19.05.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน เพียงศรีมัทเท่านั้นที่สามารถทำให้ลูกสูงส่ง ดังนั้นอย่าได้ลืมศรีมัท
ละทิ้งการทำตามจิตใจของลูกเองเเละทำตามคำแนะนำของพ่อผู้เดียว
คำถาม:
วิธีใดที่จะกลายเป็นดวงวิญญาณบุญ?
คำตอบ:
เพื่อที่จะกลายเป็นดวงวิญญาณบุญ
จดจำระลึกถึงพ่อผู้เดียวด้วยความรักและด้วยหัวใจที่ซื่อสัตย์
อย่าได้กระทำกรรมใดๆที่เป็นบาปใดด้วยอวัยวะทางร่างกายของลูก แสดงหนทางแก่ทุกคน
ถามหัวใจของลูกเอง: ฉันได้ทำบุญมากมายแค่ไหน? ตรวจสอบดูว่าลูกไม่ได้ทำการกระทำใดๆ
ที่จะทำให้ลูกต้องสัมผัสการลงโทษ 100 เท่า ด้วยการตรวจสอบตนเองในวิธีนี้
ลูกสามารถกลายเป็นดวงวิญญาณบุญ
โอมชานติ
พ่อทางจิตนั่งที่นี่และอธิบายให้แก่ลูกๆ
ลูกๆรู้ว่าเวลานี้ลูกกำลังทำตามคำแนะนำของชีพบาบา
คำแนะนำของท่านนั้นสูงสุดเหนือสิ่งใด
ผู้คนในโลกไม่รู้ว่าชีพบาบาที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
ที่ได้ให้คำแนะนำที่สูงส่งแก่ลูกๆของท่านเพื่อทำให้พวกเขาสูงส่งอย่างไร
ในอาณาจักรของราวันนี้ไม่มีมนุษย์คนใดสามารถให้คำแนะนำที่สูงส่งแก่มนุษย์ได้
เวลานี้ลูกกลายเป็นผู้ที่ได้รับคำแนะนำของพระเจ้าแล้ว
เวลานี้ลูกๆได้รับคำแนะนำของพระเจ้าเพื่อที่จะกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์
เวลานี้ลูกรู้ว่าลูกเคยเป็นนายของโลก
บราห์มานี้ผู้ที่เป็นนายก็ไม่รู้สิ่งนี้เช่นกัน
และแล้วนายของโลกก็กลับมาไม่บริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์
ลูกต้องใช้สติปัญญาของลูกเพื่อที่จะเข้าใจการละเล่นนี้อย่างดีมาก
สติปัญญาก็รบราในการพยายามที่จะเข้าใจว่าสิ่งใดถูกและสิ่งใดผิด ทั้งโลกนั้นผิด
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่ถูกต้อง มีเพียงท่านเท่านั้นที่พูดสัจจะ
ท่านทำให้ลูกไปเป็นนายของดินแดนแห่งสัจจะหลังจากนั้นลูกควรรับคำแนะนำของท่าน
ด้วยการทำตามคำสั่งของตนเองลูกจะถูกหลอกลวง อย่างไรก็ตามท่านก็แฝงตัว
ท่านคือผู้เดียวที่ไม่มีตัวตน
ลูกๆมากมายทำความผิดด้วยการคิดว่าคำแนะนำเหล่านี้มาจากดาด้า
มายาไม่ปล่อยให้ลูกๆยอมรับคำแนะนำที่สูงส่ง ลูกควรทำตามศรีมัท บาบา
เราจะยอมรับสิ่งใดก็ตามที่ท่านบอกเราอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามลูกบางคนก็ไม่ยอมรับสิ่งนี้
ลูกทำตามคำแนะนำของพระเจ้าตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
และที่เหลือลูกก็ทำตามคำสั่งของตัวลูกเอง
บาบามาที่นี่เพื่อให้คำแนะนำที่สูงส่งแก่ลูก ลูกลืมพ่อเช่นนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
มายาไม่ปล่อยให้ลูกยอมรับคำแนะนำของท่าน ศรีมัทนั้นง่ายดายมาก
ไม่มีใครในโลกที่เข้าใจว่าพวกเขาตาโมประธาน คำแนะนำของพ่อนั้นมีชื่อเสียงมาก
ศรีมัทภควัตคีตา เวลานี้พระเจ้าพูดว่า พ่อได้มาหลังจาก 5000 ปี
พ่อมาและให้ศรีมัทเเก่บารัตและทำให้บารัตกลายเป็นดินแดนที่สูงส่งที่สุด พ่อเตือนลูก
แต่ลูกบางคนก็ไม่ทำตามศรีมัท พ่อพูดทุกวัน: ลูกๆ อย่าลืมทำตามศรีมัท
ไม่ใช่เรื่องของบราห์มานี้ ทำความเข้าใจกับสิ่งที่ผู้เดียวนั้นกำลังบอกลูก
ผู้เดียวนั้นให้คำแนะนำผ่านผู้นี้ เป็นผู้เดียวนั้นที่อธิบาย
ท่านไม่ได้รับประทานหรือดื่ม ท่านพูดว่า: พ่ออยู่เหนือประสบการณ์ของสิ่งใดๆ
พ่อให้ศรีมัทแก่ลูกๆ ศรีมัทแรกที่สำคัญที่สุดที่ท่านให้คือ: จดจำพ่อ!
อย่าได้ทำกรรมที่เป็นบาปใดๆ! ถามหัวใจของลูกว่าลูกได้ทำบาปมากแค่ไหน
ลูกรู้ว่าไหของบาปอยู่เหนือทุกคนเวลานี้เต็มแล้ว ในปัจจุบันทุกคนอยู่ในหนทางที่ผิด
เวลานี้ลูกได้พบหนทางที่ถูกต้องจากพ่อแล้ว
เวลานี้ความรู้ทั้งหมดอยู่นี้ในสติปัญญาของลูก
ความรู้ที่ควรจะอยู่ในกีตะก็ไม่ได้อยู่ที่นั่น กีตะนั้นไม่ได้สร้างโดยพ่อ
สิ่งนั้นก็ถูกกำหนดไว้ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาเช่นกัน
มีคำกล่าวว่าพระเจ้าจะมาและให้ผลของความเลื่อมใสศรัทธาของลูกแก่ลูก
มีการอธิบายให้แก่ลูกๆแล้วว่า
ลูกได้รับการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ผ่านความรู้นี้
ทุกคนได้รับการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์และแล้วทุกคนก็กลับมาตกต่ำ
โลกนี้ตาโมประธาน ไม่มีใครสะโตประธาน เมื่อลูกได้กลับมาใช้ชาติเกิดใหม่อีกครั้ง
เวลานี้ลูกได้มาถึงจุดสิ้นสุด เวลานี้ความตายอยู่เหนือศีรษะของทุกคน
สิ่งนี้ใช้กับบารัตเท่านั้น กีตะคือคัมภีร์ของศาสนาเทพ
ดังนั้นลูกจะได้รับประโยชน์อะไรด้วยการไปนับถือศาสนาอื่น?
ผู้คนของศาสนาอื่นศึกษาคัมภีร์อัลกุรอ่านหรือคัมภีร์ไบเบิ้ลฯลฯ ของพวกเขาเอง
พวกเขารู้จักศาสนาของตนเอง
เป็นเพียงผู้คนของบารัตเท่านั้นที่ได้เข้าไปสู่ศาสนาอื่นๆ
ผู้อื่นทั้งหมดนั้นมั่นคงในศาสนาของตนเอง
รูปลักษณ์ของผู้คนของศาสนาทั้งหมดนั้นแตกต่างจากกันอย่างชัดเจน
พ่อเตือนลูกๆว่าลูกลืมศาสนาเทพของลูกไปแล้ว ลูกเคยเป็นเทพในสวรรค์
พ่อได้บอกลูกผู้คนของบารัตถึงความหมายของ “ฮัมโซ”
ไม่ใช่ว่าดวงวิญญาณคือดวงวิญญาณสูงสุด
เป็นกูรูของหนทางทำความเลื่อมใสศรัทธาที่ได้สร้างเรื่องราวเหล่านั้น
มีกูรูนับล้านๆคน ผู้หญิงบอกว่าสามีของเธอคือกูรูของเธอและพระเจ้าของเธอ
ถ้าสามีของเธอเป็นพระเจ้าของเธอ ทำไมเธอถึงร้องเรียกหา "โอ้ พระเจ้า! โอ้ ราม!"
สติปัญญาของผู้คนได้กลายเป็นหินอย่างแท้จริง ผู้นี้เองก็พูดว่า:
ฉันเองก็เคยเป็นเช่นนั้นด้วย มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างการเป็นนายของไวกุณฑ์(สวรรค์),ศรีกฤษณะและการถูกเรียกว่าเป็นเด็กชาวบ้าน
พวกเขาพูดถึงชยัมและซุนดร้า แต่พวกเขาไม่เข้าใจความหมายของสิ่งนั้น
เวลานี้พ่ออธิบายแก่ลูกแล้วว่าผู้ที่เคยสะโตประทานอันดับหนึ่ง ซุนดร้า(สวยงาม)
และแล้วกลายเป็นผู้ที่ตาโมประธานที่สุด ชยัม(น่าเกลียด)
ลูกเข้าใจว่าลูกเคยสวยงามและเวลานี้ลูกได้กลายเป็นผู้ที่น่าเกลียด
ลูกได้วนไปรอบวงจรของ 84 ชาติเกิด
เวลานี้พ่อให้เพียงแค่ยาเดียวแก่ลูกเพื่อทำให้ลูกสวยงามจากน่าเกลียด: จดจำพ่อ
และลูกดวงวิญญาณจะกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์
บาปของหลายชาติเกิดของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
ลูกรู้ว่าลูกกลายเป็นดวงวิญญาณบาปมาตั้งแต่ราวันมาและลูกก็ตกต่ำลงมาเรื่อยๆ
นี่คือโลกของดวงวิญญาณบาป ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่สวยงาม
ไม่มีใครนอกจากพ่อที่สามารถทำให้ลูกสวยงาม
ลูกมาที่นี่เพื่อกลับมาเป็นชาวสวรรค์ที่สวยงาม ในปัจจุบันลูกคือชาวนรกที่น่าเกลียด
ลูกกลายเป็นผู้ที่น่าเกลียดด้วยการนั่งบนกองไฟของตัณหาราคะ พ่อพูดว่า
ตัณหาราคะคือศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของลูก ผู้ที่เอาชนะมันได้จะเอาชนะโลก
กิเลสอันดับหนึ่งคือตัณหาราคะ
มีเพียงดวงวิญญาณเช่นนั้นเท่านั้นที่กล่าวได้ว่าไม่บริสุทธิ์
ลูกจะไม่เรียกผู้ที่โกรธว่าไม่บริสุทธิ์
ลูกเรียกหาพ่อให้มาและทำให้ลูกบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์
ดังนั้นเวลานี้พ่อได้มาและท่านพูดว่า: กลับมาบริสุทธิ์ในชาติเกิดสุดท้ายนี้
เช่นที่กลางวันมาหลังจากกลางคืนและกลางคืนมาหลังจากกลางวัน
ดังนั้นยุคทองก็ต้องมาหลังจากยุคบรรจบพบกันเช่นกัน วงจรต้องหมุนไป
อย่างไรก็ตามไม่มีโลกอื่นในท้องฟ้าหรือใต้โลก นี่คือโลกเดียวเท่านั้น ยุคทอง
ยุคเงิน ยุคทองแดงและยุคเหล็กคงอยู่ที่นี่ มีต้นไม้เดียวนั้นเท่านั้นด้วยเช่นกัน
ไม่มีต้นไม้อื่น เป็นการพูดเท็จเมื่อผู้คนพูดว่ามีโลกมากมาย พ่อพูดว่า:
เรื่องราวทั้งหมดเหล่านั้นเป็นของหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
เวลานี้พ่อกำลังบอกสัจจะแก่ลูก มองเข้าไปภายในตนเองและถามว่า
ฉันทำตามศรีมัทที่จะกลับมาสะโตประธานนั่นคือกลายเป็นดวงวิญญาณบุญมากแค่ไหน?
ดวงวิญญาณที่สะโตประธานถูกเรียกว่าดวงวิญญาณบุญและดวงวิญญาณที่ตาโมประธานถูกเรียกว่าดวงวิญญาณบาป
เป็นบาปที่จะข้องแวะในกิเลส พ่อพูดว่า: เวลานี้จงกลับมาบริสุทธิ์!
เวลานี้ลูกเป็นของพ่อ ทำตามคำแนะนำของพ่อ! สิ่งหลักคือการไม่ทำบาปใดเพิ่มอีกต่อไป
บาปที่สำคัญที่สุดคือการข้องแวะในกิเลส และแล้วก็มีการทำบาปอื่นๆอีกมากมาย
มีการขโมย การคดโกงฯลฯ อย่างมาก รัฐบาลจับพวกเขาได้เป็นจำนวนมากมาย
เวลานี้พ่อกำลังบอกลูกๆแต่ละคน: มองเข้าไปภายในหัวใจของลูกและถามตนเองว่า:
ฉันทำบาปหรือไม่? เพียงเพราะบาบาคือจานิจานันฮาร์ (ผู้ที่รู้ความลับของหัวใจของแต่ละคน)
อย่าคิดว่าถึงอย่างไรบาบารู้ทุกสิ่งเมื่อลูกขโมยสิ่งของหรือรับสินบน ไม่เลย
นี่ไม่ใช่ความหมายของจานิจานันฮาร์ โอเค
แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าพ่อรู้เรื่องเมื่อลูกขโมย? ผู้ที่ขโมยจะสะสมการลงโทษถึง 100
เท่าอย่างแน่นอน
จะได้รับประสบการณ์ของการลงโทษอย่างมากมายและสถานภาพของพวกเขาจะถูกทำลาย พ่อพูดว่า:
หากลูกทำการกระทำเช่นนั้น ลูกจะต้องทนทุกข์ทรมานกับผลที่ตามมา
หากหลังจากที่ลูกเป็นลูกของพระเจ้าแล้วลูกลักขโมย หากลูกคนหนึ่งลักขโมยจากบันดารา(ครัว)ของชีพบาบาที่ลูกได้รับมรดกอันยิ่งใหญ่เช่นนั้น
นั่นก็เป็นบาปที่ใหญ่มาก บางคนที่มีนิสัยชอบลักขโมยจะถูกเรียกว่า "คนขี้คุก”
นี่คือบ้านของพระเจ้า ทุกสิ่งที่นี่เป็นของพระเจ้า
ลูกมายังบ้านของพระเจ้าเพื่อจะได้รับมรดกจากพ่อ
ลูกบางคนพัฒนานิสัยนั้นหลังจากนั้นลูกจึงสะสมการลงโทษหนึ่งร้อยเท่า
จะได้รับประสบการณ์ของการลงโทษมากมาย และแล้วเป็นเวลาชาติแล้วชาติเล่า
เป็นเวลาหลายชาติเกิด ลูกก็จะเกิดมาในบ้านที่สกปรก
ดังนั้นลูกจึงนำการสูญเสียนั้นมาให้กับตนเอง
มีหลายคนที่เป็นเช่นนั้นที่ไม่อยู่ในการจดจำรำลึกถึงเลยและไม่รับฟังสิ่งใดเช่นกัน
พวกเขามีเพียงความคิดที่จะลักขโมยเท่านั้นในสติปัญญาของพวกเขา
คนมากมายเช่นนั้นไปในชุมนุมศาสนา(สัตซัง) และขโมยรองเท้าแตะที่นั่น
นั่นคือธุรกิจของพวกเขา ที่ใดก็ตามที่มีสัตซัง พวกเขาจะไปที่นั่นและขโมยรองเท้าแตะ
โลกนี้สกปรกมาก นี่คือบ้านของพระเจ้า นิสัยของการลักขโมยนั้นเลวร้ายมาก
มีคำกล่าวว่า: บางคนที่ขโมยเศษฟางก็สามารถขโมยหลายแสนด้วยเช่นกัน ถามตนเองว่า
ฉันได้กลายเป็นดวงวิญญาณบุญเพียงใด? ฉันได้จดจำพ่อมากแค่ไหน?
ฉันควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองมากแค่ไหน?
ฉันใช้เวลานานแค่ไหนในการทำงานรับใช้ของพระเจ้า บาปของฉันถูกตัดออกไปมากมายแค่ไหน?
มองดูชาร์ทของลูกทุกวันและถามตนเองว่า: ฉันได้ทำบุญมากแค่ไหน?
ฉันอยู่ในโยคะนานเท่าไหร่? ฉันได้แสดงหนทางแก่ผู้คนมากมายแค่ไหน?
ลูกอาจดำเนินธุรกิจของลูกฯลฯ ลูกคือคาร์มาโยคี และดังนั้นลูกต้องทำการกระทำ
บาบายังคงทำแบดจ์เข็มกลัดติดหน้าอกเหล่านี้ต่อไป อธิบายสิ่งเหล่านี้แก่บุคคลสำคัญ
ประตูสู่สวรรค์จะเปิดด้วยสงครามมหาภารตะนี้
มีคำอธิบายชั้นหนึ่งที่ด้านล่างภาพของศรีกฤษณะ
อย่างไรก็ตามลูกบางคงยังไม่ได้พัฒนาสติปัญญาที่กว้างไกลและไม่มีขีดจำกัดเช่นนั้น
พวกเขาเริ่มร่ายรำในทันทีที่พวกเขาได้รับเงินเล็กน้อย เมื่อใครบางคนมีเงินมากมาย
เขาเชื่อว่าไม่มีใครมั่งคั่งเท่ากับเขา เมื่อลูกๆไม่ได้ใส่ใจต่อพ่อ
พวกเขาก็ไม่ใส่ใจต่อเพชรพลอยแห่งความรู้นี้ที่ไม่สูญสลายที่ท่านให้ด้วยเช่นกัน
เมื่อบาบาบอกพวกเขาให้ทำบางสิ่ง พวกเขาก็ทำสิ่งอื่น เพราะพวกเขาไม่ได้ใส่ใจ
พวกเขาจึงทำบาปมากมาย พวกเขาไม่ได้ทำตามศรีมัท และแล้วพวกเขาก็ตกลงมา พ่อพูดว่า:
นั่นเป็นละครเช่นกัน มันไม่ได้อยู่ในโชคของพวกเขา บาบารู้ทุกสิ่ง หลายคนทำบาป
เมื่อลูกมีศรัทธาว่าเป็นพ่อที่กำลังสอนลูก ลูกก็จะมีความสุขมากมาย
ลูกรู้ว่าลูกจะกลายเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิงในโลกใหม่ในอนาคต
ดังนั้นควรจะมีความสุขอย่างมาก อย่างไรก็ตามลูกบางคนก็ยังคงเหี่ยวเฉาอยู่เรื่อยๆ
สภาพของพวกเขาไม่ได้คงอยู่อย่างสม่ำเสมอ
บาบาได้อธิบายแล้วว่าการฝึกซ้อมสำหรับการทำลายล้างจะเกิดขึ้นเรื่อยๆ
จะมีภัยพิบัติด้วยเช่นกัน ทั้งหมดนั้นจะทำให้บารัตอ่อนแอลงเรื่อยๆ พ่อเองนั้นพูดว่า:
สิ่งทั้งหมดเหล่านั้นต้องเกิดขึ้น ไม่เช่นนั้นแล้วการทำลายล้างจะเกิดขึ้นได้อย่างไร?
เมื่อมีหิมะตกจะเกิดอะไรขึ้นกับไร่นาฯลฯ? ผู้คนหลายแสนตาย
แต่ไม่ได้มีการรายงานสิ่งนั้น ดังนั้นพ่อพูดว่า
สิ่งหลักที่ลูกต้องตรวจสอบภายในตนเองคือ: ฉันจดจำพ่อได้มากแค่ไหน? บาบา
ท่านนั้นอ่อนหวานมาก! เป็นความมหัศจรรย์ของท่าน! เหล่านี้เป็นคำสั่งของท่าน:
จดจำพ่อและลูกจะไม่กลายเป็นโรคเป็นเวลา 21 ชาติเกิด!
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ และพ่อรับประกันสิ่งนี้กับลูก
พ่อบอกลูกเป็นการส่วนตัวและแล้วลูกก็ถ่ายทอดสิ่งนี้แก่ผู้อื่น พ่อพูดว่า:
จดจำฉันพ่อของลูก และมีความรักมากมายต่อพ่อ
พ่อแสดงหนทางที่ง่ายดายเช่นนั้นแก่ลูกที่จะกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์
บางคนพูดว่า: ฉันเป็นดวงวิญญาณบาปมาก โอเค และแล้วอย่าได้ทำบาปเช่นนั้น
เฝ้าแต่จดจำพ่อและบาปของลูกของชาติแล้วชาติเล่าจะได้ถูกเผาไปด้วยการจดจำระลึกถึงนี้
สิ่งหลักคือการจดจำรำลึกถึง สิ่งนี้ถูกเรียกว่าการจดจำระลึกถึงที่ง่ายดาย นำคำว่า“โยคะ”ออกไป
ซันยาสซีมีหฐโยคะหลายประเภทที่แตกต่างกัน พวกเขาได้สอนโยคะมากมายหลายประเภท
บาบานี้ก็เคยมีกูรูมากมาย พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดพูดว่า: เวลานี้ละทิ้งกูรูทั้งหมดนั้น
พ่อต้องยกระดับพวกเขาทั้งหมดด้วยเช่นกัน ไม่มีใครมีพลังที่จะพูดสิ่งนี้
พ่อกล่าวแล้วว่า: พ่อยกระดับผู้รู้และผู้เคร่งศาสนาเหล่านี้ด้วย
ดังนั้นพวกเขาสามารถเป็นกูรูได้อย่างไร? พ่อบอกลูกถึงสิ่งสำคัญอย่างหนึ่ง:
ถามหัวใจตนเอง: ฉันทำบาปหรือไม่? ฉันเป็นสาเหตุของความทุกข์ให้แก่ใครหรือไม่?
ไม่มีความยากลำบากในสิ่งนี้ ตรวจสอบภายในตัวลูก: ฉันทำบาปมากแค่ไหนตลอดทั้งวัน?
ฉันอยู่ในการจดจำรำลึกถึงเป็นเวลานานแค่ไหน?
ด้วยการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่บาปของลูกจะถูกเผาไป ลูกต้องทำความเพียรพยายาม
นี่เป็นงานที่หนักมาก เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่ให้ความรู้นี้
เพียงพ่อเท่านั้นที่แสดงหนทางไปสู่การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
เห็นคุณค่าสมบัติของเพชรพลอยแห่งความรู้ที่ไม่สูญสลายที่พ่อให้แก่ลูก
อย่ากลับมาไม่ระมัดระวังและทำกรรมที่เป็นบาปใด หากลูกมีศรัทธาว่าพระเจ้ากำลังสอนลูก
ลูกจะอยู่ในความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด
2.
อย่าได้คิดว่าจะขโมยสิ่งใดจากบ้านของพระเจ้า นิสัยนั้นสกปรกมาก มีคำกล่าวว่า:
ผู้ที่ขโมยเศษฟางก็สามารถขโมยหนึ่งแสนดัวยเช่นกัน ถามตนเองว่า:
ฉันกลายเป็นผู้ที่ใจบุญอย่างไร?
พร:
ขอให้ลูกมีความเมตตาทางจิตและให้พลังพิเศษแก่ดวงวิญญาณที่อ่อนแอท้อแท้และไร้พลัง
ลูกที่มีความเมตตาทางจิตกลายเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่และสร้างความหวังให้กับผู้ที่ตกอยู่ในกรณีที่สิ้นหวังโดยสิ้นเชิง
พวกเขาทำให้คนอ่อนแอมีพลัง การให้ทานจะให้กับผู้ยากไร้ที่ไม่ได้รับการค้ำจุนเสมอ
กลายเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่และมีความเมตตาทางจิตต่อดวงวิญญาณปวงประชาที่มีคุณภาพซึ่งอ่อนแอท้อแท้และไร้พลัง
อย่าเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่ต่อกันและกัน
ในหมู่พวกลูกเองลูกเป็นมิตรร่วมทางที่ให้ความร่วมมือ
ลูกเป็นพี่น้องเพศชายและทำความพยายามที่เท่าเทียมกัน
ดังนั้นจงให้ความร่วมมือกันไม่ใช่ให้ทาน
คติพจน์:
อยู่ในความเป็นมิตรที่สูงส่งของพ่อผู้เดียวและแล้วไม่มีสีสันจากมิตรอื่นๆที่สามารถมีอิทธิพลต่อลูกได้
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
สร้างสมบุคลิกภาพของความสูงส่งและความบริสุทธิ์ทางจิตวิญญาณ
พร้อมกันกับการสร้างสมความบริสุทธิ์
ให้สร้างสมบุคลิกทางจิตวิญญาณบนใบหน้าของลูกและในพฤติกรรมของลูกด้วยเช่นกัน
และรักษาความซาบซึ้งทางจิตวิญญาณของบุคลิกภาพที่ยิ่งใหญ่นี้ของลูกไว้
รักษาบุคลิกทางจิตวิญญาณของลูกไว้ในสำนึกรู้และอยู่อย่างมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ
และแล้วคำถามทั้งหมดจะจบสิ้น
ดวงวิญญาณที่ไม่มีสงบและมีความทุกข์จะกลับมามีความสุขด้วยการเหลือบมองแห่งความสุขของลูก