24.03.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน ความรู้นี้ทำให้ลูกเยือกเย็น ความรู้นี้จบสิ้นไฟของตัณหาราคะและความโกรธ
ไฟเช่นนี้ไม่สามารถจบสิ้นได้ด้วยการทำความเลื่อมใสศรัทธา
คำถาม:
ลูกต้องใช้ความพยายามหลักอะไรเพื่อให้มีการจดจำระลึกถึง?
คำตอบ:
ในช่วงเวลาของการนั่งในการจดจำระลึกถึงพ่อ ไม่ควรจดจำแม้แต่ร่างกายของลูกเอง
จงกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ นี่คือความเพียรพยายามที่ลูกต้องทำ
ในสิ่งนี้ที่มีอุปสรรค เพราะลูกมีสำนึกที่เป็นร่างมาเป็นเวลาครึ่งวงจร
การทำความเลื่อมใสศรัทธาหมายถึงการจดจำร่างกาย
โอมชานติ
ลูกๆ รู้ว่าสันโดษเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับการจดจำระลึกถึง
ลูกไม่สามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อในฝูงชนมากเท่ากับที่ลูกอยู่ในความเงียบและสันโดษ
เมื่อเด็กๆ ศึกษาในโรงเรียน พวกเขาศึกษาในสันโดษ ที่นี่เช่นกัน
ลูกจำเป็นต้องมีสันโดษ แม้เมื่อลูกท่องทัวร์ไปทั่ว
การจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงเป็นสิ่งหลัก การศึกษานี้ง่ายดายอย่างมาก
เป็นเวลาครึ่งวงจร ตั้งแต่ตอนเริ่มต้นของอาณาจักรของมายา, ลูกได้มีสำนึกเป็นร่าง
ศัตรูอันดับหนึ่งคือสำนึกที่เป็นร่าง แทนที่มีการจดจำระลึกถึงพ่อ
ลูกกลับจดจำร่างกาย นั้นถูกเรียกว่าความหยิ่งยโสของร่างกาย ที่นี่ลูกๆ
ได้รับการบอกให้กลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ ในความพยายามนี้เท่านั้นเป็นที่ต้องการ
เวลานี้ลูกได้รับการปลดปล่อยจากการทำความเลื่อมใสศรัทธาแล้ว
มีการทำความเลื่อมใสศรัทธาด้วยร่างกายของลูก
ลูกต้องพาร่างกายของลูกไปยังสถานที่จาริกแสวงบุญฯลฯ
ลูกไปเพื่อที่จะมีการมองเพียงแวบเดียว เพื่อทำสิ่งนี้และทำสิ่งนั้น
ร่างกายของลูกต้องไป
ที่นี่ลูกเพียงแค่คิดว่าลูกเป็นดวงวิญญาณและลูกต้องจดจำพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด
มากเท่าที่ลูกจดจำบาบา บาปของลูกจะถูกตัดไปได้มากตามนั้น
บาปของลูกไม่สามารถถูกตัดไปในหนทางของการทำความเลื่อมใสศรัทธา
ผู้ที่ชราจะมีความกังวลว่าถ้าเขาไม่ได้ทำความเลื่อมใสศรัทธาก็จะเกิดความสูญเสียอย่างมากและเขาจะกลายเป็นผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้า
เป็นราวกับว่ามีไฟในการทำความเลื่อมใสศรัทธาและมีความเยือกเย็นในความรู้นี้
ไฟของตัณหาราคะและความโกรธจบสิ้นลงด้วยความรู้นี้ ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ผู้คนมีความรู้สึกศรัทธาเช่นนั้นมากจนกระทั่งพวกเขาทำความพยายามต่อไป
ตัวอย่างเช่นพวกเขาอาจไปที่บาดรินาถและได้รับนิมิต และแล้วอะไรเกิดขึ้น?
พวกเขาจะมีความรู้สึกที่บริสุทธิ์และไม่ได้เก็บผู้ใดไว้นอกจากบาดรินาถ(เจ้าผู้เปลี่ยนแปลง)
ไว้ในสติปัญญาของพวกเขา ก่อนหน้านี้พวกเขาจะเดินไป พ่อพูดว่า:
พ่อเติมเต็มความปรารถนาของพวกเขาเป็นเวลาชั่วคราว พ่อให้นิมิตแก่พวกเขา
แต่พ่อไม่ได้พบพวกเขาผ่านสิ่งนั้น พวกเขาไม่ได้รับมรดกนี้โดยปราศจากพ่อ
เพียงพ่อเท่านั้นที่ลูกประกาศสิทธิ์ในมรดกนี้ ทั้งหมดนั้นเป็นชีวิตที่มีร่างกาย
ลูกได้รับมรดกนี้จากพ่อ, ผู้สร้างเท่านั้น
ในขณะที่เหลือทั้งหมดนั้นไม่ว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิตเป็นสิ่งสร้าง
ลูกไม่สามารถได้รับมรดกจากสิ่งสร้างได้ เพียงพ่อเท่านั้นเป็นพ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์
กุมารีต้องระมัดระวังอย่างมากเกี่ยวกับการตกภายใต้อิทธิพลจากเพื่อนที่ไม่ดี
พ่อพูดว่า: โดยการกลับมาไม่บริสุทธิ์
ลูกได้รับความทุกข์จากตอนต้นตลอดตอนกลางจนถึงตอนจบ ในปัจจุบันทั้งหมดไม่บริสุทธิ์
เวลานี้ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์ พ่อที่ไม่มีตัวตนมาและสอนลูก
อย่าคิดว่าเป็นบราห์มาผู้ที่กำลังสอนลูก สติปัญญาของทุกคนควรตรงไปที่ชีพบาบา
ชีพบาบากำลังสอนเราผ่านผู้นี้ เพียงชีพบาบาเท่านั้นที่สอนแม้กระทั่งลูกดาดี้
ลูกจะให้การต้อนรับแบบใดแก่ท่าน? ลูกนำเอาองุ่นและมะม่วงมาให้ชีพบาบา
แต่ชีพบาบาพูดว่า: พ่อเป็นผู้ที่อยู่นอกเหนือการมีประสบการณ์
ทุกสิ่งนั้นมีไว้สำหรับลูกๆ
ผู้เลื่อมใสศรัทธาออฟเฟอร์โบ๊กและแจกจ่ายในหมู่พวกเขาและรับประทาน
พ่อไม่ได้รับประทานสิ่งนั้น พ่อพูดว่า: พ่อมาสอนลูกๆ และทำให้ลูกบริสุทธิ์
หลังจากที่ลูกกลับมาบริสุทธิ์ ลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงเช่นนั้น
นี่คือธุรกิจของพ่อ พวกเขาพูดถึงคำสอนของพระเจ้าชีวา
พวกเขาไม่ได้พูดถึงคำสอนของพระเจ้าบราห์มา พวกเขาไม่ได้พูดว่า:บราห์มาพูด
แม้ว่าผู้นี้อาจจะให้มุรลี จงพิจารณาเสมอว่าเป็นชีพบาบาผู้ที่กำลังให้มุรลี
บาบาเข้าใจเมื่อใครบางคนจะถูกยิงโดยลูกศรอย่างดีมาก
และดังนั้นท่านจึงเข้ามาในผู้ที่กำลังพูด ลูกศรของความรู้นี้กล่าวได้ว่าคมมาก
มีพลังอย่างมากในวิทยาศาสตร์ จะมีเสียงดังจากระเบิดฯลฯ อย่างมาก
ลูกอยู่ในความเงียบสงบอย่างมาก ลูกได้รับชัยชนะเหนือวิทยาศาสตร์ด้วยความเงียบ
ลูกทำให้โลกนี้บริสุทธิ์ แต่ลูกต้องชำระตัวลูกเองให้บริสุทธิ์ก่อน ตามละคร
ลูกจะต้องกลับมาบริสุทธิ์ เหตุนี้เองการทำลายล้างจึงถูกกำหนดไว้แล้ว
ลูกต้องคงอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสอย่างมากโดยการเข้าใจละคร
เวลานี้เราต้องไปสู่ดินแดนแห่งความสงบ พ่อพูดว่า: นี่คือบ้านของลูก
ลูกควรไปที่บ้านของลูกในความสุขอย่างมาก
ลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างมากที่จะกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณในสิ่งนี้
บาบาเน้นย้ำการจาริกแสวงบุญของการจดจำระลึกถึงนี้
เพียงในสิ่งนี้เท่านั้นที่มีความเพียรพยายาม พ่อถามว่า:
เป็นการง่ายที่จะจดจำพ่อในขณะที่เดินเหินเคลื่อนไหวไปมาหรือนั่งในสถานที่หนึ่ง?
ผู้คนในหนทางความเลื่อมใสศรัทธานั่งและนับลูกปัดของลูกประคำอย่างมาก
พวกเขาเฝ้าแต่สวดภาวนา “ราม ราม” ด้วยเช่นกัน แต่ไม่มีประโยชน์ใดเลยในสิ่งนั้น
พ่อบอกวิธีที่ง่ายดายมากแก่ลูกๆ เมื่อลูกกำลังตระเตรียมอาหารหรือลูกกำลังทำสิ่งใด
จงอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
เมื่อพวกเขาเตรียมโบ๊กที่ศรีนาถ
พวกเขาจะสวมผ้าปิดปากเพื่อที่ว่าจะไม่มีเสียงแม้แต่เล็กน้อย
นั่นคือหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ลูกต้องจดจำพ่อ
พวกเขาตระเตรียมโบ๊กแต่ไม่มีใครรับประทานสิ่งนั้น
เป็นแค่ครอบครัวของผู้นำทางผู้ที่รับประทานสิ่งนั้น
ที่นี่ลูกรู้ว่าเป็นชีพบาบาที่กำลังสอนลูกอยู่ ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
พวกเขาไม่ได้พิจารณาว่าชีพบาบาคือผู้ที่กำลังสอนพวกเขาอยู่
แม้ว่าพวกเขาจะสร้างชีพปุรนา(คัมภีร์)
พวกเขาก็ได้ปะปนชีวาและปารวตีและชีวาและชังก้าร์ในนั้น
ไม่มีคุณประโยชน์ใดเลยในการศึกษาสิ่งนั้น แต่ละคนต้องศึกษาคัมภีร์ของตนเอง
ชาวบารัตมีกีตะและชาวคริสเตียนมีเพียงไบเบิ้ลเดียวเท่านั้น
คัมภีร์ของเหล่าเทพคือกีตะ มีความรู้นี้ในสิ่งนั้น
เป็นเพียงความรู้เท่านั้นที่มีการศึกษา ลูกต้องศึกษาความรู้นี้
ลูกไม่ได้มีสิ่งใดที่เกี่ยวข้องกับหนังสือของพวกเขาที่กล่าวถึงที่เกี่ยวกับการต่อสู้รบรา
เราคือผู้ที่มีพลังโยคะ และเหตุใดเราจึงควรฟังสิ่งต่างๆ
ของผู้ที่มีพลังทางวัตถุเหล่านั้น? แท้จริงแล้วลูกไม่สามารถมีการต่อสู้รบรา
ลูกเอาชนะกิเลสทั้งห้า ด้วยพลังโยคะ การต่อสู้รบราของลูกมีกับกิเลสทั้งห้า
ที่นั่นเป็นมนุษย์ผู้ที่ต่อสู้รบรากับมนุษย์
ในขณะที่ลูกต่อสู้รบรากับกิเลสของลูกเอง ซันยาสซีไม่สามารถอธิบายสิ่งเหล่านี้ได้
ลูกได้รับการสอนให้ทำการฝึกฝนฯลฯ ลูกมีเพียงการฝึกฝนเดียวเท่านั้น
ของลูกคือพลังโยคะ ลูกเอาชนะกิเลสทั้งห้าด้วยพลังโยคะ กิเลสทั้งห้าคือศัตรูของลูก
และในจำนวนเหล่านั้น สำนึกของการเป็นร่างคืออันดับหนึ่ง พ่อพูดว่า:
ลูกแต่ละคนเป็นดวงวิญญาณ ลูก, ดวงวิญญาณลงมาที่นี่และเข้ามาในครรภ์
ในขณะที่พ่อกลับมาอยู่ในร่างกายนี้ พ่อไม่ได้เข้ามาในครรภ์
ในยุคทองลูกอยู่ในประสาทราชวังของครรภ์
และแล้วในอาณาจักรของราวันลูกเข้าไปในกรงขังของครรภ์ ในขณะที่พ่อเพียงแค่จุติลงมา
สิ่งนี้ได้ชื่อว่าเป็นการเกิดที่สูงส่ง
ตามละครพ่อต้องเข้ามาในผู้นี้และให้ชื่อเขาว่าบราห์มา พ่อตั้งชื่อเขาว่าบราห์มา
เพราะเขาเป็นของพ่อ เมื่อมีการนำเด็กมาเลี้ยงดู พวกเขาได้รับชื่อที่สวยงามมาก
ลูกเช่นกันเคยได้รับชื่อที่ดีมาก
เคยมีรายชื่อที่น่าอัศจรรย์ที่ได้มาโดยผู้นำสาสน์ที่เข้าฌาน
บาบาไม่ได้จดจำชื่อเหล่านั้น สิ่งเหล่านั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับชื่อเหล่านั้น
ชื่อเพียงแค่ให้แก่ร่างกาย เวลานี้พ่อพูดว่า:
จงพิจารณาตัวลูกเองว่าเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ เท่านั้นเอง!
ลูกรู้ว่าลูกกำลังกลายเป็นเทพที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้และแล้วลูกจะปกครอง
ต่อมาในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา จะมีเพียงภาพลักษณ์ของลูกเท่านั้น
ภาพลักษณ์มากมายของเหล่าเทพได้ถูกสร้างขึ้น ดวงวิญญาณเช่นกันได้รับการกราบไหว้บูชา
พวกเขาสร้างซาลิแกรมจากดินเหนียวและแล้วก็ทำลายทิ้งในตอนกลางคืน
พวกเขาตกแต่งภาพลักษณ์ของเหล่าเทพ กราบไหว้บูชาสิ่งนั้น
และแล้วก็นำไปจมน้ำในมหาสมุทร บาบาพูดว่า:
พวกเขาแม้กระทั่งสร้างภาพลักษณ์ของพ่อและป้อนอาหารแก่ภาพลักษณ์นั้น
และแล้วพวกเขาก็พูดว่าพ่ออยู่ในก้อนกรวดและก้อนหิน!
พวกเขาได้ลดระดับพ่อลงไปมากที่สุด ลูกได้กลับมายากจนอย่างมาก
เป็นด้วยผู้ที่ยากจนเท่านั้นที่จะประกาศในสถานภาพที่สูง
ผู้ที่มั่งคั่งมีน้อยคนที่จะสามารถรับความรู้นี้
บาบาจะทำอะไรจากการที่รับมาอย่างมากจากผู้ที่มั่งคั่ง?
ที่นี่ทุกสิ่งถูกสร้างขึ้นจากทุกหยดของลูกๆ พวกเขาพูดว่า “บาบา
โปรดใส่ก้อนหินหนึ่งก้อนในนามของฉัน” และพวกเขาคิดว่า
พวกเขาจะได้รับประสาทราชวังที่ทำด้วยทองและเงินเป็นการตอบแทน มีทองมากมายที่นั่น
จะมีก้อนอิฐที่เป็นทอง ดังนั้นอาคารก็ถูกสร้างขึ้นด้วยก้อนอิฐที่เป็นทองนั้น
ดังนั้นบาบาพูดด้วยความรักว่า: ลูกๆ ที่แสนหวาน แสนหวาน เวลานี้ลูกต้องจดจำพ่อ
เวลานี้ละครกำลังจะมาถึงจุดจบ พ่อให้วิธีการแก่ลูกๆ ที่ยากจนเพื่อทำให้ลูกมั่งคั่ง:
ลูกๆ ที่แสนหวาน อะไรก็ตามที่ลูกมี จงถ่ายโอนสิ่งเหล่านั้นทั้งหมด
ไม่มีสิ่งใดจะหลงเหลืออยู่ที่นี่ อะไรก็ตามที่ลูกถ่ายโอนจากที่นี่
ลูกจะได้รับหลายร้อยเท่าในโลกใหม่ บาบาไม่ได้ร้องขออะไรจากลูก ท่านคือผู้ประทาน
ท่านเพียงแค่บอกวิธีการแก่ลูก ทุกสิ่งที่นี่จะกลายเป็นฝุ่น ถ้าลูกถ่ายโอนบางสิ่ง
ลูกก็ได้รับสิ่งนั้นในโลกใหม่ ในขณะนี้ที่เป็นเวลาของการทำลายล้างโลกเก่านี้
ไม่มีอะไรในโลกเก่านี้ที่จะมีประโยชน์ เหตุนี้เองบาบาพูดว่า:
จงเปิดมหาวิทยาลัยควบคู่กับโรงพยาบาลในทุกๆบ้าน
ด้วยการทำเช่นนี้ลูกจะได้รับพลานามัยที่ดีและความมั่งคั่ง นี่คือสิ่งหลัก อัจชะ
คลาสกลางคืน -
12/01/69
ลูกผู้เป็นแม่ที่ยากจนและธรรมดาทำความเพียรพยายามในเวลานี้และประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
ในยักย่ะผู้เป็นแม่ให้การช่วยเหลือเป็นอย่างมากในขณะที่ผู้ชายน้อยมากที่จะกลายเป็นผู้ช่วยเหลือ
แม่ไม่มีความซาบซึ้งในการกลายเป็นทายาท พวกเธอ (ผู้หญิง)
ยังคงหว่านเมล็ดต่อไปและสร้างชีวิตของตัวเองต่อไป
ความรู้ของลูกถูกต้องแม่นยำและแล้วก็มีความเลื่อมใสศรัทธา
มีเพียงพ่อทางจิตวิญญาณเท่านั้นที่มาและให้ความรู้นี้แก่ลูก
หากลูกคิดว่าพ่อเป็นพ่อของลูก ลูกจะต้องประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากท่านอย่างแน่นอน
พ่อยังคงให้แรงบันดาลใจแก่ลูกทำความพยายามและยังคงอธิบายให้ลูกฟังต่อไป
อย่าได้สูญเสียเวลาของลูก พ่อรู้ว่าบางคนเป็นผู้มีความพยายามที่ดี
บางคนอยู่ในระดับปานกลาง และบางคนอยู่ในระดับที่สาม หากลูกถามบาบา
บาบาก็จะบอกลูกทันทีว่าลูกเป็นที่หนึ่ง ที่สอง หรือที่สาม
หากลูกไม่ให้ความรู้กับใครแสดงว่าลูกเป็นระดับที่สาม หากลูกไม่ให้ข้อพิสูจน์ใดๆ
บาบาจะบอกลูกอย่างแน่นอน ความรู้ที่พระเจ้าสอนลูกเมื่อท่านมาแล้วก็หายไป
ไม่มีใครรู้สิ่งนี้
ตามแผนของละครไม่มีใครสามารถเข้าถึงพ่อผ่านเส้นทางของความเลื่อมใสศรัทธาหรือไปสู่ยุคทอง
ลูกๆกำลังเพียรพยายามในเวลานี้
อย่างไรก็ตามไม่ว่าความพยายามของลูกแต่ละคนในวงจรก่อนหน้านี้ได้ทำมามากแค่ไหนลูกก็ยังคงทำเช่นเดิม
พ่อสามารถเข้าใจได้ว่าลูกคนไหนมีประโยชน์ต่อตนเอง พ่อพูดว่า:
มาและนั่งอยู่ข้างหน้าภาพลักษมีและนารายทุกวัน บาบา โดยการทำตามศรีมัทของท่าน
เราจะประกาศสิทธิ์ในมรดกนี้อย่างแน่นอน
ลูกต้องการมีความสนใจที่จะทำให้ผู้อื่นเป็นเหมือนกับตัวลูกเองอย่างแน่นอน
ฉันแม้กระทั่งเขียนถึงผู้ที่อยู่ในศูนย์:
ลูกได้ศึกษาเล่าเรียนความรู้นี้มาหลายปีแล้วและถ้าลูกไม่สามารถสอนคนอื่นได้
ลูกได้ศึกษาเล่าเรียนอะไร? ลูกๆ ควรจะทำความก้าวหน้า
ตลอดทั้งวันควรมีความคิดเกี่ยวกับงานรับใช้ในสติปัญญาของลูก
ลูกอยู่ในสภาพของการปลดเกษียณ มีอาศรมสำหรับผู้ที่อยู่ในสภาพของการปลดเกษียณ
ลูกควรไปหาผู้ที่เกษียณแล้ว บอกพวกเขาถึงเป้าหมายก่อนที่พวกเขาจะตาย
ดวงวิญญาณของคุณจะอยู่เหนือเสียงได้อย่างไร?
ดวงวิญญาณที่ไม่บริสุทธิ์ไม่สามารถไปที่นั่นได้ พระเจ้าพูด:
จดจำฉันผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอและลูกจะไปสู่สภาพของการปลดเกษียณ,ดินแดนเหนือเสียง
มีงานรับใช้มากมายที่สามารถทำได้ในเบนาเรสเช่นกัน
นักปราชญ์จำนวนมากอาศัยอยู่ที่นั่นเพื่อที่จะพักอยู่ที่คาจี
ตลอดทั้งวันพวกเขายังคงสวดภาวนาต่อไป: ชีพ คาจี วิศวนารถ คงคา (แม่น้ำคงคามาจากคาจีโดยผ่านชีวาผู้เป็นนายของโลก)
ให้มีเสียงปรบมือของความสุขเสมอในตัวลูกเอง ลูกเป็นนักเรียนใช่ไหม?
ลูกกำลังทำงานรับใช้และกำลังศึกษาด้วยเช่นกัน
ลูกต้องจดจำพ่อและประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูก เรากำลังจะไปหาชิพบาบา นี่คือ “มานมานะบาฟ”
อย่างไรก็ตามหลายคนไม่สามารถจดจำพ่อได้: พวกเขายังคงนินทาต่อไป
สิ่งสำคัญคือการจดจำระลึกถึง เป็นการจดจำระลึกถึงที่จะทำให้ลูกมีความสุข
ลูกทุกคนต้องการมีความสงบในโลก บาบาพูดว่า:
อธิบายให้พวกเขาฟังว่าความสงบในโลกกำลังถูกก่อตั้งขึ้นในเวลานี้
เหตุนี้เองบาบาจึงให้ความสำคัญอย่างมากกับภาพลักษมีและนารายณ์ บอกพวกเขาว่า:
โลกที่ซึ่งมีความสุข ความสงบ และความบริสุทธิ์กำลังถูกก่อตั้งขึ้น
ทุกคนพูดว่าควรจะมีความสงบในโลก หลายคนยังคงได้รับรางวัล
ควรจะเป็นนายผู้สร้างความสงบในโลก ในอาณาจักรของพวกเขามีความสงบในโลก มีหนึ่งภาษา
หนึ่งอาณาจักร และหนึ่งศาสนา ดวงวิญญาณอื่นทั้งหมดอยู่ในโลกที่ไม่มีตัวตน
ใครเป็นผู้สร้างโลกเช่นนี้ขึ้นมา? ใครเป็นผู้สร้างความสงบ
ชาวต่างชาติเช่นกันก็เข้าใจว่านั่นคือสวรรค์และเคยเป็นอาณาจักรของพวกเขา(ลักษมีและนารายณ์)
เวลานี้ความสงบในโลกกำลังถูกก่อตั้งขึ้น
บาบาอธิบายว่าลูกควรใช้รูปภาพลักษมีและนารายณ์เมื่อลูกไปทุกหนทุกแห่งในตอนเช้าเพื่อให้เสียงเข้าสู่หูของทุกคนว่าอาณาจักรนั้นกำลังถูกก่อตั้งขึ้นมา
การทำลายล้างนรกนั้นเพียงแต่อยู่ข้างหน้า ลูกรู้ว่าตามละคร
บางทีอาจจะยังคงมีความล่าช้าอยู่บ้าง นี่ไม่ได้อยู่ในโชคชะตาของคนที่มีชื่อเสียง
อย่างไรก็ตามบาบายังคงให้แรงบันดาลใจแก่ลูกให้ทำความพยายามต่อไป
งานรับใช้จะยังคงดำเนินต่อไปตามละคร อัจชะ ราตรีสวัสดิ์
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
จงอยู่อย่างระมัดระวังอย่างมากต่ออิทธิพลของเพื่อนที่ไม่ดี
อย่าได้เข้าไปเป็นมิตรกับผู้ที่ไม่บริสุทธิ์
ทำงานรับใช้ของการชำระโลกนี้ให้บริสุทธิ์ด้วยพลังแห่งความเงียบ
2.
เข้าใจละครอย่างชัดเจนมากและคงอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใส
ให้ถ่ายโอนทุกสิ่งของลูกไปยังโลกใหม่
พร:
ขอให้ลูกเชื่อฟังอย่างสม่ำเสมอและในขณะที่นั่งบนบัลลังก์หัวใจได้รับติลัคแห่งความสำเร็จจากพ่อ
ทุกวันในเวลาอมฤตพ่อผู้ประทานโชคได้ให้ติลัคแห่งความสำเร็จแก่ลูกที่เชื่อฟังของท่านแต่ละคน
ลูกบราห์มินที่เชื่อฟังไม่สามารถใช้คำว่า “งานหนัก” หรือ “ยาก”
ในคำพูดหรือแม้แต่ในความคิดของลูก ลูกกลายเป็นโยคีที่ง่ายดาย
และดังนั้นลูกจึงไม่กลับมาท้อแท้
แต่จะนั่งอยู่บนบัลลังก์หัวใจและมีความเมตตาอย่างสม่ำเสมอ ลูกจบสิ้นจิตสำนึกของ “ฉัน”
ใดๆ หรือความรู้สึกสงสัยใดๆ
คติพจน์:
อย่าได้คิดถึงวันที่ของการเปลี่ยนแปลงของโลก
แต่จงกำหนดเวลาสำหรับการเปลี่ยนแปลงของลูกเอง
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
การนำวัฒนธรรมแห่งสัจจะและมารยาทอันดีงามมาใช้
ผู้ที่เป็นดวงวิญญาณของราชนิกูลมีบุคลิกภาพของความบริสุทธิ์ซึ่งถูกเรียกว่าเทพีแห่งกิริยามารยาท
พวกเขาไม่สามารถมีความไม่บริสุทธิ์ของกิเลสของความโกรธใดๆ
หากมีความโกรธในรูปละเอียดอ่อนแม้เพียงเล็กน้อยในรูปของความอิจฉา ความขัดแย้ง
หรือไม่ชอบ นั่นก็เป็นไฟที่เผาไหม้อยู่ภายในตัวลูกด้วย
ภายนอกนั้นลูกไม่ได้กลายเป็นสีแดงหรือสีเหลือง แต่ลูกจะกลายเป็นความมืดมิดและสกปรก
ดังนั้น จบสิ้นสิ่งที่น่าเกลียดนั้นและกลับมาซื่อสัตย์และสะอาด