21.09.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน พ่อมาทุกๆวงจร เพื่อให้คำแนะนำของพ่อแก่ลูก
ลูกต้องให้คำแนะนำที่ถูกต้องแม่นยำของพ่อแก่ทุกคนเช่นกัน
คำถาม:
เมื่อได้ยินคำถามใดจากลูกๆ ซึ่งทำให้พ่อประหลาดใจ?
คำตอบ:
ลูกๆ พูดว่า
บาบา เป็นเรื่องยากมากที่จะให้คำแนะนำของท่าน
เราจะสามารถให้คำแนะนำของท่านได้อย่างไร? พ่อประหลาดใจเมื่อได้ยินคำถามนี้
เพราะพ่อได้ไห้คำแนะนำของพ่อแก่ลูกที่ลูกจะสามารถให้คำแนะนำนั้นแก่ผู้อื่นได้
ไม่มีอะไรยากเลยเกี่ยวกับสิ่งนี้ เป็นสิ่งที่ง่ายดายมาก
ดวงวิญญาณทั้งหมดนั้นไม่มีตัวตน
และดังนั้นพ่อของพวกเขาก็ต้องไม่มีตัวตนเช่นกันอย่างแน่นอน
โอมชานติ
ลูกๆ ทางจิตที่สุดแสนหวานเข้าใจว่าลูกกำลังนั่งอยู่กับพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ลูกรู้เช่นกันว่าพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดมาในพาหนะนี้ เมื่อลูกพูดว่า “บัพดาดา”
ลูกก็รู้ว่านั่นคือชีพบาบาที่กำลังนั่งในพาหนะนี้และกำลังให้คำแนะนำของท่านแก่ลูก
ลูกๆ รู้ว่าท่านคือบาบา
บาบาให้คำแนะนำแก่ลูกให้จดจำพ่อทางจิตเพื่อที่บาปของลูกจะสามารถถูกเผาไปได้
สิ่งนี้ก็เรียกว่าไฟโยคะเช่นกัน เวลานี้ลูกได้ตระหนักรู้จักพ่อแล้ว
ดังนั้นลูกจะสามารถถามได้อย่างไรว่า
ฉันจะสามารถให้คำแนะนำของพ่อแก่ผู้อื่นได้อย่างไร?
ลูกมีคำแนะนำของพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดและดังนั้นลูกสามารถให้คำแนะนำนั้นแก่ผู้อื่นได้อย่างแน่นอน
คำถามที่ว่าจะให้คำแนะนำของท่านได้อย่างไรนั้นไม่สามารถแม้แต่จะเกิดขึ้นได้
เช่นที่ลูกมาเพื่อที่จะรู้จักพ่อ
ในทำนองเดียวกันลูกสามารถบอกพวกเขาว่ามีพ่อเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นของดวงวิญญาณทั้งหมด
ไม่จำเป็นที่จะต้องสับสนเกี่ยวกับสิ่งนี้ บางคนพูดว่า
บาบาเป็นเรื่องยากมากที่จะให้คำแนะนำของท่าน โอ้!
ไม่มีเรื่องของความยากลำบากใดๆในการให้คำแนะนำของพ่อ
แม้แต่สัตว์ก็เข้าใจด้วยสัญญาณว่ามันเป็นลูกของผู้นั้นผู้นี้
ลูกเข้าใจด้วยเช่นกันว่าท่านคือพ่อของเราดวงวิญญาณ ฉัน,ดวงวิญญาณเวลานี้อยู่ในร่างนี้
บาบาได้อธิบายแล้วว่าดวงวิญญาณของท่านคือภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะ
ไม่ใช่ว่าท่านไม่มีรูป ลูกๆ ได้ตระหนักรู้จักท่านแล้ว นี่คือประเด็นที่ง่ายดายมาก
มีพ่อที่ไม่มีตัวตนผู้เดียวเท่านั้นของดวงวิญญาณทั้งหมด
ดวงวิญญาณทั้งหมดคือพี่น้องชาย ลูกๆ ของพ่อ เราได้รับมรดกจากพ่อ
ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าไม่เคยมีเด็กในโลกนี้ที่จะไม่รู้จักพ่อของเขาและสิ่งสร้างของเขา
เขาจะรู้ด้วยเช่นกันว่าพ่อของเขามีทรัพย์สมบัติอะไร
นี่คือการพบปะของดวงวิญญาณกับดวงวิญญาณสูงสุด นี่คือชุมนุมที่ให้คุณประโยชน์
พ่อคือผู้ให้คุณประโยชน์ ท่านนำคุณประโยชน์มาอย่างใหญ่หลวงมา
ด้วยการตระหนักรู้จักพ่อลูกเข้าใจว่าลูกได้รับมรดกที่ไม่มีขีดจำกัดจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
สาวกของซันยาสซีและกูรูเหล่านั้นไม่ได้รู้เกี่ยวกับมรดกของกูรูของพวกเขา
แทบจะไม่มีใครในบรรดาสาวกเหล่านั้นที่จะรู้ว่ากูรูของเขามีทรัพย์สมบัติอะไร
เวลานี้อยู่ในสติปัญญาของลูก: นี่คือชีพบาบาและท่านมีทรัพย์สมบัติเช่นกัน ลูกๆ
เข้าใจว่าทรัพย์สมบัติของพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดคืออาณาจักรของโลกแห่งสวรรค์
ประเด็นนี้ไม่ได้อยู่ในสติปัญญาของใครนอกจากลูกๆ พ่อทางร่างมีทรัพย์สมบัติอะไร?
ลูกๆของเขาก็จะรู้สิ่งนั้น เวลานี้ลูกพูดว่าลูกเป็นของพ่อเหนือโลกในขณะที่มีชีวิต
ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าลูกได้รับอะไรจากท่าน
ก่อนหน้านี้ลูกเคยเป็นของสกุลศูทรและเวลานี้ลูกได้เข้ามาสู่สกุลบราห์มิน
ลูกมีความรู้ว่าบาบามาในร่างนี้ของบราห์มา ผู้นี้ได้ชื่อว่าเป็นพ่อของมวลมนุษย์ (ประชาบิดาบราห์มา)
ชีวาคือพ่อของดวงวิญญาณทั้งหมด ผู้นี้(พ่อของมวลมนุษย์)ก็เรียกว่าเป็นปู่ของปู่ทวด
เวลานี้ลูกได้กลายเป็นลูกๆของท่าน
พวกเขาพูดถึงชีพบาบาว่าท่านปรากฏอยู่ในทุกหนแห่งและท่านคือผู้ล่วงรู้ความลับทั้งหมด
เวลานี้ลูกมาเพื่อที่จะรู้ว่าท่านให้ความรู้ของตอนเริ่มตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างอย่างไร
ท่านคือพ่อของดวงวิญญาณทั้งหมด เป็นสิ่งผิดที่จะพูดว่าท่านอยู่เหนือรูปและนาม
รูปและนามของท่านนั้นได้รับการจดจำ กลางคืนของชีวา(ชีพราตรี)ก็ได้มีการเฉลิมฉลองด้วยเช่นกัน
เป็นมนุษย์ที่มีวันเกิด ในขณะที่กลางคืนนั้นหมายถึงชีพบาบา
ลูกๆเข้าใจว่าสิ่งใดที่เรียกว่า“กลางคืน” มีความมืดอย่างแท้จริงในเวลากลางคืน
เป็นความมืดของความไม่รู้ ผู้คนยังคงร้องเพลง:
เมื่อพระอาทิตย์ของความรู้ขึ้นความมืดของความไม่รู้ก็หายไป
แต่พวกเขาไม่เข้าใจความหมายของสิ่งนั้น
พวกเขาไม่เข้าใจว่าพระอาทิตย์คืออะไรหรือเมื่อใดที่พระอาทิตย์ขึ้น
พ่ออธิบายว่าพระอาทิตย์แห่งความรู้ก็เรียกว่ามหาสมุทรแห่งความรู้เช่นกัน
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดคือมหาสมุทรแห่งความรู้ ซันยาสซีและกูรู ฯลฯ
คิดว่าตนเองเป็นผู้มีอำนาจของคัมภีร์ ทั้งหมดนั้นคือความเลื่อมใสศรัทธา
ผู้คนมากมายก็ได้ชื่อว่าเป็นนักปราชญ์หรือผู้รู้
เพราะพวกเขาศึกษาพระเวทย์และคัมภีร์ ดังนั้นพ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆ ทางจิต
สิ่งนี้เรียกว่าการพบปะของดวงวิญญาณกับดวงวิญญาณสูงสุด
ลูกเข้าใจว่าพ่อเข้ามาในพาหนะนี้ การพบปะนี้เรียกว่าชุมนุม(เมล่า)
เมื่อเรากลับบ้านนั่นก็เรียกว่าเป็นชุมนุมเช่นกัน พ่อเองนั่งที่นี่และสอนลูก
ท่านคือพ่อพร้อมกับเป็นครู ซึมซับประเด็นเดียวนี้อย่างดีมาก อย่าได้ลืมสิ่งนี้!
เวลานี้พ่อไม่มีตัวตน ท่านไม่ได้มีร่างของท่านเอง
ดังนั้นท่านต้องนำร่างมาใช้อย่างแน่นอน ท่านเองนั้นพูดว่า
พ่อต้องรับการค้ำจุนของวัตถุธาตุ ไม่เช่นนั้นแล้วพ่อจะสามารถพูดได้อย่างไร?
เป็นไปไม่ได้ที่จะพูดโดยที่ไม่มีร่าง ดังนั้นพ่อจึงเข้ามาในร่างนี้
ผู้นี้ได้รับชื่อว่า “บราห์มา” เมื่อเราเปลี่ยนจากศูทรเป็นบราห์มิน
ชื่อของเราก็ควรจะเปลี่ยนเช่นกัน เราเคยได้รับชื่อ
แต่ดูซิทั้งที่เป็นเช่นนั้นบางคนก็ไม่ได้อยู่ที่นี่อีกต่อไป
เหตุนี้เองจึงไม่มีลูกประคำของบราห์มิน
ลูกประคำของผู้เลื่อมใสศรัทธาและลูกประคำของรูดร้าได้รับการจดจำแต่ไม่มีลูกประคำของบราห์มิน
ลูกประคำของวิษณุก็ได้รับการจดจำเช่นกัน ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนเช่นกัน
ได้มีการแสดงวิษณุที่มีสี่แขน สองแขนเป็นของลักษมีและอีกสองแขนเป็นของนารายณ์
พ่ออธิบายว่า: พ่อคือคนซักผ้า พ่อทำให้ลูกบริสุทธิ์ด้วยพลังโยคะ
แต่แม้กระนั้นลูกก็สูญเสียเครื่องประดับของลูกด้วยการข้องแวะในกิเลส
พ่อมาเพื่อทำให้ทุกคนสะอาด ท่านมาและสอนลูกดวงวิญญาณ
ดังนั้นผู้เดียวที่สอนจะต้องมาที่นี่อย่างแน่นอน ทุกคนร้องเรียกหา:
ได้โปรดมาและชำระเราให้บริสุทธิ์! เสื้อผ้ากลับมาสกปรกและถูกทำความสะอาดด้วยการซัก
ลูกเคยเรียกหาเช่นกัน: โอ้ บาบา
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ได้โปรดมาและชำระเราให้บริสุทธิ์ เมื่อดวงวิญญาณกลับมาบริสุทธิ์
พวกเขาก็สามารถได้รับร่างกายที่บริสุทธิ์
ดังนั้นประเด็นแรกสุดคือการให้คำแนะนำของพ่อ ลูกไม่สามารถแม้แต่จะถามคำถามว่า
ฉันจะสามารถให้คำแนะของพ่อได้อย่างไร?
ลูกได้มาที่นี่เพราะพ่อได้ให้คำแนะของท่านแก่ลูกแล้ว ลูกมาหาพ่อ พ่ออยู่ที่ไหน?
ในพาหนะนี้ นี่คือบัลลังก์อมตะ ลูกดวงวิญญาณก็เป็นภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะเช่นกัน
สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดคือบัลลังก์ของลูกซึ่งลูกดวงวิญญาณนั้นปรากฏอยู่
บัลลังก์อมตะที่เป็นวัตถุ(ในอมฤตสา)นั้นไม่มีชีวิต ลูกเข้าใจว่า
ฉันคือภาพลักษณ์อมตะ นั่นคือผู้ที่ไม่มีตัวตน ผู้ที่ไม่มีรูปที่มีตัวตน ฉัน,ดวงวิญญาณเป็นอมตะฉันไม่สามารถถูกทำลายได้
ฉันละร่างหนึ่งและรับอีกร่างหนึ่ง บทบาทของดวงวิญญาณของฉันถูกกำหนดไว้แล้วตลอดไป
บทบาทของฉันได้เริ่มขึ้นในลักษณะเดียวกันเมื่อ 5000 ปีที่แล้ว
เราได้มาจากบ้านของเราเพื่อเล่นบทบาทตั้งแต่ช่วงเวลาเริ่มต้นด้วย 1.1.1. (วันที่หนึ่งเดือนที่หนึ่งปีที่หนึ่ง)
นี่คือวงจรของ 5000 ปี พวกเขาพูดถึงหลายแสนปี
เหตุนี้เองพวกเขาจึงไม่สามารถคิดว่าสิ่งนั้นจะมีจำนวนปีที่น้อยกว่าได้ ดังนั้นลูกๆ
ไม่ควรที่จะถามว่าลูกจะสามารถให้คำแนะนำของพ่อแก่ผู้อื่นได้อย่างไร
บาบาประหลาดใจเมื่อลูกถามคำถามเช่นนั้น โอ้!
เวลานี้ลูกเป็นของพ่อและดังนั้นเป็นไปได้อย่างไรที่ลูกไม่สามารถให้คำแนะนำของพ่อได้?
เราทั้งหมดคือดวงวิญญาณและท่านคือบาบาของเรา
ผู้เดียวที่ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกๆ คน เวลานี้ลูกๆ
รู้ว่าท่านให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคนเมื่อใด
ท่านมาในช่วงของการบรรจบกันของทุกๆวงจรเพื่อให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
ผู้คนเหล่านั้นคิดว่ายังคงเหลืออยู่อีก 40,000 ปี
และพวกเขาก็พูดในทันทีว่าท่านอยู่เหนือรูปและนาม
ในเวลานี้จะสามารถมีสิ่งใดอยู่เหนือรูปและนามได้? แม้แต่ก้อนกรวดก้อนหินก็ยังมีชื่อ
ดังนั้นพ่อพูดว่า ลูกๆที่สุดแสนหวานลูกมาหาพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
พ่อรู้ด้วยเช่นกันว่ามีลูกๆมากมาย ลูกๆ
ต้องไปอยู่เหนือสิ่งที่มีขีดจำกัดและไม่มีขีดจำกัด
ท่านได้เห็นลูกทั้งหมดและรู้ว่าท่านมาเพื่อพาพวกเขาทั้งหมดกลับไป
จะมีจำนวนน้อยนิดมากในยุคทอง ความรู้นี้ชัดเจนมาก ได้มีการอธิบายไว้ด้วยภาพ
ความรู้นั้นง่ายดายที่สุด
อย่างไรก็ตามการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงนั้นใช้เวลา
ลูกต้องไม่มีวันลืมพ่อเช่นนั้น พ่อพูดว่า
จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นแล้วลูกจะกลับมาบริสุทธิ์
พ่อมาเพื่อชำระผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์ ลูกๆ
ดวงวิญญาณอมตะกำลังนั่งอยู่บนบัลลังก์เฉพาะตัวของลูก
บาบาก็ได้ยืมบัลลังก์นี้มาใช้ด้วยเช่นกัน พ่อเข้ามาในพาหนะที่โชคดีนี้
บางคนพูดว่าพระเจ้าไม่มีรูปหรือนาม สิ่งนั้นเป็นไปไม่ได้
พวกเขาเรียกหาท่านและร้องเพลงสรรเสริญท่านเช่นกัน
และดังนั้นท่านต้องเป็นบางสิ่งอย่างแน่นอน เนื่องจากความตโมประธาน
พวกเขาจึงไม่เข้าใจสิ่งใดเลย พ่ออธิบายว่า ลูกๆ ที่สุดแสนหวาน
ไม่สามารถมีแปดล้านสี่แสนเผ่าพันธุ์ได้ จำนวนชาติเกิดมากที่สุดคือ 84 ชาติเกิด
ทุกคนต้องกลับมาใช้ชาติเกิด
ไม่ใช่ว่าใครก็ตามสามารถไปและหลอมรวมเข้ากับธาตุบราห์มหรือได้รับการหลุดพ้นตลอดไป
ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว ไม่สามารถมีแม้หนึ่งดวงวิญญาณมากกว่าหรือน้อยกว่าได้
จากละครที่เป็นอมตะและที่คงอยู่ตลอดไปนี้ที่พวกเขาก็ได้สร้างละครเล็กๆขึ้นมา
เหล่านั้นสูญสลาย เวลานี้ลูกๆอยู่ในความไม่มีขีดจำกัด ลูกๆ
ได้รับความรู้แล้วว่าลูกนั้นได้ใช้ 84 ชาติเกิดอย่างไร
เวลานี้พ่อได้บอกสิ่งนี้แก่ลูก แต่ก่อนหน้านี้ไม่มีลูกคนไหนที่รู้สิ่งนี้
แม้แต่ฤาษีและมุนีก็เคยพูดว่า “เราไม่รู้เลย”
พ่อมาในยุคบรรจบพบกันเท่านั้นเพื่อจะเปลี่ยนแปลงโลกเก่านี้
ท่านกำลังทำการก่อตั้งโลกใหม่อีกครั้งหนึ่งด้วยบราห์มา
ผู้คนเหล่านั้นพูดถึงหลายแสนปีแต่ไม่มีใครที่จะสามารถจดจำสิ่งที่เก่าได้
ไม่มีการทำลายล้างอย่างสิ้นซากเคยเกิดขึ้น พ่อสอนราชาโยคะแก่ลูก
แล้วลูกก็ประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรของลูก ไม่มีความสงสัยใดเกี่ยวกับสิ่งนี้
ลูกๆรู้ว่าผู้ที่เป็นอันดับหนึ่งผู้ที่เป็นที่รักมากที่สุดคือพ่อและผู้ที่เป็นที่รักมากที่สุดอันดับต่อมาคือศรีกฤษณะ
ลูกรู้ว่าศรีกฤษณะคือเจ้าชายอันดับหนึ่งเจ้าชายแรกของสวรรค์ และแล้วเขาก็ใช้ 84
ชาติเกิด พ่อเข้ามาในร่างนี้ในชาติเกิดสุดท้ายของเขา
เวลานี้ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์
เป็นพ่อผู้ที่เป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์
น้ำของแม่น้ำจะสามารถชำระลูกให้บริสุทธิ์ได้อย่างไร?
แม่น้ำเหล่านั้นคงอยู่ในยุคทองด้วยเช่นกัน น้ำที่นั่นสะอาดมาก ไม่มีขยะ ฯลฯ
อยู่ในแม่น้ำนั้น ที่นี่มีขยะมากมายในแม่น้ำ บาบาได้เห็นสิ่งเหล่านั้นทั้งหมด
ท่านไม่ได้มีความรู้ในเวลานั้น
เวลานี้บาบาประหลาดใจที่ท่านคิดว่าน้ำนั้นจะสามารถชำระลูกให้บริสุทธิ์ได้อย่างไร!
พ่ออธิบายว่า: ลูกๆที่สุดแสนหวาน
อย่าได้สับสนเกี่ยวกับว่าลูกจะสามารถจดจำพ่อได้อย่างไร อ้า!
ลูกไม่สามารถจดจำพ่อได้หรือ? เด็กๆ เหล่านั้นเกิดจากกิเลสในขณะที่ลูกๆ
ได้ถูกนำมาเลี้ยงดู ลูกที่ได้รับการเลี้ยงดูจะลืมพ่อผู้ที่เขาได้รับมรดกได้อย่างไร?
ลูกได้รับทรัพย์สมบัติที่ไม่มีขีดจำกัดจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ดังนั้นลูกไม่ควรจะลืมท่าน ลูกๆ เคยลืมพ่อทางร่างของตนไหม?
อย่างไรก็ตามที่นี่มีการต่อต้านจากมายา มายายังคงทำสงครามกับลูกอย่างต่อเนื่อง
ทั้งโลกนี้คือสนามของการกระทำ ดวงวิญญาณเข้าไปในร่างกายและแสดงการกระทำที่นี่
พ่ออธิบายนัยสำคัญของการกระทำ การกระทำที่เป็นกลางและการกระทำที่มีบาป
ที่นี่ในอาณาจักรของราวัน การกระทำเป็นบาป
ที่นั่นไม่มีอาณาจักรของราวันและดังนั้นการกระทำของพวกเขาจึงเป็นกลาง
ไม่มีการกระทำที่เป็นบาปใดๆที่นั่น ประเด็นเหล่านี้ง่ายมาก
ที่นี่ในอาณาจักรของราวัน การกระทำกลายเป็นบาป
เหตุนี้เองลูกต้องสัมผัสประสบการณ์ของการลงโทษต่อบาป ไม่ใช่ว่าราวันคงอยู่ตลอดไป
ไม่เลย ครึ่งวงจรเป็นอาณาจักรของราวัน และอีกครึ่งวงจรเป็นอาณาจักรของราม
เมื่อลูกเป็นเทพการกระทำของลูกเป็นกลาง ทั้งหมดนี้คือความรู้
เวลานี้ลูกได้กลายเป็นลูกๆของบาบาแล้ว ลูกต้องศึกษาความรู้นี้เช่นกัน เท่านั้นเอง!
ลูกไม่ควรมีความคิดอื่นใดเกี่ยวกับธุรกิจ ฯลฯ
อย่างไรก็ตามผู้ที่อาศัยอยู่ที่บ้านก็ต้องทำธุรกิจ ฯลฯ เช่นกัน ดังนั้นพ่อพูดว่า
จงอยู่เหมือนกับดอกบัว ลูกต้องกลายเป็นเหมือนกับเทพเหล่านั้น
สัญลักษณ์นั้นได้ให้ไว้แก่วิษณุเพราะสัญลักษณ์นั้นจะไม่เหมาะกับลูก มันเหมาะกับเขา
เป็นรูปที่เป็นคู่ของวิษณุที่กลายเป็นลักษมีและนารายณ์
นั่นคือศาสนาเทพที่ไม่มีความก้าวร้าวรุนแรงที่สูงส่งที่สุด
ไม่มีดาบของตัณหาราคะที่นั่นและไม่มีการต่อสู้รบราหรือทะเลาะเบาะแว้งใดๆ
ลูกกำลังจะกลายเป็นผู้ที่ไม่มีความก้าวร้าวรุนแรงทั้งสองทาง ลูกเคยเป็นนายของยุคทอง
ซึ่งเรียกว่าโลกยุคทองที่บริสุทธิ์ ทั้งดวงวิญญาณและร่างกายมีความบริสุทธิ์
ใครทำให้ร่างกายของลูกบริสุทธิ์? พ่อ เวลานี้คือยุคเหล็ก
ลูกพูดว่ายุคทองได้ผ่านไปแล้ว เมื่อวานนี้เมื่อลูกปกครองนั่นเป็นยุคทอง
ลูกกลับมาเต็มไปด้วยความรู้อย่างต่อเนื่อง
ไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถกลายเป็นเหมือนกันได้ อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
ด้วยความรัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา
พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
อยู่ในสำนึกรู้นี้: ฉันดวงวิญญาณ,ฉันกำลังนั่งอยู่บนบัลลังก์อมตะนี้
ลูกต้องไปอยู่เหนือความมีขีดจำกัดและไม่มีขีดจำกัด
ดังนั้นอย่าได้ให้สติปัญญาของลูกติดกับอยู่ในสิ่งใดที่มีขีดจำกัด
2.
รักษาความซาบซึ้งของการได้รับทรัพย์สมบัติที่ไม่มีขีดจำกัดจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดของลูก
เข้าใจถึงนัยสำคัญของการกระทำ การกระทำที่เป็นกลางและการกระทำที่เป็นบาป
และดังนั้นจงปกป้องตนเองจากการกระทำที่เป็นบาป
นำสติปัญญาของลูกออกไปจากธุรกิจของลูก ฯลฯ ในขณะที่ศึกษาเล่าเรียน
พร:
ขอให้ลูกถือบังเหียนของศรีมัทให้แน่นและด้วยเหตุนั้นควบคุมจิตใจของลูก
ด้วยสำนึกรู้ของการเป็นนายและเป็นเด็ก
ผู้คนในโลกกล่าวว่าจิตใจเป็นเหมือนม้าที่วิ่งเร็วมาก
แต่จิตใจของลูกไม่สามารถวิ่งไปรอบๆที่นั่นและที่นี่ได้
เพราะบังเหียนของศรีมัทนั้นแข็งแกร่งมาก
เมื่อจิตใจและสติปัญญาของลูกไม่ว่างเว้นในการดูฉากข้างทาง
สายบังเหียนของลูกก็กลับมาหย่อนยานและจิตใจของลูกก็กลับมาซุกซน
ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่มีสถานการณ์ต่างๆเกิดขึ้นหรือจิตใจของลูกกลับมาซุกซน
จงถือบังเหียนของศรีมัทให้แน่นและลูกจะไปถึงจุดหมายปลายทางของลูก “ฉันเป็นเด็กและเป็นนาย”
ด้วยการมีสำนึกรู้นี้ ลูกจะสามารถกลายเป็นผู้ที่มีสิทธิ์ในการควบคุมจิตใจของลูก
คติพจน์:
มีศรัทธาอยู่เสมอว่าอะไรก็ตามที่เกิดขึ้นเป็นสิ่งที่ดี
และอะไรก็ตามที่กำลังจะเกิดขึ้นก็เป็นสิ่งที่ดีกว่า
แล้วลูกจะอยู่อย่างไม่ไหวหวั่นและสั่นคลอน