24.07.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน เรียนรู้จากพ่อว่าจะทำธุรกิจขายส่งอย่างไร “มานมานะบาฟ”
และการจดจำระลึกถึงอัลฟ่าและเตือนผู้อื่นถึงอัลฟ่าคือธุรกิจขายส่ง
ที่เหลือทั้งหมดคือขายปลีก
คำถาม:
พ่อจะให้การต้อนรับลูกประเภทไหนสู่บ้านของพ่อ?
คำตอบ:
พ่อจะต้อนรับลูกที่ทำตามคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของพ่อเป็นอย่างดีในบ้านของพ่อ
ผู้ที่ไม่จดจำคนอื่น
ผู้ที่ตัดโยคะของสติปัญญาของพวกเขาจากความสัมพันธ์ทางร่างกายทั้งหมดรวมทั้งร่างกายของพวกเขาเองและผู้ที่อยู่ในการจดจำระลึกถึงของพ่อผู้เดียว
เวลานี้พ่อกำลังทำให้ลูกๆ เป็นดอกไม้ที่สวยงามและจากนั้นพ่อก็จะยินดีต้อนรับลูกๆ
ซึ่งเป็นดอกไม้ที่บ้านของพ่อ
โอมชานติ
ลูกๆต้องนั่งที่นี่ในการจดจำระลึกถึงพ่อและดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข
ดวงวิญญาณต้องจดจำพ่อของพวกเขาเท่านั้นและลืมดินแดนของความทุกข์นี้
นี่เป็นความสัมพันธ์ที่แสนหวานของพ่อกับลูก
ไม่มีความสัมพันธ์ที่หวานชื่นเช่นนั้นกับพ่ออื่นใด
ความสัมพันธ์หนึ่งกับพ่อแล้วก็ยังมีความสัมพันธ์กับครูและกูรูด้วยเช่นกัน
ที่นี่ทั้งสามคือหนึ่งเดียว
หากลูกจดจำได้มากขนาดนี้มันก็เป็นเรื่องของความสุขที่ยิ่งใหญ่
ลูกได้พบพ่อผู้เดียวผู้ที่แสดงหนทางที่ง่ายดายแก่ลูก จดจำพ่อ,ดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุขและลืมดินแดนแห่งความทุกข์นี้
ลูกอาจจะท่องทัวร์ไปทั่วแต่ให้มีการจดจำระลึกถึงผู้เดียวอยู่ในสติปัญญาของลูก
ไม่มีธุรกิจทางโลกฯลฯเลยที่นี่ ลูกกำลังนั่งที่บ้าน พ่อบอกลูกจดจำเพียงสามคำ
ในความเป็นจริงแล้วมันเป็นเพียงคำเดียว จดจำพ่อ โดยการจดจำพ่อลูกจดจำมรดกทั้งสอง:
ดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข เป็นพ่อผู้ที่ให้ลูกทุกสิ่ง
โดยการจดจำพ่อปรอทของความสุขของลูกจะขึ้นสูง ความสุขของลูกๆ นั้นมีชื่อเสียงมาก
สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกๆ ว่าบาบาจะรับลูกที่บ้านและต้อนรับลูกที่นั่น
แต่เพียงผู้ที่ทำตามคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของพ่อเป็นอย่างดีและผู้ที่ไม่จดจำใครอื่น
ตัดโยคะของสติปัญญาออกไปจากร่างของลูกและความสัมพันธ์ทางร่างของลูกทั้งหมดและจดจำพ่อเพียงผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอ
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาเช่นกันลูกทำงานรับใช้อย่างมากแต่ลูกไม่ได้พบหนทางที่จะกลับบ้าน
เวลานี้พ่อกำลังแสดงหนทางที่ง่ายดายเช่นนั้นแก่ลูก เพียงจดจำว่า
พ่อคือพ่อและเป็นครูด้วยเช่นกันและท่านได้ให้ความรู้ของตอนต้น ตอนกลาง
และตอนจบของโลกแก่ลูกซึ่งไม่มีใครอื่นสามารถที่จะอธิบายได้ พ่อพูดว่า
เวลานี้ลูกต้องกลับบ้านและแล้วลูกจะมายุคทองก่อน
เวลานี้ลูกจะต้องกลับบ้านจากโลกที่สกปรกนี้ แม้ว่าลูกกำลังนั่งที่นี่
เวลานี้ลูกเกือบจะไปจากที่นี่แล้ว พ่อมีความยินดีด้วยกัน ลูกๆ
เคยเชิญพ่อเป็นเวลาที่ยาวนานให้มาและเวลานี้ลูกได้รับท่านแล้ว พ่อพูดว่า
พ่อจะทำให้ลูกเป็นดอกไม้ที่สวยงามแล้วต้อนรับลูกในดินแดนแห่งความสงบ
และแล้วลูกก็จากไปตามลำดับ เป็นสิ่งง่ายมาก! ลูกจะต้องไม่ลืมพ่อเช่นนั้น
นี่คือเรื่องที่แสนหวานและตรงไปตรงมามาก จดจำเพียงสิ่งเดียว อัลฟ่า
แม้ว่าท่านจะอธิบายในรายละเอียด สุดท้ายท่านก็พูดว่า
จดจำอัลฟ่าเท่านั้นและไม่มีใครอื่น
ลูกเคยเป็นคู่รักของผู้เป็นที่รักเดียวเป็นเวลาหลายชาติเกิด ลูกเคยร้องเพลงว่า บาบา
เมื่อท่านมาฉันจะเป็นของท่านผู้เดียว เวลานี้พ่อมาแล้วลูกต้องเป็นของผู้เดียว
ผู้ที่มีศรัทธาในสติปัญญาคือผู้มีชัยชนะ ลูกจะได้รับชัยชนะเหนือราวัน
แล้วลูกจะต้องไปสู่อาณาจักรของราม ลูกได้รับชัยชนะเหนือราวันทุกๆวงจร
ทันทีที่ลูกกลายเป็นบราห์มินลูกเอาชนะราวันแล้ว ลูกมีสิทธิ์ในอาณาจักรของราม
ลูกตระหนักรู้จักพ่อและประกาศสิทธิ์ของลูกในอาณาจักรของราม
แต่เวลานี้ลูกต้องเพียรพยายามที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
ลูกต้องกลายเป็นส่วนหนึ่งของลูกประคำแห่งชัยชนะ ลูกประคำแห่งชัยชนะยาวมาก
หากลูกกลายเป็นราชาลูกจะได้รับทุกสิ่ง
สาวใช้และคนรับใช้ทั้งหมดถูกสร้างขึ้นตามลำดับกันไป ไม่ใช่ทุกคนจะเหมือนกัน
บางคนอยู่อย่างใกล้ชิดมากและพวกเขาก็รับประทานสิ่งที่ราชาและราชินีรับประทาน
สาวใช้และคนรับใช้ได้รับสิ่งใดก็ตามที่เตรียมอยู่ในห้องครัว สิ่งนั้นเรียกว่าอาหาร
36 ชนิด ราชาถูกเรียกว่ามหาเศรษฐี บุคคลไม่สามารถถูกเรียกเช่นนั้น
ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับความมั่งคั่งที่นั่น
อย่างไรก็ตามนั่นก็เป็นสิ่งชี้บอกของเทพ
ยิ่งลูกจดจำบาบามากเท่าไหร่ลูกก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของสุริยวงศ์มากเท่านั้น
ลูกต้องไปสู่โลกใหม่ ลูกต้องกลายเป็นจักรพรรดิและจักรพรรดินี
พ่อได้ให้ความรู้แก่ลูกเพื่อเปลี่ยนลูกจากมนุษย์ธรรมดาเป็นนารายณ์
นี่เรียกว่าราชาโยคะ
ลูกคือผู้ที่ศึกษาคัมภีร์ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธามากที่สุด
ลูกๆได้ทำความเลื่อมใสศรัทธามากที่สุด เวลานี้ลูกได้มาและพบพ่อแล้ว
พ่อแสดงหนทางที่ง่ายดายและตรงมากแก่ลูก: จดจำพ่อ บาบาพูดว่า “ลูกๆ!”
และอธิบายกับลูก พ่ออุทิศตัวท่านให้แก่ลูกๆ
ลูกคือทายาทและดังนั้นท่านต้องอุทิศตัวท่านให้แก่ลูก ลูกพูดเช่นกันว่า บาบา
เมื่อท่านมา ลูกจะอุทิศตนเองให้แก่ท่าน
ลูกพูดว่าลูกจะอุทิศตนเองให้แก่ท่านด้วยร่างกาย จิตใจ และสมบัติของลูก
ลูกอุทิศตัวของลูกเองครั้งเดียวเท่านั้นในขณะที่บาบาอุทิศตัวท่านเอง 21 ครั้ง
พ่อเตือนลูกๆ
ท่านสามารถเข้าใจว่าลูกทั้งหมดมาเพื่อประกาศสิทธิ์ในโชคของเขาตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของพวกเขา
พ่อพูดว่า ลูกที่แสนหวาน อำนาจการปกครองของโลกคือสมบัติของพ่อ
ทำความเพียรพยายามอย่างมากในเวลานี้เท่าที่ลูกทำได้
ยิ่งลูกทำความเพียรพยายามมากเท่าไหร่ลูกก็จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงมากเท่านั้น
ผู้ที่เป็นอันดับหนึ่งกลายเป็นอันดับสุดท้าย
แล้วท่านจะกลายมาเป็นอันดับหนึ่งอีกครั้งอย่างแน่นอน
ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับความเพียรพยายามของลูก พ่อมาเพื่อพาลูกๆ กลับบ้าน
เวลานี้หากลูกพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ
บาปของลูกก็จะถูกตัดออกไปอย่างต่อเนื่อง นั่นคือไฟของตัณหาราคะและนี่คือไฟของโยคะ
โดยการเผาไหม้ในไฟของตัณหาราคะลูกจะกลับมาน่าเกลียด
ลูกได้กลายเป็นเหมือนขี้เถ้าอย่างสมบูรณ์ เวลานี้พ่อมาปลุกลูกให้ตื่นขึ้นมา
พ่อได้แสดงให้ลูกเห็นถึงวิธีที่จะกลับมาสโตประธานจากตโมประธาน เป็นสิ่งที่ง่ายมาก
ฉันเป็นดวงวิญญาณ ด้วยการมีสำนึกเป็นร่างเป็นเวลานานลูกก็กลับหัวกลับหาง
เวลานี้กลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ
ลูกต้องกลับบ้านและพ่อได้มาพาลูกกลับบ้าน ลูกได้เชิญพ่อและท่านก็มาแล้ว
ท่านทำให้ผู้ที่ไม่บริสุทธิ์กลับมาบริสุทธิ์กลายเป็นผู้นำทางและพาดวงวิญญาณทั้งหมดกลับบ้าน
เป็นดวงวิญญาณที่ต้องไปในการจาริกแสวงบุญ ลูกคือชุมนุมพันดาบ พันดาวาสไม่มีอาณาจักร
มีอาณาจักรของฆราวาส ที่นี่การปกครองของราชาได้จบสิ้นลงแล้ว
แล้วสภาพของบารัตกลับมาเลวร้ายมาก
ลูกเคยเป็นนายที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาของโลกและเวลานี้ลูกกลายเป็นผู้กราบไหว้บูชา
ดังนั้นไม่มีใครเป็นนายของโลก เพียงเทพเท่านั้นที่จะกลับมาเป็นนายของโลก
ผู้คนเหล่านั้นพูดว่าควรจะมีความสงบในโลก ลูกสามารถถามพวกเขาว่า:
คุณเรียกความสงบในโลกนี้ว่าอะไร? เมื่อใดที่มีความสงบในโลก?
ประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของโลกจะซ้ำรอยและวงจรก็เฝ้าแต่หมุนไปเรื่อยๆ
บอกฉันซิเคยมีความสงบในโลกเมื่อไหร่ คุณต้องการความสงบประเภทใด?
ไม่มีใครจะสามารถบอกลูกได้ พ่ออธิบายว่ามีความสงบในโลกในสวรรค์
นั่นเรียกว่าดินแดนสุขาวดี ชาวคริสเตียนพูดว่า 3000
ปีก่อนพระคริสต์เคยมีดินแดนสุขาวดีอย่างแท้จริง
สติปัญญาของพวกเขาไม่ได้กลับมาสูงส่งและเป็นหิน
เพียงผู้คนของบารัตเท่านั้นที่กลายเป็นผู้ที่มีสติปัญญาที่สูงส่งและผู้ที่มีสติปัญญาที่เป็นหิน
โลกใหม่ถูกเรียกว่าสวรรค์ โลกเก่าไม่สามารถเรียกว่าสวรรค์ได้
พ่ออธิบายถึงความลับของสวรรค์และนรกให้กับลูกๆแล้ว นั่นคือการขายปลีก
ในการขายส่งท่านใช้เพียงประโยคเดียว: จดจำพ่อผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอ!
จากพ่อเท่านั้นที่ลูกจะได้รับมรดกที่ไม่มีขีดจำกัด นี่ก็เป็นเรื่องเก่าด้วยเช่นกัน
5000 ปีที่แล้วมีสวรรค์ในบารัต พ่อบอกลูกๆ ถึงเรื่องราวที่แท้จริง
เรื่องราวของนารายณ์ที่แท้จริง
เรื่องราวของตาที่สามและเรื่องราวของความเป็นอมตะนั้นเป็นที่รู้จักกันดีมาก
ลูกได้รับตาที่สามของความรู้ด้วยเช่นกัน นั่นเรียกว่าเรื่องราวของตาที่สาม
พวกเขาทำสิ่งนั้นให้เป็นหนังสือทางศาสนาของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
เวลานี้มีการอธิบายทุกสิ่งให้แก่ลูกอย่างดีมาก มีขายปลีกและขายส่ง
บาบาให้ความรู้แก่ลูกอย่างมากที่แม้กระทั่งลูกทำให้ทั้งมหาสมุทรเป็นน้ำหมึกลูกก็ไม่สามารถถึงที่สิ้นสุดของสิ่งนั้นได้
นั่นคือการขายปลีก ในการขายส่งท่านเพียงแต่พูดว่า มานมานะบาฟ!
มีเพียงสำนวนเดียวและเพียงลูกเท่านั้นที่เข้าใจความหมายนี้
ไม่มีใครอื่นสามารถบอกลูกถึงสิ่งนั้นได้ พ่อไม่ได้ให้ความรู้ในภาษาสันสกฤตแก่ลูก
ใครก็ตามที่เป็นราชาเขาก็ใช้ภาษาของเขาเอง ภาษาของเราจะเป็นภาษาฮินดีเท่านั้น
แล้วเหตุใดลูกจึงต้องไปเรียนภาษาสันสกฤต? ผู้คนใช้เงินมากมาย เมื่อใครก็ตามมาหาลูก
บอกเขาว่า พ่อพูดว่า
จดจำพ่อและลูกจะได้รับมรดกของดินแดนแห่งความสงบและดินแดนของความสุข
หากคุณต้องการเข้าใจสิ่งนี้นั่งที่นี่และเข้าใจสิ่งนี้
เราไม่มีสิ่งใดอื่นที่จะอธิบาย พ่ออธิบายเพียงอัลฟ่าเท่านั้น
จากอัลฟ่าเท่านั้นที่ลูกได้รับมรดก จดจำพ่อและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
และลูกจะกลับมาบริสุทธิ์และไปยังดินแดนแห่งความสงบ ผู้คนพูดว่า โอ ผู้ประทานความสงบ!
พ่อผู้เดียวคือมหาสมุทรแห่งความสงบและดังนั้นพวกเขาจดจำท่านผู้เดียวเท่านั้น
สวรรค์ที่พ่อก่อตั้งอยู่ที่นี่ ไม่มีสิ่งใดในอาณาเขตละเอียดอ่อน
เหล่านั้นเป็นเพียงนิมิต ลูกต้องกลายเป็นเทวดานางฟ้าเช่นพวกเขา
ลูกต้องกลายเป็นสิ่งนั้นที่นี่ ลูกจะกลายเป็นเทวดานางฟ้าแล้วกลับบ้าน
ลูกได้รับมรดกของอาณาจักรจากพ่อ ลูกได้รับทั้งมรดกของความสงบและความสุข
ไม่มีใครนอกจากพ่อสามารถถูกเรียกว่าเป็นมหาสมุทร
พ่อคือมหาสมุทรแห่งความรู้และดังนั้นท่านเท่านั้นที่สามารถให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์กับทุกคนได้
พ่อถามลูกว่า พ่อคือพ่อ ครู และกูรูของลูก
และพ่อให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ลูกแล้วใครที่พาลูกไปสู่ความตกต่ำ?
ราวัน นี่คือการละเล่นเกี่ยวกับความตกต่ำและการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
หากใครก็ตามสับสนเขาสามารถถามได้
คำถามมากมายจะเกิดขึ้นในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา แต่ไม่มีคำถามในหนทางของความรู้
ในคัมภีร์พวกเขาทำให้เกิดการประณามชิพบาบาและเหล่าเทพอย่างมาก
พวกเขาไม่ละเว้นใครไว้ ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้วและพวกเขาจะทำเช่นเดิมอีกครั้ง
พ่อพูดว่า นี่คือศาสนาเทพเป็นศาสนาที่ให้ความสุขอย่างมาก
แล้วความทุกข์ก็จะไม่คงอยู่ พ่อทำให้ลูกรู้คิดอย่างมาก
ลักษมีและนารายณ์รู้คิดและเหตุนี้เองพวกเขาจึงเป็นนายของโลก
ผู้ที่ไม่รู้คิดไม่สามารถเป็นนายของโลกได้
ตอนแรกลูกเคยเป็นหนามและเวลานี้จะกลายเป็นดอกไม้และเหตุนี้เองบาบาจึงนำดอกกุหลาบมาและพูดว่าลูกต้องกลับมาเป็นดอกไม้เช่นนี้
พ่อเองมาและสร้างสวนของดอกไม้และแล้วราวันมาทำให้มันเป็นป่าหนาม สิ่งนี้ชัดเจนมาก!
ลูกต้องคิดเกี่ยวกับทุกสิ่งเหล่านี้ ทุกสิ่งรวมอยู่ในการจดจำผู้เดียว
ลูกได้รับมรดกจากพ่อ นี่คือสมบัติที่ยิ่งใหญ่
ลูกได้รับมรดกของความสงบเพราะว่าท่านผู้เดียวคือมหาสมุทรแห่งความสงบ
ลูกจะไม่เคยยกย่องพ่อทางร่างในลักษณะนี้ ศรีกฤษณะคือผู้ที่น่ารักที่สุด
เขาใช้ชาติเกิดแรกและเหตุนี้เองทุกคนจึงรักเขามากที่สุด
พ่อให้ข่าวเกี่ยวกับการครองเรือนทั้งหมดแก่ลูกๆของพ่อ
พ่อคือนักธุรกิจที่แท้จริงแต่ยากมากที่ใครก็ตามจะทำธุรกิจเช่นนั้นเหมือนที่ท่านทำ
หาได้ยากมากเพียงไม่กี่คนที่จะกลายเป็นนักธุรกิจขายส่งเช่นนั้น
ลูกเป็นนักธุรกิจขายส่ง ลูกเฝ้าแต่จดจำพ่อ บางคนก็ทำการต่อรองในการขายปลีกแล้วก็ลืม
พ่อพูดว่า จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ
เมื่อลูกได้รับมรดกของลูกแล้วก็ไม่จำเป็นที่จะจดจำพ่อ
ในความสัมพันธ์ทางโลกเมื่อพ่อแก่แล้วลูกบางคนก็ให้การค้ำจุนช่วยเหลือเขาจนเวลาสุดท้าย
ในขณะที่ผู้อื่นใช้สมบัติทั้งหมดอย่างสุรุ่ยสุร่ายทันทีที่เขาได้รับสมบัตินั้น
บาบามีประสบการณ์ในทุกสิ่งเหล่านี้ เหตุนี้เองพ่อทำให้เขาเป็นพาหนะของพ่อ
เขามีประสบการณ์ในเรื่องความยากจนและความมั่งคั่ง เขามีประสบการณ์ในทุกสิ่ง
ตามละครมีเพียงพาหนะเดียวนี้ สิ่งนี้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้
ละครถูกสร้างขึ้นและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้
หลังจากอธิบายทุกสิ่งในทั้งขายส่งและขายปลีก ในที่สุดท่านก็พูดว่า มานมานะบาฟ
มาเดียจิบาฟ! ทุกสิ่งรวมอยู่ใน “มานมานะบาฟ”
นี่เป็นสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่ท่านกำลังเติมเต็มอาภรณ์ของลูก
เพชรพลอยของความรู้ที่ไม่สูญสลายแต่ละเม็ดมีค่านับแสนรูปี
ลูกกำลังกลายเป็นผู้ที่มีโชคหลายล้านเท่า พ่ออยู่เหนือความสุขและความทุกข์
พ่อเฝ้าดูละครอย่างเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวาง ลูกกำลังเล่นบทบาทของลูก
พ่อคือผู้สังเกตการณ์ที่ละวางที่กำลังเล่นบทบาทของพ่อ
พ่อไม่ได้เข้ามาสู่วงจรของการเกิดและการตาย
ไม่มีใครอื่นสามารถเป็นอิสระจากสิ่งนี้ได้ ไม่มีใครสามารถได้รับการหลุดพ้นตลอดไป
ละครที่คงอยู่ตลอดไปนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว สิ่งนี้ก็มหัศจรรย์เช่นกัน
บทบาททั้งหมดถูกบันทึกอยู่ในแต่ละดวงวิญญาณที่แสนเล็ก
ละครที่ไม่สูญสลายนี้ไม่มีวันถูกทำลาย อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่มีค่าต่องานรับใช้ ที่จากหายไปนานและได้พบพานอีกครั้ง ผู้เป็นที่รัก
ที่อ่อนหวานที่สุด ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ รัก ระลึกถึง
และสวัสดีตอนเช้าจากส่วนลึกของหัวใจและด้วยความรักอย่างมาก จากแม่ พ่อ บัพดาดา
พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
เช่นที่พ่ออุทิศตนให้แก่ลูกๆ
ในทำนองเดียวกันเมื่อลูกอุทิศตนเองอย่างเต็มที่ต่อพ่อด้วยร่างกาย จิตใจ
และสมบัติของลูก ลูกประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกเป็นเวลา 21 ชาติเกิด
2.
รักษาอาภรณ์ของลูกให้เปี่ยมล้นอยู่เสมอด้วยสมบัติอันล้ำค่าที่ประเมินค่ามิได้ที่ไม่สูญสลายซึ่งพ่อให้กับลูก
อยู่ในความสุขและความซาบซึ้งเสมอที่ลูกมีโชคหลายล้านเท่า
พร:
ขอให้ลูกมีประสบการณ์
และสามารถทำให้ผู้อื่นมีประสบการณ์ของทรัพย์สมบัติและบุคลิกภาพของชีวิตบราห์มินและด้วยเหตุนั้นกลายเป็นดวงวิญญาณพิเศษ
บัพดาดาย้ำเตือนลูกๆบราห์มินทั้งหมดว่าเป็นโชคที่ยิ่งใหญ่ของลูกที่ลูกได้กลายเป็นบราห์มิน
อย่างไรก็ตาม มรดกและทรัพย์สมบัติของชีวิตบราห์มิน คือความพอใจ
และบุคลิกภาพของชีวิตบราห์มินคือความสุข
อย่าได้อยู่อย่างถูกตัดสิทธิ์ในประสบการณ์นี้ ลูกมีสิทธิ์ต่อสิ่งนี้
เนื่องจากผู้ประทานและผู้ประทานพรกำลังให้สมบัติของการได้มาซึ่งการบรรลุผลด้วยหัวใจที่เปิดกว้าง
และแล้วมีประสบการณ์กับสิ่งเหล่านั้นและทำให้ผู้อื่นมีประสบการณ์ในสิ่งนี้ด้วยเช่นกันและแล้วลูกก็จะถูกเรียกว่าดวงวิญญาณพิเศษ
คติพจน์:
แทนที่จะคิดถึงชั่วขณะสุดท้าย จงคิดถึงสภาพสุดท้ายของลูก