19.11.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน การจดจำระลึกถึงของลูกนั้นมหัศจรรย์มากเพราะลูกจดจำพ่อ, ครู
และสัตกูรูทั้งสามด้วยกัน
คำถาม:
เมื่อมายาทำให้ลูกๆบางคนหยิ่งยโส, พวกเขาไม่ใส่ใจเกี่ยวกับอะไร?
คำตอบ:
ลูกๆ ที่หยิ่งยโสเข้ามาสู่สำนึกที่เป็นร่างและมีทัศนะคติ “ที่ไม่ใส่ใจ”
เกี่ยวกับมุรลี มีคำกล่าวว่าเมื่อหนูได้พบเศษขมิ้น
หนูก็คิดว่ามันเป็นเจ้าของร้านของชำ
มีลูกมากมายที่ไม่ได้อ่านมุรลีเลยและพูดว่าพวกเขามีสายใยโดยตรงกับชีพบาบา
บาบาพูดว่า ลูกๆ มีสิ่งใหม่ๆอยู่เสมอในมุรลี ดังนั้นอย่าได้ขาดมุรลี
จงให้ความใส่ใจอย่างมากในสิ่งนี้
โอมชานติ
พ่อทางจิตถามลูกๆ ที่สุดแสนหวาน, ที่จากหายไปนานและเวลานี้ได้พบพานอีกครั้งว่า
ลูกกำลังนั่งที่นี่ในการจดจำระลึกถึงใคร? (พ่อ, ครูและสัตกูรู)
ลูกทั้งหมดกำลังนั่งในการจดจำระลึกถึงทั้งสามหรือไม่? ลูกแต่ละคนควรจะถามตนเองว่า “ฉันมีการจดจำระลึกถึงเมื่อฉันกำลังนั่งอยู่ที่นี่เท่านั้นหรือฉันมีการจดจำระลึกถึงในขณะที่กำลังเคลื่อนไหวไปทั่วด้วยเช่นกัน?”
นี่คือประเด็นที่น่ามหัศจรรย์ซึ่งไม่ได้มีการบอกแก่ดวงวิญญาณอื่นใด
แม้ว่าลักษมีและนารายณ์คือนายของโลก
ลูกก็ไม่สามารถพูดถึงดวงวิญญาณเหล่านั้นว่าพวกเขาเป็นพ่อ, ครู และสัตกูรู
ในความเป็นจริง ลูกไม่สามารถพูดเช่นนี้กับดวงวิญญาณอื่นในทั้งโลก เป็นเพียงลูกๆ
เท่านั้นที่มีการจดจำระลึกถึงพ่อในลักษณะนี้ ลูกรู้สึกอยู่ภายในว่าบาบาคือพ่อ, ครู
และเป็นสัตกูรูของลูก, และท่านนั้นสูงสุด
ลูกจดจำทั้งสามหรือเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น แม้ว่าท่านคือหนึ่งเดียวเท่านั้น
ลูกก็จดจำท่านในคุณสมบัติทั้งสามรูป ชีพบาบาคือพ่อ, ครู
และสัตกูรูของเราด้วยเช่นกัน นี่คือบางสิ่งที่พิเศษ
ลูกควรจะจดจำสิ่งนี้ในขณะที่กำลังนั่งและในขณะที่กำลังเดินเหินและเคลื่อนไหวไปมาด้วยเช่นกัน
บาบาถาม: ลูกมีความคิดในขณะที่กำลังจดจำท่านว่าท่านคือพ่อ, ครู
และสัตกูรูของลูกหรือไม่? ไม่สามารถมีผู้ที่มีร่างกายใดที่เป็นเช่นนั้นได้
ศรีกฤษณะคือผู้มีร่างกายที่เป็นอันดับหนึ่ง แต่เขาก็ไม่สามารถถูกเรียกว่าเป็นพ่อ,
ครู และสัตกูรู นี่คือประเด็นที่มหัศจรรย์อย่างแท้จริง
ดังนั้นลูกควรจะพูดอย่างมีสัจจะว่าลูกจดจำบาบาในทั้งสามรูป
ในเวลาของการรับประทานลูกจดจำชีพบาบาเท่านั้นหรือทั้งสามปรากฏอยู่ในสติปัญญาของลูก?
ลูกไม่สามารถกล่าวถึงดวงวิญญาณอื่นใดในลักษณะนี้ นี่คือสิ่งที่น่ามหัศจรรย์
คำยกย่องของพ่อไม่เหมือนใครและดังนั้นลูกควรจะจดจำพ่อในลักษณะนี้ด้วยเช่นกัน
และแล้วสติปัญญาของลูกจะถูกดึงเข้าไปหาผู้เดียวที่มหัศจรรย์มากโดยสิ้นเชิง
พ่อนั่งที่นี่และแนะนำตัวท่านเองและให้ความรู้นี้ของทั้งวงจรด้วยเช่นกัน
และยุคที่แตกต่างกันเหล่านี้และแต่ละยุคคงอยู่เป็นเวลากี่ปี,
และนี่ยุคเหล่านั้นหมุนไปอย่างไร เพียงพ่อ, ผู้สร้างเท่านั้น
ที่สามารถให้ความรู้นี้แก่ลูก ลูกจะได้รับการช่วยเหลืออย่างมากด้วยการจดจำท่าน
ท่านผู้เดียวคือพ่อ ครู และกูรู ไม่มีดวงวิญญาณอื่นใดสามารถสูงส่งเช่นเดียวกับท่าน
อย่างไรก็ตาม มายาทำให้ลูกลืมที่จะจดจำพ่อเช่นนั้น
และแล้วลูกก็ลืมครูและกูรูด้วยเช่นกัน
ลูกแต่ละคนควรจะรู้สึกอยู่ในหัวใจของลูกว่าพ่อกำลังทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลกเช่นนั้น
มรดกของพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดก็ไม่มีขีดจำกัดอย่างแน่นอน
คำยกย่องของท่านควรจะปรากฏขึ้นในสติปัญญาของลูกด้วยเช่นกัน
ในขณะที่ลูกเดินเหินและเคลื่อนไหวไปมาควรจะมีการจดจำทั้งสาม
เพียงดวงวิญญาณนั้นเท่านั้นที่ทำงานรับใช้ทั้งสามประเภทในเวลาเดียวกัน
เหตุนี้เองท่านจึงถูกเรียกว่าสูงสุด ผู้คนก็ได้จัดการประชุมฯลฯ
เพื่อที่จะหาวิธีการที่จะสร้างความสงบในโลก จงบอกพวกเขาว่า
สิ่งนี้กำลังเกิดขึ้นในเวลานี้และดังนั้นพวกเขาควรจะมาที่นี่เพื่อที่จะทำความเข้าใจวิธีการ
ใครกำลังทำสิ่งนี้? ลูกต้องพิสูจน์หน้าที่การงานของพ่อให้แก่ผู้คน
มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างหน้าที่การงานของพ่อและหน้าที่การงานของศรีกฤษณะ
ทุกคนอื่นถูกเรียกชื่อด้วยชื่อทางร่างของพวกเขา
ในขณะที่ชื่อของดวงวิญญาณของผู้เดียวนั้นที่ได้รับการยกย่อง ดวงวิญญาณนั้นคือพ่อ,
ครู และกูรู มีความรู้ในดวงวิญญาณ แต่ท่านจะให้ความรู้ได้อย่างไร?
ท่านสามารถให้ความรู้นี้ผ่านร่างกายเท่านั้น
เป็นเมื่อท่านได้ให้ความรู้นี้ที่ท่านได้รับการยกย่อง
ลูกๆได้จัดการประชุมในเทศกาลชีพแจนตี ลูกเชิญผู้นำของทุกศาสนาที่แตกต่างกันให้มา
ลูกต้องอธิบายว่าพระเจ้าไม่ได้อยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน หากพระเจ้าอยู่ในทุกคน
และแล้วทุกดวงวิญญาณนั้นก็เป็นพระเจ้า, เป็นพ่อ, ครู และกูรูหรือไม่? บอกฉันซิ:
คุณมีความรู้ของตอนเริ่ม, ตอนกลางและตอนจบของวงจรโลกหรือไม่?
ไม่มีใครสามารถบอกสิ่งนี้แก่ลูก
สิ่งนี้ควรที่จะปรากฏขึ้นมาจากภายในตัวลูกๆว่ามีคำยกย่องที่ยิ่งใหญ่มากสำหรับพ่อที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
ท่านคือผู้เดียวที่ชำระทั้งโลกให้บริสุทธิ์ วัตถุธาตุก็กลับมาบริสุทธิ์เช่นกัน
ในเวลาของการประชุม, ก่อนอื่นลูกควรจะถามว่า ใครคือพระเจ้าของกีตะ?
ใครที่ก่อตั้งศาสนาเทพของยุคทอง? หากพวกเขาพูดว่าเป็นศรีกฤษณะ, ชื่อของพ่อก็หายไป
หรือหากพวกเขาพูดว่าท่านอยู่เหนือรูปและนาม, ก็เหมือนราวกับว่าท่านไม่ได้คงอยู่
ดังนั้นโดยปราศจากพ่อ, นั่นก็หมายความว่าพวกเขาเป็นลูกกำพร้า
พวกเขาเพียงแค่ไม่รู้จักพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
พวกเขาใช้ดาบของตัณหาราคะและสร้างความทุกข์ระทมอย่างมากและความทุกข์แก่กันและกัน
ดังนั้นสติปัญญาของลูกควรจะไตร่ตรองสิ่งต่างๆ เหล่านี้
ลูกต้องแสดงความแตกต่างให้แก่พวกเขาว่า: ลักษมีและนารายณ์คือเทวาและเทวี
เนื่องจากของพวกเขาคือราชวงศ์ พวกเขาทั้งหมดก็ต้องเป็นเทวาและเทวี
ดังนั้นลูกควรจะเชิญผู้คนจากทุกศาสนาให้มา
ลูกต้องเชิญผู้ที่มีการศึกษาดีเท่านั้นและผู้ที่สามารถให้คำแนะนำของพ่อได้อย่างชัดเจน
ลูกสามารถเขียนถึงพวกเขาและพูดว่าเราจะเตรียมการสำหรับการเดินทาง
และที่พักสำหรับผู้ที่สามารถที่จะให้คำแนะนำของผู้สร้าง และตอนเริ่ม, ตอนกลาง
และตอนจบของสิ่งสร้าง ลูกรู้ว่าไม่มีใครอื่นสามารถให้ความรู้นี้
แม้ว่าใครบางคนจะมาจากต่างแดนและสามารถให้คำแนะนำของผู้สร้างและตอนเริ่ม,ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้าง
เราควรจะจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมดของเขา ไม่มีใครอื่นสามารถโฆษณาในลักษณะนี้
ลูกมีความกล้าหาญ; ลูกคือมหาวีระ
ลูกรู้ว่าลักษมีและนารายณ์ประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรของโลกได้อย่างไร?
พวกเขามีความกล้าหาญประเภทใด? สิ่งเหล่านี้ควรจะเข้าไปอยู่ในสติปัญญาของลูก
ลูกกำลังทำงานที่สูงส่งเช่นนั้น! ลูกกำลังชำระทั้งโลกให้บริสุทธิ์
ดังนั้นลูกต้องจดจำพ่อและมรดก ลูกไม่ควรเพียงแค่จดจำชีพบาบา
แต่ลูกต้องพูดถึงคำยกย่องของท่านด้วยเช่นกัน
คำยกย่องนี้เป็นของผู้ไม่มีตัวตนเท่านั้น
แต่ผู้ที่ไม่มีตัวตนสามารถให้คำแนะนำของท่านได้อย่างไร?
ท่านต้องการปากที่จะให้ความรู้ของตอนเริ่ม, ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างอย่างแน่นอน
ปากนี้ได้รับการยกย่องอย่างมาก ผู้คนเร่ร่อนไปทั่วอย่างมากเพื่อที่จะไปที่เกามุกข์(ปากวัว)
พวกเขาสร้างเรื่องราวทุกรูปแบบ พวกเขาพูดว่า
เมื่อลูกธนูยิงออกไปและแม่น้ำคงคาก็ปรากฏออกมา
พวกเขาคิดว่าแม่น้ำคงคาเป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์
จะมีใครสามารถได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ด้วยน้ำได้อย่างไร?
เพียงพ่อเท่านั้นคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ พ่อสอนลูกๆอย่างต่อเนื่องมากมาย!
พ่อบอกลูกว่าอะไรที่ต้องทำ ดังนั้นใครกำลังจะมาและให้คำแนะนำของพ่อ, ผู้สร้าง
และสิ่งสร้าง? ผู้รู้และผู้เคร่งศาสนารู้ว่าแม้แต่ฤๅษีและมุนีก็เคยพูดว่า เนติ เนติ
(ไม่ใช่สิ่งนี้หรือสิ่งนั้น) เราไม่รู้สิ่งใด
นั่นหมายความว่าพวกเขาคือผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้า
เวลานี้ดูซิว่ามีใครหรือไม่ที่เชื่อในพระเจ้า!
เวลานี้ลูกๆกำลังจะกลายเป็นผู้ที่เชื่อในพระเจ้าจากผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้า
ลูกรู้จักพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด ผู้เดียวที่ทำให้ลูกสูงส่งมาก ผู้คนร้องเรียกหา: โอ้
พระเจ้า ผู้เป็นพ่อ ได้โปรดปลดปล่อยเรา! พ่ออธิบายว่า:
เวลานี้เป็นอาณาจักรของราวันทั่วทั้งโลก ทุกคนตกต่ำ
แต่พวกเขาก็จะกลับมาสูงส่งอีกครั้ง
สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกๆว่าในตอนต้นนั้นโลกเคยบริสุทธิ์
พ่อไม่ได้สร้างโลกที่ไม่บริสุทธิ์
ท่านมาและสร้างโลกที่บริสุทธิ์ที่ถูกเรียกว่าวัดของชีวา ชีพบาบาได้สร้างชีวาลายา(วัดของชีวา)
ลูกรู้ว่าท่านทำสิ่งนี้ได้อย่างไร
ไม่มีการทำลายล้างอย่างสิ้นซากหรือน้ำท่วมทั้งหมดที่เกิดขึ้น
พวกเขาเขียนสิ่งต่างๆทุกรูปแบบในคัมภีร์เช่นนั้นที่เพียงพันดาวาสทั้งห้าเท่านั้นที่หลืออยู่และพวกเขาได้หายไปบนภูเขาหิมาลัย
อย่างไรก็ตามไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด เพียงลูกเท่านั้นที่รู้ว่าพ่อคือพ่อ,
ครู และสัตกูรู วัดเหล่านี้ไม่ได้คงอยู่ที่นั่น เหล่าเทพเคยมีชีวิตอยู่
วัดที่เป็นอนุสรณ์ของพวกเขาก็อยู่ที่นี่ ทั้งหมดนี้ถูกกำหนดไว้แล้วในละคร
ทุกวินาทีสิ่งใหม่ๆก็เกิดขึ้นในขณะที่วงจรก็หมุนต่อไปเรื่อยๆ
พ่อได้ให้คำแนะนำที่ดีมากแก่ลูกๆ
ลูกๆบางคนมีสำนึกที่เป็นร่างอย่างมากด้วยการคิดว่าพวกเขารู้ทุกสิ่ง
พวกเขาไม่แม้กระทั่งจะอ่านมุรลี พวกเขาไม่ได้ให้คุณค่าแก่มุรลีเลย
บาบากระตุ้นลูกว่า: บางครั้งมุรลีดีมาก, ดังนั้นลูกไม่ควรจะขาดมุรลี!
หากลูกขาดมุรลีเป็นเวลา 10-15 วัน ลูกก็ควรนั่งและอ่านมุรลีเหล่านั้น พ่อพูดว่า
ให้ท้าทายพวกเขาและพูดว่าหากใครก็ตามมาและให้ความรู้ของผู้สร้างและตอนเริ่ม,
ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้าง เราจะจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมด
เพียงผู้ที่รู้สิ่งนี้เท่านั้นที่จะสามารถยื่นคำท้าทายนี้ในวิธีนี้ได้
มีเพียงครูผู้รู้คำตอบเท่านั้นที่เขาจะสามารถถามคำถามได้
ครูจะถามคำถามโดยที่เขาไม่รู้คำตอบได้อย่างไร? ลูกบางคนมีทัศนคติของการ “ไม่เอาใจใส่”
ต่อมุรลี พวกเขาพูดว่า เรามีเพียงสายใยกับชีพบาบา
อย่างไรก็ตามลูกต้องรับฟังสิ่งต่างๆที่ชีพบาบาพูดด้วยเช่นกัน,
ไม่ใช่เพียงแค่จดจำท่านเท่านั้น บาบาบอกสิ่งที่หวานชื่นที่ดีมากแก่ลูก
แต่มายาทำให้ลูกหยิ่งยโสอย่างสิ้นเชิง มีคำกล่าวว่า
หนูเจอขมิ้นชิ้นเล็กๆและคิดว่ามันกลายเป็นเจ้าของร้านชำ มีหลายคนที่ไม่อ่านมุรลีเลย
ประเด็นใหม่ๆ ปรากฏขึ้นในมุรลีอย่างต่อเนื่อง
ดังนั้นลูกต้องเข้าใจสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด เมื่อลูกกำลังนั่งในการจดจำระลึกถึงบาบา
ลูกต้องจดจำว่าพ่อนี้คือพ่อ, ครู และสัตกูรูเช่นกัน
ไม่เช่นนั้นแล้วลูกจะศึกษาเล่าเรียนได้อย่างไร? พ่อได้อธิบายทุกสิ่งแก่ลูกๆแล้ว
เป็นลูกๆที่จะเปิดเผยพ่อ ลูกอวดพ่อและพ่ออวดลูก เป็นดวงวิญญาณที่ได้มีการแสดงไว้
และแล้วก็เป็นงานของลูกที่จะอวด(เปิดเผย) พ่อ และแล้วพ่อก็จะไม่ปล่อยวางจากลูก
ท่านจะพูดว่า วันนี้ไปที่สถานที่นี้และวันพรุ่งนี้ไปอีกที่สถานที่หนึ่ง
ไม่มีใครที่สามารถออกคำสั่งแก่ผู้เดียวได้ ผู้คนจะอ่านคำเชิญนี้ในหนังสือพิมพ์
ในเวลานี้ผู้คนในโลกคือผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้า
พ่อผู้เดียวเท่านั้นที่มาและทำให้ลูกกลายเป็นผู้ที่เชื่อในพระเจ้า
เวลานี้ทั้งโลกไม่มีค่าแม้เพียงหนึ่งสตางค์
ไม่ว่าอเมริกาจะมีทรัพย์สมบัติและความมั่งคั่งมากมายเพียงใด,
นั่นก็ไม่มีค่าแม้แต่หนึ่งสตางค์ ทั้งหมดนี้กำลังจะจบสิ้นลง
ในบรรดาทั้งโลกมีเพียงลูกเท่านั้นที่กลับมามีค่าเต็มบาท
ที่นั่นจะไม่มีใครยากจนข้นแค้น
ลูกๆควรไตร่ตรองความรู้นี้อย่างสม่ำเสมอและอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใส มีการจดจำกันว่า
หากลูกต้องการที่จะรู้ถึงความสุขที่เหนือประสาทสัมผัสให้ถามโก๊ปและโก๊ปี้
สิ่งเหล่านี้ใช้กับยุคบรรจบพบกันเท่านั้น ไม่มีใครอื่นรู้เกี่ยวกับยุคบรรจบพบกัน
ด้วยการรับใช้ในอัตราเร็ว, คำยกย่องของยุคบรรจบพบกันก็อาจจะปรากฏขึ้น
เคยมีคำกล่าวว่า โอ้ พระเจ้า การละเล่นของท่านนั้นมหัศจรรย์!
ไม่มีใครรู้ว่าพระเจ้าคือพ่อครูและสัตกูรู พ่อสอนลูกๆ อย่างต่อเนื่อง
ความซาบซึ้งนี้ควรจะคงอยู่อย่างมั่นคงในลูกๆ
ลูกควรจะมีความซาบซึ้งนี้จนกระทั่งถึงเวลาสุดท้าย
เวลานี้ความซาบซึ้งเหมือนกับน้ำโซดาอย่างเร็วมาก โซดาฟองก็ยุบลง
หากลูกเก็บโซดาไว้สักครู่ โซดาจะกลายเป็นน้ำเกลือ สิ่งนี้ไม่ควรเกิดขึ้น
ลูกควรอธิบายแก่ผู้คนในวิธีเช่นนั้นที่พวกเขาเริ่มมหัศจรรย์
พวกเขาพูดว่านี่เป็นสิ่งดี
แต่เป็นสิ่งที่ยากมากสำหรับพวกเขาที่จะหาเวลาที่จะทำความเข้าใจและทำให้ชีวิตของพวกเขาเป็นเช่นนี้
บาบาไม่ได้ห้ามลูกไม่ให้ทำธุรกิจฯลฯ
เพียงแค่กลับมาบริสุทธิ์และจดจำทุกสิ่งที่บาบาสอนลูก ผู้เดียวนี้คือครูของลูก
และนี่คือการศึกษาที่ไม่ธรรมดา ไม่มีมนุษย์ใดสามารถสอนความรู้นี้แก่ลูกได้
พ่อเข้ามาในพาหนะที่โชคดีนี้และสอนลูก พ่อได้อธิบายแล้วว่า
นี่คือบัลลังก์ของลูกที่ดวงวิญญาณ ภาพลักษณ์อมตะได้เข้ามาและนั่ง
ลูกได้รับบทบาททั้งหมดนั้นแล้ว เวลานี้ลูกเข้าใจว่านี่คือสิ่งที่แท้จริง
สิ่งอื่นๆทั้งหมดนั้นเป็นของปลอม
ลูกต้องซึมซับสิ่งนี้อย่างดีมากและผูกปมเพื่อที่ทุกครั้งที่ลูกสัมผัสสิ่งนี้ลูกก็จะจดจำได้
อย่างไรก็ตามบางครั้งลูกก็ลืมว่าเหตุใดจึงมีการผูกเงื่อนปมนั้นไว้
ลูกต้องจดจำสิ่งนี้อย่างมั่นคง
พร้อมกับการจดจำระลึกถึงพ่อความรู้ก็จำเป็นด้วยเช่นกัน
มีการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต จงกลายเป็นลูกๆ ที่อ่อนหวาน!
แม้ว่าบาบาเข้าใจว่าลูกๆศึกษาเล่าเรียนทุกๆวงจรและประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกต่างลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
ครูผู้ที่สอนลูกก็ยังคงดลใจให้ลูกทำความเพียรพยายาม ลูกลืมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เหตุนั้นเองจึงได้มีการเตือนลูกให้จดจำชีพบาบา ท่านคือพ่อ ครู และสัตกูรูของลูก
เด็กเล็กๆ จะไม่มีการจดจำระลึกถึงในลักษณะนี้
ลูกไม่สามารถพูดถึงศรีกฤษณะว่าเขาเป็นพ่อ ครู และสัตกูรู เจ้าชายของยุคทอง,
ศรีกฤษณะจะสามารถเป็นกูรูได้อย่างไร? ลูกต้องการกูรูในเวลาของความตกต่ำ
ได้เคยมีการจดจำว่าพ่อมาและให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
พวกเขาทำให้ศรีกฤษณะดำเหมือนกับถ่าน พ่อพูดว่า ด้วยการนั่งบนกองไฟของตัณหาราคะ
ทุกคนในเวลานี้จึงกลายเป็นเหมือนถ่าน เหตุนี้เองเขาจึงถูกเรียกว่าน่าเกลียด
เรื่องเหล่านี้ลึกล้ำมากที่จะเข้าใจ ทุกคนศึกษากีตะ
เป็นเพียงผู้คนของบารัตเท่านั้นที่เชื่อทุกคัมภีร์ พวกเขาเก็บสัญลักษณ์ของทุกคนไว้
และแล้วดังนั้นลูกสามารถพูดถึงสิ่งนั้นว่าอะไร?
นั่นหมายความว่าความเลื่อมใสศรัทธาของพวกเขานั้นมีสิ่งเจือปน
ความเลื่อมใสศรัทธาที่ไม่มีอะไรเจือปนเป็นความเลื่อมใสศรัทธาของชีวาผู้เดียวเท่านั้น
จากชีพบาบาเท่านั้นที่ลูกได้รับความรู้นี้ ความรู้นี้แตกต่างไป
สิ่งนี้ถูกเรียกว่าความรู้ทางจิต อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ละทิ้งความซาบซึ้งของสิ่งที่สูญสลายใดๆ
และรักษาความซาบซึ้งทางจิตว่าเวลานี้ลูกกำลังเปลี่ยนจากผู้ที่ไม่มีค่าแม้แต่เศษสตางค์ให้กลายเป็นผู้ที่มีค่าเต็มบาท
พระเจ้าเองกำลังสอนลูกและการศึกษาของลูกก็ไม่ธรรมดา
2.
กลายเป็นผู้ที่เชื่อในพระเจ้าและรับใช้เพื่อเปิดเผยพ่อ
ลูกต้องไม่กลับมาหยิ่งยโสและขาดมุรลีใด
พร:
ขอให้ลูกกลายเป็นดวงวิญญาณที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาผู้ที่แสดงการกระทำที่สูงส่งอย่างสม่ำเสมอด้วยพื้นฐานของความบริสุทธิ์
ความบริสุทธิ์ทำให้ลูกมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา
ผู้ที่แสดงการกระทำที่สูงส่งอยู่อย่างสม่ำเสมอจะกลับมามีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา
อย่างไรก็ตามความบริสุทธิ์ไม่ใช่เป็นเพียงแค่การถือพรหมจรรย์
แต่ไม่มีความคิดในด้านลบเกี่ยวกับผู้ใดในจิตใจของลูก ไม่มีคำพูดที่ไม่เหมาะสม
ไม่มีความแตกต่างในความสัมพันธ์และสายใยของลูก
ให้มีความสัมพันธ์ที่ดีเหมือนกันกับทุกคน เมื่อไม่มีความไม่บริสุทธิ์ในความคิด,คำพูดและการกระทำของลูก
และแล้วลูกก็จะถูกกล่าวได้ว่าเป็นดวงวิญญาณผู้ที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา “ฉันคือดวงวิญญาณที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาสูงสุด”
ด้วยการมีสำนึกรู้นี้ลูกสามารถทำให้รากฐานของความบริสุทธิ์ของลูกเข้มแข็ง
คติพจน์:
จงมีความซาบซึ้งทางจิตนี้อย่างสม่ำเสมอ “ว้า เร เม”(ความมหัศจรรย์ของตัวฉัน)
แล้วลูกก็จะร่ายรำในความสุขในจิตใจและร่างกายของลูกอย่างเป็นธรรมชาติ