28.07.24 Avyakt Bapdada Thai Murli
31.12.20 Om Shanti Madhuban
ากและสะสมบัญชีออมทรัพย์ของลูกและเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่อยู่เสมอ
วันนี้
ผู้สร้างของยุคใหม่กำลังมองดูลูกๆของท่านที่มีสิทธิ์ในยุคใหม่
วันนี้ลูกธรรมดาในยุคเก่านี้ ขณะที่ในวันพรุ่งนี้ ในยุคใหม่
ลูกจะมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาผู้ที่มีสิทธิในอาณาจักร
นี่เป็นละครเกี่ยวกับวันนี้และพรุ่งนี้ วันนี้ลูกเป็นอะไร
และวันพรุ่งนี้ลูกจะกลายเป็นอะไร?
สำหรับลูกๆดวงวิญญาณที่มีความรู้เป็นพิเศษอย่างยิ่ง
พรุ่งนี้ที่จะมาถึงก็ชัดเจนเช่นเดียวกับวันนี้ ลูกทุกคนมาเพื่อเฉลิมฉลองปีใหม่
แต่บัพดาดากำลังมองเห็นยุคใหม่
ลูกแต่ละคนจะต้องสร้างแผนใหม่ของตัวเองสำหรับปีใหม่แล้ว วันนี้เป็นวันสิ้นปีเก่า
ผลลัพธ์ของทั้งปีก็เห็นได้ในช่วงปลายปี
ดังนั้นวันนี้บัพดาดาจึงเห็นผลลัพธ์ของลูกตลอดทั้งปี
บัพดาดาใช้เวลาไม่นานในการเห็นสิ่งนั้น
ดังนั้นวันนี้บัพดาดาจึงดูบัญชีออมทรัพย์ของลูกแต่ละคนเป็นพิเศษ
ลูกทั้งหลายได้เพียรพยายาม ลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงด้วย ลูกทำงานรับใช้
และเติมเต็มความรับผิดชอบของลูกต่อการติดต่อและความสัมพันธ์อันใกล้ชิดกับทางโลกและทางจิตของลูกอีกด้วย
อย่างไรก็ตามลูกได้สะสมเข้าบัญชีออมทรัพย์ของลูกในทั้งสามอย่างนี้มากน้อยเพียงใด?
วันนี้บัพดาดาได้ทำให้แม่จากัตตัมบา (แม่ของโลก)
ปรากฏตัวขึ้นในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน (บาบามีอาการไอ) วันนี้ฮาร์โมเนียม(เครื่องดนตรีชนิดหนึ่งคล้ายออร์แกน)ไม่ค่อยดีนักแต่ก็ต้องเล่น
ดังนั้นบัพดาดาและมาม่าจึงร่วมกันดูบัญชีออมทรัพย์ของแต่ละคนเพื่อดูว่าลูกได้ออมและสะสมไว้เท่าใด
ท่านเห็นอะไร? ลูกทุกคนตามลำดับกันไป
แต่จำนวนที่ฝากไว้ในบัญชีออมทรัพย์ของลูกน้อยกว่าที่ควรจะเป็น
ดังนั้นแม่จากัตตัมบาจึงถามคำถามว่า:
ลูกหลายคนมีเป้าหมายที่ดีมากในเรื่องของการจดจำระลึกถึง
และพวกเขาก็เพียรพยายามอย่างดีเช่นกัน
แล้วเหตุใดในบัญชีออมทรัพย์ของพวกเขาถึงมีไม่มากเท่าที่ควร? หลังจากที่ได้พูดคุยกัน
ผลลัพธ์ที่ปรากฏออกมาก็คือลูกฝึกฝนโยคะ
แต่เนื่องจากเปอร์เซ็นต์ของสภาพที่มีโยคะนั้นเป็นปกติธรรมดา
บัญชีออมทรัพย์จึงเป็นเพียงปกติธรรมดาเช่นกัน เป้าหมายของโยคะของลูกนั้นดีมาก
แต่ผลลัพธ์ของโยคะคือการเป็นโยคยุกต์และยุคตียุกต์ในคำพูดและพฤติกรรมของลูก
เนื่องจากการขาดสิ่งนี้ไป ในเวลาที่มีโยคะ,ลูกจะดีมากในโยคะ
แต่การเป็นโยคีนั้นหมายความว่าลูกจะต้องมีอิทธิพลต่อชีวิตของลูก
ด้วยเหตุนี้ลูกจึงสามารถฝากเข้าบัญชีออมทรัพย์ของลูกได้เพียงระยะหนึ่งเท่านั้นแต่ไม่ใช่ตลอดเวลา
ในขณะที่เคลื่อนไป เปอร์เซ็นต์การจดจำระลึกถึงของลูกจึงกลับมาธรรมดา
มีการฝากเข้าบัญชีออมทรัพย์ของลูกน้อยมาก
ประการที่สอง มีการสนทนาจากใจถึงใจเกี่ยวกับงานรับใช้ ลูกทำงานรับใช้มากมาย
ลูกแม้กระทั่งอยู่อย่างไม่ว่างเว้นทั้งวันทั้งคืน
ลูกมีการวางแผนที่ดีมากและมีการขยายตัวในงานรับใช้ที่ดีมากเช่นกัน
อย่างไรก็ตามเหตุใดบัญชีออมทรัพย์ของลูกๆส่วนใหญ่ถึงมีน้อยนัก?
สิ่งที่เกิดขึ้นจากการสนทนาจากใจถึงใจก็คือลูกทุกคนทำงานรับใช้และลูกก็เพียรพยายามอย่างดีมากเพื่อให้ตัวเองไม่ว่างเว้น
แล้วเหตุผลคืออะไร?
เหตุผลที่เกิดขึ้นก็คือลูกได้รับพลังจากงานรับใช้และผลของงานรับใช้ด้วย
พลังคือความพอใจในหัวใจของลูกเอง และผลคือความพอใจของทุกคน
หากลูกทำงานรับใช้และใช้ความพยายามและใช้เวลาให้เกิดประโยชน์ก็จะมีความพอใจในหัวใจของลูกและความพอใจจากคนอื่นๆ
ไม่ว่าเขาจะเป็นเพื่อนของลูกหรือคนที่ลูกรับใช้ก็ให้มีประสบการณ์ของความพอใจอยู่ในหัวใจของพวกเขา
ไม่ควรที่พวกเขาจะจากไปเพียงพูดแค่ว่า "ดีมาก ดีมาก!"
พวกเขาควรจะสัมผัสกับคลื่นแห่งความพอใจในหัวใจของพวกเขา
นั่นเป็นเรื่องที่ต่างออกไปที่จะพูดว่า "เราพบบางสิ่งบางอย่าง!" หรือ "เราได้ยินสิ่งที่ดีมาก!"
พวกเขาควรจะพูดว่า "เราได้พบบางสิ่งบางอย่างแล้ว! เราได้บรรลุบางสิ่งบางอย่างแล้ว!"
บัพดาดาได้บอกลูกไปแล้วก่อนหน้านี้เช่นกัน:
สิ่งหนึ่งคือลูกธนูยิงโดนหัวและอีกสิ่งหนึ่งคือลูกธนูแทงทะลุหัวใจ
การได้รับใช้และพอใจในตัวเองไม่ใช่แค่ทำให้ตัวเองมีความสุขและบอกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นดีมาก
ไม่เลย! หัวใจของตนเองและผู้อื่นก็ต้องยอมรับสิ่งนี้เช่นกัน ประการที่สอง
เมื่อลูกได้รับใช้และผลลัพธ์ที่ลูกอ้างว่าลูกได้ใช้ความพยายามและได้ทำไปแล้ว –
ถ้าลูกยอมรับว่าลูกได้ทำมันด้วยตัวเอง –
นั่นหมายความว่าลูกได้รับประทานผลของการรับใช้แล้ว ลูกไม่ได้สะสมมัน
บัพดาดาคือผู้ที่ทำให้ลูกทำสิ่งนั้น แล้วลูกจะดึงความสนใจของพวกเขามาที่บัพดาดา
ไม่ใช่มาที่ดวงวิญญาณของลูกเอง “ซิสเตอร์คนนี้ดีมาก! บราเธอร์คนนี้ดีมาก!”
มันควรจะเป็น “บัพดาดาของพวกเขาที่ดีมาก!”
การทำให้พวกเขาได้รับประสบการณ์นี้คือการเพิ่มบัญชีออมทรัพย์ของลูก
เหตุนี้เองจึงเห็นได้ว่าในผลลัพธ์โดยรวมแล้ว ลูกเพียรพยายามอย่างมาก
ลูกใช้เวลาและพลังงานอย่างมาก แต่ลูกมีการแสดงภายนอกเพิ่มเติมอีกเล็กน้อย
นี่คือสาเหตุที่ทำให้บัญชีออมทรัพย์มีน้อยลงมาก กุญแจสู่บัญชีออมทรัพย์นั้นง่ายมาก
มันเป็นกุญแจเพชร ลูกใช้กุญแจทอง อย่างไรก็ตาม กุญแจเพชรสำหรับการสะสมคือ "จิตสำนึกของการเป็นเครื่องมือที่ถ่อมตน"
ในเวลาของการรับใช้ - ไม่ใช่ก่อนหรือหลัง แต่ในเวลาที่รับใช้ –
ให้มีจิตสำนึกของการเป็นเครื่องมือที่ถ่อมตนและให้มีความปรารถนาดีซึ่งเห็นแก่ประโยชน์ของผู้อื่นและความรักอันบริสุทธิ์ต่อทุกดวงวิญญาณ
ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนของลูกหรือดวงวิญญาณที่ลูกรับใช้
บัพดาดาแสดงให้แม่จากัตตัมบาเห็นว่าบัญชีออมทรัพย์ของผู้ที่ยังคงรับใช้ในลักษณะนี้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆอย่างไร
ลูกจะต้องสามารถสะสมได้ภายในหนึ่งวินาที
มากเท่าๆกับที่ลูกทำในเวลาหลายชั่วโมงในตอนนี้ ทุกวินาทียังคงเดินต่อไปเรื่อยๆ ติ๊ก
ติ๊ก ติ๊ก บอกลูกให้ทำทุกสิ่งอย่างรวดเร็ว เหมือนกับว่าเครื่องจักรกำลังเคลื่อนที่
ดังนั้นจากัตตัมบารู้สึกพอใจเป็นอย่างยิ่งที่เห็นว่าการสะสมบัญชีออมทรัพย์ของลูกเป็นเรื่องที่ง่ายมาก
ดังนั้น คำแนะนำจากทั้งบัพดาดาและจากัตตัมบาคือ ขณะนี้ปีใหม่กำลังจะเริ่มต้นแล้ว
ให้ตรวจสอบบัญชีออมทรัพย์ของลูก แม้ว่าทั้งวันทั้งคืนลูกไม่ได้ทำผิดพลาดอะไร
แต่ตลอดทั้งวันลูกสะสมเวลา ความคิด งานรับใช้
การติดต่อและความสัมพันธ์อันใกล้ชิดด้วยความรักและความพอใจได้มากแค่ไหน?
ลูกบางคนแค่ตรวจสอบว่าพวกเขาไม่ได้ทำอะไรไม่ดีในวันนั้นหรือไม่ได้ทำให้ใครเป็นทุกข์และเสียใจ
อย่างไรก็ตามเวลานี้ให้ตรวจสอบว่าลูกสะสมในบัญชีของลูกด้วยความคิดที่สูงส่งตลอดทั้งวันมากแค่ไหน
ลูกสะสมบัญชีของงานรับใช้ของลูกด้วยความคิดที่สูงส่งมากแค่ไหน?
มีกี่ดวงวิญญาณที่ลูกทำให้มีความสุขกับงานใด? ลูกมีโยคะ แต่มีโยคะกี่เปอร์เซ็นต์?
วันนี้ลูกสะสมในบัญชีพรของลูกมากเท่าไหร่?
ลูกต้องทำอะไรในปีใหม่นี้? ไม่ว่าลูกจะทำอะไร ไม่ว่าจะด้วยความคิด คำพูด
หรือการกระทำ ตามเวลา ให้มีความเอาใจใส่อย่างลึกซึ้งอยู่ในจิตใจ: "ฉันต้องเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่อยู่เสมออย่างแน่นอน"
ผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่อย่างต่อเนื่องอยู่เสมอ ไม่ใช่แค่ผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น
แต่ต่อเนื่องอย่างสม่ำเสมอ! ให้ทานพลังด้วยจิตใจของลูก ให้ทานความรู้ด้วยคำพูด
และให้ทานคุณธรรมด้วยการกระทำของลูก ในโลกทุกวันนี้
ไม่ว่าในโลกของครอบครัวบราห์มินหรือโลกภายนอก พวกเขาไม่ต้องการฟังทุกสิ่งอีกต่อไป
พวกเขาต้องการเห็น พวกเขาต้องการทำทุกสิ่งหลังจากได้เห็นมัน ทำไมถึงง่ายสำหรับลูก?
ลูกเห็นพ่อบราห์มาเป็นภาพลักษณ์ที่ให้ทานคุณธรรมด้วยการกระทำของท่าน
ยังไงลูกก็ให้ทานความรู้อยู่แล้ว
อย่างไรก็ตามปีนี้ให้ความใส่ใจเป็นพิเศษกับการให้ทานคุณธรรมกับทุกดวงวิญญาณ
กล่าวคือ ลูกต้องให้ความร่วมมือผ่านคุณธรรมในชีวิตของลูก
ลูกจะไม่ให้ทานกับบราห์มินใช่ไหม? ลูกจะให้ความร่วมมือกับพวกเขา
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นไม่ว่าคนอื่นจะมีความอ่อนแอสักแค่ไหน
ลูกจะให้ทานคุณธรรมผ่านชีวิต การกระทำ และการติดต่อของลูก นั่นคือ
ลูกต้องให้ความร่วมมือ อย่ามองดูผู้อื่นในสิ่งนี้ “คนนี้ไม่ทำแล้วทำไมฉันต้องทำด้วย
คนนี้ก็เป็นอย่างนี้!” พ่อบราห์มามองแต่พ่อชีว่าเท่านั้น
ถ้าลูกต้องมองใครให้มองพ่อบราห์มา! อย่ามองดูผู้อื่นในสิ่งนี้
แต่ให้รักษาเป้าหมายอันเป็นคติพจน์ของบราห์มาบาบาที่ว่า: "ผู้ที่ริเริ่มคืออรชุน"
กล่าวคือ บรรดาผู้ที่กลายเป็นเครื่องมือตามความสมัครใจของตนเอง
จะกลายเป็นอรชุนอันดับหนึ่ง พ่อบราห์มาเป็นอรชุนอันดับหนึ่ง
หากลูกทำทุกสิ่งด้วยการมองดูผู้อื่นก่อน ลูกก็จะไม่กลายเป็นอันดับหนึ่ง
แต่จะเป็นตามลำดับกันไป เมื่อลูกทุกคนถูกขอให้ยกมือขึ้น
ลูกยกมือเพื่อให้เป็นตามลำดับกันไปหรือเพื่อเป็นอันดับหนึ่ง?
แล้วลูกจะตั้งเป้าหมายอะไร? ผู้ให้ทานคุณธรรมที่มั่นคงและสม่ำเสมอ
ไม่ว่าใครจะพยายามเขย่าลูกมากแค่ไหน ก็อย่าได้สั่นคลอน!
ลูกทุกคนต่างก็พูดกับกันและกันว่า "คนอื่นๆก็เป็นอย่างนี้
แล้วทำไมเธอถึงทุบตีตัวเองอย่างนี้ล่ะ? เธอก็ควรเข้าร่วมกับพวกเราด้วย!"
ลูกสามารถหาเพื่อนได้มากมายที่จะทำให้ลูกอ่อนแอลง อย่างไรก็ตาม
บัพดาดาต้องการเพื่อนร่วมทางที่ให้กำลังใจผู้อื่นและให้ความกระตือรือร้นแก่พวกเขา
แล้วลูกเข้าใจไหมว่าลูกต้องทำอะไร? ทำงานรับใช้
แต่ทำในขณะที่เพิ่มบัญชีออมทรัพย์ของลูก จงทำงานรับใช้มากมาย! ประการแรก
รับใช้ตนเอง แล้วจึงรับใช้ผู้อื่น บัพดาดาตั้งข้อสังเกตอีกเรื่องหนึ่ง
ท่านควรจะบอกสิ่งนี้หรือไม่?
วันนี้เป็นวันบรรจบกันของพระจันทร์และพระอาทิตย์ จากัตตัมบาถามว่า:
แอดวานซ์ปาร์ตี้จะต้องรออีกนานแค่ไหน? ต่อเมื่อลูกไปถึงสภาพที่แอดวานซ์เท่านั้น
งานของแอดวานซ์ปาร์ตี้จึงจะเสร็จสมบูรณ์ได้ ดังนั้น วันนี้แม่จากัตตัมบา
ได้เล่าบางสิ่งบางอย่างให้บัพดาดาฟังอย่างเงียบๆและอย่างมีไหวพริบ
สิ่งหนึ่งที่เธอเล่านั้นคืออะไร? บัพดาดารู้ แต่ถึงกระนั้น
วันนี้ก็เป็นการสนทนาจากใจถึงใจ เธอพูดว่า: "ฉันไปทัวร์มธุบันและก็ศูนย์ทั้งหมดด้วยเช่นกัน"
ผู้ที่เห็นจากัตตัมบา รู้ว่าเธอจะส่งสัญญาณอย่างติดตลกด้วยคำพูดของเธอ
เธอไม่เคยพูดอะไรโดยตรงเลย เธอบอกว่าทุกวันนี้เธอเห็นคุณสมบัติพิเศษอย่างหนึ่ง
คุณสมบัติพิเศษนั้นคืออะไร?
เธอบอกว่าปัจจุบันนี้ความไม่ระมัดระวังมีมากมายหลายประเภท
บางคนมีความไม่ระมัดระวังประเภทหนึ่งและคนอื่นมีอีกประเภทหนึ่ง “มันจะเกิดขึ้น
ฉันจะทำบางครั้ง คนอื่นก็ทำ และฉันก็จะทำด้วย สิ่งนี้เกิดขึ้นตลอดเวลา
สิ่งนี้จะดำเนินต่อไป…”
ถึงอย่างไรภาษาของความไม่ระมัดระวังนี้ก็ยังอยู่ในความคิดของพวกเขาอยู่แล้ว
แต่พวกเขาก็พูดออกมาด้วย บัพดาดากล่าวว่า: ให้วิธีการนี้กับลูกๆเหล่านี้ในปีใหม่
ลูกทุกคนรู้คติพจน์ที่แม่จากัตตัมบาจะซึมซับตนเองอยู่เสมอหรือไม่?
ลูกจำสิ่งนี้ได้ไหม? ใครจำสิ่งนี้ได้บ้าง? (ฮูคูมิ ฮูคุม ชาไล ราฮา .. –
ผู้เดียวที่ออกคำสั่งกำลังทำให้ฉันทำทุกสิ่ง) จากัตตัมบากล่าวว่า:
หากทุกคนซึมซับสิ่งนี้ – ที่บัพดาดากำลังทำให้ลูกแต่ละคนเคลื่อนไป
ที่ทุกย่างก้าวของลูกเป็นไปตามคำแนะนำสั่งสอนของท่าน -
ถ้าลูกมีความตระหนักรู้ว่าเป็นพ่อที่ทำให้ลูกเคลื่อนไปโดยตรง
แล้วนิมิตของลูกจะไปอยู่ที่ไหน?
นิมิตของผู้ที่ทำตามคำแนะนำสั่งสอนนี้จะตกอยู่ที่ผู้เดียวที่ให้คำแนะนำสั่งสอนเท่านั้น
ไม่ใช่กับใครอื่น คาราวันฮาร์กำลังทำให้ลูกเป็นเครื่องมือและทำให้ลูกเคลื่อนไป
คาราวานฮาร์มีความรับผิดชอบ
และแล้วศีรษะของลูกที่หนักหน่วงในการทำงานรับใช้ก็จะเบาสบายอยู่เสมอเหมือนดอกกุหลาบทางจิต
ลูกเข้าใจสิ่งที่ลูกต้องทำหรือไม่? เป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่อยู่เสมอ อัจชะ
ลูกทุกคนได้มาเพื่อร่วมเฉลิมฉลองปีใหม่ นี่เป็นสิ่งที่ดีและก็คนเต็มบ้านแล้ว! อัจชะ
ลูกมีน้ำเพียงพอไหม? ลูกมีน้ำไหม? ขอแสดงความยินดีกับผู้ที่พยายามในการนำน้ำมา!
การจัดหาน้ำให้คนหลายพันคนไม่ใช่เรื่องของการนำสองถังหรือสี่ถังมา
ตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไปก็ถึงเวลาที่ชุมนุมจะกลับกันแล้ว
ทุกคนได้อยู่กันอย่างสบายๆหรือไม่? พายุลูกเล็กๆให้ข้อทดสอบแก่ลูก มีลมแรงบ้าง
ลูกทุกคนโอเคไหม? พันดาวาสโอเคไหม? นี่เป็นสิ่งที่ดี
มันย่อมดีกว่ากุมภาเมลาไม่ใช่หรือ? อย่างน้อยลูกก็ได้รับพื้นที่สามฟุต
ลูกอาจไม่มีเตียง แต่อย่างน้อยลูกก็มีพื้นที่สามฟุต
ในปีใหม่ ลูกๆในทุกหนแห่งทั้งในดินแดนนี้และในต่างประเทศได้เห็นพิธีสำหรับปีใหม่
พวกเขามองเห็นด้วยสติปัญญาและได้ยินผ่านหูของพวกเขา
ทุกคนในมธุบันก็กำลังดูสิ่งนี้เช่นกัน
ชาวมธุบันเล่นบทบาทในการทำงานรับใช้ในฐานะผู้ปกป้องยักย่าได้เป็นอย่างดี
พร้อมกับผู้ที่มาจากดินแดนนี้และจากต่างประเทศบัพดาดาขอแสดงความยินดีกับผู้ที่เป็นเครื่องมือในการรับใช้ในมธุบันด้วย
อัจชะ ได้รับการ์ดมากมาย ลูกทุกคนสามารถเห็นการ์ดที่มาได้
การ์ดไม่สำคัญเท่ากับความรักในหัวใจที่ซ่อนอยู่ในนั้น
ดังนั้นบัพดาดาจึงไม่ได้มองที่ความสวยงามของการ์ด
แต่มองดูด้วยความรักอันล้ำค่าจากหัวใจที่พวกเขาเติมเต็มมากเพียงใด
ดังนั้นลูกทุกคนจึงได้ส่งความรักจากหัวใจของลูก ดังนั้น
ถึงดวงวิญญาณที่รักเช่นนั้นเป็นการส่วนตัว – บัพดาดาไม่ได้เอ่ยถึงชื่อของทุกคน –
บัพดาดากำลังตอบสนองต่อการ์ดเหล่านั้นด้วยความเคารพที่เต็มไปด้วยความรัก
จดหมายแห่งความทรงจำระลึกถึง โทรศัพท์ อีเมล ทางคอมพิวเตอร์ –
ไม่ว่าจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกอะไรก็ตามก่อนที่ลูกจะใช้สิ่งเหล่านั้น
บัพดาดาจะได้รับสิ่งเหล่านั้นทั้งหมดผ่านความคิดของลูกก่อน
สิ่งเหล่านั้นจะมาทางคอมพิวเตอร์และอีเมลของลูกในภายหลัง ความรักของลูกๆ
มาถึงบัพดาดาตลอดเวลา แต่วันนี้ หลายคนได้เขียนแผนพิเศษสำหรับปีใหม่
ได้ให้คำมั่นสัญญา และยังมีความกล้าที่จะปล่อยให้อดีตเป็นอดีตและก้าวไปข้างหน้า
บัพดาดากำลังบอกลูกทุกคน: ทำได้ดีมากลูกๆ! ทำได้ดี!
ลูกทุกคนมีความสุขใช่หรือไม่? พวกเขามีความสุขด้วย เวลานี้
ความปรารถนาในหัวใจของบัพดาดาคือปรารถนาให้ลูกๆแต่ละคนของผู้ประทานกลายเป็นผู้ประทาน
อย่าได้ร้องขอสิ่งใด: "ฉันควรได้รับสิ่งนี้ สิ่งนี้ควรเกิดขึ้น ฉันควรทำสิ่งนี้!"
จงเป็นผู้ประทาน มีใจกว้างในการทำให้กันและกันก้าวไปข้างหน้า
ลูกที่ยังอายุน้อยบอกบัพดาดาว่าพวกเขาต้องการความรักจากซีเนียร์
และพ่อก็ตอบลูกที่อายุน้อยว่า "ให้ความเคารพต่อซีเนียร์แล้วลูกจะได้รับความรัก"
การให้ความเคารพคือการได้รับความเคารพ ลูกไม่ได้รับความเคารพเช่นนั้น
การให้คือการได้รับ แม้แต่สัญลักษณ์ที่ไม่มีชีวิตของลูกก็ยังให้สิ่งนั้น
เทพหมายถึงผู้ให้ ดังนั้นจงกลายเป็นเทพที่มีชีวิต เป็นผู้ประทาน! ให้!
เมื่อลูกทุกคนเป็นผู้ประทาน ผู้ให้ ก็ไม่เหลือใครที่จะรับ
และแล้วกลิ่นหอมของดอกกุหลาบทางจิตแห่งความพอใจจะกระจายไปทุกหนแห่ง
ลูกได้ยินสิ่งนี้ไหม?
ดังนั้นในช่วงปีใหม่อย่าพูดภาษาเก่า –
ซึ่งเป็นภาษาเก่าที่บางคนยังใช้ซึ่งไม่มีใครชอบ อย่าถูกบังคับด้วยคำพูดเก่าๆ
พฤติกรรมเก่าๆ และนิสัยเก่าๆ ของลูก ถามตนเองว่าทุกแง่มุมเป็นสิ่งใหม่หรือไม่
ลูกทำอะไรที่ใหม่หรือไม่? สิ่งที่ลูกต้องทำคือเฉลิมฉลองศตวรรษที่ 21
ลูกต้องประกาศสิทธิ์ในมรดกอย่างเต็มที่เป็นเวลา 21 ชาติเกิดในศตวรรษที่ 21
ลูกต้องการที่จะบรรลุสิ่งนี้ใช่ไหม? อัจชะ
ถึงดวงวิญญาณที่สูงส่งในทุกทิศทุกทางที่มีสิทธิในยุคใหม่ ถึงลูกทุกคน
ดวงวิญญาณที่สะสมหลายล้านอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอในทุกย่างก้าว
ถึงดวงวิญญาณที่ทำตนเองให้เรียบง่ายเหมือนตัวอย่างของบราห์มาบาบา
ถึงผู้ที่ทำให้ผู้อื่นมีคุณธรรมโดยการเปิดเผยคุณธรรมในชีวิตของตนเอง
ถึงผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่อยู่เสมอ ถึงดวงวิญญาณที่ให้ความร่วมมืออย่างมาก
ด้วยความรัก ระลึกถึง และนมัสเตจากบัพดาดา
ในเวลานี้เป็นการบรรจบกันของปีเก่าและปีใหม่
เวลาของการบรรจบกันหมายถึงสิ่งเก่าจบสิ้นและสิ่งใหม่ก็เริ่มต้นขึ้น
เช่นที่การบรรจบกันที่ไม่มีขีดจำกัด
ลูกดวงวิญญาณบราห์มินทั้งหลายเป็นเครื่องมือสำหรับการเปลี่ยนแปลงโลก
ในทำนองเดียวกัน
วันนี้เป็นการบรรจบกันของปีเก่าและปีใหม่ลูกก็มีความมุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนแปลงตนเอง
ลูกต้องมีความมุ่งมั่นนี้ กล่าวกันว่า
จงเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่ที่มั่นคงสม่ำเสมอในทุกวินาที
ลูกๆของผู้ประทานจะต้องกลายเป็นนายผู้ประทาน พร้อมกับการบอกลาปีเก่า
บอกลาความผูกพันยึดมั่นกับโลกเก่าและซันสการ์เก่า
และปลุกเรียกซันสการ์ที่สูงส่งและใหม่ของลูก คำทักทายและคำอวยพรหลายล้านเท่า!
พร:
ขอให้ลูกมีหัวใจที่เป็นสุขอยู่เสมอ และอยู่เหนือคำถามที่ว่า "ทำไม" และ "อะไร"
โดยกลายเป็นตัวของการบรรลุผล
ดวงวิญญาณที่เป็นตัวของการบรรลุผลอย่างสมบูรณ์ไม่สามารถมีคำถามใดๆเกี่ยวกับสิ่งใดได้
บุคลิกภาพแห่งความสุขจะปรากฏให้เห็นบนใบหน้าและกิจกรรมของพวกเขา
สิ่งนี้เรียกว่าความพอใจ ถ้ามีความสุขน้อยลง เหตุนั้นก็คือขาดการบรรลุผล
และเหตุที่ขาดการบรรลุผลก็เพราะมีความปรารถนาอย่างใดอย่างหนึ่ง
การมีความปรารถนาอันละเอียดอ่อนมากมายจะนำลูกไปสู่การขาดการบรรลุผลบางอย่าง ดังนั้น
จงละความปรารถนาอันชั่วคราวเสีย และกลายเป็นตัวของการบรรลุผล
แล้วลูกจะอยู่อย่างมีหัวใจที่เป็นสุขอยู่เสมอ
คติพจน์:
จงซึมซับอยู่ในความรักของพระเจ้า แล้วแรงดึงดูดของมายาจะสิ้นสุดลง