20.06.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน อย่าได้สูญเสียเวลาของลูกในการไล่ตามถั่วหนึ่งกำมือ (สิ่งที่มีค่าเล็กน้อย)
ในเวลานี้จงกลายเป็นผู้ช่วยของพ่อและประกาศเกียรติคุณชื่อเสียงของพ่อ (สำหรับกุมารีโดยเฉพาะ)
คำถาม:
อะไรคือสิ่งชี้บอกว่าลูกกำลังก้าวหน้าไปในหนทางของความรู้นี้?
คำตอบ:
ลูกๆที่จดจำดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุขเสมอ
และผู้ที่สติปัญญาของเขาไม่ได้เร่ร่อนไปที่ใดในเวลาของการจดจำระลึกถึง
ผู้ที่ไม่มีความคิดที่ไร้ประโยชน์ในสติปัญญาของพวกเขา
ผู้ที่สติปัญญาของพวกเขามีสมาธิ ผู้ที่ไม่ได้สัปหงกและผู้ที่มีปรอทของความสุขที่สูง
เป็นข้อพิสูจน์ให้เห็นว่าพวกเขากำลังก้าวหน้าไปในหนทางแห่งความรู้นี้
โอมชานติ
ลูกๆนั่งอยู่ที่นี่เป็นเวลานานมาก
สิ่งนี้เข้าไปอยู่ในหัวใจของลูกราวกับว่าลูกกำลังนั่งอยู่ในชีวาลายา (วัดของชีวา)
ลูกจดจำชีพบาบาและลูกก็จดจำสวรรค์ด้วยเช่นกัน
ด้วยการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่ลูกได้รับความสุข
ถ้าสติปัญญาของลูกจดจำว่าลูกกำลังนั่งอยู่ในชีวาลายาลูกก็จะมีความสุข
ในที่สุดแล้วทุกคนต้องไปสู่ชีวาลายา ไม่มีใครจะนั่งอย่างถาวรในดินแดนแห่งความสงบ
ที่จริงแล้วดินแดนแห่งความสงบเรียกว่าชีวาลายา
และดินแดนแห่งความสุขเรียกว่าชีวาลายาด้วยเช่นกัน ทั้งสองที่ก่อตั้งโดยพ่อ
ลูกๆต้องจดจำทั้งสองนี้ ชีวาลายานั้นสำหรับความสงบและอีกชีวาลายาหนึ่งสำหรับความสุข
นี่คือดินแดนแห่งความทุกข์ เวลานี้ลูกกำลังนั่งอยู่ในยุคบรรจบพบกัน
ลูกต้องไม่จดจำสิ่งใดนอกจากดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข
ไม่ว่าลูกจะนั่งอยู่ที่ไหนก็ตาม แม้ว่าลูกกำลังอยู่ในธุรกิจของลูก
ลูกควรจะจดจำชีวาลายาทั้งสองในสติปัญญาของลูก ลูกต้องลืมดินแดนแห่งความทุกข์
ลูกๆรู้ว่าโรงค้าประเวณีนี้หรือดินแดนแห่งความทุกข์นี้จะจบสิ้นลงในขณะนี้
ลูกๆไม่ควรจะสัปหงกในขณะที่นั่งอยู่ที่นี่
สติปัญญาของลูกๆหลายคนก็เร่ร่อนไปในทิศทางอื่น มีอุปสรรคต่างๆของมายา
พ่อบอกลูกซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า ลูกๆ มานมานะบาฟ!
พ่อบอกลูกถึงวิธีการที่หลากหลายด้วยเช่นกัน
ในขณะที่ลูกกำลังนั่งอยู่ที่นี่จงทำให้สติปัญญาของลูกจดจำว่าลูกจะไปที่ชีวาลายา,ดินแดนแห่งความสงบก่อนและจากนั้นลูกก็จะไปยังดินแดนแห่งความสุข
ด้วยการจดจำสิ่งนี้บาปของลูกจะถูกตัดออกไปอย่างต่อเนื่อง
ยิ่งลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงมากเท่าไหร่ ลูกก็จะก้าวหน้าไปมากเท่านั้น
ลูกไม่ควรจะนั่งที่นี่ด้วยความคิดอื่นใด
มิฉะนั้นลูกก็จะสร้างความเสียหายให้แก่ผู้อื่น แทนที่จะให้คุณประโยชน์แก่พวกเขา
ลูกก็จะสร้างความสูญเสียแก่พวกเขา ก่อนหน้านี้เมื่อมีการทำให้ลูกนั่งสมาธิ
จะมีการให้ใครบางคนนั่งอยู่เบื้องหน้าลูกเพื่อที่จะตรวจสอบว่าใครกำลังนั่งสัปหงกและใครกำลังนั่งหลับตา
ดังนั้นลูกควรอยู่อย่างระมัดระวังมาก
พ่อก็เคยเห็นเช่นกันว่าโยคะของสติปัญญาของลูกเร่ร่อนไปที่ไหนหรือไม่
หรือว่าลูกสัปหงกหรือไม่ ผู้คนมากมายมาที่นี่และไม่เข้าใจอะไรเลย
ครูบราห์มินนำพวกเขามา นักเรียนที่ดีมากควรจะอยู่ข้างหน้าชีพบาบา
เพื่อที่พวกเขาจะไม่สร้างความประทับใจที่ผิด เพราะผู้เดียวนั้นไม่ได้เป็นครูธรรมดา
พ่อนั่งที่นี่และสอนลูก ลูกควรจะนั่งที่นี่ด้วยความระมัดระวังอย่างมาก
บาบาทำให้ลูกนั่งในความสงบเป็นเวลา 15 นาที แต่ลูกก็นั่งเป็นเวลา 1 หรือ 2 ชั่วโมง
ไม่ใช่ทุกคนจะเป็นมหาระตี ผู้ที่อ่อนแอต้องได้รับการตักเตือน
จากการได้รับการตักเตือน พวกเขาก็จะตื่นตัวและระมัดระวัง
เป็นราวกับว่าผู้ที่ไม่อยู่ในการจดจำระลึกถึงแต่เฝ้าแต่มีความคิดที่ไร้ประโยชน์กำลังสร้างอุปสรรค
เพราะสติปัญญาของพวกเขาเฝ้าแต่เร่ร่อนไปที่ใดที่หนึ่ง ทุกคน ไม่ว่าจะเป็นคนขี่ช้าง,
คนขี่ม้า, และทหารเดินเท้ากำลังนั่งอยู่ที่นี่
วันนี้บาบามาไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้ แบบจำลองของชีวาลายา,โรงค้าประเวณีและยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด
ทั้งสามสิ่งนี้ที่ลูกๆได้แสดงไว้ที่พิพิธภัณฑ์และนิทรรศการเป็นวิธีที่ดีมากที่จะอธิบายความรู้ให้แก่ผู้คน
ลูกควรทำให้แบบจำลองมีขนาดใหญ่มาก
ลูกควรได้ห้องประชุมที่ใหญ่ที่สุดและดีที่สุดสำหรับการแสดงรูปแบบจำลองนี้
เพื่อที่สิ่งนี้จะอยู่ในสติปัญญาของผู้คนได้อย่างรวดเร็ว
ลูกๆควรคิดเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้และคิดว่าจะปรับปรุงรูปจำลองนั้นให้ดีขึ้นอย่างไร
ลูกควรทำรูปจำลองของยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุดนี้ให้ดีมาก
ผู้คนสามารถได้รับความเข้าใจที่ดีมากด้วยสิ่งนั้น
ลูกแสดงให้เห็นว่ามีห้าถึงหกคนกำลังนั่งในทาปาเซียด้วย แต่ไม่ใช่ ลูกควรแสดงให้เห็น
10 ถึง 15 คนกำลังนั่งในทาปาเซีย ลูกควรจะทำภาพที่ใหญ่มากและเขียนอย่างชัดเจนมาก
ลูกอธิบายอย่างมากแต่ผู้คนก็ยังไม่เข้าใจอย่างแท้จริง
ลูกพยายามที่จะอธิบายแต่พวกเขาก็มีสติปัญญาที่เป็นหิน
ดังนั้นมากเท่าที่จะเป็นไปได้ลูกควรจะอธิบายให้ชัดเจนอย่างมาก
ผู้ที่ข้องแวะอยู่ในงานรับใช้ควรที่จะคิดเกี่ยวกับวิธีที่จะเพิ่มงานรับใช้
ไม่ได้มีความสุขมากมายนักในการอธิบายด้วยการใช้เครื่องฉายโปรเจคเตอร์และนิทรรศการเท่ากับเมื่อลูกอธิบายที่พิพิธภัณฑ์
พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งใดเลยด้วยการใช้เครื่องโปรเจคเตอร์
สิ่งที่ดีที่สุดคือพิพิธภัณฑ์ แม้ว่ามันอาจจะมีขนาดเล็กก็ตาม
ในห้องหนึ่งควรจะมีฉากของชีวาลายา โรงค้าประเวณี
และยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด
ต้องใช้สติปัญญาที่กว้างใหญ่มากที่จะอธิบายสิ่งนี้
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดและครูที่ไม่มีขีดจำกัดได้มาแล้ว
แต่ท่านก็จะไม่ได้เพียงแค่จะนั่งลงและคิดว่าลูกๆควรจะสอบผ่าน M.A. หรือ B.A.(หลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิตหรือปริญญาตรี)ของพวกเขา
พ่อไม่ได้เพียงแค่จะนั่งอยู่ที่นี่ ท่านจะจากไปในเวลาอันสั้น
มีเวลาเหลือเพียงเล็กน้อยและผู้คนก็ยังไม่ตื่นขึ้นมา
ผู้ที่เป็นลูกสาวที่ดีก็จะพูดว่า ทำไมฉันต้องสูญเสียเวลาของฉันเพื่อเงินเพียงแค่
400 ถึง 500 รูปีเหล่านี้? แล้วฉันจะได้รับสถานภาพใดในชีวาลายา?
บาบาเห็นว่ากุมารีนั้นเป็นอิสระ ไม่ว่าลูกจะได้รับเงินเดือนสูงเท่าไหร่ก็ตาม
นั่นก็เหมือนกับถั่วเพียงหนึ่งกำมือ ทั้งหมดนั้นกำลังจะจบสิ้นลง
จะไม่มีสิ่งใดหลงเหลืออยู่ เวลานี้พ่อมาเพื่อทำให้ลูกละทิ้งถั่วหนึ่งกำมือ
อย่างไรก็ตามบางคนก็ไม่ปล่อยวางเลย ที่นั่นลูกได้รับถั่วหนึ่งกำมือ
และที่นี่ลูกได้รับอำนาจในการปกครองโลก
สิ่งเหล่านั้นเป็นเพียงถั่วที่มีค่าไม่กี่สตางค์
แล้วเหตุใดลูกถึงทำให้ตนเองทุกข์ด้วยการวิ่งไล่ตามสิ่งเหล่านั้น? กุมารีเป็นอิสระ
การศึกษานั้นก็มีค่าเพียงไม่กี่สตางค์เท่านั้น
หากลูกหยุดการศึกษาเล่าเรียนนั้นและเฝ้าแต่ศึกษาความรู้นี้อย่างต่อเนื่อง
สติปัญญาของลูกก็จะเปิด
ลูกสาวเล็กๆควรจะนั่งลงและให้ความรู้แก่ผู้ที่แก่กว่าและอธิบายว่าพ่อมาเพื่อก่อตั้งชีวาลายา
ลูกรู้ว่าทุกสิ่งที่นี่จะกลายเป็นฝุ่น ลูกจะไม่มีแม้แต่ถั่วเหล่านั้นในโชคของลูก
บางคนอาจจะมีถั่วห้าเม็ด นั่นคือห้าแสนรูปีในมือของพวกเขา
แต่นั่นก็จะถูกทำลายเช่นกัน ขณะนี้มีเวลาเหลืออยู่น้อยมาก
แต่ละวันสถานการณ์ก็เลวร้ายลง ทันใดนั้นก็มีภัยพิบัติ ความตายก็จะเกิดขึ้นโดยทันที
แม้ขณะในขณะที่กำลังกำถั่วไว้ในมือของพวกเขา พวกเขาก็จากร่างของพวกเขา
ดังนั้นผู้คนจะได้รับการปลดปล่อยจากพฤติกรรมที่เป็นเช่นลิงนี้
อย่าได้มีความสุขเพียงแค่ได้เห็นพิพิธภัณฑ์ ลูกต้องแสดงความมหัศจรรย์
ผู้คนจะต้องได้รับการเปลี่ยนแปลง พ่อกำลังให้อำนาจในการปกครองโลกแก่ลูกๆ
อย่างไรก็ตามบางคนก็ไม่มีแม้กระทั่งถั่วในโชคของพวกเขา ทุกสิ่งจะถูกทำลาย
แทนที่จะเป็นเช่นนั้น, ทำไมไม่ประกาศสิทธิ์ในอำนาจในการปกครองจากพ่อ?
ไม่มีความยากลำบากใดๆเลยในสิ่งนี้
ลูกเพียงแค่ต้องจดจำพ่อและควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง
ลูกต้องทำให้มือที่กำถั่วของลูกว่างเปล่าและเติมด้วยเพชรพลอยไว้ในมือและกลับบ้าน
พ่ออธิบายว่า ลูกๆที่แสนหวาน
เหตุใดลูกจึงสูญเสียเวลาของลูกจากการวิ่งไล่ตามถั่วหนึ่งกำมือเล่า? ใช่
หากใครบางคนแก่ชราและมีลูกมากมาย เขาก็ต้องดูแลลูกๆของเขา
เป็นสิ่งที่ง่ายดายอย่างมากสำหรับกุมารี
เมื่อใครก็ตามมาเพียงแค่อธิบายแก่พวกเขาว่าพ่อกำลังให้อำนาจในการปกครองนี้แก่เรา
ดังนั้นจึงควรจะประกาศสิทธิ์ในอำนาจในการปกครอง
เวลานี้กำมือของลูกกำลังจะกลับมาเต็มไปด้วยเพชร ทุกสิ่งอื่นกำลังจะถูกทำลาย
พ่ออธิบายว่า ลูกได้ทำบาปมาเป็นเวลาถึง 63 ชาติเกิด
บาปอื่นๆคือการประณามพ่อและเหล่าเทพ
ลูกได้กลับมามีกิเลสและลูกก็เคยดูหมิ่นพ่อด้วยเช่นกัน ลูกเคยดูหมิ่นพ่ออย่างมากมาย
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆว่า ลูกๆอย่าได้สูญเสียเวลาของลูก อย่าได้พูดว่า บาบา
ฉันไม่สามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงได้ จงพูดว่า บาบา
ฉันไม่สามารถจดจำได้ว่าฉันเป็นดวงวิญญาณ ฉันลืมตนเอง
การมีสำนึกที่เป็นร่างหมายถึงการลืมตนเอง
หากลูกไม่สามารถที่จะจดจำว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณแล้วลูกจะสามารถจดจำพ่อได้อย่างไร?
จุดหมายปลายทางนั้นสูงมาก นี่เป็นสิ่งที่ง่ายมากด้วยเช่นกัน แต่ใช่
มีการต่อต้านจากมายาด้วย แม้ว่าผู้คนจะศึกษากีตะ ฯลฯ
พวกเขาก็ไม่เข้าใจความหมายของสิ่งนั้นเลย คัมภีร์หลักสำหรับบารัตคือกีตะ
แต่ละศาสนาก็มีคัมภีร์ของตนเอง
ไม่มีผู้ใดที่ก่อตั้งศาสนาจะสามารถเรียกได้ว่าเป็นสัตกูรู
นี่คือความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ มีเพียงสัตกูรูเดียวเท่านั้น
แต่มีผู้คนมากมายที่เรียกตนเองว่ากูรู หากใครบางคนสอนงานของช่างไม้หรือวิศวกร
เขาก็เป็นกูรูเช่นกัน ใครก็ตามที่สอนบางสิ่งคือกูรู แต่มีเพียงสัตกูรูเดียวเท่านั้น
เวลานี้ลูกได้พบกับสัตกูรูแล้ว ท่านคือพ่อที่แท้จริงและครูที่แท้จริงด้วยเช่นกัน
เหตุนี้เองลูกๆไม่ควรที่จะไม่ระมัดระวัง
ลูกไปจากที่นี่หลังจากที่ได้รับความสดชื่นเป็นอย่างดีมาก
แต่ลูกก็ลืมทุกสิ่งทันทีที่ลูกไปถึงบ้าน มีการลงโทษอย่างมากในกรงขังของครรภ์
ที่นั่นครรภ์คือปราสาทราชวัง
ไม่มีการทำกรรมที่เป็นบาปใดๆที่ใครจะต้องสัมผัสกับการลงโทษที่นี่(ในมธุบัน)
ลูกๆก็เข้าใจว่าลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนกับพ่อเป็นการส่วนตัว ภายนอก,ที่บ้านของลูก,
ลูกจะไม่พูดสิ่งเดียวกัน ที่นั่นลูกจะเข้าใจว่าพี่น้องของลูกกำลังสอนลูก
ลูกมาที่นี่โดยตรงเบื้องหน้าของพ่อ พ่ออธิบายแก่ลูกๆอย่างดีมาก
มีความแตกต่างระหว่างวิธีที่พ่ออธิบายและวิธีที่ลูกๆอธิบาย
พ่อนั่งที่นี่และเตือนลูกๆ ท่านอธิบายแก่ลูก พ่อพูดว่า, “ลูกๆ” และอธิบายแก่ลูก
ลูกเข้าใจเกี่ยวกับชีวาลายา(วัดของชีวา)และโรงค้าประเวณี( Vaishyalaya แวชาลายา)
นี่เป็นเรื่องที่ไม่มีขีดจำกัด
แสดงสิ่งนี้ให้เห็นอย่างชัดเจนเพื่อที่ผู้คนจะสามารถมีความสุขได้
ที่นั่นลูกอธิบายในลักษณะที่เบาสบาย
แต่ลูกต้องอธิบายให้แก่พวกเขาอย่างจริงจังเพื่อที่พวกเขาจะสามารถเข้าใจได้อย่างชัดเจนมาก
จงมีความเมตตาต่อตนเอง ลูกจะเพียงแค่อยู่ในโรงค้าประเวณีนี้หรือ?
บาบาก็มีความคิดเกี่ยวกับวิธีที่จะอธิบาย ลูกๆก็ทำความเพียรพยายามอย่างมาก
แต่มันก็เหมือนราวกับว่าไม่มีอะไรซึมเข้าไป พวกเขาเฝ้าแต่พูดว่า, “ใช่ ใช่
นี่เป็นสิ่งที่ดีมาก และเธอควรจะอธิบายสิ่งนี้ในหมู่บ้านด้วยเช่นกัน”,
แม้ว่าพวกเขาเองจะไม่เข้าใจสิ่งใด
ผู้คนที่มั่งคั่งที่มีเงินมากมายก็จะไม่เข้าใจอะไรเลย
พวกเขาไม่ได้ให้ความใส่ใจต่อสิ่งนี้เลย พวกเขาจะมาในเวลาสุดท้าย
แต่แล้วมันก็จะสายเกินไป
ทรัพย์สมบัติของพวกเขาก็จะไม่ได้มีประโยชน์ใดและพวกเขาก็จะไม่สามารถอยู่ในโยคะได้
อย่างไรก็ตาม ใช่ หากพวกเขารับฟังสิ่งนี้ พวกเขาก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของปวงประชา
ผู้ที่ยากจนสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงมาก ลูกกุมารีมีอะไร?
กุมารีกล่าวได้ว่ายากจน เพราะเป็นลูกชายที่ได้รับมรดกของพ่อของพวกเขา แต่ใช่
หลังจากที่ได้ยกกุมารีให้ เธอก็ข้องแวะในกิเลส พวกเขาพูดว่า
แต่งงานกันนะแล้วฉันจะให้เงินแก่เธอ หากลูกต้องการที่จะอยู่อย่างบริสุทธิ์
ลูกก็จะไม่ได้รับแม้แต่หนึ่งสตางค์ ดูที่ทัศนคติของพวกเขา ลูกต้องไม่หวาดกลัวผู้ใด
ลูกควรที่จะอธิบายทุกสิ่งอย่างเปิดเผย ลูกควรจะตื่นตัวอย่างมาก
ลูกกำลังบอกสัจจะที่สมบูรณ์ นี่คือยุคบรรจบพบกัน
ในด้านนั้นมีถั่วหนึ่งกำมือและในด้านนี้มีเพชรหนึ่งกำมือ จากการเป็นเหมือนลิง
เวลานี้ลูกกำลังจะกลับมามีค่าที่จะอยู่ในวัด
ลูกควรจะทำความเพียรพยายามและได้รับชาติเกิดที่เป็นเช่นเพชร
ใบหน้าของลูกควรจะเป็นเหมือนกับสิงโตที่กล้าหาญ
ใบหน้าของบางคนเป็นเหมือนกับแพะที่ขี้ขลาด พวกเขาจะหวาดกลัวแม้แต่เสียงเล็กน้อย
พ่อเตือนลูกๆทุกคน กุมารีไม่ควรจะติดกับ
หากลูกติดกับในบ่วงพันธะลูกก็จะถูกทุบตีเพื่อกิเลส หากลูกซึมซับความรู้เป็นอย่างดี
ลูกก็จะกลายเป็นจักรพรรดินีของโลก พ่อพูดว่า
พ่อมาเพื่อที่จะให้อำนาจในการปกครองโลกแก่ลูก
อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในโชคของใครบางคน พ่อคือเจ้าแห่งคนจน กุมารีนั้นยากจน
เมื่อพ่อแม่ไม่สามารถทำให้ลูกสาวแต่งงานได้ พวกเขาก็ให้เธอไป
ดังนั้นกุมารีควรจะมีความซาบซึ้งอย่างมาก
ฉันควรจะศึกษาเล่าเรียนเป็นอย่างดีและประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่ดี
นักเรียนที่ดีจะให้ความใส่ใจต่อการศึกษาเล่าเรียนของพวกเขา
เพื่อที่พวกเขาจะสอบผ่านด้วยเกียรตินิยม แล้วพวกเขาคือผู้ที่ได้รับทุนการศึกษา
ยิ่งลูกทำความเพียรพยายามมากเท่าไหร่ ลูกก็จะได้รับสถานภาพที่สูงมากเท่านั้น
และนั่นเช่นกันจะเป็นไปสำหรับ 21 ชาติเกิด ที่นี่มีความสุขชั่วคราว
วันนี้ลูกได้รับสถานภาพ แต่หากลูกตายในวันถัดไปทุกสิ่งก็จบสิ้นลง
มีความแตกต่างระหว่างโยคีและโบคีใช่ไหม (ผู้ที่ข้องแวะในความสุขจากการใช้ประสาทสัมผัส)
พ่อพูดว่า ให้ความใส่ใจต่อผู้ที่ยากจนมากกว่า
แทบจะไม่มีผู้ที่ร่ำรวยใดๆจะใส่ใจสิ่งนี้ พวกเขาเพียงแต่พูดว่า สิ่งนี้ดีมาก
องค์กรนี้ดีมากและสิ่งนี้จะให้ประโยชน์แก่ผู้คนมากมาย
พวกเขาเองไม่ได้รับประโยชน์อะไรเลย พวกเขาพูดว่าสิ่งนี้ดีมาก
แต่ทันทีที่พวกเขาออกไปข้างนอกทุกสิ่งก็จบสิ้นลง
มายานั่งอยู่พร้อมกับไม้และทำให้พวกเขาสูญเสียความกระตือรือร้นทั้งหมด
ด้วยการตบตีลูกเพียงครั้งเดียว เธอก็ทำให้พวกเขาสูญเสียสติปัญญาทั้งหมดของพวกเขา
พ่ออธิบายว่า ดูซิสภาพของบารัตได้กลายเป็นเช่นไร ลูกๆลูกเข้าใจละครนี้เป็นอย่างดี
อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ละทิ้งถั่วหนึ่งกำมือและทำความเพียรพยายามอย่างเต็มที่เพื่อประกาศสิทธิ์ในอำนาจในการปกครองโลกจากพ่อ
อย่าได้หวาดกลัวสิ่งใด จงไม่ขลาดกลัวและอยู่อย่างเป็นอิสระจากบ่วงพันธะ
ใช้เวลาของลูกไปในทางที่มีค่าในการหารายได้ที่แท้จริง
2.
ลืมดินแดนของความทุกข์นี้และจดจำชีวาลายา, นั่นคือ,
ดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข
ตระหนักถึงอุปสรรคของมายาและคงอยู่อย่างระมัดระวังจากสิ่งเหล่านั้น
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้เอาชนะความผูกพันยึดมั่นและเป็นตัวแห่งการจดจำระลึกถึงโดยการศึกษาและสอนบทเรียนของกีตะ
บทเรียนแรกของความรู้เกี่ยวกับกีตะคือ: กลายเป็นดวงวิญญาณที่ปราศจากร่าง
และบทเรียนสุดท้ายคือกลายเป็นผู้เอาชนะความผูกพันยึดมั่นและเป็นตัวแห่งการจดจำระลึกถึง
บทเรียนแรกคือวิธีการและบทเรียนสุดท้ายเป็นผลลัพธ์ของวิธีการ
ดังนั้นในทุกช่วงเวลาก่อนอื่นใดจงศึกษาบทเรียนเหล่านี้ด้วยตัวลูกเองแล้วจึงสอนบทเรียนนี้แก่ผู้อื่น
มีการกระทำที่สูงส่งเช่นนั้นที่เมื่อเห็นลูกแสดงการกระทำที่สูงส่ง
ดวงวิญญาณทั้งหมดจะกระทำกรรมที่สูงส่งและสามารถทำให้เส้นโชคของพวกเขาสูงส่ง
คติพจน์:
คงอยู่อย่างหลอมรวมในความรักของพระเจ้าและลูกจะได้รับการปลดปล่อยจากการทำงานหนัก