31.03.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน
เวลานี้ลูกกำลังออกจากประตูของโลกเก่านี้และเข้าสู่ประตูของดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข
มีเพียงพ่อเท่านั้นที่ชี้หนทางสู่การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตแก่ลูก
คำถาม:
กรรมที่ดีที่สุดในเวลาปัจจุบันคืออะไร?
คำตอบ:
กรรมที่ดีที่สุดคือการกลายเป็นไม้เท้าให้กับคนตาบอดในความคิด คำพูด
และการกระทำของลูก
ลูกๆควรไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้นี้เกี่ยวกับว่าควรจะเขียนคำใดลงไปเพื่อที่ผู้คนสามารถหาหนทางกลับบ้าน(สู่การหลุดพ้น)
และไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้นในชีวิต
เพื่อที่พวกเขาสามารถเข้าใจได้อย่างง่ายดายว่าหนทางไปสู่ความสงบและความสุขถูกแสดงไว้ที่นี่
โอมชานติ
ลูกเคยได้ยินเกี่ยวกับตะเกียงของนักมายากลหรือไม่?
ตะเกียงของอาลาดินก็ได้รับการจดจำด้วย
ตะเกียงของอาลาดินหรือตะเกียงของนักมายากลแสดงให้ลูกเห็นอะไร? มันแสดงให้เห็นสวรรค์,
ดินแดนแห่งความสุข ตะเกียงดังถูกเรียกว่าแสง ในเวลาปัจจุบันมีความมืดมิด
เวลานี้ลูกๆ กำลังจัดงานออกร้านและนิทรรศการเพื่อที่จะแสดงให้ทุกคนได้เห็นแสง
ลูกกำลังใช้เงินจำนวนมากและกำลังทำความพยายามของลูกอย่างหนักมาก ลูกถามว่า:
บาบาเราควรจะเรียกสิ่งนั้นว่าอะไร? บอมเบย์ถูกเรียกว่า “ประตูแห่งอินเดีย”
เรือกลไฟมาเทียบท่าครั้งแรกที่บอมเบย์ ในเดลีเองก็มีคำว่า “ประตูอินเดีย”
ที่นี่นี่คือประตูสู่การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตของเรา มีสองประตู
มีสองประตูเสมอ,เข้าและออก ประตูหนึ่งเป็นทางเข้าและอีกประตูหนึ่งสำหรับทางออก
ที่นี่ก็เหมือนกัน เราเข้าไปสู่โลกใหม่และแล้วออกจากโลกเก่านี้
และแล้วกลับไปยังบ้านของเรา
อย่างไรก็ตามเราไม่สามารถกลับบ้านด้วยตัวเองเพราะเราลืมบ้านของเราไปแล้ว
ต้องการผู้นำทาง เราได้พบท่านและท่านกำลังแสดงหนทางให้แก่เรา
ลูกๆรู้ว่าบาบากำลังแสดงหนทางของการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต,
ความสงบและความสุขแก่ลูก ดังนั้นลูกควรเขียนว่า:
ประตูสู่ดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข ลูกต้องไตร่ตรองสิ่งนี้
พวกเขามีความคิดมากมายเกี่ยวกับว่าการหลุดพ้นคืออะไรและการหลุดพ้นในชีวิตคืออะไร
ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งเหล่านี้คืออะไร ทุกคนต้องการความสงบและความสุข
ให้มีความสงบและความมั่งคั่งและความเจริญรุ่งเรืองด้วยเช่นกัน
สิ่งเหล่านี้มีอยู่ในยุคทองเท่านั้น ดังนั้นควรจะเขียนว่า “ประตูสู่สันติธรรมและสุขธรรม”
ไม่เช่นนั้นก็เขียนว่า “ประตูไปสู่ความบริสุทธิ์ ความสงบ และความเจริญรุ่งเรือง”
คำพูดเหล่านี้ดี สามสิ่งนี้ไม่คอยู่ที่นี่
ดังนั้นจึงควรอธิบายว่าทุกสิ่งเหล่านี้คงอยู่ในโลกใหม่ พระเจ้าผู้เป็นพ่อ
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์คือผู้เดียวที่ก่อตั้งโลกใหม่
ดังนั้นเราต้องออกจากโลกเก่าและกลับบ้านอย่างแน่นอน
ดังนั้นนี่คือประตูสู่ความบริสุทธิ์ ความสงบและความเจริญรุ่งเรือง บาบาชอบชื่อนี้
ในความเป็นจริงแม้ว่าจะเป็นชีพบาบาที่ทำพิธีเปิด ท่านก็ทำสิ่งนั้นผ่านเราบราห์มิน
มีการทำพิธีเปิดมากมายในโลก บ้างก็เป็นพิธีเปิดโรงพยาบาล, บ้างสำหรับมหาวิทยาลัย
แต่การทำพิธีเปิดนี้เกิดขึ้นครั้งเดียวและเวลานี้เท่านั้น
เหตุนี้เองจึงมีการให้ความคิดมากมายกับสิ่งนี้ ลูกๆ บางคนเขียนว่า:
บราห์มาบาบาควรมาและทำพิธีเปิดนี้ เราควรเชิญทั้งบัพและดาดา พ่อบอกเราว่า:
ลูกไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปที่ใดก็ตามข้างนอก
สำนึกนั้นไม่ปล่อยให้ฉันไปเพื่อทำพิธีเปิดนั้น และกฎหมายก็ไม่ยอมให้ฉันไป
ใครก็ได้สามารถทำพิธีเปิดนั้น มันจะถูกตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์:
ประชาบิดาบราห์มากุมารและกุมารี ชื่อนี้ดี ประชาบิดาหมายถึงพ่อของทุกคน
ท่านไม่ยิ่งหย่อนเลย พ่อเองเป็นผู้ดำเนินพิธี ท่านคือคารันคาราวันฮาร์
ให้คงอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกกำลังก่อตั้งสวรรค์
ดังนั้นลูกควรทำความยายามอย่างมากและทำตามศรีมัท
ในปัจจุบันมีกรรมที่ดีที่สุดเพียงอย่างเดียวเท่านั้นที่จะทำด้วยความคิด คำพูด
และการกระทำของลูกและนั่นคือการกลายเป็นไม้เท้าสำหรับคนตาบอด ผู้คนแม้กระทั่งพูดว่า:
โอ้ พระเจ้า! ได้โปรดให้ไม้เท้าแก่คนตาบอดด้วย! ทุกคนตาบอด
ดังนั้นพ่อจึงมาและกลายเป็นไม้เท้านั้น
ท่านให้ดวงตาที่สามแห่งความรู้แก่ลูกแต่ละคนที่จะทำให้ลูกไปสู่สวรรค์ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
เป็นไปตามลำดับ นี่คือโรงพยาบาลควบคู่กับมหาวิทยาลัยที่ใหญ่โตมาก
ได้เคยมีการอธิบายแล้วว่าพ่อของทุกดวงวิญญาณคือพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด
และผู้ชำระให้บริสุทธิ์ จดจำไว้ว่าพ่อกับลูกจะไปสู่ดินแดนแห่งความสุข นี่คือนรก;
ไม่สามารถถูกเรียกว่าสวรรค์ได้ มีศาสนาเดียวเท่านั้นในสวรรค์
เมื่อบารัตเคยเป็นสวรรค์ ไม่มีศาสนาอื่นที่นั่น เพียงแค่จดจำความหมายของ “มานมานะบาฟ”
นี้ ในสวรรค์เราเป็นนายของทั้งโลก ลูกไม่ได้จดจำแม้กระทั่งสิ่งนี้?
มันอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกได้พบกับพ่อแล้ว ดังนั้นลูกควรมีความสุขของสิ่งนั้น
อย่างไรก็ตามมายาก็ไม่ยิ่งหย่อนเลย แม้กระทั่งหลังจากที่เป็นของพ่อเช่นนั้น
ลูกก็ไม่สามารถมีความสุขมากนัก ลูกยังคงสำลักอยู่เรื่อยๆ
มายาก็ทำให้ลูกสำลักอย่างมาก เธอทำให้ลูกลืมที่จะมีการจดจำระลึกถึงชีพบาบา
และแล้วลูกก็พูดว่า: ฉันไม่สามารถที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึง
พ่อทำให้ลูกดำดิ่งลงสู่มหาสมุทรแห่งความรู้นี้
ในขณะที่มายาทำให้ลูกตะเกียกตะกายอยู่ในมหาสมุทรแห่งยาพิษ
บางคนตะเกียกตะกายอย่างมีความสุขมาก บาบาพูดว่าจดจำชีพบาบา
อย่างไรก็ตามมายาทำให้พวกเขาลืม พวกเขาไม่มีการจดจำระลึกถึงพ่อ
พวกเขาไม่แม้กระทั่งรู้จักพ่อ เพียงพ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุดเท่านั้นคือผู้ขจัดความทุกข์และผู้ประทานความสุข
ท่านคือผู้เดียวที่จบสิ้นความทุกข์ทั้งหมดของเรา ผู้คนไปที่แม่น้ำคงคาเพื่ออาบน้ำ
เพราะพวกเขาคิดว่าแม่น้ำคงคาคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ในยุคทองลูกจะไม่พูดว่าคงคาขจัดความทุกข์ของลูกหรือลบล้างบาปของลูก
ผู้รู้และผู้เคร่งศาสนาฯลฯ ทุกคนไปและนั่งบนฝั่งแม่น้ำ
ทำไมพวกเขาถึงไม่นั่งบนฝั่งมหาสมุทร? เวลานี้ลูกๆกำลังนั่งบนฝั่งมหาสมุทร
ลูกๆมากมายมาที่มหาสมุทร
เป็นที่เข้าใจได้ว่าแม่น้ำสายเล็กและสายใหญ่เหล่านี้ออกมาจากมหาสมุทร ชื่อ “พรหมบุตร”และ
“ซินด์ สรัสวตี” นั้นก็ให้ไว้แก่พวกเขา พ่ออธิบายว่า: ลูกๆ
ลูกต้องให้ความใส่ใจอย่างมากต่อความคิด คำพูดและการกระทำของลูก อย่าได้กลับมาโกรธ
ความโกรธเกิดขึ้นในจิตใจก่อนและแล้วจึงออกมาเป็นคำพูดและการกระทำ
เหล่านี้คือหน้าต่างทั้งสาม เหตุนี้เองพ่อจึงอธิบายว่า: ลูกๆ ที่แสนหวาน
อย่าพูดโดยไม่จำเป็น อยู่ในความเงียบ
เมื่อบางสิ่งออกมาเป็นคำพูดมันก็จะเกิดขึ้นในการกระทำของลูกด้วยเช่นกัน
ความโกรธเกิดขึ้นในใจก่อนและแล้วจึงออกมาเป็นคำพูดและการกระทำ
มันออกมาจากทั้งสามหน้าต่าง จะเข้าไปสู่จิตใจก่อน
ผู้คนในโลกก็ยังคงเป็นเหตุให้เกิดความทุกข์ต่อกันและกัน พวกเขาเฝ้าแต่ต่อสู้รบรากัน
ลูกต้องไม่เป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร ลูกไม่ควรแม้กระทั่งมีความคิดของสิ่งนั้น
เป็นสิ่งที่ดีมากที่จะคงอยู่ในความเงียบ พ่อมาและเปิดประตูสู่สวรรค์
นั่นคือประตูสู่ความสงบและความสุข ท่านบอกสิ่งนี้แก่ลูกๆเท่านั้น
ท่านบอกลูกๆให้บอกผู้อื่น ความบริสุทธิ์
ความสงบและความเจริญรุ่งเรืองคงอยู่ในสวรรค์เท่านั้น
ลูกต้องเข้าใจว่าลูกจะสามารถไปที่นั่นได้อย่างไร
สงครามมหาภารตะก็เปิดประตูด้วยเช่นกัน
บาบาไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้นี้อย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับชื่อที่ควรจะให้
ด้วยการไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้นี้ในตอนเช้าลูกก็จะสามารถสกัดเนยได้
คำแนะนำที่ดีนั้นปรากฏออกมา เหตุนี้เองบาบาพูดว่า: ตื่นแต่เช้าตรู่,
จดจำพ่อและไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้เกี่ยวกับว่าควรจะให้ชื่ออะไร
คิดเกี่ยวกับสิ่งนี้ ลูกบางคนก็สามารถเกิดความคิดเห็นที่ดี
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าการเปลี่ยนคนที่ไม่บริสุทธิ์ให้เป็นคนที่บริสุทธิ์นั้นหมายถึงการเปลี่ยนเขาจากชาวนรกให้เป็นชาวสวรรค์
เทพมีความบริสุทธิ์ เหตุนี้เองผู้คนจึงก้มลงคำนับเบื้องหน้าพวกเขา
แม้ว่าจะขัดกับกฎเกณฑ์สำหรับลูกที่จะก้มลงเบื้องหน้าใครก็ตามเวลานี้
ลูกก็ต้องยังคงทำต่อไปอย่างมีไหวพริบ
ผู้รู้พิจารณาว่าตนเองเป็นผู้ที่สูงส่งและบริสุทธิ์
และคนอื่นๆเป็นผู้ที่ไม่บริสุทธิ์และตกต่ำ
แม้ว่าลูกจะรู้ว่าลูกคือผู้ที่สูงส่งที่สุดเมื่อมีคนทักทายลูกด้วยการพนมมือไหว้
ลูกก็ต้องตอบรับเขา เมื่อพวกเขาทักทายลูกในแบบนั้นลูกก็ต้องตอบรับในลักษณะเดียวกัน
หากลูกไม่มีปฏิสัมพันธ์กับพวกเขาอย่างมีไหวพริบ ลูกก็จะไม่สามารถจับพวกเขาได้
ลูกต้องมีไหวพริบมากมาย เมื่อความตายยืนอยู่เหนือศีรษะของผู้คน พวกเขาก็จดจำพระเจ้า
ทุกวันนี้หลายสิ่งหลายอย่างจะเกิดขึ้นอยู่เรื่อยๆโดยไม่คาดฝัน
ไฟจะค่อยๆลามออกไปทีละน้อย
ไฟจะเริ่มต้นขึ้นจากต่างประเทศและแล้วทั้งโลกจะค่อยๆถูกเผาทีละน้อย ในเวลาสุดท้าย
เพียงลูกๆ เท่านั้นที่จะหลงเหลืออยู่ ลูกๆ ดวงวิญญาณจะได้รับการชำระให้บริสุทธิ์
และแล้วลูกก็จะได้รับโลกใหม่ ลูกๆ ได้รับบันทึกใหม่สำหรับโลก ลูกปกครองที่นั่น
ตะเกียงของอาลาดินนั้นมีชื่อเสียงโด่งดัง
ด้วยการจดบันทึกเช่นนั้นลูกก็ได้รับทรัพย์สมบัติที่ไม่มีขีดจำกัด
สิ่งนี้ถูกต้องแม่นยำ ลูกรู้ว่าเมื่อได้รับสัญญาณ
อัลล่าห์อาลาดีนก็จะให้นิมิตให้แก่ลูกในทันที
เพียงแค่จดจำชีพบาบาและลูกทั้งหมดจะมีนิมิต
ผู้เลื่อมใสศรัทธาได้รับนิมิตด้วยการทำความเลื่อมใสศรัทธาที่จริงจัง
ที่นี่ลูกได้รับนิมิตของเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูก
ดังนั้นลูกสามารถจดจำบาบาและสวรรค์ได้อย่างมาก
ลูกจะเห็นสิ่งนั้นครั้งแล้วครั้งเล่าอยู่เรื่อยๆ
ผู้ที่ฉลาดและข้องแวะอยู่ในการจดจำระลึกถึงบาบาและความรู้นี้จะสามารถมองเห็นฉากและทัศนียภาพในเวลาสุดท้าย
จุดหมายปลายทางนั้นสูงมาก
การพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อไม่เหมือนกับการไปบ้านป้าของลูก!
เป็นสิ่งที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก การจดจำระลึกถึงคือสิ่งหลัก
เช่นที่บาบาคือผู้ประทานเทพนิมิต,
ในทำนองเดียวกันลูกจะกลายเป็นผู้ให้เทพนิมิตสำหรับตนเอง
ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาหลังจากที่พวกเขาจดจำพระเจ้าอย่างแรงกล้ามากพวกเขาก็ได้นิมิต
ราวกับว่าพวกเขากลายเป็นผู้ประทานเทพนิมิตด้วยความพยายามของเขาเอง
ด้วยการอยู่อย่างไม่ว่างเว้นในการทำความพยายามที่จะมีการจดจำระลึกถึง
ลูกก็จะอยู่อย่างมีความสุขมากและมีนิมิตด้วยเช่นกัน
ลูกจะสามารถลืมทั้งโลกนี้และกลับมามั่นคงในสำนึกรู้ของ “มานมานะบาฟ”
ลูกต้องการอะไรอีก? และแล้วลูกก็จะออกจากร่างของลูกด้วยพลังโยคะ
มีความพยายามในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา ต้องใช้ความพยายามในเรื่องนี้เช่นกัน
บาบายังคงแสดงวิธีการชั้นหนึ่งในการทำความพยายามให้กับลูกต่อไป
ด้วยการพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ ลูกจะสูญสิ้นสำนึกของการเป็นร่างกาย
เป็นราวกับว่าลูกกลับมาทัดเทียมกับพ่อและลูกจะได้นิมิตอยู่เรื่อยๆ
จะมีความสุขอย่างมากด้วยเช่นกัน มีการจดจำผลลัพธ์ของเวลาสุดท้าย
ลูกต้องอยู่อย่างละวางจากรูปและนามของลูกเองด้วยเช่นกัน
ดังนั้นสภาพของลูกจะเป็นเช่นไรหากลูกจดจำรูปและนามของผู้อื่น?
ความรู้นี้นั้นง่ายมาก โยคะโบราณของบารัตได้รับการจดจำ มีเวทย์มนตร์อยู่ในนั้น
บาบาได้อธิบายแล้วว่าผู้ที่มีความรู้ของธาตุบราห์มก็จะออกจากร่างกายของเขาเช่นนี้ด้วยเช่นกัน
พวกเขาพูดว่า: ฉันเป็นดวงวิญญาณ และฉันจะหลอมรวมเข้ากับดวงวิญญาณสูงสุด
อย่างไรก็ตามไม่มีใครสามารถหลอมรวมได้ พวกเขามีความรู้เกี่ยวกับธาตุบราห์ม
บาบาได้เห็นว่าพวกเขาออกจากร่างของเขาในขณะที่พวกเขาเพียงแค่นั่งอยู่ที่ไหนสักแห่ง
บรรยากาศสงบมากและมีความเงียบสงัด เป็นผู้ที่อยู่ในหนทางของความรู้นี้
ผู้ที่สามารถอยู่อย่างสงบที่จะมีประสบการณ์ของความเงียบสงัดนั้น
อย่างไรก็ตามลูกบางคนก็ยังคงเป็นเด็กทารก พวกเขาล้มลงอยู่เรื่อยๆครั้งแล้วครั้งเล่า
ต้องใช้ความพยายามที่แฝงตัวเป็นอย่างมากในสิ่งนี้
ความพยายามของผู้คนที่อยู่ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธานั้นมองเห็นได้
พวกเขาหมุนลูกปัดของลูกประคำ พวกเขานั่งในกระท่อมเล็กๆ และทำความเลื่อมใสศรัทธา
ในขณะที่ที่นี่ลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงในขณะที่กำลังเดินเหินและเคลื่อนไหวไปมา
ไม่มีใครสามารถเห็นว่าลูกกำลังประกาศสิทธิ์ในอาณาจักร
ลูกต้องชำระสะสางบัญชีกรรมทั้งหมดของลูกด้วยโยคะ
บัญชีกรรมเหล่านั้นไม่สามารถชำระสะสางได้ด้วยความรู้นี้
บัญชีจะได้รับการชำระสะสางด้วยการจดจำระลึกถึง
ความทุกข์ทรมานของกรรมจะได้รับการชำระสะสางด้วยการจดจำระลึกถึง นี่คือสิ่งที่แฝงตัว
ทุกสิ่งที่บาบาสอนลูกนั้นแฝงตัว อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
อย่าได้มีความโกรธในความคิด คำพูด หรือการกระทำของลูก
ให้ความใส่ใจกับหน้าต่างทั้งสามนี้อย่างมาก อย่าพูดโดยไม่จำเป็น
อย่าได้เป็นเหตุของความทุกข์ซึ่งกันและกัน!
2.
อยู่อย่างซาบซึ้งในความรู้และโยคะ และมองดูฉากและทัศนียภาพในเวลาสุดท้าย
จบสิ้นสำนึกของร่างกายด้วยการลืมรูปและนามของลูกเองและรูปและนามของผู้อื่น
และคงอยู่ในสำนึกรู้ของดวงวิญญาณ
พร:
ขอให้ลูกเป็นดวงวิญญาณที่หลอมรวมอยู่ในความรักและเต็มไปด้วยความรักและการได้มาซึ่งการบรรลุผล
และด้วยการยิงลูกศรของความรักทำให้คนอื่นสิ้นสติด้วยความรัก
ในทางโลกเมื่อใครบางคนดื่มด่ำอยู่ในความรักสำหรับใครบางคน ลูกจะรู้สึกได้จากใบหน้า
ดวงตา และคำพูดของเขาหรือเธอที่หลอมรวมอยู่ในความรักที่คนนั้นกำลังอยู่ในความรัก
ในทำนองเดียวกันเมื่อลูกขึ้นไปสู่เวที
ไม่ว่าความรักที่มีต่อพ่อที่ลูกหลอมรวมอยู่ในตัวลูกมากเพียงใด
ลูกศรแห่งความรักก็จะทำให้คนอื่นสิ้นสติไปกับความรักได้มากตามนั้น
อย่าได้มีรูปของการคิดของการเชื่อมโยงของการให้การบรรยายหรือพูดซ้ำประเด็น
ให้มีรูปของการถูกหลอมอยู่ในความรัก เต็มไปด้วยความรัก
และการได้มาซึ่งการบรรลุผลแทน เมื่อลูกพูดในฐานะผู้มีอำนาจ สิ่งนั้นก็จะมีผลกระทบ
คติพจน์:
ด้วยการบรรลุถึงความเพียบพร้อมและสมบูรณ์พร้อม
จงนำเวลาแห่งความเพียบพร้อมให้เข้ามาใกล้
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
การนำวัฒนธรรมแห่งสัจจะและมารยาทอันดีงามมาใช้
ทุกคนเริ่มเข้าใจแล้วว่ามี “ผู้เป็นหนึ่งเดียว” อย่างไรก็ตาม
ผู้เป็นหนึ่งเดียวนี้มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น เวลานี้
จงไถทุ่งนาแห่งการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่นี้ พวกเขามาถึงสภาพที่กล่าวว่า
นอกจากหนึ่งเดียวนี้แล้วยังมีคนอื่นด้วย แต่เวลานี้
จงยิงธนูเช่นนั้นที่พวกเขาพูดว่า “นี่คือผู้เป็นหนึ่งเดียวเท่านั้น”
ทุ่งนาพร้อมแล้วและจะพร้อมต่อไป แต่รากฐาน ความใหม่ และเมล็ดคือความรู้ใหม่นี้
พวกเขาได้สัมผัสมาแล้วว่านี่คือความรักอันที่ไม่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนและความรักทางจิตวิญญาณ
แต่เวลานี้ พร้อมกันกับความรัก
แสดงให้พวกเขาเห็นว่าลูกเป็นดวงวิญญาณที่มีอำนาจของความรู้นี้
อำนาจของความรู้ที่แท้จริงนี้ เปิดเผยสิ่งนี้ และแล้วการเปิดเผยจะเกิดขึ้น