27.09.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ลูกทั้งหมดต้องทำความเพียรพยายามเพื่อการจดจำระลึกถึง
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำฉันผู้เป็นพ่อ
และพ่อจะปลดปล่อยลูกจากบาปทั้งหมด
คำถาม:
สถานที่สำหรับทุกคนที่จะได้รับการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์คือสถานที่ใด
นัยสำคัญของอะไรที่ทั้งโลกจะได้รู้?
คำตอบ:
ดินแดนอาบูคือสถานที่ที่จะได้มาซึ่งการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์สำหรับทุกคน
ข้างๆคำว่า “บราห์มา กุมารี” ลูกสามารถเขียนบนกระดานในวงเล็บว่า (“นี่คือสถานที่จาริกแสวงบุญที่สูงส่งที่สุด”)
ทุกคนในทั้งโลกจะได้รับการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ที่นี่
ผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ ผู้เป็นพ่อและอดัม (บราห์มา)
นั่งที่นี่และให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน อดัมหมายถึงมนุษย์
ท่านไม่ใช่เทพและไม่สามารถเรียกว่าพระเจ้าได้
โอมชานติ
ดับเบิ้ล โอม ชานติเพราะหนึ่งนั้นมาจากพ่อและอีกหนึ่งมาจากดาด้า,มีทั้งสองดวงวิญญาณ
ผู้เดียวนั้นคือดวงวิญญาณสูงสุดและผู้นี้คือดวงวิญญาณ ผู้นั้นได้ให้เป้าหมายแก่ลูก:
พ่อคือผู้อาศัยของดินแดนสูงสุด ผู้นี้ก็พูดเหมือนกันเช่นกัน พ่อพูด “โอม ชานติ”
และผู้นี้ก็พูด “โอม ชานติ” เช่นกัน ลูกๆ ก็พูด “โอม ชานติ” เช่นกัน
นั่นคือเราคือดวงวิญญาณ, ผู้อาศัยของดินแดนแห่งความสงบ
ที่นี่เราต้องนั่งแยกห่างจากกัน,ไม่สัมผัสหรือแตะต้องกันและกัน
ลูกต้องไม่สัมผัสกับผู้ที่ลูกกำลังนั่งถัดจากเขา
เพราะมีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืนในสถานะและโยคะของแต่ละคน
บางคนอยู่ในการจดจำระลึกถึงอย่างดีมาก และบางคนก็ไม่มีการจดจำระลึกถึงเลย
ดังนั้นผู้ที่ไม่มีการจดจำระลึกถึงใดๆเลยคือดวงวิญญาณบาปที่ตโมประธาน
ในขณะที่ผู้ที่มีการจดจำระลึกถึงคือดวงวิญญาณบุญที่สโตประธาน มีความแตกต่างอย่างมาก
แม้ว่าลูกอาจจะอยู่ด้วยกันที่บ้าน ก็มีความแตกต่าง
เหตุนี้เองจึงมีชื่อที่เป็นเช่นปีศาจในภัควัตที่ได้มีการจดจำมา
สิ่งนั้นหมายถึงเวลานี้ พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆ:
เหล่านี้คือกิจกรรมที่สูงส่งที่ได้รับการจดจำในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ลูกจะไม่จดจำสิ่งใดในยุคทอง ลูกจะลืมทุกสิ่ง
เป็นเพียงในเวลานี้เท่านั้นที่พ่อให้คำสอนเหล่านี้แก่ลูก
ลูกจะลืมสิ่งนี้อย่างสมบูรณ์ในยุคทอง
จากนั้นในยุคทองแดงพวกเขาก็เขียนคัมภีร์และพยายามที่จะสอนราชา โยคะ
อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่สามารถสอนราชา โยคะได้
เมื่อพ่อมาที่นี่เป็นการส่วนตัวเท่านั้นที่พ่อสอนราชาโยคะแก่ลูก
ลูกรู้ว่าพ่อสอนราชา โยคะแก่ลูกอย่างไร และแล้วหลังจาก 5000 ปี,ท่านก็จะพูดสิ่งเดียวกันอีกครั้ง:
ลูกๆทางจิตที่สุดแสนหวาน
ไม่มีมนุษย์คนไหนจะสามารถพูดเช่นนี้กับมนุษย์ได้และไม่สามารถมีเทพคนไหนที่พูดเช่นนั้นกับเทพได้
มีเพียงพ่อทางจิตเท่านั้นที่พูดเช่นนี้กับลูกๆทางจิต
เมื่อลูกได้เล่นบทบาทของลูกแล้ว ลูกก็จะเล่นบทบาทของลูกอีกครั้งหลังจาก 5000 ปี
เพราะลูกจะลงบันไดมา เวลานี้ลูกมีความลับของตอนเริ่มต้น
ตอนกลางและตอนจบในสติปัญญาของลูก ลูกรู้ว่านั่นคือดินแดนแห่งความสงบ
นั่นคืออาณาเขตสูงสุด
เราดวงวิญญาณของศาสนาที่แตกต่างกันทั้งหมดอาศัยอยู่ที่นั่นตามลำดับกันไปในโลกที่ไม่มีตัวตน
ลูกสามารถดูว่าดวงดาวอยู่ที่นั่นได้อย่างไร ลูกไม่สามารถเห็นสิ่งอื่นใดที่นั่น
ไม่มีสิ่งอื่นใดเบื้องบนนั้น มีเพียงธาตุบราห์ม ที่นี่ลูกกำลังยืนอยู่บนโลก
นี่คือสนามของการกระทำ ลูกมาที่นี่นำร่างกายมาใช้และแสดงการกระทำ
พ่อได้อธิบายแล้วว่า เมื่อลูกได้รับมรดกจากพ่อ การกระทำของลูกก็เป็นกลางถึง 21
ชาติเกิด เพราะไม่มีอาณาจักรของราวันที่นั่น
นั่นคืออาณาจักรของพระเจ้าที่เวลานี้พระเจ้ากำลังก่อตั้ง
ท่านเฝ้าแต่อธิบายแก่ลูกๆว่า จดจำชีพบาบาและลูกจะสามารถกลายเป็นนายของสวรรค์
ชีพบาบาก่อตั้งสวรรค์ ดังนั้นจงจดจำชีพบาบาและดินแดนแห่งความสุข
ก่อนอื่นใดจงจดจำดินแดนแห่งความสงบแล้วลูกจะจดจำวงจรด้วยเช่นกัน
ลูกๆลืมสิ่งนี้และดังนั้นลูกต้องถูกเตือนครั้งแล้วครั้งเล่า โอ้ ลูกที่สุดแสนหวาน
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อและบาปของลูกจะถูกเผาไป
ท่านสัญญาว่าหากลูกอยู่ในการการจดจำระลึกถึง พ่อจะปลดปล่อยลูกจากบาปของลูก
พ่อผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์,ผู้ทรงพลังอำนาจ
ท่านเรียกได้ว่าเป็นผู้ทรงพลังอำนาจของโลก ท่านรู้ตอนต้น ตอนกลางและตอนจบของทั้งโลก
ท่านรู้เกี่ยวกับพระเวทย์และคัมภีร์ ฯลฯ ทั้งหมด และเหตุนี้เองท่านจึงพูดว่า
ไม่มีสาระใดๆในสิ่งเหล่านั้น ไม่มีสาระใดๆในกีตะเช่นกัน
แม้ว่าจะมีเพชรพลอยของทุกคัมภีร์,เป็นแม่และพ่อ
และที่เหลือทั้งหมดคือลูกๆของกีตะก็ตาม
ในทำนองเดียวกันอันดับแรกมีประชาบิดาบราห์มาและที่เหลือทั้งหมดคือลูกๆ
ประชาบิดาบราห์มาถูกเรียกว่าอดัมซึ่งเป็นมนุษย์คนแรก อดัมหมายถึงมนุษย์ (aadmi)
ท่านคือมนุษย์และดังนั้นท่านไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นเทพ อดัมคือมนุษย์คนแรก
ผู้เลื่อมใสศรัทธาเรียกบราห์มา,อดัม,เทพ
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกว่าอดัมหมายถึงมนุษย์ เขาไม่ได้เป็นทั้งเทพและพระเจ้า
ลักษมีและนารายณ์นั้นคือเทพ มีความเป็นเทพในสวรรค์ นั่นคือโลกใหม่
นั่นคือสิ่งมหัศจรรย์ของโลก ที่เหลือทั้งหมดคือสิ่งมหัศจรรย์ของมายา
สิ่งมหัศจรรย์ของมายาเกิดขึ้นหลังจากที่ยุคทองแดงได้เริ่มขึ้น
สิ่งมหัศจรรย์ของพระเจ้าคือสวรรค์ซึ่งก่อตั้งขึ้นโดยพ่อผู้เดียวเท่านั้น
ในเวลานี้กำลังถูกก่อตั้งขึ้นมา ไม่มีใครรู้ถึงคุณค่าของวัดดิลวาลา
ผู้คนไปจาริกแสวงบุญและนั่นคือสถานที่จาริกแสวงบุญที่ดีที่สุด ลูกเขียนว่า “บราห์มา
กุมารี อิศวริยา วิศวา วิทยาลายา, ภูเขาอาบู”( Brahma Kumaris Ishwariya Vishwa
Vidhyalaya, Mt.Abu) ดังนั้นลูกควรจะเขียนในวงเล็บด้วยเช่นกันว่า “(สถานที่จาริกแสวงบุญที่สูงส่งที่สุด)”
เพราะลูกรู้ว่าเป็นที่นี่ที่ทุกคนได้รับการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
ไม่มีใครอื่นรู้สิ่งนี้ ดังนั้นเช่นที่กีตะคือเพชรพลอยของทุกคัมภีร์
ดังนั้นเช่นกันสถานที่จาริกแสวงบุญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคืออาบู
และแล้วเมื่อผู้คนอ่านสิ่งนี้ก็จะดึงความสนใจของเขา
นี่คือสถานที่จาริกแสวงบุญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาสถานที่จาริกแสวงบุญทั้งหมดในโลก
ที่ซึ่งพ่อนั่งและให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
มีสถานที่จาริกแสวงบุญอยู่มากมายหลายแห่ง
พวกเขาแม้กระทั่งคิดว่าสถานที่ซึ่งเป็นอนุสรณ์ของคานธีเป็นสถานที่จาริกแสวงบุญ
ทุกคนไปที่นั่นและให้ดอกไม้ ฯลฯ พวกเขาไม่รู้สิ่งใดเลย
ลูกๆรู้สิ่งนี้และดังนั้นขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ลูกควรจะมีความสุขอย่างมากในหัวใจของลูก
เรากำลังก่อตั้งสวรรค์ เวลานี้พ่อพูดว่า พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ
การศึกษานั้นง่ายมาก ไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆเลยสำหรับลูก
มาม่าของลูกต้องเสียค่าใช้จ่ายแม้แต่หนึ่งสตางค์หรือไม่?
เธอศึกษาเล่าเรียนโดยที่ไม่ได้เสียแม้แต่หนึ่งสตางค์และกลายเป็นผู้ที่ฉลาดอย่างยิ่งซึ่งเธอประกาศสิทธิ์อันดับหนึ่ง
เธอได้กลายเป็นราชาโยคีนี ไม่มีใครเหมือนมาม่าที่ปรากฏตัวขึ้น
ดูสิพ่อนั่งที่นี่และสอนลูกๆดวงวิญญาณเท่านั้น เป็นดวงวิญญาณที่จะได้รับอาณาจักร
เป็นดวงวิญญาณที่ได้สูญเสียอาณาจักร ดวงวิญญาณที่สุดแสนเล็กทำงานอย่างมากมาย
งานที่เลวร้ายที่สุดคือการข้องแวะในกิเลส ดวงวิญญาณเล่นบทบาทของ 84 ชาติเกิด
ดวงวิญญาณที่สุดแสนเล็กมีพลังอย่างมาก เขาปกครองทั้งโลก
ดวงวิญญาณเทพนั้นมีพลังอย่างมาก แต่ละศาสนามีพละกำลังของตนเอง
ศาสนาคริสเตียนมีพละกำลังอย่างมาก เมื่อดวงวิญญาณมีพละกำลัง
เขาก็แสดงการกระทำผ่านร่างกาย
เป็นดวงวิญญาณที่มาที่นี่และแสดงการกระทำในสนามของการกระทำนี้
ไม่มีการทำกิจกรรมที่เลวร้ายใดๆที่นั่น
ดวงวิญญาณไปสู่หนทางแห่งบาปเมื่อเป็นอาณาจักรของราวัน
ผู้คนพูดว่ากิเลสคงอยู่ตลอดเวลา ลูกสามารถอธิบายได้ว่าไม่มีอาณาจักรของราวันที่นั่น
ดังนั้นจะมีกิเลสที่นั่นได้อย่างไร? ที่นั่นมีเพียงพลังโยคะ
ราชาโยคะของบารัตเป็นที่รู้จักกันดี ผู้คนมากมายต้องการที่จะเรียนรู้สิ่งนี้
แต่มีเพียงลูกเท่านั้นที่สามารถสอนได้ ไม่มีใครอื่นสามารถสอนได้ ตัวอย่างเช่น
มหาฤาษีก็เคยทำความเพียรพยายามอย่างมากมายที่จะสอนโยคะ
อย่างไรก็ตามโลกไม่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้สำหรับหะฐะโยคีที่จะสอนราชาโยคะ
ผู้คนมากมายไปหาชิมญานันดา
หากเขาพูดแม้เพียงครั้งเดียวว่าไม่มีใครนอกจากบีเคสามารถสอนราชา
โยคะโบราณของบารัตได้อย่างแท้จริงและนั่นก็เพียงพอแล้ว
อย่างไรก็ตามนั่นไม่ได้เป็นกฎที่เสียงนั้นจะกระจายไปในเวลานี้ ไม่ใช่ทุกคนจะเข้าใจ
สิ่งนี้ต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างมากและก็มีคำยกย่องของลูกด้วยเช่นกัน
ในเวลาสุดท้ายพวกเขาจะพูดว่า โอ้ พระผู้, โอ้ ชีพบาบา
กิจกรรมที่สูงส่งของลูกนั้นมหัศจรรย์!
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าไม่มีใครนอกจากลูกคิดว่าพ่อเป็นพ่อสูงสุด,
ครูสูงสุดและสัตกูรูสูงสุด
ที่นี่เช่นกันมีผู้คนมากมายที่ในขณะที่กำลังก้าวไปนั้นก็ถูกก่อกวนโดยมายา
และดังนั้นพวกเขาจึงสิ้นสติอย่างสมบูรณ์ จุดหมายปลายทางนั้นสูงมาก
นี่คือสนามรบและมายาก็สร้างอุปสรรคมากมายในสนามรบ
ผู้คนเหล่านั้นกำลังทำการเตรียมการเพื่อการทำลายล้าง
ลูกกำลังทำความเพียรพยายามที่นี่เพื่อเอาชนะกิเลสทั้งห้า
ลูกกำลังทำความเพียรพยายามเพื่อชัยชนะในขณะที่พวกเขากำลังทำความเพียรพยายามเพื่อการทำลายล้าง
งานทั้งสองจะสำเร็จเสร็จสิ้นในเวลาเดียวกัน ยังคงมีเวลา
อาณาจักรของเรายังไม่ได้มีการก่อตั้งขึ้น
ราชาและปวงประชาทั้งหมดยังคงต้องมีการสร้างขึ้น
ลูกประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากพ่อเป็นเวลาครึ่งวงจร
อย่างไรก็ตามไม่มีใครได้รับการหลุดพ้น
แม้ว่าผู้คนเหล่านั้นจะพูดว่าผู้นั้นผู้นี้ได้รับการหลุดพ้นแล้วก็ตาม
ไม่มีใครรู้ว่าเขาไปที่ไหนเมื่อเขาได้ตายไป พวกเขาเฝ้าแต่พูดเท็จต่อไปในลักษณะนั้น
ลูกรู้ว่าผู้ที่ละร่างของเขาจะใช้อีกร่างหนึ่งอย่างแน่นอน
พวกเขาไม่สามารถบรรลุถึงการหลุดพ้นตลอดไปได้ ไม่ใช่ว่าฟองจะหลอมรวมเข้ากับน้ำ
พ่อพูดว่า คัมภีร์ ฯลฯ
เหล่านั้นทั้งหมดคือเครื่องประกอบของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ลูกๆฟังพ่อเป็นการส่วนตัว ลูกกินฮาลวาร้อนๆ ใครที่กินฮาลวาที่ร้อนที่สุด (บราห์มา)
ผู้นี้นั่งถัดไปจากท่าน เขาได้ยินทุกสิ่งในทันทีและดูดซับสิ่งนั้น
และแล้วเขาก็ประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
ผู้คนมีนิมิตของผู้นี้ในสวรรค์และในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน
ที่นี่เช่นกันผู้คนเห็นเขาด้วยดวงตาทางร่าง
พ่อสอนทุกคนแต่ก็ต้องใช้ความเพียรพยายามสำหรับการจดจำระลึกถึง
เช่นที่ลูกพบว่าเป็นเรื่องยากที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึง
ดังนั้นผู้นี้ก็พบว่าเป็นสิ่งยากเช่นเดียวกัน ไม่มีเรื่องของความเมตตา ฯลฯ
ในสิ่งนี้ พ่อพูดว่า พ่อได้ยืมร่างนี้มาใช้และพ่อจะชำระสะสางบัญชีนั้น
อย่างไรก็ตามผู้นี้ต้องทำความเพียรพยายามเพื่อการจดจำระลึกถึงด้วยเช่นกัน
พ่อเข้าใจว่าท่านนั่งถัดจากพ่อ พ่อ(บราห์มาบาบา)กำลังจดจำพ่อ(ชีพบาบา)
แต่แล้วพ่อก็ลืมท่าน ผู้นี้ต้องทำความเพียรพยายามมากที่สุด
มายาทดสอบมหาวีระที่แข็งแกร่งที่อยู่ในสนามรบ มีตัวอย่างของหนุมานที่เป็นมหาวีระ
ยิ่งลูกแข็งแกร่งมากเท่าไรมายาก็จะทดสอบลูกมากเท่านั้นและพายุก็จะมามากขึ้นเท่าตามนั้น
ลูกๆ เขียนว่า บาบา สิ่งนี้สิ่งนั้นเกิดขึ้นกับลูก บาบาพูดว่า
ทั้งหมดนั้นจะเกิดขึ้น บาบาอธิบายแก่ลูกทุกวัน จงอยู่อย่างระมัดระวัง! ลูกเขียนว่า
มายานำพายุมามากมาย บางคนก็มีสำนึกที่เป็นร่างและพวกเขาไม่ได้บอกสิ่งใดแก่บาบา
เวลานี้ลูกกำลังกลับมามีความฉลาดอย่างมาก
เมื่อดวงวิญญาณกลับมาบริสุทธิ์เขาก็จะได้รับร่างกายที่บริสุทธิ์
และแล้วดวงวิญญาณก็เปล่งประกายอย่างมาก ก่อนอื่นใดเป็นผู้ที่ยากจนที่รับความรู้นี้
พ่อได้รับการจดจำว่าเป็นเจ้าแห่งคนจนด้วยเช่นกัน ผู้อื่นทั้งหมดนั้นมาภายหลัง
ลูกเข้าใจว่าเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะกลายเป็นพี่น้องกันจนกว่าพวกเขากลายเป็นพี่น้องหญิงชาย
ลูกๆของประชาบิดาบราห์มาคือพี่น้องหญิงชาย เวลานี้พ่ออธิบายว่า
จงพิจารณาว่าเป็นพี่น้องชาย นี่คือความสัมพันธ์สุดท้าย
และจากนั้นลูกจะขึ้นไปเบื้องบนและพบกับพี่น้องชายของลูก
และแล้วความสัมพันธ์ใหม่จะเริ่มขึ้นในยุคทอง
ที่นั่นจะไม่มีญาติพี่น้องมากมายเช่นน้องเขยหรือพี่เขย, ลุง ฯลฯ
ที่นั่นมีความสัมพันธ์น้อยมาก ต่อมาความสัมพันธ์ต่างๆก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เวลานี้พ่อพูดว่า อย่าได้แม้แต่คิดว่าตนเองเป็นพี่น้องหญิงชาย
แต่เป็นเพียงพี่น้องชายเท่านั้น ลูกต้องไปอยู่เหนือรูปและนามด้วยเช่นกัน พ่อสอนลูกๆ
พี่น้องชาย (ดวงวิญญาณ) เท่านั้น
เมื่อประชาบิดาบราห์มาอยู่ที่นี่ที่ลูกคือพี่น้องหญิงชาย กฤษณะเองเป็นเพียงแค่เด็ก
เขาจะสามารถทำให้ลูกทั้งหมดกลายเป็นพี่น้องชายได้อย่างไร?
สิ่งเหล่านี้ไม่มีการกล่าวถึงในกีตะ ความรู้นี้พิเศษสุดอย่างแท้จริง
ทุกสิ่งถูกกำหนดไว้แล้วในละคร
บทบาทของหนึ่งวินาทีไม่สามารถเหมือนกับบทบาทของวินาทีถัดไปได้ หลายเดือน, หลายวัน,
หลายชั่วโมงผ่านไป และแล้วอีก 5,000 ปีต่อมา
สิ่งเหล่านั้นก็จะผ่านไปในทำนองเดียวกัน
ผู้ที่มีสติปัญญาเล็กน้อยไม่สามารถซึมซับได้มากนัก เหตุนี้เองพ่อพูดว่า
เป็นสิ่งที่ง่ายมากที่จะพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
โลกเก่ากำลังจะถูกทำลาย พ่อพูดว่า พ่อมาเมื่อเป็นยุคบรรจบพบกัน ลูกเคยเป็นเทพ
ลูกรู้ว่าเมื่อเป็นอาณาจักรของพวกเขา ไม่มีศาสนาอื่นใดในเวลานั้น
ไม่ใช่อาณาจักรของพวกเขาอีกต่อไป อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
เวลานี้เป็นช่วงเวลาสุดท้ายและลูกต้องกลับบ้าน
ดังนั้นจงนำสติปัญญาของลูกออกจากรูปและนามของใครก็ตาม ฝึกฝนสำนึกว่า
เราดวงวิญญาณเป็นพี่น้องชาย อย่าได้มีจิตสำนึกที่เป็นร่าง
2.
มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืนระหว่างสภาพและโยคะของแต่ละคน
ดังนั้นให้นั่งแยกห่างจากกัน อย่าได้แตะต้องกันและกัน
เพื่อที่จะกลายเป็นดวงวิญญาณบุญจงทำความเพียรพยายามที่จะมีการจดจำระลึกถึง
พร:
ขอให้ลูกเป็นดวงวิญญาณที่รู้แจ้ง และอุทิศความอ่อนแอหลักๆ
ของลูกด้วยความรักที่มีต่อพ่อ
บัพดาดาเห็นว่า
จนถึงตอนนี้ลูกส่วนใหญ่มีความคิดที่ไร้ประโยชน์ของกิเลสทั้งห้า
ดวงวิญญาณที่รู้แจ้งบางครั้งมีความหยิ่งยะโสเกี่ยวกับคุณธรรมและคุณสมบัติพิเศษของเขา
ลูกแต่ละคนรู้เกี่ยวกับความอ่อนแอหลักหรือสันสการ์หลักของตนเอง ดังนั้น
การอุทิศความอ่อนแอนั้นด้วยความรักที่มีต่อพ่อเป็นข้อพิสูจน์ของความรัก
ดวงวิญญาณที่มีความรักและสามารถใช้ความรู้ได้เป็นอย่างดีจะอุทิศความคิดไร้ประโยชน์ของพวกเขาเนื่องจากความรักที่มีต่อพ่อ
คติพจน์:
อยู่อย่างมั่นคงบนที่นั่งของความเคารพตนเองและการให้ความนับถือกับทุกคน
และด้วยเหตุนี้จงกลายเป็นดวงวิญญาณที่มีค่าต่อการได้รับความเคารพ