22.08.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน ลูกเคยเล่นบทบาทรอบด้านมาตลอดทั้งวงจร
เวลานี้บทบาทของลูกได้จบลงแล้วและลูกต้องกลับบ้าน
คำถาม:
ด้วยคำพูดใดที่ลูกๆ สรรเสริญโชคของลูก?
คำตอบ:
เราคือบราห์มิน,จุก พระเจ้าผู้ไม่มีตัวตนนั่งที่นี่และสอนเรา
ในทางโลกมนุษย์สอนมนุษย์ในขณะที่ที่นี่พระเจ้าสอนเราด้วยตัวท่านเอง
และดังนั้นเราจึงมีโชคอย่างมาก
คำถาม:
ใครมีตำแหน่งสูงสุดในละครนี้?
คำตอบ:
พ่อที่ไม่มีตัวตน ท่านคือพ่อของลูกๆ ดวงวิญญาณทั้งหมด
ดวงวิญญาณทั้งหมดถูกผูกไว้ด้วยเส้นด้ายของละคร
ตำแหน่งของพ่อคือตำแหน่งที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
โอมชานติ
พ่อทางจิตถามลูกๆ ทางจิตว่า ลูกที่สุดแสนหวาน
ลูกจดจำบ้านดินแดนแห่งความสงบของลูกหรือไม่? ลูกไม่ได้ลืมบ้านใช่ไหม? วงจรของ 84
ชาติเกิดได้จบลงแล้วในเวลานี้ ลูกเข้าใจแล้วว่าวงจรจบลงไปอย่างไร
ไม่มีใครอื่นตั้งแต่ยุคทองจนถึงตอนสิ้นสุดของยุคเหล็กจะถามเช่นนี้ได้
เพียงพ่อเท่านั้นที่ถามลูกที่สุดแสนหวานผู้เป็นที่รักว่า
เวลานี้ลูกต้องการกลับบ้านหรือไม่? ลูกต้องกลับบ้านแล้วก็ไปสู่ดินแดนแห่งความสุข
นี่ไม่ใช่ดินแดนแห่งความสุข นี่คือโลกเก่า,ดินแดนแห่งความทุกข์
ในขณะที่นั่นคือดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข
เวลานี้ลูกต้องได้รับการปลดปล่อยจากความทุกข์นี้ และกลับไปยังดินแดนแห่งการหลุดพ้น
ราวกับว่าดินแดนแห่งการหลุดพ้น,นั่นคือดินแดนแห่งความสงบอยู่แค่เบื้องหน้าลูก
นั่นคือบ้านของลูก แล้วจากนั้นลูกก็จะไปสู่โลกใหม่ที่มีเพียงความบริสุทธิ์
ความสงบและความสุขเท่านั้น ลูกเข้าใจสิ่งนี้ นี่คือสิ่งที่ผู้คนร้องเพลง
ผู้คนเรียกหาพ่อ โอ้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์! พาเราไปจากโลกที่ไม่บริสุทธิ์นี้ด้วยเถิด!
มีความทุกข์อย่างมากที่นี่! พาเราไปสู่ความสุข! ลูกจดจำสิ่งนี้หรือไม่?
ผู้คนจดจำสวรรค์ เมื่อใครบางคนออกจากร่างของเขา
พวกเขาก็พูดว่าเขาได้จากไปสู่สวรรค์แล้ว “จากไปดินแดนแห่งสวรรค์” ใครจากไป?
ดวงวิญญาณ ร่างกายไม่ได้ไปที่ใด เป็นดวงวิญญาณที่ไป เวลานี้เพียงลูกๆ
เท่านั้นที่รู้จักดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข
ไม่มีใครอื่นที่รู้ถึงสิ่งเหล่านี้ ลูกๆ มีความรู้ในสติปัญญาของลูก
ดินแดนแห่งความสงบคืออะไรและดินแดนแห่งความสุขคืออะไร
ลูกเคยอยู่ในดินแดนแห่งสุขและเวลานี้อยู่ในดินแดนแห่งความทุกข์ วินาที, นาที,
ชั่วโมง, วันและปีที่ผ่านไป เวลานี้เหลือเพียงอีกไม่กี่วันเท่านั้นของ 5000 ปี
พ่อเฝ้าแต่คอยเตือนลูกๆ สิ่งนี้ง่ายดายมาก
ไม่มีความจำเป็นที่จะสับสนเกี่ยวกับสิ่งนี้ ไม่มีใครแม้แต่จะล่วงรู้ว่าดวงวิญญาณใช้
84 ชาติเกิดอย่างไร
จะเป็นสิ่งที่ยากสำหรับใครก็ตามที่จะจดจำสิ่งใดที่เป็นเวลาหลายแสนปี
นี่คือเรื่องราวของ 5000 ปี
นักธุรกิจวาดสวัสดิกะไว้ในสมุดบัญชีของพวกเขาแล้วเรียกสิ่งนั้นว่าคเนศ
ได้แสดงให้เห็นคเนศที่มีงวงช้างเช่นกัน ผู้คนใช้เงินและวาดภาพ ฯลฯ
แต่นั่นเรียกว่าเป็นการเสียเวลา ลูกเคยมีพละกำลังอย่างมาก
พละกำลังนั้นได้ลดลงไปเรื่อยๆในแต่ละวัน
เช่นเดียวกับที่น้ำมันในรถยนต์มีการใช้ไปอย่างต่อเนื่อง เวลานี้ลูกกลับมาอ่อนแอมาก
บารัตเคยเป็นเช่นไรเมื่อ 5000 ปีที่แล้ว? เคยมีความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด
มีความมั่งคั่งอุดมสมบูรณ์มากมายเช่นนั้น พวกเขาได้มาซึ่งอาณาจักรนั้นอย่างไร?
พวกเขาเคยศึกษาราชาโยคะ ไม่มีเรื่องเกี่ยวกับสงครามในสิ่งนี้
ความรู้เหล่านี้เรียกว่าอาวุธของความรู้ ไม่มีสิ่งใดเป็นไปในทางกายภาพที่นี่
มีอาวุธของความรู้ อาวุธของญานและวิญาน-ความรู้และการจดจำระลึกถึง-มีพลังมาก
ลูกปกครองทั้งโลก เหล่าเทพกล่าวได้ว่าไม่มีความก้าวร้าวรุนแรง
เวลานี้ลูกๆกำลังได้รับคำสอนเพื่อจะเปลี่ยนจากมนุษย์ไปเป็นเทพ
ลูกรู้ว่าเราประกาศสิทธิ์ในมรดกที่ไม่มีขีดจำกัดนี้จากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดทุก 5000
ปี สิ่งนี้หมายถึงดวงวิญญาณ ไม่มีเรื่องเกี่ยวกับสงครามทางร่างกายในสิ่งนี้
ดวงวิญญาณกลับมาไม่บริสุทธิ์และดังนั้นพวกเขาจึงร้องเรียกหาพ่อเพื่อกลับมาบริสุทธิ์
เวลานี้พ่อพูดว่า ลูกๆ ที่สุดแสนหวาน เวลานี้ลูกต้องกลับบ้าน
นี่คือโลกของมนุษย์และนั่นคือโลกของดวงวิญญาณ
ที่ไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นโลกของมนุษย์
ลูกควรจะจดจำซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าลูกคือผู้อาศัยของดินแดนที่ไกลโพ้น
บ้านของเราดวงวิญญาณคือบราห์มันด์ ควรจะอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกอาศัยอยู่ที่นั่น
เหนือวัตถุธาตุของท้องฟ้านี้ซึ่งไม่มีดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์
เราที่อาศัยอยู่ในสถานที่นั้นได้มาที่นี่เพื่อเล่นบทบาทของเรา เราเล่นบทบาทของ 84
ชาติเกิดของเรา ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถใช้ 84 ชาติเกิดได้
ดวงวิญญาณจะค่อยๆทยอยลงมาจากเบื้องบน เรามีบทบาทรอบด้าน
ผู้ที่ทำงานทุกประเภทก็เรียกได้ว่าเป็นผู้ที่รอบด้าน
ลูกเองก็เป็นผู้ที่รอบด้านเช่นกัน บทบาทของลูกคงอยู่ตั้งแต่ตอนเริ่มต้นจนถึงตอนจบ
เวลานี้เป็นตอนสิ้นสุดของวงจรนี้
แต่อย่างไรก็ตามดวงวิญญาณก็ยังคงลงมาจากเบื้องบนอย่างต่อเนื่อง
ลูกมากมายยังคงอยู่เบื้องบนและพวกเขาก็ลงมาเรื่อยๆ การเติบโตยังคงเกิดขึ้นต่อไป
พ่อได้อธิบายแก่ลูกๆ ถึงความหมายของ “ฮัมโซ”
ผู้คนเหล่านั้นพูดว่าแต่ละดวงวิญญาณคือดวงวิญญาณสูงสุด
พวกเขาไม่รู้สิ่งใดเลยเกี่ยวกับละคร ระยะเวลาหรือตอนเริ่มต้น
ตอนกลางและตอนจบของละคร พ่อได้อธิบายแก่ลูกแล้วว่า
ในปัจจุบันลูกคือบราห์มินในร่างกายเหล่านั้น
ชีพบาบาได้นำลูกมาเลี้ยงดูด้วยประชาบิดาบราห์มาและกำลังสอนลูก
อย่างน้อยลูกควรจดจำสิ่งนี้ให้มาก: พ่อกำลังสอนเรา ท่านคือพระเจ้าสูงสุดเหนือสิ่งใด
ดวงวิญญาณทั้งหมดถูกร้อยอยู่ในเส้นด้ายของละครนี้
เวลานี้ลูกรู้แล้วว่าในตอนเริ่มต้นลูกเคยเป็นเทพ และแล้วลูกก็เข้าไปสู่ศาสนานักรบ
นั่นคือลูกไปจากสุริยวงศ์สู่จันทราวงศ์และลูกได้ใช้ชาติเกิดมากมาย
ลูกควรจะรู้สิ่งเหล่านี้ทั้งหมด ตอนแรกลูกไม่มีความรู้นี้เลย
เวลานี้พ่อได้อธิบายแก่ลูกแล้วว่านี่คือการตีลังกาของวงศ์สกุล
จากศูทรเวลานี้ลูกได้กลายเป็นบราห์มิน จากบราห์มินลูกจะกลายเป็นเทพ
พวกเขาได้แสดงภาพลักษณ์ที่มีรูปที่หลากหลาย
ลูกมีความรู้ทั้งหมดในสติปัญญาของลูกว่าลูกลงมาอย่างไร
จากนั้นก็เข้าไปสู่สกุลบราห์มิน และต่อมาเข้าไปสู่ราชวงศ์เทพ
เวลานี้ลูกบราห์มินคือจุก จุกนั้นสูงสุด
ใครที่จะได้รับการพิจารณาว่ามีสกุลที่สูงส่งเช่นนั้นเหมือนสกุลของลูก? พระเจ้า,ผู้เป็นพ่อมาและกำลังสอนลูก
ลูกมีโชคอย่างมาก อย่างน้อยก็ยกย่องโชคของลูกสักเล็กน้อย!
ข้างนอกคือมนุษย์ทั้งหมดที่สอนมนุษย์ ที่นี่คือพ่อที่ไม่มีตัวตน
ทุกๆวงจรพ่อมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้นและให้ความรู้แก่ลูก ทุกคนศึกษาเล่าเรียน
บ้างก็ศึกษาความรู้เพื่อที่จะกลายเป็นนักกฎหมายและได้กลายเป็นนักกฎหมาย
ที่นั่นทั้งหมดคือมนุษย์ผู้ที่เฝ้าแต่สอนมนุษย์ต่อไป คำพูดเหล่านี้เป็นของพระเจ้า
มนุษย์ไม่สามารถเรียกว่าพระเจ้าได้ ผู้เดียวนั้นไม่มีตัวตน ท่านมาที่นี่และสอนลูกๆ
การศึกษานั้นไม่ได้ศึกษาในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนหรือในโลกที่ไม่มีตัวตน
การศึกษาเกิดขึ้นที่นี่ ไม่จำเป็นที่จะต้องสับสนเกี่ยวกับสิ่งนี้
นักเรียนในโรงเรียนเคยพูดว่าพวกเขาสับสนหรือพวกเขาไม่มีศรัทธา?
พวกเขาศึกษาและประกาศสิทธิ์ในสถานภาพของพวกเขา
ลักษมีและนารายณ์กลายเป็นนายของโลกในตอนเริ่มต้นยุคทองได้อย่างไร?
พวกเขากลายเป็นสิ่งนั้นด้วยพ่ออย่างแน่นอน พ่อจะบอกสัจจะ
พระเจ้าจะไม่บอกสิ่งใดที่ผิดแก่ลูก นี่เป็นการสอบที่มีความสำคัญมาก
เวลานี้เป็นการปกครองประชาชนเหนือประชาชน ไม่มีราชาและราชินีใดๆ
พวกเขาเคยมีชีวิตอยู่ในยุคทอง แต่ไม่ใช่ในเวลานี้ในตอนปลายของยุคเหล็ก
สิ่งนี้เรียกว่าการปกครองของผู้คน
พวกเขาได้เขียนเกี่ยวกับฆราวาสและพันดาวาสไว้ในกีตะ
อย่างไรก็ตามลูกคือผู้นำทางทางจิต ลูกได้แสดงให้ทุกคนได้เห็นหนทางไปสู่บ้านทางจิต
นั่นคือบ้านทางจิตของลูกดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณถือกำเนิดและเล่นบทบาทของพวกเขา
ไม่มีใครนอกจากลูกที่จะรู้ถึงสิ่งเหล่านี้ ไม่มีผู้รู้และผู้เคร่งศาสนาใด ฯลฯ
รู้จักผู้สร้างหรือตอนเริ่มตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้าง พวกเขาพูดถึงหลายแสนปี
อย่างไรก็ตามไม่สามารถอธิบายช่วงเวลานั้นได้
และไม่สามารถแบ่งออกเป็นครึ่งต่อครึ่งของเวลานั้นได้
มีดินแดนแห่งความสุขเต็มครึ่งหนึ่งและดินแดนแห่งความทุกข์เต็มครึ่งหนึ่ง
นี่คือโลกที่มีกิเลสและไม่บริสุทธิ์ ในขณะที่นั่นคือโลกที่ปราศจากกิเลส
พ่อเป็นผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดแต่ท่านก็แสนจะธรรมดามาก
เมื่อใครบางคนพบข้าราชการอาวุโส ฯลฯ
พวกเขาก็ให้ความนับถืออย่างมากต่อบุคคลเหล่านั้น ในโลกที่ไม่บริสุทธิ์,มนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์จะเห็นเพียงมนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์เท่านั้น
ผู้ที่บริสุทธิ์นั้นแฝงตัว ภายนอกแล้วไม่มีสิ่งใดที่มองเห็นได้
พ่อเรียกว่าเป็นผู้ที่เต็มไปด้วยความรู้และความปิติ พ่อเต็มไปด้วยทุกสิ่ง
เหตุนี้เองท่านจึงเรียกว่ามหาสมุทรแห่งความรู้
คำยกย่องตำแหน่งของมนุษย์แต่ละคนนั้นแยกจากกัน ที่ปรึกษานั้นก็เรียกว่าที่ปรึกษา
นายกรัฐมนตรีก็เรียกว่านายกรัฐมนตรี ผู้เดียวนี้คือพระเจ้า,สูงสุดเหนือสิ่งใด
ตำแหน่งสูงสุดคือของพ่อผู้ไม่มีตัวตน ที่เราทั้งหมดเป็นลูกของท่าน
เราทั้งหมดอาศัยอยู่ที่นั่นกับพ่อในอาณาเขตสูงสุด นั่นคือบ้านของเรา
ที่นี่ทุกคนได้รับบทบาทเฉพาะตัวของเขาเองแล้ว
บางคนแม้กระทั่งเล่นบทบาทในชาติเกิดเดียวแล้วกลับบ้าน พ่ออธิบายว่า
นี่คือต้นไม้ที่หลากหลายของโลกมนุษย์ ไม่มีสองคนที่จะสามารถเหมือนกันได้
ดวงวิญญาณทั้งหมดเป็นเช่นเดียวกัน แต่ไม่มีสองร่างที่จะเหมือนกัน
พวกเขาได้แสดงละครที่มีสองคนที่มีใบหน้าเหมือนกัน
และมีความสับสนว่าคนไหนเป็นสามีของเธอ นี่คือการละเล่นที่ไม่มีขีดจำกัด
ไม่สามารถมีสองคนที่จะเหมือนกันที่นี่ รูปลักษณะของแต่ละคนนั้นต่างกัน
แม้ว่าอายุของพวกเขาอาจจะเท่ากัน แต่รูปลักษณะของพวกเขาก็ไม่สามารถเหมือนกัน
รูปลักษณะจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆในทุกชาติเกิด เป็นการละเล่นที่ไม่มีขีดจำกัดเช่นนั้น
ดังนั้นลูกควรจะรู้สิ่งนั้น
ลูกมีความรู้ของตอนเริ่มตอนกลางและตอนจบของทั้งโลกในสติปัญญาของลูก
ทุกคนจะเล่นบทบาทใดก็ตามของพวกเขาในละครเท่านั้น ไม่สามารถแทนที่ใครในละครนี้
นี่คือละครที่ไม่มีขีดจำกัด ดวงวิญญาณยังคงเกิดอย่างต่อเนื่อง
รูปลักษณะของแต่ละคนนั้นแตกต่างกัน มีรูปลักษณะที่หลากหลายอย่างมาก
ความรู้ทั้งหมดนี้จะต้องเข้าใจด้วยสติปัญญาของลูก ไม่มีหนังสือ ฯลฯ ที่นี่
พระเจ้าแห่งกีตะนำหนังสือมาไว้ในมือของท่านหรือไม่? ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้
ท่านไม่ได้นำหนังสือใดมา
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาพวกเขาได้เขียนหนังสือทางศาสนา
ทั้งหมดนี้ถูกกำหนดไว้แล้วในละคร ไม่มีสองวินาทีที่จะสามารถเหมือนกัน
มีการอธิบายทุกสิ่งแก่ลูกๆ แล้ว เมื่อวงจรจบสิ้นลงและแล้วมันก็จะเริ่มต้นอีกครั้ง
เวลานี้ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียน เวลานี้ลูกรู้จักพ่อและสิ่งสร้าง
ลูกมาที่นี่จากโลกที่ไม่มีตัวตนเพื่อจะเล่นบทบาทของลูก เวทีนั้นใหญ่มาก
ไม่มีใครสามารถวัดได้ ไม่มีใครไปถึงตอนจุดสิ้นสุดของมันได้
ไม่มีใครสามารถไปถึงจุดสิ้นสุดของมหาสมุทรหรือท้องฟ้า
เหตุนี้เองพวกเขาจึงกล่าวว่าไม่มีที่สิ้นสุด ก่อนหน้านี้
พวกเขาไม่พยายามที่จะค้นหาสิ่งเหล่านี้มากนัก แต่เวลานี้พวกเขาทำแล้ว
วิทยาศาสตร์ก็มีอยู่ในเวลานี้เช่นกัน จากนั้นเมื่อไรจะเริ่มขึ้นอีกครั้ง?
เมื่อไรที่อยู่ในบทบาทของพวกเขา ดังนั้นจึงไม่มีการกล่าวถึงสิ่งเหล่านี้ในคัมภีร์
แทนที่จะเขียนชื่อของผู้เดียวที่พูดความรู้ พวกเขาก็ใส่ชื่อของผู้ที่ได้ยินความรู้
ผู้นี้คือดวงวิญญาณที่น่าเกลียด ในขณะที่ผู้เดียวนั้นคือดวงวิญญาณที่สวยงาม
ดวงวิญญาณที่น่าเกลียดรับฟังผู้เดียวนั้นและกลับมาสวยงาม
ลูกได้รับสถานภาพที่สูงส่งผ่านความรู้ นี่คือกีตะพาทชาลา ใครกำลังสอนลูก?
พระเจ้ากำลังสอนราชาโยคะแก่ลูกเพื่อดินแดนแห่งอมตะ
เหตุนี้เองสิ่งนี้จึงเรียกว่าเรื่องราวของความอมตะ
แน่นอนว่าท่านจะบอกสิ่งนี้ในยุคบรรจบพบกัน
ผู้ที่ได้เคยศึกษาในวงจรที่แล้วจะมาและศึกษาอีกครั้งแล้วประกาศสิทธิ์ในสถานภาพของพวกเขาตามลำดับกันไป
ลูกได้มาที่นี่เป็นเวลากี่ครั้งแล้ว? นับครั้งไม่ถ้วน
เมื่อใครบางคนถามว่าการละเล่นนี้ได้เริ่มขึ้นเมื่อใด ลูกพูดว่า
มันดำเนินต่อเนื่องไปชั่วนิรันดร์ ไม่มีเรื่องของการนับ ไม่มีแม้แต่ความคิดที่จะถาม
ในคัมภีร์มีเรื่องราวทั้งหมดของหนทางความเลื่อมใสศรัทธาซึ่งพวกเขายังคงอ่านต่อไป
ที่นี่มีหลายภาษา ในขณะที่ในยุคทองไม่ได้มีหลายภาษา
เวลานี้ลูกกำลังก่อตั้งศาสนาเดียว ภาษาเดียวและอาณาจักรเดียว
ผู้คนเหล่านั้นยังคงให้รางวัลอยู่เรื่อยๆกับผู้ที่ให้คำแนะนำในการสร้างสันติภาพ
ชีพบาบาได้แนะนำลูกๆถึงวิธีที่จะสร้างความสงบในทั้งโลก ลูกจะให้รางวัลอะไรแก่ท่าน?
ในความเป็นจริงท่านคือผู้เดียวที่ให้รางวัลแก่ลูก ท่านไม่ได้รับรางวัลใด
เรื่องเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจ
เป็นเพียงเมื่อวานนี้เมื่อมันเป็นอาณาจักรของพวกเขา
เวลานี้ไม่มีพื้นที่มากพอที่จะอยู่อาศัย
ที่นั่นไม่จำเป็นต้องก่อสร้างอาคารสองหรือสามชั้น ไม่จำเป็นต้องมีอาคารไม้ ฯลฯ
ที่นั่นอาคารทำจากทองคำและเงิน
อาคารมีการสร้างขึ้นมาอย่างรวดเร็วมากด้วยพลังของวิทยาศาสตร์
ที่นี่มีความสุขเช่นเดียวกับความทุกข์ด้วยวิทยาศาสตร์
ทั้งโลกกำลังจะถูกทำลายด้วยวิทยาศาสตร์ สิ่งนี้เรียกว่าการล่มสลายของปอมเปอี
มีความโอฬารตระการตาของมายาอย่างมากมาย ราวกับว่านี่คือสวรรค์สำหรับผู้ที่มั่งคั่ง
และเหตุนี้พวกเขาจึงไม่ฟังลูก ก่อนหน้านี้ลูกก็ไม่รู้อะไรเช่นกัน
พ่อมาที่นี่และสอนลูกโดยตรง ข้างนอกนั้นก็เป็นลูกๆที่สอนผู้อื่น
พวกเขาก็เฝ้าแต่จดจำเพื่อนฝูงญาติมิตร ฯลฯของพวกเขา พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูก
ในแต่ละวันลูกจะกลับมาเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆในการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง
แล้วลูกก็จะไม่จดจำสิ่งอื่นใด
ลูกเพียงแต่จดจำบ้านและอาณาจักรของลูกและลูกก็จะไม่จดจำงานของลูก ฯลฯ
ลูกจะตายในทันทีเหมือนกับที่ผู้คนตายด้วยหัวใจวายขณะที่เพียงแค่นั่งอยู่ที่ไหนสักแห่ง
จะไม่มีเรื่องของความทุกข์แล้ว จะไม่มีโรงพยาบาลใดๆ ฯลฯ
เมื่อลูกรู้จักพ่อลูกก็กลายเป็นนายแห่งสวรรค์ ลูกมีสิทธิ์นี้
ไม่ใช่ทุกคนมีสิทธิ์นี้ เพราะไม่ใช่ทุกคนจะไปสวรรค์ อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
ด้วยความรัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา
พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
กลายเป็นผู้นำทางทางจิตและแสดงให้ทุกคนเห็นหนทางไปสู่บ้านทางจิต
ลูกต้องปกครองทั้งโลกด้วยอาวุธของความรู้และโยคะ ไม่มีความก้าวร้าวรุนแรงทั้งสองทาง
2.
ผู้ที่เล่นบทบาทรอบด้านของ 84
ชาติเกิดก็ต้องกลายเป็นผู้ที่รอบด้านในเวลานี้ด้วยเช่นกัน ลูกต้องทำงานทุกประเภท
ในขณะที่สังเกตบทบาทของนักแสดงแต่ละคนในละครที่หลากหลายที่ไม่มีขีดจำกัด
ลูกต้องอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใส
พร:
ขอให้ลูกเป็นดวงวิญญาณบราห์มินที่สูงส่ง ผู้ที่เปลี่ยนพายุ (ทูฟาน) ไปเป็นของขวัญ (โทฟา)
ด้วยการมีความจริงจังและความกระตือรือร้นที่ไม่สูญสลาย
ความจริงจังและความกระตือรือร้นคือปีกสำหรับสภาพที่โบยบินของบราห์มิน
จงเฝ้าแต่โบยบินด้วยปีกนี้อย่างสม่ำเสมอ
ความจริงจังและความกระตือรือร้นนี้คือพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับลูกบราห์มิน
ชีวิตของลูกไม่แห้งเหือด
ลูกมีน้ำผลไม้และความหวานชื่นของความจริงจังและความกระตือรือร้นอยู่เสมอ
ความจริงจังและความกระตือรือร้นทำให้สิ่งที่ยากเป็นสิ่งที่ง่าย
ดวงวิญญาณที่มีความจริงจังและกระตือรือร้นไม่มีวันท้อแท้
ความกระตือรือร้นเปลี่ยนพายุเป็นของขวัญ
ความกระตือรือร้นทำให้ลูกสัมผัสว่าข้อสอบหรือปัญหาใดก็ตามเป็นความสนุกสนานบันเทิง
ผู้ที่คงความจริงจังและความกระตือรือร้นที่ไม่สูญสลายไว้คือบราห์มินที่สูงส่ง
คติพจน์:
จุดธูปของความสงบอยู่เสมอและกลิ่นของความไม่สงบจะจบสิ้น