20.01.25       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน พร้อมกับการสร้างสมความรู้นี้และประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรยุคทองของลูก ให้เพิ่มพลังของการจดจำระลึกถึงของลูกและทำให้ความบริสุทธิ์ของลูกแข็งแรงขึ้น

คำถาม:
อะไรควรเป็นเป้าหมายของความพยายามของลูกที่ลูกๆ กำลังทำอยู่ในขณะนี้?

คำตอบ:
การอยู่อย่างมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ การกลับมาอ่อนหวานอย่างมาก และมีปฏิสัมพันธ์กับทุกคนด้วยความรัก สิ่งนี้ควรเป็นเป้าหมายของความพยายามของลูก ด้วยการทำสิ่งนี้ให้สำเร็จ ลูกจะกลับมาเต็มไปด้วยคุณธรรมทั้งหมด 16 องศาสมบูรณ์เต็ม

คำถาม:
อะไรคือสิ่งบ่งชี้ของผู้ที่การกระทำของพวกเขาสูงส่ง?

คำตอบ:
ไม่มีใครมีสัมผัสกับความทุกข์จากพวกเขา เช่นที่พ่อเป็นผู้ขจัดความทุกข์และเป็นผู้ประทานความสุข เช่นเดียวกันผู้ที่กระทำ กรรมที่สูงส่งคือผู้ขจัดความทุกข์และเป็นผู้ประทานความสุข

เพลง:
ละทิ้งบัลลังก์แห่งฟากฟ้าของท่าน และลงมายังพื้นโลก...

โอมชานติ
ลูกๆ ทางจิตที่สุดแสนหวานได้ยินเพลง ใครพูดว่า “ลูกๆ ทางจิตที่สุดแสนหวาน”? พ่อทั้งสองพูดสิ่งนี้ พ่อผู้ไม่มีตัวตนได้พูดสิ่งนี้และผู้ที่มีตัวตนก็พูดสิ่งนี้เช่นกัน เหตุนี้เองทั้งสองถูกเรียกว่าบัพและดาดา ดาดามีตัวตน เพลงเหล่านั้นเป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ลูกๆ เข้าใจว่าพ่อได้มาเพื่อปลูกฝังความรู้ของทั้งวงจรโลกนี้ในสติปัญญาของลูก สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกๆ ว่าเวลานี้ลูกกำลังจบสิ้น 84 ชาติเกิดของลูกและละครนี้กำลังจะจบสิ้นในเวลานี้ เวลานี้ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์ด้วยการมีโยคะ นั่นคือ ด้วยการจดจำระลึกถึง มีการใช้การจดจำระลึกถึงและความรู้ในทุกประเด็น นักเรียนจะจดจำนักกฎหมายและอย่างแน่นอนรับความรู้จากเขา เหล่านั้นก็ถูกเรียกว่าพลังโยคะและความรู้ด้วย ที่นี่ นี้คือประเด็นใหม่ ด้วยพลังของโยคะและความรู้นั้นของพวกเขาที่พวกเขาได้รับพลังที่มีขีดจำกัด ในขณะที่นี่ ด้วยพลังของโยคะและความรู้นี้ ลูกได้รับพลังที่ไม่มีขีดจำกัดจากบาบาเพราะท่านคือผู้ทรงอำนาจ พ่อพูดว่า: ฉันคือมหาสมุทรของความรู้ เวลานี้ลูกๆรู้จักวงจรโลกด้วยเช่นกัน ลูกจดจำทุกสิ่ง โลกที่ไม่มีตัวตนและดินแดนที่ละเอียดอ่อน พ่อได้ให้ความรู้นี้ทั้งหมดแก่ลูกที่ท่านมีอยู่ในท่าน ดังนั้นลูกต้องสร้างสมความรู้นี้ พ่อสอนโยคะและความบริสุทธิ์แก่ลูกๆด้วยเช่นกันเพื่อที่ลูกจะประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรของลูก ลูกกลับมาบริสุทธิ์และแล้วลูกประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรของลูกจากพ่อ พ่อให้สถานภาพที่แม้กระทั่งสูงมากกว่าของพ่อแก่ลูกเสียอีก ลูกสูญเสียสถานภาพของลูกขณะใช้ 84 ชาติเกิดของลูก เป็นเวลานี้ที่ลูกๆ ได้รับความรู้นี้ ลูกได้รับความรู้ว่าอย่างไรจึงจะกลับมาสูงส่งที่สุดเหนือทั้งหมดโดยพ่อผู้ที่สูงสุดเหนือทั้งหมด ลูกๆ เข้าใจว่าเป็นราวกับว่าลูกกำลังนั่งอยู่ในบ้านของบัพดาดาขณะนี้ ดาด้านี้ก็เป็นแม่ของลูกด้วยเช่นกัน พ่อนั้นแตกต่างจากดาด้านี้ผู้ที่เป็นแม่ของลูกด้วยเช่นกัน อย่างไรก็ตามเพราะนี้คือเครื่องแต่งกายชาย จึงมีการแต่งตั้งแม่ขึ้นมา เธอก็ได้รับการนำมาเลี้ยงดูด้วย การสร้างเกิดขึ้นกับแม่ สิ่งสร้างได้รับการนำมาเลี้ยงดูด้วยเช่นกัน พ่อรับลูกๆ มาเลี้ยงดูเพื่อที่จะให้มรดกแก่ลูก บราห์มาก็ได้รับการนำมาเลี้ยงดู การเข้ามาในเขาหรือการนำเขามาเลี้ยงดูเป็นสิ่งเดียวกัน ลูกๆ เข้าใจสิ่งนี้แต่ลูกอธิบายแก่ผู้อื่นต่างลำดับกันไปตามความพยายามของลูก ลูกต้องอธิบายแก่ทุกคนว่าเรากำลังทำตามศรีมัทของพ่อสูงสุดของเรา ดวงวิญญาณสูงสุด และกำลังทำให้บารัตนี้ไปเป็นดินแดนที่สูงส่งที่สุดอีกครั้ง เราต้องทำให้เราเองเป็นเช่นเดียวกันด้วยเช่นกัน ลูกแต่ละคนควรมองดูตนเองและถามว่า: ฉันได้กลับมาสูงส่งแล้วหรือไม่? ฉันมีการกระทำชั่วใดๆ หรือสร้างความทุกข์แก่ผู้ใดหรือไม่? พ่อพูดว่า: ฉันได้มาเพื่อทำให้ลูกๆ มีความสุข ดังนั้นลูกต้องทำให้ทุกคนอื่นเป็นสุขด้วย พ่อไม่เคยทำให้ใครก็ตามไม่มีความสุข สมญาของท่านคือ: “ผู้ขจัดความทุกข์และผู้ประทานความสุข” ลูกๆต้องตรวจสอบตนเองและถามว่า: ฉันทำให้ผู้ใดมีความทุกข์ด้วยความคิด คำพูด หรือการกระทำของฉันหรือไม่? ชีพ บาบาไม่เคยทำให้ผู้ใดเจ็บปวดเลย พ่อพูดว่า: พ่อบอกเรื่องราวที่ไม่มีขีดจำกัดนี้แก่ลูกๆ ทุกวงจร สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าเวลานี้ลูกกำลังจะกลับบ้านของลูกและแล้วไปสู่โลกใหม่ ลูกจะได้รับการโยกย้ายในตอนสุดท้ายตามที่ลูกศึกษามากน้อยเพียงใดในเวลานี้ ลูกจะกลับบ้านและแล้วลงมาต่างลำดับกันไปเพื่อเล่นบทบาทของลูก เป็นอาณาจักรที่กำลังได้รับการก่อตั้ง ลูกๆ เข้าใจว่าความพยายามใดก็ตามที่ลูกทำในเวลานี้ ความพยายามนั้นถูกกำหนดไว้แน่นอนสำหรับทุกวงจร ก่อนอื่นใด ลูกต้องทำให้สติปัญญาของทุกคนเข้าใจว่าไม่มีผู้ใดนอกจากพ่อที่รู้ถึงความรู้ของผู้สร้างหรือตอนต้น ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างนี้ พวกเขาได้ทำให้ชื่อของพ่อ ชื่อของผู้เดียวผู้ที่สูงสุดเหนือทั้งหมดหายไป มีคำว่าตรีมูรติ: มีถนนตรีมูรติและบ้านตรีมูรติด้วยเช่นกัน รูปภาพของบราห์มา วิษณุ และชางก้าทั้งสามถูกเรียกว่าตรีมูรติ อย่างไรก็ตาม พวกเขาได้เอาชื่อของชีพบาบา ผู้สร้างของทั้งสาม ผู้เดียวผู้เป็นหลักนั้นออกไป เวลานี้ลูกๆเข้าใจว่าชีพบาบาคือผู้สูงที่สุด ต่อมามีตรีมูรติ ลูกๆ ประกาศสิทธิ์ในมรดกจากพ่อ โดยการจดจำความรู้ของพ่อนี้และมรดก ลูกจะคงอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสอย่างสม่ำเสมอ เมื่อลูกยิงลูกศรของความรู้นี้ขณะอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ ลูกศรนั้นจะสร้างผลกระทบที่ดี ลูกได้รับพลังจากการจดจำระลึกถึงนี้ เพียงด้วยการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงนี้ที่ลูกได้รับพลัง ลูกดวงวิญญาณสูญเสียพลังของลูกทั้งหมดขณะที่ลูกกลับมาตาโมประธานและไม่บริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์ ความใส่ใจหลักของลูกเวลานี้ต้องเปลี่ยนแปลงจากเก่าและไม่บริสุทธิ์อย่างสิ้นเชิง(ตาโมประธาน) ไปเป็นบริสุทธิ์อย่างสิ้นเชิง(สะโตประธาน) นี้คือความหมายของ “มานมานะบาฟ” ด้วยเช่นกัน จงถามผู้ที่ศึกษากีตะว่า: อะไรคือความหมายของ “มานมานะบาฟ”? ใครได้พูดว่า “จดจำฉันและประกาศสิทธิ์ในมรดก”? ไม่ใช่กฤษณะผู้ที่สร้างโลกใหม่ เขาเป็นเจ้าชายในโลกใหม่ ได้รับการจดจำว่าการก่อตั้งเกิดขึ้นผ่านบราห์มา ใครเป็นคารันคาราวันฮาร์? พวกเขาได้ลืมสิ่งนี้ พวกเขาพูดว่าพระเจ้าอยู่ทุกหนทุกแห่ง และท่านอยู่ในบราห์มา วิษณุและชางก้า และในทุกคนอื่น นั้นถูกเรียกว่าความไม่รู้ พ่อพูดว่า: ราวัน รูปของกิเลสทั้งห้า ได้ทำให้ลูกไม่รู้คิดอย่างมาก? ลูกเข้าใจว่าลูกเคยเป็นเช่นเดียวมาก่อนหน้านี้อย่างแน่นอน ใช่ ลูกได้สูงส่งมากที่สุดมาก่อนหน้านี้ด้วยเช่นกัน ต่อมาลูกตกต่ำและค่อยๆ กลายเป็นไม่บริสุทธิ์ที่สุด คัมภีร์นั้นกล่าวว่าพระเจ้ารามนำกองทัพลิง นั้นถูกต้อง ลูกเข้าใจว่าก่อนหน้านี้ลูกเป็นเช่นลิงอย่างแท้จริง เวลานี้ลูกตระหนักว่าโลกนี้ชั่วร้ายอย่างไร ทุกคนทำร้ายกันและกันด้วยการดูหมิ่นเหยียดหยาม นี้คือป่าแห่งหนาม ในขณะที่นั้นคือสวนแห่งดอกไม้ ป่านั้นโดยทั่วไปใหญ่โตมากและสวนมีขนาดเล็ก สวนไม่ใหญ่โต ลูกๆ เข้าใจว่าเวลานี้ป่าแห่งหนามนี้ใหญ่โต สวนดอกไม้แห่งยุคทองเล็กมาก ลูกๆ เข้าใจสิ่งเหล่านี้ต่างลำดับกันไปด้วยเช่นกันตามความพยายามที่ลูกทำ ผู้ที่ไม่มีความรู้หรือโยคะนี้ และผู้ที่ไม่อยู่อย่างไม่ว่างเว้นในงานรับใช้ไม่มีประสบการณ์ของความสุขภายในมากพอ บุคคลมีประสบการณ์ของความสุขโดยการให้ทาน จะเป็นที่เข้าใจว่าเขาให้ทานและทำการกระทำที่เป็นบุญในชาติเกิดก่อนหน้านั้นและเหตุนี้เองชาติเกิดปัจจุบันของเขาจึงดีมาก ผู้เลื่อมใสศรัทธาบางคนเชื่อว่าเพราะพวกเขาเป็นผู้เลื่อมใสศรัทธาในขณะนี้ พวกเขาจะไปใช้ชาติเกิดหน้าของเขาในบ้านผู้เลื่อมใสศรัทธาที่ดี ผลของการกระทำดีก็ดีด้วยเช่นกัน พ่อนั่งที่นี่และอธิบายปรัชญาของการกระทำที่สูงส่ง การกระทำที่เป็นกลาง และการกระทำที่เป็นบาปแก่ลูก ไม่มีใครอื่นในโลกที่รู้เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ ลูกเข้าใจว่าเพราะเวลานี้เป็นอาณาจักรของราวัน การกระทำของมนุษย์ทุกคนได้กลับเต็มไปด้วยบาปทั้งหมด ทุกคนต้องกลับมาไม่บริสุทธิ์ กิเลสทั้งห้าเข้าไปในทุกคน ถึงแม้ว่าพวกเขาให้ทานและทำบุญฯลฯ ผลที่พวกเขารับเป็นไปในช่วงเวลาชั่วคราว พวกเขายังคงทำบาปต่อไป การแลกเปลี่ยนทั้งหมดเกิดขึ้นในอาณาจักรที่เต็มไปด้วยบาปของราวัน ผู้คนให้โบ๊กกับรูปปั้นเทพด้วยความสะอาดอย่างมาก พวกเขาสะอาดมากเมื่อพวกเขาไปอยู่เบื้องหน้ารูปบูชาเทพ แต่พวกเขาไม่รู้สิ่งใด พวกเขาได้ประณามพ่อผู้ไม่มีขีดจำกัดอย่างมาก พวกเขาคิดว่าพวกเขากำลังยกย่องพระเจ้าด้วยการพูดว่า ผู้ทรงอำนาจอยู่ทุกหนทุกแห่ง อย่างไรก็ตามพ่อพูดว่า: แนวความคิดของพวกเขาผิด ก่อนอื่นใดลูกต้องบอกพวกเขาเกี่ยวกับคำยกย่องของพ่อ: พระเจ้าเป็นผู้สูงสุด และเราจดจำท่าน เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของราชาโยคะอยู่เบื้องหน้าลูก เพียงพ่อสอนราชาโยคะนี้ ศรีกฤษณะไม่สามารถเป็นพ่อ เขาเป็นเด็ก เพียงชีวาที่ถูกเรียกว่าบาบา ท่านไม่มีร่างกายเป็นของตนเอง ท่านขอยืมใช้ร่างนี้ เหตุนี้เองทั้งสองจึงถูกเรียกว่าบัพดาดา ผู้เดียวนั้นสูงสุด พ่อผู้ไม่มีตัวตน สิ่งสร้างไม่สามารถรับมรดกจากสิ่งสร้างได้ ในความสัมพันธ์ทางร่างกาย ลูกชายได้รับมรดกจากพ่อของเขา ลูกสาวไม่ได้รับมรดก เวลานี้พ่อได้อธิบายแล้วว่า ลูก ดวงวิญญาณทั้งหมดเป็นลูกชายของท่านและทั้งหมดเป็นลูกชายและลูกสาวของประชาบิดา บราห์มา ลูกไม่ได้รับมรดกจากบราห์มา เป็นเพียงเมื่อด้วยการเป็นของพ่อที่ลูกสามารถได้รับมรดกนี้ พ่อนี้กำลังนั่งที่นี่เป็นการส่วนตัวเบื้องหน้าลูกๆ และกำลังอธิบายสิ่งนี้แก่ลูก ไม่สามารถมีคัมภีร์สร้างขึ้นเพื่อทั้งหมดนี้ ลูกเขียนลงไป ลูกพิมพ์สิ่งพิมพ์ แต่กระนั้นก็ไม่มีใครนอกจากครูที่สามารถอธิบายสิ่งนั้น ถ้าไม่มีครู ก็จะไม่มีใครเข้าใจสิ่งนั้นจากเพียงหนังสือ เวลานี้ลูกคือครูทางจิตวิญญาณ พ่อคือเมล็ดของต้นไม้โลกมนุษย์ ท่านมีความรู้ของตอนต้น ตอนกลางและตอนจบของต้นไม้ทั้งหมดนี้ ท่านนั่งที่นี่ในรูปของครูและอธิบายแก่ลูก ลูกๆควรมีความสุขอย่างสม่ำเสมอว่าพ่อสูงสุดได้ทำให้ลูกเป็นลูกของท่านและแล้วท่านกลายเป็นครูของลูกและสอนลูก ท่านเป็นสัตกูรูที่แท้จริงด้วยเช่นกัน: ท่านพาลูกกลับไปกับท่าน ผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์สำหรับทุกคนคือผู้เดียว พ่อคือผู้สูงสุดและท่านให้มรดกแก่ชาวบารัตทุก 5000 ปี มีการเฉลิมฉลองครบรอบวันเกิดของชีวา แท้จริงแล้วควรใส่คำว่า “ตรีมูรติ” ถัดไปจาก “ชีพ แจนตี” ลูกเฉลิมฉลองตรีมูรติชีพแจนตี เพียงการเฉลิมฉลองชีพแจนตีไม่ได้พิสูจน์สิ่งใด เมื่อพ่อมา บราห์มาก็เกิดขึ้น ลูกกลายเป็นลูกๆ ของท่าน ลูกกลายเป็นบราห์มิน และเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกวางไว้เบื้องหน้าลูก พ่อเองมาและทำงานของการก่อตั้ง เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกชัดเจนมากด้วยเช่นกัน ความสำคัญของกีตะถูกทำลายไปเมื่อเอาชื่อของศรีกฤษณะไปใส่ไว้ในนั้น สิ่งนี้ก็ถูกกำหนดไว้แล้วในละครด้วย ความผิดนี้จะเกิดขึ้นอีกครั้ง ละครทั้งหมดนั้นเกี่ยวกับความรู้นี้และการกราบไหว้บูชานั้น พ่อพูดว่า: ลูกๆ ผู้เป็นที่รัก จดจำอัลฟาและเบต้า ดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข นี้ง่ายดายมาก! ถามใครก็ตามถึงความหมายของ “มานมานะบาฟ” และดูว่าพวกเขาตอบอะไร ถามพวกเขา: ใครคือผู้เดียวที่ถูกเรียกว่าพระเจ้า? พระเจ้าคือผู้สูงสุด ท่านไม่สามารถอยู่ทุกหนแห่งเช่นที่พวกเขาพูด ท่านเป็นพ่อของทุกคน ตรีมูรติ ชีพ แจนตีจะอยู่ที่นี่ในไม่ช้า จงทำรูปภาพของตรีมูรติ ชีวา ผู้สูงสุดคือชีวา และแล้วมีผู้อยู่อาศัยของอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน: บราห์มา วิษณุ และ ชางก้า สูงสุดเหนือสิ่งใดคือชีพ บาบา ท่านเปลี่ยนบารัตไปเป็นสววรค์ เหตุใดลูกจึงไม่ฉลองการเกิดของท่านเล่า? ท่านได้ให้ชาวบารัตได้รับมรดกของเขาอย่างแน่นอน นั้นเคยเป็นอาณาจักรของพวกเขา อารยา สมาจีจะช่วยลูกในสิ่งนี้ด้วยเช่นกัน เพราะพวกเขาเชื่อในชีวาด้วย ลูกต้องชักธงของลูกขึ้น ในด้านหนึ่งควรมีวงจรโลกพร้อมตรีมูรติ และอีกด้านหนึ่งเป็นต้นไม้ แท้จริงแล้วนี้ควรเป็นธงของลูก สามารถทำได้ ควรมีการชักธงนี้เพื่อให้ทุกคนได้เห็น สิ่งนี้บรรจุคำอธิบายทั้งหมด มีการแสดงภาพต้นกัลปะและวงจรละครไว้อย่างชัดเจนอย่างที่สุด ทุกคนควรเห็นว่าในเวลาใดศาสนาของพวกเขาเริ่มขึ้น พวกเขาเองสามารถคิดคำนวณได้ จงอธิบายวงจรนี้และต้นไม้แก่ทุกคน เมื่อใดที่พระคริสต์ได้มา? ดวงวิญญาณทั้งหมดเหล่านั้นอาศัยอยู่ที่ใดก่อนเวลานั้น? พวกเขาจะตอบว่าต้องเคยอยู่ในโลกที่ไม่มีตัวตน เราดวงวิญญาณเปลี่ยนรูปของเรา เราลงมาที่นี่และใช้รูปที่มีตัวตน ผู้คนพูดต่อพ่อด้วยเช่นกัน: เปลี่ยนรูปของท่านและลงมายังโลกที่มีตัวตน ท่านลงมาที่นี่ ท่านไม่ได้ลงมาในอานาเขตที่ละเอียดอ่อน เช่นที่เราเปลี่ยนรูปของเราขณะเล่นบทบาทของเรา เราก็ขอท่านให้ลงมาอีกครั้งและสอนราชาโยคะแก่เรา มีการสอนราชาโยคะเพื่อเปลี่ยนบารัตไปเป็นสวรรค์ เหล่านี้คือเรื่องราวที่ง่ายดายมากที่จะเข้าใจ ลูกๆ ควรสนใจในการทำสิ่งนี้ ลูกต้องสร้างสมความรู้นี้และดลใจผู้อื่นให้ทำเช่นเดียวกัน ลูกควรเขียนติดต่อกันและกันเกี่ยวกับความรู้นี้ พ่อมาและเปลี่ยนบารัตไปเป็นสวรรค์ มีการพูดว่า 3000 ปีก่อนพระคริสต์ บารัตเคยเป็นดินแดนสุขาวดีอย่างแน่นอน ดังนั้นลูกต้องส่งรูปภาพของตรีมูรติชีวาแก่ทุกคน ทำแสตมป์ของตรีมูรติ ชีวา มีแผนกของรัฐบาลของผู้ที่ผลิตแสตมป์ด้วยเช่นกัน มีผู้ที่มีการศึกษาดีมากมายในเดลลี พวกเขาสามารถทำงานนี้ได้ เมืองหลวงของลูกจะเป็นเดลลีด้วยเช่นกัน ในตอนเริ่มต้น เดลลีถูกเรียกว่าปารีสถาน(ดินแดนแห่งเทวดานางฟ้า) เวลานี้นี้เป็นสุสาน (คาบรีสถาน) ดังนั้นเรื่องราวทั้งหมดเหล่านี้ควรอยู่ในสติปัญญาของลูกๆ เวลานี้ลูกต้องคงอยู่อย่างมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ จงกลับมาอ่อนหวานอย่างมาก มีปฏิสัมพันธ์กับทุกคนด้วยความรัก ทำความพยายามที่จะกลับมาเต็มเปี่ยมด้วยทุกคุณธรรมและ 16 องศาสมบูรณ์ สิ่งนี้ควรเป็นเป้าหมายของความพยายามของลูก อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีผู้ใดกลายเป็นสิ่งนี้ เวลานี้สภาพของลูกควรไต่เต้าพัฒนา ลูกค่อยๆ สูงขึ้นทีละน้อย บาบาเฝ้าแต่ให้สัญญาณในหลายทางเกี่ยวกับการทำงานรับใช้ในวันชีพ แจนตี ด้วยสิ่งนี้ผู้คนจะเข้าใจว่าความรู้ของลูกยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง ใช้ความพยายามอย่างมากที่จะอธิบายแก่มนุษย์ จะไม่มีการสร้างอาณาจักรขึ้นหากไม่มีการทำบางความพยายาม ลูกขึ้นสูงและแล้วลูกตกต่ำและลูกก็ขึ้นสูงอีกครั้ง ลูกๆ มีประสบการณ์ของพายุอย่างใดอย่างหนึ่ง สิ่งหลักคือการจดจำระลึกถึง ลูกต้องมีการจดจำระลึกถึงเพื่อที่จะกลับมาสาโทประทาน ความรู้นี้ง่ายดาย ลูกๆ ต้องกลับมาอ่อนหวานที่สุดเหนือทั้งหมด เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกอยู่เบื้องหน้าลูก พวกเขา(ลักษมีและนารายณ์)อ่อนหวานอย่างมาก ลูกมีประสบการณ์ของความสุขอย่างมากในการมองดูพวกเขา นี้คือเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกผู้เป็นนักเรียน พระเจ้าคือผู้เดียวผู้ที่กำลังสอนลูกอยู่ อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง ด้วยความรัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. เก็บรักษาความรู้และมรดกที่ลูกได้รับจากพ่อไว้ในการสำนึกรู้ของลูกและอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสอย่างสม่ำเสมอ ลูกมีความรู้และโยคะนี้ ดังนั้นจงอยู่อย่างพร้อมเสมอบนสนามของงานรับใช้

2. จดจำดินแดนแห่งความสุขและดินแดนแห่งความสงบ ลูกต้องกลับมาอ่อนหวานมากเท่ากับเหล่าเทพ อยู่ในความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด กลายเป็นครูทางจิตวิญญาณและให้ทานความรู้นี้แก่ผู้อื่น

พร:
ขอให้ลูกกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรมเหมือนพ่อและเป็นอิสระจากร่างกาย ความสัมพันธ์ และความสะดวกสบายทางวัตถุของลูก

หากผู้ที่รักษารูปสำนึกเป็นดวงวิญญาณของพวกเขา ในขณะที่ดูแลครอบครัวของพวกเขาอย่างเป็นเครื่องมือตามคำแนะนำและไม่มีความผูกพันยึดมั่นและได้รับคำสั่งให้จากไปในเวลานี้ พวกเขาก็จะทำเช่นนั้น เมื่อเสียงแตรถูกเป่า หากลูกไม่เสียเวลาในการคิดเกี่ยวกับสิ่งนั้น ลูกจะถูกกล่าวว่าเป็นผู้เอาชนะความผูกพันยึดมั่น ดังนั้นตรวจสอบตัวเองว่ามีบ่วงพันธะใดๆ ของร่างกาย ความสัมพันธ์ และความสะดวกสบายทางวัตถุของลูกกำลังดึงลูกอยู่หรือไม่ ที่ใดมีบ่วงที่นั่นจะมีแรงดึงดูด แต่ผู้ที่อิสระจะเข้าใกล้สภาพอยู่เหนือบ่วงกรรมเช่นเดียวกับพ่อ

คติพจน์:
พร้อมกับการให้ความรักและความร่วมมือ จงกลายเป็นรูปของพลังและลูกจะได้รับอันดับแรกๆในอาณาจักรด้วยเช่นกัน

ด้วยจิตใจที่เต็มไปพลังของลูก จงทำงานรับใช้ของการให้สะกาช

มากเท่าที่ลูกใช้ร่างกาย จิตใจ ทรัพย์สมบัติ และเวลาของลูกในขณะหนึ่ง โดยการรับใช้ด้วยพลังของจิตใจของลูก ลูกจะได้รับความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่มากในเวลาอันสั้น ในขณะนี้ บางครั้งลูกต้องทำความพยายามเพื่อเปลี่ยนแปลงธรรมชาติของลูก เคลื่อนไปพร้อมกับชุมนุม หรือบางครั้งเมื่อลูกเห็นว่างานรับใช้ไม่ได้รับผลสำเร็จมากนัก ก็ไม่มีความท้อถอย ดังนั้นทั้งหมดนั้นจะจบลง