02.04.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน
ลูกต้องมีการวางเฉยที่ไร้ขีดจำกัดต่อโลกเก่าและไม่บริสุทธิ์นี้เพราะลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์
เมื่อสภาพของลูกสูงขึ้นก็จะมีคุณประโยชน์สำหรับทุกคน
คำถาม:
มีคำกล่าวว่าดวงวิญญาณเป็นศัตรูที่เลวร้ายที่สุดและเป็นมิตรที่ดีที่สุดของตนเอง
มิตรภาพที่แท้จริงคืออะไร?
คำตอบ:
การทำตามศรีมัทของพ่อผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอคือมิตรภาพที่แท้จริง
มิตรภาพที่แท้จริงคือการจดจำพ่อผู้เดียวและกลับมาบริสุทธิ์และประกาศสิทธิ์ในมรดกที่เต็มเปี่ยมจากพ่อ
เพียงพ่อเท่านั้นที่บอกวิธีการสร้างมิตรภาพนี้ให้กับลูก
ในยุคบรรจบพบกันที่ลูกๆดวงวิญญาณกลายเป็นมิตรที่ดีที่สุดของตนเอง
เพลง:
ลูกใช้เวลากลางคืนในการนอนหลับและเวลากลางวันในการรับประทาน....
โอมชานติ
เพลงนี้ในความเป็นจริงแล้วเป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ในทั่วทั้งโลก
การร้องเพลง การศึกษาคัมภีร์ต่าง ๆ
และการจาริกแสวงบุญทั้งหมดเป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
เพียงลูกๆเท่านั้นที่เข้าใจว่าหนทางของความรู้นี้ว่าหมายถึงอะไรและหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาหมายถึงอะไร
พระเวทย์ คัมภีร์ อุปนิษัทฯลฯ ทั้งหมดล้วนเป็นของหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
รางวัลของความรู้จะคงอยู่ในครึ่งวงจรแรกและความเลื่อมใสศรัทธาจะคงอยู่ครึ่งวงจรถัดไป
ในขณะที่ทำความเลื่อมใสศรัทธาลูกต้องลงมา ในขณะที่ใช้ 84 ชาติเกิด ลูกก็ลงมา
และแล้วเป็นเวลาหนึ่งชาติเกิดที่เป็นสภาพของการขึ้นสูงของลูก
นี่เรียกว่าหนทางของความรู้
ได้มีการจดจำเกี่ยวกับความรู้ว่าสามารถได้รับการหลุดพ้นในชีวิตภายในหนึ่งวินาที
อาณาจักรของราวันที่คงอยู่มาตั้งแต่ตอนเริ่มต้นของยุคทองแดงกำลังจะจบสิ้นลงและแล้วอาณาจักรของรามก็จะเริ่มขึ้น
เมื่อลูกจบสิ้น 84 ชาติเกิดของลูกในละคร
ทุกคนจะได้รับประโยชน์เนื่องจากสภาพที่สูงขึ้นของลูก
คำพูดเหล่านี้ได้มีการเขียนไว้ที่ใดที่หนึ่งในคัมภีร์ใดคัมภีร์หนึ่ง
เมื่อสภาพของลูกสูงขึ้นก็จะมีคุณประโยชน์สำหรับทุกคน
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่ประทานการหลุดพ้นให้แก่ทุกคน
มีความคิดเห็นที่แตกต่างกันมากมายเช่นเดียวกับซันยาสซีประเภทต่างๆมากมายฯลฯ
ได้มีการเขียนไว้ในคัมภีร์ว่าช่วงระยะเวลาของแต่ละวงจรเป็นหลายแสนปี
ความคิดเห็นของสังคราจารย์นั้นคือวงจรคงอยู่เป็นเวลายาวนานถึง 10,000 ปี
มันมีความแตกต่างมากมายเช่นนี้!
แล้วบางคนยังพูดว่าแต่ละวงจรคงอยู่เป็นเวลาหลายแสนปี
มีมนุษย์มากมายความคิดเห็นมากมายและศาสนาต่างๆมากมายในยุคเหล็ก
ในยุคทองมีเพียงทิศทางเดียวเท่านั้น
พ่อนั่งที่นี่และบอกลูกเกี่ยวกับความรู้ของตอนเริ่มต้น ตอนกลางและตอนจบของโลก
ใช้เวลานานแค่ไหนที่ท่านจะบอกสิ่งนี้กับลูก ?
ท่านยังคงบอกเรื่องเหล่านี้แก่ลูกต่อไป
ลูกต้องไม่ถามว่าทำไมลูกถึงไม่ได้รับการบอกเรื่องทั้งหมดนี้มาก่อน
เด็กๆได้รับการสอนในโรงเรียนตามลำดับกันไป
เด็กเล็กๆก็มีอวัยวะที่เล็กและแล้วพวกเขาจึงได้รับการสอนน้อยมาก
เมื่อพวกเขาโตขึ้นและอวัยวะของพวกเขาเติบโตขึ้น
ล็อคของสติปัญญาของพวกเขาก็เปิดออกและพวกเขาก็สามารถซึมซับบทเรียนของพวกเขาได้
ไม่มีสิ่งใดสามารถปลูกฝังในสติปัญญาของเด็กเล็กๆได้ เมื่อพวกเขาเติบใหญ่ขึ้น
พวกเขากลายเป็นนักกฎหมายหรือผู้พิพากษาฯลฯ สิ่งเดียวกันเกิดขึ้นที่นี่:
สติปัญญาของบางคนสามารถซึมซับความรู้นี้ได้เป็นอย่างดีมาก พ่อพูดว่า:
พ่อมาเพื่อเปลี่ยนลูกจากไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์
หลังจากนั้นลูกควรจะมีการวางเฉยต่อโลกที่ไม่บริสุทธิ์
เมื่อดวงวิญญาณกลับมาบริสุทธิ์ พวกเขาจะไม่สามารถอยู่ในโลกที่ไม่บริสุทธิ์นี้ได้
ในโลกที่ไม่บริสุทธิ์ ดวงวิญญาณนั้นไม่บริสุทธิ์และมนุษย์ก็ไม่บริสุทธิ์เช่นกัน
ในโลกที่บริสุทธิ์มนุษย์นั้นบริสุทธิ์
มนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์อาศัยอยู่ในโลกที่ไม่บริสุทธิ์ นี่คืออาณาจักรของราวัน
ราชาและราชินีเป็นเช่นไร ปวงประชาก็เป็นเช่นนั้น
ความรู้ทั้งหมดนี้จำเป็นต้องเข้าใจด้วยสติปัญญา
เวลขณะนี้ไม่มีใครมีสติปัญญาที่มีความรักสำหรับพระเจ้า
ลูกๆจดจำพ่อและลูกบางคนก็มีความรักอยู่ภายในต่อท่าน ลูกดวงวิญญาณรักพ่อ
ลูกมีความนับถือต่อพ่อเพราะลูกได้ตระหนักรู้จักท่าน
ขณะนี้ลูกอยู่ที่นี่เบื้องหน้าบาบาเป็นการส่วนตัว ลูกกำลังรับฟังชีพบาบา
ท่านคือเมล็ดของต้นไม้โลกมนุษย์, มหาสมุทรแห่งความรู้, มหาสมุทรแห่งความรัก
และมหาสมุทรแห่งความปิติสุข นั่นคือพ่อสูงสุด, ดวงวิญญาณสูงสุด, ตรีมูรติชีวา,
ผู้ประทานความรู้ของกีตะคือผู้ที่พูด ลูกต้องใช้คำว่า“ตรีมูรติ”อย่างแน่นอน
เพราะตรีมูรติได้รับการจดจำ การก่อตั้งเกิดขึ้นผ่านบราห์มา
ดังนั้นความรู้ต้องได้รับผ่านบราห์มาอย่างแน่นอน กฤษณะจะไม่พูดว่า“พระเจ้าชีวาพูด”
ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นด้วยการดลใจ ชีพบาบาไม่สามารถเข้ามาในตัวเขา(กฤษณะ)ได้
ชีพบาบาเข้ามาในโลกต่างแดน ยุคทองคือดินแดนของกฤษณะ
และแล้วคำยกย่องของแต่ละคนจึงแตกต่างกัน นี่คือสิ่งหลัก ไม่มีใครในยุคทองศึกษากีตะ
ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธามีการศึกษากีตะชาติแล้วชาติเล่า
สิ่งนั้นไม่ได้เกิดขึ้นในหนทางของความรู้
สิ่งต่างๆของความรู้ไม่มีอยู่ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
ขณะนี้พ่อผู้สร้างให้ความรู้ของตอนเริ่ม ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างแก่ลูก
ไม่มีมนุษย์คนใดสามารถเป็นผู้สร้างได้ มนุษย์ไม่สามารถพูดได้ว่า “ฉันคือผู้สร้าง”
พ่อเองที่พูดว่า: ฉันคือเมล็ดของต้นไม้โลกมนุษย์ พ่อคือมหาสมุทรแห่งความรู้,
มหาสมุทรแห่งความรักและผู้ที่ให้การหลุดพ้นแก่ทุกคน
คำยกย่องของกฤษณะแตกต่างไปจากสิ่งนี้อย่างสิ้นเชิง
ดังนั้นจงเขียนความแตกต่างของคำยกย่องของพวกเขาให้ถูกต้องเพื่อว่าทันทีที่ผู้คนอ่าน
พวกเขาจะเข้าใจว่ากฤษณะไม่ใช่ผู้ประทานความรู้ของกีตะ
ลูกจะได้ชัยชนะเมื่อพวกเขายอมรับประเด็นเดียวนี้
ผู้คนทุกข์ระทมอย่างมากเพื่อกฤษณะเช่นเดียวกับที่ผู้เลื่อมใสศรัทธาของชีวาเตรียมที่จะตัดคอของตนเอง
ทุกสิ่งที่พวกเขาต้องการที่จะทำคือการไปหาชีวา ในทำนองเดียวกัน
ผู้เลื่อมใสศรัทธาของกฤษณะก็คิดว่าพวกเขาจะไปหากฤษณะ
อย่างไรก็ตามไม่มีใครสามารถไปหากฤษณะได้ ไม่มีเรื่องของการสังเวยตนเองต่อกฤษณะ
ผู้คนสังเวยตนเองต่อเทพเจ้า ไม่มีใครสังเวยตนเองต่อเหล่าเทพ ลูกคือเทพเจ้าเหล่านั้น
ลูกเป็นของชีพบาบา ดังนั้นพวกเขาจึงสังเวยตนเองต่อชีพบาบาด้วยเช่นกัน
เรื่องราวของความรุนแรงได้มีการเขียนไว้ในคัมภีร์
ลูกคือลูกของชีพบาบาและเป็นสิ่งที่อยู่ในจิตใจของลูก
ร่างกายและทรัพย์สมบัติของลูกที่ลูกสังเวยต่อท่าน ไม่มีสิ่งใดมากไปกว่าสิ่งนี้
เหตุนี้เองผู้คนจึงสังเวยตนเองต่อชีวาและเทพเจ้า
ขณะนี้รัฐบาลได้หยุดผู้คนจากการสังเวยตนเองที่ชีพ คาจี ไม่มีดาบอยู่ที่นั่นอีกต่อไป
เมื่อบางคนในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาฆ่าตัวตาย
นั่นคือวิธีที่จะกลายเป็นศัตรูของตนเอง
มีวิธีการเดียวเท่านั้นที่จะกลายเป็นมิตรกับตนเอง พ่อได้บอกลูกว่า:
จงกลับมาบริสุทธิ์และประกาศสิทธิ์ในมรดกที่เต็มเปี่ยมของลูกจากพ่อ
เฝ้าแต่ทำตามศรีมัทของพ่อผู้เดียว นี่คือความเป็นมิตรที่แท้จริง
ดวงวิญญาณมนุษย์ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาเป็นศัตรูของตนเอง
เมื่อพ่อมาและให้ความรู้นี้แก่ลูกๆดวงวิญญาณ ลูกก็กลายเป็นมิตรกับตัวลูกเอง
ลูกๆดวงวิญญาณกลับมาบริสุทธิ์และประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากพ่อ
พ่อมาในยุคบรรจบพบกันและทำให้ทุกดวงวิญญาณเป็นมิตรกับตัวเขาเอง
ลูกๆแต่ละดวงวิญญาณกลายเป็นมิตรกับตนเอง เมื่อพวกเขาได้รับศรีมัท
พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาจะทำตามคำแนะนำของพ่อเท่านั้น
ลูกได้ทำตามการกำหนดของตนเองเป็นเวลาครึ่งวงจร
เป็นด้วยการทำตามศรีมัทที่ลูกได้รับการหลุดพ้น
ลูกต้องไม่ใช้การกำหนดของตัวลูกเองในสิ่งนี้
เพียงพ่อเท่านั้นให้หนทางและคำแนะนำแก่ลูก ลูกมาที่นี่เพื่อกลายเป็นเทพ
ด้วยการมีการกระทำที่ดี ที่นี่
ลูกจะได้รับผลดีในชาติเกิดถัดไปของลูกในดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
นี่คือดินแดนแห่งความตาย อย่างไรก็ตาม ลูกๆ
เท่านั้นที่เข้าใจนัยสำคัญของสิ่งนี้ตามลำดับกันไป
สติปัญญาของลูกบางคนก็สามารถซึมซับความรู้นี้อย่างดีมาก
คนอื่นไม่สามารถซึมซับความรู้นี้ได้แล้วครูจะทำอะไรได้?
ลูกจะร้องขอความเมตตาหรือพรจากครูหรือ? ครูสอนแล้วก็กลับบ้านของเขา
เมื่อลูกๆไปโรงเรียน ก่อนอื่นพวกเขาจะสวดมนต์ต่อพระเจ้า: โอ้ พระเจ้า!
ทำให้ฉันสอบผ่านแล้วฉันจะออฟเฟอร์โบ๊กแก่ท่าน! พวกเขาจะไม่เคยพูดกับครูของเขาว่า“ให้พรแก่ฉัน!”
ขณะนี้ดวงวิญญาณสูงสุดคือครูของเราพร้อมกับเป็นพ่อของเรา
เป็นที่เข้าใจว่าลูกได้รับพรของพ่อของเขาเสมอ ชายคนหนึ่งปรารถนาที่จะมีลูก:
เมื่อฉันมีลูกชาย ฉันจะให้ทรัพย์สมบัติของฉันแก่เขาได้ นั่นคือพร
เป็นกฎสำหรับลูกชายที่จะได้รับมรดกจากพ่อของเขา
แต่เวลานี้ทุกคนยังคงกลับมาตาโมประธานอยู่เรื่อยๆ พ่อเป็นเช่นไรลูกก็เป็นเช่นนั้น
แต่ละวันทุกสิ่งกำลังกลับมาตาโมประธาน ธรรมชาติกำลังกลับมาตาโมประธานด้วย
นี่คือดินแดนแห่งความทุกข์ หากโลกนี้จะคงอยู่เป็นเวลาอีก 40,000 ปี
แล้วสภาพของโลกจะเป็นเช่นไร? สติปัญญาของมนุษย์กลับมาตาโมประธานอย่างสิ้นเชิง
เวลานี้ด้วยการกำหนดสติปัญญาของลูกในโยคะกับพ่อ ลูกก็ได้รับแสงสว่าง พ่อพูดว่า:
ยิ่งลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงมากเท่าไหร่ ลูกก็จะกลับมารู้แจ้งมากเท่านั้น
ด้วยการมีการจดจำระลึกถึง
ลูกดวงวิญญาณจะกลับมาบริสุทธิ์และการรู้แจ้งของลูกก็เพิ่มขึ้น
ถ้าลูกไม่มีการจดจำระลึกถึง ลูกก็ไม่ได้รับการรู้แจ้ง ด้วยการมีการการจดจำระลึกถึง,การรู้แจ้งของลูกก็เติบโตขึ้น
ถ้าลูกไม่มีการจดจำระลึกถึงหรือลูกมีการกระทำที่เป็นบาป แสงของลูกก็จะริบหรี่ลง
ลูกกำลังทำความเพียรพยายามที่จะกลับมาสะโตประธาน ประเด็นเหล่านี้จะต้องเข้าใจ
ด้วยการมีการจดจำระลึกถึงที่ลูกดวงวิญญาณจะกลับมาบริสุทธิ์อย่างต่อเนื่อง
ลูกสามารถเขียนว่า: ศรีกฤษณะไม่สามารถให้ความรู้ของผู้สร้างหรือสิ่งสร้าง
สถานภาพของกฤษณะคือรางวัล จงเขียนด้วยเช่นกันว่า:
ขณะนี้ดวงวิญญาณกฤษณะอยู่ในชาติเกิดที่ 84 ชาติเกิดสุดท้ายของเขา
และกำลังรับความรู้นี้อีกครั้ง แล้วเขาจะกลายเป็นอันดับหนึ่งอีกครั้ง
พ่อยังอธิบายด้วยเช่นกันว่าจะมี 900,000 ในยุคทอง แล้วจำนวนนั้นจะเพิ่มขึ้น
มีสาวใช้และคนรับใช้มากมายที่ใช้ 84 ชาติเกิดเต็มจะอยู่ที่นั่น นี่เป็นบัญชีของ 84
ชาติเกิด ผู้ที่สอบผ่านด้วยคะแนนเต็มคือผู้ที่มาก่อน ยิ่งลูกมาช้ากว่ามากเท่าไร
ก็จะกล่าวได้ว่าอาคารนั้นเก่ามากเท่านั้น อาคารนั้นใหม่เมื่อมีการสร้างขึ้นในตอนแรก
จากนั้นในแต่ละวันช่วงอายุของมันก็จะลดลง
ที่นั่นจะมีพระราชวังทองคำและพระราชวังเหล่านั้นจะไม่เก่า
ทองคำส่องประกายเสมอแต่ก็ยังคงต้องมีการทำความสะอาดอย่างแน่นอน
แม้ว่าเครื่องประดับเหล่านั้นอาจทำจากทองคำแท้
แม้กระนั้นประกายของมันก็จะลดลงและแล้วจึงจำเป็นต้องขัดเงา
ลูกๆควรจะมีความสุขอย่างสม่ำเสมอที่ลูกกำลังจะไปสู่โลกใหม่
และนี่คือชาติเกิดสุดท้ายของลูกในนรกนี้! สิ่งใดก็ตามที่ลูกมองเห็นด้วยตาของลูก
ลูกรู้ว่ามันเป็นของโลกเก่าและร่างเก่าของลูกนี้
เวลานี้ลูกจะรับร่างใหม่ในโลกใหม่ยุคทอง วัตถุธาตุทั้งห้าที่นั่นก็ใหม่ด้วยเช่นกัน
ไตร่ตรองมหาสมุทรของความรู้ในวิธีนี้ นี่คือการศึกษาของลูก
การศึกษานี้ของลูกจะดำเนินต่อไปจนถึงเวลาสุดท้าย
เมื่อการศึกษาสิ้นสุดลงการทำลายล้างก็จะเกิดขึ้น
ดังนั้นลูกควรพิจารณาว่าตนเองเป็นนักเรียนและอยู่ในความสุขที่พระเจ้ากำลังสอนลูก
ความสุขนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก อย่างไรก็ตาม มายาก็ทำให้ลูกทำกรรมที่ผิดด้วยเช่นกัน
บางคนอยู่อย่างบริสุทธิ์เป็นเวลาห้าถึงหกปีแล้วมายาก็ทำให้พวกเขาตกลงมา
เมื่อลูกตกลงมา ลูกไม่สามารถไปถึงสภาพนั้นได้อีกครั้ง
เมื่อรู้ว่าลูกตกต่ำลงมาแล้วลูกก็เกลียดตัวเอง ลูกๆต้องจดจำทุกสิ่ง
ลูกๆแต่ละดวงวิญญาณรู้เกี่ยวกับชีวิตของลูกเองและบาปที่ลูกได้ทำในชาติเกิดนี้
ลูกบางคนมีสติปัญญาที่ทึบในขณะที่บางคนมีสติปัญญาที่กว้างไกลและมองเห็นการณ์ไกล
ลูกสามารถจำประวัติในวัยเด็กของลูกได้
บาบาบอกประวัติในวัยเด็กของท่านแก่ลูกด้วยเช่นกัน
บาบาแม้กระทั่งจดจำบ้านที่ท่านอาศัยอยู่ได้
แต่ต้องมีบ้านใหม่ถูกสร้างขึ้นในสถานที่นั้นแล้วในขณะนี้
ลูกสามารถจดจำเรื่องราวชีวิตของลูกได้ตั้งแต่เมื่อลูกอายุหกขวบ
ถ้าลูกลืมสิ่งนั้นแล้ว ลูกจะเรียกได้ว่าเป็นผู้ที่มีสติปัญญาทึบ พ่อพูดว่า:
เขียนชีวประวัติของลูก เป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตของลูกเอง
ลูกสามารถรู้ปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้นในชีวิตของตนเอง
ได้มีการเขียนถึงชีวิตของคานธีและเนห์รูฯลฯ ไว้มากมายหลายเล่ม
ในความเป็นจริงชีวิตของลูกนั้นมีคุณค่ามาก เป็นชีวิตที่มหัศจรรย์!
นี่คือชีวิตที่มีคุณค่ามากที่สุดของลูก ลูกไม่สามารถอธิบายได้
ขณะนี้มีลูกเท่านั้นคือผู้ที่ทำงานรับใช้ ลักษมีและนารายณ์ไม่ได้ทำงานรับใช้ใดๆ
ชีวิตของลูกมีคุณค่ามาก
ลูกทำงานรับใช้ของการทำให้ชีวิตของผู้อื่นมีค่าเช่นเดียวกับชีวิตของลูก
ผู้ที่ทำงานรับใช้อย่างดีก็มีค่าควรแก่การได้รับคำยกย่อง มีวัดของไวยชนาฟเทวีฯลฯ
เวลานี้ลูกกำลังกลายเป็นไวยชนาฟที่แท้จริง ไวยชนาฟหมายถึงผู้ที่บริสุทธิ์
เวลานี้อาหารของลูกคือมังสวิรัติที่บริสุทธิ์(ไวยชนาฟ) ลูกคือไวยชนาฟ(บริสุทธิ์)ด้วยเช่นกันในแง่ของกิเลสอันดับแรก
ลูกๆบราห์มากุมารและกุมารีทั้งหมดคือลูกๆของจากัดอัมบา
มีบราห์มาและสรัสวตีและที่เหลือทั้งหมดคือลูกๆของพวกเขา
เทพเจ้านั้นตามลำดับกันไปและพวกเขาได้รับการกราบไหว้บูชาตามนั้น
อย่างไรก็ตามไม่มีประโยชน์ที่จะพูดว่าพวกเขามีแขนมากมายฯลฯ
เป็นเพราะลูกทำให้ผู้คนมากมายทัดเทียมกับตัวลูกเองที่มีการแสดงให้เห็นแขนมากมาย
มีการแสดงภาพบราห์มาที่มีร้อยแขนหรือพันแขน
ทุกสิ่งเหล่านั้นเป็นของหนทางความเลื่อมใสศรัทธา พ่อบอกลูกว่า:
จงสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง! อย่าได้เป็นสาเหตุที่ทำให้ใครมีความทุกข์!
อย่าได้ทำลายทุกสิ่งเพื่อใครบางคนด้วยการแสดงหนทางที่ผิดให้แก่พวกเขา!
อธิบายหนึ่งประเด็นหลัก: จดจำพ่อและมรดก! อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
เพื่อที่จะกลับมามีค่าควรแก่การสรรเสริญและการกราบไหว้บูชา
จงกลายเป็นไวยชนาฟที่แท้จริง พร้อมกันกับการรับประทานอาหารที่บริสุทธิ์
ลูกต้องคงอยู่อย่างบริสุทธิ์ด้วยเช่นกัน
รับใช้ผู้อื่นมากมายในช่วงชีวิตที่มีคุณค่าที่สุดของลูกและทำให้ชีวิตของพวกเขาสูงส่งขึ้น
2.
มีโยคะกับพ่อมากเพื่อให้แสงของลูกดวงวิญญาณเพิ่มขึ้น
อย่าทำกรรมที่เป็นบาปใดที่จะทำให้แสงของลูกหรี่ลง จงกลายเป็นมิตรกับตนเอง!
พร:
ขอให้ลูกเป็นนายผู้สร้าง
ผู้ที่นำชัยชนะมาเหนือสถานการณ์ที่ปั่นป่วนโดยการอยู่อย่างมั่นคงบนที่นั่งของสภาพดั้งเดิมของลูก
สถานการณ์ที่ปั่นป่วนมาผ่านวัตถุธาตุ
และแล้วสถานการณ์คือสิ่งสร้างและลูกด้วยสภาพของลูกเองที่เป็นผู้สร้าง
นายผู้สร้างหรือนายผู้ทรงอำนาจไม่สามารถพ่ายแพ้ สิ่งนั้นเป็นไปไม่ได้
เมื่อบางคนลุกจากที่นั่งของเขา เขาสามารถพ่ายแพ้
การลุกจากที่นั่งหมายถึงการกลับมาไร้พลัง บนพื้นฐานของที่นั่งของลูก
ลูกได้รับพลังอัตโนมัติ ผู้ที่ลุกจากที่นั่งและแล้วจะเข้าไปสู่ฝุ่นของมายา ลูกๆ
บราห์มินที่รักของบัพดาดาผู้ที่มีการเกิดในการตายในขณะที่มีชีวิตของพวกเขาไม่เคยเล่นอยู่กับฝุ่นของจิตสำนึกของการเป็น
ร่างกาย
คติพจน์:
ความมุ่งมั่นหลอมละลายสันสการ์ที่แข็งแกร่งเหมือนขี้ผึ้งเสมอ
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
อยู่อย่างมีชัยชนะด้วยสำนึกรู้ของรูปรวมอย่างต่อเนื่อง
เมื่อเราเป็นตัวของความรู้นี้แล้ว เราก็กลายเป็นตัวของความรักเช่นเดียวกัน
จงให้ทั้งความรู้และความรักนี้รวมกัน เพราะความรู้นี้คือเมล็ดและความรักคือน้ำ
ถ้าเมล็ดไม่ได้รับน้ำ มันก็ไม่สามารถออกผลได้
ถ้าพร้อมกับความรู้นี้ก็มีความรักอยู่ในหัวใจ
ลูกก็จะได้รับผลของการได้มาซึ่งการบรรลุผล