31.10.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ออกคำสั่งนี้แก่วิญญาณปีศาจร้าย โอ้ วิญญาณชั่วร้าย เจ้า
อย่ามาหาฉัน ทำให้วิญญาณปีศาจร้ายนั้นหวาดกลัวแล้วพวกมันจะหนีไป
คำถาม:
อะไรคือความสวยงามของชีวิตของลูกๆ ที่มีความซาบซึ้งของพระเจ้า?
คำตอบ:
งานรับใช้คือความสวยงามของชีวิตของลูก
เมื่อลูกมีความซาบซึ้งจากการได้ถูกรางวัลลอตเตอรี่ของพระเจ้านี้
ลูกก็จะมีความสนใจในการทำงานรับใช้นั้น
อย่างไรก็ตามลูกศรจะยิงตรงเป้าเมื่อไม่มีวิญญาณปีศาจร้ายใดๆ
อยู่ภายในตัวลูกเท่านั้น
คำถาม:
ใครที่มีสิทธิ์ที่จะได้ชื่อว่าเป็นลูกของชีพบาบา
คำตอบ:
ผู้ที่มีศรัทธาว่าพระเจ้าคือพ่อของพวกเขา
และพวกเขาเป็นลูกของพ่อที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
ผู้ที่มีความซาบซึ้งเช่นนั้นและมีค่าคือผู้ที่มีสิทธิ์ที่จะเรียกว่าเป็นลูกของชีพบาบา
หากลักษณะนิสัยของพวกเขาไม่ดีและกิจกรรมของพวกเขาไม่สูงส่ง
พวกเขาก็ไม่สามารถเรียกว่าเป็นลูกของชีพบาบาได้
โอมชานติ
ลูกกำลังจดจำชีพบาบาหรือไม่? ลูกกำลังจดจำอำนาจในการปกครองสวรรค์หรือไม่?
เมื่อลูกกำลังนั่งที่นี่มันควรที่จะเข้าไปในสติปัญญาของลูกว่า เราคือลูกๆ
ของพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด และเรากำลังจดจำพ่ออย่างสม่ำเสมอ
เราไม่สามารถประกาศสิทธิ์ในมรดกของเราโดยที่ไม่มีการจดจำท่าน มรดกของอะไร?
ของความบริสุทธิ์ ดังนั้นลูกต้องทำความเพียรพยายามที่เหมาะสมสำหรับสิ่งนั้น
ไม่มีสิ่งใดที่เป็นกิเลสสามารถเข้าอยู่เบื้องหน้าเราได้
ไม่ใช่เพียงแค่เรื่องของตัณหาราคะ ไม่ใช่เพียงวิญญาณปีศาจร้ายเพียงอย่างเดียว
แต่ไม่มีวิญญาณปีศาจร้ายใดๆสามารถมาหาเราได้
ลูกต้องมีความภาคภูมิใจที่บริสุทธิ์เช่นนี้ เราคือลูกๆของพระเจ้า
ผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด และดังนั้นเราลูกๆ ก็เป็นผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดเช่นกัน
พฤติกรรมและการปฏิสัมพันธ์ของเรากับผู้อื่นต้องสูงส่ง
พ่อสามารถเข้าใจได้จากพฤติกรรมของใครบางคนว่าเขาไม่มีค่าแม้แต่สตางค์เดียวอย่างแท้จริง
เขาไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียกว่าเป็นลูกของพ่อ
พ่อทางร่างก็จะรู้สึกเช่นนั้นด้วยเช่นกันเมื่อเขาเห็นว่าลูกของเขาไม่มีค่า
ผู้เดียวนั้นเป็นพ่อเช่นกัน ลูกๆ รู้ว่าพ่อกำลังสอนเรา
แต่มีบางคนที่ไม่เข้าใจสิ่งใดเลย
พวกเขาไม่มีศรัทธาและความซาบซึ้งว่าพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดกำลังอธิบายแก่เรา
สติปัญญาของลูกๆ ควรจะสูงส่งอย่างมาก เราคือลูกของพ่อที่สูงส่งเช่นนั้น
พ่ออธิบายแก่เราอย่างมากมาย ภายใน เพียงแต่คิดว่า : เราคือลูกของพ่อเช่นนั้น
ผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด ดังนั้นบุคลิกภาพของเราควรจะสูงส่งอย่างมาก
คำยกย่องของเหล่าเทพควรจะเป็นคำยกย่องของเราเช่นกัน ไม่มีคำยกย่องใดๆ ของปวงประชา
เพียงลักษมีและนารายณ์เท่านั้นที่ได้มีการแสดงไว้ ดังนั้นลูกๆ
ควรจะทำงานรับใช้ที่ดีเช่นนั้น ทั้งลักษมีและนารายณ์ทำงานรับใช้นั้น
สติปัญญาที่สูงส่งเช่นนั้นเป็นที่ต้องการ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ เลยในลูกบางคน
เมื่อพวกเขาพ่ายแพ้ต่อมายา พวกเขาก็ยิ่งเสียหายมากขึ้น
ไม่เช่นนั้นก็ควรจะมีความซาบซึ้งอย่างมากมายอยู่ภายใน: เราคือลูกๆ
ของพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด พ่อพูดว่า เฝ้าแต่ให้คำแนะนำของพ่อแก่ทุกคน
เป็นเพียงด้วยงานรับใช้เท่านั้นที่ลูกจะกลับมาสวยงาม
และแล้วเมื่อนั้นลูกก็จะสามารถปีนขึ้นไปสู่หัวใจของพ่อ
ลูกควรจะเป็นเช่นนั้นที่เขาได้นั่งอยู่ในหัวใจของพ่อ
พ่อมีความรักอย่างมากมายต่อลูกๆของเขา เขาให้ลูกๆ ของเขานั่งอยู่บนหัวของเขา
เขามีความผูกพันยึดมั่นอย่างมากมายต่อลูกของเขา
แต่นั่นก็เป็นความผูกพันยึดมั่นที่มีขีดจำกัดของมายา นี่ไม่มีขีดจำกัด
จะมีพ่อที่จะไม่มีความสุขเมื่อได้เห็นลูกของเขาหรือไม่?
แม่และพ่อจะมีความสุขอย่างมาก เมื่อลูกกำลังนั่งอยู่ที่นี่
ลูกควรจะเข้าใจว่าบาบากำลังสอนลูก บาบาคือครูที่เชื่อฟังของเรา
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดต้องทำงานรับใช้บางอย่างอย่างแน่นอน
เพราะด้วยเหตุนั้นเองท่านจึงได้รับการจดจำ นี่เป็นเรื่องที่มหัศจรรย์มาก!
ท่านได้รับการยกย่องอย่างมาก!
ขณะที่กำลังนั่งที่นี่ควรจะมีความซาบซึ้งนั้นในสติปัญญาของลูก
ซันยาสซีเป็นของหนทางสันโดษ ศาสนาของพวกเขานั้นแยกออกไป
พ่ออธิบายสิ่งนี้ในเวลานี้เช่นกัน ลูกไม่ได้รู้เกี่ยวกับหนทางของการสละละทิ้ง
ลูกเคยมีชีวิตอยู่ในหนทางครอบครัวและทำความเลื่อมใสศรัทธาฯลฯ
เวลานี้ลูกได้รับความรู้ แต่ผู้คนเหล่านั้นจะไม่ได้รับความรู้นี้
ลูกกำลังศึกษาการศึกษาที่สูงส่งเช่นนั้นและลูกกำลังนั่งที่นี่บนพื้นในลักษณะที่ธรรมดา
ในวัดดิลวาลาลูกเช่นกันกำลังนั่งอยู่เบื้องล่างทำทาปาเซีย
และเบื้องบนนั้นก็ได้มีการแสดงให้เห็นสวรรค์หรือดินแดนสุขาวดี
จากการได้เห็นดินแดนสุขาวดีบนเพดาน ผู้คนก็คิดว่าสวรรค์ต้องอยู่เบื้องบน
ดังนั้นลูกๆ ควรจะเข้าใจอยู่ภายในว่านี่คือโรงเรียน ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนที่นี่
เมื่อไหร่ก็ตามที่ลูกไปเดินเล่นหรือท่องทัวร์ไปที่ใด
หากลูกมีความคิดเหล่านี้อยู่ในสติปัญญาของลูก ลูกจะทำให้ตนเองนั้นมีความสุขอย่างมาก
ไม่มีใครในโลกรู้จักพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ลูกเคยเห็นคนที่โง่เขลาเช่นนั้นที่ไม่รู้จักชีวประวัติของพ่อของเขาหลังจากที่เป็นลูกของเขาหรือไม่?
เพราะด้วยไม่รู้จักท่าน พวกเขาจึงพูดว่าพระเจ้าอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน
พวกเขาพูดถึงพระเจ้าว่า ท่านมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาและเป็นผู้กราบไหว้บูชา ลูกๆ
ควรจะมีความสุขอย่างมากอยู่ภายใน เราเคยสูงส่งมากและมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา
และแล้วเราก็กลายเป็นผู้กราบไหว้บูชาตัวเราเอง ชีพบาบาทำให้ลูกสูงส่งมาก
และแล้วตามละครลูกเป็นผู้ที่เริ่มกราบไหว้บูชาท่าน
โลกไม่รู้ว่าความเลื่อมใสศรัทธาได้เริ่มขึ้นเมื่อไหร่
พ่อเฝ้าแต่อธิบายแก่ลูกๆทุกวัน:
ในขณะที่ลูกกำลังนั่งที่นี่ลูกควรมีความสุขอยู่ภายในตัวลูกด้วยการรู้ว่าใครที่สอนลูก
พระเจ้าเองมาและสอนลูก ลูกจะไม่เคยแม้กระทั่งได้ยินสิ่งนี้
ผู้คนเหล่านั้นคิดว่ากฤษณะเป็นพระเจ้าแห่งกีตะ และดังนั้นจึงคิดว่ากฤษณะต้องสอนลูก
อัจชะ แม้ว่าลูกจะคิดว่าเป็นกฤษณะ แม้กระนั้นก็ตามสภาพของลูกควรจะสูงส่งมาก
มีหนังสือที่ได้มีการเขียนเกี่ยวกับคำแนะนำของมนุษย์และคำแนะนำของพระเจ้า
เหล่าเทพไม่จำเป็นต้องรับคำแนะนำ ผู้คนต้องการคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของพระเจ้า
เหล่าเทพได้รับคำแนะนำและแนวทางปฏิบัตินั้นเรียบร้อยแล้วในชาติเกิดก่อนหน้านี้ของเขาที่ทำให้เขาได้มาซึ่งสถานภาพที่สูง
เวลานี้ลูกๆ ได้รับศรีมัทที่จะกลับมาสูงส่ง
มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างคำแนะนำของพระเจ้าและคำแนะนำของมนุษย์
คำแนะนำของมนุษย์บอกอะไร? และคำแนะนำของพระเจ้าบอกอะไร?
ดังนั้นลูกต้องทำตามคำแนะนำของพระเจ้าอย่างแน่นอน เมื่อลูกไปพบใครบางคน
ลูกไม่ได้นำสิ่งใดไปกับลูกเลย ลูกไม่แม้จะจดจำว่าลูกควรจะให้ของขวัญอะไรแก่ใครบางคน
ความแตกต่างระหว่างคำแนะนำของมนุษย์และคำแนะนำของพระเจ้านั้นเป็นสิ่งจำเป็นอย่างมาก
เมื่อเป็นมนุษย์ ลูกทำตามการกำหนดที่เป็นเช่นปีศาจ
ในขณะที่เวลานี้ลูกได้รับคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของพระเจ้า
มีความแตกต่างอย่างมากมายในสิ่งนั้น คัมภีร์ทั้งหมดเหล่านั้นเขียนขึ้นโดยมนุษย์
พ่อมาที่นี่หลังจากที่ได้อ่านคัมภีร์ใดๆ หรือไม่? พ่อพูดว่า
พ่อเป็นลูกของพ่อบางคนหรือไม่? พ่อเป็นสาวกของกูรูที่พ่อได้เคยศึกษากับเขาหรือไม่?
ดังนั้นสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดต้องมีการอธิบายด้วยเช่นกัน
แม้ว่าท่านจะรู้ว่าลูกมีสติปัญญาที่เป็นลิง
ลูกก็คือผู้ที่จะกลายเป็นผู้ที่มีค่าควรแก่การอยู่ในวัดด้วยเช่นกัน
มีผู้คนมากมายที่ทำตามการกำหนดของมนุษย์
แต่ลูกก็บอกพวกเขาว่าลูกกำลังจะกลายเป็นอะไรด้วยการทำตามคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของพระเจ้าและที่ท่านกำลังสอนลูก
เป็นพระเจ้าที่พูด เราไปเพื่อศึกษาเล่าเรียนกับท่าน เราไปหาท่านทุกวัน
เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงหรือ 45 นาที ลูกไม่จำเป็นต้องใช้เวลามากเกินไปในชั้นเรียน
ลูกสามารถอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงในขณะที่เดินเหินและเคลื่อนไหวไปมา
ทั้งความรู้และโยคะนั้นง่ายดายมาก อัลฟ่าก็เป็นเพียงตัวอักษรเดียว
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธามีคัมภีร์อยู่มากมาย หากลูกต้องรวบรวมคัมภีร์ทั้งหมด
ทั้งบ้านก็จะเต็มไปด้วยคัมภีร์ ต้องมีค่าใช้จ่ายอย่างมากกับสิ่งนั้น
เวลานี้พ่อกำลังแสดงบางสิ่งที่ง่ายดายมากแก่ลูก: เพียงแค่จดจำพ่อ
และแล้วลูกจะได้รับมรดกของอำนาจในการปกครองสวรรค์ของพ่ออย่างแน่นอน
ลูกเคยเป็นนายของโลก บารัตเคยเป็นสวรรค์ ลูกลืมสิ่งนั้นไปแล้วหรือ?
นั่นก็จะกล่าวได้ว่าเป็นชะตากรรมของละครด้วยเช่นกัน เวลานี้พ่อได้มาแล้ว
ท่านมาเพื่อสอนลูกทุก 5000 ปี
มรดกของพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดนั้นจะเป็นสวรรค์ของโลกใหม่อย่างแน่นอนใช่ไหม?
นี่เป็นสิ่งที่ง่ายมาก เนื่องจากมีการกล่าวว่าเป็นเวลาหลายแสนปี
จึงเป็นเหมือนราวกับว่าสติปัญญาของพวกเขาได้ถูกล็อคและล็อคนั้นก็จะไม่เปิดเลย
สติปัญญานั้นถูกปิดล็อคในลักษณะเช่นนั้นที่ผู้คนไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่ง่ายดายเช่นนั้นเลย
พ่ออธิบายว่า เพียงเรื่องเดียวเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว ลูกต้องไม่สอนอะไรมากมาย
ที่นี่ลูกสามารถทำให้ใครบางคนเป็นชาวสวรรค์ในเพียงแค่หนึ่งวินาที
อย่างไรก็ตามนี่คือโรงเรียน และเหตุนี้เองการศึกษาของลูกจึงดำเนินไปตลอดเวลา
พ่อซึ่งเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้กำลังให้ความรู้อย่างมากมายแก่ลูก
ที่ถึงแม้ว่าลูกจะทำให้มหาสมุทรเป็นหมึก และป่าทั้งหมดเป็นปากกา
จะไม่มีที่สิ้นสุดของความรู้นี้
เป็นเวลายาวนานแค่ไหนตั้งแต่ลูกเริ่มสั่งสมความรู้นี้
เป็นเวลาครึ่งจรตั้งแต่ลูกได้เริ่มทำความเลื่อมใสศรัทธา
ลูกได้รับความรู้นี้เพียงแค่ชาติเกิดเดียวเท่านั้น พ่อกำลังสอนลูกเพื่อโลกใหม่
ในโรงเรียนทางโลกลูกศึกษาเป็นเวลายาวนาน ลูกศึกษาต่อเนื่องตั้งแต่อายุ 5 ขวบ
จนถึงประมาณ 20 หรือ 22 ปี
หากลูกมีรายได้น้อยมากและใช้จ่ายมากก็จะมีการสูญเสียใช่ไหม?
พ่อทำให้ลูกมั่งคั่งอย่างมาก และแล้วลูกก็กลับมาล้มละลาย
ดูซิว่าสภาพของบารัตเป็นเช่นไรในเวลานี้! ลูกควรจะอธิบายด้วยความซาบซึ้ง
ผู้เป็นแม่ควรจะตื่นตัวมาก ได้มีการจดจำถึงลูกๆ ว่า ขอคารวะต่อผู้เป็นแม่
ไม่ได้มีคำกล่าวว่า “ขอคารวะ” ต่อแม่ธรณี คำคารวะนั้นให้แก่มนุษย์
ลูกๆที่เป็นอิสระจากบ่วงพันธะเท่านั้นที่สามารถทำงานรับใช้นี้ได้
เช่นที่พวกเขาได้เป็นอิสระจากบ่วงพันธะในวงจรก่อนหน้านี้
ดังนั้นพวกเขาก็ยังคงเป็นอิสระต่อไปในเวลานี้ ผู้ที่ไร้เดียงสาถูกทำร้ายอย่างมาก
ลูกรู้ว่าลูกได้พบพ่อแล้ว และดังนั้นลูกเข้าใจว่าเวลานี้ลูกต้องทำงานรับใช้ของพ่อ
ผู้ที่พูดว่าพวกเขามีบ่วงพันธะก็เป็นเหมือนกับแกะ
รัฐบาลไม่สามารถบอกลูกว่าไม่ต้องทำงานรับใช้ของพระเจ้า
ลูกต้องการความกล้าหาญที่จะพูด
ผู้ที่มีความรู้นี้ก็สามารถเป็นอิสระจากบ่วงพันธะได้อย่างง่ายดาย
ลูกสามารถแม้กระทั่งอธิบายให้แก่ผู้พิพากษา: ฉันต้องการจะทำงานรับใช้ทางจิต
พ่อทางจิตกำลังสอนเรา ชาวคริสเตียนอย่างน้อยก็พูดว่า ปลดปล่อยเรา!
เป็นผู้ชี้นำทางของเรา! ความเข้าใจของพวกเขาก็ยังดีกว่าความเข้าใจของผู้คนของบารัต
ในบรรดาลูกๆ ผู้ที่รู้คิดอย่างมากมีความใส่ใจอย่างดีในการทำงานรับใช้
พวกเขาเข้าใจว่าพวกเขาจะถูกลอตเตอรี่รางวัลใหญ่ด้วยการทำงานรับใช้ของพระเจ้า
บางคนก็ไม่แม้แต่จะเข้าใจล็อตเตอรี่ฯลฯ
แล้วพวกเขาก็จะไปที่นั่นและกลายเป็นสาวใช้และคนรับใช้
พวกเขารู้สึกในหัวใจของพวกเขาว่า: มันก็ดีถ้าฉันจะกลายเป็นสาวใช้หรือสัปปะเหร่อ
เพราะอย่างน้อยฉันก็จะอยู่ในสวรรค์
กิจกรรมของพวกเขาก็มองเห็นได้ว่าเป็นเช่นนั้นเช่นกัน
ลูกเข้าใจว่าพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดกำลังอธิบายแก่ลูก ดาด้านี้อธิบายด้วยเช่นกัน
พ่อกำลังสอนลูกๆด้วยผู้นี้ บางคนไม่เข้าใจสิ่งนี้มากนัก ทันทีที่พวกเขาไปจากที่นี่
ทุกสิ่งก็จบสิ้นลง
ในขณะที่กำลังนั่งที่นี่ก็เหมือนราวกับว่าพวกเขาไม่เข้าใจสิ่งใดเลย
สติปัญญาของพวกเขาเร่ร่อนไปข้างนอก และพวกเขาก็ล้มลุกคลุกคลานต่อไป
แม้กระทั่งหนึ่งวิญญาณปีศาจร้ายก็ไม่ได้ถูกขจัดออกไป
ใครกำลังสอนลูกและลูกจะกลายเป็นอะไร?
บางคนจะกลายเป็นสาวใช้และคนรับใช้ของผู้ที่มั่งคั่งเช่นกันใช่ไหม?
แม้กระทั่งเวลานี้ผู้ที่มั่งคั่งก็มีสาวใช้และคนรับใช้มากมาย
ลูกควรจะโบยบินในงานรับใช้อย่างแท้จริง ลูกๆกลายเป็นเครื่องมือเพื่อก่อตั้งความสงบ
ลูกกำลังก่อตั้งความสงบและความสุขในโลก
ลูกรู้ว่าลูกกำลังก่อตั้งสิ่งนี้ในทางปฏิบัติด้วยการทำตามศรีมัท
ต้องไม่มีความไม่สงบใดๆเลยในสิ่งนี้
บาบาเคยเห็นบ้านที่ดีเช่นนั้นมากมายที่นี่เช่นกัน
ในหนึ่งบ้านจะมีลูกสะใภ้หกถึงเจ็ดคนอยู่ด้วยการด้วยความรักอย่างมาก
จะมีความสงบอย่างแท้จริงที่นั่น พวกเขาพูดว่าพวกเขามีสวรรค์อยู่ที่นั่น
ไม่มีความขัดแย้งรูปใดเลย ทุกคนนั้นเชื่อฟัง
ในเวลานั้นบาบาก็เคยมีความคิดของการสละละทิ้งด้วยเช่นกัน
ท่านเคยมีความเอือมระอาในโลก เวลานี้นี้คือการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัด
ไม่ควรมีสิ่งใดที่จะต้องจดจำ บาบาก็จะลืมชื่อทั้งหมด ลูกๆ พูดว่า บาบา
ท่านจำฉันได้ไหม? บาบาพูดว่า พ่อต้องลืมทุกคน อย่าได้ลืมและอย่าได้จำ
มีการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัด ทุกคนต้องถูกลืม เราไม่ใช่ผู้อาศัยของสถานที่นี้
พ่อมาเพื่อให้มรดกของสวรรค์ของท่านแก่ลูก พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดพูดว่า
จดจำพ่อแล้วลูกจะกลายเป็นนายของโลก เข็มกลัดติดหน้าอกนี้ดีมากที่จะอธิบายแก่ผู้อื่น
หากใครบางคนขอเข็มกลัดนั้น บอกเขาว่า: ก่อนอื่นจงเข้าใจสิ่งนี้และรับไป
ด้วยการเข้าใจเข็มกลัดนี้ ลูกก็สามารถได้รับอำนาจในการปกครองโลก
ชีพบาบากำลังให้คำแนะนำและแนวทางปฏิบัติผ่านบราห์มานี้:
จดจำพ่อและนี่คือสิ่งที่ลูกจะกลายเป็น
ผู้ที่ศึกษากีตะและผู้ที่เป็นของศาสนาเทพจะเข้าใจสิ่งนี้อย่างดีมาก
บางคนก็แม้กระทั่งถามคำถามว่า: ทำไมเหล่าเทพจึงตกลงมา? อ้า!
แต่วงจรนี้หมุนไปเรื่อยๆอย่างต่อเนื่อง พวกเขาทั้งหมดยังคงกลับมาใช้ชาติเกิด
และดังนั้นพวกเขาก็จะลงมาใช่ไหม? วงจรต้องหมุนไป
มันเข้าไปในหัวใจของแต่ละคนอย่างแน่นอน: ทำไมฉันถึงไม่สามารถทำงานรับใช้ได้?
ต้องมีบางสิ่งขาดหายไปในตัวฉันอย่างแน่นอน วิญญาณปีศาจร้ายของมายาได้คว้าจมูกลูกไว้
เวลานี้ลูกๆ เข้าใจว่าเวลานี้ลูกต้องกลับบ้าน
และจากนั้นลูกก็จะไปสู่โลกใหม่และปกครองที่นั่น ลูกคือนักเดินทางใช่ไหม?
ลูกมาที่นี่จากดินแดนที่ห่างไกลเพื่อเล่นบทบาทของลูก
เวลานี้มันอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกต้องไปสู่ดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
ดินแดนแห่งความตายนี้กำลังจะจบสิ้นลง พ่ออธิบายอย่างมาก
ลูกต้องซึมซับสิ่งนี้อย่างดีมาก ลูกควรจะเฝ้าแต่ย่อยสิ่งนี้
พ่ออธิบายแล้วเช่นกันว่า โรคภัยของความทุกข์ทรมานของกรรมจะปรากฏขึ้น
มายาจะรุกรานลูก แต่ลูกต้องไม่สับสน หากแม้กระทั่งสิ่งเล็กน้อยเกิดขึ้น
ผู้คนนั้นก็ถูกรบกวนอย่างมาก ในระหว่างที่มีความเจ็บป่วย
ผู้คนก็จดจำพระเจ้ามากยิ่งขึ้น ในเบงกอลเมื่อผู้คนล้มป่วย
เขาก็ได้รับการบอกให้พร่ำชื่อราม เมื่อพวกเขาเห็นว่าใครบางคนกำลังจะตาย
พวกเขาก็พาคนนั้นไปที่แม่น้ำคงคาและให้เขาพร่ำชื่อของ“ฮารี”
แล้วเหตุใดพวกเขาจะต้องพาเขากลับมาและทำพิธีเผา? แค่วางเขาลงในแม่น้ำคงคา!
เขาก็จะกลายเป็นอาหารของจระเข้และปลา อย่างน้อยร่างกายนั้นก็จะมีประโยชน์!
ชาวพาสีจะวางร่างไว้เหนือบ่อน้ำ และกระดูกเหล่านั้นก็จะมีประโยชน์ด้วยเช่นกัน
พ่อพูดว่า ลูกต้องลืมทุกสิ่งอื่นและจดจำพ่อ อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
กลับมาเป็นอิสระจากบ่วงพันธะและทำงานรับใช้ที่แท้จริงของบารัต
อธิบายด้วยความซาบซึ้ง: พ่อทางจิตกำลังสอนเรา เวลานี้เราอยู่ในงานรับใช้ทางจิต
ให้มีความกระตือรือร้นที่จะทำงานรับใช้ของพระเจ้า
2.
อย่าได้สับสนและถูกรบกวนด้วยโรคภัยใดๆของความทุกข์ทรมานของกรรมหรือจากพายุของมายา
เฝ้าแต่ย่อยความรู้ที่พ่อให้แก่ลูก และอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสในการจดจำระลึกถึงพ่อ
พร:
ขอให้ลูกเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่งและเฉลิมฉลองอนุสรณ์ของรูปที่ไม่มีตัวตนและรูปที่มีตัวตนของลูกตามระเบียบวินัย
ดีพมาลา (เทศกาลแห่งพวงมาลัยแห่งแสง)
เป็นอนุสรณ์ของตะเกียงที่จุดแล้วที่ไม่สูญสลายมากมาย
ลูกดวงวิญญาณที่เปล่งประกายนั้นถูกมองเห็นว่าเป็นเปลวไฟของตะเกียง
และดังนั้นอนุสรณ์ของแสงที่สูงส่งของลูกดวงวิญญาณที่เปล่งประกายจึงถูกแสดงออกมาในรูปของแสงตะเกียงทางกายภาพ
ดังนั้นในด้านหนึ่งมีอนุสรณ์ของลูก ดวงวิญญาณที่ไม่มีตัวตน
และอีกด้านหนึ่งก็มีอนุสรณ์ของรูปที่สูงส่งที่มีตัวตนในอนาคตของลูกเช่นลักษมี
ดีพมาลานี้ทำให้ลูกแต่ละคนได้รับสถานภาพเทพ
ดังนั้นลูกดวงวิญญาณที่สูงส่งจึงเฉลิมฉลองอนุสรณ์ของตนเอง
คติพจน์:
เพื่อที่จะเปลี่ยนสิ่งใดก็ตามที่เป็นลบให้เป็นบวก
ให้ความรู้สึกของลูกบริสุทธิ์และไม่มีขีดจำกัด