30.08.24 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน
ลูกควรจะมีความสุขที่พ่อผู้ขจัดความทุกข์ของลูกได้มาเพื่อพาลูกไปสู่ดินแดนแห่งความสุข
ที่ลูกจะกลายเป็นเจ้าหญิงในสวรรค์
คำถาม:
เมื่อได้เห็นสภาพใดของลูกที่พ่อจะไร้ความกังวลและเพราะเหตุใด?
คำตอบ:
ลูกบางคนเป็นดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมชั้นหนึ่ง บางคนก็ไม่มีกลิ่นหอมใดๆเลย
สภาพของบางคนดีมาก ในขณะที่คนอื่นพ่ายแพ้โดยพายุของมายา เมื่อเห็นทั้งหมดนี้,
พ่อไม่วิตกกังวลเลยเพราะท่านรู้ว่าอาณาจักรยุคทองกำลังมีการก่อตั้งขึ้นมา
อย่างไรก็ตาม, พ่อให้คำสอนแก่ลูก: ลูกๆ
จงอยู่ในการจดจำระลึกถึงมากเท่าที่จะเป็นไปได้ อย่าได้หวาดกลัวพายุของมายา
โอมชานติ
พ่อที่อ่อนหวานที่สุดที่ไม่มีขีดจำกัด นั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกที่แสนหวาน
ลูกเข้าใจว่าพ่อนั้นอ่อนหวานมาก
และแล้วครูผู้ที่ให้คำสอนแก่ลูกก็อ่อนหวานอย่างมากเช่นกัน
เมื่อลูกนั่งที่นี่ลูกควรจะจดจำว่าบาบานั้นอ่อนหวานอย่างมาก
ลูกจะได้รับมรดกแห่งสวรรค์จากท่าน ลูกกำลังนั่งที่นี่ในโรงค้าประเวณี
พ่อมีความอ่อนหวานมาก!
ลูกควรมีความสุขในหัวใจของลูกที่พ่อจะพาลูกไปยังดินแดนแห่งความสุขเป็นเวลาครึ่งวงจร
ท่านคือผู้ขจัดความทุกข์ ประการแรก ท่านคือบาบาของเราเช่นนั้น
แล้วท่านก็กลายเป็นครูของเราด้วย และอธิบายความลับของทั้งวงจรโลกแก่เรา
ไม่มีใครอื่นสามารถอธิบายว่าวงจรนั้นหมุนไปอย่างไรและลูกได้ไปผ่าน 84
ชาติเกิดอย่างไร ท่านอธิบายทั้งหมดนี้เพียงดีดนิ้วของท่าน
แล้วท่านก็จะพาลูกไปกับท่าน ลูกจะไม่อยู่ที่นี่
ท่านจะพาดวงวิญญาณทั้งหมดกลับไปกับท่าน มีเพียงไม่กี่วันเท่านั้นที่เหลืออยู่
มีคำกล่าวว่า เวลามากมายนั้นได้ผ่านไป และเวลาเล็กน้อยเท่านั้นที่เหลืออยู่
ดังนั้นจดจำพ่อให้บ่อยมากขึ้นและภาระของบาปทั้งหมดที่สะสมมาในหลายชาติเกิดของลูกจะจบสิ้นลง
มีสงครามกับมายา ดังนั้นเมื่อลูกพยายามที่จะจดจำพ่อ
เธอก็พยายามที่จะนำลูกออกไปจากการจดจำระลึกถึงนั้น
บาบาเตือนลูกเกี่ยวกับสิ่งนี้เช่นกัน ดังนั้นอย่าได้คิดเกี่ยวกับสิ่งนี้
ไม่ว่าลูกจะมีพายุของความคิดที่ไม่ดีและเป็นบาปมากมายเพียงไร,
แม้ว่าลูกจะนอนไม่หลับตลอดทั้งคืนในความคิดเหล่านั้นก็อย่าได้หวาดกลัว
จงอยู่อย่างกล้าหาญ บาบาพูดว่า พายุเหล่านั้นจะมาอย่างแน่นอน ลูกจะมีความฝันเช่นกัน
อย่าได้หวาดกลัวในสิ่งเหล่านั้น นี่คือสนามรบ ทุกสิ่งจะถูกทำลาย
ลูกรบราเพื่อเอาชนะมายา ลูกไม่ต้องหยุดลมหายใจ ฯลฯ เพื่อสิ่งนั้น
ในขณะที่ดวงวิญญาณอยู่ในร่างกาย, การหายใจก็เกิดขึ้น
ที่นี่ลูกไม่ต้องพยายามที่จะหยุดลมหายใจ ในหะฐะโยคะพวกเขาไปผ่านความยากลำบากมากมาย
บาบามีประสบการณ์ของสิ่งนั้น ท่านเคยศึกษาสิ่งนั้นเล็กน้อย
แต่ผู้นั้นก็ต้องมีเวลาเช่นกัน ทุกวันนี้ผู้คนบอกลูก: ความรู้ของลูกนั้นดี
แต่เราไม่มีเวลา เรามีโรงงานมากมาย ฯลฯ พ่อพูดกับลูกว่า ลูกที่สุดแสนหวาน
ก่อนอื่นจดจำพ่อแล้วจึงจดจำวงจร เท่านั้นเอง สิ่งนี้ยากลำบากหรือ?
เคยมีอาณาจักรของพวกเขาในยุคทองและยุคเงิน
จากนั้นก็มีการขยายตัวของชาวอิสลามและชาวพุทธ ฯลฯ ผู้คนเหล่านั้น(เหล่าเทพ)ได้ลืมศาสนาของพวกเขาและดังนั้นจึงไม่สามารถเรียกตนเองว่าเป็นเทพได้อีกต่อไป,
เพราะพวกเขากลับมาไม่บริสุทธิ์ เหล่าเทพเคยบริสุทธิ์ อย่างไรก็ตามตามแผนของละคร,
แล้วพวกเขาก็เริ่มเรียกตนเองว่าเป็นฮินดู ในความเป็นจริงไม่มีศาสนาฮินดู
ชื่อฮินดูสถานนั้นก็ได้ให้แก่บารัตในภายหลัง ชื่อที่แท้จริงของสถานที่นั้นคือบารัต
พวกเขาพูดว่า ขอคารวะต่อแม่บารัต พวกเขาไม่ได้พูดว่า “ต่อแม่ฮินดูสถาน”
เพียงในบารัตเท่านั้นคืออาณาจักรของเทพเหล่านั้น
เป็นเพียงบารัตเท่านั้นที่ได้รับการยกย่อง
พ่อกำลังสอนลูกๆว่าลูกต้องจดจำระลึกถึงพ่ออย่างไร พ่อมาเพื่อพาลูกกลับบ้าน พาใคร?
ดวงวิญญาณ ยิ่งลูกจดจำพ่อมากเท่าไร ลูกก็จะกลับมาบริสุทธิ์มากเท่านั้น
ลูกจะเฝ้าแต่กลับมาบริสุทธิ์และลูกจะไม่มีประสบการณ์ของการลงโทษ
หากลูกต้องประสบกับการถูกลงโทษ สถานภาพของลูกก็จะลดลงไป
ดังนั้นยิ่งลูกจดจำบาบาแค่ไหนบาปของลูกก็จะได้รับการปลดเปลื้องมากขึ้นเรื่อยๆเท่านั้น
มีลูกมากมายที่ไม่สามารถที่จะจดจำบาบาได้ พวกเขาเหนื่อยล้าและเบื่อหน่ายแล้วก็จากไป
พวกเขาไม่แม้แต่จะต่อสู้รบรา มีลูกๆเช่นนั้นด้วยเช่นกัน
เป็นที่เข้าใจว่าอาณาจักรกำลังมีการก่อตั้งขึ้น แม้ว่าจะมีหลายคนที่สอบตก
ปวงประชาที่ยากจนก็มีความจำเป็นเช่นกัน
ไม่ว่าในกรณีใดก็ตามจะมีผู้ที่มั่งคั่งและยากจน แม้ว่าจะไม่มีความทุกข์ที่นั่นก็ตาม
นี่คือยุคเหล็ก ที่นี่ทั้งผู้ที่มั่งคั่งและยากจนต่างก็มีประสบการณ์ของความทุกข์
ในขณะ ณ.ที่นั่นทั้งผู้มั่งคั่งและยากจนคงอยู่อย่างมีความสุข
แม้ว่าจะมีความรู้สึกของการเป็นคนที่มั่งคั่งหรือยากจนก็ไม่มีการกล่าวถึงความทุกข์
อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ก็ตามลำดับกันไป ไม่มีโรคภัยใดๆ ที่นั่น
และอายุขัยก็ยืนยาวเช่นกัน ลูกลืมดินแดนของความทุกข์นี้
ในยุคทองลูกจะไม่จดจำแม้กระทั่งความทุกข์
เวลานี้พ่อได้เตือนลูกถึงดินแดนแห่งความทุกข์และดินแดนแห่งความสุข
ผู้คนพูดว่าสวรรค์เคยมีอยู่ แต่สวรรค์คงอยู่เมื่อไรและเป็นอย่างไร?
พวกเขาไม่รู้สิ่งใดเลย ไม่มีใครจะจดจำสิ่งใดได้นับแสนปี พ่อพูดว่า
เมื่อวานนี้ลูกมีความสุขและวันพรุ่งนี้ลูกก็จะมีความสุขนั้นอีกครั้ง
ท่านนั่งที่นี่และมองดูดอกไม้ทั้งหลาย: ดอกไม้นี้ดี
ผู้นั้นกำลังทำความเพียรพยายามประเภทนี้ ผู้นั้นไม่มั่นคง ผู้นี้มีสติปัญญาเป็นหิน
พ่อไม่กังวลเกี่ยวกับสิ่งใดเลย ใช่
ท่านตระหนักว่าลูกๆควรจะศึกษาเล่าเรียนได้อย่างรวดเร็วและกลายเป็นผู้ที่มั่งคั่ง
ท่านต้องสอนลูก ลูกกลายเป็นลูก แต่ลูกต้องศึกษาอย่างรวดเร็วและกลับมาฉลาด
พ่อนั่งที่นี่และเห็นว่าลูกศึกษาและสอนผู้อื่นมากเพียงไรและลูกเป็นดอกไม้ประเภทใด
เพราะนี่คือสวนดอกไม้ของดอกไม้ที่มีชีวิต
ทันทีที่ลูกเห็นดอกไม้ลูกก็สัมผัสกับความสุขเป็นอย่างมาก
ลูกๆเข้าใจว่าบาบากำลังให้มรดกแห่งสวรรค์แก่ลูก หากลูกเฝ้าแต่จดจำพ่อ
บาปของลูกจะถูกตัดออกไปอย่างต่อเนื่อง ไม่เช่นนั้นแล้วจะมีประสบการณ์ของการลงโทษ
แล้วลูกจะได้รับสถานภาพที่ต่ำ สิ่งนี้เรียกว่าการได้รับจาปะตีหลังจากที่ถูกลงโทษ!
จดจำพ่อเช่นในลักษณะเช่นนั้นที่บาปของหลายๆชาติเกิดของลูกถูกตัดออกไป
ลูกเช่นกันต้องรู้จักวงจร วงจรเฝ้าแต่หมุนไปเรื่อยๆไม่เคยหยุด
วงจรเฝ้าแต่เคลื่อนไปอย่างต่อเนื่องเหมือนตัวไร ตัวไรจะเคลื่อนไหวช้าที่สุด
ละครที่ไม่มีขีดจำกัดนี้ก็เคลื่อนไปอย่างช้ามากเช่นกัน มันก็ยังคงเคลื่อนต่อไป
ลูกๆบางคนก็คำนวณว่ามีกี่นาทีและกี่วินาทีใน 5000 ปี และก็ส่งให้กับบาบา
หากเป็นหลายแสนปีจะไม่มีใครสามารถคำนวณสิ่งนั้นได้ พ่อและลูกๆกำลังนั่งอยู่ที่นี่
บาบานั่งที่นี่และเฝ้ามองดูแต่ละคน ผู้นี้จดจำบาบาได้อย่างมาก
เขาได้รับความรู้มากมายและเขาอธิบายแก่ผู้อื่นอย่างมากมาย เป็นสิ่งที่ง่ายดายมาก
ลูกเพียงแค่ต้องให้คำแนะนำของพ่อ ลูกๆมีเข็มกลัดติดหน้าอก
บอกพวกเขาว่านี่คือชีพบาบา เมื่อผู้คนไปที่คาจี,
พวกเขาก็จดจำท่านด้วยการร้องออกมาเสียงดังว่า “ชีพบาบา ชีพบาบา!” ลูกคือซาลีแกรม
ดวงวิญญาณเป็นดวงดาวที่เล็กมากอย่างที่สุด พวกเขามีบทบาทที่ใหญ่โตบันทึกไว้ในพวกเขา
ดวงวิญญาณไม่ได้มีขนาดเพิ่มขึ้นหรือลดลง ดวงวิญญาณไม่เคยถูกทำลาย
ดวงวิญญาณไม่สูญสลาย ดวงวิญญาณมีบทบาทในละครที่บันทึกไว้ในพวกเขา
เพชรมีความแข็งแกร่งที่สุด พ่อค้าเพชรจะรู้ว่าไม่มีหินใดที่แข็งมากกว่าเพชรนั้น
ลองคิดเกี่ยวกับดวงวิญญาณว่าจะเล็กแค่ไหนและมีบทบาทที่ใหญ่โตนั้นถูกบันทึกอยู่ภายในอย่างไรและไม่เคยถูกลบทิ้งอย่างไร
ไม่มีดวงวิญญาณใด,ไม่มีมนุษย์ใดในโลกนี้ที่เราจะสามารถเรียกว่าเป็นพ่อ ครู
และสัตกูรู ผู้เดียวนั้นคือพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด ท่านคือครูเช่นกัน
ท่านให้คำสอนแก่ทุกคนว่า มานามานะบาฟ! ท่านบอกลูกเช่นกันว่า
เมื่อลูกพบผู้กับคนของศาสนาอื่นๆ ให้ถามเขาว่า คุณจดจำอัลล่าห์หรือไม่?
ดวงวิญญาณทั้งหมดคือพี่น้องเพศชาย เวลานี้พ่อกำลังให้คำสอนแก่ลูก:
จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
พ่อผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ใครพูดเช่นนี้? ดวงวิญญาณ
แม้ว่าผู้คนจะร้องเพลงนี้ พวกเขาก็ไม่เข้าใจความหมายเลย พ่อพูดว่า
ลูกทั้งหมดคือสีดา และพ่อคือราม
พ่อคือผู้ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์สำหรับผู้เลื่อมใสศรัทธาทั้งหมด
ท่านให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
ทุกคนไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้น ไม่มีศาสนาอื่นในยุคทอง
มีเพียงเราเท่านั้นที่อยู่ที่นั่นเพราะเราเท่านั้นคือผู้ที่ประกาศสิทธิ์ในมรดกจากพ่อ
ดูซิว่ามีวัดมากมายเพียงใดที่นี่! โลกนั้นใหญ่โตมากและมีสิ่งต่างๆมากมายในโลกนั้น
ที่นั่นจะไม่มีสิ่งเหล่านั้น จะมีเพียงบารัตเท่านั้น จะไม่มีแม้แต่รางรถไฟ
ทุกสิ่งจะถูกทำลาย ไม่มีความจำเป็นสำหรับรางรถไฟที่นั่น ที่นั่นจะมีเมืองเล็กๆ
รางรถไฟก็จำเป็นที่ต้องเดินทางไปยังหมู่บ้านที่อยู่ไกลออกไป
บาบากำลังทำให้ลูกสดชื่นแจ่มใส ท่านเฝ้าแต่อธิบายประเด็นต่างๆมากมายแก่ลูกๆ
ในขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ลูกมีความรู้ทั้งหมดในสติปัญญาของลูก
ในทำนองเดียวกันพ่อสูงสุด,ดวงวิญญาณสูงสุดก็มีความรู้ทั้งหมดที่บันทึกไว้ในท่านและท่านเฝ้าแต่อธิบายสิ่งนั้นแก่ลูกต่อไป
สูงสุดเหนือสิ่งใดคือพ่อ,มหาสมุทรแห่งความสงบที่อาศัยอยู่ในดินแดนแห่งความสงบ
เราดวงวิญญาณก็อาศัยที่นั่นในบ้านที่แสนหวานด้วยเช่นกัน
ผู้คนก็เพียรพยายามอย่างหนักมากเพื่อความสงบ
มีการถามผู้รู้ด้วยเช่นกันว่าจะสามารถมีความสงบของจิตใจได้อย่างไร
พวกเขาได้สร้างวิธีการมากมายเพื่อความสงบนั้น มีการจดจำกันว่า
ดวงวิญญาณมีจิตใจและสติปัญญา และศาสนาดั้งเดิมของดวงวิญญาณคือความสงบ
ดวงวิญญาณไม่มีปาก ดวงวิญญาณไม่มีอวัยวะทางร่างกาย
และดังนั้นจะมีความสงบอย่างแน่นอน
สถานที่อยู่อาศัยของเราดวงวิญญาณคือบ้านที่แสนหวานที่ซี่งมีความสงบอย่างสมบูรณ์
จากที่นั่นเราก็เข้ามาในดินแดนแห่งความสุข
เวลานี้เรากำลังได้รับการโยกย้ายไปยังดินแดนแห่งความสุขจากดินแดนแห่งความทุกข์
พ่อกำลังทำให้เราบริสุทธิ์ โลกนั้นใหญ่โตมาก จะไม่มีป่าเหล่านี้ทั้งหมด ฯลฯ ที่นั่น
จะไม่มีภูเขามากมาย ฯลฯ จะมีเพียงอาณาจักรของเราเท่านั้น
เช่นที่พวกเขาทำแบบจำลองเล็กๆของสวรรค์ ในทำนองเดียวกันก็จะมีสวรรค์เล็กๆ
แค่มองไปความมหัศจรรย์ของสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น โลกนั้นใหญ่โตมาก
ที่นี่พวกเขาทั้งหมดเฝ้าแต่ต่อสู้รบรากันเอง และแล้วโลกทั้งหมดนี้ก็จะถูกทำลาย
และมีเพียงอาณาจักรของเราเท่านั้นที่จะหลงเหลืออยู่
เมื่อทุกสิ่งถูกทำลายไปทั้งหมดนี้จะไปที่ไหน? ทั้งหมดนั้นก็จะลงไปใต้ทะเลและผืนโลก
ไม่มีชื่อหรือร่องรอยของสิ่งใดที่จะหลงเหลืออยู่
สิ่งใดก็ตามที่ลงไปในทะเลก็ถูกทำลายภายในนั้น ทะเลก็จะกลืนสิ่งต่างๆอย่างสมบูรณ์
วัตถุธาตุก็จะหลอมรวมไปกับวัตถุธาตุ ฝุ่นก็หลอมรวมไปกับฝุ่น
จากนั้นโลกก็จะสโตประธาน ในเวลานั้นมีการกล่าวว่าวัตถุธาตุจะใหม่และสโตประธาน
ลูกมีความงามตามธรรมชาติที่นั่น ลูกไม่ทาลิปสติก ฯลฯ ลูกๆควรจะมีความสุข
ลูกกลายเป็นเจ้าหญิงแห่งสวรรค์ หากลูกไม่อาบในความรู้ลูกก็จะไม่กลายเป็นเทพ
ไม่มีวิธีอื่นใด พ่อมีความสวยงามเสมอ ลูกๆดวงวิญญาณกลับมาน่าเกลียด
ผู้เป็นที่รักเป็นนักเดินทางที่สวยงามมาก ท่านมาและทำให้ลูกสวยงาม พ่อพูดว่า
พ่อได้เข้ามาในผู้นี้ พ่อไม่มีวันกลับมาน่าเกลียด
ลูกน่าเกลียดและกำลังจะกลับมาสวยงาม
เป็นเพียงนักเดินทางผู้เดียวเท่านั้นที่สวยงามเสมอ
บาบานี้กลับมาน่าเกลียดแล้วก็สวยงาม
ผู้เดียวนั้นทำให้ลูกทั้งหมดสวยงามและพาลูกกลับไปกับท่าน
ลูกๆต้องกลับมาสวยงามและทำให้ผู้อื่นสวยงามด้วยเช่นกัน
พ่อไม่ได้กลับมาน่าเกลียดและสวยงาม พวกเขาได้ทำความผิดพลาดในกีตะ
พวกเขาได้ใส่ชื่อของกฤษณะแทนชื่อของพ่อ นั่นเรียกว่าความผิดเดียว
เป็นชีพบาบาที่ทำให้โลกสวยงาม แต่แทนที่จะเป็นชื่อของท่าน,พวกเขาได้ใส่ชื่อของผู้ที่ได้กลายเป็นผู้ที่สวยงามคนแรกในสวรรค์
ไม่มีใครเข้าใจสิ่งนี้ บารัตจะกลับมาสวยงามอีกครั้ง
ผู้คนเหล่านั้นคิดว่าจะมีสวรรค์หลังจาก 40,000 ปี
ในขณะที่ลูกอธิบายว่าทั้งวงจรมีเพียง 5000 ปีเท่านั้น
เวลานี้พ่อกำลังพูดกับลูกๆดวงวิญญาณ พ่อพูดว่า
พ่อคือผู้เป็นที่รักเป็นเวลาถึงครึ่งหนึ่งของวงจร ลูกเคยเรียกหาพ่อ: โอ้
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ได้โปรดมา! มาและทำให้เราดวงวิญญาณผู้เป็นคู่รักบริสุทธิ์!
ดังนั้นลูกต้องทำตามคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของท่าน ลูกต้องทำความเพียรพยายาม
บาบาไม่ได้บอกลูกว่าไม่ให้ทำธุรกิจ ฯลฯ ไม่เลย ลูกต้องทำทุกสิ่ง
ในขณะที่อยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูกและดูแลลูกๆของลูก
เพียงแต่พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ เพราะพ่อคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ลูกอาจจะดูแลลูกๆของลูก แต่อย่าได้มีลูกมากไปกว่านี้อีก
มิฉะนั้นลูกก็จะเฝ้าแต่จดจำพวกเขาอยู่เรื่อยๆ
ในขณะที่มีพวกเขาทั้งหมดลูกก็ต้องลืมพวกเขา
ไม่ว่าสิ่งใดก็ตามที่ลูกเห็นทั้งหมดจะถูกทำลาย
ร่างกายจะถูกทำลายและดวงวิญญาณจะกลับมาบริสุทธิ์ด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อ
จากนั้นลูกจะได้รับร่างใหม่ นี่คือการสละละทิ้งที่ไม่มีขีดจำกัด
เมื่อพ่อสร้างบ้านใหม่หัวใจของพวกเขาก็เคลื่อนออกไปจากบ้านเก่า
จะไม่มีสิ่งใดในสวรรค์! มีความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด สวรรค์จะอยู่ที่นี่
มีอนุสรณ์ที่สมบูรณ์ในวัดดิลวาลา
ได้แสดงให้เห็นว่าลูกกำลังทำทาปาเซียอยู่เบื้องล่าง ดังนั้นสวรรค์ปรากฏอยู่ที่ใด?
พวกเขาได้แสดงสวรรค์ไว้บนเพดาน ด้านล่างลงมาลูกกำลังทำทาปาเซียของราชาโยคะ
และเหนือขึ้นไปด้านบนคือสถานภาพที่สูงส่ง วัดนั้นสวยงามมาก
ใกล้กับจุดสูงสุดของภูเขามีอชาลการ์ที่ซึ่งมีรูปปั้นทองคำ
และสูงขึ้นไปจากที่นั่นก็คือกูรูชิก้า กูรูกำลังนั่งอยู่ที่จุดสูงสุด
สูงสุดเหนือสิ่งใดคือสัตกูรูและในระหว่างกลางพวกเขาก็ได้แสดงสวรรค์
ดังนั้นวัดดิลวาลาจึงเป็นอนุสรณ์ที่ถูกต้องแม่นยำ
ลูกศึกษาราชาโยคะแล้วสวรรค์จะมาอยู่ที่นี่ เหล่าเทพนั้นเคยมีอยู่ที่นี่
เวลานี้โลกที่บริสุทธิ์กำลังสร้างขึ้นมาสำหรับพวกเขา อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ในขณะที่เห็นทุกสิ่งด้วยดวงตาทั้งสอง ฝึกฝนที่จะลืมสิ่งนั้น
นำหัวใจของลูกออกจากบ้านเก่าและโลกเก่า จดจำบ้านใหม่ของลูก
2.
อาบในความรู้และกลายเป็นเจ้าหญิงที่สวยงาม เช่นที่พ่อเป็นนักเดินทางที่สวยงาม
ในทำนองเดียวกันทำให้ดวงวิญญาณสวยงามจากน่าเกลียดด้วยการมีการจดจำระลึกถึงพ่อ
อย่าได้หวาดกลัวสงครามของลูกกับมายา จงกลายเป็นผู้มีชัยชนะอย่างแน่นอน
พร:
ขอให้ลูกเป็น“ผู้เมตตาที่ยิ่งใหญ่”
และผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่ และแจกจ่ายสมบัติที่มีค่าแห่งความสุขอย่างใจกว้าง
ผู้คนใช้เวลาและเงินเป็นอย่างมากกับการได้สัมผัสความสุขอันชั่วคราว
แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ไม่พบความสุขที่แท้จริง ในเวลาที่จำเป็นเช่นนั้น
ลูกดวงวิญญาณจะต้องเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่และให้ทานของความสุขอย่างใจกว้าง
สำหรับสิ่งนี้ขอให้คุณธรรมแห่งความเมตตาปรากฏออกมา
ภาพลักษณ์ที่ไม่มีชีวิตของลูกกำลังให้นิมิตและดังนั้นในรูปที่มีชีวิตเช่นกันก็ต้องมีความเมตตาและเฝ้าแต่แจกจ่ายความสุข
เพราะดวงวิญญาณเหล่านั้นอยู่ภายใต้อิทธิพลอื่นๆ อย่าคิดว่าผู้นี้จะไม่ฟัง
ลูกเพียงแค่ต้องมีความเมตตาและเฝ้าแต่ให้ต่อไป
ความปรารถนาดีของลูกจะให้ผลกับพวกเขาอย่างแน่นอน
คติพจน์:
ผู้ที่ทำให้ประสาทสัมผัสทางร่างกายทั้งหมดทำงานภายใต้คำสั่งของพวกเขาด้วยพลังของโยคะคือนายของตนเอง,ผู้มีอำนาจปกครองตนเอง