18.10.25       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน นั่งอยู่ที่นี่ในสำนึกเป็นดวงวิญญาณ เฝ้าแต่บดสิ่งนี้ในตัวลูกเอง: “ฉันเป็นดวงวิญญาณ” กลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ! เขียนชาร์ตของลูกอย่างซื่อสัตย์แล้วลูกจะกลับมารู้คิดและสัมผัสกับคุณประโยชน์มากมาย

คำถาม:
กฎใดที่ลูกผู้ที่รู้เกี่ยวกับการละเล่นที่ไม่มีขีดจำกัดนี้ ต้องเข้าใจอย่างชัดเจนมาก?

คำตอบ:
นี่คือการละเล่นที่ไม่สูญสลายซึ่งนักแสดงแต่ละคนต้องมาในเวลาของตัวเองเพื่อเล่นบทบาทของเขา มันผิดกฎสำหรับนักแสดงบางคนที่พูดว่าเขาต้องการจะอยู่ในอาณาเขตของความสงบตลอดไป เขาจะไม่ถูกเรียกว่านักแสดง เพียงพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดเท่านั้นที่บอกสิ่งที่ไม่มีขีดจำกัดเหล่านี้แก่ลูก

โอมชานติ
นั่งที่นี่ขณะที่พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ จงนั่งและให้มีการละทิ้งสำนึกที่เป็นร่าง พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดกำลังอธิบายแก่ลูกๆ สิ่งเหล่านี้ต้องได้รับการอธิบายให้กับผู้ที่ไม่รู้คิด ลูกดวงวิญญาณเข้าใจว่าพ่อกำลังบอกสัจจะแก่เรา เมื่อท่านพูดว่าเราดวงวิญญาณได้กลายเป็นผู้ที่ไม่รู้คิด “ฉัน ดวงวิญญาณนี้ไม่สูญสลายและร่างกายนี้สูญสลาย ฉันได้ละทิ้งสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณและได้ติดกับอยู่ในสำนึกที่เป็นร่าง ดังนั้นฉันจึงเป็นผู้ที่ไม่รู้คิด” พ่อพูดว่า: ลูกๆ ทั้งหมดกลายเป็นผู้ที่ไม่รู้คิดด้วยการเข้ามาสู่สำนักที่เป็นร่าง เวลานี้ลูกได้ถูกทำให้มีสำนึกเป็นดวงวิญญาณโดยพ่อและแล้วดังนั้นลูกกำลังกลายเป็นผู้ที่รู้คิดอย่างสมบูรณ์ บางคนก็กลายเป็นสิ่งนี้ ในขณะที่ผู้อื่นกำลังทำความเพียรพยายามเพื่อที่จะกลายเป็นสิ่งนี้ เป็นเวลาครึ่งวงจรที่ลูกกลายเป็นผู้ที่ไม่รู้คิด เวลานี้ในชาติเกิดสุดท้ายนี้ลูกต้องกลับมารู้คิด เป็นเวลาครึ่งวงจรที่ลูกค่อยๆกลายเป็นผู้ที่ไม่รู้คิดทีละน้อยและเวลานี้ลูกกลายเป็นผู้ที่ไม่รู้คิดหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์! ตามแผนของละครลูกกลับมามีสำนึกที่เป็นร่างและตกต่ำลงมาเรื่อยๆ เวลานี้ลูกได้รับความเข้าใจแล้ว อย่างไรก็ตามลูกต้องเฝ้าแต่ทำความเพียรพยายามอย่างมากเพราะว่าลูกๆ ต้องมีคุณธรรมที่สูงส่งด้วยเช่นเดียวกัน ลูกๆ รู้ว่าลูกเคยบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์เต็มไปด้วยคุณธรรมทั้งหมด 16 องศาสมบูรณ์เต็ม ตอนนี้เวลานี้ลูกกลับมาปราศจากคุณธรรม ไม่มีคุณธรรมใดหลงเหลืออยู่เลย ลูกๆ เข้าใจการละเล่นนี้ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ ลูกบางคนต้องใช้เวลาหลายปีที่จะเข้าใจสิ่งนี้ อย่างไรก็ตามผู้ที่มาใหม่ก็กำลังกลายเป็นผู้ที่รู้คิดอย่างมาก พวกเขายังคงทำความเพียรพยามที่จะทำให้ผู้อื่นเป็นเช่นเดียวกัน บางคนก็ไม่เข้าใจอะไรเลย พวกเขายังคงไม่รู้คิดต่อไป พ่อมาเพื่อทำให้ลูกรู้คิด ลูกๆเข้าใจว่าลูกกลับมาไม่รู้คิดเพราะมายา เมื่อเราเคยมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาเราเป็นผู้ที่รู้คิด แล้วเมื่อเรากลายเป็นผู้ที่กราบไหว้บูชาเราก็กลายเป็นผู้ที่ไม่รู้คิด ศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปได้หายไปแล้ว ไม่มีใครในโลกรู้ถึงสิ่งเหล่านี้ ลักษมีและนารายณ์นี้ผู้ที่เคยปกครองอาณาจักรเคยรู้คิดอย่างมาก! พ่อพูดว่า: สิ่งเดียวกันนี้ใช้ได้กับลูกเช่นกัน ลูกต้องคิดว่าหลักการเดียวกันนี้ก็ใช้กับลูกเช่นกัน สิ่งเหล่านี้ต้องมีความเข้าใจอย่างชัดเจนมาก ไม่มีใครนอกจากพ่อเท่านั้นที่อธิบายสิ่งเหล่านี้แก่ลูก เวลานี้ลูกตระหนักรู้ว่าพ่อคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดและเป็นผู้ที่รู้คิดที่สุด ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้ ผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์สำหรับทุกคนและผู้ชำระให้บริสุทธิ์ คำยกย่องของทั้งหมดนี้เป็นของผู้เดียว พ่อที่สูงสุดเหนือสิ่งใดมาและพูดว่า“ลูก ลูก” และอธิบายให้แก่ลูกเป็นอย่างดี: ลูกๆ เวลานี้ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์ พ่อมีเพียงยาประเภทเดียวสำหรับสิ่งนี้ ท่านพูดว่า: ด้วยการมีโยคะ ลูกจะกลับมาเป็นอิสระจากโรคภัยเป็นเวลา 21 ชาติเกิดในอนาคตของลูก ความเจ็บป่วยและความทุกข์ทรมานทั้งหมดของลูกจะจบสิ้นลงและลูกจะไปยังดินแดนแห่งการหลุดพ้น ศัลยแพทย์ที่คงอยู่ตลอดไปมีเพียงยาเดียวเท่านั้น ท่านมาและให้การฉีดยาเดียวแก่ดวงวิญญาณทั้งหลาย ไม่ใช่บุคคลเดียวจะศึกษาเพื่อกลายเป็นทนายความและก็เป็นวิศวกรด้วย ไม่เลย แต่ละคนมีอาชีพของตนเอง ลูกเรียกหาพ่อ “มาและทำให้เราบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์” เพราะว่ามีความทุกข์ในการอยู่อย่างไม่บริสุทธิ์ ดินแดนแห่งความสงบไม่ได้เรียกว่าโลกที่บริสุทธิ์ เป็นเพียงสวรรค์ที่เรียกว่าโลกที่บริสุทธิ์ ได้อธิบายแก่ลูกแล้วว่ามนุษย์ต้องการความสงบและความสุข ความสงบที่แท้จริงจะคงอยู่ในที่ที่ไม่มีร่างกายและที่นั่นเรียกว่าดินแดนแห่งความสงบ ผู้คนมากมายพูดว่าพวกเขาเพียงแค่ต้องการอยู่ในดินแดนแห่งความสงบเท่านั้น อย่างไรก็ตามนั่นไม่ใช่กฎ ถ้าเป็นเช่นนั้นพวกเขาก็จะไม่ถูกเรียกว่านักแสดง เวลานี้ลูกเข้าใจการละเล่น เมื่อเป็นเวลาที่นักแสดงต้องเล่นบทของเขาเขาก็จะมายังเวที เพียงพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดเท่านั้นที่อธิบายถึงสิ่งที่ไม่มีขีดจำกัดเหล่านี้ ท่านเรียกว่าเป็นมหาสมุทรของความรู้ดัวยเช่นกัน ท่านคือผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปแความไม่บริสุทธิ์แก่ทั้งหมดและผู้ชำระให้บริสุทธิ์ วัตถุธาตุไม่สามารถที่จะทำให้ทุกคนบริสุทธิ์ น้ำและอื่นๆคือวัตถุธาตุ แล้วมันจะสามารถให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ได้อย่างไร? เป็นดวงวิญญาณที่แสดงบทบาท เป็นดวงวิญญาณที่เล่นบทบาทของหฐโยคะ เพียงผู้ที่รู้คิดเหล่านั้นจะเข้าใจสิ่งเหล่านี้ พ่อได้อธิบายแก่ลูกอย่างมากเพื่อที่ลูกจะสร้างวิธีการที่จะอธิบายแก่มนุษย์ว่าเขาจะกลับมาเป็นผู้ที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาและแล้วกลายเป็นผู้ที่กราบไหว้บูชาอย่างไร ผู้ที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาเหล่านั้นคงอยู่ในโลกใหม่นั้นขณะที่ผู้ที่กราบไหว้บูชาคงอยู่ในโลกเก่านี้ ผู้ที่บริสุทธิ์คือผู้ที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้ ในขณะที่ผู้ที่ไม่บริสุทธิ์คือผู้ที่กราบไหว้บูชา ที่นี่ทุกคนไม่บริสุทธิ์เพราะพวกเขาเกิดจากกิเลส ที่นั่นพวกเขาสูงส่ง ได้มีการจดจำว่า: พวกเขาสูงส่งอย่างสมบูรณ์ ลูกๆ ต้องกลายเป็นเช่นเดียวกัน สิ่งนี้ต้องใช้ความเพียรพยายาม สิ่งหลักคือการจดจำระลึกถึง ลูกทั้งหมดพูดว่ามันยากที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึง ที่ลูกไม่สามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงมากเท่าที่ลูกต้องการ หากลูกต้องเขียนชาร์ตของลูกด้วยความซื่อสัตย์ลูกจะมีประสบการณ์ของคุณประโยชน์อย่างมาก พ่อให้ความรู้ของ”มานมานาบาฟ”แก่ลูกๆ ลูกพูดสิ่งนี้ด้วยความเข้าใจ พ่ออธิบายความหมายที่ถูกต้องของทุกสิ่งแก่ลูกอย่างถูกต้องแม่นยำ ลูกบางคนถามพ่อด้วยคำถามมากมายที่แตกต่างกัน ดังนั้นเพื่อที่จะเอาชนะหัวใจพวกเขา ท่านจึงให้คำตอบแก่พวกเขา อย่างไรก็ตามพ่อพูดว่า: งานของพ่อคือการชำระผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์ ด้วยเหตุนี้เองลูกถึงเรียกหาพ่อ ลูกดวงวิญญาณรู้ว่าเมื่อลูกบริสุทธิ์ร่างกายของลูกก็บริสุทธิ์ด้วยเช่นกัน เวลานี้ดวงวิญญาณและร่างกายได้กลับมาไม่บริสุทธิ์ มีบัญชีของ 84 ชาติเกิด ลูกรู้ว่าโลกเวลานี้ได้กลายเป็นป่าของขวากหนาม ลักษมีและนารายณ์คือดอกไม้ หนามนั้นไปเบื้องหน้ารูปบูชา(ของลักษมีและนารายณ์)และพูดว่า: ท่านเต็มไปด้วยคุณธรรมทั้งหมด เราคือคนบาปที่คดโกง หนามที่ใหญ่ที่สุดคือกิเลสของตัณหาราคะ พ่อพูดว่า: เอาชนะสิ่งนี้และกลายเป็นผู้เอาชนะโลก มนุษย์พูดว่าพระเจ้าต้องมาในรูปใดรูปหนึ่งที่ท่านจะต้องเข้ามาในพาหนะที่โชคดี (บัคกีราช) ท่านต้องเข้ามายังโลกเก่าเพี่อทำให้โลกนั้นใหม่อีกครั้ง โลกใหม่เรียกว่าสะโตประทานและโลกเก่าเรียกว่าตาโมประทาน เนื่องจากเวลานี้เป็นโลกเก่า พ่อต้องมาอย่างแน่นอน พ่อเรียกว่าเป็นผู้สร้าง ท่านอธิบายแก่ลูกๆ อย่างง่ายดายมาก! ลูกควรจะมีประสบการณ์ของความสุขอย่างมาก! หากลูกบางคนกำลังทุกข์ทรมานในกรรมของลูก นั่นก็คือประสบการณ์ที่ได้รับ บาบาไม่สามารถให้พรสำหรับสิ่งนั้น ลูกร้องเรียกพ่อ: “บาบามาและให้มรดกของเราแก่เรา!” ลูกต้องการจะประกาศสิทธิ์ในมรดกใดจากพ่อ? นั่นคือการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต เพียงพ่อผู้เดียว มหาสมุทรแห่งความรู้คือผู้ประทานการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต เหตุนี้เองท่านจึงถูกเรียกว่าผู้ประทานความรู้ พระเจ้าให้ความรู้นี้แต่ไม่มีใครรู้ว่าท่านให้เมื่อใดหรือท่านให้ความรู้นี้ผ่านใคร มีความสับสนเกี่ยวกับสิ่งนี้ ไม่มีใครรู้ว่าท่านให้ความรู้นี้แก่ใคร เวลานี้บราห์มานี้กำลังนั่งอยู่ที่นี่ ท่านรู้ว่าท่านเคยเป็นนารายณ์และท่านได้ใช้ 84 ชาติเกิด เวลานี้ท่านเป็นอันดับหนึ่ง บาบาได้เล่าประสบการณ์ว่าดวงตาของท่านเปิดขึ้นได้อย่างไร ลูกพูดด้วยเช่นกันว่าดวงตาของลูกได้เปิดขึ้นแล้ว ตาที่สามได้เปิดขึ้นแล้ว ลูกพูดว่าลูกได้รับความรู้ที่สมบูรณ์ของพ่อและวงจรโลก “ตาของฉันเปิดขึ้นด้วยความเข้าใจว่า “ไม่ว่าฉันเป็นอะไร ไม่ว่าฉันเป็นอย่างไร” ช่างเป็นความมหัศจรรย์เช่นนั้น! แรกเริ่มฉันเป็นดวงวิญญาณแต่ฉันคิดว่าตัวฉันเองเป็นร่างกาย” ดวงวิญญาณพูด: “ฉันละร่างหนึ่งและใช้อีกร่างหนึ่ง แทนที่จะเป็นสิ่งนั้นฉันลืมว่าฉันคือดวงวิญญาณและฉันได้กลายเป็นสำนึกที่เป็นร่าง” เหตุนี้เองที่พ่อให้ความเข้าใจแรกแก่ลูกว่า นั่งที่นี่และคิดว่าตนเป็นดวงวิญญาณ เฝ้าแต่ทำการบดสิ่งนี้อย่างละเอียดอยู่ภายในตนเอง: “ฉันคือดวงวิญญาณ” ด้วยการไม่พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณลูกก็ลืมพ่อ ลูกรู้สึกจริงๆ ว่าลูกกลายเป็นสำนึกที่เป็นร่างซ้ำแล้วซ้ำเล่า ลูกต้องทำความเพียรพยายาม ในขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่นั่งอยู่ในสภาพของสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณ พ่อพูดว่า: พ่อมาเพื่อให้อาณาจักรแก่ลูกๆ ลูกได้จดจำระลึกถึงพ่อเป็นเวลาครึ่งวงจร เมื่อสถานการณ์มาอยู่เบื้องหน้าพวกเขา พวกเขาก็ร้องเรียก “โอ ราม!” อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่รู้ว่าใครคืออิศวรหรือใครคือราม ลูกต้องพิสูจน์ว่ามหาสมุทรแห่งความรู้, ผู้ชำระให้บริสุทธิ์, ผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์สำหรับทุกคน, พ่อสูงสุด, ดวงวิญญาณสูงสุด ตรีมูรติคือชีวา ชาติเกิดของบราห์มา วิษณุ และชังก้าร์เกิดขึ้นด้วยกัน ไม่ใช่เพียงแค่ชีพแจนตี แต่เป็นตรีมูรติชีพแจนตี เมื่อเป็นวันเกิดของชีวาก็เป็นวันเกิดของบราห์มาด้วยเช่นกันอย่างแน่นอน ผู้คนฉลองวันเกิดของชีวา แต่บราห์มาได้ทำอะไร? มีพ่อทางโลก(โลกิก) พ่อเหนือโลก(พาร์โลกิก) และแล้วคือพ่อทางจิตที่พิเศษสุดนี้ (อโลกิก) ผู้นี้คือประชาบิดาบราห์มา พ่อพูดว่า: เวลานี้ลูกกำลังได้รับความรู้ใหม่นี้สำหรับโลกใหม่นั้น และแล้วสิ่งนี้จะหายไป ผู้ที่ไม่มีความรู้ของพ่อผู้สร้างและสิ่งสร้างคือผู้ที่โง่เขลา พวกเขากำลังนอนหลับอยู่ในการหลับของความไม่รู้ มีกลางวันด้วยความรู้นี้และกลางคืนด้วยความเลื่อมใสศรัทธา ผู้คนไม่รู้ความหมายของชีพราตรีเลย และเหตุนึ้เองพวกเขาจึงได้ยกเลิกวันหยุดนักขัตฤกษ์ในวันเกิดของท่าน เวลานี้ลูกเข้าใจว่าพ่อมาเพื่อจุดตะเกียงของทุกคน เมื่อลูกจุดตะเกียงและเทียนทั้งหมดฯลฯ ผู้คนจะเข้าใจว่าเป็นวันที่สำคัญมากสำหรับลูก เวลานี้ลูกจุดแสงของทุกสิ่งด้วยความเข้าใจ ผู้คนเหล่านั้นไม่เข้าใจสิ่งนี้ พวกเขาไม่เข้าใจอย่างเต็มที่จากคำบรรยายของลูก เวลานี้อาณาจักรของราวันได้แผ่ไปทั่วทั้งโลก ผู้คนจึงไม่มีความสุขอย่างมากที่นี่ ผู้ที่มีพลังลึกลับสร้างความเดือดร้อนให้แก่ผู้อื่นเป็นอย่างมาก มีบทความต่างๆ ในหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับดวงวิญญาณปีศาจ พวกเขาเป็นเหตุให้เกิดความทุกข์ต่างๆ บาบาพูดว่า: ลูกต้องไม่ข้องแวะกับสิ่งเหล่านั้น พ่อบอกลูกทุกสิ่งโดยตรง: ลูกๆ จดจำพ่อและลูกจะกลับมาบริสุทธิ์ ความทุกข์ทั้งหมดของลูกจะถูกขจัดออกไป อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. ทำความเพียรพยายามที่จะจดจำพ่ออย่างถูกต้องแม่นยำและกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ เก็บรักษาชาร์ตอย่างซื่อสัตย์ ด้วยการทำสิ่งนี้จะมีประโยชน์มากมาย

2. หนามที่เป็นเหตุของความทุกข์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือกิเลสของตัณหาราคะ จงได้รับชัยชนะเหนือสิ่งนั้นด้วยพลังของโยคะและกลับมาบริสุทธิ์จากใม่บริสุทธิ์ ลูกไม่มีการเชื่อมโยงกับสิ่งใดอื่น

พร:
ขอให้ลูกได้รับชัยชนะใน “สงครามแห่งศาสนา” โดยให้ข้อพิสูจน์ของความรู้ของพระเจ้าด้วยชีวิตในทางปฏิบัติของลูก

เวลานี้ลูกต้องขึ้นไปบนเวทีของ “สงครามแห่งศาสนา” วิธีที่จะได้รับชัยชนะใน “สงครามแห่งศาสนา”นั้นอยู่ในชีวิตจริงในทางปฏิบัติของลูกเพราะการพิสูจน์ความรู้ของพระเจ้านั้นอยู่ในชีวิตจริงในทางปฏิบัติของลูก จงให้ความรู้นี้และคุณธรรมปรากฏในรูปของลูกในทางปฏิบัติ เพราะทุกวันนี้ภาพลักษณ์ของลูกไม่สามารถถูกเปิดเผยได้โดยการที่ลูกอภิปรายอะไรก็ตาม แต่ลูกสามารถทำให้ใครก็ตามเงียบลงได้ในหนึ่งวินาที ด้วยรูปในทางปฏิบัติของการสร้างสมความรู้และคุณธรรมของลูก

คติพจน์:
เพื่อที่จะทำให้ดวงวิญญาณสว่างไสว ให้จบสิ้นปัญหาใด ๆ ในจิตใจของลูกด้วยการจดจำระลึกถึงพระเจ้า

สัญญาณที่ละเอียดอ่อน: ทำการทดลองกับตัวเองและผู้อื่นด้วยจิตใจของลูกด้วยพลังของโยคะ

นั่งในห้องทดลองของการฝึกฝนและทดลองกับโยคะ และลูกจะสัมผัสถึงการค้ำจุนจากพ่อผู้เดียว และออกไปจากรูปแบบมากมายของอุปสรรคของมายา ในเวลานี้ ลูกกำลังเคลื่อนไปตามคลื่นของมหาสมุทรแห่งความรู้ มหาสมุทรแห่งคุณธรรม และมหาสมุทรแห่งพลังเพียงอยู่บนพื้นผิว และด้วยสิ่งนี้ ลูกสัมผัสกับความสดชื่นเพียงชั่วคราวเท่านั้น อย่างไรก็ตาม เมื่อลูกไปสู่ความลึกของมหาสมุทร ลูกจะได้รับประสบการณ์อันพิเศษสุดและได้รับเพชรพลอย

คำพูดอันล้ำค่าของมาเตชวารี

ความรู้เกี่ยวกับพระเจ้านี้มีไว้สำหรับดวงวิญญาณมนุษย์ทั้งหมด

ก่อนอื่นลูกต้องเก็บจุดหนึ่งไว้ในจิตใจอย่างแน่นอน เนื่องจากพระเจ้าเป็นเมล็ดของต้นไม้โลกมนุษย์และเรากำลังได้รับความรู้นี้จากพระเจ้า ความรู้ที่เราได้รับเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับมนุษย์ ผู้คนทุกศาสนามีสิทธิที่จะได้รับความรู้นี้ แม้ว่าความรู้ของแต่ละศาสนาจะเป็นของพวกเขาเอง คัมภีร์ของพวกเขาก็เป็นของพวกเขาเอง ความคิดเห็นของพวกเขาเป็นของพวกเขาเอง ซันสการ์ของพวกเขาก็เป็นของพวกเขาเอง อย่างไรก็ตามความรู้นี้มีไว้สำหรับทุกคน แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถรับความรู้นี้ได้และพวกเขาอาจไม่ได้เข้ามาในสกุลของเรา ด้วยการมีโยคะกับท่านพวกเขาจะกลับมาบริสุทธิ์อย่างแน่นอนเพราะท่านเป็นพ่อของทุกคน เนื่องจากความบริสุทธิ์นี้พวกเขาจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพในส่วนของเขาเองอย่างแน่นอน เพราะมนุษย์ทุกคนมีความเชื่อในโยคะ ผู้คนมากมายพูดว่าพวกเขาต้องการการหลุดพ้น แต่เป็นเพียงโดยการมีโยคะนี้เท่านั้นที่พวกเขาสามารถได้รับพลังที่จะกลับมาเป็นอิสระจากการลงโทษและได้รับการหลุดพ้น

การสวดภาวนาที่ไม่สิ้นสุดหมายถึงการจดจำระลึกถึงพระเจ้าอย่างสม่ำเสมอ

มีคำกล่าวว่า “สวดภาวนาต่อไปอย่างไม่สิ้นสุดด้วยทุกลมหายใจ” ความหมายที่ถูกต้องของสิ่งนี้คืออะไร? เมื่อเราบอกว่าการสวดที่ไม่สิ้นสุด ความหมายที่แท้จริงของคำนี้จะเชื่อมโยงสติปัญญาของลูกในโยคะกับพ่อสูงสุดดวงวิญญาณสูงสุดอยู่ตลอดเวลาด้วยทุกลมหายใจโดยไม่ต้องสวดภาวนาใดๆ การจดจำระลึกถึงพระเจ้าด้วยทุกลมหายใจยังคงดำเนินต่อไปตลอดเวลา การจดจำระลึกถึงพระเจ้าอย่างสม่ำเสมอนี้เรียกว่าการสวดภาวนาที่ไม่สิ้นสุด มิฉะนั้นการสวดบางสิ่งด้วยคำพูด นั่นคือ การพูดว่า“ราม ราม” การสวดมนตราอย่างเงียบๆ ในจิตใจของลูก นั้นไม่สามารถดำเนินไปได้ตลอดเวลา ผู้คนคิดว่าพวกเขาไม่ได้สวดมนตราด้วยริมฝีปากของพวกเขา แต่การสวดภาวนาในหัวใจของพวกเขาคือการสวดที่ไม่สิ้นสุด อย่างไรก็ตามนี่คือสิ่งที่ต้องคิด: ที่ใดมีคำพูดในบทสวดที่ไม่สิ้นสุด: ไม่จำเป็นต้องสวดภาวนานั้น ลูกไม่ต้องนั่งสมาธิกับรูปเคารพใดๆในใจของลูก ลูกไม่ต้องพูดอะไรซ้ำๆ เพราะแม้กระทั่งพวกเขาก็ไม่สามารถทำสิ่งนั้นได้อย่างสม่ำเสมอขณะกำลังกินและดื่ม อย่างไรก็ตามการระลึกถึงพระเจ้าซึ่งเรามี นั้นสามารถดำเนินไปได้อย่างต่อเนื่องตลอดเวลาเพราะมันเป็นสิ่งที่ง่ายมาก ยกตัวอย่างเช่น ลูกจดจำพ่อของเขาได้ เขาไม่จำเป็นต้องมีรูปภาพของพ่อเขาอยู่เบื้องหน้าเขาในเวลานั้น เขาจดจำทุกสิ่งในความคิด คำพูด และการกระทำของเขาเกี่ยวกับพ่อของเขา – อาชีพของเขา กิจกรรมของเขา คุณธรรมของเขา ฯลฯ เมื่อลูกจดจำสิ่งเหล่านั้นของพ่อของเขา กิจกรรมของเขาก็จะเป็นไปในลักษณะเดียวกันด้วยเช่นกัน และแล้วเมื่อนั้นที่ “ลูกชายสามารถอวดพ่อได้” ในความเป็นจริงเราต้องขจัดการจดจำระลึกถึงผู้อื่นทั้งหมดออกไปจากหัวใจของเรา และมีการจดจำระลึกถึงพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดที่แท้จริง ในสิ่งนี้เราจึงสามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงได้อย่างสม่ำเสมอตลอดเวลาในขณะที่เดินและนั่ง ในขณะรับประทานอาหารและดื่ม ด้วยการมีการจดจำระลึกถึงนี้ที่เราสามารถกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรมได้ การจดจำระลึกถึงตามธรรมชาตินี้เรียกว่าการสวดภาวนาที่ไม่สิ้นสุด อัจชะ