23.10.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน การจาริกแสวงบุญของลูกเป็นของสติปัญญา
เป็นสิ่งนี้ที่เรียกว่าการจาริกแสวงบุญทางจิต ลูกพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
ไม่ใช่ร่างกาย การพิจารณาว่าตนเองเป็นร่างกายหมายถึงพลิกเอาด้านบนลงล่าง (กลับตาลปัตร)
คำถาม:
ผู้คนที่มีความตระการตาของมายาจะได้รับความเคารพประเภทใด?
คำตอบ:
ความเคารพที่เป็นเช่นปีศาจ ผู้คนให้ความเคารพเล็กน้อยแก่ใครบางคนในวันนี้
แต่พวกเขาจะไม่เคารพผู้นั้นในวันพรุ่งนี้และดูถูกดูหมิ่นเขา
มายาไม่เคารพต่อทุกคนและทำให้พวกเขาไม่บริสุทธิ์
พ่อได้มาเพื่อทำให้ลูกกลายเป็นผู้ที่มีความเคารพที่สูงส่ง
โอมชานติ
พ่อทางจิตถามลูกๆ ผู้เป็นจิตวิญญาณว่า: ลูกกำลังนั่งอยู่ที่ไหน? ลูกก็จะพูดว่า
เรากำลังนั่งอยู่ในมหาวิทยาลัยทางจิตของโลก ผู้คนเหล่านั้นไม่เข้าใจคำว่า “ทางจิต”
มีมหาวิทยาลัยทางโลกอยู่มากมาย แต่นี่คือมหาวิทยาลัยทางจิตเดียวเท่านั้นในโลก
มีผู้สอนเพียงผู้เดียว ท่านสอนอะไรแก่ลูก? ความรู้ทางจิต
ดังนั้นนี่คือมหาวิทยาลัยทางจิต พาทชาลาทางจิต(สถานที่ศึกษาเล่าเรียน)
ใครกำลังสอนความรู้ทางจิตนี้แก่ลูก? เพียงลูกเท่านั้นที่รู้สิ่งนี้ในเวลานี้
เพียงพ่อทางจิตเท่านั้นที่สอนความรู้ทางจิตนี้แก่ลูก และเหตุนี้เองท่านจึงเรียกว่า
เป็นครูด้วยเช่นกัน พ่อทางจิตกำลังสอนลูก โอเค แล้วจะเกิดอะไรขึ้น? ลูกๆ
รู้ว่าลูกกำลังก่อตั้งศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปของลูกด้วยความรู้ทางจิตนี้
มีการก่อตั้งศาสนาเดียวและจากนั้นจะมีการทำลายล้างศาสนาอื่นๆทั้งหมด
เวลานี้ลูกรู้ว่าการเชื่อมโยงระหว่างความรู้ทางจิตวิญญาณนี้และศาสนาอื่นๆทั้งหมดคืออะไร
ศาสนาเดียวที่ได้มีการก่อตั้งขึ้นด้วยความรู้ทางจิตนี้
ลักษมีและนารายณ์เป็นนายของโลก นั่นก็จะเรียกว่าเป็นโลกทางจิต
ลูกเรียนราชาโยคะด้วยความรู้ทางจิตนี้ อาณาจักรนั้นกำลังมีการก่อตั้งขึ้น อัจชะ
มีการเชื่อมโยงอะไรกับศาสนาอื่น? ศาสนาอื่นๆ ทั้งหมดจะถูกทำลาย
เพราะเมื่อลูกกลับมาบริสุทธิ์ ลูกก็ต้องการโลกใหม่
ศาสนามากมายนับไม่ถ้วนทั้งหมดจะจบสิ้นลงและมีเพียงศาสนาเดียวที่จะหลงเหลืออยู่
นั่นเรียกว่าอาณาจักรแห่งความสงบในโลก
ในเวลานี้มีอาณาจักรที่ไม่บริสุทธิ์ของความไม่สงบ
และจากนั้นก็จะมีอาณาจักรที่บริสุทธิ์ของความสงบ
เวลานี้มีศาสนามากมายจำนวนนับไม่ถ้วน มีความไม่สงบอย่างมาก ทุกคนไม่บริสุทธิ์
เป็นอาณาจักรของราวัน ลูกๆรู้ว่าเวลานี้ต้องมีการละทิ้งกิเลสทั้งห้าอย่างแน่นอน
ลูกจะไม่นำกิเลสเหล่านี้ไปกับลูก ดวงวิญญาณนำสันสการ์ที่ดีและไม่ดีไปกับตนเอง
เวลานี้พ่อกำลังบอกลูกถึงการกลับมาบริสุทธิ์ ไม่มีความทุกข์ในโลกที่บริสุทธิ์นั้น
ใครคือผู้ที่กำลังสอนความรู้ทางจิตนี้แก่ลูก? พ่อทางจิต พ่อของดวงวิญญาณทั้งหมด
พ่อทางจิตจะสอนอะไรแก่ลูก? ความรู้ทางจิต ไม่มีความจำเป็นสำหรับหนังสือใดๆฯลฯ
ในสิ่งนี้ ลูกเพียงแต่ต้องพิจารณาว่าตนเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อและกลับมาบริสุทธิ์
ด้วยการจดจำพ่อความคิดสุดท้ายของลูกจะนำลูกไปสู่จุดหมายปลายทางของลูก
นี่คือการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง คำว่า “การจาริกแสวงบุญ” นั้นดี
การจาริกแสวงบุญเหล่านั้นเป็นการจาริกแสวงบุญทางโลก
ในขณะที่นี่เป็นการจาริกแสวงบุญทางจิต
ในการจาริกแสวงบุญนั้นลูกก็ต้องเดินด้วยเท้าและใช้มือและเท้าของลูก
ที่นี่ลูกไม่ต้องทำสิ่งใด ลูกเพียงแค่ต้องมีการจดจำระลึกถึง
ลูกอาจจะท่องทัวร์ไปที่ไหนก็ตาม นั่ง,เดินไปมา
แต่เพียงแค่พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ ไม่มีสิ่งใดยากลำบาก
ลูกเพียงแค่ต้องมีการจดจำระลึกถึง นี่คือความจริงแท้
ก่อนหน้านี้ลูกก้าวไปในทางที่ผิด แทนที่จะพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
ลูกกลับพิจารณาตนเองว่าเป็นร่างกายและดังนั้นจึงเรียกว่าการห้อยกลับหัว
การพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณคือการอยู่ในทิศทางที่ถูกต้อง เมื่ออัลล่าห์มา
ท่านมาและทำให้ลูกบริสุทธิ์ โลกของอัลล่าห์นั้นบริสุทธิ์และโลกของราวันไม่บริสุทธิ์
ทุกคนกลับหัวลงเพราะจิตสำนึกที่เป็นร่าง
เวลานี้ลูกต้องกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณเพียงครั้งเดียว ดังนั้นลูกคือลูกๆ
ของอัลล่าห์ ลูกจะไม่พูดว่า “อัลล่าห์ ฮู้-Allah hu” (พระเจ้ามีอยู่ God is-พระเจ้ามีอยู่จริง
God exists)
ลูกนั้นจะให้สัญญาณขึ้นไปเบื้องบนด้วยนิ้วของลูกเสมอและสิ่งนี้พิสูจน์ว่าท่านคืออัลล่าห์
ดังนั้นจะต้องมีสิ่งอื่นที่นี่อย่างแน่นอน ฉันคือลูกของอัลล่าห์นั้น,ผู้เป็นพ่อ
เราคือพี่น้อง การพูดคำว่า “อัลล่าห์ฮู้” นั่นก็หมายถึงเราทั้งหมดคือพ่อ
นั่นก็กลายเป็นสิ่งที่ตรงกันข้าม แต่ไม่เลย! มีเพียงพ่อเดียวเท่านั้น
ลูกต้องจดจำท่าน อัลล่าห์นั้นบริสุทธิ์เสมอ อัลล่าห์เองนั่งที่นี่และสอนลูก
ผู้คนสับสนอย่างมากเกี่ยวกับสิ่งเล็กๆน้อยๆ พวกเขาฉลองวันเกิดของชีวา
ศรีกฤษณะคือเจ้าชายองค์แรกของสวรรค์ พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดให้โชคของอาณาจักรแก่ผู้นี้
ศรีกฤษณะคือเจ้าชายอันดับหนึ่งของโลกใหม่ของสวรรค์ที่พ่อได้ก่อตั้งขึ้น
พ่อนั่งที่นี่และแสดงวิธีที่จะกลับมาบริสุทธิ์แก่ลูกๆ ลูกๆ
รู้ว่าสวรรค์ซึ่งเรียกว่าดินแดนสุขาวดี, ดินแดนของวิษณุ,เวลานี้ได้กลายเป็นอดีต
และจากนั้นก็จะกลายเป็นอนาคต วงจรก็ยังคงหมุนต่อไปเรื่อยๆ เวลานี้ลูกๆ
ได้รับความรู้นี้ ลูกต้องซึมซับความรู้แล้วดลใจผู้อื่นให้ซึมซับความรู้
ลูกแต่ละคนต้องกลายเป็นครู อย่าได้คิดว่าด้วยการกลายเป็นครู
ลูกจะกลายเป็นลักษมีหรือนารายณ์ ไม่เลย ด้วยการกลายเป็นครู,ลูกจะสร้างปวงประชา
ยิ่งลูกให้ประโยชน์กับผู้อื่นมากมายเท่าไร
ลูกก็จะยิ่งประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงขึ้นมากเท่านั้น ลูกจะมีสำนึกนั้น พ่อพูดว่า
เมื่อลูกเดินทางด้วยรถไฟ ลูกสามารถอธิบายเข็มกลัด(badge)แก่ผู้คนว่า:
พ่อคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์และเป็นผู้ปลดปล่อย ท่านคือผู้เดียวที่ทำให้ลูกบริสุทธิ์
ต้องมีการจดจำผู้คนมากมาย(ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา) พวกเขาแม้กระทั่งพูดว่า
สัตว์ต่างๆ เช่น ช้าง ม้า ปลา จระเข้ฯลฯ คือ อวตาร
พวกเขาเฝ้าแต่กราบไหว้บูชาสิ่งเหล่านั้น
พวกเขาคิดว่าพระเจ้านั้นอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน นั่นคือท่านอยู่ในทุกคน
ที่พวกเขาควรจะป้อนอาหารแก่ทุกคน อัจชะ
หากพวกเขาพูดว่าพระเจ้าอยู่ในทุกอณูแล้วพวกเขาจะป้อนอาหารท่านได้อย่างไร?
ราวกับว่าพวกเขาได้สูญสิ้นความเข้าใจทั้งหมดโดยสิ้นเชิง ลักษมีและนารายณ์และเทพฯลฯ
จะไม่ทำงานนี้ พวกเขา(ผู้เลื่อมใสศรัทธา)จะให้อาหารแก่มด แก่ผู้นั้นผู้นี้ฯลฯ
ดังนั้นพ่ออธิบายว่า: ลูกคือนักการเมืองและนักการศาสนา
ลูกรู้ว่าเรากำลังก่อตั้งศาสนา มีกองทัพที่ก่อตั้งอาณาจักร แต่ลูกนั้นแฝงตัว
ของลูกคือมหาวิทยาลัยทางจิต
มนุษย์ทั้งหมดในโลกก็จะทิ้งศาสนาเหล่านั้นและไปบ้านของพวกเขา
ดวงวิญญาณทั้งหมดจะกลับไป นั่นคือบ้านที่ซึ่งดวงวิญญาณอาศัยอยู่
เวลานี้ลูกกำลังศึกษาในยุคบรรจบพบกัน และจากนั้นลูกจะไปและปกครองในยุคทอง
จะไม่มีศาสนาอื่นใด ได้มีการเขียนไว้ในเพลงว่า บาบา
ไม่มีใครสามารถให้เราในสิ่งที่ท่านให้แก่เราได้
ท้องฟ้าและผืนดินทั้งหมดกลายเป็นของลูก ลูกได้กลายเป็นนายของทั้งโลก
ลูกเข้าใจสิ่งนี้ในเวลานี้ จะลืมสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดเหล่านี้ในโลกใหม่ลูก
สิ่งนี้เรียกว่าความรู้ทางจิต สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกๆ ว่า
ลูกประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรทุกๆ 5000 ปี และจากนั้นลูกก็สูญเสียมันไป วงจรของ 84
ชาติเกิดนี้เฝ้าแต่หมุนไปอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นลูกต้องศึกษาเล่าเรียน
เพราะเมื่อนั้นที่ลูกจะสามารถจากไปได้ หากลูกไม่ศึกษาเล่าเรียน
ลูกก็จะไม่สามารถไปสู่โลกใหม่ได้ มีจำนวนจำกัดที่นั่น
ลูกจะไปที่นั่นและได้มาซึ่งสถานภาพตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
ไม่ใช่ว่าลูกทั้งหมดเหล่านี้จะศึกษาเล่าเรียน หากทุกคนจะศึกษาเล่าเรียน
พวกเขาทั้งหมดก็จะประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรในชาติเกิดต่อไปของเขาด้วยเช่นกัน
มีจำนวนจำกัดของผู้ที่ศึกษา
มีเพียงผู้ที่ไปยุคทองและยุคเงินเท่านั้นที่จะศึกษาเล่าเรียน
ปวงประชามากมายของลูกก็จะถูกสร้างขึ้นมาอยู่เรื่อยๆ
ผู้ที่มาภายหลังก็จะไม่สามารถเผาบาปของเขาได้ หากดวงวิญญาณนั้นเป็นดวงวิญญาณบาป
พวกเขาก็จะสัมผัสกับการลงโทษและได้รับสถานภาพที่ต่ำมาก จะไม่เป็นที่ได้รับความเคารพ
ผู้ที่ได้รับความเคารพของมายาในเวลานี้จะถูกดูหมิ่น นี่คือความเคารพของพระเจ้า
ในขณะที่นั่นคือความเคารพที่เป็นเช่นปีศาจ
มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืนระหว่างความเคารพของพระเจ้าหรือความเคารพที่สูงส่งและความเคารพของปีศาจ
เราเคยเป็นผู้ที่มีเกียรติที่เป็นเช่นปีศาจและเวลานี้กำลังจะกลายเป็นผู้ที่มีความเคารพที่สูงส่งอีกครั้งหนึ่ง
ด้วยการมีความเคารพที่เป็นเช่นปีศาจนี้ลูกจึงกลายเป็นขอทานอย่างสมบูรณ์
นี่คือโลกของหนาม และดังนั้นนั่นคือความำใเคารพใช่ไหม?
และแล้วลูกก็กลายเป็นผู้ที่มีความเคารพอย่างมาก
ราชาและราชินีเป็นเช่นไรปวงประชาก็เป็นเช่นนั้น
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดกำลังทำให้ลูกได้รับความเคารพอย่างสูงมาก
และดังนั้นลูกต้องทำความเพียรพยายามมากเช่นกัน ทุกคนพูดว่า
ฉันต้องการจะทำให้ตนเองเป็นที่เคารพอย่างสูงที่ฉันจะกลายเป็นนารายณ์จากชายธรรมดาหรือลักษมีจากหญิงธรรมดา
ไม่มีใครอื่นมีความเคารพที่ยิ่งใหญ่กว่าพวกเขา
ผู้คนรับฟังเรื่องราวทางศาสนาของการเปลี่ยนแปลงจากคนธรรมดาเป็นนารายณ์
เรื่องราวของความเป็นอมตะและเรื่องราวของตาที่สามนั้นก็เป็นเช่นเดียวกัน
เพียงในเวลานี้เท่านั้นที่ลูกรับฟังเรื่องราวนั้น ลูกๆ เคยเป็นนายของโลก
และจากนั้นลูกก็ลงมาเรื่อยๆในขณะที่ใช้ 84 ชาติเกิด เวลานี้ลูกจะได้รับชาติเกิดแรก
ลูกประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงมากในชาติเกิดแรกของลูก
รามทำให้ลูกเป็นที่เคารพในขณะที่ราวันทำให้ลูกไม่เป็นที่เคารพ
ด้วยการศึกษาความรู้นี้เท่านั้นที่ลูกจะได้มาซึ่งการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต
เป็นเวลาครึ่งวงจรที่ไม่มีการกล่าวถึงชื่อของราวัน
เวลานี้สิ่งเหล่านี้เข้ามาในสติปัญญาของลูกๆ และนั่นก็ตามลำดับกันไปเช่นกัน
ลูกกลายเป็นผู้ที่รู้คิดทุกๆ วงจรในลักษณะนี้ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของลูก
มายาทำให้ลูกทำผิด แล้วลูกก็ลืมที่จะจดจำพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด พระเจ้ากำลังสอนลูก
เวลานี้ท่านได้กลายเป็นครูของเรา
แม้กระนั้นบางคนก็ยังคงขาดเรียนและไม่ศึกษาเล่าเรียน
พวกเขามีนิสัยของการล้มลุกคลุกคลานจากประตูหนึ่งไปยังอีกประตูหนึ่ง
ผู้ที่ไม่สนใจการเรียนของพวกเขาจะได้รับงาน พวกเขาทำงานซักรีด ฯลฯ
ไม่จำเป็นต้องเรียน ฯลฯ สำหรับสิ่งนั้น ผู้คนในธุรกิจก็กลายเป็นมหาเศรษฐี
พวกเขาไม่สามารถเป็นผู้มั่งคั่งได้ด้วยการทำงาน
พวกเขาได้รับค่าจ้างหรือเงินเดือนคงที่สำหรับสิ่งนั้น
การศึกษาของลูกเป็นไปเพื่ออำนาจในการปกครองโลก
ที่นี่ลูกพูดว่าลูกคือผู้อาศัยของบารัต และแล้วภายหลังลูกก็จะถูกเรียกว่านายของโลก
ที่นั่นไม่มีศาสนาอื่นใด นอกจากศาสนาเทพเท่านั้น พ่อกำลังทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลก
และดังนั้นลูกต้องทำตามคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของท่าน
อย่าได้มีวิญญาณปีศาจร้ายของกิเลสใดในตัวลูก วิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้เลวร้ายมาก
สุขภาพของผู้ที่มีตัณหาราคะก็เฝ้าแต่เสื่อมโทรมลง พวกเขาสูญเสียพละกำลังของเขาเอง
กิเลสของตัณหาราคะนี้ทำให้พละกำลังทั้งหมดของลูกหมดสิ้นลงอย่างสมบูรณ์
ผลที่ตามมาก็คือช่วงชีวิตของลูกนั้นจะสั้นลงเรื่อยๆ
ลูกกลายเป็นผู้ที่ข้องแวะในความสุขจากการใช้ประสาทสัมผัส(โบคี)
ผู้ที่มีตัณหาราคะคือผู้ที่ข้องแวะในความสุขจากการใช้ประสาทสัมผัสและกลายเป็นผู้ที่มีโรคภัย
ไม่มีกิเลสใดๆ ที่นั่น ดังนั้นโยคีจึงมีสุขภาพพลานามัยที่ดีอยู่เสมอ
และช่วงชีวิตของเขาคือ 150 ปี ความตายไม่ได้มาหาใครที่นั่นเลย
พวกเขาถ่ายทอดเรื่องราวเกี่ยวกับสิ่งนี้ มีการถามบุคคลนั้นว่า
เขาต้องการความสุขก่อนหรือความทุกข์ก่อน
มีคนบอกเขาให้ตอบว่าเขาต้องการความสุขก่อนเพราะเมื่อเขาไปสู่ความสุข
ความตายจะไม่มาหาเขาที่นั่น ความตายไม่สามารถแทรกตัวเข้าไปอยู่ในนั้นได้
พวกเขาได้ทำเรื่องราวทางศาสนาเกี่ยวกับสิ่งนี้ พ่ออธิบายว่า:
ไม่มีความตายในดินแดนแห่งความสุข ไม่มีอาณาจักรของราวันที่นั่น
และแล้วเมื่อลูกกลับมามีกิเลส ความตายก็มาหาลูก
พวกเขาสร้างเรื่องราวทางศาสนามากมายเช่นนั้นที่ความตายนั้นได้พาใครบางคนไป
และสิ่งนั้นสิ่งนี้ได้เกิดขึ้น
ไม่สามารถมองเห็นความตายและไม่สามารถมองเห็นดวงวิญญาณได้
สิ่งเหล่านั้นเรียกว่าเรื่องเล่า มีเรื่องราวมากมายที่เป็นไปเพียงแต่ทำให้หวานหู
เวลานี้พ่ออธิบาย: ไม่เคยมีความตายก่อนเวลาอันควรที่นั่น
ช่วงชีวิตของพวกเขานั้นยืนยาวและพวกเขาคงอยู่อย่างบริสุทธิ์ พวกเขานั้นเต็ม 16 องศา
และแล้วองศานั้นก็ค่อยๆลดลงไปทีละน้อยจนกระทั่งไม่มีองศาหลงเหลืออยู่เลย “ฉันปราศจากคุณธรรม
ฉันไม่มีคุณธรรมเลย” มีองค์กรของลูกๆ ที่เรียกตนเองว่า “นิรคุณ” (ไม่มีคุณธรรม)
พวกเขาพูดว่า เราไม่มีคุณธรรม ทำให้เรามีคุณธรรม! ทำให้เราเต็มไปด้วยทุกคุณธรรม!
เวลานี้พ่อพูดว่า ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์ ทุกคนต้องตาย
จะไม่มีผู้คนมากมายนักในยุคทอง เวลานี้มีผู้คนอยู่มากมาย
ที่นั่นทารกถือกำเนิดด้วยพลังโยคะ ที่นี่ผู้คนก็เฝ้าแต่มีลูกๆ มากมาย
พ่อยังคงพูดว่า จดจำพ่อ พ่อนั้นสอนลูกและลูกก็จดจำครูที่สอนลูก
ลูกรู้ว่าชีพบาบากำลังสอนลูก ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าท่านกำลังสอนอะไรแก่ลูก
ดังนั้นลูกต้องมีโยคะกับพ่อและครู ความรู้นั้นสูงส่งมาก
นี่คือชีวิตนักเรียนสำหรับลูกๆทั้งหมดในเวลานี้
ลูกเคยเห็นมหาวิทยาลัยเช่นนั้นที่มีเด็ก,ผู้ใหญ่และคนแก่ทั้งหมดศึกษาด้วยกันไหม?
เป็นเพียงในโรงเรียนเดียวเท่านั้นที่มีครูผู้เดียวสอนทุกคน
และที่บราห์มาเองก็กำลังศึกษาเล่าเรียนด้วยเช่นกัน เป็นความมหัศจรรย์
ชีพบาบากำลังสอนลูก บราห์มานี้ก็กำลังรับฟังด้วยเช่นกัน เด็กๆ และคนแก่
ใครๆก็สามารถศึกษาเล่าเรียนที่นี่ได้ ลูกกำลังศึกษาความรู้นี้
เวลานี้ลูกได้เริ่มที่จะสอนผู้อื่น นับวันเวลาก็สั้นลงไปเรื่อยๆ
เวลานี้ลูกได้เข้าไปสู่ความไม่มีขีดจำกัด ลูกรู้ว่าวงจรของ 5000
ปีนี้ได้ผ่านไปอย่างไร เริ่มแรกมีศาสนาเดียว และเวลานี้ก็มีศาสนาอยู่มากมาย
สิ่งนี้ไม่สามารถเรียกว่าอำนาจในการปกครองในเวลานี้
สิ่งนี้เรียกว่าการปกครองของประชาชนโดยประชาชน ในตอนต้นศาสนามีพลังมาก
ลูกเป็นนายของทั้งโลก เวลานี้ผู้คนก็กลายเป็นผู้ที่ไร้ศาสนา พวกเขาไม่มีศาสนาใดๆ
พวกเขาทั้งหมดมีกิเลสทั้งห้าในตัวเขา พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดพูดว่า ลูกๆ
เวลานี้จงมีความอดกลั้น เพราะลูกจะอยู่ในอาณาจักรของราวันเพียงระยะเวลาสั้นเท่านั้น
หากลูกศึกษาเล่าเรียนเป็นอย่างดีลูกก็จะไปสู่ดินแดนแห่งความสุข
นี่คือดินแดนแห่งความทุกข์
จดจำดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุขของลูกและเฝ้าแต่ลืมดินแดนแห่งความทุกข์นี้
พ่อของดวงวิญญาณได้ให้คำแนะนำและแนวทางปฏิบัติแก่ลูก: โอ้ ลูกๆ ทางจิต! ลูกๆ
ทางจิตได้ยินสิ่งนั้นด้วยอวัยวะเหล่านี้ เมื่อลูกๆ ดวงวิญญาณสโตประธานในยุคทอง
ร่างกายของลูกนั้นก็สโตประธานและชั้นหนึ่งด้วยเช่นกัน ลูกเคยมั่งคั่งมาก
เวลานี้ดูซิว่าลูกได้กลายเป็นอะไรด้วยการกลับมาใช้ชาติเกิดแล้วชาติเกิดเล่า
มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืน
เวลากลางวันเราอยู่ในสวรรค์และในเวลากลางคืนเราอยู่ในนรก
สิ่งนี้เรียกว่ากลางวันและกลางคืนของบราห์มาและของบราห์มิน
ลูกเคยสะดุดล้มในความมืดของกลางคืนเป็นเวลา 63 ชาติเกิด ลูกเคยเร่ร่อนไปทั่ว
ไม่มีใครสามารถพบพระเจ้าได้ สิ่งนี้เรียกว่าเกมของเขาวงกต
ดังนั้นพ่อบอกลูกเกี่ยวกับข่าวของตอนเริ่ม ตอนกลางและตอนจบของทั้งโลก อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ละทิ้งนิสัยของการล้มลุกคลุกคลานจากประตูหนึ่งไปยังอีกประตูหนึ่ง
และศึกษาคำสอนของพระเจ้าด้วยความใส่ใจ อย่าได้ขาดเรียน
จงกลายเป็นครูเหมือนพ่ออย่างแน่นอน ศึกษาแล้วก็สอนผู้อื่นด้วยเช่นกัน
2.
รับฟังเรื่องราวที่แท้จริงของนารายณ์ที่แท้จริงและกลายเป็นนารายณ์จากมนุษย์ธรรมดา
ลูกต้องทำให้ตัวลูกเองเป็นที่เคารพ อย่าได้รับอิทธิพลของวิญญาณปีศาจร้าย(กิเลส)
และเป็นเหตุให้สูญเสียความเคารพของลูก
พร:
ขอให้ลูกอยู่อย่างมีความสุขอยู่เสมอในสำนึกรู้ของความสัมพันธ์และการได้มาซึ่งการบรรลุผลของลูกและด้วยเหตุนั้นกลายเป็นโยคีที่ง่ายดาย
พื้นฐานของการมีโยคะที่ง่ายดายคือความสัมพันธ์และการได้มาซึ่งการบรรลุผล
ความรักพัฒนาบนพื้นฐานของความสัมพันธ์ และที่ใดมีการได้มาซึ่งการบรรลุผล,
จิตใจและสติปัญญาก็จะไปที่นั่นได้อย่างง่ายดาย จดจำความสัมพันธ์ของลูกด้วยสิทธิ์ของ
“ของฉัน” พูดคำว่า “บาบาของฉัน” จากหัวใจของลูกและให้สมบัติที่มีค่าของพลัง,
ความรู้, คุณธรรม, ความสุข, ความสงบ,
ความปีติและความรักที่ลูกได้รับจากพ่อปรากฏออกมาในสำนึกรู้ของลูก
และจะมีความสุขที่ไม่มีขีดจำกัดจากสิ่งนี้ และแล้วลูกจะกลายเป็นโยคีที่ง่ายดาย
คติพจน์:
กลับมาเป็นอิสระจากจิตสำนึกของร่างกาย
และความสัมพันธ์อื่นๆทั้งหมดจะจบสิ้นโดยอัตโนมัติ