29.01.25 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน ลูกต้องทำให้บาปของลูกได้รับการปลดเปลื้องด้วยพลังของโยคะ
ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์และทำให้โลกบริสุทธิ์ นี่คืองานรับใช้ของลูก
คำถาม:
คุณสมบัติพิเศษอะไรของศาสนาเทพที่ได้รับการยกย่อง?
คำตอบ:
ศาสนาเทพคือศาสนาที่ให้ความสุขอย่างมาก ไม่มีชื่อหรือร่องรอยของความทุกข์ที่นั่น
ลูก ๆ มีประสบการณ์ของความสุขถึง 3 ส่วน 4 ของวงจร
จะไม่มีความสุขมากถ้าเป็นความสุขครึ่งหนึ่งและความทุกข์ครึ่งหนึ่ง
โอมชานติ
พระเจ้าพูด: พระเจ้าได้อธิบายว่า มนุษย์คนใดไม่สามารถถูกเรียกว่าพระเจ้าได้
แม้แต่เหล่าเทพก็ไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นพระเจ้า พระเจ้านั้นปราศจากตัวตน
ท่านไม่ได้มีทั้งรูปที่มีตัวตนหรือรูปที่ละเอียดอ่อน
แม้แต่ผู้อาศัยของอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนก็มีรูปที่ละเอียดอ่อน
เหตุนี้เองสถานที่นั้นจึงเรียกว่าอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน ที่นี่
ลูกมีร่างที่เป็นมนุษย์ที่มีตัวตน เหตุนั้นเองโลกนี้จึงเรียกว่าเป็นโลกที่มีตัวตน
ร่างกายนี้ทำขึ้นมาจากวัตถุธาตุทั้งห้าไม่ได้คงอยู่ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน
ร่างกายมนุษย์เหล่านี้ทำขึ้นมาจากวัตถุธาตุทั้งห้า
พวกเขาถูกเรียกว่าหุ่นกระบอกดินเหนียว
ไม่สามารถกล่าวได้ว่าผู้อยู่อาศัยของอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนนั้นเป็นหุ่นกระบอกดินเหนียว
ผู้คนของศาสนาเทพก็เป็นมนุษย์ด้วยเช่นกัน
แต่พวกเขาเป็นมนุษย์ที่มีคุณสมบัติที่สูงส่ง
พวกเขาได้มาซึ่งคุณสมบัติที่สูงส่งของพวกเขาจากชีพบาบา
มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างมนุษย์ที่มีคุณสมบัติที่สูงส่งกับผู้ที่มีลักษณะที่เป็นเช่นปีศาจ
เป็นมนุษย์ที่ได้กลายเป็นผู้ที่มีค่าควรแก่การอยู่ในวัดของชีวาและเป็นมนุษย์ด้วยเช่นกันผู้ที่ควรค่าแก่การอยู่ในโรงค้าประเวณี
ยุคทองเรียกว่าวัดของชีวา ยุคทองคงอยู่ที่นี่
ยุคทองไม่ได้คงอยู่ในโลกที่ไม่มีตัวตนหรือในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน ลูก ๆ
เข้าใจว่าวัดของชีวาก่อตั้งขึ้นโดยชีพบาบา เมื่อใดที่ท่านได้ก่อตั้งสิ่งนั้น?
ในยุคบรรจบพบกัน นี่คือยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด
ขณะนี้โลกนี้ไม่บริสุทธิ์และตาโมประธาน ไม่สามารถเรียกว่าเป็นโลกใหม่ที่สะโตประธาน
โลกใหม่นั้นเรียกว่าสะโตประธานและเมื่อโลกกลับมาเก่าก็เรียกว่าตาโมประธาน
โลกนั้นจะกลับมาสะโตประธานอีกครั้งได้อย่างไร? ด้วยพลังโยคะของลูก ๆ
เป็นไปด้วยพลังโยคะที่บาปทั้งหมดของลูกได้รับการปลดเปลื้อง และลูกกลับมาบริสุทธิ์
โลกที่บริสุทธิ์นั้นจำเป็นสำหรับผู้ที่บริสุทธิ์อย่างแน่นอน
โลกใหม่เรียกว่าบริสุทธิ์และโลกเก่าเรียกว่าไม่บริสุทธิ์
พ่อก่อตั้งโลกที่บริสุทธิ์ในขณะที่ราวันก่อตั้งโลกที่ไม่บริสุทธิ์
ไม่มีมนุษย์คนใดรู้สิ่งเหล่านี้
ถ้ากิเลสทั้งห้าเหล่านี้ไม่ได้คงอยู่ผู้คนก็จะไม่กลับมาไม่มีความสุข
และพวกเขาก็จะไม่จดจำพ่อ พ่อพูดว่า: พ่อคือผู้ขจัดความทุกข์และเป็นผู้ประทานความสุข
ผู้คนสร้างหุ่นจำลองของกิเลสทั้งห้าของราวันที่มี 10 หัว
พวกเขาคิดว่าราวันเป็นศัตรูของพวกเขาและก็เผาราวัน
ไม่ใช่ว่าพวกเขาเริ่มเผาราวันตั้งแต่ตอนเริ่มต้นยุคทองแดง ไม่เลย
เป็นเมื่อพวกเขาได้กลับมาตาโมประธานที่ความคิดใหม่ ๆ ของใครบางคนนั้นก็เกิดขึ้น
เมื่อใครบางคนเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดความทุกข์อย่างมากจึงได้มีการทำหุ่นจำลองของบุคคลนั้น
ที่นี่เช่นกันเป็นเมื่อผู้คนมีประสบการณ์ของความทุกข์อย่างมาก
ที่พวกเขาสร้างหุ่นจำลองของราวันและเผาหุ่นจำลองนั้น ลูก ๆ
มีประสบการณ์ของความสุขเป็นเวลาสามส่วนสี่ของวงจร
จะมีความสุขใดถ้าเป็นครึ่งต่อครึ่ง? พ่อพูดว่า:
ศาสนาเทพของลูกคือศาสนาที่ให้ความสุขอย่างมากแก่ลูก
ละครโลกนั้นถูกกำหนดไว้แล้วเป็นนิรันดร์
ไม่มีใครสามารถถามได้ว่าเพราะเหตุใดโลกจึงถูกสร้างขึ้นหรือโลกนั้นจะจบสิ้นลงเมื่อใด
วงจรนี้เฝ้าแต่หมุนไป มีการกล่าวไว้ในคัมภีร์ว่าระยะเวลาของวงจรนั้นหลายแสนปี
แน่นอนว่าต้องเป็นยุคบรรจบพบกัน เมื่อโลกต้องได้รับการเปลี่ยนแปลง
เวลานี้ลูกรู้สึกว่าไม่มีใครเข้าใจในลักษณะนี้
พวกเขาไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าชื่อราเด้และกฤษณะนั้นเป็นชื่อในวัยเด็กของพวกเขา
แล้วพวกเขาก็แต่งงานกัน พวกเขาแต่ละคนเป็นของอาณาจักรที่แยกจากกัน
และแล้วเมื่อพวกเขาแต่งงานพวกเขาก็กลายเป็นลักษมีและนารายณ์
พ่ออธิบายประเด็นเหล่านี้ทั้งหมด พ่อเต็มไปด้วยความรู้
ไม่ใช่ว่าท่านคือผู้ที่รู้ความลับในหัวใจของทุกคน ลูก ๆ
เข้าใจว่าพ่อมาเวลานี้และให้ความรู้ ความรู้ก็ได้รับในพาทชาลา (
สถานที่ศึกษาเล่าเรียน ) จะต้องมีเป้าหมายและวัตถุประสงค์ในพาทชาลาอย่างแน่นอน
ขณะนี้ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียน ลูกไม่สามารถปกครองในโลกที่สกปรกนี้ได้
ลูกจะปกครองในโลกที่สวยงาม ไม่มีใครสอนราชาโยคะในยุคทอง
เป็นเพียงในยุคบรรจบพบกันเท่านั้นที่พ่อสอนราชาโยคะ นี่คือประเด็นที่ไร้ขีดจำกัด
ไม่มีใครรู้ว่าพ่อมาเมื่อไร ทุกคนอยู่ในความมืดมิด
ผู้คนในญี่ปุ่นเรียกตนเองว่าเป็นผู้คนของสุริยวงศ์ ในความเป็นจริง
เหล่าเทพที่เป็นของสุริยวงศ์ อาณาจักรสุริยวงศ์อยู่ในยุคทอง
มีคำกล่าวว่าเมื่อพระอาทิตย์แห่งความรู้ขึ้นความมืดของหนทางความเลื่อมใสศรัทธาก็หายไป
โลกใหม่กลับมาเก่าและโลกเก่าก็กลับมาใหม่ โลกนี้คือบ้านที่ไร้ขีดจำกัดที่ใหญ่โต
เป็นเวทีที่ใหญ่มาก พระอาทิตย์ พระจันทร์และดวงดาวนั้นทำงานอย่างมาก
มีการทำงานมากมายในเวลากลางคืน
มีราชาบางคนที่นอนหลับในช่วงกลางวันและออกท้องพระโรงในเวลากลางคืน
พวกเขาจะออกไปซื้อสิ่งของในเวลากลางคืน แม้แต่เวลานี้สิ่งนี้ก็เกิดขึ้นในบางสถานที่
โรงงาน ฯลฯ ก็ดำเนินงานในตอนกลางคืนเช่นกัน นี่คือกลางวันและกลางคืนที่มีขีดจำกัด
ในขณะที่อีกหนึ่งนั้นคือเรื่องของความไร้ขีดจำกัด
สิ่งเหล่านี้ไม่ได้คงอยู่ในสติปัญญาของใครนอกจากของลูก
พวกเขาไม่รู้จักแม้กระทั่งชีพบาบา พ่อยังคงอธิบายทุกประเด็นต่อไป สำหรับบราห์มา
ได้มีการอธิบายแล้วด้วยเช่นกันว่า ท่านคือพ่อของมวลมนุษย์ เมื่อพ่อมาเพื่อสร้างโลก
ท่านต้องเข้ามาในบางคนอย่างแน่นอน มนุษย์ที่บริสุทธิ์มีชีวิตอยู่ในยุคทอง
ในยุคเหล็กทุกคนถือกำเนิดมาจากกิเลส เหตุนี้เองพวกเขาจึงเรียกว่าไม่บริสุทธิ์
ผู้คนก็ถามว่าโลกจะดำเนินต่อไปอย่างไรโดยที่ไม่มีกิเลส อย่างไรก็ตาม
ลูกพูดว่าเหล่าเทพนั้นปราศจากกิเลสอย่างสมบูรณ์
ลูกสร้างวัดให้แก่พวกเขาด้วยความสะอาดและบริสุทธิ์อย่างมาก ไม่มีใคร
นอกจากพราหมณ์เหล่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป ในความเป็นจริง
ไม่มีผู้ที่มีกิเลสใดได้รับอนุญาตให้แตะต้องรูปบูชาของเทพเหล่านั้น อย่างไรก็ตาม
ทุกวันนี้ทุกสิ่งสามารถทำได้เมื่อลูกมีเงิน เมื่อผู้คนมีวัดในบ้านของตน
พวกเขาก็เชิญพราหมณ์ให้มา เวลานี้แม้แต่พราหมณ์เหล่านั้นก็มีกิเลส
พวกเขาเพียงแค่ได้ชื่อว่าเป็นพราหมณ์
โลกนี้มีกิเลสและแล้วการกราบไหว้บูชาก็ดำเนินโดยผู้ที่มีกิเลสเช่นกัน
ผู้ที่ปราศจากกิเลสจะมาจากไหน? ผู้ที่ปราศจากกิเลสคงอยู่ในยุคทองเท่านั้น
ไม่ใช่ว่าผู้ที่ไม่ได้ข้องแวะในกิเลสนั้นเรียกว่าปราศจากกิเลส
ร่างของพวกเขานั้นถูกสร้างขึ้นจากกิเลส
ประเด็นหลักที่พ่ออธิบายคือทั้งโลกนี้คืออาณาจักรของราวัน
ผู้ที่ปราศจากกิเลสอย่างสมบูรณ์มีชีวิตอยู่ในอาณาจักรของราม
ในขณะที่ผู้ที่มีกิเลสมีชีวิตอยู่ในอาณาจักรของราวัน
ในยุคทองมีความบริสุทธิ์และมีความสงบและความเจริญรุ่งเรืองด้วยเช่นกัน
ลูกสามารถแสดงให้เห็นว่าเคยมีอาณาจักรของลักษมีและนารายณ์ในยุคทองอย่างไร
กิเลสทั้งห้าไม่ได้คงอยู่ที่นั่น นั่นคืออาณาจักรที่บริสุทธิ์ซึ่งพระเจ้าก่อตั้ง
พระเจ้าไม่สามารถก่อตั้งอาณาจักรที่ไม่บริสุทธิ์ ถ้าผู้คนไม่บริสุทธิ์ในยุคทอง
พวกเขาก็จะร้องเรียกหาพระเจ้า ไม่มีใครที่นั่นร้องเรียกหาพระเจ้า
ไม่มีใครที่อยู่ในความสุขจะจดจำพระเจ้า
ผู้คนร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าและพูดว่าท่านคือมหาสมุทรแห่งความสุข
มหาสมุทรแห่งความบริสุทธิ์ พวกเขาแม้กระทั่งพูดว่าควรจะมีความสงบในโลก
แต่มนุษย์จะสามารถนำความสงบมาสู่ทั้งโลกเวลานี้ได้อย่างไร?
อาณาจักรของความสงบนั้นคงอยู่ในสวรรค์เท่านั้น
เมื่อผู้คนต่อสู้รบรากันก็ต้องมีใครบางคนที่สร้างสันติภาพระหว่างพวกเขา
ที่นั่นมีเพียงอาณาจักรเดียวเท่านั้น พ่อพูดว่า: โลกเก่านี้จะถูกทำลายเวลานี้
ทุกคนจะถูกทำลายในมหาสงครามที่ยิ่งใหญ่นี้ ( มหาภารตะ ) คำว่า “
ผู้ที่สติปัญญาของเขาไม่มีความรักต่อพระเจ้าในเวลาของการทำลายล้าง ”
ได้มีการเขียนไว้ ลูกคือ พันดาวาสที่แท้จริง ลูกคือผู้นำทางทางจิต
ลูกได้ชี้หนทางไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้นแก่ทุกคน นั่นคือบ้านของดวงวิญญาณ
ดินแดนแห่งความสงบ ในขณะที่นี่คือดินแดนแห่งความทุกข์ พ่อพูดว่า:
เวลานี้ในขณะที่เห็นดินแดนแห่งความทุกข์นี้ จงลืมมันไป
ขณะนี้พวกเราต้องกลับไปยังดินแดนแห่งความสงบ เป็นดวงวิญญาณที่พูดเช่นนี้
เป็นดวงวิญญาณที่ตระหนักรู้ในสิ่งนี้ ดวงวิญญาณมีสำนึกรู้ว่า “ ฉันคือดวงวิญญาณ ”
พ่อพูดว่า: ไม่มีใครสามารถเข้าใจพ่ออย่างที่พ่อเป็น และในรูปที่พ่อเป็น
พ่อได้อธิบายแก่ลูกแล้วว่าพ่อเป็นเพียงจุด
ลูกควรจะจดจำครั้งแล้วครั้งเล่าว่าลูกได้วนไปในวงจรของ 84 ชาติเกิดอย่างไร
ด้วยการทำสิ่งนี้ ลูกก็จะจดจำพ่อ ลูกจะจดจำบ้านพร้อมกับวงจร
มีเพียงลูกเท่านั้นที่รู้ถึงประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของโลกนี้
มีแผ่นดินอยู่มากมาย มีสงครามและอื่น ๆ มากมายที่เกิดขึ้น
ไม่มีเรื่องเกี่ยวกับสงครามและอื่นๆในยุคทอง
เพียงแค่ดูความแตกต่างระหว่างอาณาจักรของรามและอาณาจักรของราวัน! พ่อพูดว่า:
เวลานี้ราวกับว่าลูกอยู่ในอาณาจักรของพระเจ้า
เพราะพระเจ้าได้มาที่นี่เพื่อก่อตั้งอาณาจักร พระเจ้าเองไม่ได้ปกครองอาณาจักรนั้น
ท่านเองไม่ได้ประกาศสิทธิ์ในอาณาจักร ท่านทำงานรับใช้ที่ไม่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน
พระเจ้านั้นสูงสุดเหนือสิ่งใด เป็นพ่อของดวงวิญญาณทั้งหมด ด้วยการพูดว่า “ บาบา ”
ปรอทของความสุขของลูกควรจะสูงขึ้น
ความสุขที่เหนือประสาทสัมผัสของสภาพสุดท้ายของลูกได้รับการจดจำมา
ในช่วงเวลาเมื่อวันสอบของลูกใกล้เข้ามา ในเวลานั้นลูกก็จะได้นิมิตของทุกสิ่ง
ความสุขเหนือประสาทสัมผัสของลูก ๆ ตามลำดับกันไป
บางคนอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อด้วยความสุขอย่างมาก ลูก ๆ
ควรจะมีความรู้สึกนี้ตลอดทั้งวัน: โอ้ บาบา! ท่านได้เปลี่ยนแปลงพวกเราไปอย่างมาก!
พวกเราได้รับความสุขอย่างมากจากท่าน ในขณะที่กำลังจดจำพ่อ ลูกก็มีน้ำตาแห่งความรัก
เป็นความมหัศจรรย์ที่ท่านมาและปลดปล่อยพวกเราจากความทุกข์อย่างไร
ท่านนำพวกเราออกไปจากมหาสมุทรแห่งยาพิษและพาพวกเราไปสู่มหาสมุทรแห่งน้ำนม
ลูกควรจะมีความรู้สึกนี้ตลอดทั้งวัน เมื่อพ่อเตือนลูก
ลูกก็ฟูฟ่องด้วยความสุขอย่างมาก ชีพบาบากำลังสอนราชาโยคะแก่พวกเรา
มีการเฉลิมฉลองเทศกาลชีพราตรี แต่ผู้คนก็ใส่ชื่อของศรีกฤษณะลงไปในกีตะ
แทนที่จะเป็นชื่อของชีพบาบา
ความผิดพลาดนี้เป็นความผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดที่พวกเขาได้ทำ
นี่คือความผิดพลาดอันดับหนึ่งในกีตะ ละครถูกสร้างขึ้นมาในวิธีนี้
พ่อมาและแก้ไขข้อผิดพลาดนี้และบอกว่าท่านคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ไม่ใช่กฤษณะ
พ่อสอนราชาโยคะแก่ลูกและเปลี่ยนลูกจากมนุษย์ธรรมดาเป็นเทพ
มีการสรรเสริญพ่อว่าเป็นภาพลักษณ์
อมตะ
ผู้ที่ไม่ได้มาเกิดใหม่ ลูกไม่สามารถเพลงสรรเสริญกฤษณะเช่นนี้ได้
เขากลับชาติมาเกิดใหม่
เป็นสิ่งที่ตามลำดับกันไปในบรรดาลูกๆว่าผู้ใดนั้นจะเก็บประเด็นเหล่านี้ทั้งหมดไว้ในสติปัญญาของพวกเขา
พร้อมกับความรู้ พฤติกรรมของลูกก็ต้องดีมากด้วยเช่นกัน มายานั้นก็ไม่ใช่ย่อยเลย!
ผู้ที่มาก่อนก็จะมีพละกำลังมากเช่นนั้นอย่างแน่นอน มีนักแสดงหลากหลายประเภท
เป็นผู้คนของบารัตที่เคยได้รับบทบาทของนักแสดงเอกหญิงและชาย
ลูกปลดปล่อยทุกคนจากอาณาจักรของราวัน ลูกได้รับพลังอย่างมากด้วยการทำตามศรีมัท
มายาก็มีพลังมากเช่นกัน ในขณะที่ลูกกำลังก้าวหน้าไป เธอก็หลอกลวงลูก
บาบาเป็นมหาสมุทรแห่งความรัก และลูก ๆ
ก็ต้องกลายเป็นมหาสมุทรแห่งความรักเหมือนพ่อด้วยเช่นกัน ห้ามใช้คำพูดที่ขมขื่น
ถ้าลูกเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดความทุกข์แก่ใคร ลูกก็จะตายด้วยความทุกข์
ขณะนี้ลูกควรจะจบสิ้นนิสัยเหล่านั้นทั้งหมด
นิสัยที่สกปรกที่สุดคือการสำลักในมหาสมุทรแห่งยาพิษ พ่อพูดด้วยเช่นกันว่า :
ตัณหาราคะคือศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของลูก ลูกสาวหลายคนถูกทุบตี
บางคนก็บอกลูกสาวของพวกเขาว่าพวกเธอสามารถอยู่อย่างบริสุทธิ์ได้ อ้า!
แต่อย่างน้อยพวกเขาเองนั้นก็ควรกลับมาบริสุทธิ์ก่อน ด้วยการยกลูกสาวของพวกเขาไป
อย่างน้อยพวกเขาก็จะรอดพ้นจากภาระค่าใช้จ่ายทั้งหมด
เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าอะไรอยู่ในโชคของลูกสาวหรือเธอจะได้พบบ้านที่มีความสุขหรือไม่
ทุกวันนี้มีค่าใช้จ่ายอย่างมาก
ผู้ที่ยากจนนั้นก็จะยกลูกสาวของเขาได้อย่างรวดเร็วมาก
ในขณะที่บางคนมีความผูกพันยึดมั่นอย่างมาก ก่อนหน้านี้หญิงชาวพื้นเมืองเคยมาที่นี่
แต่เธอนั้นไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาในความรู้ เพราะพวกเขาหวาดกลัวเวทมนต์
พระเจ้าเรียกว่านักมายากล พระเจ้าก็เรียกว่าเป็นผู้ที่มีเมตตาด้วยเช่นกัน
ศรีกฤษณะไม่สามารถจะถูกเรียกเช่นนั้นได้ ผู้ที่มีความเมตตา คือ
ผู้ที่ปลดปล่อยลูกจากผู้ที่ไร้ความเมตตา มายานั้นไร้ความเมตตา อันดับแรกมีความรู้
มันมีความรู้,ความเลื่อมใสศรัทธาและการวางเฉย ไม่ได้มีคำกล่าวว่า:
ความเลื่อมใสศรัทธา ความรู้ แล้วจึงเป็นการวางเฉย ลูกไม่สามารถที่จะพูดว่ามี “การวางเฉยในความรู้”
ลูกต้องมีการวางเฉยในความเลื่อมใสศรัทธา เหตุนี้เองสำนวนที่ว่า “ความรู้
ความเลื่อมใสศรัทธาและการวางเฉย” จึงถูกต้อง
พ่อทำให้ลูกสามารถมีการวางเฉยที่ไร้ขีดจำกัด นั่นคือการวางเฉยในทั้งโลกเก่า
ซันยาสซีเพียงแค่ดลใจให้ลูกไม่สนใจในการครองเรือนของลูกเท่านั้น
นั่นก็ถูกกำหนดไว้แล้วในละครเช่นกัน สิ่งนี้ไม่ได้นั่งอยู่ในสติปัญญาของมนุษย์
บารัตนั้นเคยมั่งคั่ง ปราศจากกิเลสและมีพลานามัยดีถึง 100%
ไม่เคยมีความตายก่อนเวลาอันควรที่นี่ มีลูก ๆ น้อยมากที่สามารถซึมซับสิ่งเหล่านี้
ผู้ที่ทำงานรับใช้ที่ดีจะกลายเป็นผู้มั่งคั่งอย่างมาก ลูกๆ ควรจดจำ “บาบา บาบา”
ตลอดทั้งวัน อย่างไรก็ตามมายาไม่ปล่อยให้ลูกทำเช่นนี้ พ่อพูดว่า
ถ้าลูกต้องการที่จะกลับมาสะโตประธาน จงจดจำพ่อในขณะที่ลูกกำลังเดินเหิน
เคลื่อนไหวไปมาและรับประทาน พ่อทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลก ลูกจะไม่จดจำพ่อหรือ? ลูก
ๆ หลายคนก็มีพายุของมายามากมาย พ่ออธิบายว่า: ทั้งหมดนั้นจะเกิดขึ้น
สิ่งนี้ถูกกำหนดไว้แล้วในละคร สวรรค์จะมีการก่อตั้งอย่างแน่นอน
โลกไม่สามารถอยู่อย่างใหม่ได้ตลอดกาล
วงจรต้องหมุนไปและแล้วลูกจะลงมาอีกครั้งอย่างแน่นอน
ทุกสิ่งต้องกลับมาเก่าจากใหม่อย่างแน่นอน เวลานี้มายาได้สร้างเรื่องโกหก April Fool
(แกล้งหลอกกันด้วยการแต่งเรื่องอะไรก็ได้มาหลอกให้คนอื่นหลงเชื่อ) แก่ทุกคน
พ่อมาเพื่อทำให้ลูกสวยงาม อัจชะ
ถึงลูก ๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูก ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
จงกลายเป็นมหาสมุทรแห่งความรักเหมือนพ่อ ห้ามเป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร
เลิกมีพูดคำพูดที่ขมขื่น จบสิ้นนิสัยที่สกปรกทั้งหมดของลูก
2.
ในขณะที่มีการสนทนาอย่างหวานชื่นกับบาบา จงรักษาความรู้สึกนี้: โอ้ บาบา!
ท่านได้เปลี่ยนเราอย่างมาก ท่านให้ความสุขอย่างมากแก่พวกเรา!
บาบาท่านพาเราไปสู่มหาสมุทรแห่งน้ำนม จงมีการจดจำระลึกถึงบาบาตลอดทั้งวัน
พร:
ขอให้ลูกเต็มไปด้วยประสบการณ์ของทุกความสัมพันธ์และคุณธรรมทั้งหมดและด้วยเหตุนี้จึงกลายเป็นภาพลักษณ์แห่งความสมบูรณ์พร้อม
ในยุคบรรจบพบกันลูกต้องทำให้ตัวเองเต็มไปด้วยการได้มาซึ่งการบรรลุผลทั้งหมดโดยเฉพาะ
ดังนั้นควรเก็บสมบัติที่มีค่า, ความสัมพันธ์, คุณธรรม
และหน้าที่ของลูกไว้เบื้องหน้าลูก
และตรวจสอบว่าลูกมีประสบการณ์ในสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดหรือไม่
ถ้ามีบางสิ่งขาดหายไปในประสบการณ์ของลูกจากสิ่งเหล่านี้แล้วจงทำให้ตัวลูกเองเต็มเปี่ยมกับสิ่งนั้น
ถ้าขาดความสัมพันธ์หรือคุณธรรมแม้แต่ข้อเดียวก็ไม่อาจกล่าวได้ว่าลูกมีสภาพที่เต็มเปี่ยมหรือเป็นภาพลักษณ์ของความสมบูรณ์พร้อม
ดังนั้น จงสัมผัสกับคุณธรรมต่าง ๆ ของพ่อและคุณธรรมในรูปดั้งเดิมของลูก
แล้วลูกจะกลายเป็นภาพลักษณ์ของความสมบูรณ์พร้อม
คติพจน์:
การบีบบังคับ
คือ การร้องไห้ในจิตใจเช่นกัน ดังนั้นเวลานี้จงปิดไฟล์ของการร้องไห้
ด้วยจิตใจที่เต็มไปพลังของลูก จงทำงานรับใช้ของการให้สะกาช
การที่จะทำงานรับใช้ผ่านจิตใจของลูก
จงทำให้พลังทั้งหมดเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของลูกกลับมาสมบูรณ์แบบเหมือนผู้เป็นพ่อ
เพื่อที่ว่าจะไม่มีข้อบกพร่องใด ๆ เหลืออยู่ภายในลูก แล้วหลังจากนั้นสะกาชของลูก
ถึงจะกระจายไปโดยอัตโนมัติ ด้วยสมาธิของความคิดที่สูงส่งของลูกซึ่ง หมายถึง
ผ่านจิตใจของลูก