17.04.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน โรงพยาบาลทางจิตนี้ทำให้ลูกมีพลานามัยที่ดีเสมอเป็นเวลาครึ่งวงจร
นั่งที่นี่ในสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
คำถาม:
สติปัญญาของลูกควรจดจำคำแนะนำอะไรในขณะที่ทำธุรกิจของลูกฯลฯ?
คำตอบ:
คำแนะนำของพ่อคือลูกต้องไม่จดจำผู้ที่มีร่างกายที่มีตัวตนหรือที่ผู้ที่มีร่างกายที่ละเอียดอ่อนใดๆ
เมื่อลูกมีการจดจำระลึกถึงพ่อผู้เดียวบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
ไม่มีลูกคนไหนที่จะพูดว่าลูกไม่มีเวลาสำหรับสิ่งนี้
ในขณะที่ทำทุกสิ่งลูกสามารถอยู่ในการการจดจำระลึกถึงได้
โอมชานติ
พ่อพูด “อรุณสวัสดิ์” กับลูกๆ ทางจิตผู้ที่สุดแสนหวาน หลังจากที่พูดคำว่า “อรุณสวัสดิ์”
แล้วลูกได้รับการบอกให้จดจำพ่อ ลูกร้องเรียก โอ้
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์โปรดมาและชำระเราให้บริสุทธิ์ ดังนั้น ก่อนอื่นใดพ่อพูดว่า:
จดจำพ่อทางจิตวิญญาณ พ่อทางจิตของทั้งหมดมีเพียงผู้เดียวเท่านั้น
พ่อนั้นไม่เคยได้รับการพิจารณาว่าอยู่ทุกหนทุกแห่ง ดังนั้น
ก่อนอื่นใดจดจำพ่อมากเท่าที่จะเป็นไปได้ ลูกๆ
ห้ามจดจำชีวิตที่มีตัวตนหรือชีวิตที่ละเอียดอ่อนใดๆ จดจำพ่อเพียงผู้เดียวเท่านั้น
สิ่งนี้ง่ายดายมากใช่ไหม? ผู้คนพูดว่าเขาไม่ว่างและไม่มีเวลา
อย่างไรก็ตามลูกมีเวลาเสมอสำหรับสิ่งนี้ พ่อแสดงให้ลูกเห็นถึงวิธีการ
ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าโดยการจดจำระลึกถึงพ่อเท่านั้นที่บาปของลูกจะถูกทำลาย
นี่คือสิ่งหลัก ไม่มีใครห้ามลูกดำเนินธุรกิจของลูก
ในขณะที่ทำสิ่งทั้งหมดนั้นเพียงแค่จดจำพ่อเพื่อที่บาปของลูกจะถูกทำลาย
ลูกเข้าใจว่าลูกไม่บริสุทธิ์ ผู้รู้ ผู้เคร่งศาสนา ฤาษี
และมุนีทั้งหมดทำความเพียรพยายามทางจิต
ผู้คนทำความเพียรพยายามทางจิตเพื่อที่จะพบพระเจ้า
ลูกไม่สามารถพบท่านได้จนกว่าลูกจะได้รับการแนะนำของท่าน
ลูกรู้ว่าไม่มีใครในโลกได้รับคำแนะนำของพ่อ ทุกคนได้รับการแนะนำของร่างกาย
ผู้คนได้รับการแนะนำของสิ่งที่ใหญ่โตอย่างรวดเร็ว
ต่อเมื่อพ่อมาแล้วเท่านั้นที่ท่านจะอธิบายคำแนะนำของดวงวิญญาณแก่ลูก มีสองสิ่ง
ดวงวิญญาณและร่างกาย แต่ละดวงวิญญาณคือดวงดาวและมีความละเอียดอ่อนมาก
ไม่มีใครสามารถมองเห็นได้ เมื่อลูกมาและนั่งที่นี่
ลูกต้องนั่งอยู่ในสำนึกของการเป็นดวงวิญญาณ นี่เป็นโรงพยาบาลด้วยเช่นกัน
เป็นโรงพยาบาลที่ลูกกลับมามีพลานามัยที่ดีเสมอเป็นเวลาครึ่งวงจร
ดวงวิญญาณไม่สูญสลายและไม่เคยถูกทำลาย บทบาททั้งหมดอยู่ในดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณพูดว่า:
ฉันไม่สามารถถูกทำลายได้ ดวงวิญญาณทั้งหมดเหล่านี้ไม่สูญสลาย ร่างกายสูญสลาย
ขณะนี้สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่า ลูกดวงวิญญาณไม่สูญสลายและลูกใช้ 84
ชาติเกิดและนี่คือละคร
ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าผู้ก่อตั้งศาสนาใดมาในเวลาใดและใช้กี่ชาติเกิด เป็นที่จดจำว่า
84 ชาติเกิดนั้นเป็นของศาสนาเดียวอย่างแน่นอน 84 ชาติเกิดไม่สามารถเป็นของทุกคนได้
ไม่ใช่ทุกศาสนาที่มาในเวลาเดียวกัน ทำไมเราจึงมานั่งและคำนวณเกี่ยวกับผู้อื่นเล่า?
เรารู้ว่าผู้นั้นผู้นี้มาในเวลานั้นๆ เพื่อก่อตั้งศาสนา
แล้วมีการขยายตัวของสิ่งนั้น ทุกคนต้องกลับมาสะโตประธานจากตะโมประธาน
เมื่อโลกตะโมประธานเป็นเวลานั้นที่พ่อมาและทำให้โลกกลายเป็นยุคทองที่สะโตประธาน
เวลานี้ลูกๆ รู้แล้วว่าลูกชาวบารัตจะมาและปกครองโลกใหม่ จะไม่มีศาสนาอื่นใดที่นั่น
ในบรรดาลูกเช่นกันผู้ที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงจะเพียรพยายามมากที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึงและพวกเขาจะเขียนข่าวของพวกเขาด้วยเช่นกันว่า:
บาบาฉันอยู่ในการจดจำระลึกถึงเป็นเวลานานเท่านี้
เนื่องจากความระอายใจบางคนก็ไม่ได้เขียนข่าวของพวกเขาเลย พวกเขาสงสัยว่า:
บาบาจะพูดว่าอย่างไร? อย่างไรก็ตาม บาบายังคงรู้ ครูที่โรงเรียนจะบอกนักเรียนว่า
ถ้าเธอไม่ศึกษาเล่าเรียนเธอจะสอบตก
พ่อแม่ทางโลกก็เข้าใจสิ่งนี้เช่นกันจากการศึกษาของลูกๆ
ของเขาว่าได้ศึกษามากมายเพียงใด นี่คือโรงเรียนที่ใหญ่มาก
ที่นี่ลูกไม่ได้บอกให้ลูกนั่งตามลำดับ สติปัญญาของลูกเข้าใจว่ามันมีลำดับ
เวลานี้บาบากำลังส่งลูกที่ดีไปยังสถานที่อื่นๆ
เมื่อพวกเขาไปยังสถานที่อื่นผู้อื่นก็เขียนว่า: เราต้องการมหาระตี
ดังนั้นจึงเป็นที่เข้าใจอย่างแน่นอนว่า
พวกเขาฉลาดและเป็นที่รู้จักกันดีกว่าพวกเขาเอง สิ่งนี้ตามลำดับกันไป
ในนิทรรศการเช่นกันมีผู้คนหลายประเภทมา ดังนั้น
ควรมีผู้ให้คำแนะนำยืนอยู่ที่นั่นเพื่อตรวจสอบพวกเขา
ผู้ที่ต้อนรับผู้คนควรจะรู้ว่าคนประเภทไหนมา ดังนั้น
ผู้นั้นควรส่งสัญญาณไปยังผู้ที่กำลังอธิบายว่า: ท่านสามารถอธิบายแก่ผู้คนเหล่านี้
ลูกสามารถเข้าใจได้ว่ามีผู้คนที่เป็นชั้นหนึ่ง ชั้นสอง และชั้นสาม
ลูกต้องรับใช้ทุกคนที่นั่น
เมื่อบุคคลสำคัญมาทุกคนก็ให้การต้อนรับที่ดีแก่เขาอย่างแน่นอน นี่คือกฎ
พ่อหรือครูยกย่องเด็กๆ ในชั้นเรียน นี่คือความใส่ใจเป็นพิเศษด้วยเช่นกัน ลูกๆ
ที่ประกาศชื่อเสียงเกียรติคุณนั้นจะได้รับการใส่ใจและการยกย่องเป็นพิเศษ
การพูดว่าคนนั้นคนนี้มั่งคั่งและฝักใฝ่ในศาสนาก็เป็นการยกย่องพวกเขาด้วยเช่นกัน
ลูกรู้ว่าผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดคือพระเจ้า
ผู้คนพูดว่าท่านคือผู้ที่สูงสุดอย่างแท้จริง
แต่เมื่อลูกขอให้พวกเขาบอกชีวประวัติของท่านพวกเขาก็พูดว่าท่านอยู่ทุกหนทุกแห่ง
พวกเขาได้ทำให้ท่านต่ำลงมาอย่างสมบูรณ์
ขณะนี้ลูกสามารถอธิบายว่าผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดคือพระเจ้าและท่านคือผู้อยู่อาศัยแห่งดินแดนสูงสุด
ในขณะที่เหล่าเทพอยู่ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน ที่นี่มีมนุษย์ ดังนั้น
ผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดคือพระเจ้า ผู้ไม่มีตัวตน
ขณะนี้ลูกรู้ว่าลูกเคยเป็นเช่นเพชรและเวลานี้ลูกกลายเป็นเช่นเปลือกหอย
และแล้วลูกแสดงให้เห็นว่าพระเจ้านั้นต่ำกว่าตัวลูกเอง
ลูกไม่แม้แต่จะตระหนักรู้จักท่าน ลูกผู้คนชาวบารัตได้รับการตระหนักรู้นั้น
แล้วการตระหนักรู้นั้นก็ลดลง ขณะนี้ลูกยังคงให้การตระหนักรู้ถึงพ่อแก่ทุกคนต่อไป
ผู้คนมากมายจะได้รับการตระหนักรู้จักพ่อ รูปภาพหลักของลูกคือตรีมูรติ วงจรและต้นไม้
มีการรู้แจ้งอย่างมากในภาพทั้งสามนั้น
ใครก็ตามจะพูดว่าลักษมีและนารายณ์เป็นนายของยุคทอง โอเค แล้วมีอะไรก่อนยุคทอง?
ลูกรู้สิ่งนี้ขณะนี้เท่านั้น
เวลานี้เป็นตอนจบของยุคเหล็กและเป็นการปกครองของประชาชนเหนือประชาชน
ขณะนี้ไม่มีอาณาจักรเลย มีความแตกต่างอย่างมาก
ในตอนต้นของยุคทองมีราชาและตอนนี้ก็มีราชาในยุคเหล็กด้วย
แม้ว่าจะไม่มีใครในพวกเขาที่บริสุทธิ์ บางคนก็แค่ซื้อสมญาเหล่านั้น
ไม่มีใครเป็นมหาราชาที่แท้จริง พวกเขาเพียงแค่ซื้อสมญานั้น ตัวอย่างเช่น
มีมหาราชาแห่งพาเทียรา จอดปูร์ บิคาเนียร์ฯลฯ พวกเขาเอ่ยถึงชื่อเหล่านั้น
ชื่อเหล่านั้นยังคงมีอยู่ตลอดไป
ในตอนแรกมีชื่อของจักรพรรดิที่บริสุทธิ์และตอนนี้มีผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ คำว่า “ราชา,
จักรพรรดิ” ยังคงดำเนินต่อเนื่องมา
สำหรับลักษมีและนารายณ์ลูกจะพูดว่าทั้งสองเป็นนายของยุคทอง
ใครประกาศสิทธิ์ในอาณาจักร? ขณะนี้ลูกรู้ว่าอาณาจักรได้รับการก่อตั้งอย่างไร
พ่อพูดว่า: ขณะนี้พ่อกำลังสอนลูกสำหรับ 21 ชาติเกิด
ผู้คนเหล่านั้นศึกษาและกลายเป็นทนายความ ฯลฯ ในชาติเกิดเดียวนี้
ลูกกำลังศึกษาอยู่ในขณะนี้และจะกลายเป็นจักรพรรดิและจักรพรรดินีในอนาคต
ตามแผนของละครโลกใหม่กำลังได้รับการก่อตั้งขึ้น ขณะนี้เป็นโลกเก่า
แม้ว่าจะมีประสาทราชวังที่ใหญ่โตและดีมาก
ก็ไม่มีใครมีพลังที่จะสร้างประสาทราชวังที่ประดับด้วยเพชรและพลอย
ในยุคทองพวกเขาเคยสร้างปราสาทราชวังของพวกเขาทั้งหมดที่ประดับด้วยเพชรและพลอย
ใช้เวลาไม่นานเลยที่จะสร้างสิ่งเหล่านั้น
ที่นี่เช่นกันเมื่อเกิดแผ่นดินไหวพวกเขาก็ว่าจ้างผู้รับเหมามากมายและได้สร้างเมืองทั้งหมดขึ้นมาใหม่ภายในไม่กี่ปี
บางทีอาจใช้เวลาแปดถึงสิบปีในการสร้างนิวเดลี
แต่มีความแตกต่างระหว่างคนงานที่นี่กับคนงานที่นั่น
ทุกวันนี้พวกเขายังคงประดิษฐ์สิ่งใหม่ๆ วิทยาศาสตร์แห่งการก่อสร้างมีพลังมาก
พวกเขาสามารถทำทุกสิ่งให้สำเร็จรูปและแฟลตถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็วมาก
พวกเขาสร้างสิ่งเหล่านั้นที่นี่อย่างรวดเร็วและแล้วทั้งหมดนี้จะเป็นประโยชน์ที่นั่น
สิ่งทั้งหมดนี้จะไปกับลูก สันสกาเหล่านั้นจะยังคงอยู่
แม้กระทั่งสันสกาของวิทยาศาสตร์ก็ยังไปกับลูก ดังนั้น
ขณะนี้พ่อยังคงเฝ้าแต่อธิบายแก่ลูก ถ้าลูกต้องการที่จะกลับมาบริสุทธิ์จงจดจำพ่อ
พ่อพูดว่า “อรุณสวัสดิ์” แล้วก็สอนลูก ลูกๆ
ลูกกำลังนั่งอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อหรือไม่?
ในขณะที่เดินและเคลื่อนไหวไปทั่วจงจดจำพ่อ
เพราะลูกมีภาระของหลายชาติเกิดบนศีรษะของลูก ลูกใช้ 84 ชาติเกิดในขณะที่ลงบันไดมา
ขณะนี้มีสภาพของการขึ้นในชาติเกิดเดียว ยิ่งลูกเฝ้าแต่จดจำพ่อได้มากแค่ไหน
ลูกก็จะยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น และลูกจะได้รับพละกำลัง
มีลูกหลายคนถูกวางไว้เป็นอันดับข้างหน้าแต่พวกเขาไม่ได้อยู่ในการจดจำระลึกถึงเลย
แม้ว่าพวกเขาจะฉลาดในความรู้
แต่พวกเขาไม่อยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง พ่อยกย่องลูกๆ
ผู้นี้ก็เป็นอันดับหนึ่งเช่นกัน ดังนั้นท่านต้องเพียรพยายามอย่างแน่นอน
ลูกต้องคิดเสมอว่าเป็นชีพบาบาที่กำลังอธิบายแก่ลูกแล้วโยคะของสติปัญญาของลูกจะยังคงเชื่อมโยงอยู่ที่นั่น
ผู้นี้ต้องกำลังเรียนรู้อยู่เช่นกัน อย่างไรก็ตามท่านยังคงพูดว่า จดจำบาบา
รูปภาพเหล่านี้มีไว้สำหรับอธิบายแก่ใครก็ตาม
ผู้เดียวที่ไม่มีตัวตนถูกเรียกว่าพระเจ้า ท่านมาและรับร่างกายมาใช้ ลูกๆ
ของพระเจ้าผู้เดียวเป็นดวงวิญญาณทั้งหมดเป็นพี่น้องเพศชาย
เวลานี้พวกเขาอยู่ในร่างกายของพวกเขา พวกเขาทั้งหมดเป็นภาพลักษณ์ที่อมตะ
ร่างกายเป็นบัลลังก์ของภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะ (ดวงวิญญาณ)
บัลลังก์ที่เป็นอมตะไม่ใช่สิ่งใดอื่นโดยเฉพาะ
นี่คือบัลลังก์ของภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะ แต่ละดวงวิญญาณอาศัยอยู่ตรงกลางหน้าผาก
นั่นเรียกว่าบัลลังก์อมตะ เป็นบัลลังก์อมตะของภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะ
ดวงวิญญาณทั้งหมดเป็นอมตะ ดวงวิญญาณละเอียดอ่อนมาก พ่อปราศจากตัวตน
ท่านนำบัลลังก์ของท่านมาจากที่ไหน? พ่อพูดว่า: นี่คือบัลลังก์ของพ่อด้วยเช่นกัน
พ่อมาและขอยืมบัลลังก์นี้
พ่อมาและนั่งบนบัลลังก์ที่เป็นอมตะของร่างกายที่เก่าแก่และธรรมดาของบราห์มา
เวลานี้ลูกรู้ว่านี่คือบัลลังก์ของทุกดวงวิญญาณ สิ่งนี้หมายถึงมนุษย์เท่านั้น
ไม่ได้ใช้กับสัตว์
มนุษย์กลับมาเลวร้ายยิ่งกว่าสัตว์และอย่างน้อยควรจะเปลี่ยนแปลงตนเองก่อน
เมื่อมีคนถามลูกเกี่ยวกับสัตว์บอกพวกเขาว่า:
ก่อนอื่นใดอย่างน้อยก็เปลี่ยนแปลงตนเองก่อน ในยุคทองแม้แต่สัตว์ก็ดีมากและชั้นหนึ่ง
จะไม่มีขยะใดเลยฯลฯ ที่นั่น
ถ้านกพิราบจะปล่อยมูลของมันในปราสาทราชวังของราชาก็จะมีค่าปรับ
ที่นั่นจะไม่มีขยะใดๆ เลย ที่นั่นพวกเขาจะระมัดระวังอย่างมาก
พวกเขาจะมีการเฝ้าเวรยามไว้เพื่อไม่ให้มีสัตว์ชนิดใดที่สามารถเข้ามาข้างในได้
จะมีความสะอาดอย่างมากที่นั่น
นอกจากนี้ยังมีความสะอาดอย่างมากในวัดของลักษมีนารายณ์ด้วยเช่นกัน
พวกเขาแม้กระทั่งแสดงภาพนกพิราบไว้ในวัดชางก้าและปารวตี
ดังนั้นพวกเขาต้องสร้างความเสียหายให้วัดอย่างแน่นอนเช่นกัน
พวกเขาได้เขียนเรื่องราวเช่นนี้มากมายไว้ในคัมภีร์ ขณะนี้พ่ออธิบายแก่ลูกๆ
อย่างไรก็ตาม มีลูกเพียงไม่กี่คนที่สามารถซึมซับความรู้นี้
ที่เหลือทั้งหมดไม่เข้าใจอะไรเลย พ่ออธิบายแก่ลูกๆ ด้วยความรักอย่างมาก ลูกๆ
จงกลับมาอ่อนหวานอย่างมาก ให้เพชรพลอยออกมาจากปากลูกเสมอ ลูกคือรูปและบาซาน
ก้อนหินไม่ควรออกมาจากปากของลูก ดวงวิญญาณได้รับการยกย่อง ดวงวิญญาณพูดว่า:
ฉันเป็นประธานาธิบดี ฉันเป็นผู้นั้นผู้นั้น นี่คือชื่อของร่างกายของฉัน โอเค
ดวงวิญญาณเป็นลูกของใคร? ของดวงวิญญาณสูงสุดผู้เดียว
ดังนั้นลูกต้องได้รับมรดกจากท่านอย่างแน่นอน แล้วท่านจะอยู่ทุกหนทุกแห่งได้อย่างไร?
เวลขณะนี้ลูกเข้าใจแล้วว่าก่อนหน้านี้ลูกก็ไม่รู้อะไรมาก่อนเช่นกัน
เวลานี้สติปัญญาของลูกเปิดกว้างอย่างมาก
เมื่อลูกไปที่วัดใดก็ตามในตอนนี้ลูกเข้าใจว่ารูปภาพเหล่านั้นทั้งหมดไม่ถูกต้อง
จะมีใครที่มีสิบแขนหรือมีงวงของช้างเช่นในรูปภาพนั้นหรือไม่?
ทั้งหมดนั้นเป็นเครื่องประกอบของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
แท้จริงแล้วควรมีความเลื่อมใสศรัทธาของชีพบาบาเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่เป็นผู้ประทานการหลุดพ้นแก่ทุกคน
สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลักษมีและนารายณ์ใช้ 84 ชาติเกิด
แล้วพ่อสูงสุดก็มาและให้การหลุดพ้นแก่ทุกคน ไม่มีใครที่สูงไปกว่าท่าน
ในบรรดาลูกเช่นกัน ลูกสามารถซึมซับสิ่งที่เกี่ยวกับความรู้เหล่านี้ตามลำดับกันไป
ถ้าใครบางคนไม่สามารถซึมซับได้คนนั้นจะมีประโยชน์อะไร?
แทนที่จะกลายเป็นไม้เท้าสำหรับคนตาบอด บางคนก็ถึงกลับกลายเป็นคนตาบอดเสียเอง
ถ้าวัวไม่สามารถให้น้ำนมได้วัวนั้นก็จะถูกขังไว้ในคอกวัว
ที่นี่เช่นกันบางคนไม่สามารถให้นมแห่งความรู้ มีหลายคนที่ไม่เพียรพยายามอะไรเลย
พวกเขาไม่เข้าใจว่าอย่างน้อยพวกเขาก็ควรให้คุณประโยชน์กับใครบางคน
พวกเขาไม่มีความใส่ใจกับโชคของตนเอง พวกเขามีความสุขกับอะไรก็ตามที่พวกเขาได้รับ
พ่อพูดว่า: นั่นไม่ได้อยู่ในโชคของคนๆ นั้น เราควรเพียรพยายามที่ได้รับการหลุดพ้น
ลูกต้องกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ พ่อคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดและดูซิ
ท่านยังเข้ามาในร่างกายที่ไม่บริสุทธิ์ในโลกที่ไม่บริสุทธิ์ได้อย่างไร
ท่านได้รับการเชิญให้เข้ามาในโลกที่ไม่บริสุทธิ์
เมื่อราวันได้ทำให้ทุกคนคดโกงอย่างสมบูรณ์ พ่อมาและทำให้ทุกคนสูงส่ง
ผู้ที่เพียรพยายามอย่างดีก็จะกลายเป็นราชาและราชินีแต่ผู้ที่ไม่เพียรพยายามเลยก็จะกลายเป็นผู้ที่ยากจน
เพราะว่าสิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในโชคของพวกเขาพวกเขาจึงไม่สามารถใช้ความเพียรพยายาม
บางคนก็สร้างโชคของเขาได้ดีมาก ลูกแต่ละคนสามารถตรวจสอบตนเองว่า:
ฉันทำงานรับใช้อะไร? อัจชะ
ถึง ลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
ด้วยความรัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา
พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
จงกลายเป็นรูปและบาซานและให้เพชรพลอยออกจากปากของลูกเสมอ จงกลับมาอ่อนหวานอย่างมาก
ห้ามปล่อยให้ก้อนหิน(คำพูดที่ไม่ดี) ออกมาจากปากของลูก
2.
จงกลับมาฉลาดในความรู้และโยคะแล้วให้คุณประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น
เพียรพยายามที่จะทำให้โชคของลูกสูงส่ง จงกลายเป็นไม้เท้าสำหรับคนตาบอด
พร:
ขอให้ลูกซึมซับการตระหนักรู้ของสามสิ่งและได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์
การตระหนักรู้ในตัวเอง การตระหนักรู้ในพ่อ และการตระหนักรู้ในความรู้ของละคร:
การขยายตัวของความรู้ทั้งหมดจะหลอมรวมอยู่ในการตระหนักรู้ของสามสิ่งนี้
นี่เป็นการตระหนักรู้ถึงต้นไม้แห่งความรู้สามประเภท แรกเริ่มต้นไม้คือเมล็ด
จากนั้นใบไม้สองใบก็งอกออกมาจากเมล็ดนั้น และการขยายตัวของต้นไม้ก็จะปรากฏออกมา
ในทำนองเดียวกัน
สิ่งหลักคือการตระหนักรู้ถึงพ่อผู้เป็นเมล็ดและแล้วใบไม้ทั้งสองซึ่งเป็นความรู้ทั้งหมดของดวงวิญญาณและละคร
ผู้ที่ซึมซับการตระหนักรู้ของสามสิ่งนี้จะได้รับพรของการเป็นตัวของการจดจำระลึกถึงและพวกเขาจะได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์
คติพจน์:
รักษาความสำเร็จไว้ตรงหน้าลูกเสมอและจุดอ่อนทั้งหมดจะจบลงอย่างง่ายดาย
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
คงอยู่อย่างมีชัยชนะอย่างสม่ำเสมอด้วยสำนึกรู้ของรูปรวม
ในยุคบรรจบกัน
บราห์มา กุมารและบราห์มา กุมารีไม่สามารถอยู่โดยลำพังได้
เพียงมีประสบการณ์ว่ามิตรของพ่อและของลูกอยู่ในรูปรวม ห้ามคิดว่า “พ่อเป็นของฉันเสมอ
พ่ออยู่กับฉัน” ไม่เลย ให้มีประสบการณ์จริงๆ ของมิตรของพ่อ
และแล้วมายาจะไม่โจมตีแล้วมายาจะพ่ายแพ้ เพียงแต่ห้ามหวาดกลัว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
จงมีความกล้าหาญและอยู่อย่างตระหนักถึงรู้ถึงมิตรของพ่อและแล้วชัยชนะจะเป็นสิทธิ์โดยกำเนิดของลูก