24.06.25 Avyakt Bapdada Thai Murli Om Shanti Madhuban
คำพูดที่สูงส่งอ่อนหวานของมาเตชวารีจี
สำหรับอ่านในชั้นเรียนในวันแห่งการจดจำระลึกถึงมาม่า
เพลง: เพลง:
มองดูโลกใบเล็กของฉัน...
เพลงนี้ขับร้องเมื่อไหร่?
เป็นเพียงในเวลาของสังกัมยุคนี้เท่านั้นที่วงศ์สกุลบราห์มินของเรามีโลกใบเล็กนี้
ครอบครัวนี้ของเราที่ถูกแสดงไว้ต่างลำดับกันคืออะไร? เราคือหลานของชีว่า พ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุด ลูกๆที่เกิดจากปากของบราห์มาและสรัสวตี
วิษณุและชางก้าเป็นลุงของเรา และในหมู่พวกเราเราทั้งหมดคือพี่น้องชายและหญิง
นี่คือโลกใบเล็กของเรา ไม่มีความสัมพันธ์อื่นสร้างขึ้นนอกเหนือจากนี้ ในเวลานี้
เราจะพูดว่ามีเพียงความสัมพันธ์เหล่านี้เท่านั้น
มองดูสิว่าความสัมพันธ์ของเรากับผู้ทรงอำนาจที่ยิ่งใหญ่เช่นนั้นเป็นอย่างไร!
ปู่ของเราคือชีว่า ชื่อของท่านนั้นสำคัญมาก และท่านคือเมล็ดของโลกมนุษย์
เพราะท่านคือผู้ให้คุณประโยชน์ของทั้งโลก ท่านถูกเรียกว่า “ฮาร์ ฮาร์ โบโลนาถ ชิพ
มหาเดฟ” (โบโลนาถชีว่าเจ้าผู้ไร้เดียงสาผู้เป็นเทพที่ยิ่งใหญ่)
ท่านคือผู้ขจัดความทุกข์ และผู้ประทานความสุขต่อทั้งโลก
เราได้รับสิทธิ์มหาศาลต่อความสุข ความสงบ และความบริสุทธิ์จากท่าน
ในความสงบไม่มีบัญชีกรรม อย่างไรก็ตามทั้งสองสิ่งเหล่านี้(ความสงบและความสุข)
อยู่บนพื้นฐานของความบริสุทธิ์
จนกว่าลูกจะได้ประกาศสิทธิ์ในมรดกที่สมบูรณ์ของลูกจากการหล่อเลี้ยงของพ่อ
จนกว่าลูกจะได้รับประกาศนียบัตรจากพ่อ
มิฉะนั้นลูกก็ไม่สามารถประกาศสิทธิ์ในมรดกนั้นได้ มองดู
บราห์มามีงานใหญ่เช่นนั้นที่ต้องทำให้สำเร็จ:
ท่านทำให้ดวงวิญญาณผู้ทีกลับมาสกปรกและไม่บริสุทธิ์ด้วยกิเลสทั้งห้านั้นสวยงามมาก
ผลของงานทางจิตนี้ที่ท่านได้รับมา คือสถานภาพของศรีกฤษณะผู้เป็นอันดับหนึ่ง
มองดูความสัมพันธ์ที่ลูกมีกับพ่อในเวลานี้ ดังนั้น
ลูกควรจะไร้กังวลและมีความสุขเพียงใด? เวลานี้ขอให้ลูกแต่ละคนถามหัวใจของลูก:
ฉันเป็นของท่านอย่างสมบูรณ์ไหม?
ลูกควรคิดว่า
เนื่องจากพ่อ ดวงวิญญาณสูงสุดได้มาแล้ว
ขอให้เราประกาศสิทธิ์ในมรดกที่สมบูรณ์ของเราจากท่าน
หน้าที่ของนักเรียนคือการทำความเพียรพยายามที่สมบูรณ์ และประกาศสิทธิ์ในทุนการศึกษา
ดังนั้นเหตุใดเราจึงไม่ควรถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งล่ะ?
นี่คือความหมายของการถูกร้อยเข้าไปในลูกประคำแห่งชัยชนะ
อย่างไรก็ตามมีบางคนที่นั่งและถือละดู(ขนมกลมรสหวาน)
ต้องการจะมีประสบการณ์ของความสุขที่มีขีดจำกัดบางอย่างที่นี่
และต้องการจะมีประสบการณ์ของความสุขเล็กน้อยในสวรรค์
ผู้ที่มีความคิดเช่นนั้นเพียงกล่าวได้ว่าเป็นผู้ทำความเพียรพยายามซึ่งความพยายามของเขาอยู่ในระดับกลางหรือต่ำ
มิใช่ผู้ทำความเพียรพยายามที่สูงส่งที่สุด
เพราะพ่อไม่ได้พูดคลุมเครือเกี่ยวกับการให้ทุกสิ่งแก่ลูก
เหตุใดผู้ที่จะได้รับสิ่งนั้นจึงทำเช่นนี้เล่า? เหตุนี้เองกูรูนานัคจึงกล่าวว่า: “พระเจ้าคือผู้ประทาน
ท่านคือผู้ทรงอำนาจ แต่ดวงวิญญาณไม่มีพลังที่จะรับจากท่าน” มีคำกล่าวว่า “ผู้ที่จะให้นั้นเฝ้าแต่ให้
แต่ผู้ที่จะรับกลับเบื่อหน่ายที่จะรับ" ลูกอาจมีความรู้สึกในหัวใจว่า:
ทำไมฉันถึงจะไม่ต้องการประกาศสิทธิ์ในสถานภาพนี้ล่ะ? อย่างไรก็ตาม มองดู
บาบากำลังทำความเพียรพยายามมากเหลือเกิน และถึงกระนั้น มายาก็สร้างอุปสรรคมากมาย
ทำไมล่ะ? อาณาจักรของมายาเวลานี้กำลังจะจบสิ้น
มายาเวลานี้ได้นำพละกำลังทั้งหมดของลูกไป และเหตุนี้เองพระเจ้าจึงมา
ความอ่อนหวานทั้งหมดหลอมรวมในตัวท่าน
ลูกได้รับความหวานชื่นของทุกความสัมพันธ์จากท่าน เหตุนี้เองจึงมีการกล่าวว่า “ท่านคือแม่และท่านคือพ่อ”
นี่คือคำยกย่องที่ร้องสรรเสริญถึงดวงวิญญาณสูงสุดนั้น ดังนั้น
เป็นเพราะความยิ่งใหญ่ของเวลานี้ที่ลูกมีความสัมพันธ์เช่นนั้นกับท่าน
เราต้องสร้างความสัมพันธ์ที่สมบูรณ์กับพระเจ้า เพื่อที่เราจะได้รับความสุขของ 21
ชาติเกิดจากท่าน นี่คือความสำเร็จของความเพียรพยายามของลูก
อย่างไรก็ตามเมื่อลูกได้ยิน 21 ชาติเกิด ก็อย่าได้กลัว
อย่าคิดว่าลูกต้องทำความเพียรพยายามมากเหลือเกินในเวลานี้สำหรับ 21 ชาติเกิด
แล้วแม้กระทั่งหลังจาก 21 ชาติเกิดลูกก็ต้องลงมา
ดังนั้นอะไรคือความสำเร็จในสิ่งนั้น? อย่างไรก็ตาม
ความสำเร็จสูงส่งอะไรก็ตามที่ถูกกำหนดไว้สำหรับลูกในละคร
ลูกก็จะได้รับสิ่งนั้นอยู่ดี พ่อมาและทำให้เราไปถึงสภาพของความสมบูรณ์พร้อมของเรา
แต่ถึงกระนั้น เราลูกๆก็ลืมบาบา และดังนั้นเราก็จะตกลงมาอย่างแน่นอน
พ่อไม่ควรถูกกล่าวโทษสำหรับสิ่งนี้ มันเป็นข้อบกพร่องของเราลูกๆ
เพราะความสุขทั้งหมดของยุคทองและยุคเงินนั้นขึ้นอยู่กับความเพียรพยายามที่เราทำในเวลานี้
ดังนั้นเหตุใดเราจึงไม่ควรทำความเพียรพยายามที่สมบูรณ์
และเล่นบทบาทที่สูงส่งที่สุดของเราเล่า?
เหตุใดเราจึงไม่ควรทำความเพียรพยายามและประกาศสิทธิ์ในมรดกของเราล่ะ?
มนุษย์ทำความเพียรพยายามเสมอที่จะได้รับความสุข
พวกเขาไม่ทำความเพียรพยายามที่จะไปเหนือความสุขและความทุกข์
พระเจ้ามาในตอนสิ้นสุดของละคร ลงโทษดวงวิญญาณทั้งหมด
ทำให้พวกเขาบริสุทธิ์และปลดปล่อยพวกเขาจากบทบาทของพวกเขา
นั่นคืองานของพระเจ้าที่ท่านมาและทำงานให้ลุล่วง และบอกเราในเวลาที่ถูกกำหนดของท่าน
เพราะดวงวิญญาณต้องมาเพื่อเล่นบทบาทของพวกเขาอีกครั้ง
ทำไมพวกเขาจึงไม่ควรเล่นบทบาทที่สูงที่สุดของพวกเขาล่ะ?
พ่อผู้ทำให้โลกมนุษย์เป็นสถานที่ที่ให้ความสุขรู้ว่า
โลกจะกลายเป็นสถานที่ที่ให้ความสุขอย่างไร จนกว่าดวงวิญญาณกลับมาสะอาด (บริสุทธิ์)
โลกก็ไม่สามารถเป็นสถานที่ที่ให้ความสุขได้ และเหตุนี้เองท่านจึงมา
และก่อนอื่นทำให้เราดวงวิญญาณสะอาด ดวงวิญญาณเวลานี้ปกคลุมไปด้วยความไม่บริสุทธิ์
ก่อนอื่น ความไม่บริสุทธิ์นี้ต้องถูกขจัดออกไป แล้ว ด้วยพลังของดวงวิญญาณ
ทุกสิ่งจะเปลี่ยนจากสภาพทาโมประธานเป็นสาโทประธาน
ซึ่งถูกอ้างอิงถึงการที่ทุกคนไปสู่ยุคทอง แล้ววัตถุธาตุทั้งหมด ฯลฯ
จะเข้าไปสู่สภาพยุคทองของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ก่อนอื่นสภาพของดวงวิญญาณเปลี่ยนแปลง
ผู้เดียวที่เปลี่ยนแปลงดวงวิญญาณ
นั่นคือผู้เดียวที่ชำระดวงวิญญาณให้บริสุทธิ์คือผู้ทรงอำนาจนั้น
ลูกสามารถเห็นว่าเวลานี้โลกกำลังเปลี่ยนแปลง ก่อนอื่นเราต้องเปลี่ยนแปลงตนเอง
หลังจากที่เราเปลี่ยนแปลงตนเองก่อน แล้วบนพื้นฐานนี้โลกก็จะเปลี่ยน
หากไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงใดๆในตัวเราจนกระทั่งเวลานี้
หากเรายังไม่ได้เปลี่ยนแปลงตนเอง แล้ว โลกจะเปลี่ยนได้อย่างไร?
เหตุนี้เองลูกต้องตรวจสอบตนเองทุกวัน
ผู้ที่เก็บชาร์ตของพวกเขามองดูบัญชีของพวกเขาในเวลากลางคืน
และดูว่าได้สะสมอะไรมาแล้วบ้าง ทุกคนเก็บบัญชีของพวกเขา
ดังนั้นที่นี่ด้วยลูกต้องเก็บบัญชีของลูก และดูว่าลูกมีกำไรเท่าไหร่
และลูกขาดทุนเท่าไหร่ตลอดทั้งวัน หากมีการสูญเสียมากกว่า
ลูกต้องระมัดระวังเป็นพิเศษในวันถัดไป ด้วยการให้ความใส่ใจต่อตนเองในวิธีนี้
ลูกก็จะเข้าสู่ผลกำไร และจะสามารถไปถึงตำแหน่งของลูก
ด้วยการให้ความใส่ใจต่อตนเองในวิธีนี้ ลูกจะรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในตนเอง
อย่าคิดว่าถึงอย่างไรลูกก็จะกลายเป็นเทพ และคิดว่าสิ่งนั้นจะมาภายหลัง
กระนั้นลูกก็สบายดีอย่างที่ลูกเป็นตอนนี้ ไม่เลย
ลูกต้องสร้างสันสการ์เทพของลูกในเวลานี้ จนกระทั่งเวลานี้
เราได้เคลื่อนไปภายใต้อิทธิพลของกิเลสทั้งห้า แต่เวลานี้
เราต้องดูว่าเรากำลังได้รับการปลดปล่อยจากกิเลสเหล่านั้นหรือไม่
ความโกรธที่ฉันมีในตัวฉันถูกขจัดไปไหม?
สันสการ์กิเลสของความโลภและความผูกพันยึดมั่นเปลี่ยนไปไหม? หากมันกำลังเปลี่ยนแปลง
และลูกกำลังได้รับการปลดปล่อยจากกิเลสเหล่านั้น
แล้วลูกก็สามารถเข้าใจได้ว่าลูกกำลังจะเปลี่ยนแปลง หากมันไม่ถูกขจัดออกไป
แล้วลูกต้องเข้าใจว่า ลูกยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย
ลูกควรรู้สึกถึงความแตกต่างในการเปลี่ยนแปลงของลูก
ควรจะมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในตัวลูก
อย่าได้เป็นว่าลูกเฝ้าแต่ก้าวไปบนพื้นฐานของบัญชีกิเลสตลอดทั้งวัน
และคิดว่าลูกได้ให้ทานที่ดี หรือทำบุญบางอย่าง และดังนั้นนั่นก็ดี ไม่เลย
เราต้องดูแลตนเองตามบัญชีกรรมของเรา อะไรก็ตามที่ฉันกำลังทำ
ภายใต้อิทธิพลของกิเลสใด ฉันกำลังสะสมในบัญชีบาปของฉันอยู่ไหม?
ฉันต้องดูแลตนเองในสิ่งนี้ เก็บชาร์ตของสิ่งนี้ และก่อนเข้านอน มองดูตนเองเป็นเวลา
10 ถึง 15นาทีว่าลูกใช้เวลาในวันของลูกอย่างไร ลูกควรแม้กระทั่งจดบันทึกทุกสิ่ง
เพราะภาระของบาปในอดีตบนศีรษะของลูกต้องถูกขจัดออกไปด้วยเช่นกัน สำหรับสิ่งนั้น
คำสั่งของพ่อคือ: จดจำพ่อ ดังนั้นฉันใช้เวลาในการจดจำระลึกถึงนานแค่ไหน?
ด้วยการเก็บชาร์ตนี้ ลูกจะระมัดระวังในวันถัดไป ด้วยการระมัดระวังในวิธีนี้
ลูกก็จะเอาใจใส่ และการกระทำของลูกก็จะดี และลูกจะไม่ทำบาปใดๆ
ลูกต้องหยุดตนเองจากการทำบาป อัจชะ รัก ระลึกถึง
และสวัสดีตอนเช้าจากแม่ที่แสนหวานของลูก ถึงลูกๆที่แสนหวาน
การพบปะที่ละเอียดอ่อนกับพระเจ้า และบทสนทนาของแม่สรัสวตีผ่านผู้นำสาส์น
ลูกสาวศรีราเด้
มองดูสิใครได้มาหาลูก พลังยิ่งใหญ่เช่นนั้นที่กำลังสนทนากับลูก
ด้วยการเข้าใจความลับของการมาของพ่อ ลูกสามารถรู้จักตนเองด้วยเช่นกัน
พร้อมกับตำแหน่งของผู้เดียวที่ได้มา ลูกสามารถรู้ตำแหน่งของลูกเองด้วย นั่นคือ
สถานภาพของลูก โอ ลูกสาวราเด้ ลูกต้องการที่จะเห็นความงดงามตระการตาของพ่อไหม?
ถ้าพ่อต้องการ พ่อก็สามารถทำให้การทำลายล้างเกิดขึ้นในหนึ่งวินาที
แต่พ่อไม่ทำเช่นนั้น เพราะตามภาพยนตร์ที่มีรูปแบบหลากหลาย
บทบาทอะไรก็ตามที่ทุกคนต้องแสดง อย่างแน่นอนที่พวกเขาจะแสดงในแบบนั้น
เพียงพระเจ้าที่ละเอียดอ่อนเท่านั้น ผู้ที่ล่วงรู้กฎอันเป็นนิรันดร์
สามารถมาและให้การจดจำได้ถึงกฎอันเป็นนิรันดร์เหล่านี้
ละครที่เป็นนิรันดร์ของทั้งโลกเกิดขึ้นบนเวที
และใช้เวลาสำหรับละครที่จะแสดงในทางปฏิบัติ
หากพ่อจบสิ้นละครของหลายๆปีในเพียงหนึ่งวินาที แล้วละครจะหลงเหลืออะไร?
ความยากลำบากใดก็ตามที่จะต้องเห็นหรืออดทนต้องซ้ำรอยในแบบเดียวกันตามความลับที่ซับซ้อน
นี่คือการซ้ำรอยที่ซับซ้อนซึ่งราเด้ที่น่ารักของเรา
ลูกและพ่อมีความสุขที่จะได้เป็นพยาน
ในละครที่หลากหลายนี้
บททดสอบต้องให้ไว้สำหรับทุกบทบาท ผู้เดียวที่กำลังทำให้ละครนี้เคลื่อนไป
หากท่านต้องการ ท่านก็สามารถหยุดละครนี้ในหนึ่งวินาที แล้วก็เริ่มใหม่
แต่ท่านไม่ทำเช่นนั้น เพราะพระเจ้าด้วยเช่นกันต้องทำทุกสิ่งในวิธีที่ธรรมดา
พระเจ้าผู้ทรงอำนาจที่ปราศจากตัวตนตัวท่านเองอยู่ที่นี่ในรูปที่มีตัวตน
แต่ในเสื้อผ้าที่ธรรมดา นี่คือเกมที่น่ามหัศจรรย์ของเขาวงกต
และผู้เดียวที่ล่วงรู้สิ่งนี้คือจานีจานันฮาร์ (ผู้เดียวที่รู้ทุกสิ่ง)
ลูกสาวศรีราเด้
หนทางนี้ของลูกๆผู้เป็นที่รักนั้น การที่ต้องอดทนต้องเกิดขึ้น หากพ่อต้องการ
พ่อก็สามารถสร้างหนทางที่ง่ายดายสำหรับลูกๆของพ่อได้
เพราะพ่อมีกุญแจที่จะให้นิมิตในมือของพ่อ
ถ้าพ่อให้นิมิตของเทพใดแก่ผู้เลื่อมใสศรัทธาที่มั่งคั่ง
เขาก็จะนำทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเขามาให้ยักย่า และอุทิศให้ทั้งหมด
เพราะพระเจ้าคือผู้ที่มั่งคั่งที่สุดเหนือทั้งหมด
อย่างไรก็ตามพ่อของลูกต้องการที่จะทำให้ลูกๆผู้เป็นขอทานที่น่ารักของท่านเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิง
เหตุนี้เอง
ลูกจะกลายเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิงเพียงหลังจากที่ลูกได้อดทนต่อทุกสิ่งแล้วเท่านั้น
พ่อรู้ว่าลูกๆต้องรับหนทางนี้ของการอดทนอย่างแน่นอน
เพราะการอดทนต่อทุกสิ่งคือคุณธรรมของพระเจ้าที่สูงส่ง
ซึ่งมีความสุขหลอมรวมอยู่ในนั้น
ด้วยคุณธรรมนี้ลูกสามารถมีประสบการณ์ของความสุขเยี่ยงพระเจ้า
แม้ขณะอดทนต่อทุกสิ่งลูกก็เฉลิมฉลองด้วยความสุขสันต์อย่างมาก
นี่คือความรู้ที่น่าสนุกสนาน
เพียงโยคีเช่นนั้นผู้ที่เป็นอิสระจากสิ่งล่อใจใดๆจึงจะสามารถได้รับความสุขที่ถาวร
เวลานี้เวลาสำหรับข้อสอบได้เข้ามาใกล้
ลูกแต่ละคนและทุกคนต้องเก็บข้อสอบที่จะมาเบื้องหน้าลูกไว้ล่วงหน้า
และเฝ้าแต่ก้าวไปด้วยการฝึกฝนนั้น แม้ว่าลูกๆบางคนไม่มีอาหารหรือน้ำเลย
ตัวลูกเองก็ต้องอยู่อย่างเป็นจักรพรรดิที่ไร้กังวล
ลูกต้องนำสภาพที่สวยงามเช่นนั้นมาใช้เพื่อตนเองเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน
หากบางคนเชื่อว่า ในเวลานั้นเขาจะสามารถก้าวไปด้วยตนเอง
แล้วเขาก็กำลังหลอกลวงตัวเขาเอง เหตุนี้เองลูกต้องระมัดระวังไว้ล่วงหน้า #ลูกๆที่ได้รับความรักอย่างลึกล้ำนั่งในการจดจำระลึกถึง
แต่กระทั่งเวลานี้ ความสว่างไสวของแสงนั้นยังไม่มาถึงโลกของพ่อ
เมื่อทุกคนปรากฏในรูปแสงของพวกเขา
แล้วความสว่างไสวของโยคะของพวกเขาก็จะมายังโลกของพ่อ
และเพียงนั้นที่แสงที่เต็มเปี่ยมจะเข้าไปสู่ลูกแต่ละคน
คำยกย่องของชัคตีก็จะปรากฏออกมาในเวลานั้น
ดังนั้นลูกแต่ละคนต้องคงอยู่อย่างมั่นคงในศรัทธาของลูกเช่นนั้น
หากแม้กระทั่งพ่อพยายามจะนำลูกลงมา ลูกก็ไม่สามารถลงมาได้
โอ ชัคตีราเด้
เพชรพลอยสูงสุดเหนือทั้งหมด ชัคตีต้องมีความพร้อมด้วยพลังของการนำโยคะ
และเป่าขลุ่ยด้วยปากของพวกเธอ ด้วยดริชตีเยี่ยงพระเจ้าที่มั่นคงและสูงส่งของลูก
ลูกต้องทำให้แต่ละคนขึ้นไปเหนือ และด้วยคำพูดที่อ่อนหวานของลูก
ให้การตระหนักรู้จักแก่พวกเขาว่าลูกเป็นใคร และใครคือพ่อของลูก
พระเจ้าได้รับการเปิดเผยผ่านบราห์มาอย่างไร ใครจบสิ้นโลกปีศาจในเวลาของตอนสิ้นสุด
และนำเราไปสู่ดินแดนดั้งเดิมของเรา โลกเทพนั้น
โอ ลูกสาวราเด้
เมื่อสภาพของแต่ละคนคงอยู่อย่างมั่นคงราวกับเปลวไฟของตะเกียง
แล้วพวกเขาก็จะสามารถคว้าแรงดลใจที่ละเอียดอ่อนได้
และทำให้งานของพวกเขาสำเร็จอย่างสมบูรณ์
ไม่ว่าสภาพของพวกเขาเป็นเช่นไรตามความรู้นี้
ตามนั้นที่พวกเขาจะสามารถคว้าแรงบันดาลใจเหล่านั้นได้
ยิ่งพวกเขาคงจดจ่ออย่างต่อเนื่องในสภาพนั้น
ตามนั้นที่พวกเขาจะได้รับการแตะสัมผัสจากแรงบันดาลใจที่ละเอียดอ่อน
โอ้โฮ! ลูกสาวราเด้
มองดูรูปของพ่อสิ ลูกๆไม่สามารถเห็นรูปของพ่อหรือ
ว่าพ่อมาจากธาตุที่ยิ่งใหญ่เข้ามาในผู้นี้และพูดกับลูก?
คำพูดเหล่านี้ทั้งหมดได้รับมาจากพ่อ เพราะพ่อคือรากหลักของทุกสิ่ง มองดูสิ
แสงของความรู้นี้กำลังเปล่งประกายในใจกลางของธาตุนั้น ลูกๆควรแค่คิดว่า:โอ้โฮ!
ผู้เดียวที่ทั้งโลกกำลังเรียกหา พระเจ้า ผู้ทรงอำนาจนั้น
ตัวท่านเองได้มาด้วยตนเองที่ยักย่านี้ และมาหาลูกๆ
ด้วยการนั่งในตักที่เย็นสบายของท่าน หัวใจก็กลับมาสงบ
หากผู้ที่เป็นสิ่งสร้างพบกับผู้สร้างของพวกเขา
ทำไมพวกเขาควรจะจากท่านและไปหาสิ่งสร้างของท่านล่ะ?
ทันทีที่ลูกได้ตระหนักรู้จักผู้ทรงอำนาจที่สูงสุดเหนือทั้งหมด
ผู้เดียวที่เป็นนายของทุกพลังที่พลังทั้งหมดปรากฏออกมาจากท่าน
แล้วก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทิ้งตักนั้นไป
เพียงเมื่อลูกมีการตระหนักรู้จักผู้สร้างเท่านั้น
ที่ลูกจะสามารถเข้าใจว่าผู้เดียวนี้คือใคร ลูกเข้าใจนะ ราเด้
เพชรพลอยเหนือเพชรพลอยทั้งหมด (ชิโรมณี) อัจชะ
พร:
ขอให้ลูกเต็มไปด้วยการได้มาซึ่งคุณประโยชน์ทางจิตทั้งหมดของสังกัมยุค
และแกว่งไกวในชิงช้าของความสุขเหนือประสาทสัมผัสอย่างสม่ำเสมอ
ลูกๆผู้ที่เต็มไปด้วยการได้มาซึ่งคุณประโยชน์ทางจิตทั้งหมดเฝ้าแต่แกว่งไกวในชิงช้าของความสุขเหนือประสาทสัมผัส
ลูกๆผู้ได้รับความรักเป็นพิเศษนั้น ได้รับอนุญาตให้แกว่งไกวในชิงช้า
ในทำนองเดียวกัน ชิงช้าของบราห์มิน
ผู้ที่เต็มไปด้วยการได้มาซึ่งคุณประโยชน์ทางจิตทั้งหมด
คือชิงช้าของความสุขเหนือประสาทสัมผัส เฝ้าแต่แกว่งไกวในชิงช้านี้อย่างสม่ำเสมอ
อย่าได้มีวันเข้าไปสู่สำนึกของร่างกาย ผู้ที่ลงจากชิงช้านี้
และวางเท้าของพวกเขาบนพื้นดินกลับมาสกปรก
ลูกๆที่สะอาดของพ่อที่สูงสุดเหนือทั้งหมดแกว่งไกวในชิงช้าของความสุขเหนือประสาทสัมผัสอย่างสม่ำเสมอ
พวกเขาไม่สามารถวางเท้าของพวกเขาในโคลนตมได้
คติพจน์:
การสละละทิ้งความหลงทะนงตนของ “ฉันคือผู้สละละทิ้ง” คือการสละละทิ้งที่แท้จริง
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
ฝึกฝนการอยู่ในสภาพสำนึกเป็นดวงวิญญาณ อยู่อย่างสำรวจตน
เมื่อลูกพิจารณาตนเองว่าเป็นดวงวิญญาณผู้เป็นภาพลักษณ์ของความเป็นอมตะ
ลูกจะสามารถป้องกันตนเองจากความตายก่อนเวลาและปัญหาทั้งหมด
มีเพียงวิธีเดียวที่จะขจัดความวิตกกังวลของจิตใจและปัญหา
นั่นคือการจบสิ้นสำนึกของร่างเก่านั้นของลูก ด้วยการจบสิ้นสำนึกของร่างกายของลูก
สถานการณ์ที่เป็นอันตรายทั้งหมดก็จะจบสิ้น