11.08.24    Avyakt Bapdada     Thai Murli     04.02.2001     Om Shanti     Madhuban


ตามเวลา กลายเป็นผู้มีอำนาจในการปกครองตนเองและใช้สิ่งอำนวยความสะดวกทางจิตวิญญาณทั้งหมดของลูกอย่างรวดเร็ว


วันนี้ บัพดาดากำลังมองเห็นชุมนุมของลูกที่มีอำนาจในการปกครองตนเองของท่านทั่วทั้งโลก แต่ละคนถูกมองว่าเป็นผู้มีสิทธิ์ในอำนาจในการปกครองตนเอง ผู้สวมมงกุฎแห่งแสงของความบริสุทธิ์ ผู้ที่แต้มติลักแห่งการตระหนักรู้ถึงการมีสิทธิ์ทั้งหมดและนั่งบนบัลลังก์อมตะตรงกลางหน้าผากของท่าน มากเท่าที่ลูกมีประสบการณ์ในการมีสิทธิ์ทั้งหมดในอำนาจในการปกครองตนเองในเวลานี้ ดังนั้น ลูกจะประกาศสิทธิ์ทั้งหมดในอำนาจในการปกครองของโลกในอนาคต "ฉันเป็นใคร?" และ "อนาคตของฉันจะเป็นอย่างไร" - ด้วยสภาพของอำนาจในการปกครองตนเองของลูกในเวลานี้ ลูกแต่ละคนสามารถเห็นสิ่งนี้ได้ด้วยตนเอง

บัพดาดามองเห็นสภาพของอำนาจในการปกครองตนเองของลูกแต่ละคนอย่างสม่ำเสมอ ในขณะที่ลูกดำเนินการกระทำแต่ละอย่าง ในขณะที่ลูกปฏิบัติงานทางโลกหรือทางจิต ลูกสัมผัสกับความซาบซึ้งของการเป็นผู้มีสิทธิ์ในอำนาจในการปกครองตนเองนานเท่าใดและกี่เปอร์เซ็นต์? ลูกหลายคนยังคงตระหนักถึงอำนาจในการปกครองตนเองในความคิดของพวกเขา: ฉันเป็นดวงวิญญาณที่มีสิทธิ์ทั้งหมด ประการหนึ่งคือการมีสิ่งนี้อยู่ในความคิดของลูก: เพื่อทำให้สำนึกรู้ของลูกกลับมาสดชื่นครั้งแล้วครั้งเล่า: ฉันคือสิ่งนี้ อีกประการหนึ่งคือการสัมผัสกับตัวเองในรูปของการมีสิทธิ์ทั้งหมดและปกครองประสาทสัมผัสของลูก คนงานของลูก จิตใจของลูก สติปัญญาและซันสการ์ของลูก มิตรที่ให้ความร่วมมือของลูก และมีอำนาจที่จะทำให้สิ่งเหล่านั้นทำงานได้ เหมือนกับว่าลูกๆทุกคนมีประสบการณ์ในทุกช่วงเวลาว่าบัพดาดากำลังทำให้ลูกเคลื่อนไปตามศรีมัต และดังนั้นลูกทุกคนก็เคลื่อนไปตามศรีมัต ผู้เดียวที่ทำให้ทุกคนเคลื่อนไปกำลังทำให้ลูกเคลื่อนไป และลูกที่เคลื่อนไป ก็กำลังเคลื่อนไปด้วย โอ้ ดวงวิญญาณที่มีอำนาจในการปกครองตนเอง ประสาทสัมผัสของลูก นั่นคือ คนงานของลูก จิตใจของลูก สติปัญญาและซันสการ์ของลูก มิตรที่ให้ความร่วมมือของลูก ทำงานภายใต้คำสั่งของลูกในลักษณะนี้หรือไม่? พวกเขาทำงานภายใต้คำสั่งของลูกหรือไม่? ทั้งหมดไหม? หนึ่งหรือสองประสาทสัมผัสไม่ได้แสดงเกมที่ซุกซนใช่ไหม? อาณาจักรของลูกดำเนินไปด้วยความรักและกฎเกณฑ์อย่างถูกต้องหรือไม่? แทนที่จะเป็นกฎเกณฑ์และความสงบเรียบร้อย มันทำงานอย่างถูกต้องด้วยความรักและกฎเกณฑ์หรือไม่? มันทำงานได้ดีหรือไม่? ลูกคิดอย่างไร? มันทำงานได้ดีหรือบางครั้งก็มีข้อโต้แย้งบ้างไหม? เมื่อลูกพูดว่า “มือของฉัน ซันสการ์ของฉัน สติปัญญาของฉัน จิตใจของฉัน” ดังนั้นลูกมีสิทธิ์ทั้งหมดเหนือสิ่งที่เป็นของลูกหรือไม่? หรือบางครั้งสิ่งที่เป็นของลูกก็มีสิทธิ์เหนือลูก และบางครั้งลูกก็มีสิทธิ์เหนือสิ่งที่เป็นของลูกหรือไม่? โอ ดวงวิญญาณที่มีอำนาจในการปกครองตนเอง ตามเวลา เวลานี้จงนั่งบนบัลลังก์อมตะของลูกอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอและอย่างง่ายดาย และแล้วเมื่อนั้นลูกจึงจะสามารถทำให้ดวงวิญญาณอื่นๆได้รับสิทธิ์ต่อการหลุดพ้นในชีวิตหรือการหลุดพ้นจากพ่อได้อย่างรวดเร็ว

เสียงเรียกของเวลานั้นรวดเร็วมากและไม่มีขีดจำกัด สิ่งที่ลูกเห็นและได้ยินคือการซักซ้อมเล็กน้อยเท่านั้น! ลูกเห็นแผนการที่ไม่มีขีดจำกัดในคราวเดียวใช่ไหม? การร้องไห้ออกมาที่ไม่มีขีดจำกัด การตายนั้นไม่มีขีดจำกัด พร้อมกับผู้ที่กำลังจะตายเหล่านั้นแม้แต่ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ก็ยังต้องตายด้วยความทุกข์ทรมาน หน้าที่ของลูกดวงวิญญาณที่มีอำนาจในการปกครองตนเองในเวลาเช่นนั้นคืออะไร? ตรวจสอบสิ่งนี้! ตัวอย่างเช่น สำหรับสถานการณ์ทางกายภาพ สิ่งเหล่านี้จะแสดงให้ลูกเห็นว่าต้องทำอะไรในเวลาที่เกิดแผ่นดินไหว จะทำอย่างไรเมื่อมีพายุ จะทำอย่างไรเมื่อเกิดเพลิงไหม้ ในทำนองเดียวกันสิ่งอำนวยความสะดวกมากมายซึ่งลูกดวงวิญญาณที่สูงส่งมี: พลังทั้งหมด พลังของโยคะ แม่เหล็กแห่งความรัก พร้อมสำหรับช่วงเวลาเช่นนั้นแล้วหรือยัง? ลูกมีพลังทั้งหมดหรือไม่? หากมีใครบางคนต้องการพลังแห่งความสงบแล้วลูกให้พลังอื่นแก่เขาเขาจะพอใจไหม? ตัวอย่างเช่น ถ้ามีคนต้องการได้น้ำแล้วลูกให้อาหาร 36 ชนิดกับเขา เขาจะพอใจไหม? ดังนั้นจงมีความพร้อมอยู่เสมอ ไม่ใช่เพียงแค่กลับมาปราศจากร่างเท่านั้น ยังไงลูกก็ต้องกลายเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว! อย่างไรก็ตาม ลูกพร้อมเสมอหรือไม่กับสิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดที่ลูกได้รับด้วยอำนาจในการปกครองตนเองและสิ่งที่ลูกได้รับอันเป็นมรดกจากพระเจ้า? อย่างที่ลูกได้ยินในข่าว มันไม่ใช่ว่าพวกเขาจะสามารถใช้เครื่องจักรที่พวกเขาต้องการเมื่อมาจากต่างประเทศเท่านั้นใช่ไหม? นั่นหมายความว่าสิ่งอำนวยความสะดวกยังไม่พร้อมเสมอใช่ไหม? ที่ลูกไม่สามารถใช้สิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดในเวลาที่ต้องการได้ ซึ่งก่อให้เกิดความเสียหายมากมาย!

โอ ผู้ให้คุณประโยชน์ต่อโลก ดวงวิญญาณผู้เปลี่ยนแปลงโลก สิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดของลูกพร้อมเสมอหรือไม่? พลังทั้งหมดของลูกอยู่ภายใต้คำสั่งของลูกหรือไม่? ทันทีที่ลูกออกคำสั่ง นั่นคือทันทีที่ลูกมีความคิดที่จะสั่งพลังในการตัดสินของลูก พลังในการตัดสินใจของลูกจะปรากฏในเวลาไม่ถึงวินาทีหรือไม่? ถึงผู้มีอำนาจในการปกครองที่มีสิทธิ์ทั้งหมดในปัจจุบัน? ทุกสิ่งเป็นไปตามคำสั่งเช่นนั้นหรือไม่? หรือต้องใช้เวลาสักครู่เพื่อนำสิ่งนี้มาสู่ตัวลูกเองและเมื่อถึงตอนนั้นเท่านั้นที่ลูกจะสามารถให้ทานแก่ผู้อื่นได้? จะเกิดอะไรขึ้นหากลูกไม่สามารถให้ทานในสิ่งที่พวกเขาต้องการในขณะนั้นให้กับผู้อื่นได้? ลูกๆทุกคนมีความคิดเหล่านี้อยู่ในหัวใจ จะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต? เราต้องทำอย่างไร? มากมายจะเกิดขึ้น! ลูกได้รับการบอกว่านี่เป็นเพียงการซักซ้อม นี่เป็นเพียงระฆังเล็กๆสำหรับการเตรียมตัวของหกเดือน ระฆังใหญ่ยังไม่ดัง อันดับแรก ระฆังใหญ่จะดัง แล้วจากนั้นกลองก็จะตี ลูกจะกลัวไหม? ลูกจะกลัวสักเล็กน้อยมั้ย? ดวงวิญญาณซึ่งเป็นตัวแห่งพลังแสดงให้เห็นรูปใด? รูปชักตีซึ่งก็รวมรูปของพันดาฟและชักตีด้วย บางชักตีมีสี่แขน บางชักตีมีหกแขน บางชักตีมีแปดแขน และบางชักตีมี 16 แขน พวกเขาไม่ได้แสดงให้เห็นว่าเป็นสิ่งที่ธรรมดา แขนเหล่านี้เป็นสัญลักษณ์ของพลังทั้งหมด ดังนั้นจงทำให้พลังทั้งหมดที่ลูกได้รับจากผู้ทรงอำนาจปรากฏออกมา อย่าคิดว่าพลังเหล่านี้จะปรากฏขึ้นเมื่อถึงเวลา แต่ใช้พลังที่แตกต่างกันตลอดทั้งวันและแค่ดู! ลูกนำการฝึกฝนแรกของทั้งหมดมาใช้ในกิจกรรมของลูก - นั่นคือในการปกครองตนเองมากน้อยเพียงใด? ไม่ใช่ว่า "ยังไงฉันก็เป็นดวงวิญญาณผู้เป็นนายอยู่แล้ว!" แต่จงเป็นนายและออกคำสั่งและตรวจสอบว่าทุกประสาทสัมผัสทำงานด้วยความรักและกฎเกณฑ์ของลูกผู้ซึ่งเป็นราชาของพวกเขาหรือไม่ หากลูกออกคำสั่งให้กลายเป็น "มานมานาบาฟ" แต่แล้วจิตใจของลูกมุ่งไปสู่ความคิดในเชิงลบและไร้ประโยชน์ แล้วนี่คือความรักและกฎเกณฑ์หรือไม่? ลูกออกคำสั่งที่ลูกจะกลายเป็นตัวของความหวานชื่น แต่เนื่องจากปัญหาและสถานการณ์ที่เลวร้าย จึงไม่มีความโกรธรูปที่ใหญ่โตอะไร แต่มีความแรงที่ละเอียดอ่อนหรือการระคายเคืองเล็กน้อยแล้วสิ่งนี้เป็นไปตามคำสั่งไหม? สิ่งนี้เป็นไปตามคำสั่งไหม?

ลูกออกคำสั่งให้ตัวเองมีความถ่อมตน แต่ตามบรรยากาศ ลูกถามตนเองว่า: "ฉันต้องถูกกดดันต่อไปอีกนานแค่ไหน? ฉันต้องแสดงอะไรบางอย่าง!" “ฉันต้องอยู่อย่างกดดันหรือ?” “ฉันเองที่ต้องตายหรือ? เป็นฉันเองที่ต้องเปลี่ยนหรือ?" แล้วนี่คือความรักและคำสั่งหรือ? ด้วยเหตุนี้ ก่อนที่ลูกจะมีความเมตตาต่อโลกและดวงวิญญาณที่มีความทุกข์ที่ร้องไห้ออกมาลูกแต่ละคนก็ต้องมีความเมตตาต่อตัวเองก่อน! ดูแลสิทธิ์ของลูก ในขณะที่ลูกก้าวหน้าต่อไป ลูกจะต้องทำงานมากมายในการให้สะกาช ในการให้กระแสจิต และการสร้างบรรยากาศด้วยความคิดของลูก ได้มีการบอกลูกไว้ก่อนหน้านี้จนถึงตอนนี้ว่าใครก็ตามที่เป็นเครื่องมือสำหรับการทำงานรับใช้ใดก็ตาม ลูกทำได้ดีมากและจะทำเช่นนี้ต่อไป อย่างไรก็ตาม ตามเวลา ขณะนี้มีความจำเป็นที่จะต้องทำงานรับใช้อย่างไม่มีขีดจำกัดด้วยความเร็วที่รวดเร็ว ดังนั้นเวลานี้ก่อนอื่นให้ตรวจสอบทุกวัน: ฉันมีอำนาจในการปกครองตนเองมากน้อยเพียงใด? แต่ละดวงวิญญาณคือนายที่ทำให้ประสาทสัมผัสของเขาทำงาน จงเป็นตัวของสำนึกรู้นี้: ฉัน ผู้เป็นนาย กำลังทำให้มิตรที่ให้ความร่วมมือเหล่านี้ทำทุกสิ่ง เมื่อลูกมีความซาบซึ้งในรูปนั้นของลูกแล้วประสาทสัมผัสทั้งหมดเหล่านี้จะพูดโดยอัตโนมัติว่า "ขอรับนายท่าน ข้าอยู่นี่นายท่าน! ต่อหน้าลูก ลูกไม่ต้องพยายามใดๆ “วันนี้จบสิ้นความคิดที่ไร้ประโยชน์ทั้งหมด วันนี้จบสิ้นซันสการ์ทั้งหมด วันนี้จงทำให้พลังในการตัดสินของลูกปรากฏออกมา" ประสาทสัมผัสทางกาย จิตใจ สติปัญญา และซันสการ์ทั้งหมดของลูกจะทำทุกสิ่งที่ลูกต้องการในคราวเดียว เวลานี้ลูกพูดว่า: บาบา ฉันยังไม่ได้ทำมากเท่าที่ฉันต้องการ! จากนั้นลูกจะพูดว่า "ฉันสามารถทำสิ่งที่ฉันต้องการได้อย่างง่ายดาย! ดังนั้นลูกเข้าใจสิ่งที่ลูกต้องทำหรือไม่? ใช้ประโยชน์ของสิทธิ์ของลูกในทางปฏิบัติ สั่งซันสการ์ของลูก! ทำไมซันสการ์ของลูกถึงสั่งลูก? ทำไมซันสการ์ของลูกไม่จบสิ้น? ซันสการ์ของลูกผูกพันกับคำสั่งของลูก นำอำนาจของลูกมาสู่การเป็นนายของพวกเขา ดังนั้นจึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งในการรับใช้ผู้อื่น นี่ไม่มีอะไร! เวลาที่เปราะบางมากยังมาไม่ถึง! ในเวลาเช่นนั้น ลูกจะกลายเป็นเทวดานางฟ้า และด้วยสภาพที่โบยบินของลูก ลูกจะไปทั่วทุกหนแห่ง และให้ความสงบแก่ผู้ที่ต้องการความสงบ ให้ความสุขแก่ผู้ที่ต้องการความสุข ให้ความพอใจแก่ผู้ที่ต้องการความพอใจ ลูกจะไปทั่วทุกที่ในรูปเทวดานางฟ้าของลูกและให้สะกาชแล้วพวกเขาจะได้สัมผัสกับสิ่งนี้ มันจะเป็นเช่นนั้นที่ตอนนี้พวกเขามีประสบการณ์ของการได้รับน้ำและดับความกระหายของพวกเขาแล้ว พวกเขาได้รับอาหารและเต็นท์ พวกเขาได้รับการค้ำจุน ดังนั้นในเวลานั้น พวกเขาจะสัมผัสกับการได้รับความสงบจากเทวดานางฟ้า ได้รับพลัง ได้รับความสุข ด้วยวิธีนี้ พาหนะของร่างกายที่ละเอียดอ่อนของลูก ซึ่งเป็นสภาพสุดท้ายของลูก สภาพที่ทรงพลังของลูก จะกลายเป็นพาหนะสุดท้ายของลูก และแล้วในขณะที่ท่องไปในทุกทิศทาง ลูกจะให้พลังแก่ทุกคน ลูกจะให้สิ่งอำนวยความสะดวกแก่พวกเขา รูปนี้ของลูกมาอยู่เบื้องหน้าลูกหรือไม่? ให้มันปรากฏออกมา! มีเทวดานางฟ้ามากมายกำลังเดินทางไปรอบๆ พวกเขากำลังให้สะกาช เมื่อนั้นจึงจะกล่าวได้ เหมือนกับที่ลูกร้องเพลงหนึ่งเพลงว่า "ชักตีมาแล้ว" ผู้ทรงอำนาจจะถูกเปิดเผยโดยอัตโนมัติผ่านชักตี ลูกได้ยินสิ่งนี้ไหม?

ตามเวลา สิ่งที่ลูกทำและสิ่งที่เกิดขึ้นจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด เวลานี้ ในอนาคต สิ่งที่ดียิ่งกว่านี้จะเกิดขึ้น อัจชะ ลูกไม่กลัวใช่ไหม? ลูกไม่กลัวที่จะได้ยินและเห็นข่าวนี้ใช่ไหม? สิ่งนี้ไม่มีอะไร! ลูกมีทุกสิ่งและนี่ไม่มีอะไรเลย อย่างไรก็ตาม พวกเขาเป็นพี่น้องของลูก และดังนั้นจึงเป็นการดีที่จะรับใช้พวกเขา เวลานี้ ผู้มีอำนาจในการปกครองตนเอง จงนั่งบนบัลลังก์อมตะของลูก อย่าได้ขึ้นๆลงๆ! แล้วแม้แต่รัฐบาลก็จะมีนิมิต: นี่คือคนเหล่านี้! คือคนเหล่านี้นี่เอง! คือคนเหล่านี้นี่เอง! อย่าลงจากบัลลังก์ของลูก อย่าละทิ้งสิทธิ์ของลูก! ใช้สิทธิ์ของลูกตลอดเวลา! เฉพาะตัวลูกเองเท่านั้น! อย่าใช้สิทธิ์ของลูกกับผู้อื่น! อัจชะ

ลูกใหม่หลายคนก็มาด้วยเช่นกัน จะต้องมีการเติบโต ผู้ที่มาเป็นครั้งแรกในวงจรนี้ ยกมือขึ้น ลูกทำได้ดีแล้ว ลูกมีความกล้าหาญจึงมา และลูกก็มาถึงที่นี่ ผู้ที่ยังอยู่ที่นั่นก็นั่งอยู่ที่นั่นและไม่มีอะไรเกิดขึ้น! ความกล้าหาญเป็นสิ่งสำคัญมาก เมื่อลูกมีความกล้าหาญในงานใดๆแล้ว ก็จงเข้าใจว่าลูกจะประสบความสำเร็จ เมื่อลูกขาดความกล้าหาญ ลูกจะขาดความสำเร็จ ดังนั้นจงมีความกล้าหาญและอย่าได้หวาดกลัว อย่าหวาดกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้น บางคนกำลังจะตายและลูกก็กลับมากลัว! จงอยู่อย่างกล้าหาญ! เป็นการดีที่จะให้ความร่วมมือแห่งความสงบแก่พวกเขา ให้ความร่วมมือกับดวงวิญญาณนั้นด้วยความรู้สึกเมตตา อย่าได้หวาดกลัว! ความกลัวคือวิญญาณปีศาจร้ายที่ยิ่งใหญ่ที่สุด วิญญาณปีศาจร้ายอื่นๆสามารถขจัดออกไปได้ แต่เป็นการยากมากที่จะขจัดวิญญาณปีศาจร้ายแห่งความกลัว สามารถกลัวสิ่งใดก็ได้ ไม่ใช่แค่กลัวตายเท่านั้น อาจมีความกลัวได้หลายสิ่งหลายอย่าง วิธีที่ง่ายดายที่จะไม่กลัวเมื่อพูดถึงความกลัวประเภทต่างๆมากมายทั้งหมด - แม้กระทั่งความกลัวต่อความอ่อนแอของตนเอง ก็คือการมีหัวใจที่สะอาดและซื่อสัตย์อยู่เสมอ แล้วเมื่อนั้นก็จะไม่มีความกลัวใดๆ มีบางสิ่งบางอย่างหลอมรวมอยู่ในหัวใจของลูกที่ทำให้ลูกกลัวอย่างแน่นอน เมื่อลูกมีหัวใจที่สะอาดและซื่อสัตย์แล้ว พระเจ้าก็พอใจและคนอื่นๆก็พอใจ

อัจชะ สำหรับลูกใหม่ที่มาที่นี่ ขอแสดงความยินดีกับการได้รับโชคของพระเจ้าในชีวิตใหม่นี้ อัจชะ มีลูกจำนวนมากมาจากต่างประเทศ ผู้ที่มาจากต่างประเทศยกมือขึ้น! (จากต่างประเทศมีเกือบ 700 คน) ยินดีต้อนรับ! ยินดีต้อนรับ!

ครั้งนี้เป็นคราวของรัฐมหาราษฏระและอานธระประเทศที่มารับใช้:

ชาวมหาราษฏระทั้งหลาย ยกมือขึ้น! (มี 4,000 คนที่มา) ขอแสดงความยินดีหลายล้านเท่าสี่ครั้งกับ 4,000 คน! ลูกทำได้ดีแล้ว ทุกกลุ่มมีความพิเศษในการงานรับใช้ของตนเอง เพราะก่อนที่ลูกจะทำงานรับใช้ ลูกจะได้รับโอกาสทองที่จะได้ใกล้ชิดกับครอบครัว ลูกได้รับโอกาสนี้ใช่ไหม? ไม่อย่างนั้นใครจะถามว่าเป็นมหาราษฏระหรืออานธระ? อย่างไรก็ตาม ด้วยการใช้โอกาสพิเศษนี้ในการทำงานรับใช้ ลูกจะได้มาอยู่เบื้องหน้าครอบครัว ดาดี้และดาด้า และลูกยังได้ประสบความสุขอีกด้วย ทำไมลูกถึงประสบความสุข? เหตุผลสำหรับสิ่งนี้คืออะไร? ลูกรับใช้กี่คนที่ศูนย์ของลูก? มากที่สุด ลูกจะรับใช้ได้ประมาณ 50 ถึง 100 คน อย่างไรก็ตาม เมื่อลูกรับใช้ที่นี่ ลูกจะรับใช้เป็นพันคน เป็นการตอบแทนสำหรับการรับใช้ผู้คนนับพัน ลูกได้รับพรจากทุกคน ลูกทำงานรับใช้ได้ดีมาก ลูกทำงานรับใช้ได้ดีมาก พรปรากฏออกมาจากทุกคน พรเหล่านั้นทำให้ลูกมีความสุขในเวลาปัจจุบัน และประการที่สองก็ได้สะสมเช่นกัน มีประโยชน์เป็นสองเท่า ผู้ที่รับใช้ย่อมได้รับผลแห่งความสุขนั้นแล้วสะสมไว้ในบัญชีของตนด้วย ดังนั้นจึงมีประโยชน์สองเท่า โซนส่วนใหญ่เวลานี้ได้เรียนรู้ทุกสิ่งได้ดีมากแล้ว ลูกได้พัฒนาการฝึกฝนแล้ว ลูกทำได้ดี! ขอแสดงความยินดี!

(พิธีอุทิศตนของ 100 กุมารี): อัชชา 100 กุมารี ยืนขึ้น! ดูสิทุกคน! แสดงให้เห็นกุมารีทั้งหมดบนหน้าจอทีวี นี่เป็นสิ่งที่ดี ยังไงลูกทั้งหมดก็อุทิศตนแล้ว อย่างไรก็ตาม ลูกถูกประทับตราด้วยการอุทิศตนอย่างมั่นคง ตราประทับของรัฐบาลผู้ทรงอำนาจนี้ไม่สามารถลบล้างได้ สิ่งนี้มันมั่นคงใช่ไหม? มั่นคงมั้ย? ลูกแน่ใจไหม? ผู้ที่คิดว่านี่เป็นคำสัญญาที่มั่นคงมาก ก็ให้โบกมือ! มั่นคงมากมั้ย? มันคือมหาราษฏระ พวกเขาจะแสดงความยิ่งใหญ่บางอย่างออกมา! ดีมาก! ขอแสดงความยินดีมากมายหลายพันล้านเท่าและคำทักทายจากบัพดาดา! อัจชะ

ขณะนี้ ในเวลาหนึ่งวินาที จงกลายเป็นเทวดานางฟ้าและออกไปกระจายสะกาชแห่งความสงบ พลัง และความพอใจด้วยสภาพที่โบยบินของลูกไปยังที่ใดก็ตามที่เกิดแผ่นดินไหว เดินทางไปที่นั่นแล้วกลับมาในหนึ่งวินาที ลูกทุกคนเดินทางไปที่นั่นแล้วกลับมา อัจชะ (ได้ดำเนินการฝึกปฏิบัติแล้ว)

ถึงลูกผู้มีอำนาจในการปกครองตนเองในแผ่นดินนี้และในต่างประเทศซึ่งปรากฏอยู่ในรูปเทวดานางฟ้าของพวกเขา ถึงผู้ที่ทำให้คนงานของพวกเขาให้ความร่วมมือทั้งทางกายภาพและทางที่ละเอียดอ่อน ซึ่งเป็นมิตรร่วมทางที่ให้ความร่วมมือของพวกเขา ทำงานด้วยความรักและกฎเกณฑ์อยู่เสมอ ถึงผู้ที่ทำให้สิ่งอำนวยความสะดวกทางจิตที่พวกเขาได้รับจากพ่อพร้อมเสมอ ถึงลูกแต่ละดวงวิญญาณผู้ซึ่งเป็นราชามีประสบการณ์ในสิทธิ์ทั้งหมดในอาณาจักรของลูก ถึงดวงวิญญาณซึ่งเป็นตัวของพลังและด้วยสภาพที่โบยบินของพวกเขาจงเฝ้าแต่ให้สะกาชในทุกหนแห่งด้วยรูปที่เป็นเทวดานางฟ้าของพวกเขา ถึงดวงวิญญาณผู้ให้คุณประโยชน์ต่อโลกและดวงวิญญาณผู้เปลี่ยนแปลงโลกที่มีหัวใจที่สะอาดและซื่อสัตย์อยู่เสมอและอยู่อย่างไม่หวาดกลัว ถึงผู้ที่สัมผัสตัวเองว่าอยู่ในสภาพที่ไม่มีตัวตน ด้วยความรัก ระลึกถึง และนมัสเตจากบัพดาดา

ถึงดาดี้: ลูกทุกคนมีความสุขใช่ไหมที่เครื่องมือของลูก ดาดี้และดาด้ามาอยู่ข้างหน้า หรือลูกต้องการมาอยู่ตรงนี้ด้วย? มันจะดีกว่าที่จะอยู่ข้างหน้า บาบามองดูคนที่อยู่ตรงหน้ามาก ที่นี่ ท่านต้องหันหน้า ในขณะที่ท่านยังคงมองดูผู้ที่อยู่ตรงหน้าท่านอยู่ตลอดเวลา

ถึงจักดิชไบ: อัจชะ ทุกสิ่งเรียบร้อยดีไหม? สิ่งที่ดีที่สุดคือลูกได้อุทิศตนต่อพ่อด้วยร่างกายของลูกแล้ว แท้จริงแล้วลูกได้ให้ทุกสิ่งแด่พ่อแล้ว ลูกได้ให้แล้วใช่ไหม? หรือยังต้องให้อีก? ลูกดวงวิญญาณเครื่องมือทั้งหมดได้ให้แล้ว และนี่คือเหตุผลว่าทำไมพวกเขาจึงทำตามลูกในรูปที่มีตัวตน เมื่อเห็นมหาระตีในรูปที่มีตัวตน ทุกคนก็ได้รับพลัง แล้วทั้งกลุ่มนี้เป็นอะไร? เป็นแหล่งแห่งพลัง ลูกเป็นสิ่งนี้ใช่ไหม? (ดาดี้จางกีกล่าวว่า: ผู้ที่ทำให้เราเคลื่อนไปนั้นช่างสนุกสนานมาก!) หากท่านไม่ใช่ผู้ให้ความบันเทิงที่ยิ่งใหญ่ แล้วจะเติบโตได้มากมายขนาดนี้ได้อย่างไร? พ่อกล่าวว่า แม้แต่ผู้ที่เคลื่อนไปนั้นฉลาดกว่าพ่อเสียอีก

อัจชะ ลูกทุกคนร้องเพลงหนึ่งบรรทัดในหัวใจของลูกอยู่เสมอว่า "บาบาของฉัน" ลูกทุกคนรู้วิธีร้องเพลงนี้ใช่ไหม? ลูกรู้วิธีร้องเพลง "บาบาของฉัน!" ไหม? มันง่ายใช่ไหม? ทันทีที่ลูกพูดว่า "ของฉัน" ลูกก็ทำให้ท่านเป็นของลูก พ่อพูดว่า: ลูก ๆ ฉลาดกว่าพ่อด้วยซ้ำ เพราะเหตุใด? ลูกได้ผูกมัดพระเจ้า (พูดกับดาดี จางกี): ลูกได้ผูกมัดท่านไว้แล้วใช่ไหม? ดังนั้นผู้ที่ผูกมัดผู้อื่นมีพลังหรือผู้เดียวที่ถูกผูกมัดมีพลัง? ใครมีพลังมากกว่ากัน? ผู้เดียวที่ถูกผูกมัดเพียงแต่แสดงให้ลูกเห็นว่า ถ้าลูกผูกท่านด้วยวิธีนี้ ท่านก็จะถูกผูกมัด อัจชะ

พร:
ขอให้ลูกพิจารณาว่าตนเองเป็นเครื่องมือและอยู่อย่างเป็นอิสระจากความคิดที่ไร้ประโยชน์หรือทัศนคติที่ไร้ประโยชน์และกลายเป็นผู้ให้คุณประโยชน์ต่อโลก

“ฉันเป็นเครื่องมือในการทำคุณประโยชน์ให้แก่โลก” จงตระหนักถึงความรับผิดชอบนี้ และลูกจะไม่มีความคิดหรือทัศนคติที่ไร้ประโยชน์สำหรับตัวลูกเองหรือผู้อื่น ดวงวิญญาณที่มีความรับผิดชอบไม่สามารถมีความคิดเดียวที่ไม่เป็นประโยชน์ได้ พวกเขาไม่สามารถมีทัศนคติที่ไร้ประโยชน์ได้แม้แต่วินาทีเดียว เพราะบรรยากาศนั้นถูกสร้างขึ้นด้วยทัศนคติของพวกเขา และดังนั้นพวกเขาจึงมีความปรารถนาดีและความรู้สึกที่บริสุทธิ์ให้กับทุกคนโดยอัตโนมัติ

คติพจน์:
พลังแห่งความโง่เขลาคือความโกรธ และพลังแห่งความรู้คือความสงบ