28.06.24       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน กลับมาสำรวจตรวจสอบตนเองนั่นคือจงอยู่ในความเงียบสงบ อย่าได้พูดสิ่งใดด้วยปากของลูก ทำทุกงานในความสงบ อย่าได้กระจายความไม่สงบออกไป

คำถาม:
ศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของลูกที่ทำให้ลูกยากจนข้นแค้นคืออะไร?

คำตอบ:
ความโกรธ มีคำกล่าวว่าเมื่อมีความโกรธแม้แต่น้ำในคนโทก็แห้งเหือด คนโทของบารัตที่ครั้งหนึ่งเคยเต็มไปด้วยเพชรพลอยเวลานี้ได้กลับมาว่างเปล่าเพราะวิญญาณปีศาจร้ายนี้ เป็นวิญญาณปีศาจนี้ที่ทำให้ลูกยากจนข้นแค้น คนที่โกรธจะกลับมาร้อนรุ่มและเขาก็ทำให้ผู้อื่นร้อนรุ่มด้วยเช่นกัน ดังนั้นในเวลานี้จงกลับมาสำรวจตรวจสอบตนเอง และขจัดวิญญาณปีศาจร้ายนี้ออกไป

โอมชานติ
พ่ออธิบายแก่ลูกว่า ลูกๆที่แสนหวานจงกลับมาสำรวจตรวจสอบตนเอง การกลับมาสำรวจตรวจสอบตนเองหมายถึงการที่ไม่พูดสิ่งใด พิจารณาว่าตนเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ พ่อนั่งที่นี่และให้คำสอนเหล่านี้แก่ลูกๆ ไม่มีความจำเป็นที่จะพูดอะไรมากเกี่ยวกับสิ่งนี้ ลูกเพียงแต่ได้รับคำอธิบายว่าจะอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูกอย่างไร นี่คือมานมานะบาฟ จดจำพ่อ! นี่คือประเด็นแรกและประเด็นหลัก ลูกๆไม่ควรจะมีความโกรธที่บ้าน ความโกรธเป็นเช่นนั้นที่ทำให้แม้แต่คนโทน้ำแห้งเหือด คนที่โกรธจะกระจายความไม่สงบ ดังนั้นขณะที่อยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูก ลูกต้องอยู่อย่างมีความสงบ รับประทานอาหารของลูกและไปที่สำนักงานหรือธุรกิจของลูก ฯลฯ ที่นั่นเช่นกันเป็นสิ่งดีที่จะอยู่ในความเงียบสงบ ทุกคนพูดว่าพวกเขาต้องการความสงบ ได้เคยมีการอธิบายแก่ลูกๆ แล้วว่าพ่อคือมหาสมุทรแห่งความสงบ พ่อได้ให้คำแนะนำและแนวทางปฏิบัติแก่ลูก จงจดจำพ่อ ไม่มีความจำเป็นที่จะพูดสิ่งใดเพียงแต่อยู่อย่างสำรวจตรวจสอบตนเอง ลูกต้องทำงานของลูกในสำนักงานเช่นกันแต่ลูกต้องไม่พูดมาก ลูกต้องกลับมาอ่อนหวานอย่างแท้จริงอย่าได้เป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร การต่อสู้รบราฯลฯ คือการกลับมามีความโกรธ ศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของลูกคือตัณหาราคะและอันดับสองคือความโกรธ สิ่งนี้สร้างความทุกข์ให้แก่กันและกัน การต่อสู้มากมายเกิดขึ้นด้วยความโกรธ ลูกๆ เข้าใจว่าไม่มีการต่อสู้เลยในยุคทอง ความโกรธเป็นสิ่งชี้บอกของการเป็นเหมือนกับราวัน ผู้ที่มีความโกรธก็เรียกได้ว่าผู้ที่เป็นของชุมนุมปีศาจ วิญญาณปีศาจร้ายเข้ามาในพวกเขา ไม่มีความจำเป็นที่จะพูดสิ่งใดกับพวกเขา เพราะมนุษย์เหล่านั้นไม่มีความรู้ พวกเขาก็จะเฝ้าแต่โกรธอยู่เรื่อยๆ เมื่อลูกโกรธกับคนที่มีความโกรธการรบราก็เริ่มขึ้น พ่ออธิบายว่า นั่นคือวิญญาณปีศาจร้ายที่มีความแรงมาก ลูกต้องขับไล่วิญญาณร้ายนั้นออกไปอย่างมีศิลปะวิธี อย่าปล่อยให้คำพูดที่ขมขื่นออกมาจากปากของลูก คำพูดเหล่านั้นจะสร้างความเสียหายอย่างมาก การทำลายล้างเกิดขึ้นเนื่องจากความโกรธเช่นกัน เมื่อมีความโกรธในบ้านก็จะมีความไม่สงบอย่างมาก หากลูกโกรธลูกก็จะประณามชื่อเสียงของพ่อ ลูกต้องขับไล่วิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้ออกไป เมื่อลูกขับไล่วิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้ไปแล้ววิญญาณปีศาจร้ายเหล่านั้นก็จะไม่คงอยู่เป็นเวลาครึ่งวงจร กิเลสทั้งห้าเหล่านี้อยู่ในความแรงอย่างเต็มที่ในเวลานี้ เป็นเวลานี้ที่กิเลสนั้นอยู่ในความแรงอย่างเต็มที่ที่พ่อได้มา ดวงตาเหล่านี้เป็นอาชญากรอย่างยิ่ง ปากก็เป็นอาชญากรเช่นกัน ผู้คนพูดเสียงดังและก็รุ่มร้อนและพวกเขาก็ทำให้บ้านของพวกเขาร้อนด้วยเช่นกัน ตัณหาราคะและความโกรธเป็นสองศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของลูก ผู้ที่โกรธก็ไม่สามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงได้ ผู้ที่อยู่ในการจดจำระลึกถึงจะอยู่อย่างมีความสงบเสมอ ถามหัวใจของลูกเองว่า ฉันมีวิญญาณปีศาจร้ายในตัวฉันหรือไม่? มีวิญญาณปีศาจร้ายของความผูกพันยึดมั่นด้วยเช่นกันและมีวิญญาณปีศาจร้ายของความละโมบเช่นกัน วิญญาณปีศาจร้ายของความละโมบก็ไม่ยิ่งหย่อนเลย สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นวิญญาณปีศาจร้ายเพราะพวกเขาเป็นของกองทัพราวัน พ่อสอนการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงแก่ลูกๆ อย่างไรก็ตามลูกมากมายก็กลับมาสับสนอย่างมากเกี่ยวกับสิ่งนี้ พวกเขาไม่เข้าใจเพราะพวกเขาได้ทำความเลื่อมใสศรัทธามาอย่างมากมาย หนทางของความเลื่อมใสศรัทธาคือสำนึกที่เป็นร่าง มีสำนึกที่เป็นร่างเป็นเวลาครึ่งวงจร เนื่องจากการกลับมาสนใจสิ่งภายนอกลูกจึงไม่สามารถคิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณได้ พ่อได้เน้นสิ่งนี้อย่างมาก พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำฉันพ่อของลูก อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ไม่รู้วิธีที่จะทำสิ่งนี้ พวกเขายอมรับสิ่งอื่นๆทั้งหมด แต่พวกเขาก็ยังคงถามว่า เราจะมีการจดจำระลึกถึงได้อย่างไร? เราไม่สามารถเห็นสิ่งใด มีการอธิบายแก่พวกเขา ลูกคิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณหรือไม่? ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าผู้เดียวนั้นคือพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดของลูก ลูกต้องไม่พูดว่า “ชีวา ชีวา” ด้วยปากของลูก ลูกรู้อยู่ภายในว่าลูกคือดวงวิญญาณ มนุษย์ก็ร้องขอความสงบ เพียงดวงวิญญาณสูงสุดเท่านั้นคือมหาสมุทรแห่งความสงบ ท่านจะเป็นผู้เดียวที่ให้มรดกอย่างแน่นอน เวลานี้พ่ออธิบายว่า จดจำพ่อแล้วลูกจะกลับมามีความสงบและบาปของชาติเกิดจำนวนนับไม่ถ้วนของลูกก็จะได้รับการปลดเปลื้อง ไม่มีสิ่งใดอื่น ไม่มีรูปวงรีที่ใหญ่โต ดวงวิญญาณมีขนาดเล็กและพ่อก็เล็กเช่นกัน ทุกคนจดจำท่านและพูดว่า โอ ภควัน! โอ พระเจ้า! ใครพูดสิ่งนี้ ดวงวิญญาณพูดสิ่งนี้ ดวงวิญญาณจดจำพ่อของเขา ดังนั้นพ่อพูดกับลูกๆว่า มานมานะบาฟ! ลูกที่สุดแสนหวานจงอยู่อย่างสำรวจตรวจสอบตนเอง ทุกสิ่งที่ลูกเห็นจะถูกทำลายและดวงวิญญาณก็จะอาศัยอยู่ในความสงบ ดวงวิญญาณต้องกลับไปสู่ดินแดนแห่งความสงบ ดวงวิญญาณไม่สามารถกลับไปสู่ดินแดนแห่งความสงบได้จนกว่าพวกเขาจะกลับมาบริสุทธิ์ แม้แต่ผู้รู้และผู้เคร่งศาสนาก็ถามว่าพวกเขาจะสามารถได้มาซึ่งความสงบได้อย่างไร พ่อได้แสดงให้ลูกเห็นวิธีที่ง่ายดาย อย่างไรก็ตามมีลูกๆ มากมายที่ไม่สามารถอยู่อย่างสงบได้ บาบารู้ว่าลูกบางคนที่อยู่ที่บ้านก็ไม่ได้อยู่อย่างสงบเลย พวกเขาไปที่ศูนย์เพียงช่วงเวลาสั้นๆ อย่างไรตามพวกเขาก็ไม่ได้อยู่อย่างมีความสงบภายในและจดจำพ่อ ตลอดทั้งวันพวกเขาเฝ้าแต่สร้างความโกลาหลที่บ้าน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถที่จะมีความสงบได้แม้ว่าพวกเขาจะไปที่ศูนย์ เมื่อใครบางคนมีความรักต่อร่างกายของใครบางคน จิตใจของเขาก็ไม่สามารถที่จะสัมผัสกับความสงบได้ ลูกก็เฝ้าแต่จดจำเพียงบุคคลนั้น ก็เท่านั้นเอง พ่ออธิบายว่า มนุษย์มีวิญญาณปีศาจร้ายทั้งห้าในตัวเขา มีการกล่าวว่า “วิญญาณปีศาจร้ายเข้ามาในผู้นี้” เป็นวิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้ที่ทำให้ลูกยากจนข้นแค้น อย่างมากที่สุดจะมีเพียงวิญญาณปีศาจร้าย(ผี)เท่านั้นที่จะเข้ามาในใครบางคนในเวลาใดก็ตาม พ่อพูดว่า วิญญาณปีศาจร้ายทั้งห้าเหล่านี้อยู่ภายในทุกคน ผู้คนเรียกหาพระเจ้าเพื่อที่จะขจัดวิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้ออกไป พวกเขาพูดว่า บาบาได้โปรดมาและให้ความสงบแก่เรา แสดงวิธีที่จะขับไล่วิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้ออกไปให้แก่เรา วิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้ปรากฏอยู่ในทุกคน นี่คืออาณาจักรของราวัน วิญญาณปีศาจร้ายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือตัณหาราคะและความโกรธ พ่อมาและขับไล่วิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้ ดังนั้นท่านควรจะได้รับผลตอบแทนสำหรับสิ่งนั้น ผู้คนเหล่านั้นขับไล่วิญญาณปีศาจร้ายและผีออกไปแต่พวกเขาก็ไม่ได้รับสิ่งใดเลย ลูกๆรู้ว่าพ่อมาเพื่อที่จะขับไล่วิญญาณปีศาจร้ายออกไปจากทั้งโลก เวลานี้วิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้อยู่ในทุกคนในโลก ไม่มีวิญญาณปีศาจร้ายใดๆ ในเหล่าเทพ พวกเขาไม่มีวิญญาณปีศาจร้ายของสำนึกที่เป็นร่าง ไม่มีตัณหาราคะ ความโกรธ ความละโมบหรือความผูกพันยึดมั่น ไม่มีสิ่งใดเลย วิญญาณปีศาจร้ายของความละโมบก็ไม่ยิ่งหย่อนเช่นกัน “ฉันต้องการจะกินไข่! ฉันต้องการจะกินสิ่งนี้หรือสิ่งนั้น!” หลายคนมีวิญญาณปีศาจร้ายนี้ ลูกเข้าใจในหัวใจของลูกว่าลูกมีวิญญาณปีศาจร้ายของตัณหาราคะหรือวิญญาณปีศาจร้ายของความโกรธภายในตัวลูกหรือไม่ ดังนั้นพ่อต้องพยายามอย่างมากเพื่อจะขจัดวิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้ จากการเข้ามาสู่สำนึกที่เป็นร่างลูกก็มีความปรารถนาที่จะสวมกอดใครบางคน และแล้วรายได้ทั้งหมดของลูกก็ถูกทำลาย สิ่งเดียวกันนี้ก็เกิดขึ้นกับผู้ที่มีความโกรธ พ่อมีความโกรธและตีลูกชายของเขา หรือลูกชายตีพ่อของเขา หรือภรรยาฆ่าสามีของเธอ เพียงแค่ไปและดูว่าพวกเขามีคดีประเภทใดบ้างในคุก ดูซิว่าสภาพของบารัตกลายเป็นเช่นไรเมื่อวิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้เข้ามา! คนโทของบารัตที่เคยเต็มไปด้วยทองคำและเพชรอย่างสมบูรณ์ก็กลับมาว่างเปล่าในเวลานี้ เนื่องจากความโกรธ จึงมีคำกล่าวว่าแม้กระทั่งคนโทน้ำก็แห้งเหือด บารัตเช่นกันก็มาถึงสภาพเดียวกัน ไม่มีใครรู้สิ่งนี้เช่นกัน เพียงพ่อเท่านั้นที่มาและขจัดวิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้ซึ่งไม่มีมนุษย์คนไหนสามารถขจัดออกไปได้ วิญญาณปีศาจร้ายทั้งห้าเหล่านี้มีพลังมากที่คงอยู่มาเป็นเวลาครึ่งวงจร อย่าได้ถามเลย! แม้ว่าใครบางคนจะอยู่อย่างบริสุทธิ์ การเกิดของพวกเขาก็ยังคงผ่านกิเลส ยังคงเป็นกิเลส วิญญาณปีศาจร้ายทั้งห้าได้ทำให้บารัตยากจนข้นแค้นโดยสิ้นเชิง ดูซิว่ามีการสร้างละครขึ้นมาอย่างไร! พ่อนั่งและอธิบายสิ่งนี้ บารัตได้กลับมายากจนข้นแค้นอย่างมากจนต้องกู้ยืมจากต่างประเทศ พ่ออธิบายสิ่งต่างๆของบารัต ลูกๆ ได้รับความมั่งคั่งมากมายด้วยการศึกษานี้ นี่คือการศึกษาที่ไม่สูญสลายที่ซึ่งพ่อที่ไม่สูญสลายเป็นผู้สอน หนทางของความเลื่อมใสศรัทธามีส่วนประกอบมากมาย บาบาเคยศึกษากีตะตั้งแต่อายุยังน้อยมากและท่านก็เคยกราบไหว้บูชานารายณ์เช่นกัน แต่ท่านก็ไม่เข้าใจสิ่งใดเลย ท่านไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าท่านคือดวงวิญญาณและผู้เดียวนั้นคือพ่อของเรา เหตุนี้เองลูกจึงถามว่าลูกจะสามารถมีการจดจำระลึกถึงได้อย่างไร อ้า! แต่ลูกก็ได้จดจำระลึกถึงท่านมาในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาและพูดว่า โอ พระเจ้า! โปรดมาและปลดปล่อยเรา! เป็นผู้นำทางของเรา! จำเป็นต้องมีผู้นำทางสำหรับลูกเพื่อที่จะได้มาซึ่งการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต พ่อดลใจลูกให้มีการวางเฉยต่อโลกเก่านี้ ในเวลานี้ทุกดวงวิญญาณกลับมาน่าเกลียดและดังนั้นใครจะสามารถได้รับร่างที่สวยงามได้อย่างไร? ไม่ว่าผิวจะขาวแค่ไหนดวงวิญญาณก็ยังคงน่าเกลียด ผู้ที่มีผิวขาวและร่างกายที่สวยงามก็มีความซาบซึ้งกับตนเองอย่างมาก มนุษย์ไม่รู้แม้กระทั่งว่าดวงวิญญาณนั้นจะกลับมาสวยงามได้อย่างไร เหตุนี้เองพวกเขาจึงเรียกว่าเป็นผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้า ผู้ที่ไม่รู้จักพ่อของเขา, ผู้สร้าง หรือสิ่งสร้างของท่าน จะถูกเรียกว่าเป็นผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้า ผู้ที่รู้จักท่านก็เรียกว่าเป็นผู้ที่เชื่อในพระเจ้า พ่อนั่งที่นี่และอธิบายทุกสิ่งแก่ลูกๆอย่างชัดเจนมาก ลูกแต่ละคนควรจะถามหัวใจของตนเองว่า มีความสะอาดภายในตัวฉันมากแค่ไหน? ฉันคิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณมากแค่ไหนและฉันจดจำพ่อมากแค่ไหน? เป็นไปด้วยพลังของการจดจำระลึกถึงที่ลูกต้องได้รับชัยชนะเหนือราวัน ไม่มีเรื่องของการมีพลังทางร่างกายในสิ่งนี้ ในเวลานี้เป็นอเมริกาที่มีพลังมากที่สุดเพราะมีความมั่งคั่ง มีทรัพย์สมบัติและอาวุธยุทโธปกรณ์ฯลฯ อย่างมากมาย นั่นคือพลังทางกายภาพสำหรับการฆ่าทุกคน สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของพวกเขาที่พวกเขาต้องการที่จะได้ชัยชนะ ของลูกคือพลังทางจิตที่จะทำให้ลูกได้รับชัยชนะเหนือราวัน และด้วยสิ่งนี้ทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลก ไม่มีใครสามารถเอาชนะลูกหรือขโมยอาณาจักรของลูกไป เป็นเวลาถึงครึ่งหนึ่งของวงจร ไม่มีใครอื่นได้รับมรดกนี้จากพ่อ ลองคิดดูสิว่าลูกกำลังจะกลายเป็นอะไร! ลูกต้องจดจำพ่อด้วยความรักอย่างมากมายและควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองด้วยเช่นกัน ผู้คนคิดว่าวิษณุเคยใช้กงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองเพื่อตัดหัวของผู้อื่น อย่างไรก็ตามไม่มีเรื่องของความก้าวร้าวรุนแรงในสิ่งนี้ ดังนั้นพ่อบอกลูกที่สุดแสนหวานว่า ลูกที่แสนหวาน ดูสิ่งที่ลูกเคยเป็นมาก่อนและดูสภาพของลูกในเวลานี้ ไม่ว่าลูกจะทำความเลื่อมใสศรัทธามามากมายเพียงใดลูกก็ไม่สามารถขจัดวิญญาณปีศาจร้ายออกไปได้ เวลานี้จงกลับมาสำรวจตรวจสอบตนเองและดูว่ามีวิญญาณปีศาจร้ายใดภายในตัวลูกหรือไม่ หากลูกผูกพันหัวใจของลูกกับใครหรือสวมกอดใครแล้วก็เข้าใจว่าทุกสิ่งที่ลูกหามาได้นั้นสูญสิ้น บาบาไม่ชอบแม้แต่จะมองใบหน้าของบุคคลเช่นนั้น ราวกับว่าพวกเขานั้นได้กลายเป็นจัณฑาลซึ่งห้ามแตะต้อง พวกเขาไม่สะอาด สำนึกของพวกเขากัดกร่อนและพวกเขาก็รู้สึกว่าพวกเขาได้กลายเป็นจัณฑาล พ่อพูดว่า ลืมทุกสิ่งรวมทั้งร่างกายของลูกและคิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ เป็นเพียงด้วยการรักษาสภาพนี้เท่านั้นที่ลูกจะกลายเป็นเทพ ดังนั้นไม่ควรจะมีวิญญาณปีศาจร้ายใดในตัวลูก บาบาเฝ้าแต่บอกลูกให้ตรวจสอบตนเอง ลูกๆ มากมายก็มีความโกรธในพวกเขา พวกเขาไม่สามารถอยู่ได้โดยที่ไม่ได้ดูหมิ่นใครบางคน และแล้วการรบราก็เกิดขึ้น ความโกรธเลวร้ายมาก ขับไล่วิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้ออกไปและกลับมาใสกระจ่างอย่างสมบูรณ์ ลูกไม่ควรแม้แต่จะจดจำร่างกายของลูกเอง และแล้วเมื่อนั้นที่ลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง เหตุนี้เองจึงมีเพียงเพชรพลอยทั้งแปดเท่านั้นที่ได้รับการจดจำ ลูกได้รับเพชรพลอยแห่งความรู้เพื่อจะกลายเป็นเพชรพลอย ผู้คนก็พูดว่าเคยมีเหล่าเทพ 330 ล้าน อย่างไรก็ตามมีเพียงแปดเท่านั้นที่สอบผ่านด้วยเกียรตินิยม พวกเขาคือผู้ที่ได้รับรางวัล เป็นเหมือนกับการได้รับทุนการศึกษา ลูกเข้าใจว่าจุดหมายปลายทางนั้นสูงมาก บางคนก็ล้มลงขณะที่กำลังก้าวไปและวิญญาณปีศาจร้ายก็เข้ามาในพวกเขา ไม่มีกิเลสใดที่นั่น ละครของทั้งวงจรควรจะหมุนอยู่ในสติปัญญาของลูก ลูกรู้ว่ามีเวลากี่ปี กี่เดือน กี่ชั่วโมง กี่นาที และกี่วินาทีใน 5000 ปี หากลูกคนไหนต้องการ,ลูกก็สามารถคำนวณสิ่งนี้ได้ แล้วลูกก็สามารถเขียนบนรูปภาพของต้นไม้ว่ามีกี่ปี กี่เดือน กี่วัน กี่ชั่วโมง กี่วินาทีในวงจร ผู้คนจะพูดว่าสิ่งที่ลูกบอกพวกเขานั้นถูกต้องแม่นยำอย่างสมบูรณ์ หากบาบาบอกลูกเกี่ยวกับบัญชีของ 84 ชาติเกิด ทำไมท่านไม่บอกลูกเกี่ยวกับช่วงระยะเวลาของวงจร? ประเด็นหลักที่ลูกได้รับการบอกคือ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามลูกต้องขับไล่วิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้ออกไป วิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้ได้ทำลายสัจจะทั้งหมด วิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้มีอยู่ในมนุษย์ทุกคน พวกเขาเกิดมาโดยผ่านความไม่บริสุทธิ์ ที่นั่นไม่มีความไม่บริสุทธิ์ ไม่มีราวัน ไม่มีใครเข้าใจว่าราวันคืออะไรเช่นกัน ลูกได้รับชัยชนะเหนือราวันเพื่อที่ราวันจะไม่คงอยู่อีกต่อไป เวลานี้จงเพียรพยายาม! พ่อมาแล้วและดังนั้นลูกต้องได้รับมรดกจากท่านอย่างแน่นอน ลูกไม่สามารถคำนวณได้ว่าลูกกลายเป็นเทพมาแล้วกี่ครั้งหรือลูกได้กลายเป็นปีศาจมาแล้วกี่ครั้ง ลูกกลายเป็นสิ่งเหล่านั้นมานับครั้งไม่ถ้วน อัจชะ ลูกๆ คงอยู่ในความเงียบสงบแล้วลูกจะไม่มีวันโกรธ ลูกควรจะนำคำสอนที่พ่อให้แก่ลูกไปสู่การปฏิบัติ อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. ถามตนเองว่า มีวิญญาณปีศาจร้ายใดภายในตัวฉันหรือไม่? ดวงตาของฉันเป็นอาชญากรหรือไม่? ฉันมีซันสการ์ของการพูดเสียงดังเกินไปและกระจายความไม่สงบหรือไม่? กิเลสของความผูกพันยึดมั่นหรือความละโมบก่อกวนฉันหรือไม่?

2. อย่าได้ผูกพันหัวใจของลูกกับผู้ที่มีร่างกายใดๆ ลืมทุกสิ่งรวมทั้งร่างกายของลูกเองและเติมตนเองด้วยพลังทางจิตโดยการคงอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง เมื่อลูกขับไล่วิญญาณปีศาจร้ายออกไปลูกจะเป็นอิสระจากพวกเขาเป็นเวลาถึงครึ่งวงจร

พร:
ขอให้ลูกมีสิทธิ์ในกลุ่มแรกและบรรลุความสำเร็จโดยใช้วิธีการที่ถูกต้องและทำความเข้าใจกฎเกณฑ์ของพระเจ้า

มีหนึ่งก้าวของความกล้าหาญและลูกจะได้รับความช่วยเหลือหลายล้านก้าว วิธีนี้ถูกกำหนดไว้ในละครอย่างเป็นกฎเกณฑ์ หากวิธีนี้ไม่ถูกกำหนดตามกฎเกณฑ์แล้วทุกคนก็จะกลายเป็นราชาแรกของโลก กฎเกณฑ์ของการตามลำดับกันไปนั้นเป็นเพราะวิธีนี้ แต่ละคนสามารถได้รับความช่วยเหลือได้มากตามความกล้าหาญที่ลูกมี ไม่ว่าลูกจะอุทิศตนหรือเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว ลูกก็มีสิทธิ์ที่เท่าเทียมกันและประสบความสำเร็จโดยการใช้วิธีการที่ถูกต้อง ทำความเข้าใจกับกฎเกณฑ์ของพระเจ้านี้และจบสิ้นเกมใดๆที่ไม่มีความระมัดระวัง แล้วลูกจะได้รับสิทธิ์ในกลุ่มแรก

คติพจน์:
กลายเป็นจุติของความประหยัดในเรื่องที่เกี่ยวกับสมบัติที่มีค่าของความคิด