22.04.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน นี่คือเวลาที่มีคุณค่ามากที่สุดสำหรับลูก
ในเวลานี้ลูกกลายเป็นผู้ช่วยที่สมบูรณ์ของพ่อ
ลูกๆที่กลายเป็นผู้ช่วยประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
คำถาม:
ลูกๆที่มีค่าต่องานรับใช้ไม่สามารถมีข้ออ้างใด?
คำตอบ:
ลูกๆที่มีค่าต่องานรับใช้ต้องไม่มีวันมีข้ออ้างว่า: บาบา ที่นี่หนาว หรือ
ที่นี่ร้อนและดังนั้นฉันจึงไม่สามารถทำงานรับใช้ที่นี่ได้
อย่าได้เปราะบางเมื่อร้อนหรือหนาวเล็กน้อย
ไม่ควรเป็นว่าลูกไม่สามารถอดทนต่อสิ่งใดได้
ในดินแดนของความทุกข์นี้ลูกต้องอดทนต่อทุกสิ่ง: ความสุขและความทุกข์
ความร้อนและความหนาว คำสรรเสริญและคำประณาม อย่าได้มีข้ออ้าง
เพลง:
อดกลั้นเถิด
โอ้ จิตใจ! วันเวลาแห่งความสุขของลูกกำลังจะมา
โอมชานติ
เพียงลูกๆเท่านั้นที่รู้ว่าความสุขและความทุกข์คืออะไร
เพียงลูกๆบราห์มินรู้ต่างลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำว่า
เมื่อใดที่ลูกได้รับความสุขและเมื่อใดที่ลูกได้รับความทุกข์ในชีวิตนี้
เวลานี้คือโลกของความทุกข์ ลูกต้องอดทนต่อความสุขและความทุกข์
คำสรรเสริญและคำประณาม อดทนต่อทุกสิ่งในเวลาอีกเพียงเล็กน้อย
ลูกต้องไปอยู่เหนือทั้งหมดนั้น เมื่อลูกบางคนรู้สึกร้อนเล็กน้อย พวกเขาพูดว่า:
ฉันต้องการที่จะไปในที่ที่เย็นกว่า เวลานี้ไม่ว่าจะร้อนหรือหนาว
ลูกๆต้องทำงานรับใช้ ความไม่สบายเล็กน้อยในเวลาปัจจุบันนั้นไม่มีอะไรใหม่
นี่คือดินแดนแห่งความทุกข์ เพื่อที่จะไปยังดินแดนแห่งความสุข
เวลานี้ลูกๆต้องทำความเพียรพยายามอย่างเต็มที่
นี่คือเวลาที่มีคุณค่ามากที่สุดของลูก ไม่สามารถมีข้ออ้างใดๆ ได้
พ่อกำลังพูดกับลูกๆที่มีค่าต่องานรับใช้
ผู้ที่ไม่รู้วิธีที่จะทำงานรับใช้นั้นไม่มีประโยชน์เลย
พ่อได้มาที่นี่เพื่อทำให้ไม่เพียงแต่บารัตเท่านั้นแต่ทำให้ทั้งโลกกลายเป็นดินแดนแห่งความสุข
ดังนั้นลูกๆบราห์มินต้องกลายเป็นผู้ช่วยของพ่อ พ่อมาแล้ว
และดังนั้นลูกต้องทำตามการกำหนดของท่าน บารัตที่เคยเป็นสวรรค์เวลานี้คือนรก
ต้องมีการทำให้บารัตกลายเป็นสวรรค์อีกครั้ง เวลานี้ลูกรู้สิ่งนี้เช่นกัน
ยุคทองเป็นอาณาจักรของราชาที่บริสุทธิ์ พวกเขาเคยมีความสุข
ภายหลังพวกเขากลายเป็นราชาที่ไม่บริสุทธิ์ ด้วยการให้ทานในนามของพระเจ้า
พวกเขาก็ได้รับพละกำลังด้วยเช่นกัน ในปัจจุบันเป็นรัฐบาลโดยประชาชน
ไม่มีผู้ใดในพวกเขาสามารถรับใช้บารัต
เพียงพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดผู้เดียวเท่านั้นที่รับใช้บารัตและทั้งโลก
เวลานี้พ่อพูดกับลูกๆว่า: ลูกๆที่แสนหวาน เวลานี้จงกลายเป็นผู้ช่วยของพ่อ
ท่านอธิบายด้วยความรักอย่างมาก ลูกๆผู้ที่มีสำนึกเป็นดวงวิญญาณก็เข้าใจท่าน
ลูกๆที่มีสำนึกเป็นร่างจะสามารถช่วยท่านได้อย่างไร?
พวกเขาติดกับอยู่ในโซ่ตรวนของมายา
เวลานี้พ่อได้ให้การกำหนดแก่ลูกที่จะปลดปล่อยทุกคนจากโซ่ตรวนของมายา
จากโซ่ตรวนของกูรู นี่คือธุรกิจของลูก พ่อพูดว่า:
ผู้ที่ช่วยพ่ออย่างดีจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่ดี
พ่อตัวท่านเองพูดเป็นการส่วนตัวว่า: เพราะว่าพ่อนั้นธรรมดา
ไม่มีใครรู้จักพ่ออย่างถูกต้องแม่นยำอย่างที่พ่อเป็นหรือในสิ่งที่พ่อเป็น
พ่อทำให้เรากลายเป็นนายของโลก พวกเขาไม่รู้สิ่งนี้
ไม่มีใครรู้ว่าลักษมีและนารายณ์เคยเป็นนายของโลก
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าพวกเขาได้รับอาณาจักรนั้นมาอย่างไร
และต่อมาพวกเขาสูญเสียอาณาจักรไปอย่างไร สติปัญญาของผู้คนนั้นตกต่ำอย่างสิ้นเชิง
เวลานี้พ่อได้มาเพื่อเปิดล็อคสติปัญญาของทุกคน
เพื่อเปลี่ยนสติปัญญาของทุกคนจากหินเป็นเพชร บาบาพูดว่า:
เวลานี้จงกลายเป็นผู้ช่วยของพ่อ ผู้คนพูดถึงผู้ช่วยของพระเจ้า
แต่พวกเขาเองไม่ได้เป็นผู้ช่วยของพระเจ้า พระเจ้าบอกใครก็ตามที่ท่านทำให้บริสุทธิ์
ทำให้ผู้อื่นบริสุทธิ์เหมือนพวกเขาเอง จงทำตามศรีมัท!
พ่อมาเพื่อทำให้ลูกกลายเป็นชาวสวรรค์ที่บริสุทธิ์
ลูกๆบราห์มินรู้ว่านี่คือดินแดนแห่งความตาย
ผู้คนตายในทันทีในขณะที่นั่งอยู่ที่ไหนสักแห่ง ดังนั้นก่อนที่สิ่งนั้นเกิดขึ้น
ทำไมเราจึงไม่ทำความเพียรพยายามที่จะประกาศสิทธิ์ในมรดกที่สมบูรณ์จากพ่อและสร้างชีวิตในอนาคตของเราเล่า?
เมื่อผู้คนถึงวัยปลดเกษียณของพวกเขา
พวกเขาก็เชื่อว่าพวกเขาควรจะข้องแวะอยู่ในการทำความเลื่อมใสศรัทธา
จนกว่าจะถึงเวลาที่พวกเขาไปถึงสภาพของการปลดเกษียณ พวกเขาก็หาเงินทองมากมายฯลฯ
เวลานี้เป็นสภาพของการปลดเกษียณของลูกทั้งหมด
ดังนั้นเหตุใดลูกจึงไม่กลายเป็นผู้ช่วยของพ่อเล่า? ถามหัวใจของลูกว่า
ลูกได้กลายเป็นผู้ช่วยของพ่อหรือไม่ ลูกๆที่มีค่าต่องานรับใช้นั้นมีชื่อเสียงมาก
พวกเขาทำความเพียรพยายามที่ดีมาก ด้วยการอยู่ในโยคะลูกสามารถทำงานรับใช้ได้
ลูกต้องชำระทั้งโลกให้บริสุทธิ์ด้วยพลังแห่งการจดจำระลึกถึง
ลูกได้กลายเป็นเครื่องมือเพื่อชำระทั้งโลกให้บริสุทธิ์
โลกที่บริสุทธิ์เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับลูกอย่างแน่นอน ดังนั้นโลกเก่ากำลังจะถูกทำลาย
เวลานี้บอกทุกคน: ละทิ้งสำนึกที่เป็นร่าง! จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้น
ท่านผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ทุกคนจดจำท่าน
ผู้รู้และผู้เคร่งศาสนาฯลฯ
ชี้นิ้วขึ้นข้างบนแล้วพูดว่ามีเพียงดวงวิญญาณสูงสุดเดียวเท่านั้น
และท่านเพียงผู้เดียวที่ประทานความสุขแก่ทุกคน
แม้ว่าผู้คนจะพูดถึงพระเจ้าหรือดวงวิญญาณสูงสุด ก็ไม่มีใครรู้จักท่าน
บางคนเฝ้าแต่จดจำพระพิฆเนศ (เทพเจ้าที่เป็นช้าง) บางคนจดจำหนุมาน (เทพเจ้าที่เป็นลิง)
และบางคนก็จดจำกูรูของพวกเขา
เวลานี้ลูกรู้ว่าทั้งหมดนั้นเป็นของหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
หนทางความเลื่อมใสศรัทธาดำเนินต่อเนื่องมาเป็นเวลาครึ่งหนึ่งของแต่ละวงจร
ฤาษีและมุนีที่ยิ่งใหญ่ทั้งหมดพูดว่า “เนติ เนติ (ไม่ใช่สิ่งนี้และสิ่งนั้น)
เราไม่รู้จักทั้งผู้สร้างหรือสิ่งสร้าง” พ่อพูดว่า: พวกเขาไม่ใช่ตรีกาลดาร์ชิ (ผู้มองเห็นรูปกาลเวลาทั้งสาม)
เพียงผู้เดียวเท่านั้นคือเมล็ด มหาสมุทรแห่งความรู้ ท่านมาในบารัต
ผู้คนเฉลิมฉลองชีพแจนตี (วันเกิดของชีวา) และกีตะแจนตี (วันเกิดของกีตะ)
ด้วยเช่นกัน พวกเขาจดจำกฤษณะแต่พวกเขาไม่รู้จักชีวา ชีพบาบาพูดว่า:
เพียงพ่อเท่านั้นคือมหาสมุทรแห่งความรู้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์
จะไม่มีใครพูดเช่นนี้ถึงกฤษณะ รูปภาพที่ดีมากคือ “ใครคือพระเจ้าแห่งกีตะ?”
พ่อให้มีการสร้างรูปภาพเหล่านี้ทั้งหมดเพื่อคุณประโยชน์ของลูกๆ ทุกคน
จงเขียนคำสรรเสริญที่สมบูรณ์ของชีพบาบา ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับสิ่งนี้
ทุกคนที่ลงมาจากเบื้องบนล้วนบริสุทธิ์
ไม่มีใครสามารถกลับบ้านได้โดยไม่กลับมาบริสุทธิ์ สิ่งหลักคือการกลับมาบริสุทธิ์
นั่นคือดินแดนที่บริสุทธิ์ที่ซึ่งดวงวิญญาณทั้งหมดอาศัยอยู่
ขณะที่เล่นบทบาทของลูกที่นี่ ลูกก็กลับมาไม่บริสุทธิ์
ผู้ที่บริสุทธิ์ที่สุดได้กลับมาไม่บริสุทธิ์
ชื่อและร่องรอยทั้งหมดของศาสนาเทพได้หายไป ชื่อของศาสนาเทพถูกเปลี่ยนเป็นศาสนาฮินดู
เพียงลูกเท่านั้นที่ประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรแห่งสวรรค์
และแล้วก็สูญเสียอาณาจักรนั้นไป นี่คือการละเล่นเกี่ยวกับชัยชนะและความพ่ายแพ้
ผู้ที่พ่ายแพ้มายาจะพ่ายแพ้ทุกสิ่ง และผู้ที่เอาชนะมายาก็จะมีชัยชนะต่อทุกสิ่ง
ผู้คนใช้เงินมากมายในการสร้างหุ่นจำลองที่ใหญ่โตของราวัน
แล้วพวกเขาก็ทำลายมันในหนึ่งวัน เขาคือศัตรู นั่นก็เหมือนกับการเล่นกับตุ๊กตา
พวกเขาสร้างภาพลักษณ์ของชีพบาบาด้วยเช่นกัน พวกเขากราบไหว้บูชาแล้วก็ทำลาย
ในทำนองเดียวกันพวกเขาสร้างภาพลักษณ์ของเหล่าเทวีแล้วก็เอาไปจมน้ำ
พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งใดเลย
เวลานี้ลูกๆรู้ประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ที่ไม่มีขีดจำกัด
และรู้ว่าวงจรโลกนี้หมุนไปอย่างไร ไม่มีใครอื่นรู้เกี่ยวกับยุคทองและยุคเงิน
รูปปั้นเหล่าเทพที่พวกเขาสร้างขึ้นนั้นเป็นการประณาม พ่ออธิบาย: ลูกๆที่แสนหวาน
เพื่อที่จะกลายเป็นนายของโลก ลูกต้องทำตามข้อควรระวังที่พ่อให้แก่ลูก
เตรียมอาหารในสภาพของการจดจำระลึกถึง รับประทานอาหารในการจดจำระลึกถึง พ่อเองพูดว่า:
จดจำพ่อและลูกจะกลายเป็นนายของโลกอีกครั้ง พ่อได้มาอีกครั้งด้วยเช่นกัน
เวลานี้ลูกต้องกลายเป็นนายของโลกที่สมบูรณ์ ทำตามแม่และพ่อ
ไม่สามารถเป็นเพียงพ่อเท่านั้น ซันยาสซีพูดว่าพวกเขาทั้งหมดเป็นพ่อ
พวกเขาทำสิ่งนี้ด้วยการพูดว่าแต่ละดวงวิญญาณคือดวงวิญญาณสูงสุด นั่นเป็นสิ่งที่ผิด
ทั้งแม่และพ่อที่นี่กำลังทำความเพียรพยายาม คำพูดที่ว่า “ทำตามแม่และพ่อ”
อ้างถึงที่นี่ เวลานี้ลูกรู้ว่าผู้ที่เป็นนายของโลกนั้นเคยบริสุทธิ์
และเวลานี้พวกเขาไม่บริสุทธิ์ พวกเขากำลังจะกลับมาบริสุทธิ์อีกครั้ง
เรากำลังทำตามศรีมัทของท่านและได้รับสถานภาพนั้นด้วยเช่นกัน
ท่านกำลังให้การกำหนดผ่านผู้นี้ เราต้องทำตามการกำหนดเหล่านั้น
ลูกบางคนไม่ทำตามการกำหนด แต่เพียงแค่ทำให้ปากของลูกหวานชื่นด้วยการพูดว่า “บาบา
บาบา” เพียงผู้ที่ทำตามการกำหนดของท่านเท่านั้นที่เรียกว่าลูกๆที่มีค่า
ลูกรู้ว่าด้วยการทำตามมาม่าและบาบา ลูกจะเข้าไปสู่อาณาจักร
นี่เป็นเรื่องของความเข้าใจ พ่อเพียงแค่พูดว่า: จดจำพ่อและบาปของลูกจะถูกปลดเปลื้อง
ก็เท่านั้นเอง! เพียงแค่อธิบายให้ผู้อื่นว่าพวกเขากลับมาไม่บริสุทธิ์ในขณะที่ใช้ 84
ชาติเกิดอย่างไร และเวลานี้พวกเขาต้องกลับมาบริสุทธิ์อีกครั้ง
ยิ่งลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึง ลูกก็จะยิ่งกลับมาบริสุทธิ์
ผู้ที่อยู่ในการจดจำระลึกถึงอย่างใหญ่หลวงก็จะไปสู่โลกใหม่เป็นอันดับแรก
ลูกต้องทำให้ผู้อื่นเป็นเช่นเดียวกับตัวลูกเองเช่นกัน
มาม่าและบาบาไม่สามารถไปอธิบายที่นิทรรศการ
เมื่อผู้เยี่ยมชมที่สำคัญมาจากต่างประเทศ ผู้คนมากมายก็มารวมกันเพื่อจะดูว่าใครมา
ผู้เดียวนี้แฝงตัวมาก พ่อพูดว่า: พ่อพูดผ่านร่างของบราห์มา พ่อรับผิดชอบต่อลูกคนนี้
ลูกต้องพิจารณาเสมอว่าเป็นชีพบาบาผู้ที่กำลังพูดและสอนลูก
ลูกต้องเพียงแต่มองเห็นชีพบาบาเท่านั้นไม่ใช่ผู้นี้ คิดว่าตนเองว่าเป็นดวงวิญญาณ
และจดจำพ่อ ดวงวิญญาณสูงสุด ฉันคือดวงวิญญาณ
แต่ละดวงวิญญาณมีบทบาททั้งหมดอยู่ภายในตัวเขา ควงความรู้นี้ในสติปัญญาของลูก
หากลูกมีแต่สิ่งต่างๆทางโลกเท่านั้นในสติปัญญาของลูก
นั่นก็หมายความว่าลูกไม่ได้เข้าใจสิ่งใดเลย พวกเขาตกต่ำอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม
แม้แต่คนเช่นนั้นก็ยังต้องได้รับคุณประโยชน์
พวกเขาจะไปสวรรค์แต่พวกเขาจะไม่ประกาศสิทธิ์สถานภาพที่สูง
พวกเขาจะมีประสบการณ์การลงโทษ แล้วจึงกลับบ้าน
พ่อได้อธิบายแล้วว่าลูกสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงได้อย่างไร
ก่อนอื่นจงกลายเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง
และทำให้ผู้อื่นทำเช่นนั้นด้วย
กลายเป็นโยคีที่มั่นคงและทำให้ผู้อื่นเป็นเช่นนั้นด้วยเช่นกัน พ่อพูดว่า: จดจำพ่อ!
แล้วลูกก็พูดว่า: บาบา เราลืม ลูกไม่ละอายหรือ? มีมากมายที่ไม่พูดความจริง
หลายคนก็ลืม พ่อได้อธิบายว่า: ให้คำแนะนำของพ่อแก่ใครก็ตามที่มา วงจรของ 84
ชาติเกิดเวลานี้กำลังจะสิ้นสุดลง และเราต้องกลับบ้าน มีคำกล่าวว่า “เมื่อรามไป
ราวันก็ไปด้วย” ความหมายของสิ่งนี้เรียบง่ายมาก!
ต้องเป็นในยุคแห่งการบรรจบพบกันนี้ด้วยอย่างแน่นอนที่มีทั้งครอบครัวของรามและราวัน
ลูกรู้ด้วยว่าทุกคนจะถูกทำลาย และเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะคงอยู่
เมื่อลูกเฝ้าแต่ก้าวต่อไป ลูกจะมาเพื่อรู้ว่าลูกจะได้รับอาณาจักรของลูกอย่างไร
ลูกจะไม่ได้รับการบอกทุกสิ่งในตอนเริ่มต้น มิฉะนั้นก็จะไม่เป็นการแสดง
ลูกต้องเฝ้าดูอย่างเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวาง ลูกจะเฝ้าแต่ได้นิมิต
ไม่มีใครอื่นในโลกที่รู้ถึงวงจรของ 84 ชาติเกิด
เวลานี้ลูกๆมีความรู้นี้ในสติปัญญาของลูกว่าลูกกำลังจะกลับบ้าน
เวลานี้ลูกกำลังอำลาจากอาณาจักรของราวัน แล้วลูกก็จะไปสู่อาณาจักรของลูกเอง
วันเวลาน้อยมากหลงเหลืออยู่ วงจรนี้เฝ้าแต่หมุนไป
ลูกเคยวนไปรอบวงจรนี้มาแล้วหลายต่อหลายครั้ง เวลานี้พ่อพูดว่า:
ลืมบ่วงพันธะแห่งกรรมของลูกทั้งหมดที่ลูกเคยถูกดักเอาไว้
ขณะที่อาศัยอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูก เฝ้าแต่ลืมพวกเขา
การแสดงนี้กำลังจะสิ้นสุดลง เวลานี้เราต้องกลับบ้าน
เพียงหลังจากสงครามมหาภารตะเท่านั้นที่ประตูไปสู่สวรรค์จะเปิด เหตุนี้เองบาบาพูดว่า:
ชื่อ “ประตูไปสู่สวรรค์” นั้นดีมาก บางคนพูดว่าสงครามเหล่านี้ดำรงอยู่เสมอ
ถามพวกเขาว่า: สงครามขีปนาวุธได้เกิดขึ้นมาเมื่อไร?
สงครามขีปนาวุธนี้จะเป็นสงครามสุดท้าย
ไฟบูชายัญนี้ก็ได้ถูกสร้างขึ้นเช่นกันเมื่อสงครามนี้เกิดขึ้น 5000 ปีที่แล้ว
โลกเก่านี้เวลานี้จะถูกทำลาย อาณาจักรใหม่กำลังมีการก่อตั้ง
ลูกกำลังศึกษาการศึกษาทางจิตนี้เพื่อที่จะประกาศสิทธิ์อาณาจักรของลูก
ธุรกิจของลูกคือธุรกิจทางจิตวิญญาณ ความรู้ทางโลกจะไม่เป็นประโยชน์ใดๆต่อลูก
แม้กระทั่งคัมภีร์ก็จะไม่เป็นประโยชน์ต่อลูก
ดังนั้นเหตุใดจึงไม่ข้องแวะตัวลูกเองในธุรกิจนี้?
พ่อกำลังทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลก
จงคิดเกี่ยวกับว่าการศึกษาใดที่ลูกควรจะข้องแวะอยู่ด้วย
ผู้คนเหล่านั้นศึกษาเพียงเพื่อจะได้รับปริญญา ในขณะที่ลูกศึกษาเพื่ออาณาจักร
มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืน
ในการศึกษาเหล่านั้นลูกไม่รู้ว่าลูกจะได้รับถั่วลิสงสักเล็กน้อยหรือไม่
เมื่อบางคนจากร่างของเขา เขาก็ทิ้งถั่วไว้ข้างหลังด้วยเช่นกัน
การศึกษานี้จะไปกับลูก ความตายกำลังยืนอยู่เหนือศีรษะของลูก
ดังนั้นก่อนที่สิ่งนั้นเกิดขึ้น ลูกควรหารายได้ที่เต็มสมบูรณ์
ในขณะที่ลูกเฝ้าแต่หารายได้นี้ โลกจะถูกทำลาย เมื่อการศึกษาของลูกจบสิ้น
การทำลายล้างจะเกิดขึ้น
ลูกรู้ว่ามนุษย์ทั้งหมดเพียงแต่มีถั่วไม่กี่เมล็ดเท่านั้นในกำมือของพวกเขา
พวกเขากำลังกำถั่วเหล่านั้นเหมือนลิง เวลานี้ลูกกำลังประกาศสิทธิ์ในเพชรพลอย
ละทิ้งความผูกพันยึดมั่นต่อถั่วไม่กี่เมล็ดเหล่านั้นของลูก
เมื่อพวกเขาเข้าใจทุกสิ่งอย่างชัดเจน พวกเขาจะปล่อยถั่วในกำมือนั้น
ทุกสิ่งที่นี่กำลังจะกลายเป็นผงธุลี อัจชะ
ถึง ลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
ด้วยความรัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา
พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ลูกต้องศึกษาเล่าเรียนและสอนการศึกษาทางจิตนี้
เติมเต็มมือของลูกด้วยด้วยเพชรพลอยที่ไม่สูญสลายของความรู้นี้
อย่าเสียเวลาของลูกไปกับการวิ่งไล่ถั่วลิสง
2.
การแสดงเวลานี้กำลังจะมาถึงตอนจบ ดังนั้นปลดปล่อยตนเองจากบ่วงพันธะของกรรมของลูก
ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองและทำให้ผู้อื่นทำเช่นเดียวกัน
ทำตามแม่และพ่อและประกาศสิทธิ์ต่อสถานภาพที่สูงศักดิ์
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้รับใช้ที่สูงส่ง
และจบสิ้นบัญชีใดๆของความไร้ประโยชน์ด้วยการตรวจสอบทุกๆความคิด
ผู้รับใช้ที่สูงส่งคือผู้ที่ทุกความคิดของเขานั้นทรงพลัง
ขออย่าให้แม้สักความคิดเดียวไร้ประโยชน์ เพราะผู้รับใช้หมายถึงผู้ที่แสดงบนเวทีโลก
ทั้งโลกกำลังลอกเลียนแบบลูกอยู่ ดังนั้นหากลูกสูญเปล่าหนึ่งความคิด
ลูกไม่เพียงแค่สูญเสียสำหรับตนเอง
แต่ลูกยังกลายเป็นเครื่องมือให้ผู้อื่นมากมายสูญเสียด้วย
ดังนั้นเวลานี้จงจบสิ้นบัญชีของความไร้ประโยชน์ใดๆ และกลายเป็นผู้รับใช้ที่สูงส่ง
คติพจน์:
เช่นเดียวกับบรรยากาศในงานรับใช้
จงสร้างทัศนคติที่ไม่มีขีดจำกัดของการวางเฉยด้วยเช่นกัน
สัญญาณที่ละเอียดอ่อน:
คงอยู่อย่างมีชัยชนะอย่างสม่ำเสมอด้วยสำนึกรู้ของรูปรวม
ยุคแห่งการบรรจบพบกันคือยุคที่จะคงอยู่ในรูปรวม ลูกไม่สามารถแยกจากพ่อได้
ลูกคือมิตรร่วมทางตลอดเวลา
การอยู่กับพ่ออย่างสม่ำเสมอหมายถึงการคงอยู่อย่างพอใจอย่างสม่ำเสมอ
พ่อและลูกนั้นอยู่ในรูปรวมอย่างสม่ำเสมอ
และพลังของรูปรวมของลูกเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ที่ลูกสามารถใช้ทำงานนับพัน
แทนที่จะเป็นงานเดียว เพราะพ่อผู้มีพันมือนั้นอยู่กับลูก