใจเป็นพิเศษกับสมบัติที่มีค่าของเวลาและความคิดของลูก
ให้ความคิดของลูกสูงส่งและบริสุทธิ์ในทุกช่วงขณะ
และบัญชีสะสมของลูกจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆอย่างต่อเนื่อง
ในเวลาปัจจุบันเมื่อลูกสะสมหนึ่งเท่าลูกจะได้รับหลายล้านเท่า นี่เป็นการคำนวณ
นี่คือธนาคารที่ให้ผลตอบแทนหลายล้านสำหรับหนึ่ง ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
แม้ว่าลูกจะต้องสละละทิ้งบางสิ่ง ถ้าลูกต้องทำทาปาเซีย ถ้าลูกต้องถ่อมตน
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จงใส่ใจกับสองสิ่งนี้ และลูกจะกลายเป็นอภิมหาเศรษฐี
คติพจน์:
รับใช้ด้วยพลังของจิตใจของลูก และลูกจะได้รับรางวัลที่มากกว่าหลายเท่า