17.10.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ให้ความใส่ใจอย่างเต็มที่ต่อการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
ด้วยสิ่งนี้เท่านั้นที่ลูกจะกลับมาสโตประธาน
คำถาม:
พ่อมีความเมตตาอะไรต่อลูกๆของท่าน?
คำตอบ:
คำสั่งที่พ่อให้เพื่อประโยชน์ของลูกๆ คือความเมตตาของท่าน คำแนะนำแรกของพ่อคือ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน จงกลับมามีสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณ
ผู้ที่มีสำนึกเป็นดวงวิญญาณจะอยู่อย่างนิ่งเงียบมาก พวกเขาไม่มีวันมีความคิดที่ผิด
คำถาม:
ลูกๆ
ควรจะมีการสัมมนาอะไรในบรรดาลูกๆ?
คำตอบ:
เมื่อใดก็ตามที่ลูกออกไปเดินเล่นจงมีการแข่งขันของการจดจำระลึกถึงและจากนั้นก็นั่งลงแล้วสัมมนากันว่าลูกแต่ละคนได้จดจำพ่อได้นานแค่ไหน
ที่นี่มีความสันโดษที่ดีมากสำหรับการจดจำระลึกถึง
โอมชานติ
พ่อทางจิตถามลูกๆ ทางจิต: ลูกกำลังทำอะไร? ลูกๆ ทางจิตพูดว่า บาบา
เราได้กลับมาตโมประธานจากสโตประธาน และดังนั้น, บาบา, ตามศรีมัทของท่าน
เราจะต้องกลับมาสโตประธานอีกคอย่างแน่นอน บาบา เวลานี้ท่านได้ชี้หนทางแก่เราแล้ว
นี่ไม่ใช่สิ่งใหม่ เป็นสิ่งที่เก่าแก่ที่สุด
สิ่งที่เก่าแก่ที่สุดคือการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
แต่ไม่มีเรื่องของการโอ้อวดของสิ่งนั้น ลูกแต่ละคนสามารถถามตนเองว่า:
ฉันจดจำพ่อมากแค่ไหน? ฉันกลับมาสโตประธานมากแค่ไหน? ฉันกำลังทำความเพียรพยายามอะไร?
ในที่สุดเมื่อเวลาสุดท้ายมาถึงลูกก็จะสามารถกลับมาสโตประธานได้
ลูกจะเฝ้าแต่มีนิมิตของสิ่งนั้นเช่นกัน
ไม่ว่าใครในพวกเขาจะทำอะไรพวกเขาก็ทำสิ่งนั้นเพียงเพื่อตนเอง
พ่อไม่ได้มีความเมตตาต่อพวกเขา
ความเมตตาของพ่อคือการให้คำแนะนำและแนวทางปฏิบัติแก่ลูกๆ เพื่อประโยชน์ของลูกเอง
พ่อคือผู้ให้คุณประโยชน์ ลูกๆ บางคนก็เข้าใจความรู้อย่างผิดๆ
บาบารู้สึกว่าผู้ที่มีสำนึกที่เป็นร่างนั้นมีความหยิ่งยโส
ในขณะที่ผู้ที่มีสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณคงอยู่อย่างนิ่งเงียบมาก
พวกเขาไม่มีวันมีความคิดที่ผิดๆ พ่อดลใจให้ลูกทำความเพียรพยายามในทุกวิถีทาง
มายานั้นก็มีพลังมากเช่นกัน แม้แต่ลูกๆ ที่ดีมาก เธอก็จู่โจม
ด้วยเหตุนี้เองลูกประคำของบราห์มินจึงไม่สามารถสร้างขึ้นมาได้
วันนี้บางคนอาจจะมีการจดจำระลึกถึงที่ดีมาก
และพรุ่งนี้เขาก็จะมีความหยิ่งยโสของร่างกายเหมือนกับวัวตัวผู้และเหมือนกับกิ้งก่าเช่นกัน
วัวตัวผู้นั้นก็มีความหยิ่งยโสอย่างมาก มีคำพูดที่ว่า
วัวที่มีสำนึกเป็นร่างจะรู้อะไรเกี่ยวกับเสียงสวรรค์?
สำนึกที่เป็นร่างนั้นไม่ถูกต้องอย่างมาก ลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างมาก
ชีพบาบาพูดว่า พ่อคือผู้รับใช้ที่เชื่อฟังที่สุด
ไม่ใช่ว่าท่านเรียกตนเองว่าเป็นผู้รับใช้แล้วก็วางอำนาจ พ่อพูดว่า ลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ลูกต้องกลับมาสโตประธานอย่างแน่นอน สิ่งนี้ง่ายดายมาก
ไม่มีความยุ่งยากใดในเรื่องนี้ ลูกต้องไม่พูดสิ่งใดด้วยปากของลูก
ที่ไหนก็ตามที่ลูกไปจงมีการจดจำระลึกถึงอยู่ภายใน
ไม่ใช่ว่าบาบาช่วยลูกเมื่อลูกกำลังนั่งอยู่ที่นี่เท่านั้น
พ่อมาเพื่อช่วยลูกโดยเฉพาะ พ่อมีความใส่ใจว่าลูกๆ
ไม่ควรอยู่อย่างประมาทในทางใดก็ตาม มายาจะชกลูกที่นี่ สำนึกที่เป็นร่างนั้นแย่มาก
ด้วยการกลับมามีสำนึกที่เป็นร่าง,พวกเขาก็ตกลงไปกองกับพื้น บาบาพูดว่า
เมื่อลูกมาและนั่งอยู่ที่นี่ ลูกยังคงต้องจดจำพ่อผู้เป็นที่รักที่สุด พ่อพูดว่า
พ่อผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ด้วยการจดจำพ่อบาปในหลายๆชาติเกิดของลูกจะถูกเผาไปในไฟโยคะนี้
ลูกบางคนยังไม่ถึงสภาพที่พวกเขาจะสามารถอธิบายให้แก่ใครก็ตามได้ดีมาก
ต้องมีพลังโยคะในดาบของความรู้ด้วยเช่นกัน
ไม่เช่นนั้นแล้วดาบนั้นก็ไม่มีประโยชน์เลย
สิ่งหลักคือการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง ลูกๆ
มากมายก็ข้องแวะอยู่ในธุรกิจที่ผิดๆ ทุกประเภท
พวกเขาไม่ได้อยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงหรือศึกษาเล่าเรียนและเหตุนี้เองพวกเขาจึงไม่มีเวลาสำหรับสิ่งนี้
พ่อพูดว่า
อย่าได้ทำความเพียรพยายามเช่นนั้นที่ลูกจะสูญเสียสถานภาพของลูกโดยการข้องแวะอยู่ในธุรกิจของลูกฯลฯ
ลูกต้องสร้างอนาคตเอง อย่างไรก็ตามลูกต้องกลับมาสโตประธานด้วยเช่นกัน
สิ่งนี้ต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างมาก มีลูกมากมายดูแลพิพิธภัณฑ์ที่ใหญ่โต ฯลฯ
แต่พวกเขาก็ไม่ได้อยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง บาบาได้อธิบายแล้วว่า
ผู้ที่น่าสงสารที่อยู่ในบ่วงพันธะนั้นอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงมากยิ่งกว่า
พวกเขาเฝ้าแต่จดจำชีพบาบาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ชีพบาบา,จบสิ้นบ่วงพันธะนี้ของฉันด้วย!
ได้มีการจดจำด้วยเช่นกันว่าผู้ที่ไร้เดียงสาก็ถูกทำร้าย ลูกๆ ต้องกลับมาอ่อนหวานมาก
กลายเป็นนักเรียนที่แท้จริง ผู้ที่เป็นนักเรียนที่ดีก็จะไปและศึกษาในสวนอย่างสันโดษ
พ่อพูดกับลูกด้วยเช่นกันว่า:
ไม่ว่าลูกจะไปเดินเล่นที่ไหนให้พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำบาบา
มีความใส่ใจที่จะอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
เมื่อเปรียบเทียบกับการหาทรัพย์สมบัติเช่นนั้นแล้ว
ทรัพย์สมบัติที่ไม่สูญสลายนี้มีคุณค่าที่สูงมากๆ
ทรัพย์สมบัติที่สูญสลายนั้นจะกลายเป็นเถ้าถ่าน
บาบารู้ว่าลูกบางคนไม่ได้ทำงานรับใช้อย่างเต็มที่และแทบจะไม่ได้อยู่ในการจดจำระลึกถึง
พวกเขาไม่ได้ทำงานรับใช้อย่างแท้จริงเท่าที่ควร
แต่ความใส่ใจของพวกเขาจะตรงไปที่การทำงานรับใช้ทางกายภาพแทน
แม้ว่าสิ่งนั้นจะเกิดตามละครเช่นกัน พ่อก็ยังคงดลใจลูกให้ทำความเพียรพยายาม
พ่อพูดว่าไม่ว่าลูกกำลังทำงานอะไรก็ตาม แม้ว่าลูกกำลังเย็บผ้า จงจดจำพ่อ
ด้วยการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่มายาสร้างอุปสรรค
บาบาได้อธิบายแล้วว่ามายานั้นมีพลังและเธอจะต่อสู้กับผู้ที่มีพลังเช่นกัน
บาบาก็ได้แบ่งปันประสบการณ์ของตัวท่านเองเช่นกันว่า: พ่อนั้นมีพลัง
พ่อรู้ว่าพ่อกำลังจะเปลี่ยนจากขอทานเป็นเจ้าชาย แต่กระนั้นก็ตามมายาก็ต่อต้านพ่อ
มายาไม่ปล่อยใครไว้ตามลำพัง เธอจะต่อสู้กับผู้ที่เข้มแข็งที่กล้าหาญมากยิ่งกว่า
ลูกบางคนมีสำนึกที่เป็นร่างอย่างมาก พ่ออยู่อย่างปราศจากความหลงทะนงตนมาก
ท่านพูดว่า พ่อคือผู้รับใช้ผู้ที่คารวะแม้แต่ลูกๆ
ผู้คนเหล่านั้นคิดว่าตนเองเป็นผู้ที่สูงส่งมาก
ความหยิ่งยโสของร่างกายทั้งหมดนี้ต้องสลายไป
ผู้คนมากมายมีวิญญาณปีศาจร้ายของความหยิ่งยโส พ่อพูดว่า
พิจารณาว่าตนเป็นดวงวิญญาณและเฝ้าแต่จดจำพ่อ ลูกมีโอกาสที่ดีมากที่นี่
มีการท่องทัวร์และการเที่ยวชมสิ่งต่างๆที่ดีมากที่นี่ด้วยเช่นกัน
ลูกยังมีเวลาว่างเช่นกัน ลูกอาจจะท่องทัวร์ไปทั่วแล้วก็ถามกันและกันว่า:
อยู่ในการจดจำระลึกถึงนานแค่ไหน? สติปัญญาไปในทิศทางอื่นหรือไม่?
จัดสัมมนาเกี่ยวกับเรื่องนี้ในบรรดาลูกๆเอง ลูกอาจจะมีกลุ่มที่แยกกันของหญิงและชาย
ให้ผู้หญิงอยู่ข้างหน้าและผู้ชายอยู่ข้างหลัง
ผู้เป็นแม่ต้องได้รับการดูแลและเหตุนี้เองพวกเธอต้องอยู่ข้างหน้า
มีความสันโดษที่ดีมากที่นี่ แม้แต่ซันยาสซีก็จากไปสู่ความสันโดษ
ผู้ที่เคยเป็นซันยาสซีที่สโตประธานก็ปราศจากความกลัวมาก
พวกเขานั้นไม่หวาดกลัวสัตว์หรือสิ่งใดเลย พวกเขาเคยอยู่ในความซาบซึ้งของตนเอง
เวลานี้พวกเขากลับมาตโมประธาน ทุกศาสนาที่มีการก่อตั้งขึ้นในตอนแรกก็สโตประธาน
และหลังจากนั้นศาสนาเหล่านั้นก็ไปสู่สภาพของราโจและตโม
ผู้ที่เป็นซันยาสซีที่สโตประธานก็เคยอยู่ในความซาบซึ้งกับธาตุบราห์มอย่างเต็มที่
พวกเขาจะมีแรงดึงดูดอย่างมาก พวกเขาจะได้รับอาหารในป่า
ด้วยการกลับมาตโมประธานมากขึ้นในแต่ละวัน,พละกำลังของพวกเขาก็ลดลงไปเรื่อยๆ
ดังนั้นบาบาจึงแนะนำว่า: ลูกๆ ลูกมีโอกาสที่ดีมากสำหรับความก้าวหน้าของลูกเอง
ลูกมาที่นี่เพื่อหารายได้ ลูกไม่สามารถหารายได้เพียงแค่ด้วยการพบปะกับบาบา
มีเพียงเมื่อลูกได้จดจำพ่อเท่านั้นที่ลูกจะหารายได้ อย่าคิดว่าบาบาจะให้พรแก่ลูก
ไม่เลย! ซันยาสซีเหล่านั้นให้พร แต่ลูกก็ต้องลงมา เวลานี้พ่อพูดว่า
จงกลายเป็นจินนี่และเชื่อมโยคะของสติปัญญากับเบื้องบนนั้น
มีเรื่องราวของจินนี่ผู้ที่ร้องขอที่จะทำบางสิ่ง พ่อพูดด้วยเช่นกันว่า
พ่อกำลังให้คำแนะนำและแนวทางปฏิบัติแก่ลูกว่า: อยู่ในการจดจำระลึกถึง
และเรือของลูกจะข้ามฟากไป ลูกต้องกลับมาสโตประธานอย่างแน่นอน
ไม่ว่ามายาจะเพียรพยายามอย่างหนักมากมายแค่ไหน
เราก็จะจดจำพ่อที่สูงส่งของเราอย่างแน่นอน
ภายในนั้นจงเฝ้าแต่ยกย่องพ่อในลักษณะนี้และเฝ้าแต่จดจำท่าน อย่าได้จดจำมนุษย์คนไหน
ประเพณีของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาไม่สามารถคงอยู่ในหนทางของความรู้ได้
พ่อได้ให้คำสอนแก่ลูกว่า:
ลูกต้องไปอย่างรวดเร็วในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง นี่คือสิ่งหลัก
ลูกต้องกลับมาสโตประธาน ลูกได้รับคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของพ่อว่า:
แม้ว่าเมื่อลูกไปเดินเล่นหรือท่องทัวร์ จงอยู่ในการจดจำระลึกถึง
แล้วลูกก็จะจดจำบ้านและอาณาจักรของลูกด้วยเช่นกัน
ไม่ใช่ว่าลูกจะตกลงมาในขณะที่กำลังนั่งอยู่ในการจดจำระลึกถึง
และแล้วนั่นก็จะกลายเป็นหะฐะโยคะ นี่คือสิ่งที่ตรงไปตรงมา:
ลูกต้องพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ
ลูกบางคนล้มลงในขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ และเหตุนี้เองบาบาจึงพูดว่าใน
ขณะที่เดินเหินและเคลื่อนไหวไปมา รับประทานและดื่ม จงอยู่ในการจดจำระลึกถึง
ไม่ควรจะเป็นเช่นนั้นที่ในขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ ลูกก็กลับมาสิ้นสติ
บาปของลูกจะไม่ถูกตัดออกไปด้วยการทำเช่นนั้น มีอุปสรรคมากมายจากมายาด้วยเช่นกัน
มีขนบธรรมเนียมประเพณีของการออฟเฟอร์โบ๊ก(ถวายอาหาร)ฯลฯ
แต่นั่นก็ไม่ได้มีอะไรในการทำเช่นนั้นจริงๆ มีอุปสรรคมากมายของมายาในสิ่งนั้น
นั่นไม่ใช่ทั้งความรู้หรือโยคะ ไม่มีความจำเป็นสำหรับนิมิต
หลายคนที่เคยมีนิมิตก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ในวันนี้อีกต่อไปแล้ว มายานั้นมีพลังมาก
ลูกไม่ควรมีความปรารถนาใดๆ สำหรับนิมิต
ที่นี่ลูกต้องจดจำพ่อเพื่อที่จะกลับมาสโตประธาน ลูกรู้จักละครด้วยเช่นกัน:
นี่คือละครที่ถูกกำหนดไว้แล้วเป็นนิรันดร์ที่เฝ้าแต่ซ้ำรอย
ลูกต้องเข้าใจสิ่งนี้และทำตามคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติที่พ่อให้ด้วยเช่นกัน ลูกๆ
รู้ว่าลูกมาที่นี่อีกครั้งเพื่อศึกษาราชาโยคะ สิ่งนี้ใช้กับบารัตเท่านั้น
เป็นสิ่งนี้ที่ได้กลับมาตโมประธาน และเป็นสิ่งนี้ที่ต้องกลับมาสโตประธานอีกครั้ง
พ่อก็มาในบารัตเท่านั้นเช่นกันและให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
นี่คือการละเล่นที่มหัศจรรย์มาก เวลานี้พ่อพูดว่า ลูกๆ ทางจิตที่สุดแสนหวาน
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ มันใช้เวลา 5000 ปีเต็มที่จะวนไปรอบวงจรของ 84
ชาติเกิด เวลานี้ลูกต้องกลับบ้าน ไม่มีใครอื่นสามารถพูดสิ่งนี้ ในบรรดาลูกๆเช่นกัน
ลูกจะกลายเป็นผู้ที่มีศรัทธาในสติปัญญาอย่างต่อเนื่องตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
นี่คือโรงเรียนที่ไม่มีขีดจำกัด ลูกๆ รู้ว่าพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดกำลังสอนลูก
ผู้เป็นนายนั้นคือครู ท่านคือนายที่ยิ่งใหญ่ ท่านอธิบายด้วยความรักอย่างมากมาย ลูกๆ
ที่ดีมากหลายคนนั้นก็ยังคงหลับอย่างสบายมากจนถึงเวลา 6 โมงเช้า
มายานั้นก็บีบจมูกพวกเขาไว้อย่างสมบูรณ์ พวกเขาออกคำสั่งอยู่ต่อไป
ในตอนเริ่มต้นเมื่อลูกอยู่ในบัทตี
มาม่าและบาบาก็เคยทำงานรับใช้ทุกประเภทด้วยเช่นกัน การกระทำใดที่ฉันทำ
ผู้อื่นที่เห็นฉันจะทำเช่นเดียวกัน บาบารู้ว่าคนขี่ช้าง
คนขี่ม้าและทหารเดินเท้าทั้งหมดนั้นตามลำดับกันไป ลูกบางคนก็อยู่อย่างสะดวกสบายมาก
พวกเขายังคงนอนหลับอยู่ในบ้าน เมื่อมีคนจากภายนอกถามว่าคนนั้นนี้อยู่ที่ไหน
พวกเขาจะพูดว่า: เขาหรือเธอไม่อยู่บ้าน
อย่างไรก็ตามพวกเขาก็อยู่ข้างในและนอนหลับอยู่ บาบาอธิบายแก่ลูกถึงสิ่งต่างๆ
ทั้งหมดที่เกิดขึ้นอยู่เรื่อยๆ ยังไม่มีใครกลับมาสมบูรณ์พร้อม
ความเสียหายของงานรับใช้เกิดขึ้นมากมาย ไม่เช่นนั้นจะมีการจดจำเกี่ยวกับพ่อว่า
ไม่ว่าพ่อจะตีฉันหรือรักฉัน ฉันก็จะไม่ออกจากประตูบ้านของพ่อไป ที่นี่นั้นลูกๆ
นั้นก็บูดบึ้งขึงตึงกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ มีการขาดโยคะอย่างมาก
บาบาก็ยังคงอธิบายเป็นอย่างมากให้กับลูกต่อไปเรื่อยๆ
แต่ไม่มีใครมีพลังที่จะเขียนถึงบาบา หากลูกมีโยคะและแล้วการเขียนของลูกก็จะมีพลัง
พ่อพูดว่า จงพิสูจน์สิ่งนี้อย่างชัดเจนมากว่าพระเจ้าของกีตะคือชีวาไม่ใช่ศรีกฤษณะ
พ่อมาและอธิบายความหมายของทุกสิ่งแก่ลูกๆ ลูกก็กลับมาซาบซึ้งที่นี่
แต่ทันทีที่พวกเขาออกไปข้างนอก ทุกสิ่งก็จบสิ้นลง พวกเขาสูญเสียเวลาไปอย่างมากมาย
อย่าได้สูญเสียเวลาของลูกด้วยการคิดว่าลูกจะหารายได้และก็ให้แก่ยักย่ะ พ่อพูดว่า
พ่อมาเพื่อให้ประโยชน์แก่ลูกๆ ลูกกำลังสร้างความสูญเสียให้กับตนเอง
ผู้ที่ช่วยยักย่ะในวงจรก่อนหน้านี้ก็จะช่วยยักย่ะและจะเฝ้าแต่ทำเช่นนนี้ต่อไป
เหตุใดลูกจึงเพียรพยายามอย่างหนักด้วยการคิดว่าลูกจะทำสิ่งนี้และสิ่งนั้น?
มันถูกกำหนดไว้แล้วในละคร: ผู้ที่ได้หว่านเมล็ดเหล่านั้นก็จะทำสิ่งนั้นแม้ในเวลานี้
อย่าได้วิตกกังวลเกี่ยวกับยักย่ะ จงให้ประโยชน์กับตนเอง! ช่วยเหลือตนเอง!
ลูกกำลังช่วยพระเจ้าหรือไม่? ลูกกำลังรับจากพระเจ้าหรือให้แก่พระเจ้า?
ลูกต้องไม่แม้แต่มีความคิดเช่นนั้น บาบาพูดว่า ลูกๆ ผู้เป็นที่รัก
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ และอยู่ในการจดจำระลึกถึง
และบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง เวลานี้ลูกอยู่ในยุคบรรจบพบกัน
ในยุคบรรจบพบกันเท่านั้นที่ลูกสามารถมองเห็นทั้งสองด้าน มีมนุษย์มากมายที่นี่
ในยุคทองจะมีมนุษย์อยู่จำนวนเล็กน้อยมาก ลูกต้องยืนอยู่ในยุคบรรจบพบกันตลอดทั้งวัน
ดูว่าบาบากำลังทำให้เราเป็นอะไรจากสิ่งที่เราเคยเป็น! บทบาทของพ่อนั้นแสนมหัศจรรย์!
ลูกอาจจะท่องทัวร์ไปทั่วแต่อยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง ลูกๆ
มากมายก็สูญเสียเวลาของพวกเขา
เป็นเพียงด้วยการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงเท่านั้นที่เรือของลูกจะข้ามฟากไป
ได้มีการอธิบายสิ่งนี้แก่ลูกๆ ในทำนองเดียวกันในวงจรที่แล้วเช่นกัน
ละครนั้นก็เฝ้าแต่ซ้ำรอยต่อไปเรื่อยๆ
การศึกษาคือการจดจำทั้งต้นกัลปด้วยสติปัญญาของลูกในขณะที่เดินเหินและเคลื่อนไหวไปมา
อย่างไรก็ตามลูกอาจจะทำธุรกิจของลูกฯลฯ ลูกต้องหาเวลาที่จะศึกษาเล่าเรียน
จดจำพ่อที่แสนหวานและสวรรค์ ยิ่งลูกจดจำพ่อมากเท่าไร
ความคิดสุดท้ายของลูกจะนำลูกไปสู่จุดหมายปลายทางของลูกมากเท่านั้น
บาบาเวลานี้ฉันกำลังจะมาหาท่าน
ในการจดจำระลึกถึงพ่อแม้แต่ลมหายใจของลูกนั้นก็จะมีความสุข
ลมหายใจของพราห์มญาณีเช่นกันก็เต็มไปด้วยความสุข
พวกเขาอยู่ในการจดจำระลึกถึงธาตุบราห์ม
แต่ยังไม่มีใครในบรรดาพวกเขาที่ไปยังพรหมโลกได้
เป็นไปได้สำหรับพวกเขาที่จะออกจากร่างกายของพวกเขาด้วยตัวเอง (ในเวลาของพวกเขาเอง)
บางคนก็อดอาหารและจากร่างของเขาไป พวกเขาตายในขณะที่ประสบกับความทุกข์ พ่อพูดว่า
จงรับประทาน,ดื่มและจดจำพ่อ แล้วความคิดสุดท้ายของลูกจะนำลูกไปสู่จุดหมายปลายทาง
ทุกคนต้องตาย อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
จงจำไว้เสมอว่า: การกระทำใดที่ฉันทำ ผู้อื่นที่เห็นฉันจะทำเช่นเดียวกัน
อย่ากลายเป็นผู้ที่รักการพักผ่อนและทำให้งานรับใช้เเสียหาย
คงอยู่อย่างปราศจากความหลงทะนงตนอย่างมาก ช่วยเหลือตนเองและให้ประโยชน์ต่อตนเอง
2.
อย่าได้อยู่อย่างวุ่นวายในธุรกิจของลูกฯลฯ
จนลูกไม่มีเวลาสำหรับการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงหรือศึกษาเล่าเรียน
สำนึกที่เป็นร่างนั้นหลอกลวงและไม่ดีมาก
จงละทิ้งสิ่งนั้นและทำความเพียรพยายามที่จะกลับมามีสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณ
พร:
ขอให้ลูกเป็นอิสระจากการมองดูผู้อื่นโดยการมองเห็นหรือได้ยินเกี่ยวกับสถานการณ์ใดๆด้วยความรู้สึกที่ให้คุณประโยชน์
ยิ่งชุมนุมใหญ่โตมากขึ้นเท่าไร สถานการณ์ก็จะใหญ่ขึ้นมากเท่านั้น อย่างไรก็ตาม
ความปลอดภัยของลูกคือการมองแต่ไม่เห็นและฟังแต่ไม่ได้ยิน
คงความคิดที่บริสุทธิ์และเป็นบวกสำหรับตนเอง
ดวงวิญญาณที่มีความคิดที่บริสุทธิ์และเป็นบวกสำหรับตนเองจะอยู่อย่างเป็นอิสระจากการมองดูผู้อื่น
ถ้าด้วยเหตุผลใดก็ตามที่ลูกต้องฟังผู้อื่นและลูกคิดว่าตนเองต้องรับผิดชอบแล้ว
ก่อนอื่นทำให้เบรกของลูกทรงพลัง ลูกเห็นพวกเขา ลูกได้ยินพวกเขา
และแล้วให้คุณประโยชน์แก่พวกเขาให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แล้วใส่จุดฟูลสต๊อฟ
คติพจน์:
ผู้ที่ทำงานรับใช้ในทุกย่างก้าวด้วยชีวิตที่พอใจและมีความสุขของพวกเขาคือผู้รับใช้ที่แท้จริง