31.07.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ลูกต้องไม่เสียเวลาของลูก
เฝ้าแต่ไตร่ตรองความรู้อยู่ภายในและลูกจะกลายเป็นผู้เอาชนะการหลับนอนและไม่หาว ฯลฯ
คำถาม:
ทำไมลูกๆ
สังเวยตนเองกับพ่อ? ความหมายของ "การสังเวยตนเอง" คืออะไร?
คำตอบ:
ในการสังเวยตนเองหมายถึงการหลอมรวมอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ
เมื่อลูกหลอมรวมอยู่ในการจดจำระลึกถึง ลูกดวงวิญญาณ,แบตเตอรี่จะได้รับการชาร์จ
เมื่อดวงวิญญาณ,แบตเตอรี่ได้รับการเชื่อมต่อกับพ่อที่ไม่มีตัวตน
แบตเตอรี่จะถูกชาร์จและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้องด้วยเช่นกัน
ลูกจะสะสมรายได้สำหรับตัวลูกเอง
โอมชานติ
พ่อทางจิตนั่งที่นี่และอธิบายให้กับลูกๆ ทางจิต
เวลานี้ลูกกำลังนั่งอยู่ที่นี่ด้วยร่างกายของลูก
ลูกเข้าใจว่าเหล่านั้นเป็นร่างกายสุดท้ายของลูกในดินแดนแห่งความตาย
อะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนั้น? ลูกจะอยู่กับพ่อในดินแดนแห่งความสงบ
ร่างกายเหล่านั้นจะไม่คงอยู่
และแล้วลูกจะลงมาสู่สวรรค์ตามลำดับกันไปตามความพยายามที่ลูกทำ
ลูกจะไม่ลงมาด้วยกันทั้งหมด อาณาจักรนั้นมีการก่อตั้งขึ้น
เช่นที่พ่อเป็นมหาสมุทรแห่งความสงบและมหาสมุทรแห่งความสุข
ดังนั้นพ่อกำลังทำให้ลูกๆกลายเป็นมหาสมุทรแห่งความสงบและความสุข
หลังจากนั้นลูกจะไปและอาศัยอยู่ในดินแดนแห่งความสงบ ดังนั้นลูกต้องจดจำระลึกถึงพ่อ
บ้าน และดินแดนแห่งความสุข ยิ่งลูกนั่งอยู่ที่นี่ในสภาพนี้มากเท่าไหร่
บาปของชาติเกิดมากมายของลูกจะถูกเผาไปมากเท่านั้น สิ่งนี้เรียกว่าไฟของโยคะ
ซันยาสซีไม่มีโยคะกับผู้ทรงอำนาจ พวกเขามีโยคะกับธาตุแห่งแสงสถานที่อยู่อาศัย
พวกเขาเป็นโยคีที่มีโยคะกับธาตุแห่งแสง นั่นคือพวกเขามีโยคะกับธาตุ
ที่นี่เป็นการละเล่นของการดวงวิญญาณที่มีตัวตน
ในขณะที่เพียงดวงวิญญาณเท่านั้นที่อาศัยอยู่ที่นั่นในบ้านที่แสนหวาน
ทั้งโลกกำลังทำความพยายามที่จะไปที่บ้านที่แสนหวาน
ซันยาสซีพูดด้วยเช่นกันว่าพวกเขาต้องการที่จะหลอมรวมเข้ากับธาตุแห่งแสง
พวกเขาไม่ได้บอกว่าพวกเขาต้องการที่จะไปและอาศัยอยู่ในธาตุแห่งแสง
เวลานี้ลูกๆเข้าใจสิ่งนี้
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาผู้คนเฝ้าแต่รับฟังความคิดเห็นที่ขัดแย้งกันมากมาย
พ่อมาที่นี่และอธิบายสองคำ เช่นเดียวกับที่ลูกจะสวดมันตรา บางคนจดจำกูรูของพวกเขา
คนอื่นก็จดจำคนอื่นๆ นักเรียนจดจำครูของพวกเขา ลูกๆ
ลูกเพียงแค่ต้องจดจำพ่อและที่บ้าน
ลูกประกาศสิทธิ์ในมรดกของดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุขของลูกจากพ่อ
นี่คือสิ่งที่ลูกจดจำในหัวใจของลูก ลูกไม่ต้องพูดสิ่งใดด้วยปากของลูก
สติปัญญาของลูกเข้าใจว่าหลังจากที่ไปยังดินแดนแห่งความสงบลูกจะไปยังดินแดนแห่งความสุข
เราจะเข้าไปสู่การหลุดพ้นก่อน จากนั้นจึงเข้าไปสู่การหลุดพ้นในชีวิต
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่เป็นผู้ประทานการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต
พ่ออธิบายซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้กับลูกๆว่า ลูกต้องไม่เสียเวลาของลูก
มีภาระของบาปของชาติเกิดมากมายอยู่ในหัวของลูก ลูกตระหนักถึงบาปของชาติเกิดนี้
สิ่งเหล่านี้ไม่คงอยู่ในยุคทอง ลูกๆ
ที่นี่เข้าใจว่าลูกมีภาระของบาปของชาติเกิดมากมายนับไม่ถ้วน
บาปอันดับหนึ่งคือกิเลสของตัณหาราคะที่ลูกได้ทำมาเป็นเวลาหลายชาติเกิด
ลูกได้ประณามพ่อเป็นอย่างมากด้วยเช่นกัน
พ่อผู้ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคนถูกประณามอย่างมาก
ลูกต้องเก็บประเด็นทั้งหมดเหล่านี้ไว้ในจิตใจของลูก
เวลานี้มากเท่าที่เป็นไปได้ทำความพยายามที่จะจดจำพ่อ
ในความเป็นจริงลูกควรพูดว่าเป็นความมหัศจรรย์ของสัตกูรู ไม่ใช่เพียงแค่กูรู
การพูดว่า“ความมหัศจรรย์ของกูรู(ว้าวกูรู)” นั้นไม่มีความหมาย ควรจะเป็น “ความมหัศจรรย์ของสัตกูรู”
ท่านคือผู้เดียวที่ให้การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต
มีกูรูที่แตกต่างกันจำนวนมากมายในขณะที่มีเพียงผู้เดียวคือสัตกูรู
ลูกเป็นผู้ที่ยอมรับกูรูมากมาย ในทุกชาติเกิดผู้คนยอมรับกูรูสองถึงสี่คน
ผู้คนยอมรับกูรูแล้วก็ไปยังสถานที่อื่นด้วยความหวังที่จะได้พบหนทางที่ดีกว่าในที่อื่น
พวกเขาเฝ้าแต่มีการทดลองกับกูรูอื่นแต่พวกเขาไม่ได้รับสิ่งใดเลย เวลานี้ลูกๆ
รู้แล้วว่าลูกจะไม่อยู่ที่นี่ ทุกคนต้องไปยังดินแดนแห่งความสงบ
พ่อได้มาตามคำเชิญของลูก พ่อเตือนลูกว่าลูกร้องเรียกหาพ่อ:
มาและทำให้เราบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์!
ดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุขทั้งสองมีความบริสุทธิ์ ลูกร้องเรียกหา
พาเรากลับบ้าน! ทุกคนจดจำบ้านของพวกเขา ดวงวิญญาณพูดในทันทีว่า
สถานที่อาศัยของเราคืออาณาเขตสูงสุด พ่อสูงสุด,ดวงวิญญาณสูงสุดอาศัยอยู่ในอาณาเขตสูงสุด
ลูกก็อาศัยอยู่ในอาณาเขตสูงสุดเช่นกัน
พ่อได้อธิบายว่าเวลานี้มีลางของดาวพฤหัสเหนือลูก นี่เป็นประเด็นที่ไม่มีขีดจำกัด
มีลางที่ไม่มีขีดจำกัดเหนือทุกคน วงจรหมุนไปเรื่อยๆอย่างต่อเนื่อง
เราเป็นผู้ที่ไปจากความสุขไปสู่ความทุกข์แล้วจากความทุกข์ไปสู่ความสุข
มีดินแดนแห่งความสงบ,ดินแดนแห่งความสุขและนี่คือดินแดนแห่งความทุกข์
เวลานี้ลูกเข้าใจสิ่งนี้ มันไม่ได้นั่งอยู่ในสติปัญญาของมนุษย์
พ่อเวลานี้สอนให้ลูกตายขณะที่มีชีวิต แมลงเม่าสังเวยตนเองเพื่อเปลวไฟ
บ้างก็อยู่ในห้วงแห่งความรัก,เผาไหม้และสังเวยตนเอง
ในขณะที่แมลงเม่าอื่นวนอยู่รอบๆและจากไปอีกครั้ง
ผู้นี้เป็นเหมือนแบตเตอรี่ด้วยเช่นกัน โยคะของสติปัญญาของทุกคนอยู่กับผู้เดียวนั้น
เป็นราวกับว่าแบตเตอรี่ของเราเชื่อมต่อกับพ่อที่ไม่มีตัวตน
ดวงวิญญาณนี้อยู่ใกล้ชิดมากและดังนั้นจึงเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับเขา
แบตเตอรี่ของลูกถูกชาร์จอย่างต่อเนื่องโดยการจดจำพ่อ
ลูกๆสัมผัสกับความยากลำบากเล็กน้อย ในขณะที่เป็นสิ่งที่ง่ายสำหรับผู้นี้
อย่างไรก็ตามผู้นี้ยังคงต้องทำความพยายามอย่างมากเช่นเดียวกับลูกๆ
มากเท่าที่ผู้นี้อยู่ใกล้ชิดดังนั้นเขาก็มีความรับผิดชอบมากมายตามนั้นด้วยเช่นกัน
กล่าวกันว่าผู้ที่มีความรับผิดชอบในหัวของเขาไม่ได้หลับนอนอย่างสบายในเวลากลางคืน
ผู้นี้ต้องมีความรับผิดชอบมากมาย พ่อนั้นมีความสมบูรณ์พร้อม
ผู้นี้ต้องกลับมาสมบูรณ์พร้อม ผู้นี้ต้องดูแลทุกคนอย่างดีมาก
แม้ว่าพ่อและผู้นี้จะอยู่ด้วยกันก็ยังคงมีความเป็นห่วงอยู่
ลูกสาวถูกตีอย่างมากและดังนั้นจึงเป็นราวกับว่ามีประสบการณ์ของความทุกข์
สภาพของคาร์มาทีทจะมาถึงในเวลาสุดท้ายจนกระทั่งมีความกังวล
เมื่อลูกไม่ได้เขียนจดหมายก็มีความเป็นห่วงว่าบางทีพวกเขาอาจจะป่วย
เมื่อพ่อได้รับข่าวงานรับใช้พ่อจะจดจำพวกเขาอย่างแน่นอน
บาบาทำงานรับใช้ผ่านร่างกายนี้ บางครั้งมุรลีนั้นสั้น แม้ว่าลูกจะไม่ได้รับมุรลี
เป็นเวลาสองถึงสี่วัน แต่ลูกก็มีประเด็นมากมาย ลูกควรอ่านไดอารี่ของลูก
ลูกสามารถอธิบายได้เป็นอย่างดีด้วยเข็มกลัด
เมื่อศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปอยู่ที่นั่นก็ไม่มีศาสนาอื่นใด
ลูกควรมีภาพของต้นไม้อยู่กับลูกด้วยเช่นกัน
ลูกต้องอธิบายนัยสำคัญของความหลากหลายของศาสนา
เริ่มต้นด้วยเมื่อมีศาสนาเดียวที่ไม่แบ่งแยก ที่นั่นมีความสงบ
ความสุขและความบริสุทธิ์ในโลก
ลูกจะได้รับมรดกนี้จากพ่อเพราะพ่อคือมหาสมุทรแห่งความสงบและมหาสมุทรแห่งความสุข
ก่อนหน้านี้ลูกไม่รู้สิ่งใดเลย
เวลานี้เช่นเดียวกับพ่อมีความรู้ทั้งหมดนี้ในสติปัญญาของพ่อ
ดังนั้นลูกก็เป็นเช่นเดียวกัน ลูกเป็นมหาสมุทรแห่งความสงบและความสุขเช่นเดียวกัน
ลูกต้องตรวจสอบชาร์ทของลูกและดูว่าลูกมีข้อบกพร่องใดบ้าง:
ฉันเป็นมหาสมุทรของความรักอย่างแท้จริงหรือไม่?
พฤติกรรมของฉันเช่นนั้นทำให้ผู้อื่นขุ่นมัวไม่พอใจหรือไม่? ลูกต้องใส่ใจกับตนเอง
ลูกไม่ควรคิดว่าบาบาจะให้พรเพื่อจะกลายเป็นสิ่งนั้น ไม่เลย พ่อพูดว่า
พ่อได้มาตามละครในเวลาของพ่อเอง นี้เป็นโปรแกรมของพ่อในทุกๆวงจร
ไม่มีใครสามารถให้ความรู้นี้ได้ มีเพียงพ่อผู้เดียวที่แท้จริง ครูที่แท้จริง
และสัตกูรูที่แท้จริงเท่านั้น หากลูกมีศรัทธานี้อย่างมั่นคงลูกจะกลับมามีชัยชนะ
ศาสนาต่างๆทั้งหมดที่มีอยู่ในเวลานี้จะถูกทำลาย
เมื่ออาณาจักรสุริยวงศ์ในยุคทองคงอยู่ ก็ไม่มีราชวงศ์อื่นๆ
สิ่งเดียวกันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง เฝ้าแต่พูดกับตนเองในลักษณะนี้ตลอดทั้งวัน
ประเด็นของความรู้ควรไหลรินอย่างช้าๆภายในตัวลูก ลูกควรจะมีความสุข
ความรู้ที่พ่อมีในเวลานี้ได้ให้กับลูก ลูกจะต้องซึมซับความรู้นี้
ลูกต้องไม่เสียเวลาในสิ่งนั้น ลูกมีเวลาในตอนกลางคืนเช่นกัน
จะเห็นว่าดวงวิญญาณกลับมาเหนื่อยล้าจากการทำงานผ่านอวัยวะของพวกเขาและดังนั้นพวกเขาจึงไปนอน
พ่อขจัดความเหนื่อยล้าของลูกทั้งหมดในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาและทำให้ลูกไม่เหน็ดเหนื่อย
เมื่อดวงวิญญาณได้รับความเหนื่อยล้าในตอนกลางคืนพวกเขาจะแยกจากร่างกาย
ที่เรียกว่าการนอนหลับ ใครที่หลับ?
อวัยวะประสาทสัมผัสก็หลับกับดวงวิญญาณด้วยเช่นกัน
ดังนั้นในเวลากลางคืนก่อนเข้านอนจดจำพ่อแล้วจึงไปนอนด้วยความคิดเหล่านี้
เป็นไปได้ว่าในเวลาสุดท้ายลูกจะกลายเป็นผู้ชนะของการหลับนอนระหว่างช่วงกลางวันและกลางคืน
และแล้วลูกจะอยู่ในการจดจำระลึกถึงและมีประสบการณ์ของความสุขอย่างมากมาย
ลูกจะเฝ้าแต่หมุนวงจรของ 84 ชาติเกิด ลูกจะไม่หาวหรือรู้สึกง่วงนอนฯลฯ นี่ ลูกๆ
ผู้เอาชนะการนอน ไม่เคยหลับในขณะที่หารายได้!
เมื่อลูกมีความซาบซึ้งกับความรู้ลูกจะสามารถรักษาสภาพนั้นไว้ได้
เมื่อลูกนั่งอยู่ที่นี่เป็นเวลาสั้นๆ ลูกจะต้องไม่หาวหรือง่วงนอน
ลูกหาวเมื่อความสนใจของลูกถูกดึงไปในทิศทางอื่น ลูกๆ
ควรที่จะจำไว้ในจิตใจเช่นกันว่าลูกต้องทำให้ผู้อื่นเป็นเช่นเดียวกับตัวลูก
ปวงประชาเป็นสิ่งจำเป็นมิฉะนั้นลูกจะกลายเป็นราชาได้อย่างไร?
ลูกไม่เคยหมดความมั่งคั่งเมื่อลูกให้ทาน
หากลูกอธิบายให้กับผู้อื่นและให้ทานความมั่งคั่งอย่างต่อเนื่อง
ลูกจะไม่มีวันหมดความมั่งคั่ง มิฉะนั้นลูกจะไม่สามารถสะสมสิ่งใดได้
มนุษย์มีความตระหนี่มาก พวกเขาต่อสู้และทะเลาะกันอย่างมากเพื่อความมั่งคั่ง
ที่นี่พ่อพูดว่า เฝ้าแต่ให้ความมั่งคั่งที่ไม่สูญสลายที่พ่อได้ให้ลูกแก่ผู้อื่น
อย่าตระหนี่ในสิ่งนี้ หากลูกไม่ให้ทานก็หมายความว่าลูกไม่มีสิ่งนั้น
รายได้นี้เป็นเช่นนั้นที่ไม่มีเรื่องของการต่อสู้หรือทะเลาะกันเกี่ยวกับสิ่งนั้น
สิ่งนี้เรียกว่าการให้ทานอย่างแฝงตัว ลูกเป็นนักรบที่แฝงตัว
การสู้รบของลูกเป็นไปกับกิเลสทั้งห้า ลูกถูกเรียกว่านักรบนิรนาม
กองทัพเท้ามีขนาดใหญ่มาก เหมือนกันกับที่นี่
มีปวงประชาจำนวนมากมีผู้การและผู้พันฯลฯด้วยเช่นกัน
ลูกเป็นกองทัพเช่นกันและลูกยังตามลำดับกันไปทั้งหมดภายในสิ่งนั้น
บาบาเข้าใจดีว่าคนไหนเป็นผู้บัญชาการและคนไหนเป็นผู้พัน มีมหาระตีและทหารม้า
พ่อรู้ว่ามีสามประเภทของผู้ที่อธิบาย
ลูกทำธุรกิจของเพชรพลอยของความรู้ที่ไม่สูญสลาย คนเหล่านั้นสอนธุรกิจด้วยเช่นกัน
เมื่อกูรูจากร่างของเขาเหล่าสาวกและผู้ติดตามของเขาก็ดำเนินงานต่อไป
นั่นเป็นทางกายภาพในขณะที่ที่นี่มีความละเอียดอ่อน มีศาสนามากมายหลากหลาย
พวกเขาทั้งหมดล้วนมีความคิดเป็นของตนเอง ลูกสามารถไปและฟังสิ่งที่พวกเขาพูด
สิ่งที่พวกเขาสอนและสิ่งที่พวกเขาพูดถึง พ่ออธิบายแก่ลูกถึงเรื่องของวงจรของ 84
ชาติเกิด พ่อมาและให้มรดกของลูกแก่ลูก สิ่งนี้ถูกกำหนดไว้ในละคร
แม้กระทั่งเวลานี้ในตอนสิ้นสุดของยุคเหล็กดวงวิญญาณก็ยังคงมาเรื่อยๆ
การขยายตัวเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ตราบใดที่พ่ออยู่ที่นี่ประชากรจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากนั้นดวงวิญญาณทั้งหมดจะไปอยู่ที่ไหนและพวกเขาจะกินที่ไหน?
สิ่งนี้ด้วยต้องนำมาพิจารณา ที่นั่นมีมนุษย์ไม่มากนัก มีการรับประทานอาหารน้อยมาก
พวกเขาทั้งหมดมีทุ่งนาของตนเอง มีประโยชน์อะไรที่จะต้องกักตุนข้าว?
ที่นั่นไม่จำเป็นต้องมีไฟบูชายัญฯลฯ สำหรับขอฝนที่พวกเขาทำกันที่นี่
เวลานี้พ่อได้สร้างไฟบูชายัญนี้แล้ว ทั้งโลกเก่าจะต้องสังเวยในไฟบูชายัญนี้
นี่เป็นไฟบูชายัญที่ไม่มีขีดจำกัด คนเหล่านั้นสร้างไฟบูชายัญที่มีขีดจำกัดเพื่อขอฝน
หากมีฝนตกพวกเขาจะมีความสุขมากและคิดว่าไฟบูชายัญของพวกเขาประสบความสำเร็จ
หากไม่มีฝนตกก็ไม่มีเมล็ดข้าวและดังนั้นจึงมีความอดอยาก พวกเขาอาจสร้างไฟบูชายัญ
แต่ถ้าไม่มีฝนตกพวกเขาจะทำอะไรได้? ภัยพิบัติทั้งหมดกำลังจะเกิดขึ้น
จะมีฝนตกหนักอย่างมาก แผ่นดินไหว ทุกสิ่งจะเกิดขึ้น ลูกๆ
มีความเข้าใจวงจรของละครแล้ว รูปภาพของวงจรนี้ควรจะมีขนาดใหญ่มาก
หากโฆษณาอยู่ในสถานที่ที่สะดุดตาบุคคลที่มีชื่อเสียงควรจะได้อ่าน
พวกเขาจะเข้าใจว่านี่เป็นยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุดอย่างแท้จริง
มีมนุษย์จำนวนมากในยุคเหล็กในขณะที่มีมนุษย์เพียงไม่กี่คนในยุคทอง
นั่นหมายความว่าที่เหลือทั้งหมดจะถูกทำลาย การเกิดของชีวาหมายถึงการเกิดของสวรรค์
การเกิดของลักษมีและนารายณ์ นี่เป็นสิ่งที่ง่ายมาก
การเกิดของชีวาได้รับการเฉลิมฉลอง ท่านเป็นพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ท่านคือผู้ที่ก่อตั้งสวรรค์ เป็นเรื่องของเมื่อวานนี้เมื่อลูกเป็นชาวสวรรค์
นี่เป็นสิ่งที่ง่ายมากที่จะเข้าใจ ลูกๆ
ต้องเข้าใจสิ่งนี้อย่างชัดเจนมากและอธิบายให้กับผู้อื่น
ลูกต้องอยู่อย่างมีความสุขด้วยเช่นกัน
เวลานี้เราจะเป็นอิสระจากความเจ็บป่วยตลอดเวลาและกลับมามีสุขภาพดีและความมั่งคั่ง
100% เหลือเวลาน้อยมาก ไม่ว่าจะมีความทุกข์หรือความตายฯลฯ
มากเพียงใดลูกก็จะอยู่อย่างมีความสุขมากในเวลานั้น ลูกรู้ว่าความตายต้องมา
นี่คือการละเล่นของทุกวงจร ไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งนี้
ผู้ที่มีความแข็งแกร่งมากจะไม่ร้องไห้ออกมาด้วยความทุกข์
เมื่อผู้คนเห็นใครบางคนที่กำลังผ่าตัดพวกเขาก็เป็นลม
ความตายมากมายในเวลานี้จะเกิดขึ้น ลูกๆ เข้าใจว่าทุกสิ่งนั้นจะเกิดขึ้น
มีการกล่าวว่า
มีความทุกข์สำหรับเหยื่อในช่วงเวลาแห่งความตายและมีความสุขสำหรับนักล่า
ลูกได้รับความทุกข์อย่างมากมายในโลกเก่านี้ เวลานี้ลูกต้องไปสู่โลกใหม่ อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รักระลึกถึงและสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
รับความมั่งคั่งของความรู้ที่ไม่สูญสลายจากพ่อและให้ทานกับผู้อื่น
อย่าได้ตระหนี่ในการให้ทานความรู้ ให้ประเด็นของความรู้ค่อยๆไหลรินภายในลูก
เพื่อที่จะกลายเป็นราชาลูกต้องสร้างปวงประชาอย่างแน่นอน
2.
ลูกต้องตรวจสอบชาร์ทของลูก 1)
ฉันกลายเป็นมหาสมุทรแห่งความรักเช่นเดียวกับพ่อหรือไม่? 2)
ฉันเคยขุ่นมัวไม่พอใจใครหรือไม่? 3) ฉันใส่ใจต่อพฤติกรรมของฉันอย่างเต็มที่หรือไม่?
พร:
ขอให้ลูกเป็นภาพลักษณ์ของคุณธรรม เต็มไปด้วยคุณธรรมทั้งหมด
ผู้ที่มีคุณธรรมและความรู้ออกมาจากลูก
ลูกแต่ละคนมีความรู้นี้อย่างมาก แต่เวลานี้มีความต้องการสำหรับให้คุณธรรมปรากฏออกมา
ดังนั้น กลายเป็นผู้ให้คุณธรรมโดยมีการกระทำที่พิเศษ มีความคิดว่า
ฉันต้องเป็นภาพลักษณ์ของคุณธรรมอย่างสม่ำเสมอและข้องแวะอยู่ในงานของการทำให้ผู้อื่นเป็นภาพลักษณ์ของคุณธรรม
โดยการทำเช่นนี้ ลูกจะไม่มีเวลาที่จะเห็น,ได้ยินหรือทำสิ่งใดที่ไร้ประโยชน์
โดยการใช้วิธีนี้ ความอ่อนแอของลูกเองและความอ่อนแอของผู้อื่นจะจบสิ้นอย่างง่ายดาย
สำหรับสิ่งนี้
ให้ลูกแต่ละคนพิจารณาว่าตนเองเป็นอันดับหนึ่งในการกลายเป็นตัวอย่างของการเต็มไปด้วยทุกคุณธรรม
และทำให้ผู้อื่นเป็นเช่นเดียวกัน
คติพจน์:
ให้ทานโยคะด้วยจิตใจของลูก ความรู้ด้วยคำพูดของลูก และคุณธรรมด้วยการกระทำของลูก