07.08.24       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ลูกสะสมรายได้ด้วยการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง จากเดบิทลูกเข้าไปสู่เครดิตและลูกกลายเป็นนายของโลก

คำถาม:
อะไรคือความหมายของ “มิตรแห่งสัจจะพาเรือของลูกข้ามฟากและมิตรที่ไม่จริงจะทำให้เรือของลูกจมน้ำ?”

คำตอบ:
เมื่อลูกๆได้รับมิตรแห่งสัจจะ นั่นคือความเป็นมิตรของพ่อ สภาพของลูกก็ขึ้นไป มิตรของราวันคือมิตรที่ไม่ดี ด้วยความเป็นมิตรของราวันลูกก็ตกลงมา นั่นคือเขาจมเรือของลูก ในขณะที่พ่อพาลูกข้ามฟากไป เป็นความมหัศจรรย์ของพ่อที่ด้วยการให้ความเป็นมิตรของพ่อแก่ลูก ลูกจะได้สัมผัสกับการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตในหนึ่งวินาที เหตุนี้เองท่านจึงเรียกว่าเป็นนักมายากลด้วยเช่นกัน

โอมชานติ
ลูกๆกำลังนั่งในการจดจำระลึกถึง สิ่งนี้เรียกว่าการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง พ่อพูดว่า อย่าได้ใช้คำว่า“โยคะ” จงจดจำพ่อ ท่านคือพ่อของดวงวิญญาณ พ่อสูงสุดและผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ลูกต้องจดจำผู้ชำระให้บริสุทธิ์นั้นเท่านั้น พ่อพูดว่าละทิ้งความสัมพันธ์ทางร่างทั้งหมดของลูกและจดจำพ่อผู้เดียว มีคำกล่าวว่าเมื่อลูกตายทั้งโลกก็ตายไปแล้วสำหรับลูก อย่าได้จดจำความสัมพันธ์ทางร่างของลูกฯลฯหรือร่างกายที่ลูกเห็น เพียงแต่จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นและบาปของลูกจะถูกเผาไป ลูกเคยเป็นดวงวิญญาณบาปมาหลายชาติเกิด นี่คือโลกของดวงวิญญาณบาป ยุคทองคือโลกของดวงวิญญาณบุญ เวลานี้ลูกจะสามารถตัดบาปทั้งหมดของลูกและสะสมบุญขึ้นมาได้อย่างไร? ด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อเท่านั้นที่จะมีการสะสม จิตใจและสติปัญญาอยู่ในดวงวิญญาณ ดังนั้นลูกดวงวิญญาณต้องจดจำบาบาด้วยสติปัญญาของลูก พ่อพูดว่า ลืมทุกคน เพื่อนฝูงและญาติมิตรทั้งหมดของลูก พวกเขาทั้งหมดทำให้กันและกันมีความทุกข์ บาปแรกที่พวกเขาทำคือพวกเขาใช้ดาบของตัณหาราคะ บาปที่สองที่พวกเขาทำคืออะไร? พวกเขาเรียกพ่อผู้ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน ผู้เดียวที่ให้ความสุขที่ไม่มีขีดจำกัดแก่ลูกๆ นั่นคือผู้เดียวที่ทำให้ลูกเป็นนายของโลกว่าอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน นี่คือโรงเรียนและลูกมาที่นี่เพื่อศึกษาเล่าเรียน ลักษมีและนารายณ์คือเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูก ไม่มีใครอื่นสามารถพูดเช่นนี้ ลูกรู้ว่าเวลานี้ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์และกลายเป็นนายของโลกที่บริสุทธิ์ เป็นเวลา 5000 ปีที่แล้วอย่างแท้จริง เมื่อเรากลายเป็นนายของโลก เหล่าเทพคือนายของโลก เป็นสถานภาพที่สูงเช่นนั้น! เป็นพ่อผู้ที่ทำให้ลูกเป็นเช่นนั้นอย่างแน่นอน พ่อเรียกว่าดวงวิญญาณสูงสุด ชื่อดั้งเดิมของท่านคือชีวา ภายหลังพวกเขาก็ได้ให้ชื่อมากมายแก่ท่าน ตัวอย่างเช่น มีวัดในบอมเบย์ที่สร้างให้แก่เจ้าแห่งหนาม(วัดบาบูลนาถ) นั่นคือท่านคือผู้เดียวที่เปลี่ยนป่าหนามให้กลายเป็นสวนดอกไม้ ในความเป็นจริงท่านมีเพียงชื่อเดียวที่แท้จริงคือชีวา แม้กระทั่งเมื่อท่านเข้ามาในผู้นี้ชื่อของท่านก็ยังคงเป็นชีวา ลูกต้องไม่จดจำบราห์มานี้ ท่านคือผู้ที่มีร่างกาย ลูกต้องจดจำผู้เดียวที่ปราศจากร่าง ลูกดวงวิญญาณกลับมาไม่บริสุทธิ์ ลูกต้องได้รับการทำให้บริสุทธิ์ มีคำกล่าวว่า “ดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่”และ“ดวงวิญญาณบาป” จะไม่เคยกล่าวว่า“ดวงวิญญาณสูงสุดที่ยิ่งใหญ่” ไม่มีใครอื่นสามารถเรียกตนเองว่าดวงวิญญาณสูงสุดหรืออิศวาร (Ishwar พระเจ้า) มีคำกล่าวว่าดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่คือดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์ ซันยาสซีละทิ้งทุกสิ่ง เหตุนี้เองพวกเขาจึงเรียกว่าดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์ พ่อได้อธิบายแล้วว่าพวกเขากลับมาใช้ชาติเกิดเช่นกัน ผู้มีร่างกายต้องกลับมาใช้ชาติเกิดใหม่อย่างแน่นอน พวกเขาเกิดมาด้วยกิเลส และแล้วเมื่อพวกเขาแก่ลงพวกเขาก็มีการสละละทิ้ง เหล่าเทพไม่ได้ทำเช่นนั้น พวกเขาบริสุทธิ์เสมอ เวลานี้พ่อกำลังเปลี่ยนลูกจากปีศาจให้กลายเป็นเทพ โดยการสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่งที่ลูกจะกลายเป็นผู้ที่เป็นของชุมนุมเทพ ชุมนุมเทพอยู่ในยุคทอง ในขณะที่ชุมนุมที่เป็นเช่นปีศาจอยู่ในยุคเหล็ก เวลานี้คือยุคบรรจบพบกัน เวลานี้ลูกได้พบพ่อแล้ว ท่านพูดว่า เวลานี้ลูกต้องเป็นของชุมนุมเทพอีกครั้งหนึ่งอย่างแน่นอน ลูกมาที่นี่เพื่อที่จะเป็นของชุมนุมเทพ ผู้คนของชุมนุมเทพมีความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด โลกนี้เรียกว่าก้าวร้าวรุนแรง เหล่าเทพไม่มีความก้าวร้าวรุนแรง พ่อพูดว่า ลูกๆทางจิตที่สุดแสนหวาน จดจำพ่อ! กูรูทั้งหมดของลูกคือผู้มีร่างกายเช่นกัน ลูกดวงวิญญาณเวลานี้ต้องจดจำพ่อดวงวิญญาณสูงสุด ลูกจะได้รับความสุขเมื่อลูกกลายเป็นดวงวิญญาณบุญ ลูกกลายเป็นดวงวิญญาณบาปขณะที่ใช้ 84 ชาติเกิด เวลานี้ลูกกำลังสะสมบุญ ลูกจบสิ้นบาปของลูกด้วยพลังโยคะ ด้วยการไปจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงนี้ที่ลูกจะกลายเป็นนายของโลก แน่นอนว่าลูกเคยเป็นนายของโลก และแล้วลูกไปที่ไหน? พ่อบอกสิ่งนี้แก่ลูกเช่นกัน ลูกได้ใช้ 84 ชาติเกิดและกลายเป็นส่วนหนึ่งของสุริยวงศ์และจันทราวงศ์ มีคำกล่าวว่าพระเจ้าให้ผลของความเลื่อมใสศรัทธา ไม่มีผู้มีร่างกายใดสามารถเรียกได้ว่าเป็นพระเจ้า ท่านคือชีวาผู้ไม่มีตัวตน ผู้คนเฉลิมฉลองการเกิดของชีวา และดังนั้นท่านต้องมาอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามท่านพูดว่า พ่อไม่ได้เกิดในลักษณะเดียวกับที่ลูกเกิด พ่อต้องยืมร่างกายมาใช้ พ่อไม่ได้มีร่างกายของพ่อเอง หากพ่อมีร่างกายก็ต้องมีชื่อ ชื่อบราห์มาเป็นของผู้นี้ เมื่อผู้นี้มีการสละละทิ้งเขาจึงได้รับชื่อว่า “บราห์มา” ลูกคือบราห์มากุมารและกุมารี ไม่เช่นนั้นแล้วบราห์มามาจากที่ไหน? บราห์มาคือบุตรของชีวา ชีพบาบาเข้ามาในบุตรชายของท่านนั่นคือบราห์มาและให้ความรู้นี้แก่ลูก บราห์มา,วิษณุและชางก้าคือลูกของท่าน ลูกทั้งหมดของพ่อผู้ไม่มีตัวตนก็ไม่มีตัวตนเช่นกัน ดวงวิญญาณลงมาและนำร่างกายมาใช้เพื่อเล่นบทบาทของพวกเขา พ่อพูดว่า พ่อเข้ามาเพื่อที่จะชำระผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์ พ่อยืมร่างนี้มาใช้ เป็นพระเจ้าชีวาที่พูด กฤษณะไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นพระเจ้า มีพระเจ้าเดียวเท่านั้น คำยกย่องกฤษณะนั้นแตกต่างไปโดยสิ้นเชิง เทพอันดับแรกคือราเด้และกฤษณะ และหลังจากการแต่งงานของทั้งสองพวกเขาก็กลายเป็นลักษมีและนารายณ์ อย่างไรก็ตามไม่มีใครรู้สิ่งนี้ ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับราเด้และกฤษณะหรือพวกเขาไปที่ไหน? ราเด้และกฤษณะได้กลายเป็นลักษมีและนารายณ์หลังจากการแต่งงานของทั้งสอง ต่างก็เป็นลูกของจักรพรรดิที่ต่างอาณาจักรกัน ไม่มีร่องรอยของความไม่บริสุทธิ์เลยที่นั่น เพราะราวันในรูปของกิเลสไม่ได้อยู่ที่นั่น นั่นเป็นอาณาจักรของราม(พระเจ้า) เวลานี้พ่อพูดกับลูกดวงวิญญาณ: จดจำพ่อและบาปของลูกจะถูกตัดออกไป ลูกเคยสโตประธานและเวลานี้ได้กลับมาตโมประธาน ลูกเข้าไปสู่การสูญเสีย และดังนั้นเวลานี้ลูกต้องมีการสะสม พระเจ้านั้นเรียกว่าเป็นนักธุรกิจเช่นกัน มีคนน้อยมากที่สามารถทำธุรกิจกับท่านได้ ท่านนั้นเรียกว่าเป็นนักมายากลเช่นกัน ความมหัศจรรย์ที่ท่านทำก็คือท่านได้ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทั้งโลก ท่านประทานการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตแก่ทุกคน นี่คือการทำมายากล มนุษย์ไม่สามารถให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่มนุษย์ได้ ลูกเคยทำความเลื่อมใสศรัทธามาเป็นเวลา 63 ชาติเกิด เคยมีใครได้รับการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ด้วยความเลื่อมใสศรัทธาหรือไม่? มีใครที่จะสามารถให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ได้หรือไม่? มันเป็นไปไม่ได้ ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่จะสามารถกลับบ้านได้ เพียงพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดเท่านั้นที่มาและพาทุกคนกลับบ้าน มีราชาอยู่มากมายในยุคเหล็ก มีลูกจำนวนน้อยมากที่ปกครองที่นั่น ดวงวิญญาณที่เหลือทั้งหมดเข้าไปสู่การหลุดพ้น ในขณะที่ลูกเข้าไปสู่การหลุดพ้นในชีวิตผ่านดินแดนแห่งการหลุดพ้น วงจรเฝ้าแต่หมุนไปอย่างต่อเนื่อง เวลานี้ได้มีการแสดงให้เห็นวงจรโลก,ผู้สร้างและตอนเริ่ม ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างแก่ลูกดวงวิญญาณแล้ว เป็นลูกที่กลายเป็นนารายณ์จากมนุษย์ธรรมดาด้วยความรู้นี้ เมื่ออาณาจักรของเหล่าเทพมีการก่อตั้งขึ้นมาแล้วก็จะไม่มีความจำเป็นสำหรับความรู้นี้ พระเจ้าได้ให้ผลของความเลื่อมใสศรัทธาซึ่งเป็นความสุขถึงครึ่งหนึ่งของวงจรแก่ลูกผู้เลื่อมใสศรัทธา และแล้วความทุกข์ก็เริ่มขึ้นในอาณาจักรของราวัน ลูกค่อยๆลงบันไดมาเรื่อยๆทีละนิด เมื่อลูกอยู่ในยุคทองลูกต้องลงบันไดมาในแต่ละวันที่ผ่านไป ลูกกลับมาเต็ม 16 องศา และแล้วก็ลงบันไดมาเรื่อยๆ ในขณะที่แต่ละวินาทีที่เคลื่อนผ่านไปลูกก็เฝ้าแต่ลงมาอย่างต่อเนื่อง เวลาผ่านไปเรื่อยๆและนี่คือที่ที่ลูกได้มาถึง! ที่นั่นเช่นกันเวลาก็จะเฝ้าแต่ผ่านไปในลักษณะเดียวกัน เราได้ไต่บันไดขึ้นไปในทันที และแล้วเราก็ไต่บันไดลงมาอย่างช้าๆเหมือนตัวไร พ่อพูดว่า พ่อคือผู้เดียวที่ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน มนุษย์ไม่สามารถให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่มนุษย์ได้ เพราะพวกเขาเกิดมาด้วยกิเลสและดังนั้นจึงไม่บริสุทธิ์ ในความเป็นจริงมีเพียงกฤษณะเท่านั้นที่จะสามารถเรียกได้ว่าเป็นมหาตะมะที่แท้จริง(ดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่) มหาตะมะเหล่านั้นเกิดมาโดยผ่านกิเลสที่นี่ และแล้วพวกเขาก็มีการสละละทิ้ง ในขณะที่ที่นั่นพวกเขาคือเหล่าเทพ และเหล่าเทพนั้นบริสุทธิ์เสมอ พวกเขาไม่มีกิเลสใดๆในตัวเขา โลกนั้นเรียกได้ว่าเป็นโลกที่ปราศจากกิเลส ในขณะที่โลกนี้เรียกว่าเป็นโลกที่มีกิเลส ที่ซึ่งไม่มีความบริสุทธิ์เลย พฤติกรรมของพวกเขานั้นเลวร้ายมาก พฤติกรรมของเหล่าเทพนั้นดีมาก ทุกคนพูดนมัสเตให้กับพวกเขา บุคลิกภาพของพวกเขานั้นดีมากที่เหตุนี้เองมนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์จึงก้มศีรษะของเขาอยู่เบื้องหน้ารูปปั้นเทพที่บริสุทธิ์ เวลานี้มีการต่อสู้รบราและทะเลาะเบาะแว้งกันอย่างมากมาย มีความปั่นป่วนอย่างมาก ไม่มีแม้แต่พื้นที่เพียงพอสำหรับผู้คนที่จะอาศัยอยู่ในเวลานี้ พวกเขาต้องการที่จะลดจำนวนประชากร อย่างไรก็ตามงานนี้เป็นของพ่อผู้เดียวเท่านั้น มีมนุษย์จำนวนน้อยมากในยุคทอง ร่างกายทั้งหมดจะถูกเผาและดวงวิญญาณทั้งหมดจะกลับไปยังบ้านที่แสนหวานของพวกเขา ทุกคนจะมีประสบการณ์ของการถูกลงโทษอย่างแน่นอนตามลำดับกันไป ผู้ที่ทำความเพียรพยายามอย่างเต็มที่และกลายเป็นลูกปัดของลูกประคำแห่งชัยชนะนั้นได้รับการปลดปล่อยจากการลงโทษ ลูกประคำไม่ได้มีเพียงลูกประคำเดียวเท่านั้น ผู้เดียวที่ได้ทำให้พวกเขาเป็นเช่นนั้นได้ถูกแสดงด้วยดอกไม้(พู่) แล้วก็มีลูกปัดคู่ซึ่งเป็นตัวแทนของหนทางการครองเรือน ลูกประคำเป็นของผู้เป็นคู่ ไม่มีลูกประคำของผู้ที่เป็นโสด ไม่มีลูกประคำของซันยาสซี พวกเขาเป็นของหนทางแห่งความสันโดษ พวกเขาไม่สามารถให้ความรู้แก่ผู้ที่อยู่ในหนทางของการครองเรือนได้ การสละละทิ้งของพวกเขาสำหรับการกลับมาบริสุทธิ์นั้นมีขีดจำกัด พวกเขาคือหะฐะโยคี ในขณะที่นี่คือราชาโยคะ พ่อกำลังสอนราชาโยคะแก่ลูก เพื่อทำให้ลูกสามารถที่จะประกาศสิทธิ์ในอาณาจักร พ่อมาทุก 5000 ปี ลูกปกครองด้วยความสุขเป็นเวลาครึ่งวงจร และแล้วลูกก็ค่อยๆไม่มีความสุขในอาณาจักรของราวันทีละน้อยๆ สิ่งนี้เรียกว่าการละเล่นของความสุขและความทุกข์ ลูกพันดาวาสจะมีชัยชนะ เวลานี้ลูกคือผู้นำทาง ลูกนำผู้อื่นไปในการจาริกแสวงบุญของการกลับบ้าน มนุษย์ได้เคยอยู่ในการจาริกแสวงบุญเหล่านั้นมาชาติแล้วชาติเล่า การจาริกแสวงบุญของลูกในเวลานี้เป็นการจาริกแสวงบุญของการกลับบ้าน พ่อมาและชี้หนทางให้แก่ทุกคนไปสู่การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต ลูกจะไปสู่การหลุดพ้นในชีวิตและที่เหลือทั้งหมดจะไปสู่การหลุดพ้น หลังจากเสียงร้องของความทุกข์ระทมก็จะมีเสียงร้องของชัยชนะ เวลานี้เป็นตอนสิ้นสุดของยุคเหล็ก ภัยพิบัติมากมายกำลังจะมาถึง ในเวลานั้นลูกจะไม่สามารถอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงได้เพราะจะมีความปั่นป่วนอย่างมากมาย ดังนั้นพ่อพูดว่า จงเพิ่มการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงของลูกในเวลานี้ เพื่อที่บาปของลูกจะถูกเผาไป ลูกจะสามารถสะสมเพื่อตนเองได้ อย่างน้อยจงกลับมาสโตประธาน! พ่อพูดว่า พ่อมาในยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลของทุกวงจร นี่คือยุคที่เล็กมากของบราห์มิน จุกคือสัญลักษณ์ของลูกๆบราห์มิน ลูกกลายเป็นบราห์มิน เทพ นักรบ พ่อค้าและศูทร วงจรนี้เฝ้าแต่หมุนไปเรื่อยๆ สกุลบราห์มินของลูกนั้นเล็กมาก พ่อมาในระหว่างยุคสั้นๆนี้เพื่อสอนลูก ลูกคือลูกของพ่อ เป็นนักเรียนของพ่อพร้อมกับเป็นผู้ทำตามของพ่อ ลูกทั้งหมดเป็นของผู้เดียว ไม่มีมนุษย์คนไหนที่จะสามารถเป็นพ่อหรือเป็นครูที่ให้คำสอนแก่ลูก,ให้ความรู้ของตอนเริ่มตอนกลางและตอนจบของโลกแก่ลูกหรือเป็นผู้ที่พาลูกกลับไปกับท่านได้ ไม่สามารถมีมนุษย์เช่นนั้น เวลานี้ลูกเข้าใจประเด็นเหล่านี้ เริ่มแรกในยุคทองต้นไม้นั้นเล็กมาก คนอื่นทั้งหมดนั้นก็ได้ไปสู่ดินแดนแห่งความสงบ พ่อนั้นเรียกว่าผู้ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์สำหรับทุกคน พวกเขาเรียกหาพ่อ: โอ บาบา ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ได้โปรดมา! ในอีกด้านหนึ่งพวกเขาก็พูดว่าพระเจ้าอยู่ในก้อนกรวด ก้อนหิน ในแมว และสุนัข พวกเขาดูหมิ่นพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด พวกเขาประณามพ่อผู้เดียวที่ทำให้พวกเขากลายเป็นนายของโลก สิ่งนี้เรียกว่าการได้รับอิทธิพลจากมิตรที่ไม่ดีของราวัน มิตรของสัจจะพาเรือของลูกข้ามฟาก และมิตรของความหลอกลวงทำให้เรือของลูกจมน้ำ ลูกเริ่มที่จะตกต่ำลงมาเมื่ออาณาจักรของราวันเริ่มขึ้น พ่อมาและทำให้สภาพของลูกนั้นสูงขึ้น พ่อมาและเปลี่ยนลูกจากมนุษย์ให้กลายเป็นเทพ ดังนั้นมีคุณประโยชน์สำหรับทุกคนในสิ่งนี้ เกือบจะทุกคนที่อยู่ที่นี่ในเวลานี้ และที่ยังคงเหลืออยู่เบื้องบนนั้นก็จะลงมาเรื่อยๆ ลูกต้องสอบผ่านข้อสอบต่อไปเรื่อยๆตามลำดับจนกระทั่งดวงวิญญาณที่ยังเหลืออยู่ในโลกที่ไม่มีตัวตนได้ลงมาจนหมดสิ้น สิ่งนี้เรียกว่าวิทยาลัยทางจิต พ่อทางจิตมาเพื่อสอนลูกๆทางจิต และแล้วเมื่ออาณาจักรของราวันมาถึง ลูกก็ได้ละทิ้งร่างกายที่บริสุทธิ์ของลูกและกลายเป็นราชาที่ไม่บริสุทธิ์และเริ่มก้มศีรษะของลูกลงเบื้องหน้ารูปปั้นเทพที่บริสุทธิ์ เป็นดวงวิญญาณที่กลับมาบริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์ เมื่อดวงวิญญาณไม่บริสุทธิ์พวกเขาก็ได้รับร่างกายที่ไม่บริสุทธิ์ เมื่ออัลลอยด์นั้นปะปนอยู่ในทองคำที่บริสุทธิ์ เครื่องประดับที่ทำจากสิ่งนั้นก็มีอัลลอยด์เช่นกัน เวลานี้จะสามารถขจัดอัลลอยด์ออกไปจากดวงวิญญาณได้อย่างไร? ไฟของโยคะนั้นเป็นสิ่งที่จำเป็นที่บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง อัลลอยด์ของเงิน,ทองแดงและเหล็กนั้นก็ได้ปะปนเข้าไปในดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณเคยเป็นทองแท้ เวลานี้ได้กลายเป็นของปลอม อัลลอยด์นั้นจะถูกขจัดออกไปได้อย่างไร? นี่คือไฟของโยคะ ลูกกำลังนั่งบนกองไฟของโยคะ ก่อนหน้านี้ลูกเคยนั่งบนกองไฟของตัณหาราคะ พ่อทำให้ลูกนั่งบนกองไฟของความรู้ ไม่มีใครนอกจากพ่อผู้เป็นมหาสมุทรแห่งความรู้สามารถทำให้ลูกนั่งบนกองไฟของความรู้นี้ มนุษย์นั้นก็เฝ้าแต่กราบไหว้บูชาอย่างมากมายในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา แต่พวกเขาไม่รู้สิ่งใดเลยของผู้ที่พวกเขากราบไหว้บูชา เวลานี้ลูกมาเพื่อที่จะรู้จักพวกเขาเหล่านั้น เมื่อลูกทั้งหมดกลายเป็นเทพ ทุกประเด็นของกราบไหว้บูชาก็จบลง หนทางความเลื่อมใสศรัทธาเริ่มขึ้นเมื่ออาณาจักรของราวันเริ่มขึ้น อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. เพื่อที่จะเป็นอิสระจากการถูกลงโทษ จงทำความเพียรพยายามที่จะกลายเป็นลูกปัดของลูกประคำแห่งชัยชนะ กลายเป็นผู้นำทางทางจิตและนำทุกคนไปในการจาริกแสวงบุญเพื่อไปยังดินแดนแห่งความสงบ

2. จงกลับมาเป็นอิสระจากบาปทั้งหมดด้วยการค่อยๆเพิ่มการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงของลูกทีละน้อย ทำให้ดวงวิญญาณกลายเป็นทองแท้ด้วยไฟโยคะและกลับมาสโตประธาน

พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้เพียรพยายามอย่างจริงจัง และอยู่อย่างพร้อมเสมอโดยการพิจารณาว่าทุกขณะเป็นชั่วขณะสุดท้ายของลูกอย่างสม่ำเสมอ

ไม่มีการรับประกันเกี่ยวกับชั่วขณะสุดท้ายของลูก และดังนั้นลูกต้องพิจารณาว่าทุกขณะเป็นชั่วขณะสุดท้ายของลูกและอยู่อย่างพร้อมเสมอ การมีความพร้อมเสมอหมายถึงการเป็นผู้เพียรพยายามอย่างจริงจัง อย่าได้คิดว่าการทำลายล้างยังคงมีเวลาหลงเหลืออยู่บ้างแล้วลูกจะพร้อมในเวลานั้น ไม่เลย ทุกขณะเป็นช่วงเวลาสุดท้าย และดังนั้น เมื่อลูกอยู่อย่างเป็นอิสระจากความผูกพันยึดมั่น อิสระจากความคิดที่เป็นบาปและไร้ประโยชน์ แล้วลูกจะถูกกล่าวได้ว่าเป็นผู้ที่พร้อมเสมอ ไม่ว่างานใดยังคงหลงเหลืออยู่ ให้สภาพของลูกอยู่เหนือเสมอ และไม่ว่าอะไรก็ตามเกิดขึ้นจะเป็นสิ่งดี

คติพจน์:
การถือกฎไว้ในมือของตนเอง คือ การมีร่องรอยของความโกรธ