22.11.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน การทำตามศรีมัทของพ่อหมายถึงการมีความเคารพต่อพ่อ
ผู้ที่ทำตามการกำหนดของจิตใจของตนเองมีความไม่เคารพต่อพ่อ
คำถาม:
บาบาไม่ได้คัดค้านผู้ที่อาศัยอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของเขาในประเด็นใด?
แต่ท่านให้คำแนะนำใดแก่พวกเขา?
คำตอบ:
บาบาพูดว่า
ลูกๆอาจจะเข้ามามีสายใยกับทุกคน ทำงานอะไรก็ตามที่ลูกต้องทำ ฯลฯ
ลูกต้องมีการติดต่อกับผู้คน หากลูกต้องสวมใส่เสื้อผ้าสีสันก็จงทำเช่นนั้น
บาบาไม่ได้คัดค้านสิ่งนี้ พ่อเพียงให้คำแนะนำเท่านั้น: ลูกๆ
จงขจัดความผูกพันยึดมั่นจากความสัมพันธ์ทางร่างทั้งหมดของลูก
และร่างกายของลูกเองและจดจำพ่อ
โอมชานติ
ชีพบาบานั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆ
นั่นคือท่านดลใจลูกให้เพียรพยายามที่จะกลับมาทัดเทียมกับท่าน
เช่นที่พ่อเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้ ดังนั้นเช่นเดียวกันลูกๆ ควรเป็นเช่นเดียวกับพ่อ
ลูกๆ ที่แสนหวานรู้ว่าไม่ใช่ลูกทั้งหมดจะกลายเป็นเช่นเดียวกัน
ลูกแต่ละคนจะต้องทำความเพียรพยายามด้วยตนเอง
นักเรียนมากมายศึกษาที่โรงเรียนแต่พวกเขาก็ไม่ได้สอบผ่านด้วยเกียรตินิยมทั้งหมด
อย่างไรก็ตาม ครูของพวกเขาให้แรงบันดาลใจให้พวกเขาทั้งหมดเพียรพยายาม ลูกๆ
ทำความเพียรพยายามด้วยเช่นกัน เมื่อพ่อถามว่าลูกจะกลายเป็นอะไร ทุกคนก็ตอบว่า:
เรามาที่นี่เพื่อจะเป็นนารายณ์จากผู้ชายธรรมดาและเป็นลักษมีจากผู้หญิงธรรมดา
นั่นก็ถูกต้องแต่ลูกต้องดูที่กิจกรรมของลูกด้วยเช่นกัน พ่อคือผู้สูงสุด
ท่านเป็นครูและกูรู ไม่มีใครรู้จักพ่อนี้ ลูกๆ รู้ว่าชีพบาบาเป็นบาบา ครู
และสัตกูรูของเรา
อย่างไรก็ตามเป็นสิ่งที่ยากที่จะเข้าใจท่านอย่างที่ท่านเป็นอย่างแท้จริง
ลูกอาจรู้จักพ่อแต่ลูกลืมบทบาทของท่านในฐานะที่เป็นครูและกูรู ลูกๆ
ต้องมีความเคารพต่อพ่อด้วยเช่นกัน การมีความเคารพ หมายความว่าอย่างไร?
การมีความเคารพ หมายถึงการศึกษาสิ่งที่พ่อสอนอย่างดี พ่อนั้นอ่อนหวานมาก
ปรอทของความสุขควรจะสูงขึ้นภายในตัวลูกตลอดเวลา ควรมีความสุขอย่างเหลือล้น!
ลูกแต่ละคนควรถามตนเองว่า: ฉันมีความสุขเช่นนี้หรือไม่?
ไม่ใช่ทุกคนสามารถเป็นเหมือนกันได้
นอกจากนี้ยังมีความแตกต่างอย่างมากในวิธีที่ทุกคนศึกษาเล่าเรียน
ในโรงเรียนเหล่านั้นก็มีความแตกต่างอย่างมากเช่นกัน ที่นั่นครูผู้สอนนั้นธรรมดา
แต่ที่นี่ผู้เดียวนี้ไม่ธรรมดา
ไม่สามารถมีครูอื่นใดที่เป็นเช่นเดียวกับผู้เดียวนี้ได้
ไม่มีใครรู้ว่าพ่อที่ไม่มีตัวตนกลายเป็นครูด้วยเช่นกัน แม้ว่าพวกเขาใช้ชื่อ “ศรีกฤษณะ”
พวกเขาก็ไม่รู้ว่าศรีกฤษณะไม่สามารถเป็นพ่อได้ กฤษณะเป็นเทพ ผู้คนมากมายมีชื่อว่า“กฤษณะ”
อย่างไรก็ตามทันทีที่พวกเขาพูดว่า “กฤษณะ” รูปของศรีกฤษณะก็มาอยู่เบื้องหน้าพวกเขา
เขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีร่างกาย ลูกรู้ว่าร่างกายนี้ไม่ได้เป็นของผู้เดียวนั้น
ท่านเองพูดว่า พ่อมาขอยืมร่างกายนี้ใช้ชั่วคราว ผู้นี้เป็นมนุษย์มาก่อน
และเขาก็ยังเป็นมนุษย์อยู่ในตอนนี้ เขาไม่ใช่พระเจ้า
เพียงผู้เดียวที่ไม่มีตัวตนเท่านั้นเป็นพระเจ้า
เวลานี้ท่านอธิบายความลับมากมายแก่ลูกๆ
อย่างไรก็ตามในที่สุดแล้วก็ยังเป็นไปไม่ได้สำหรับลูกที่จะเข้าใจพ่อและครูอย่างเต็มที่
ลูกลืมซ้ำแล้วซ้ำเล่า สติปัญญาของลูกถูกดึงรั้งไปหามนุษย์ที่มีร่างกาย
และยังไม่มีศรัทธาในสติปัญญาว่าในท้ายที่สุดแล้วนี่คือพ่อ ครู และสัตกูรู
ลูกยังคงลืม นักเรียนจะเคยลืมครูของเขาหรือไม่?
ผู้ที่อาศัยอยู่ในหอพักนักเรียนจะไม่มีวันลืมเลย
นักเรียนที่อาศัยอยู่ในหอพักจะจำได้อย่างแน่นอน ในขณะที่นี่
ลูกไม่ได้มีศรัทธาที่มั่นคงนั้น
ลูกแต่ละคนกำลังนั่งอยู่ในหอพักนักเรียนตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของลูก
และแม้ว่าลูกทั้งหมดจะเป็นนักเรียน ลูกก็ไม่ได้มีศรัทธาที่มั่นคงนั้น
บาบารู้ว่าลูกแต่ละคนกำลังประกาศสิทธิ์ในสถานภาพของลูกตามความเพียรพยายามของลูกเอง
ในการศึกษาเล่าเรียนเหล่านั้นบางคนกลายเป็นทนายความและบางคนก็กลายเป็นวิศวกรหรือแพทย์
ที่นี่ลูกกำลังจะกลายเป็นนายของโลก
ดังนั้นสติปัญญาของนักเรียนเช่นนั้นควรจะเป็นเช่นไร?
พฤติกรรมและวิธีการพูดของพวกเขาควรจะดีมากเช่นไร พ่ออธิบายว่าลูกๆ
ลูกต้องไม่ร้องไห้ ลูกกำลังกลายเป็นนายของโลก ลูกต้องไม่ร้องไห้เพราะความทุกข์
การร้องไห้ออกมาจากความทุกข์นั้นเป็นรูปแบบของการร้องไห้ที่แย่ที่สุด พ่อพูดว่า
ผู้ที่ร้องไห้คือผู้ที่สูญเสีย พวกเขาสูญเสียอาณาจักรของโลกที่สูงส่งที่สุด
ลูกพูดว่าลูกมาเพื่อเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาเป็นนารายณ์แต่ลูกก็ไม่ได้ประพฤติตนตามนั้น
ทุกคนกำลังทำความเพียรพยายามตามลำดับกันไป
บางคนก็สอบผ่านได้ดีมากและได้รับทุนการศึกษาแต่บางคนก็สอบตก ทั้งหมดตามลำดับกันไป
แม้ท่ามกลางลูกๆ บางคนก็ศึกษาเล่าเรียนและบางคนก็ไม่ได้ศึกษาเล่าเรียนเลย
ผู้คนจากหมู่บ้านไม่ชอบศึกษาเล่าเรียน อย่างไรก็ตาม
ถ้าลูกขอให้พวกเขาตัดหญ้าพวกเขาจะทำอย่างมีความสุข
พวกเขาพิจารณาว่านั่นคือการมีชีวิตที่เป็นอิสระ
พวกเขาพิจารณาว่าการศึกษาเล่าเรียนเป็นบ่วงพันธะ หลายคนเป็นเช่นนั้น
แม้แต่เจ้าของที่ดินที่มั่งคั่ง
พวกเขาคิดว่าตนเองมีความเป็นอิสระไม่พึ่งพาผู้ใดและมีความสุขมาก
อย่างน้อยก็ไม่ได้เรียกว่างาน คนอื่นต้องทำงานในออฟฟิศ ฯลฯ
เวลานี้พ่อกำลังสอนลูกเพื่อที่จะทำให้ลูกเป็นนายของโลก
ท่านไม่ได้สอนลูกเพื่อทำให้ลูกมีงานทำ ลูกจะกลายเป็นนายของโลกด้วยการศึกษานี้
การศึกษาเล่าเรียนนี้สูงส่งมาก ลูกกลายเป็นนายของโลก, ผู้ที่เป็นอิสระอย่างแท้จริง
นี่เป็นประเด็นที่ง่ายมาก
นี่คือการศึกษาเดียวเท่านั้นที่ลูกสามารถกลายเป็นจักรพรรดิและจักรพรรดินีที่สูงส่งและบริสุทธิ์เช่นกัน
ลูกพูดว่าผู้คนของศาสนาใดก็ตามสามารถมาและศึกษาที่นี่ได้
พวกเขาจะเข้าใจว่าการศึกษานี้สูงส่งมาก
พ่อกำลังสอนลูกเพื่อที่จะทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลก สติปัญญาของลูกๆ
เวลานี้กว้างไกลและละเอียดอ่อนมาก
จากสติปัญญาที่มีขีดจำกัดขณะนี้กลับมาไม่มีขีดจำกัดตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
ลูกมีความสุขมากว่าลูกกำลังทำให้ผู้อื่นกลายเป็นนายของโลก
แท้จริงแล้วมีงานอาชีพที่นั่นด้วยเช่นกัน สาวใช้และคนใช้ ฯลฯ
ล้วนแล้วแต่จำเป็นต้องมีที่นั่น ผู้ที่ไม่ได้ศึกษาจะแบกภาระสำหรับผู้ที่ได้ศึกษา
เหตุนี้เองพ่อจึงพูดว่า ถ้าลูกศึกษาอย่างดีนี่คือสิ่งที่ลูกสามารถเป็นได้
ลูกพูดว่าลูกจะกลายเป็นสิ่งนี้ แต่ลูกจะเป็นอะไรถ้าลูกไม่ได้ศึกษาเล่าเรียน?
ถ้าลูกไม่ศึกษาเล่าเรียนลูกก็จะไม่จดจำพ่อด้วยความเคารพอย่างมาก พ่อพูดว่า
ยิ่งลูกมีการจดจำระลึกถึงมากเท่าไร
บาปของลูกก็จะยิ่งได้รับการปลดเปลื้องมากเท่านั้น ลูกๆ พูดว่า
บาบาเราจะทำตามคำแนะนำของท่าน พ่อจะให้การชี้นำและแนวทางปฏิบัติแก่เราโดยผ่านผู้นี้
อย่างไรก็ตามบางคนไม่แม้แต่จะยอมรับคำแนะนำของผู้นี้
พวกเขายังคงทำตามข้อกำหนดเก่าๆที่ไร้ประโยชน์ของมนุษย์ต่อไป
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะสามารถเห็นว่าชีพบาบากำลังให้การชี้นำโดยผ่านพาหนะนี้พวกเขายังคงทำตามการกำหนดของตนเองต่อไป
พวกเขาทำตามข้อกำหนดที่มีค่าเช่นเปลือกหอย ที่มีผู้คนบอกเขา
ด้วยการทำตามข้อกำหนดของราวันเวลานี้ลูกกลับมาไร้ค่าเท่าเปลือกหอย ราม
ชีพบาบากำลังให้คำแนะนำแก่ลูกในเวลานี้ มีชัยชนะในการมีศรัทธา
จะไม่มีการสูญเสียในสิ่งนี้ พ่อจะเปลี่ยนแม้กระทั่งการสูญเสียให้เป็นกำไร
แต่สำหรับผู้ที่มีศรัทธาในสติปัญญาของพวกเขาเท่านั้น
ผู้ที่มีความสงสัยในสติปัญญาจะเฝ้าแต่สำลักอยู่ภายใน
ผู้ที่มีศรัทธาในสติปัญญาของเขาไม่สามารถสำลัก พวกเขาไม่มีวันสัมผัสกับการสูญเสีย
พ่อเองรับประกันว่า: จะไม่มีการสูญเสียเลยเมื่อลูกทำตามศรีมัท
การกำหนดของมนุษย์เรียกว่าเป็นการกำหนดของผู้มีร่างกาย
ที่นี่มีเพียงการกำหนดของมนุษย์เท่านั้น มีการจดจำว่ามีการชี้แนะของมนุษย์
การชี้แนะของพระเจ้า และการชี้แนะของเทพ
เวลานี้ลูกได้รับการชี้แนะของพระเจ้าซึ่งทำให้ลูกกลายเป็นเทพจากมนุษย์
จากนั้นที่นั่นในสวรรค์ลูกมีเพียงแต่ความสุขเท่านั้น ไม่มีความทุกข์เลย
มีเพียงความสุขที่สม่ำเสมอ ลูกต้องสัมผัสกับความรู้สึกนั้นในเวลานี้
ลูกรู้สึกถึงอนาคต
เวลานี้นี่คือยุคของการบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุดเมื่อลูกได้รับศรีมัท
พ่อพูดว่า พ่อมาวงจรแล้ววงจรเล่าในยุคบรรจบพบกัน
เพียงลูกเท่านั้นที่รู้จักผู้เดียวนี้ ลูกทำตามคำแนะนำของท่าน พ่อพูดว่า ลูกๆ
แน่นอนจงอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูก ใครพูดว่าลูกต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ฯลฯ?
จงสวมใส่อะไรก็ได้ที่ลูกต้องการ ลูกต้องเข้ามามีสายใยกับคนมากมาย
ไม่มีการคัดค้านใดเลยต่อการสวมใส่เสื้อผ้าสีสัน
ลูกสามารถสวมใส่เสื้อผ้าอะไรก็ได้ที่ลูกต้องการ ไม่ได้สำคัญอะไร พ่อพูดว่า:
จงสละละทิ้งสำนึกของร่างกายและความสัมพันธ์ทางร่างกายทั้งหมด
ลูกสามารถสวมใส่อะไรก็ได้ที่ลูกต้องการ
เพียงพิจารณาตนเองว่าเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ ให้มีศรัทธาที่มั่นคงนี้
ลูกก็รู้เช่นกันว่าเป็นดวงวิญญาณที่กลับมาบริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์
มหาตมะเรียกว่าดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ ไม่เคยกล่าวว่า “ดวงวิญญาณสูงสุดที่ยิ่งใหญ่”
ไม่เหมาะสมที่จะพูดเช่นนั้น เหล่านี้เป็นประเด็นที่ดีมากที่ต้องเข้าใจ
สัตกูรูผู้ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคนคือพ่อผู้เดียว
ความตายก่อนเวลาอันควรไม่เคยเกิดขึ้นที่นั่น เวลานี้ลูกๆ
เข้าใจว่าบาบากำลังทำให้ลูกกลายเป็นเทพอีกครั้งหนึ่ง
ก่อนหน้านี้สิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในสติปัญญาของลูก
ลูกไม่รู้ด้วยซ้ำว่าช่วงเวลาของวงจรคืออะไร
เวลานี้ลูกได้รับการเตือนความจำถึงทุกสิ่ง
ลูกๆรู้ด้วยเช่นกันว่าเป็นดวงวิญญาณที่เรียกว่าดวงวิญญาณบาปหรือดวงวิญญาณบุญ
จะไม่กล่าวว่า “ดวงวิญญาณสูงสุดที่เต็มไปด้วยบาป”
การพูดว่าพระเจ้าอยู่ทุกหนแห่งเป็นความไม่รู้คิดอย่างมาก!
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายสิ่งนี้
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าพ่อเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่มาทุก 5,000 ปี
เพื่อเปลี่ยนแปลงลูกจากดวงวิญญาณบาปเป็นดวงวิญญาณบุญ ท่านไม่ได้เปลี่ยนเพียงคนเดียว
ท่านเปลี่ยนลูกๆทั้งหมด พ่อพูดว่า: ฉันเป็นพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดผู้เปลี่ยนลูกๆ
พ่อจะให้ความสุขที่ไม่มีขีดจำกัดแก่ลูกอย่างแน่นอน ในยุคทอง
มีเพียงดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์เท่านั้น
ด้วยการเอาชนะราวันที่ลูกกลายเป็นดวงวิญญาณบุญที่บริสุทธิ์
ลูกรู้สึกว่ามายาสร้างอุปสรรคมากมาย เธอทำให้ลูกหายใจไม่ออกโดยสิ้นเชิง
ลูกเข้าใจว่าสงครามเกิดขึ้นกับมายา
อย่างไรก็ตามพวกเขาได้แสดงสงครามระหว่างฆราวาสและพันดาวาส และแสดงกองทัพของพวกเขา
ฯลฯ ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับสงครามนี้ ที่แฝงตัว เพียงลูกเท่านั้นที่รู้สิ่งนี้
ลูกดวงวิญญาณต้องรบรากับมายา พ่อพูดว่าตัณหาราคะคือศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ลูกได้รับชัยชนะเหนือสิ่งนั้นด้วยพลังโยคะ ไม่มีใครเข้าใจความหมายของพลังโยคะ
ผู้ที่เคยสโตประธานเป็นผู้ที่กลับมาตโมประธาน พ่อเองพูดว่า
พ่อเข้ามาในผู้นี้ในตอนจบของชาติเกิดสุดท้ายของหลายชาติเกิดของเขา
เขากลับมาตโมประธาน และลูกก็เป็นเช่นเดียวกันด้วย
บาบาไม่ได้พูดสิ่งนี้กับเพียงคนเดียว ท่านพูดสิ่งนี้กับทุกคนตามลำดับกันไป
ลูกเข้าใจว่าใครจะประกาศสิทธิ์อันดับใด ตามลำดับกันไป
เมื่อลูกก้าวหน้าต่อไปลูกจะรู้มากยิ่งขึ้น ลูกจะได้รับนิมิตของลูกประคำ
เมื่อเด็กๆในโรงเรียนได้รับการเลื่อนชั้น
พวกเขาจะรู้ทุกสิ่งเมื่อพวกเขาได้รับผลการเรียน บาบาถามเด็กคนหนึ่งว่า
ข้อสอบของเธอมาจากไหน? เด็กคนนั้นตอบว่าจากลอนดอน
แล้วเวลานี้ข้อสอบของลูกจะมาจากที่ไหน? ข้อสอบของลูกจะมาจากเบื้องบน
ลูกจะได้รับนิมิตของทุกสิ่ง นี่คือการศึกษาที่น่าอัศจรรย์ยิ่ง
ไม่มีใครรู้ว่าผู้ใดสอนลูก พวกเขาพูดว่า: พระเจ้ากฤษณะพูด
ทุกคนศึกษาตามลำดับกันไปและความสุขของพวกเขาก็ตามลำดับกันไปเช่นกัน
มีการจดจำกันว่าถ้าลูกต้องการที่จะรู้เกี่ยวกับความสุขที่เหนือประสาทสัมผัสจงถามโก๊ปและโก๊ปี้
นี่คือสภาพในเวลาสุดท้าย พ่ออธิบายว่าแม้ว่าท่านจะรู้ว่าลูกๆจะไม่มีวันล้มลง
แต่ก็ไม่มีใครบอกได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พวกเขาไม่ได้ศึกษาเล่าเรียน
สิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในโชคของพวกเขา ถ้าพวกเขาได้รับสัญญาณเพียงเล็กน้อยว่า
ไปและก่อตั้งครอบครัวของเธอ พวกเขาจะไปสู่โลกนั้นอย่างรวดเร็ว
พวกเขาไปจากที่สุดของด้านหนึ่งไปสู่อีกด้านหนึ่ง พฤติกรรมของพวกเขา
วิธีการพูดของเขาก็เป็นไปตามนั้น พวกเขาคิดว่า ถ้าพวกเขาจะได้รับเงินจำนวนหนึ่ง
พวกเขาอาจไปและใช้ชีวิตแยกกัน นี่เป็นที่เข้าใจได้จากพฤติกรรมของเขา
ซึ่งหมายความว่าพวกเขาไม่มีศรัทธาและกำลังนั่งที่นี่อย่างสิ้นหวัง
มีหลายคนที่ไม่เข้าใจแม้กระทั่งอักษรตัวแรกของความรู้นี้
บางคนก็ไม่แม้แต่จะนั่งลงเพื่อศึกษา มายาไม่ปล่อยให้พวกเขาศึกษาเล่าเรียน
มีดวงวิญญาณเช่นนั้นอยู่ทุกศูนย์ พวกเขาไม่เคยมาศึกษาเล่าเรียน ช่างน่าอัศจรรย์
นี่คือความรู้ที่สูงส่งมาก พระเจ้ากำลังสอนลูก! เมื่อบาบาบอกพวกเขาไม่ให้ทำบางสิ่ง
พวกเขาก็ไม่ฟังและยังคงทำผิด อาณาจักรกำลังได้รับการก่อตั้ง
และดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีทุกรูปแบบที่นั่นจากบนลงล่าง มีความแตกต่างในสถานภาพ
ที่นี่เช่นกัน สถานภาพตามลำดับกันไป ถ้าอย่างนั้นแตกต่างกันอย่างไร?
ที่นั่นช่วงอายุยาวนานและมีความสุข แต่ที่นี่ช่วงอายุสั้นและมีความทุกข์
ประเด็นที่น่าอัศจรรย์เหล่านี้อยู่ในสติปัญญาของลูกๆ
ดูซิว่าละครนี้ถูกสร้างขึ้นอย่างไร! ลูกเล่นบทบาทเดียวกันทุกวงจร
ลูกยังคงเล่นบทบาทนั้นวงจรแล้ววงจรเล่า
ดวงวิญญาณที่เล็กมากเช่นนั้นเต็มไปด้วยบทบาทที่ใหญ่มากเช่นนั้น!
ดวงวิญญาณนำรูปลักษณะเดียวกันและมีกิจกรรมเดียวกันมาใช้ วงจรโลกยังคงหมุนต่อไป
สิ่งซึ่งถูกกำหนดไว้แล้วกำลังเกิดขึ้น วงจรนี้จะซ้ำรอยอีกครั้ง
ลูกจะผ่านสภาพสโตประธาน สโต ราโจ และตโม ไม่มีอะไรที่จะต้องสับสนเกี่ยวกับสิ่งนี้
โอเค ลูกพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณหรือไม่?
ลูกเข้าใจว่าพ่อของดวงวิญญาณคือชีพบาบา
ผู้ที่กลับมาสโตประธานคือผู้ที่ตโมประธานอีกครั้งหนึ่ง
และแล้วโดยการจดจำพ่อลูกจะกลับมาสโตประธานอีกครั้งหนึ่ง นี่เป็นสิ่งที่ดี
ลูกควรหยุดที่จุดนี้ บอกพวกเขาว่าพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดให้มรดกแห่งสวรรค์นี้แก่ลูก
ท่านเท่านั้นเป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์ พ่อให้ความรู้นี้
ไม่มีเรื่องเกี่ยวกับคัมภีร์ฯลฯในสิ่งนี้ คัมภีร์มาจากไหนในตอนเริ่มต้น?
เมื่อมีการขยายตัวที่คัมภีร์ถูกสร้างขึ้น ไม่มีคัมภีร์ในยุคทอง
ไม่มีอะไรที่เป็นเหมือนกับประเพณี ชื่อและรูปจะเปลี่ยนแปลง อัจชะ
ถึง ลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ลูกต้องไม่ร้องไห้ด้วยความทุกข์
ให้สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาว่าลูกคือผู้ที่จะกลายเป็นนายของโลก
และดังนั้นกิจกรรมของลูกและวิธีการพูดของลูกต้องดีมาก ลูกไม่ควรร้องไห้
2.
เป็นผู้ที่มีศรัทธาในสติปัญญาและเฝ้าแต่ทำตามหนทางของพ่อเสมอ อย่าสับสนหรือสำลัก
มีชัยชนะโดยการมีศรัทธา
ดังนั้นอย่าได้ทำตามการกำหนดของตนเองที่ทำให้ลูกมีค่าเพียงแค่เศษสตางค์
พร:
ขอให้ลูกมีค่าของการได้รับพรจากทุกคนและเปลี่ยนแปลงตนเองด้วยการใส่จุดฟูลสต๊อปกับสถานการณ์ต่างๆ
ลูกสามารถใส่จุดฟูลสต๊อปกับสถานการณ์ต่างๆ
ด้วยพลังการควบคุมเมื่อลูกมีสำนึกรู้ของพ่อในรูปที่เป็นจุดและในรูปดวงวิญญาณที่เป็นจุด
ลูก ๆ
ที่เปลี่ยนแปลงตนเองในสถานการณ์ต่างๆและเสนอที่จะใส่จุดฟูลสต๊อปจะกลับมามีค่าต่อการได้รับพร
พวกเขาได้รับพรจากตนเองนั่นคือพวกเขาได้รับความสุข
และพวกเขาได้รับพรจากพ่อและครอบครัวบราห์มินด้วยเช่นกัน
คติพจน์:
ประทับตราของความมุ่งมั่นลงบนความคิดที่ลูกสร้างขึ้นเป็นครั้งคราวแล้วลูกจะกลายเป็นผู้มีชัยชนะ